ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6251.
Donderdag 22 Juli 1915.
55e Jaargang.
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIEN
P r aj s o p g aa f
Telefoon 25.
Bit Blad verschijiit Maandag-, Woensdag- en Yrjjdagavond, nitgezonderd op Feestdagen, bU de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Renzen.
Uitslag Verkiezing.
Verstrekking Regeeringsbrood.
56000 E.G. zoogenaamde Ballast.
10000 zoogenaamde Crenailles.
10000 Macadam,afmetingen2/4C.M.
FKUIILKTOir.
Wapenen en Munitie.
D
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Het is in de ge-
meenten NEUZEN,
HOEK en ZAAMSLAG ver-
boden te jagen in een strook
van 5 K.M. langs de Belgischegrens.
Neuzen, 19 Juli 1915.
De Kapitein
Commandant der Kustbatterij,
A. D. PUTMAN CRAMER.
wordt gevraagd voor de levering franco,
zoowel losplaats „Margarethaals
station Sluiskil, van
Het gewicht wordt bepaald ter plaatse
van levering op de weegbrug. De kosten
hiervan voor rekening van de koopster.
Opgave van prijs, onder bijvoeging van
monsters, inleveren ten gemeentehuize van
Zaamslag voor of op 15 Aug. 1915, des
voormiddags 10 uur.
Levering van 20 Nov.—l Dec.
Zaamslag, 21 Juli 1915.
Burgemeester en Wethouders,
JOH. DE 1E1JTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
Nadat dit vrijwel door Goldammer een-
zijdig was besloten, verklaarde hij: „Waar-
om zullen wij met de bruiloft lang wach-
ten? Men wordt er niet jonger door. Ik
ben gereed. Alles kan spoedig er voor aan-
geschaft worden. De papieren zijn binnen
vier of zes weken in orde gebracht. In
April trouwen we dus!"
Marie schrok en wilde tegenwerpingen
maken, doch hij tikte haar op de wang en
zei: „Juist zoo. Ieder jong meisje doet zich
een beetje beschroomd voor, de man echter
beslist. De man is het hoofd van het gezin,
hij moet weten, wat het beste is." Hij keek
naar de klok en stond op: „Mijn tijd is
voorbij. Ik ben zakenman. Ik moet de gra-
vin Reichens trom haar nieuw kapsel in orde
brengen. Vanavond kunt gij alien met ons
eten. Ik zal karpers met biersaus bestellen,
mijn lievelingskost, en daarbij een goed glas
wijn. Wij laten het bruidspaar leven! Het
zal u wel smaken!"
Hij kuste Marie smakkend over het ge-
zicht, waar hij haar kon raken en ging we<*
uitgelaten door Liebreich.
I oen de deur achter hen beiden was n'e-
sloten, wierp het meisje zich handenwrin-
gend op de sofa en riep: „0, Hans, lieve
De algemeene toestand.
Over het geheele front in Rusland is de
voortgaande beweging der Duitsch-Oosten-
rijksche legers duidelijk geprononceerd.
Het voornaamste is natuurlijk de beweging
aan den Naref-en in het zuiden, in de
richting van den spoorweg LublinCholm.
Duitsche en Russische berichten komen
daarin overeen, dat de Russische troepen
tot over den Naref zijn teruggetrokken in
het geheele front Ostrolenka-Novogeorgrief,
voorzoover zij aan den westelijken oever
geen opnamestellingen vonden in vestingen
of bruggehoofden.
En in de lijn Lublin—Cholm wijken de
Russen eveneens terug in de richting van
den Boeg. Ten noorden van Sokal trokken
de Oostenrijksche troepen den Boeg reeds over.
Krasnostaf, de plaats waar de legers van
aartshertog Josef Ferdinand voor eenigen
tjjd door de Russen werden tegengehouden,
is volgens de Russische berichten ontruimd,
en door de Oostenrijkers bezet.
De Duitsche en Oostenrijksche berichten
melden bovendien, dat op alle fronten
duizenden Russen werden gevangen genomen.
