ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6245.
Donderdag 8 Juli 1915.
55e Jaargang.
DRANKWET.
De Oorlog.
I
ABONNEMENT
ADVERTENTIEN
TeleSoon
Dit Blad verschunt Maandag-, Woensdag* en Vrijdagavond, nitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN BE 8ANDE te Ter Nenzen.
M ILITI E.
Voorkeur omtrent de inlijving.
VRIJSTELLING
MILITIEDIENST.
BINNENLANO.
FFUILLKTOS.
Per 3 maanden binnen de stad f\.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts twee ma al berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
De K. W. 147 en de oorlogs-
ongevallen.
TJitvoer van geslachte jonge lumen.
De algemeene toestand.
Tegen lucht-aanvallen.
Ongelooflijk.
Een fantastisch plan.
Bier-uitvoer naar Duitschland.
PotRSek D|f dan kattsel.
TER NEUZENSCHE COURANT.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend. dat de militieplichtigen der 1 ichting
1916 liun wenseheti met betrekking tot de inlijving
alsnog voor 10 Juli e.k. kunnen kenbaar tnaken
bij den Burgemeester der gemeente, waar zij voor
de militie zijn ingeschreven.
Ter Neuzen, 3 Juli 1915.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
brengt ter algemeene kennis, dat ten aanzien van
de ingeschrevenen voor de militie, lichting 1916,
die meenen recht te hebben op vrijstelling
van den dienst u) eg ens aanwezigheid van
in lietzelfde jaar geboren broedevs of
halfbroeders, de aanvraag tot bet opmaken van
de vereischte bewijsstukken ter seeretarie dezer ge
meente moet geschieden tusschen 5 en Juli e.k
Ter Neuzen, 3 Juli 1915.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
breugen ingevolge artikel 37, in verband met
artikel 12, le lid der Drankwet, ter openbare
kennis dat bij hen is ingekomen een verzoekschrift
om verlof tot den verkoop van alcoholhoudenden,
anderen dan sterken drank van HET BESTUUR
DER ROOMSCH KATHOLIEKE MILITAIREN-
VEREENIGING EN PATRONAAT te Ter Neuzen,
in de aaneensluitende beneden lokalen van bet
perceel plaatselijk gemerkt 20 en gelegen aan de
Korte Kerkstraat.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking
is geschied, kan ieder tegen bet verleenen van
het verlof scbriftelijk bij Burgemeester en
Wethouders bezwaren inbrengen.
Ter Neuzen, 5 Juli 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Seeretarie.
Tweed© Kanicr.
De voorzitter der Tweede Kamer is voor-
neinens, in de vergadering van Dinsdag 13
dezer aan de Kamer voor te stellen, dade-
Iijk aan de orde te stellen de wetsontwer-
pen betreffende: tijdelijke afwijking van de
bepalingen der Bevorderingswet voor de
Zeemacht 1902; aanvulling en verhooging
van hoofdstuk IX der Staatsbegrooting voor
1915 (uitvoering van werken in verband met
voorkomende werkloosheid); wijziging en
verhooging van de begrooting van Neder-
landsch-Indie voor 1915 (diverse onderwer-
pen); wijziging van de wettelijke bepalingen
omtrent den accijns op het zout, en aan
vulling en verhooging van hoofdstuk VII B
(financien) der Staatsbegrooting voor 1915
(diverse ondcrwerpen) en voorts de militaire
en andere urgente ontwerpen, voor zoover
daaromtrent tijdig eindverslag zal zijn uitge-
bracht. (N. R. Crt.)
De mededeeling van den lichlmatroos Arie
Wassenaar omtrent het vergaan van de „K.
W 147" kan, dunkt ons, schrijft het Alg.
Hbl. belangrijke gevolgen hebben voor de
nagelaten betrekkingen der omgekomenen.
De „Oorlogs-zeeongevallenwet" immers, die
in Mei jl. door de Eerste Kamer is goedge-
keurd nadat ze door de Tweede was aange-
Eenige dagen later stapte Emil Liebreich
onrustig in zijn kamer heen en weer. Meer-
malen keerde hij naar de tafel terug, waar-
op hij een geopenden brief had geworpen.
De kolenhandelaar dreigde hem daarin met
den deurwaarder, als de rekening niet werd
betaald.
