BP rag ALGEiEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD ¥00 ZEEOWSOH-VLAANDEREN. No. 6224. Dinsdag 18 Mei 1915. 55- Jaargang. iiiqi De Oorlog ABONNEMENT: ADVERTENTIEN is m th i Telefooa 25. Bit BM Yerscliijnt Maandag^, Woensdag- en Yrijslaga?csnd, uitgezonfieM op Feestflagsn, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen. BINNENLANO. FEUILLETON. Per 3 maanden binnen de stad I.—. Franco per post voor Nederland /1.10. Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.49, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65, overig Buitenland 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecfeuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10. Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts twee ma al berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. Erger bytyds voorkomen. Goedkoop brood. Tot dusver heeft in de verschiilende pro- vincien bet volgende aantal gemeenteD zieh Oereid verklaard tarwemeel van de Regeering te betrekken ter bereiding van Regeerings- brood a 12-cents per K.G in Zuid-Holland t»0, in Noord-Holland 30, in Zeeland 25, in Overijset 0, in Groningen 1 (de gemeente Groningen), in Gelderland 14, in Limburg 2 (Maastricht en Roermond). in Noord- Brabant 9. in Utrecht 8, in Friesland 7. in Drente 1 (de gemeente Meppel). De prijzen, waarvoor de gemeenten het tarwemeel van de Regeering zuilen betrekken, varieeren tusschen f 7 (in Vlaardingen) en f 13.50 (in Roermond), per 100 KG. De gemiddelde prijs bedraagt 9 per 100 KG. Buitcugewoon oorlogscrediet. Het Nederlandsehe Correspondentiebureau schrijft: De mededeeling van den Minister van Oorlog. bij de jongste Kamerdebatten over het we tson twerp in zake het nieuwe buiten- gewoon crediet gedaan, als zou van de in 1914 beschikbaar gestelde buitengewone cre- dielen tot een bedrag van honderd miiiioen gulden, vermoedelijk ongeveer 15 miiiioen onbescliikt zijn gebleven, heeft aanleiding gegeven tot misverstand. Daarom wordt er de aandaciit op geves- tigd, dat de beide in 1911 toegestane buiten gewone credieten, elk van 50 miiiioen, niet anders waren dan verhoogingen van de ge- wone oorlogsbcgrootiug voor tret -dienstjaar 1914. Vandaar, dal de bedragen, waarover op 31 December 1914 niet was beschikt, verder onaangeroerd moesten blijven, om- dat het den Minister niet vrijstaat, voor uit- gaven, gedaan in 1915, gebruik te maken van fondsen, iiem voor 1914 toegestaan. Hieruit volgt tegelijkertijd, dat van de op 12 dezer door de Tweede Kamer gevoteerde nieuwe 50 miiiioen, dienende ter verhooging van de oorlogsbegrooting voor 1915, in de afgeloopen 4Vg maand reeds een zeer aar.- zienlijk deel is verbruikt. Belastmg-ambienaren. De belasling-ambtenaren, die tot dusver onder de wapenen waren, zoowel miliciens- soldaat als gegradueerden, keeren naar bun standplaatsen terug, ten einde daar weer in hun betrekking bij de admini'stratie der di- reele belastingen, invoerrechten en aceijn- zen werkzaam te zijn. - (Volk.) Een correspcndent van de „N. R. Ct." schrijft uit Brnssel Dezer dagen werd hier.van Duitsche zijde een kaart van Belgie verkrijgbaar gestetd, waarop, aati de band van offieieele gegevens, duidelijk werd gemaakt hoe in de maanden Augustas. September eu October de Duitsche legers Belgie waren binnengekomen en langs welke wegen zij verder naar het Westeiijk front waren getrokken. Door een onduide- Ijjkheid in den druk. had het er alien sehijn van alsof een der wegen nabij Yaals over ons grondgebied geloopen had. Reeds onmidnellijk nadat de eerste kaarten uitgestald waren, gingen, vooral in de middenstad, de praatjes hun gang wanneer nu ook van Duitsche zijde sekending van Nederlandsch grondgebied werd toegegeven, wat beweeTden de Nederlanders dan steeds maar over de handhaving hunner onzijdig* heid Het sedert Augustus nooit geheei uitgeroeide praatje leefde weer op en dreigde weer grootere afmetingen met alle voor onze landgenooten hier te stede zoo onaangename gevolgen aan te nemen. 