Uit alle berichten is wel op te maken, dat
de Russische weerstand krachtig is geweest.
Maar ondanks de hardnekkige tegenaan-
vallen, met groote volharding uitgevoerd,
konden de Russen hunne stellingen aan de
Pissa en de Skwa niet handhaven, en
moesten zij achter de Naef terugtrekken
terwijl tegelijkertijd in het front Wilkolaz
Bychava de Oostenrijkers de Veprj over-
trokken, Krasnostaf namen en de Russen
noodzaakten achter den Boeg terug te
trekken.
Door deze beweging toch wordt Warschau
geleidelijk ontbloot van flankdekking en
steekt het ver vooruit, in vergelijking met
de legers, die alien in oostelijke richting
teruggingen. In het noorden achter den
Naref, in Polen bij de Piiitza achter den
Weichsel en in het zuiden achter den Boeg.
Ten einde een omtrekkende beweging van
Russische troepen uit het noorden te be-
letten had Von Hindenburg reeds vroeg-
tijdig een leger naar Koerland gezonden, dat
op Schawli aanrukte, en dat zich daar in
de richting Windau—Schawli—Kowno uit-
breidde. Dit leger volgt thans eveneens de
beweging in oostelijke richting, en heeft
zich thans ongeveer geplaatst in de lijn
ToekkoemAlt-Auz— Popeljany Schawli
Kowno, waar het zich aansluit bij de
legers, die over MariampolKalwarja—Soe-
walki naar den Naref zich uitbreiden.
oom Hans, help mij! Hoe zal ik dit kun-
nen verdragen?" Toen begon zij hartver-
scheurend te schreien.
Hans Assel trachtte haar te troosten. Hij
sprak haar vriendelijk toe, zij moest maar
moed vatten en altijd bedenken, dat zij
trouw haar kinderplicht moest vervullen.
„Ik moet mij wasschen", riep zij opsprin-
gend. „Afschuwelijk! Ik riek geheel naar
zijn pomade en olie", en zij ging dadelijk
naar haar kamertje.
Toen zij vandaar in de keuken kwam,
stak Florian zijn blonden krullekop om het
hoekje van de deur en sprong juichend
naar haar toe: „0, ik weet het, ik weet
het. U trouwt met papa! Mijn lieve kleine
mama, krijgt uw kind niei een zoentje?"
Hij omhelsde Marie, die slechts weinig
grooter was dan hij, en zag haar smeekend
aan.
Zij kuste hem op het voorhoofd. „Wees
verstandig, Flori, en laten wij goede vrien-
den blijven
Beneden aangekomen, riep Goldammer
juffrouw Duvernier in zijn kantoortje en
deelde haar in uitgekozen woorden zijn ver-
loving mede. „Ik hoop, dat ge mijn jonge
lieve Marie, die u geen onbekende is, uw
vriendschap wilt schenken en dat ge tracht
op goeden voet met haar om te gaan."
Jeanne spande al haar krachten in om
haar (ranen in te houden. Hij mocht niets
bemerken van den strijd in haar hart. Ge-
krenkt in haar gevoel van eigenwaarde,
Ten zuiden van den Weichsel, tegenover
Warschau, staat nog steeds een Duitsche
legermacht, waarvan de rechtervleugel over
de Piiitza zich in de lijn Radom Swolen
uitstrekt, en zich aansluit bij de Oosten
rijksche troepen, die in de lijn Josefow-
Wilkolaz Krasnostaf ageeren. den Wjepr
overtrokken, en de Russen naar den Boeg
terugdreven. Meer naar het zuiden vinden
deze Duitsch-Oostenrijksche legers aanslui-
tiDg bij de afdeelingen die bij Grabowecz en
Groebesjof den Boeg reeds naderden, tus-
schen Skomorokhy en Sokal die rivier reeds
overtrokken. En van daar loopt de Duitscb-
Oostenrijksche linie verder over Boesk en
Zloczow naar het zuiden tot aan de Zlota
Lipa en de Russische grens van Bessarabie.
