ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 6251. Donderdag 22 Juli 1915. 55e Jaargang. De Oorlog. ABONNEMENT: ADVERTENTIEN P r aj s o p g aa f Telefoon 25. Bit Blad verschijiit Maandag-, Woensdag- en Yrjjdagavond, nitgezonderd op Feestdagen, bU de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Renzen. Uitslag Verkiezing. Verstrekking Regeeringsbrood. 56000 E.G. zoogenaamde Ballast. 10000 zoogenaamde Crenailles. 10000 Macadam,afmetingen2/4C.M. FKUIILKTOir. Wapenen en Munitie. D Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10. Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65, overig Buitenland 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0.10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. Het is in de ge- meenten NEUZEN, HOEK en ZAAMSLAG ver- boden te jagen in een strook van 5 K.M. langs de Belgischegrens. Neuzen, 19 Juli 1915. De Kapitein Commandant der Kustbatterij, A. D. PUTMAN CRAMER. wordt gevraagd voor de levering franco, zoowel losplaats „Margarethaals station Sluiskil, van Het gewicht wordt bepaald ter plaatse van levering op de weegbrug. De kosten hiervan voor rekening van de koopster. Opgave van prijs, onder bijvoeging van monsters, inleveren ten gemeentehuize van Zaamslag voor of op 15 Aug. 1915, des voormiddags 10 uur. Levering van 20 Nov.—l Dec. Zaamslag, 21 Juli 1915. Burgemeester en Wethouders, JOH. DE 1E1JTER, Burgemeester. J. STOLK Lzn., Secretaris. Nadat dit vrijwel door Goldammer een- zijdig was besloten, verklaarde hij: „Waar- om zullen wij met de bruiloft lang wach- ten? Men wordt er niet jonger door. Ik ben gereed. Alles kan spoedig er voor aan- geschaft worden. De papieren zijn binnen vier of zes weken in orde gebracht. In April trouwen we dus!" Marie schrok en wilde tegenwerpingen maken, doch hij tikte haar op de wang en zei: „Juist zoo. Ieder jong meisje doet zich een beetje beschroomd voor, de man echter beslist. De man is het hoofd van het gezin, hij moet weten, wat het beste is." Hij keek naar de klok en stond op: „Mijn tijd is voorbij. Ik ben zakenman. Ik moet de gra- vin Reichens trom haar nieuw kapsel in orde brengen. Vanavond kunt gij alien met ons eten. Ik zal karpers met biersaus bestellen, mijn lievelingskost, en daarbij een goed glas wijn. Wij laten het bruidspaar leven! Het zal u wel smaken!" Hij kuste Marie smakkend over het ge- zicht, waar hij haar kon raken en ging we<* uitgelaten door Liebreich. I oen de deur achter hen beiden was n'e- sloten, wierp het meisje zich handenwrin- gend op de sofa en riep: „0, Hans, lieve De algemeene toestand. Over het geheele front in Rusland is de voortgaande beweging der Duitsch-Oosten- rijksche legers duidelijk geprononceerd. Het voornaamste is natuurlijk de beweging aan den Naref-en in het zuiden, in de richting van den spoorweg LublinCholm. Duitsche en Russische berichten komen daarin overeen, dat de Russische troepen tot over den Naref zijn teruggetrokken in het geheele front Ostrolenka-Novogeorgrief, voorzoover zij aan den westelijken oever geen opnamestellingen vonden in vestingen of bruggehoofden. En in de lijn Lublin—Cholm wijken de Russen eveneens terug in de richting van den Boeg. Ten noorden van Sokal trokken de Oostenrijksche troepen den Boeg reeds over. Krasnostaf, de plaats waar de legers van aartshertog Josef Ferdinand voor eenigen tjjd door de Russen werden tegengehouden, is volgens de Russische berichten ontruimd, en door de