Sedert den dood van zijn vrouw was de
schuld opgeloopen tot twee honderd vijftig
mark. Hoe kon hij dat betalen?
Zijn meubelen in beslag laten nemen, de
zegels van den deurwaarder aan zijn meu
belen te zien, welk een verschrikkelijke ge-
dachte voor hemHet zweet kwam den
man op het voorhoofd. Hij liet zieb in een
stoel vallen en duwde zelfs den hond weg,
die tegen hem opsprong. Hij had weinig in
te vorderen, de ontvangsten waren den laat-
sten tijd ook schraal geweest. Wie liet zich
ook bij zulk weer fotografeeren.
Nu vielen hem ook de andere onbetaal-
de rekeningen in en hij sprong op van be-
nauwdheid.
Na tang nagedacht te hebben, vond hij
nomen, bepaalt in den aanhef van art. 2
het volgende:
„Elk lid der bemanning van een zeevaar-
tuig, dat na het in werking treden dezer
wet uit Nederland buitengaats wordt ge-
bracht, heeft, ingeval hem een ongeval over-
komt ten gevolge van of in verband met
eene gebeurlenis, welke een onniiddellijk ge-
volg is van den huidigen oorlog, gedurende
den tijd van zijne ongeschiktlieid tot werken
recht op een uitkeering."
En voorts wordt verder in dit artikel be-
paald, dat, indien de getroffene door hel
ongeval overlijdt, de vrouw en de kinderer
(als die er zijn) recht hebben op een uit
keering, die dan nader wordt omschreven
Was nu de „K. W. 147" op een mijn ge-
loopen of getorpedeerd, dan zou men onge-
twijfeld te doen hebben gehad met een ge-
beurtenis, vallend onder de omschrijving van
de door ons onderstreepte woorden. En de
nabestaanden (voor zoover deze vrouw of
kinderen zijn) zouden de eersten zijn ge
weest die^eindelijk zouden hebben geprofi-
teerd van de, veel te laa't ingediende, Oorlogs-
zeeongevallenwet (die geen terugwerkende
kracht heeft gekregen). Maar valt het ge-
beurde nu ook onder de aaiigehaalde om
schrijving, nu het een aanvaring geldt (zij
het ook door een oorlogsschip) die immers
misschien ook in vredestijd had kunnen ge-
beuren? Wij willen niet vooruitloopen op
de beslissing van den rechter, doch meenen
toch wel de nabestaanden te moeten voorbe-
reiden op de mogelijkheid van een ongun-
stige beslissing, die, als men op de aange-
haalde woorden van het artikel let (over-
eenkomend met het intitule van de gansche
wet), allerminst uitgesloten lijkt.
Het slot van artikel 2 bepaalt overigens,
dat, in geval van twijfel, de uitkeering al
vast moet ingaan en door een rechterlijke
beslissing alleen kan „ophouden". Het reeds
uitgekeerde behoeft dan dus niet te worden
teruggegeven. Daarvan kunnen de nabestaan
den dus misschien nog profiteeren.
Dr. Kuyper is, naar De Stand, meldt,
naar Weisser Hirsch. bij Dresden, vertrokken,
om een kuur te ondergaan, die een aantal
weken zal duren.
Naar Het Volk meldt, vertrekt Mr.
P. J. Troelstra dezer dagen tot herstel van
gezondbeid naar de Lutte, bij Oldenzaal.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft bepaald, dat de uitvoer van
geslacbte jonge hanen zal zijn toegestaan
over de stations Nieuwescbans, Oldenzaal,
Winterswijk, Zevenaar, Nijmegen, Venlo en
Roermond, benevens uitde havens Harlingen,
Amsterdam, Rotterdam en Vissingen op alle
werkdagen, mits de zendingen verzegeld
zijn door middel van loodsluitingeu, aan te
breDgen door controleurs van het rijksbureau
tot regeling van den uitvoer van pluimvee,
en van die sluiting op de bjjbeboorende
consenten aanteekening is gemaakt door een
controleur van genoemd rijksbureau.
(Stct.)
Het Russische officieele bericht, dat op
2 Juli een Russische onderzeeer in de Oost-
zee een Duitsch siagschip van bet type
„Deutschiand" vernielde, wordt van Duit-
sclie zijde officieel tegengesproken.