Over deze geheele linie wordt sedert
eenige dagen met groote kracht gestreden.
Uit de korte officieele mededeelingen is het
duidelijk, dat van beide zijden met groote
bardnekkigheid wordt gepoogd een beslis-
sing te verkrijgen. Hindenburg in het
noorden en Mackensen in 't zuiden willen
de Russen uit hunne stellingen verdrijven,
en hun zoo groot mogeljjke verliezen te
brengen, als het niet mogelijk is ze tot
overgave te dwingen de Russische bevel-
hebbers bieden hardnekkigen tegenstand en
wijken eerst langzaam terug naar opname
stellingen, die achter de thans bezette
posities zijn aangelegd.
Het is duidelijk, dat al deze offensieve
bewegingen als naaste doel hebben deom-
singeling en de overgave van Warschau.
Daarvoor was'het noodig, de Russische
troepen uit Galicie te verdrijven en ze te
noodzaken tot den terugtocht, en begon de
opmarsch naar den spoorweg Lublin
Cholm door het bezetten van dien ver-
bindingsweg zou het geheele zuidelijke
front van het Russische leger verlamd zijn
en zou Warschau moeten vallen.
De //Times"-correspondent te Warschau
meent, dat dit niet zoo gemakkelijk zal
gaan. De legers, die Rusland daar heeft
bijeengebracht, Doemt hij de beste die ooit
in het veld zijn gebracht in dezen oorlog.
Aan het hoofd dezer legers staat een nieuwe
generaal, berichten uit Boecharest hebben
reeds gemeld, dat de commandeerende
geDeraals in Galicie, Dimitrijef en Drago-
mirof van hun taak ontheven zijn wienie
naam nog niet mag worden genoemd, een
naam buiten Rusland volkomen onbekend,
maar die, volgens den ,.,Times"-berichtgever,
binnen een maand wereldberoerad zal zijn.
Ook de //Times"-berichtgever meent, dat
de strijd, die thans in Rusland begonnen
is, van het allergrootste belang zal zijn.
Wellicht zal het geheele lot van den oorlog
van de daar verkregen resultaten afhangen.
Een nederlaag van het Russische leger
zou dit wellicht voor geruimen tijd elke
oflensieve kracht ontnemen, een nederlaag
van het Duitsche leger zou den geheelen
veldtocht doen verliezen door de Midden-
Europeesche landen.
Ondanks de groote operates in het oosten
schijnt de strijd in het westen niet te ver-
flauwen. Wel wordt, volgens de berichten
van beide zijden, niet zoo hevig gevochten
als in de vorige week, toen op verschillende
richtte zij zich op en antwoordde: „Wan-
neer een jonge vrouw u als hulp ter zijde
staat, ben ik hier overbodig. Ik vraag dus
met 1 April mijn ontslag, want dan is mijn
contract afgeloopen."
„Wat valt u in, juffrouw", riep hij ont-
steld uit. „Mijn vrouwtje heeft heelemaal
geen verstand van de zaak. De huishouding
zal zij van u overnemen. Daar had u nooit
veel schik in."
„Ik geloof toch, dat ik mijn plicht gedaan
heb?"
„Wel zeker wel zeker!"
Hij klopte haar op den schouder en Iief-
koosde haar hand. „Wanneer ik liet u ge-
makkelijker wil maken, moet u me zoo
niet behandelen."
„Waart gij over mij tevreden, waarom
maakt ge dan verandering in den toestand?"
„Elk mensch heeft zoo zijn zwaldieden.
Daarom moet u me niet in den steek laten.
Ik kan u niet missen."
Deze verklaring deed haar goed. Zij be-
dacht, dat zij hier toch een goede betrek-
king had, en met Marie zou zij het wel
kunnen vinden. Zij bedaarde weer. Zij be-
loofde, dat zij er nog eens over denken zou.
