ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Donderdag 5 Augustus 1915.
55e Jaargang.
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIfiN
Pit Blad verschijnt Maandatp, Woensdag- en YrUdagavond, ultgezonderd op Feestdagen, bp de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland f 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefooo 25.
Van tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uiteave.
Brieven voor militairen.
Voortaan kunnen ook ongefrankeerde,
gesloten stukken van of voor militairen, ook
al bestaat het vermoeden dat zij geen
eigenlijke brieven bevatten, portvrij worden
doorgezonden, mits zij overigens voldoen
aan de voorwaarden tot vervoer onder het
genot van de aan militairen verleende vrij-
stelling van port.
Uitvoerverbod van steenkool uit
Engeland.
Reuter seint aan de N. R. Crt. dat bij
koninklijk besluit vanaf 13 Augustus de
uitvoer van steenkool naar het buiten
land, behalve naar de Britsche bezittingen,
is verboden.
Een manifest van den i saar.
Ter gelegenheid van den gedenkdag van
den oorlog, heeft de Tsaar een dag-ordier
aan de troepen gericht, waarin hij' zeide,
dat, hoewel zij, ondanks hun inspanning,
die nieuwen roem aan hun vaandels hecht-
te, de kracht van den vijand nog niet ge-
broken hadden, zij den moed niet moesten
verliezen, ondanks de nieuwe offers en
krachtinspanning, die noodig zijn om het
Russisch bezit weder terug te krijgen. Het
leven legde het vaderland soms zware be-
proevingen op, maar telkens kwam het land
met nieuwe kracht ze te boven. De Tsaar
geeft uiling aan zijn onwrikbaar vertrou-
wen en vurige hoop op den gelukkigen uit-
slag van den strijd en bidt Gods zegen af
voor de Russische troepen.
Een manifest van den
Ouitschen keizer.
Ter gelegenheid van het feit, dat het een
jaar geleden is, dat de oorlog begon, werd'
door den Keizer uit het groote hoofdkwar-
tier het volgende manifest uitgevaardigd aan
het Duitsche volk:
Het is een jaar geleden, dat ik liet Duit
sche volk ten strijde moest roepen. Een
ontzettend bloedige strijd voer over Europa
en de wereld.
Mijn geweten is rein voor God en de his
toric.
Ik heb den oorlog niet gewild.
Na een voorbereiding van een tientaljaren
achtte de bond van mogendheden, voor wie
Duitschland te groot geworden was, het
oogenblik gekomen om het rijk, dat voor
een rechtvaardige zaak zijn Oostenrijk-Hon-
gaarschen bondgenoot trouw ter zijde stand,
in een geweldigen ring te sluiten. Geen ver-
overingszucht heeft ons tot den strijd ge-
dreven; ik zei dat reeds een jaar geleden.
Toen in de Augustus-dagen, alien die de
w apens konden dragen, tot de vanen snel-
den en de troepen uittogen voor een ver-
dedigingsoorlog, voelde ieder Duitscher op
den wereklbol, naar het voorbeeld van den
eensgezinden Rijksdag, dat er gestreden
moest worden voor bet hoogste goed der
natie, haar leven en vrijheid.
Wat ons te wachten zou staan bij een
vreemde overheersching,wanneer deze over
het lot van Europa en de wereld zou moe-
ten beslissen, is aangetaond door de nooden j reeds opgesteld en v-teht nog slechts op I
van mijn geliefde provincie Oost-Pruisen.
Door het bewust zijn van den opgedron-
gen oorlog werden wonderen verricht: de
politieke partijstrijd zweeg, oude tegenstan-
ders begonnen elkaar te begrijpen, eengeest
van trouwe broederschap bezielde ieder on
der het volk en vol dankbaarheid mogen
wij heden zeggen: God was met ons.
De vijandelijke legers, die dachten in wei-
nige maanden Berlijn binnen te rukken,
werden met machtige slagen in het Oosten
en Westen ver teruggedreven.
Tallooze slagvelden in de meest verschil-
lende deelen van Europa en de zeegevechten
in de nabijlieid en bij verre kusten bewij-
zen. waartoe de Duitsche ingehouden woede
en de Duitsche krijgskunst in staat zijn.
Geen verkrachting van de instellingen van
liet volkenrecht door onze vijanden was bij
machte de economische grondslagen van ons
oorlogvoeren aan het wankelen te brengen.