En de Russische regeering heeft zoo
schrijft het „Alg. Hbl." een lange en
weinig zeggende veronlschuldiging aangebo-
den aan de Zweedsche regeering voor bet
geen anderen raad dan, zooals gewoonlijk,
Goldammer om hulp te vragen. Dit deed hij
ongaarne. De kapper keek hem altijd zoo
spotlachend aan, dat hij zicli bescliaamd
voelde en door wroeging verteerd werd. En
toen hij, na een schuldbekentenis geteekend
te hebben, met het ontvangen geld vertrok,
brandde hem dit in de hand.
De driemaandelijksche huur had hij ook
al een paar malen niet kunnen betalen,
steeds moest hij uitstel vragen. Hoe hoog
zijn schuld liep, wist hij niet. Een ware
doodsangst greep hem aan bij de gedachte,
dat de vriendelijke gever opeJns alles terug
kon vorderen. Hoe deze schuld betaald
zou worden, was hem een raadsel.
De gekwelde man stapte een paar malen
in zijn kamer op en neer. Hij moest eerst
alle krachten verzamelen voor hij dezen
moeilijken stap ging doen; hij zag wel in
dat zulks zoo spoedig mogelijk gedaan
moest worden.
Anatole Goldammer zat in zijn kantoortje
achter den winkel en rekende met een be-
vredigd lachje de inkomsten van de vorige
maand bijeen. Het gaslicht brandde helder,
de kleine ruimte was bedompt en met mon-
sterzendingen, boeken en kartonnen doosjes
volgepropr.
De kapper was vroolijk gestemd, als hij
feit, dat bij de beschieting van het Duitsche
mijnenschip „Albatros" de neutraliteit van
Zweden geschonden werd, wijl de vervolging
tot in de Zweedsche wateren werd voort
gezet en de Russische granaten tot op het
eiland Gothland vielen. De Russische re
geering schrijft dit feit, dat niet ontkend
wordt, toe aan den zwaren mist, de dikke
zee en aan rookwolken, door de Duitsche
torpedojagers opzettelijk gevormd, om de
bewegingen van de „Albatros" te verbergen.
Bij ongeluk zijn toen granaten, wellicht ri-
cochetteerend, op Zweedsch grondgebied ge-
valien.
„Stockholms Tidningen" verklaarde ech-
ter, dat de ergste beschadigingen van het
Duitsche schip geschiedden toen liet reeds
op strand was gezet. En ,,Swenska Dag-
bladet" meldt, volgens de verklaring van
ooggetuigen, dat het Russische bericht, dat
de „Albatros" de vlag neerhaalde, onjuist
is. Eerst nadat het schip gestrand was en
de overlevenden van de bemanning aan land
gingen, werd de vlag neergehaald.
„Aftenbladet" bevestigt echter de Russi
sche lezing, door de mededeeling, dat de be
schieting van de „Albatros" ophieid, toen dit
schip op de kust werd gezet.
In het Oosten trekken de Russen nog
steeds terug. Zoo geleidelijk wordt het dui-
delijk, dat de Oostenrijkers er in geslaagd
zijn zich als een wig tusschen de Russische
legers te dringen; aartshertog Jozef Ferdi
nand, die de San overtrok en bij Krasnik
de Russen voor zich uitdreef, heeft daar het
Russische front doorgebroken en de vluch-
tende Russen in Noordelijke richting ge-
dreven. Wanneer dit succes van de Oosten-
rijksche troepen wordt voortgezet, dan is de
kans groot, dat de tro pen van generaal
Iwanof, die in de richting van Brody wor
den gedreven, zich niet meer kunnen ver-
eenigen met de legers, die bij Warschau
staan, en dat de Oostenrijksch-Duitsche
legers de stelling van Warschau in den rug
kunnen bedreigen.
Steeds meer blijkt het, dat een doorbraak
in de richting van Lubiin-Cholm mogelijk
wordt, waardoor de positie bij Warschau
door de Russische legers onhoudbaar zou
worden, en zou moeten worden opgegeven.
Aan den Boeg en aan de Zlota-Lipa wordt
de vervolging van het leger van Iwanof
voortgezet. Bij Krylof ontruimden de Rus
sen den Westelijken oever van den Boeg,
en trokken zij terug, na de stad Krylof in
brand te hebben gestoken.