Oostenrijkers bezet. De Duitsche en Oostenrijksche berichten melden bovendien, dat op alle fronten duizenden Russen werden gevangen genomen. Uit alle berichten is wel op te maken, dat de Russische weerstand krachtig is geweest. Maar ondanks de hardnekkige tegenaan- vallen, met groote volharding uitgevoerd, konden de Russen hunne stellingen aan de Pissa en de Skwa niet handhaven, en moesten zij achter de Naef terugtrekken terwijl tegelijkertijd in het front Wilkolaz Bychava de Oostenrijkers de Veprj over- trokken, Krasnostaf namen en de Russen noodzaakten achter den Boeg terug te trekken. Door deze beweging toch wordt Warschau geleidelijk ontbloot van flankdekking en steekt het ver vooruit, in vergelijking met de legers, die alien in oostelijke richting teruggingen. In het noorden achter den Naref, in Polen bij de Piiitza achter den Weichsel en in het zuiden achter den Boeg. Ten einde een omtrekkende beweging van Russische troepen uit het noorden te be- letten had Von Hindenburg reeds vroeg- tijdig een leger naar Koerland gezonden, dat op Schawli aanrukte, en dat zich daar in de richting Windau—Schawli—Kowno uit- breidde. Dit leger volgt thans eveneens de beweging in oostelijke richting, en heeft zich thans ongeveer geplaatst in de lijn ToekkoemAlt-Auz— Popeljany Schawli Kowno, waar het zich aansluit bij de legers, die over MariampolKalwarja—Soe- walki naar den Naref zich uitbreiden. oom Hans, help mij! Hoe zal ik dit kun- nen verdragen?" Toen begon zij hartver- scheurend te schreien. Hans Assel trachtte haar te troosten. Hij sprak haar vriendelijk toe, zij moest maar moed vatten en altijd bedenken, dat zij trouw haar kinderplicht moest vervullen. „Ik moet mij wasschen", riep zij opsprin- gend. „Afschuwelijk! Ik riek geheel naar zijn pomade en olie", en zij ging dadelijk naar haar kamertje. Toen zij vandaar in de keuken kwam, stak Florian zijn blonden krullekop om het hoekje van de deur en sprong juichend naar haar toe: „0, ik weet het, ik weet het. U trouwt met papa! Mijn lieve kleine mama, krijgt uw kind niei een zoentje?" Hij omhelsde Marie, die slechts weinig grooter was dan hij, en zag haar smeekend aan. Zij kuste hem op het voorhoofd. „Wees verstandig, Flori, en laten wij goede vrien- den blijven Beneden aangekomen, riep Goldammer juffrouw Duvernier in zijn kantoortje en deelde haar in uitgekozen woorden zijn ver- loving mede. „Ik hoop, dat ge mijn jonge lieve Marie, die u geen onbekende is, uw vriendschap wilt schenken en dat ge tracht op goeden voet met haar om te gaan." Jeanne spande al haar krachten in om haar (ranen in te houden. Hij mocht niets bemerken van den strijd in haar hart. Ge- krenkt in haar gevoel van eigenwaarde, Ten zuiden van den Weichsel, tegenover Warschau, staat nog steeds een Duitsche legermacht, waarvan de rechtervleugel over de Piiitza zich in de lijn Radom Swolen uitstrekt, en zich aansluit bij de Oosten rijksche troepen, die in de lijn Josefow- Wilkolaz Krasnostaf ageeren. den Wjepr overtrokken, en de Russen naar den Boeg terugdreven. Meer naar het zuiden vinden deze Duitsch-Oostenrijksche legers aanslui- tiDg bij de afdeelingen die bij Grabowecz en Groebesjof den Boeg reeds naderden, tus- schen Skomorokhy en Sokal die rivier reeds overtrokken. En van daar loopt de Duitscb- Oostenrijksche linie verder over Boesk en Zloczow naar het zuiden tot aan de Zlota Lipa en de Russische grens van Bessarabie. Over deze geheele linie wordt