Staat en gemeente, landbouw, handwerk
en handel, wetenschap en techniek wedijve-
ren met elkaar om den oorlogsnood te leni-
gen. Berustend in de ingrijpende maatrege-
len betreffende het vrije ruilverkeer en zich
geheel gevend aan de zorg voor de brooders
te velde, heeft de bevolking Ihuis alle krach-
ten ingespamien om het gemeenschappelijk
gevaar af te wenden. Met weemoedige dank
baarheid gedenkt het vaderland heden zijn
strijders, die met ware doodsveracliling den
vijand het hoofd bieden, hen die ziek of ge-
wond wederkeerden en hen vooral, die in
vreemde aarde of in de diepten der zee van
den strijd uitrusten, en het zal hen steeds
blijven gedenken. Ik voel mee de smarten
van ouders, weduwen en weezen om de ge-
liefden, die voor liet vaderland sneefden. tn-
nerlijke kracht en een eensgezinde nationale
wil waarborgen de zege. Nog eenmaal moes
ten wij verdedigen wat wij in 1870 gewon-
nen hebben, den grootsten stortvloed der
wereldhistorie moesten wij trotseeren, en de
voorbeeldige bewijzen van persoonlijken
moed en nationale levenskrachi in aanmer
onderteekening door een der oorlogvoeren-
de land en. Er wordt in bepaald, dat Roe
menie den oorlog niet later dan twee maan
den na sluiting van het verdrag zal ver-
klaren.
Het bericht uit Boekarest, dat aan alle
grensstations orders zijn gegeven, om alle
goederen, die uit Duitschland en Oostenrijk
naar rurkije gaan, streng te onderzoeken,
ten einde te betetten, dat wapens en muni tie
over Roemeensch grondgebied gaan, wordt
door liet Roemeensche gezantschap te Parijs
officieel bevestigd. Er zijn reeds eenige sluw
overlegde poglngen ter ontduiking gedaan,
waarom de Roemeensche regeering den ge-
allieerden mogendheden heeft verzocht, er-
varen douane-beambten en detectives te'stu-
ren, om hulp te verteenen bij het uitvoeren
van het verbod tot doorvoer van oorlogs-
materiaal.
Stachtoffers van den oorlog.
Wegens gebrek aan gerst, zijn te Potsdam,
naar de Duitsche bladen melden, op hoog
bevel 150 zwanen gedood. Het vleesch der
dieren werd vernietigd, daar het voor ge-
bruik ongeschikl is, terwijl de vederen in
het paleis zijn opgeborgen. Hetzelfde zal
geschieden met de zwanen, die in de Havel
bij Spandau zwemmen. Eenige dieren had
den een leeftijd van 50 jaar bereikt.
Nieuwe strijd bij Yperen.
Van de Belgische grens wordt aan de
.Daily Express" geseind
De vijandelijke proefaanval om brand te
stichten te Hooge, welke Vrijdag plaats
had en sedert lang verwacht werd, zal
ongetwpfeld gevolgd worden door verder
gebruik op groote schaal in de streek van
peren van brandende vloeistof. Een maand
geleden zpn reeds ingenieurs, die het toe-
zicht over de apparaten voeren, in Vlaan-
deren aangekomen. Er zijn reeds proeven
genomen in de depots bij Gent, waar reeds
en
king genomen, koester ik de blijde hoop, I Petr°RUI1i-opslagplaatsen gevestigd zijn
dat het Duitsche volk, gelouterd door het
oorlogsgebeuren en de herinnering daaraan
liewarend, op de beproefde oude banen en
de vol vertrouwen te betreden nieuwe ,wegein
der beschaving, rustig voorwaarts schrijden
zal.
Het beleven van groote gebeurtenissen ver-
wekt eerbied.
Wij lijden en werken door heldendaden
zonder te wankelen tot de vrede komt, die
vrede, die ons biedt voor de toekomst de
noodzakelijke waarborgen op militair, poli-
tiek en economisch gebied, die ons doet ont-
vouwen onze scheppende kracht in bet va
derland en op de v r ij e zee.
Zoo will en wij strijden, met eere den
grooten strijd voor Duitschlands recht en
i rijheid, hoe lang die ook duren moge en
wij zullen de overwinning waardig zijn voor
God, die onze wapens verder zegenen zal.
Grool hoofdkwartier, 31 Juli 1915.
WILHELM I. R.
Roemenie en de geallieerden.