25) „Wie, ik brand van nieuwsgierigheid; neem een kopje koffie, eet wat en verlel mij dan alles geregeld." ,,Je moet weten; 't was daar juist ker mis, in Arnhem, meen ik, en zoo zonder doel langs de tenten en kramen kuierende, viel mijn oog op een tent waarboven in groote letters stond: Circus Franconi". "I Was een paardenspel. Ik meende door den grond te zinken en hoewel nu ruim 30 jaren geleden, zag ik alles weer even dui delijk, alsof het dien avond, toen ik het „Stil, geen namen, of zacht praten, de huizen en de wanden zijn hier van papier." Zij schoof dichter bij hem en nam zijne hand in de hare. „Wat er op dien avond daar ginds ge- beurd is, weet je, Elsa, en je kunt mijn ont- Dat (lit infijds voorkomen wtrd, is te danken aan het sndle en energieke irjgiijpen van den Neuerlandscben gezantschapsraad Van Vollenhoven, die onmiddeilijk zich in verbinding stelde met de Duitsche overheid en deze er toe wist te brengeD dat zij hare politie uitzord om de gevaarlijke kaarten overal in beslag te doen nemen. Onnoodig te zeggen dat de gezantsehaps- raad, die reeds sedert het begin van den oorlog hier ailer steun en vraagbaak is, door dit flinke en doortastende optreden de in Belgie gevestigde Nederlanders nog meer aan zich verplicht heeft. Belgie en Nederland. Men schrijft uit Brussel aan ,,de Tjjd", dat vLe Bruxellois" van 7 Mei jl. een hoof'dartike! bevat over de geallieerden en de positie der neutrale Staten. Het blad besluit met het volgende over de positie der Nederlanders Eindelijk, onze noorderburen, aan welke wij zooveel er^entelijkheid zijn verschuldigd voor de weldaden, waarmede zij onze gevluchte landgenooten heeft overladen Nederland. Ons hart aarzelt tusschen twee strjjdige gedaektea. Aan den eenen kant begeeren we den dag te zien, waarop de staten van Zuid en Noord zich vereenigen en ver- broederen in eenzelfde zucht naar vrijheid. Dit is echter poezie. Aan dCn anderen kant wenschen wij vuriglijk, dat onze Hollandsche beschermers in 't geuot zouden mogen blijven van hun eervollen vrede, terwijl gansch Europa rondom hen, in vuur en vlam staat. En dat is werkelijkheid. Geleid door een zakenkabinet, verheven boven alien lof, door een //premier", aan wien, na den storm, het land met reden een standbeeld zal oprichten, schijnt de Koningin der Nederlanden twee woorden te wilien toevoegen aan haar fiere leus z/lk zal handhaven den vrede". Wij zijn zoo dikwijls teleurgesteld ge weest in onze verwachtingen tijdens den loop ouzer beproevingen, laat ons nu ook de hoop, die we hadden op het ingrijpen der Nederlanden, opofferen ter wille der gevoelens van dankbaarheid, die wij hen verschuldigd zijn. Wenschen wij hun den vrede en laat ons verlangen, dat de geesel van den Europeeschen oorlog verre van hen blijve. in de legers zijn er soldaten, die strijden en lijden en brancardiers, die troostend de wonden verbinden. Zoo zullen er ook vol- keren zijn, die bloeden en andere, die het werk verrichten van den goeden Samaritaan. De Engelsclie froepen aan het Westeiijk front. De militaire medewerker van de Times" in Noordelijk Frankrijk selireef vandaar j.l. Wqensdag: Wij hebben le lijden van