sedert eenige dagen met groote kracht gestreden. Uit de korte officieele mededeelingen is het duidelijk, dat van beide zijden met groote bardnekkigheid wordt gepoogd een beslis- sing te verkrijgen. Hindenburg in het noorden en Mackensen in 't zuiden willen de Russen uit hunne stellingen verdrijven, en hun zoo groot mogeljjke verliezen te brengen, als het niet mogelijk is ze tot overgave te dwingen de Russische bevel- hebbers bieden hardnekkigen tegenstand en wijken eerst langzaam terug naar opname stellingen, die achter de thans bezette posities zijn aangelegd. Het is duidelijk, dat al deze offensieve bewegingen als naaste doel hebben deom- singeling en de overgave van Warschau. Daarvoor was'het noodig, de Russische troepen uit Galicie te verdrijven en ze te noodzaken tot den terugtocht, en begon de opmarsch naar den spoorweg Lublin Cholm door het bezetten van dien ver- bindingsweg zou het geheele zuidelijke front van het Russische leger verlamd zijn en zou Warschau moeten vallen. De //Times"-correspondent te Warschau meent, dat dit niet zoo gemakkelijk zal gaan. De legers, die Rusland daar heeft bijeengebracht, Doemt hij de beste die ooit in het veld zijn gebracht in dezen oorlog. Aan het hoofd dezer legers staat een nieuwe generaal, berichten uit Boecharest hebben reeds gemeld, dat de commandeerende geDeraals in Galicie, Dimitrijef en Drago- mirof van hun taak ontheven zijn wienie naam nog niet mag worden genoemd, een naam buiten Rusland volkomen onbekend, maar die, volgens den ,.,Times"-berichtgever, binnen een maand wereldberoerad zal zijn. Ook de //Times"-berichtgever meent, dat de strijd, die thans in Rusland begonnen is, van het allergrootste belang zal zijn. Wellicht zal het geheele lot van den oorlog van de daar verkregen resultaten afhangen. Een nederlaag van het Russische leger zou dit wellicht voor geruimen tijd elke oflensieve kracht ontnemen, een nederlaag van het Duitsche leger zou den geheelen veldtocht doen verliezen door de Midden- Europeesche landen. Ondanks de groote operates in het oosten schijnt de strijd in het westen niet te ver- flauwen. Wel wordt, volgens de berichten van beide zijden, niet zoo hevig gevochten als in de vorige week, toen op verschillende richtte zij zich op en antwoordde: „Wan- neer een jonge vrouw u als hulp ter zijde staat, ben ik hier overbodig. Ik vraag dus met 1 April mijn ontslag, want dan is mijn contract afgeloopen." „Wat valt u in, juffrouw", riep hij ont- steld uit. „Mijn vrouwtje heeft heelemaal geen verstand van de zaak. De huishouding zal zij van u overnemen. Daar had u nooit veel schik in." „Ik geloof toch, dat ik mijn plicht gedaan heb?" „Wel zeker wel zeker!" Hij klopte haar op den schouder en Iief- koosde haar hand. „Wanneer ik liet u ge- makkelijker wil maken, moet u me zoo niet behandelen." „Waart gij over mij tevreden, waarom maakt ge dan verandering in den toestand?" „Elk mensch heeft zoo zijn zwaldieden. Daarom moet u me niet in den steek laten. Ik kan u niet missen." Deze verklaring deed haar goed. Zij be- dacht, dat zij hier toch een goede betrek- king had, en met Marie zou zij het wel kunnen vinden. Zij bedaarde weer. Zij be- loofde, dat zij er nog eens over denken zou. Toen men des avonds aan de Poolsche karpers smulde en Goldammer, nadat hij op de gezondheid van zijn bruid had ge- dronken, in een geestdriftige stemming hare hand greep en aan zijn lippen bracht, zag Jeanne den haar bekenden