De speciale correspondent van Reuter le
Parijs verneemt uil zeer betrouwbare Roe
meensche bron, dat de onderhandelingen
van Roemenie met de geallieerden voor een
tijdige inlervenlie van dit land, een zeer be-
vredigend verloop hebben. Het verdrag is
„En dan beboor je mij geheel toe! Dan
neb ik dat prachtige haar ook!" Hij gaf
haar een klinkenden kus. „Wel, hoe denk^ie
nu over Dresden?"
Zij zuchtte: „Doe voor mijn part, wat je
wilt." J
Den twintigsten April zou de bruiloft ge-
vierd worden. Alle taebereidselen werden
reeds met ljver gemaakt. Om tien uur zou
men naar het raadhuis rijden, en om twaalf
uur in de kerk trouwen, vervolgens bet brui-
loflsmaal in een hotel, vandaar naar huis
en verder naar den trein.
ttet was reeds de vijftiende toen Hans
Asset des morgens vroeg, diep geschokt naar
iiuis kwam en mededeelde, dat zijn broer
een uur geleden een nieuwe beroerte bad
gehad en zacht ontslapen was.
'Hij was in den laatsten tijd bijzonder
goed voor mij", vertelde de bedroefde man
met tranen in zijn oogen. „Ook veel gedul-
Ofger, tiij mocht niemand liever in zijn na-
ijheid hebben als mij. En eens zeide hij
zeiis, dat hij mij voor veel vergiffenis had
te vragen. Daardoor werd ik o-ntroerd en
ik zei: „Dat schaadt niets, Philip, dat ge mij
over den schouder hebt aangezien, gii ziit
ook veel fbnker dan ik en hebt het' veel
verder gebracht."
"Ja' d,at heb lkzei hii) „gij waart altijd
een beetje onnoozel," en daar moest ik hem
gelijk in geven. Nu is hij dood, mijn eenige
broeder; hoe gaarne zou ik nu nog onreclit
van hem willen verdragen.
De volgende dagen liep Hans steeds af en
aan, bij moest, zoo goed bij kon, zijn treu-
nge en hulpelooze schoonzuster bijstaan,
want de kbideren waren nog zoo onverstan-
dig. Tegenover Marie was tiij zacht en lief-
devol. Hij beklaagde haar uit den gro-nd
van zijn hart.
,;Arm kind', zuchlte hij, „je angst doet
mij toch zooveel leed, ik zou je zoo gaarne
belpen, maar nu is er niets meer aan de
zaak te verhelpen. En wanneer je je heele-
maat in liet onvermijdelijke geschikt hebt,
is het toch nog mogelijk, dat je een tevreden
leven krijgt."
„Dat kan ik me niet voorslellen, oom
Hans. Ik zou wet voortdurend schreien kun
nen."
„Geloof mij maar, -Marietje; het gaat met
honderden meisjes zoo, en toch zijn zij
later nog geheel tevreden. Je blijft bij ons
in huis en ziet, hoe gelukkig je vader is."
„Ja, dat is ook mijn eenige troost."
Daar kwam Goldammer, nu een beetje
erlegen, want hij kwam met een nieuw
voorstel aan. Er was toch eigeniijk geen
mooiere plaats dan Berlijn. Zooveel vorste-
lijke personen als in de Sieges Alice zal
men nergens bij elkaar vinden. En dan de
Brandenburger poort, de Linden, het pa-
nopticum en nog veel meer! Wat zou
Marie er van denken als zij voor aclil
dagen in het „Keizerhof" gingen logeeren?
Dat zou ook reeds een aardige som geld
kosten. De goedkoopste kamer kost daar
wet vier mark per dag, terwijl men bier
toch voor niets woont. „Maar zonder kos-
Andere petroleum-depfits zijn gevestigd
te Ingelmunster en Staden (Vlaanderen).
De Duitschers hebben dit gebruik van bran
dende petroleum reeds aangekondigd,'even-
als het gebruik van een nieuw soort ver-
stikkend gas. De vijandelijke tegen-aanvallen
op Vrijdagnacht, kostten zware verliezen.
le Ingelmunster en Roeseiaere zijn ver-
sterkingen aangekomen voor de operaties
bij pei en. Het zijn troepen, die reeds
lang in Vlaanderen zijn, waaronder Pruisen.
Volgens berichten uit Belgie, hopen de
Duitschers de Engelschen terug te drijven
bij peren en dus hun iinie te vormen
tussehen Wytschaete en de Yser. Zware
artillerie beeft hevig Steenstrate, Zuidscboote
en andere pnnten ten Noorden van Yperen
gebombardeerd. Yele gewonden komen door
Gent van af Roulers.
Uit Frankrijk.