sommige nadee- ien, die het moeilijk maken doorslaande suc- cessen te behalen. Het heldere weer heeft hei mogelijk gemaakt de slerkte van de Duit sche stellingen geheei te verkennen van een punt ten Noord-Oosten van Yperen reclit naar liet Zuiden, waar de Engelsclie rech- terzijde staat. De Duilsehers houden bijna ul de golvende, duidelijk aangegeven hoog- ten, die de stellingen beheerschen, waar vvij bij bet begin van den oorlog vochten en nog staan, bezet. Te Yperen, St. Elov, rond ons vooruitspringende punt bij Armentieres, langs de hoogte van Aubers en verder Zui- delijk naar de heuvels tegenover de Fran- roering dus begrijpen. Ik dacht een oogen- blik na en ging naar de tent om den di- recleur te spreken. Zijne verschijning stel- de me leleur, bij was de man niet, dien ik zoeht. Maar, domkop, die ik was, bedacht ik niet, dat het gebeurde at zoolang geleden en de „Franconi" van toen destijds al een man op jaren was. In korle woorden deci de ik hem mede, wat ik graag wenschle te weten. Toen werd hij aehterdochtig en zeide van de heele kwestie niets te weten. ,,'t Is maar", zei ik zoo langs mijn neus weg, ,,dat het kind tot een voorname fami- lie behoort; de zaak is op de een of andere manier uitgelekt en als de politie ze in han- den krijgt, dan ,,'t Kan mij ailemaal niels schelen", zei hij lachende, „ik weet van niels, als dat op een goeden avond bij Goch of daar ergens een man een kind braeht en mijn vader het aannam. Zij is bij ons gebleven en nog in mijn circus; ik ben een eerlijke kerel en heb met den heelen rommel niets uit le staan en wit er verder ook niets van hoo- ren." sehen houden de Diktsellers liet hooggele- gen terrein bezet en bijna overal kijken ze neer op onze stellingen. De twee legers van den kroonprins van Beieren en den hertog van Wurtemburg staan nog in voile sterkte tegenover ons. Er zijn niet veel punten, waar een aanval beproefd kan worden en op die punten heeft de vijand de verde/Ji- gfngswerken opgehoopl: honderden maehine- geweren zijn er handig verborgen, iedere loopgraaf-linie is met prikkeldraad versperd. De loopgraven zijn met goede troepen be zet, die door een geweldige artillerie ge- steund worden. Deze Duitsche linies kun- nen niet gemakkelijk genomen worden. In de tweede plants lijden wij nog van den eersten gas-aanval bij Yperen. Deze aanval joeg onze bondgenooten aan onze linkerzijde terug en ontblootte onze slelling. De beves- tiging van onze nieuwe positie ten Oosten van Yperen k'pstte tijd en veel menschen- levens. Wij hadden niet slechts slach(offers door de Duitsche gifiige gassen te )>etreu- ren, maar wij leden zware verliczen door den overval* Deze dingen zijn van invloed geweest op ons optreden tot steun van onze bondgenooten bij hun offensief van Atrecht uit, dat met zooveel dapperheid en volliar- ding is voortgezet. De resultaten van onze aanvatlen op j.l. Zondag in de dislricteri Fromelles en Iliche- bourg waren leleurstellertd. Wij ervoeren dat de vijand veel sterker versehanst was dan wij vermoed liadden. Wij beschikten niet over voldoende granaten van liooge brisante werking dan om de verschansin- gen van den vijand met den grond gelijk te maken, zooals dat de gewoonte is van de Franschen. Fn toen onze infanterie een moedige storinaanval uitvoerde tegen de loopgraven, hetgeen op beide plaatsen bet geval was, vonden wij uV het garnizoen nog onversaagd was, dat vele hindernissen nog intact waren gebleven en da'i aan alle kan- len de macliine-geweren klaar stonden om een moordenden kogelregen op ons uil te gieten. Wij konden ons