ring aan den vinger van het meisje. „Gij hebt spoedig van het aandenken aan punten krachtige Duitsche aanvallen werden gedaan, maar vooral in de Argonnen en aan de Maashoogten wordt met afwisselend succes gestreden. De Duitsche generale staf meldt, dat de plaatselijke voordeelen, die verleden week gewonnen waren, weder verloren gingen aan de Tranchee de Calonne en bij Eparges. Het Fransche bericht van 17 Juli had over dien strijd medegedeeld, dat de Duit sche troepen, na een hevige beschieting, een krachtigen aanval hadden gedaan op de posities tusschen de Tranchee en het dorp Les Eparges zij slaagden er slechts in vasten voet te krijgen in een gedeelte der loopgraven, die de Franschen op den 6 Juli op hen hadden veroverd. Thans moesten de Duitschers die winst weder opgeven. De positie is dus weer als voor eenige dagen. Met dit verschil, dat bij den aanval en de verdediging een groot aautal slacht- offers gevallen is. Het Fransche bericht meldde, dat een Duitsche afdeeling, die er in geslaagd was, binnen het ravijn te komen, gedood of gevangen geDomen werd. En de Duitsche berichten spraken eveneens van vele dooden en gevangenen. Quo vadis Zondagavond passeerde een Duitscher, die 27 jaren in Engeland had vertoefd, met den sneltrein van Ylissingen, ons land. De man was uit Engeland uitgewezen en dacht naar zijn vroegere vaderland weder te keeren. Aan het grensstation Hassum bleek hem evenwel, dat ook Duitschland voor hem gesloten was. Hij had zijne nationaliteil door zijn laDgdurig verblijf in het buitenland verloren en werd Maandagmorgen per eer- sten trein weer de grens pvergezonden, zoo- dat hij zonder middelen van bestaan te Gennep arriveerde. Waar moet de stumper nu heen Voor- loopig heeft de politie zich over hem ont- fermd. (Tel.) Het oprukken in Galicie. In het „Berliner Tageblatt" beschrijft een soldaat de opmarsch in Galicie. Rijden, al maar rijden. Sedert weken zijn de zadels niet van de paarden afgekomen. Sedert weken marcheeren wij, dag en nacht. Het is een gelukje als wij eens drie uur rust hebben. Goede wegen zijn er niet. Breede, over de velden platgereden zandwe- gen, voeren van het eene dorpje naar het andere. Zoo gaat het achter de Russen aan, die hun weg door brand en verwoesting kenmerken. Op een middag kwamen wij over de gren- zen. De grenspalen waren omgeworpen. In het bosch vonden wij er nog een. Een geel- zwarte paal, met een mooien, dubbelen ade- laar er op. Nil zijn wij in Rusland. ,,Rijdt op die groote, zwarte rookzuil toe, dat is Tomaw- chow. Achter de stad, rechts aan den groo- ten weg, vindt ge het regiment", zei me de kapitein, toen hij mij voorbij reed. Op de velden grazen kleine, Russische paardjes. De berghellingen zijn versterkte infanterie- stellingen, die thans verlaten liggen. Van Tomawchow staan slechts de steenen schoorsteenen van de huizen. Er is niets meer te krijgen dan melk en sigaretten. Achter Tomawchow voert een mooien, breeden lioofdweg Rusland verder binnen. uw overleden vrouw afstand gedaan, Mijn- lieer Goldammer", merkte zij op. „Hoe bedoelt u dat?" stotterde hij ver- ward. „Nu, ik rneen, dat die ring met geloof, hoop en liefde aan uw overleden vrouw behoorde. Zij heeft hem veel gedragen, en wanneer ik mij niet vergis, hebt gij hem zelfs de doode van den vinger genomen. Waarom zou zij hem ook mee in het graf nemen, hij was nog goed te gebruiken." De in verlegenheid gebrachte man sta- melde, dat zij zich