Vijf Fransche kardinaals, die van Reims,
Bordeaux, Parijs, Montpellier en Lyon heb
ben, naar Havas aan de „N. R. Crt." seint,
gezamenlijk een brief gericht aan bet Fran
sche episcopaat, bij gelegenheid van de ver-
jaring der oortogsverklaring.
Zij schrijven daarin een negendaagsch ge-
bed voor „ten einde God de zegen voor
ten beeft men niets. Het eten is er heerlijk,
daar heeft men wat voor zijn geld."
Dat scheen hem de allerbeste huwelijks-
reis, want de geheele geschiedenis met zijn
nieuwe trouwerij kostte hem toch reeds vree-
selijk veel geld.
Wanneer het liem te duur was, moesten
zij het luiwelijk maar achterwege iaten,
meende Marie met een opflikkering van
hoop.
Daar kwam zij echter slecht af. „Doe mij
pleizier en spreek nooit meer zulke malle
praat", riep hij toornig. „De huwelijksaf-
kondigingen hebben plaats gehad, nu kunnen
we het niet meer afstellen. Wil je bepaaldi
naar Dresden, dan blijft mij dat hetzelfdte,
maar een dwaaslieid zou het wezen."
Zij verzekerde, dat haar volstrekt niets ban
Dresden gelegen was, en dat hij van haar
mocht reizen, waarheen hij wilde.
"Wij maken alles gereed, zooals het is af-
gesproken," zei hij, zich vergenoegd in die
handen wrijvend. ,,Je pakt den mooien hand-
koffer, die ik je geschonken heb, met het
allernoodigste in. Wij blijven hier nog di-
neeren, wat ook zijn goeden kant heieffc^
uaar men het toch moet betalen, en reizen
dan af. Je trekt die mooie japon aan, die
je van mij hebt, ik trek dat mooie geruite
reiskostuum aan, en dan rijden wij naar
het hotel. Het blijft toch hetzelfde, of dat
hotel hier of in een andere stad staat."
Marie haalde de schouders op, en schikte
zich naar zijn wil. Zij had wegens het'
sterfgeval in de familie, daar Philip Assel
toch een voile neef van haar vader was,
om uitstel van het huwelijk verzocht, echter
te vergeefs. Zoo kort voor het huwelijk kon
de datum niet meer veranderd worden. Alle
onze wapenen en de zegeningen van
duurzamen vrede af te smeeken.
„Onze zaak zeggen de kardinaals is
rechtvaardig, omdat wij strijden voor de
onschendbaarheid van ons grondgebied en
voor onze nationale vrijheid.
,,Onze zaak is die der beschaving zelve,
want wij zijn de verdedigers van het begin-
sel van recht en trouw aan verdragen |en
menschheid, buiten welke geen beschaving,
dien naam waardig, bestaat.
„Onze zaak steunt op het leger, dat door
liet beleid zijner leiders en de heldliaftig-
heid zijner sotdaten onoverwinnelijk is, doch
welke ook onze kansen op succes zijn, men
moet niet vergeten dat God de zege verleent
en de nederlaag oplegt."
De weldpost.
De prestaties van de Duitsche veldpost in
1870—71 werden indertijd als iets ongekends
beschouwd. Zij heeft toen van 15 Juli tot
einde Maart 104 millioen brieven bezorgd.
En men was met recht trotsch daarop.
Thans echter worden dagelijks 15.5 mil
lioen brieven verwerkt. Dat is 35 maal zoo
veel als in 187071. Toen moesten 2300
beambten van de veldpost met inspanning
van al hun krachten werken. Thans zijn
bet er 5400, dus nog niet eens 2 en half
maal zooveel. Deze bezorgen nu in een
week, wat toen in 8i/2 maand gedaan is. I
Dit geeft een kijkje op de organisatie van
de. Duitsche veldpost.
Uit bet Duitsche rijk zijn door bemidde-
ling van de verzamelplaatsen der veldpost
in het land, van Augustus 1914 tot het ein
de van Juli, ongeveer 2.4 milliard brieven
naar het front verzonden. Daar bovendien
1.6 milliard brieven in het veld afgeleverd
zijn, zijn door de Duitsche veldpost tot nu
toe ongeveer 4 milliard brieven behandeld.
In de verzamelplaatsen, waarvan er 23 zijn,
is liet personeel van half Augustus af van
3100 koppen tot 13 a 14.000 aangegroeidi.