niet handhaven in de genomen loopgraven en er werden geen reservetroepen gestuurd, omdat er voor een welgeslaagden aanval geen kans bestond. Het ontbreken van een voldoenden voor- raad granaten van groote brisante werking was een noodlottige hinderpaal voor ons succes. Indien wij ook al niet alles hebben be- reikt, waarop wij gehoopt hadden, zoo heb ben wij loch op ons front een vijandelijke macht vastgelegd, even sterk als de onze, en daardoor hebben wij het Fransche offen sief aan onzen rechtervleugel zeer gesteund. Door liet verschieten van 27(5 granaten van groote ontploffende kracht per kanon in een dag werden alle Duitsche verdedigingswer- ken, behalve de dorpen, met den grond ge lijk gemaakt, en ofschoon wij moeten ver- wachten dat de Duilsehers van andere pun ten van de lange Westelijke verdedigingslijn reserves zullen lalen aanrukken, hebben wij goeden moed, dat het legerkorps uit Frei burg en andere Duitsche troepen vernie- ligd zullen worden, en dat de dappere Fran sche generaals, die dezen krazhtigen enmoe- digen aanval leiden, groot succes zullen he- lialen. Wij hebben alle aanvallen op Yperen ge makkelijk afgeslagen. De aanvalswaarde van den Duitschen sol- daat is verminderd, doch wij moeten beter uitgerust zijn, wilien wij in den loopgraven- oorlog door de harde buitenkorst van zijn verdedigingslijn breken. Zijn wij daar een- maal doorheen, dan zullen wij geloof ik de Duitsciie legers kurmen verslrooien. Maar om er doorheen te breken is het noo- dig de beschikking te hebben over meer ont- ploffingsmiddelen, meer zware houwitsers en meer m aim en. Op den 13den Mei hebben bet Duiiselie Itde, 7de en het kste Beiersche met nog enkele andere divisies die tegenover de Franschen stonden, lenminste 23.000 man ,,Zou ik dat meisje „Meisje, ze is een vrouw en raakt al aar- dig op dreef om een oud wijf te worden, ten minste voor ons vak." „Niet even kunnen spreken?" ging ik voort. „Voor mijn part kun je ze medenemcn, die zwarte heks. Verbeeld je, ze is liet beste sujet van mijn circus en ze wil bier niet optreden, waarom weet ik niet." „En heb je haar gezien?" „Ja." „En de kleertjes, die ze toen droeg. je weet we) „Ja, jaElsa, zij is het, ze heeft ze mij lalen zien, alien geteekend, en den kleinen gouden ring droeg ze aan een zwart koordjc om haar hals; twee ineen gekronkelde slan- getjes, waarvan aan het eene den kop ont- brak. Ik heb haar alles gezegd en als wij haar noodig hebben, zal zij komen." De oude vrouw had de handen gevouwen. „Goddanksprak ze aangedaan, ..dat die drukkende last van ons zal worden wegge- nomen, wij den laatsten wensch van onze verloren; en de Britten brachten den Duit- schers de laatste paar dagen 10.000 man verliezen toe. Een huiszoeking. Aan het Belgisch Informatie-Bureau wordt uit Brussel gemeld: Yerledeu week werd mevrouw Carton de Wiart, echtgenoote van den Minister van Justitie, in hare woning aangeliouden. Om G uur 's morgens kwamen een tiental Duit sche officieren eu een groot aantal gewa- pende soldaten zich aan liet Ministerie van Justitie, iii de Wetstraat, aanmelden om eene liuiszoeking te doen. Alle bureelen en ook de particuliere appartementen van de familie Carton de Wiart werden afgezel. Met gansche pensoneel en alle ambtenaren werden bij limine komst gevangen genomen. Mevrouw Carton de Wiart werd naar de Kommandantur overgebracht, onder be- schuldiging een geregelde briefwisseling te voeren met haren echtgenoot. De liuiszoe king had ten doel de hand le leggen op de brieven van den Minister van Justitie. Het gebouw werd nauwkeurig