vergiste. Deze ring was nieuw, hij geleek veel op den anderen, enz. Maar hij bracht het gesprek zoo spoedig mogelijk op iets anders. Marie schaamde zich diep over den man. Hoe weinig kon men op zijn woord aan. De ring van de overledene brandde haar aan de hand. Met pleizier had zij hem te- ruggegeven. Hij praatte over nieuwe stoffen om de meubelen van den salon opnieuw te laten overtrekken. Het lang gebruikte geel zijden damast was verschoten, en ook een beetje beschadigd. Of zij aan rood of aan blauw cle voorkeur gaf? Blauw was haar lieve- lingskleur, niet waar?" Zij antwoordde van ja; rood was zoo fel. „Nu", meende hij, het lioofd schuddend, ik zal toch maar rood nemen. Dat is een echte kleur, die niet zoo spoedig verschiet." Welk e6n groote verlicliting kreeg zij, toen deze avond ten einde was en zij weder boven in haar woning kwam! Eindeloos schijnt die weg. De infanteristen vloeken, omdat zij liever vechten dan mar cheeren. De cavaleristen vloeken, omdat zij niet uit het zadel komen en de arme paar den dag noch nacht rust hebben. Toch la ten zij den vijand niet los. 'sNachts rijden wij door een brandend dorp. De boomen branden en de hemel schijnt met vlammen overdekt. Een holle boom spuwt een hooge fontein van von- ken uit en daaronder golft een roode vlam- menzee. De paarden snuiven van angst. Wij ech ter staan in bewondering over de sprookjes- pracht van dezen brand. 'sNachts komen wij in bivak, dicht bij den vijand. Den schildwachten is bijzondere oplettendheid ingeprent. Wij drenken en voederen onze paarden en dan vallen wij in het gras neer en slapen op den grond zon der deken. De schending van de Luxem- burgsche neutraliteit. Het is dezer dagen een jaar geleden dat de Duitsche troepen Luxemburg binnendron- gen, schrijft de „H. Crt.". Over de schending der Luxemburgsche neutraliteit, door den rijkskanselier in zijn bekende Rijksdagrede op 4 Augustus erkend, is indertijd weinig bekend geworden. De gebeurtenissen volg- den elkaar zoo snel op. Men beleefde elken dag nieuwe en grootere sensaties, dat de oude al spoedig „vergeten" werden. De Brusselsche correspondent van de „N. R. Crt." is in Luxemburg geweest en heeft daar nagegaan wat er feitelijk in de eerste oprlogsdagen in het onafhankelijke groot- hertogdom is gebeurd. De correspondent schrijft o. a.: Het Luxemburgsche voorspel van den grooten oorlog luidt in groote lijnen als volgt Op den avond van 1 Augustus 1914, dat was dus 24 uur voor het ultimatum te Brus- sel werd overhandigd, berichtte de chef van liet station te Trois Vierges, op de spoorlijn die het groothertogdom van Zuid naar Noord doorsnijdt en over St. Vitli Duitschland bin- nenkomt, aan de Luxemburgsche regeering, dat Duitsche officieren en soldaten het sta tion bezet en de spoorstaven over een lengte van 150 meter opgebroken liadden. Terstond protesteerde de Staatsminister Eyschen bij Von Jagow, den Duitschen staatssecretaris voor Buitenlandsche Zaken, en bij Von Buch, den Duitschen gezant te Luxemburg. De gebeurtenissen achterhaalden de pro- testen, want in den nacht van 1 op 2 Augus tus, om half vier, zag de gendarmerie te Wasserbilly de eerste Duitsche militaire auto's langs komen, een gendarme, die pro testeerde, werd in de auto meegenomen. Weldra waren de Duitschers in Luxem burg, na op den weg posten te hebben ach- tergeiaten. Per trein was hetzelfde gebeurd en weldra was ook het station Luxemburg door de Duitsche troepen