Het getal van de dagelijks naar liet veld
gaande postzakken, die in December van
het vorige jaar tijdens de Kerstdrukte tot
29.000 stuks gestagen was, bedraagt thans
45.000 stuks. Voor de vervoermiddeten be-
teekenl dit een last van 1.5 millioen kilo
gram dagelijks.
De reusachtige verliezen der
Italianen.
Uit verschillende berichten blijkt, dat de
Italianen bij hun laatste offensief aan den
isonzo reusachtige verliezen hebben gele
den. Geheel Bologna moet een groot zie-
kenhuis zijn en het schijnt, dat in de laat
ste gevechten aan de rivier, die honderd
uren aan een stuk duurden, meer dan 50-
duizend Italianen gewond achter de linies
werden gedragen. Het Roode Kruis kon het
werk niet af en de hulp van de burgerbe-
volking moest worden ingeroepen. Vooral
moeten zeer veel officieren ook van lioogen
rang gevallen zijn. Het aantal dooden is
buitengewoon hoog.
De oorlogscorrespoiident van de „Berliner
Lokal-Anzeiger" schrijft, dat de Italianen
met buitengewonen moed streden en een
bovenmenschetijke inspanning en doorzet-
tingskracht aan den dag tegden. Echter kon
den zij onmogelijk deze inspanning volhou-
den en langzamerhand verslapte de strijd
over het geheele front, terwijl de Oostenrij-
kers zich overal in hun stellingen konden
handhaven.
Alleen vanaf den 26sten af liggen al dui-
zenden dooden voor het bruggehoofd van
Gorz, terwijl in den Isonzo ook vele Iijken
drijven. De stank is er verstikkend, daar het
onmogelijk is de Iijken op te ruimen.
De correspondent besluit met te zeggen,
dat liet offensief der Italianen voorloopig
gebroken is.
Ontruiming van Reims.
De „Tribune de Geneve" verneemt uit
Parijs: Onder den indruk van het voort
durend artilterie-offensief der Duitschers te
gen Reims, heeft de Fransche regeering be
vel tot de ontruiming van Reims gegeven.
Andere Parijsche telegrammen zeggen, dat
Dinsdag wet 600 projectielen, waaronder
brandbommen, op Reims zijn afgeschoten;
de kathedraal werd herhaaldelijk getroffen.
300 huizen werden vernield en vele men-
sclien gedood.
italianen en Qos*enrijkea*s.
De Oostenrijkers hebben getracht het door
de Italianen bezette eiland in de Adriatisclie
Zee. Pelagosa, le hernemen. De landingsaf-
deeling is daar ecliter niet in geslaagd. De
Oostenrijkers zeggen, dat de Italianen ern-
stige verliezen hadden, o.a. zou de bevel-
hebber der Italiaansche bezetting gesneu-
veld zijn, doch de Italianen spreken slechts
van twee gewonden hunnerzijds.
De oorlogscorrespondent van den „Berli-
ner Lokal-Anzeiger" meldt:
De worsteling om de Isonzo-linie, die tot
de geweldigste en vreeselijkste gevechten van
dezen oorlog geworden is, duurt nu reed^j
een week met steeds vernieuwde hevigheid.
Nog altijd is een beslissing niet te voorzien.
Ook in den derden slag aan de Isonzo richt
de voornaamste storm van de Italianen zich
tegen het plateau van Doberdo, dat zij met
hun artillerievuur overstelpen, waarbij ver-
geteken zelfs de doorbraak bij Tarnow—Gor-
lice het in hevigheid moet afleggen. Uit
ballons captifs leiden de Italiaansche artil-
leristen het vuur overal heen, zelfs tegen
enkele voertuigen en personen. Drie dagen
lang hebben de kanonnen bijna onafgebro-
ken gedonderd en na een pauze van eenige
uren is het vreeselijke vuur gisteren weer
begonnen. Met bewonderenswaardigen hel-
denmoed houden echter de troepen, die uit
alle nationaliteiten der monarchie zijn sa-
mengesteld, stand, en zelfs, als het den vij
and gelukt in de een of andere stalling bin
nen te dringen, heeft hij er niet lang plei
zier van. De tweede aanval van de Italianen
is tegen Gorz gericht, waarom steeds weer
hevig gevoehten wordt. En waarbij de vij
and reeds zware verliezen geleden heeft.
Vooral een Italiaansch legerkorps heeft bij
deze gevechten reeds bijna een derde van
zijn sterkte verloren. Vijandelijke vliegers
Irachtten herhaaldelijk de spoorwegiijn in
den rug van onze stalling te vernielen. Voor
al boven Nabresina verschijnen steeds weer
vijandelijke vliegers, die bommen werpen,
zonder tot nu toe betangrijke schade te
hebben aangericht.