onderzocht, de stoelen en fauteuils opengescheurd, de wand- bekleeding afgerukt. Om lwlf drie verlie- ten de Duilsehers het Ministerie, zonder iets gevonden te hebben. Ambtenaren en perso- neel werden weer in vrijheid gesteld. .Me vrouw Carton de Wiart mocht om 7 urn 's avonds de Kommandantur verlatcn, doch onder voorwaarde echter dat zij zich ter be schikking van de Duitsciie overheden zou houden voor een eventueel onderzoek, en zich den votgenden dag om 10 uur 's mor gens op de Kommandantur zou aanmelden. Een vergeldingsmaatregel. Het Engelsclie Ministerie van Buitenland- sche Zaken publiceert, uaar Reuter seint, de volgende correspondentie,' gevoerrl door lie- middeling van de Amerikaansche regeering: De Turksche regeering beklaagde zich op 2 dezer over liet feit, dat de geallieerden non-combattanten Le Galipoli en andere niet-versterkte plaatsen op het schiereiland Galipoli beschoten en doodden en dreigde Fransche en Engelsclie onderdanen uit Kon- slantinopel daar been te zenden, opdat ook zij aan dat gevaar blootgesteld zouden zijn. Grey antwoordde op, 7 dezer, dat de En gelsclie regeering Enver pasja, Said Halim pasja, de leden van liet legenwoordige kabi- net en de militaire autoriteiten persoonlijk aansprakeljjk zal stellen voor het doodeh of wonden van Engelsclie of Fransche on derdanen, die naar de genoemde plaatsen mochten worden overgebracht, De Amerikaansche ambassade Iiecfl nu bericht, dat de Turksche regeering, ondanks zijn pogingen om haar le weerhouden, 21 Engelsclie en 21 Fransche onderdanen naar Galipoli heeft laten overbrengen. Twee Amerikaansche correspondenten heb ben verlof gekregen lien le vergezellen. Een Groenboek. De „Lokal Anz." verneemt uit Rome: De Ilaliaansche regeering zal nog voor het bij- eenkomen van het parlement een Groenboek uitgeven over de diplomatieke onderhande- lingen in de internationale crisis en de hou- ding van Ilalie daarbij. Zij wil de parle- mentsleden in staat stellen zich een eigen oordeel te bouwen over den Werkelijken loestand wat betreft de buitenlandsche po- liliek. Be „LUSITA\IA". Aan de World" wordt uit Washington be richt, dat de Duitsche gezant Bernstorff heeft verklaard, dat in het antwoord van Butischland aan president Wilson in hoffe- lijke en minzamc bewoordingen geweigerd zal worden de legenwoordige metliode van oorlog ter zee oji te geven en dat (evens verklaard zal worden, dat Duitschland zai voortgaan de schepen der oorlogvoerendem in den grond te boren. Blijven de Amerikarien met die sehepen reizen, dan bestaat er kans, dat zij geaood worden. gestorven meesteres kunnen vervullen; de rechtmatige dochter aan hare familie kun nen weergeven en dan in vrede onze oogen kunnen sluiten." „Ja", gaf Heinricli peinzend ten antwoord, ..niaar die arme andere!" ..Die andere!" riep Elsa driftig uit, „hecfl die niet alles gehajd wat men geluk noemt op de wereld; onbillijk, onrechtvhardig de weelde genoten van het eehte kind, dat zeer zeker een jammerlijk leven achter den rug heeft in zoo'n kermistent. O, Nora heeft zich wreed gewroken; en wij, wij zijn medeplichtig geweest aan die wraak, liehben in onze blinde liefde voor haar, die helpen volvoeren. Wij zijn zwak geweest, maar dat neemt onze schuld niet weg. Ja, als je er zoo over denkt! Zie. ik had anders gemeend, dat het misschien het best was de zaak maar blauw, blauw te iaten. Wij weten niet, met wie wij te doen krijgen en ik zou op mijn ouden dag niet graag met het gerecht in aanraking komen." „Liever dat dan voort te leven met zulk Be waarschuwingen aan reizigers. De Duitsche