Toen men des avonds aan de Poolsche
karpers smulde en Goldammer, nadat hij
op de gezondheid van zijn bruid had ge-
dronken, in een geestdriftige stemming hare
hand greep en aan zijn lippen bracht, zag
Jeanne den haar bekenden ring aan den
vinger van het meisje.
„Gij hebt spoedig van het aandenken aan
punten krachtige Duitsche aanvallen werden
gedaan, maar vooral in de Argonnen en
aan de Maashoogten wordt met afwisselend
succes gestreden. De Duitsche generale
staf meldt, dat de plaatselijke voordeelen,
die verleden week gewonnen waren, weder
verloren gingen aan de Tranchee de Calonne
en bij Eparges.
Het Fransche bericht van 17 Juli had
over dien strijd medegedeeld, dat de Duit
sche troepen, na een hevige beschieting,
een krachtigen aanval hadden gedaan op
de posities tusschen de Tranchee en het
dorp Les Eparges zij slaagden er slechts
in vasten voet te krijgen in een gedeelte
der loopgraven, die de Franschen op den
6 Juli op hen hadden veroverd. Thans
moesten de Duitschers die winst weder
opgeven.
De positie is dus weer als voor eenige
dagen. Met dit verschil, dat bij den aanval
en de verdediging een groot aautal slacht-
offers gevallen is. Het Fransche bericht
meldde, dat een Duitsche afdeeling, die er
in geslaagd was, binnen het ravijn te komen,
gedood of gevangen geDomen werd. En
de Duitsche berichten spraken eveneens van
vele dooden en gevangenen.
Quo vadis
Zondagavond passeerde een Duitscher, die
27 jaren in Engeland had vertoefd, met den
sneltrein van Ylissingen, ons land. De
man was uit Engeland uitgewezen en dacht
naar zijn vroegere vaderland weder te keeren.
Aan het grensstation Hassum bleek hem
evenwel, dat ook Duitschland voor hem
gesloten was. Hij had zijne nationaliteil
door zijn laDgdurig verblijf in het buitenland
verloren en werd Maandagmorgen per eer-
sten trein weer de grens pvergezonden, zoo-
dat hij zonder middelen van bestaan te
Gennep arriveerde.
Waar moet de stumper nu heen Voor-
loopig heeft de politie zich over hem ont-
fermd. (Tel.)
Het oprukken in Galicie.
In het „Berliner Tageblatt" beschrijft een
soldaat de opmarsch in Galicie.
Rijden, al maar rijden. Sedert weken zijn
de zadels niet van de paarden afgekomen.
Sedert weken marcheeren wij, dag en nacht.
Het is een gelukje als wij eens drie uur
rust hebben. Goede wegen zijn er niet.
Breede, over de velden platgereden zandwe-
gen, voeren van het eene dorpje naar het
andere. Zoo gaat het achter de Russen aan,
die hun weg door brand en verwoesting
kenmerken.
Op een middag kwamen wij over de gren-
zen. De grenspalen waren omgeworpen. In
het bosch vonden wij er nog een. Een geel-
zwarte paal, met een mooien, dubbelen ade-
laar er op.
Nil zijn wij in Rusland. ,,Rijdt op die
groote, zwarte rookzuil toe, dat is Tomaw-
chow. Achter de stad, rechts aan den groo-
ten weg, vindt ge het regiment", zei me de
kapitein, toen hij mij voorbij reed. Op de
velden grazen kleine, Russische paardjes.
De berghellingen zijn versterkte infanterie-
stellingen, die thans verlaten liggen.
Van Tomawchow staan slechts de steenen
schoorsteenen van de huizen. Er is niets
meer te krijgen dan melk en sigaretten.
Achter Tomawchow voert een mooien,
breeden lioofdweg Rusland verder binnen.
uw overleden vrouw afstand gedaan, Mijn-
lieer Goldammer", merkte zij op.
„Hoe bedoelt u dat?" stotterde hij ver-
ward.
„Nu, ik rneen, dat die ring met geloof,
hoop en liefde aan uw overleden vrouw
behoorde. Zij heeft hem veel gedragen, en
wanneer ik mij niet vergis, hebt gij hem
zelfs de doode van den vinger genomen.