En steeds moeilijker wordt het probleem,
dat grootvorst Nikolaas heeft op te lossen.
Hij heeft niet alleen rekening te houden met
de legers, die Iwanof vervolgen en langzaam
maar zeker naar Bessarabie dringen, hij
moet den legers tegenstand bieden, die de
Weichsel-linie uit het Zuiden bedreigen, en
hij moet tevens den blik gericht houden
naar het Noorden, waar Falkenhausen uit
de richting van Sehawli, Von Eichhorn bij
Soewalki, Von Bfdow aan den Naref op-
dringen en waar de Duitsche legers onder
den opvolger van Von Mackensen aan de
Bzoera en de Rafka ageeren. De „Times"
zelfs erkent, dat de positie moeilijk is, wijl
de Russische legers in de bocht van den
Weichsel en in het Noorden zeven Duitsch-
Oostenrijksche legers tegenover zich hebben,
mitsgaders een zeer groole cavalerie-massa,
en het hlad zegt: „Wij moeten den vijand
recht laten wedervaren door de getuigenis,
dat zijn bewegingen in goeden samenhang
worden uitgevoerd. Ook de Duitsche ma
rine werkt daar krachtig mede, door haar
aanvallen op Windau, waardoor zij poogt
de Russische strijdmacht naar die streek te
trekken en haar zoo te verwijderen van de
plaats, waar men tracht de beslissing te
verkrijgen."
een oogenblikje van zijn werk ophieid, kwam
het lieve meisje voor den geest met het
aardige, lieve gezicht, haar slanke gestalte en
den goudblonden haardos. Zij had zich
nooit willen laten kappen, zijn handenjeuk-
ten van verlangen om heur grooten golven-
den haardos los te maken, en ze door zijn
vingers te laten glijden. Geduld echter, hij
zou zich dat genoegen kunnen verschaffen,
als zij eerst maar hem toebehoorde en dat
zou zoo iang niet meer duren. Hij bezat
bet middel om haar tot de zijne te maken,
hij had de macht in handen.
Toen Liebreich de eerste maal met het
verzoek om uitstel van de huur en later om
kleine leeningen bij Goldammer gekomen
was, had deze de waarde van de bezittingen
zijner huisgenooten nauwkeurig geschat. Hij
wilde in geen geval meer geven dan de som,
die zij bij verkoop zouden opbrengen.
In den laatsten tijd was hij van meening
veranderd. Dat Marie hem niet blijmoedig
in de armen vloog, wist hij wel.
Zulke jongelui hadden ook zulke dwaze
denkbeelden van het leven, men moest ze
tot hun geluk dwingen; dat haar vader geld
van hem leende, gat hem een voortreffelijk
middel in handen Hij lachte bij de ge
dachte, hoe zeker Marie hem moest toebe-
hooren.
Tegenover deze zeer beweeglijke en steeds
duidelijker wordende actie in het Oosten,
staat die in het Westen nog altoos in het
zelfde teeken van onbeweeglijkheid. Dat wil
zeggen: er is actie genoeg, maar zonder dat
daarvan wijziging het gevoig is. Alle voor-
spellingen van Fransch en Engelsch offen-
sief zijn tot dusver op niets uitgeloopen,
en al is er hevig gevochten in het Westen,
de doorbraak, die al sedert maanden voor-
speld werd, is nog niet gelukt. En de Engel-
sche bladen verheugen zich thans over het
bericht, dat ook de Duitsche poging tot
doorbraak in de Argonnen mislukt is.
Daar zou de kroonprins een geweldigen
aanval ondernemen bij Four-de-Paris en
BinarvilleVienne le Chateau. Woedend
werd er van beide zijden gevochten, doch
de doorbraak slaagde niet. Wel werden
loopgraven genomen en hernomen, maar
daarbij bleef het.
Hetzelfde geschiedde in het Bois le Pre-
tre, waar de Duitsche troepen een hevigen
aanval deden, over een front van 1500 M.
breedte, aan beide zijden van den Cour des
Cannes; aanvankelijk slaagden zij er in vas-
ten voet te vatten in de Fransche loopgra
ven, waarbij 1000 gevangenen werden ge
maakt; maar verder konden zij niet komen.