bezet. Waren er Fransche troepen in Luxemburg? Hernieuwde protesten van Luxemburg volgden, ook een telegram van de groother- togin aan den keizer, waarop het antwoord van den keizer nooit is bekend geworden. De bevelhebber der Duitsche bezettingstroe- pen, majoor Von Baerensprong, was 2 Au gustus, des morgens, bij staatsminister Eyschen gekoinen, en had medegedeeld in opdracht te hebben de stad (Luxemburg) en omgeving te bezetten, aangezien men vreesde dat het groothertogdom een gevaar zou worden voor Duitschland, wegens de Zij had haar goeden, gezonden slaap ech ter verloren en lag langen tijd te tobben en zich te vermoeien, om een reddenden uit- weg te vinden. In de laatste smartelijke dagen waren haar oogen meer opengegaan en was zij ruimer van inzicht geworden'; zij zag nu duidelijk de zwaldieden in het ka- rakter van liaar verloofde. Zij beschouwde hem als een onbeschouwbaren kleingeestigen pochhans, en zij begon er aan te twijfelen of hij werkelijk zoo vrijgevig voor haar vader zou zorgen, als deze verwachtte. Hoe ellendig had hij haar met den ring bedrogen! Jeanne's hatelijk gedrag had haar ook gekwetst. Het zou later zwaar vallen, om met dat jaloersche schepsel samen te leven. Op den morgen voor het verlovingsfeestje bracht Goldammer een mooie klaargemaakte roze japon voor Marie. Zij moest zich toch passelijk kleeden, wanneer hij haar als zijn aanstaande vrouw voorstelde; hij mocht graag met haar pronken. Zij moest de japon aantrekken, die zij veel te veel opgedirkt vond, .maar hij be- wonderde liaar en verklaarde. dat zijn smaak voortaan zou heslissen. Dat sprak vanzelfwat hij betaalde, zocht hij ook zelf uit. Toen hij van haar weggegaan was," rukte zij ongeduldig zijn geschenk af, dat met de vele handen, kanten en knoopjes heel niet in haar smaak viel. (Wordt vervolgd). COURANT. De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN maakt bekend, dat Openbare Vergadering van den Gemeenteraad zal worden gehouden op nnndrrdnic den 23 Juli IOI.>, des voor- middags ten 10 ure. Ter Neuzen, den 21 Juli 1915. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA. Burgemeester en Wethouders der gemeente TER NEUZEN maken bekend, dat een afschrift van het proces-verbaal, vermeldende den uitslag der op 20 Juli 1915 gehouden herstemming, ter verkiezing van drie leden van den Gemeenteraad, is aangeplakt en voor een ieder ter Gemeente-Secretarie ter inzage ligt. Ter Neuzen, 20 Juli 1915. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. L. WABEKE, Secretaris. De Burgemeester van TER NEUZEN maakt bekend dat met ingang van heden de prijs van het door de gemeente aan de ingezetenen verstrekt wordende brood wordt bepaald op 11 cent per Kilogram. Tevens worden de houders van broodkaarten drin- gend aangemaand de oude broodkaarten op geene. lei wijze zoek te maken, en te zorgen dat ze ter afhaling in gereedheid liggen. Ter Neuzen, den 21 Juli 1915. De Burgemeester, J. HUIZINGA. De Burgemeester van TER NEUZEN verzoekt de ingezetenen, ter voldoening aan de missive van den heer kapitein Commandant der Kustbatterij, de nog in bun bezit zijnde wapenen en munitie, speciaal afkomstig van de gei'nterneerde troepen, ten spoedigste ter gemeente-secretarie in te leveren. Het niet voldoen aan dit verzoek zal streng worden gestraft. Ter Neuzen, den 21 Juli 1915. De Burgemeester van Ter Neuzen, J. HUIZINGA.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1915 | | pagina 1