Waarom zou zij hem ook mee in het graf
nemen, hij was nog goed te gebruiken."
De in verlegenheid gebrachte man sta-
melde, dat zij zich vergiste. Deze ring was
nieuw, hij geleek veel op den anderen, enz.
Maar hij bracht het gesprek zoo spoedig
mogelijk op iets anders.
Marie schaamde zich diep over den man.
Hoe weinig kon men op zijn woord aan.
De ring van de overledene brandde haar
aan de hand. Met pleizier had zij hem te-
ruggegeven.
Hij praatte over nieuwe stoffen om de
meubelen van den salon opnieuw te laten
overtrekken. Het lang gebruikte geel zijden
damast was verschoten, en ook een beetje
beschadigd. Of zij aan rood of aan blauw
cle voorkeur gaf? Blauw was haar lieve-
lingskleur, niet waar?"
Zij antwoordde van ja; rood was zoo fel.
„Nu", meende hij, het lioofd schuddend,
ik zal toch maar rood nemen. Dat is een
echte kleur, die niet zoo spoedig verschiet."
Welk e6n groote verlicliting kreeg zij, toen
deze avond ten einde was en zij weder
boven in haar woning kwam!
Eindeloos schijnt die weg. De infanteristen
vloeken, omdat zij liever vechten dan mar
cheeren. De cavaleristen vloeken, omdat zij
niet uit het zadel komen en de arme paar
den dag noch nacht rust hebben. Toch la
ten zij den vijand niet los.
'sNachts rijden wij door een brandend
dorp. De boomen branden en de hemel
schijnt met vlammen overdekt. Een holle
boom spuwt een hooge fontein van von-
ken uit en daaronder golft een roode vlam-
menzee.
De paarden snuiven van angst. Wij ech
ter staan in bewondering over de sprookjes-
pracht van dezen brand.
'sNachts komen wij in bivak, dicht bij
den vijand. Den schildwachten is bijzondere
oplettendheid ingeprent. Wij drenken en
voederen onze paarden en dan vallen wij in
het gras neer en slapen op den grond zon
der deken.
De schending van de Luxem-
burgsche neutraliteit.
Het is dezer dagen een jaar geleden dat
de Duitsche troepen Luxemburg binnendron-
gen, schrijft de „H. Crt.". Over de schending
der Luxemburgsche neutraliteit, door den
rijkskanselier in zijn bekende Rijksdagrede
op 4 Augustus erkend, is indertijd weinig
bekend geworden. De gebeurtenissen volg-
den elkaar zoo snel op. Men beleefde elken
dag nieuwe en grootere sensaties, dat de
oude al spoedig „vergeten" werden.
De Brusselsche correspondent van de „N.
R. Crt." is in Luxemburg geweest en heeft
daar nagegaan wat er feitelijk in de eerste
oprlogsdagen in het onafhankelijke groot-
hertogdom is gebeurd. De correspondent
schrijft o. a.:
Het Luxemburgsche voorspel van den
grooten oorlog luidt in groote lijnen als
volgt
Op den avond van 1 Augustus 1914, dat
was dus 24 uur voor het ultimatum te Brus-
sel werd overhandigd, berichtte de chef van
liet station te Trois Vierges, op de spoorlijn
die het groothertogdom van Zuid naar Noord
doorsnijdt en over St. Vitli Duitschland bin-
nenkomt, aan de Luxemburgsche regeering,
dat Duitsche officieren en soldaten het sta
tion bezet en de spoorstaven over een lengte
van 150 meter opgebroken liadden. Terstond
protesteerde de Staatsminister Eyschen bij
Von Jagow, den Duitschen staatssecretaris
voor Buitenlandsche Zaken, en bij Von Buch,
den Duitschen gezant te Luxemburg.
De gebeurtenissen achterhaalden de pro-
testen, want in den nacht van 1 op 2 Augus
tus, om half vier, zag de gendarmerie te
Wasserbilly de eerste Duitsche militaire
auto's langs komen, een gendarme, die pro
testeerde, werd in de auto meegenomen.