Het bleef, volgens het Fransche bericht, bij
een herovering van loopgraven, die eenige
dagen geleden verloren waren gegaan.
En bet slot van het lied is, dat er geen
verandering is gekomen in de opstelling,
maar dat weder duizenden werden gedood
en gewond, honderden gevangen genomen.
Zonder resultaat. Ten minste voor den eind-
uitslag.
Te Duinkerken duiden kleine roode vlagjes
aan een aantal huizen de plekken aan, waar
voetgangers makkelpk kunnen binnen vluch-
ten, als er bommen worden geworpen. Alle
huis-gangen en alle kelders moeten open-
staan voor wie er op straat gevaar loopen.
De Daily Mirror meldt, dat te Amsterdam
veel verontwaardiging heerseht over het lot
van een Hollandschen koopman van uit-
sii kende reputatie, die gewoon was van
Holland naar Belgie te reizen.
Dezer dagen verzocht een Duitsche ken
nis in Brussel hem een klein kistje sigaren
mee te nemen voor een vriend in Amsterdam.
Aan de grens vroeg een Duitsch officier
van wien de sigaren waren.
z/Ze zijn voor eigen gebruik", zei de Hol
lander, van meening dat het hem geen last
kon veroorzaken ze over de grens te brengen.
z/Ah zei de officier, en terwijl bij een
sigaar uit het kisije nam, brak hij deze,
waarbij een slukje papier te voorschijn
kwam, waarop eenige inli-htingen waren
geschreven.
Het was klaarhlijkeljjk een tevoren in
elkaar gezette list, maar de ongelukkige
koopman werd ter dood verooideeld,
De bekende Ecgelsche romansclirijver H.
G. Wells betoogt in de //Daily Express",
dat er tienduizend aeroplaans moeten wor
den gebouwd, Zijn voornaamste argumen-
ten zijn deze
Wegens de zee kan men niet den Duit
schen rechtervleugel en door de ligging
van Zwitserland kan men niet den Duitschen
linkervleugel omtrekken. Laten wij het
doen in de linht. In den lucht-oorlog zjjn
de Franschen en Engelschen ontegenzegge-
lijk den Duitschers de baas. En een aero-
plaan kan even gemakkelijk gebouwd wor-
Na bescheiden aankloppen, trad de ma-
gere gebogen gestalte van Liebreich lang
zaam het kantoor binnen. Zijn gelaat zag
zeer bleek bij het belle gftsiicht.
Een tevreden lachje vioog over bet bolle
gelaat van den kapper. Daar kwam nu de
gewenschte gelegenheid. Hij maakte een
stoel leeg en verzocht Liebreich vriendelij-
ker dan ooit plaats te nemen: „Wat ver-
schaft mij het genoegen u hier te zien,
waarde vriend?"
„Bijna schaam ik mij, weer met een ver
zoek hier te komen", stamelde de fotograaf.
„Ik waag het echter in vertrouwen op onze
oude vriendschap. Ik verkeer in grooten
nood."
„Zoo, laat mij eens hooren. Wat hebt u
daar voor een papier?" Liebreich reikte
hem den brief van den kolenhandelaar over.
„Hm, dat is geen geringe som."
„Ik kan me nauwelijks
„Eerst moeten wij toch eens zien, hoe-
veel ge mij schuldig zijt. Dat zal in de dui
zenden loopen! Verdient u dan heelemaal
niets meer?"
„De tijden zijn slecht; ik werk wel, maar
het levert niet genoeg op."
..Dat was vroeger toch anders."
,,Ja, toen mijn vrouw nog leefde."
„Is uw dochter dan een verkwister?"
den als een autobuitendien kan ieder,
die de noodigp gesehiktbeid heeft, in zes
weken vRegenier worden.
Tienduizend aeroplaans zouden Essen tot
eeo puinhoop kunnen maken en als wij bij
die gelegenheid duizend machines verloren,
zouden wij minder menschenlevens verliezen
dan bij de overwinuing van Neuve Chapelle.