Roemeensch graan voor
Duiischiand.
De correspondent van de „Times" meldt
uit Boekarest, dat de oogst in bijna heel
Roemenie zeer overvloedig is uitgevallen. De
regeering zal daarom vermoedelijk het uit
voerverbod voor graan, dat sinds den oor
log bestaat, opheffen. En in verband met
de afsluiting van de Dardanellen, zullen er
menschen moeten sterven, en de goede
Philip was aan alien gelijk.
Nu wilde Hans toch in geen geval aan
het huwelijksmaal deelnemen, meende zij,
en die zou zij toch het Iiefst daarbij tegen-
woordig zien.
,,Dat is zijn zaak bromde Goldammer.
„Als hij niet wil, dan is het ook goed. Voor
een groot sieraad van de tafel houd ik hem
niet."
Een bruiloftsavond zou er ook niet ge-
vierd worden, daar aan beide kanten wei-
nig gezellige kennissen waren; voor liet brui-
Ioftsmaal waren slechts twintig personen
bij elkaar gescharretd.
In den namiddag, daags voor het huwe
lijk, toen Marie uitgegaan was, kwam Gold
ammer bij Liebreich in zijn kamer.
„Mijn dochter is niet thuis", zei de foto-
graaf, betreurend, dat hij te vergeefs kwam.
,,Vandaag is het me alleen om u te doen,
mijn waarde heer. We moeten toch ook
eens in vertrouwen een woordje over zaken
spreken."
Versuft keek Liebreich den vriend aan.
Deze had immers op zich genomen, zijn za
ken te regelen en voor hem te zorgeiT.
„Hier zijn at uw voldaan geteekende reke-
ningen, ik heb ze voldaan geteekend, de
somma van 740 mark en 65 pfennig. Gij
kunt ze tegen een ,,dank u" wegnemen. Uw
oude schuldbekentenissen houd ik nog. Men
kan nooit weten voorzichtigheid is altijd
de wijste par 1 ijAls mijn vrouwtje een
beetje tegenstribbelt, is dat altijd een ge-
makkelijk dwangmiddel. En dan, waarde
Liebreich, moeten wij den geldelijken steun
voor uw huishouding ook nog bepalen. Gij
moet niet gelooven, dat gij nu vroolijk kunt
leven en geheel niets doen."
,,Ik weet nietstamelde Liebreich.ge
heel van zijn stuk gebracht.
,,Nu, luister maar eens naar mij en dop
mij het genomen, wees kahn. Ik kan niet
voor alles opkomen.ik kan niet als een
paard gaan werken, opdat gij kunt luieren.
Ik zal u dus een toelage van vijftig mark
in de maand geven, dat is zeker genoeg voor
een schoonvader, die toch eigeniijk nog een
flinke man is. Meer kan ik niet geven. Gij
moet daar dus op rekenen. Uw fotografie-
zaak kunt ge nog best aanhouden, huur ver-
lang ik niet, en voor het overige moet gja
er u maar naar schikken, als ge wilt, dat
wij vrienden blijven."
,,Wat zal Marie daar wel van zeggen?"
,,Wees nu toch verstandig. Maak 1111^ niet,
dat Marie op bet laatste oogenblik weer-
spannig wordt, want dan liebt ge morgen-
ochtend den deurwaarder aan huis, begre-
pen? Bonjour, mijn waarde!"
Daarop veriiet Goldammer den salon,
waar zijn vriend, die zich gouden bergeip
of tenminste toch een zeer gemakkelijk levon
had voorgesteld, in de grootste ontsteltenis
achterbleef.
Liebreich verzonk in diep nadenken. Ja,
ja, hij moest zwijgen, Goldammer had ge
lijk. Welke heftige tooneelen en wat een
opschudding zou er zijn, als Marie ter oore
kwam, dat er niet zoo goed voor hem ge-
zorgd zou worden, als zij verwachtte. Hij
moest zich dus stilhouden, alles aan den
tijd overlaten, hopen! Zijn goede dochter
zou wel middelen vinden, om hem een ge
makkelijk leven naar zijn zin te bezorgen.
(Wordt vervolgd).
52ESE£sZ^£3SS29SHaflg
T O n T11 1 I n rf c\ 1 m P11 n ta t* in n /tn f~\ y-v n 4- I m 11 1 r, 1 m .31 1 1 i
not lint D ii i tr. rtR n ...^11. l i i i I A .1