Weldra waren de Duitschers in Luxem
burg, na op den weg posten te hebben ach-
tergeiaten. Per trein was hetzelfde gebeurd
en weldra was ook het station Luxemburg
door de Duitsche troepen bezet.
Waren er Fransche troepen in Luxemburg?
Hernieuwde protesten van Luxemburg
volgden, ook een telegram van de groother-
togin aan den keizer, waarop het antwoord
van den keizer nooit is bekend geworden.
De bevelhebber der Duitsche bezettingstroe-
pen, majoor Von Baerensprong, was 2 Au
gustus, des morgens, bij staatsminister
Eyschen gekoinen, en had medegedeeld in
opdracht te hebben de stad (Luxemburg)
en omgeving te bezetten, aangezien men
vreesde dat het groothertogdom een gevaar
zou worden voor Duitschland, wegens de
Zij had haar goeden, gezonden slaap ech
ter verloren en lag langen tijd te tobben
en zich te vermoeien, om een reddenden uit-
weg te vinden. In de laatste smartelijke
dagen waren haar oogen meer opengegaan
en was zij ruimer van inzicht geworden'; zij
zag nu duidelijk de zwaldieden in het ka-
rakter van liaar verloofde. Zij beschouwde
hem als een onbeschouwbaren kleingeestigen
pochhans, en zij begon er aan te twijfelen
of hij werkelijk zoo vrijgevig voor haar
vader zou zorgen, als deze verwachtte.
Hoe ellendig had hij haar met den ring
bedrogen! Jeanne's hatelijk gedrag had haar
ook gekwetst. Het zou later zwaar vallen,
om met dat jaloersche schepsel samen te
leven.
Op den morgen voor het verlovingsfeestje
bracht Goldammer een mooie klaargemaakte
roze japon voor Marie. Zij moest zich toch
passelijk kleeden, wanneer hij haar als zijn
aanstaande vrouw voorstelde; hij mocht
graag met haar pronken.
Zij moest de japon aantrekken, die zij
veel te veel opgedirkt vond, .maar hij be-
wonderde liaar en verklaarde. dat zijn
smaak voortaan zou heslissen. Dat sprak
vanzelfwat hij betaalde, zocht hij ook
zelf uit.
Toen hij van haar weggegaan was," rukte
zij ongeduldig zijn geschenk af, dat met de
vele handen, kanten en knoopjes heel niet
in haar smaak viel.
(Wordt vervolgd).
COURANT.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat Openbare Vergadering
van den Gemeenteraad zal worden gehouden op
nnndrrdnic den 23 Juli IOI.>, des voor-
middags ten 10 ure.
Ter Neuzen, den 21 Juli 1915.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders der gemeente TER
NEUZEN maken bekend, dat een afschrift van het
proces-verbaal, vermeldende den uitslag der op 20 Juli
1915 gehouden herstemming, ter verkiezing van drie
leden van den Gemeenteraad, is aangeplakt en voor
een ieder ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt.
Ter Neuzen, 20 Juli 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt bekend
dat met ingang van heden de prijs van het door
de gemeente aan de ingezetenen verstrekt wordende
brood wordt bepaald op 11 cent per Kilogram.
Tevens worden de houders van broodkaarten drin-
gend aangemaand de oude broodkaarten op geene. lei
wijze zoek te maken, en te zorgen dat ze ter afhaling
in gereedheid liggen.
Ter Neuzen, den 21 Juli 1915.
De Burgemeester,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TER NEUZEN verzoekt de
ingezetenen, ter voldoening aan de missive van den
heer kapitein Commandant der Kustbatterij, de nog
in bun bezit zijnde wapenen en munitie, speciaal
afkomstig van de gei'nterneerde troepen, ten spoedigste
ter gemeente-secretarie in te leveren.
Het niet voldoen aan dit verzoek zal streng worden
gestraft.
Ter Neuzen, den 21 Juli 1915.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.