Sedert het begin van den oorlog zijn onze
strijdmachten in de lucht aanzienljjk ver-
meerderd, maar nog niet genoeg. Wij
hebben aeroplaans noodig, die van en naar
Duitschland komen en gaan als mieren op
een mierenhoop, en elk moet 200 a 300
pond ontplofbare stoffen meenetnen, neer-
storten en weer teruggaan om nieuwe te
halen, en dat moet gebeuren, totdat de
oorlog afgeloopen is. Ziedaar het gemak-
kelijkste en minst kostbare middel, om de
overwinning te behalen.
Men schrijft van de Duitsche grens
Het eigenaardig verschijnsel doet zich
thans voor, dat de Limburgsche brouwers
bier uitvoeren voor Duitschland, dat in
normale tijden zulke ernorme hoeveelheden
gerstenat voor Holland exporteert. De
oorzaak ligt hierin, dat de moutproducten
in Duitschland zoo hoog gestegen zijn, dat
de Rijnlandsche brouwers hun bierprijzen
moesten verhoogen, zelfs tien mark (vjjf
gulden) per HL., tof groote ontevredenheid
der herbergiers.
De Duitschers willen nu gaarne flinke
prijzen betalen voor ons Hollandsch bier,
dat oogenblikkeiijk ook naar Belgie wordt
doorgezonden, waar de Beiersche soldaten
't zonder hun biertje niet kunnen stellen.
Waggonladingen bier gaan dea laatsten
tijd over de grens naar het Rjjnland.
(B. Crt.)
Te verwachten strijd.
Men verwacht in Belgie, naar uit Brussel
aan de Tel. gemeld wordt, versterking van
troepen uit 't Oosten. Officieren, die zich
uitlaten, z?ggen, dat Calais genomen moet
worden, wat het ook aan mannen of andere
opofferingen moge kosten.
Te St. Amandsberg, bij Gent, wonen veel
voorname paardenhandelaars. Zij kregen
bevel bun stallen gereed te maken voor de
ontvangst van cavaleriepaarden.
In den omtrek van Brugge en te Dey.nze
bij Gent zjjn bouteD barakken opgeslagen,
bestemd tot lazaretten.
De hospitalen van Gent zijn bjjna geheel
ontruimd. Veel treinen met gewonden van
't Westelrjk front reden door Belgie Oost-
waarts.
Ds. Van Hoorn, uit Ossendrecht, die
Zondag 27 Juni in de vacante gemeente
Rozendaai preekte, heeft in zjjn preek zoo
sterk voor de Duitschers en tegen de
Franschen, Engelschen en Russen partij
gekozen, dat een onder zjjn gehcor tegen-
woordige officier zich bjj den Kerkeraad
over die preek beklaagd en verklaard heeft,
dat, als de Kerkeraad tegen een dergeljjk
optreden geen maatregelen nam hjj dien
predikant bij de militaire autoriteiten aan-
klagen zou. Maar men verneemt heeft de
Kerkeraad nu aan ds. Van Hoorn den eisch
gesteld dat hij schriftelijk beloven zal zich
in het vervolg van alle staatkundige be-
schouwiugen op den kansel te onthouden.
(Handbl.)
„0 neen, neen volstrekt niet."
Onder dit gesprek had Goldammer zijn
bril opgezet, een schuiflade geopend en daar-
uit een klein lederen taschje met Liebreich's
schuldbekentenissen te voorschijn gehaald.
Nu begon hij de verschillende sommen on
der elkaar te schrijven en bij elkaar te tel-
len. „Ik heb alles in mijn boek opgetee-
kend," praatte hij onder dit werk, „zoo is
de zaak voor u gemakkelijker te overzien."
De fotograaf had met een beklemd hart
toegezien, hoe het eene getal na het andere
werd opgeschreven. Zooveel zou hij nooit
kunnen betalen!
Het rijtje stond er, nu nog alles bij elkaar
geteld
„Dat is samen over de drie duizend mark,
mijn waarde. Ik weet werkelijk niet of ik
in mijn goedheid niet te ver gegaan ben.
Welken waarborg kunt ge me geven, dat ik
mijn geld terug krijg? Alles, wat ik bijeen
gespaard heb, kan ik zoo niet uit mijn han
den geven! Hebt ge ook een of andere ze-
kerheid
De beangste man begon te beven van
schrik, want zoo kortweg en ruw had zijn
oude vriend nog nooit tegen hem gesproken.
(Wordt vervolgd.)