ambassade te Washington zond Woensdagavond telegrafisehe mededee ling aan de bladen in alle groote steden, dat het niet noodig is verder de annonces te plaatsen, waarbij de Amerikanen worden gewaarschuwd, de reis over den Atlanti- schen Oceaan niet te doen aan boord van sehepen der oorlogvoerende mogendheden. Er wordt geen reden opgegeven waarom de waarschuwing niet verder behoeft te wor den geplaatst; naar gemeld wordt, aclit de Duitsche ambassade de waarschuwing thans genoeg bekerid. Aan de Bardanellen. Een telegram uit Mudros, meldt volgens Reuter: De bondgenooten eoncentreeren zich tlians voor een offensief tegen de versterkle liooglen van Achibaba, ten Oosten van Krit- iiia. Deze worden onafgebroken gebombar- deerd door onze scliepen, geholpen door de balterijen, die aan land zijn opgesteld. Dit bombardement dient om den weg te banen voor een reeks aanvallen, die thans zijn be- gonnen. Het Turksche leger is in dit deel van liet schiereiland nu vastgezet en feite- lijk omvat door de Engelsclie troepen uit "t Westen en Noord-Westen, door de Austra- liers uit het Xoorden en Oosten, en door de Franschen uit het Zuiden en Zuid-Wes- ten. Naar men verneemt, winnen onze troepen voortdurend terrein en drijven zij den vij and van de eene linie loopgraven tot de andere terug in de richting van hun hoofd- stelling, waar de beslissende slrijd zal moe ten worden uitgevochten. De afzonderlijke tocht landwaarls aan den Aziatischen kant, door de Franschen onder- nomen vaiujvogm Kaleh uit, was eiikel een schijnkeweging om de aandaciit van de Tur- ken af te leiden van de ware punten van aanval, aan de overzijde van liet water. De. van te voren afgesproken terugtocht van de Franschen, die pas werd uitgevoerd na dat een aanzienlijk aantal gevangenen was gemaakt, gaf den Turken de kans om be- lachelijke fabels te verzinnen. Die Fran sche troepen xverken nu met de onzen sa- men onder de hoogten van Achibaba. Onze landingstroepen worden voortdurend ver- sterkt door troepentransporten uit Egypte en Frankrijk. De in bezitneming van een belangrijke strook rotsachtig terrein, dat den omtrek beheerscht en dat zieh uitstrekt van Kalid- bahr naar Soeandere, wordt thans zeker ge- aeht. Naar beweerd wordt beantwoorden enkel de forten aan den Europeeschen kant ons Uit liet Turksche hoofdkwartier wordt van 15 Mei gemeld: ,.Bij Ariboernoe kan de vijand, nietLegen- staande iiij door de verscliansingen veel sterker is geworden, geen vorderingen ma ken. "Op enkele punten trachtte hij tot een actie over te gaan, maar deze werd verliin- derd door onze tegenaanvallen. In den sector van SeduL Bahr liandhaaft de vijand zich in zijne oude stellingen. Hij kreeg verslerkingen om zijn verliezen aan le vullen, maar die verslerkingen wer den cloOr het krachtig vuur van onze voor- uitgeschoven balterijen uiteengedreven. Het gisteren in de Morto-baai in den grond geboorde schip is liet Engelsclie pant- serschip Goliath". Een groot gedeel'e der kemanning is verdronken. Deze overwinning werd behaald door onzen torpedojager ..Muavenel i Millye", die, nadat hij zijn opdracht yiet succes liad ten einde gebracht, belioudtii terugkeerde. Vijandelijke torpedobooten werden door het vuur onzer batterijen genoodzaakt terug te trekken. Onder de vijandelijke torpedobooten hoor- de men bet geluid van ontploffingen. Onze kustbatterijen op de Anatolische kust bombardeerden krachtig de landingsplaats een misdaad op ons geweten, die nog zwaar- der zou wegen als wij de heiiige belofte braken die wij aan onze stervende mees teres hebben gegeven, die wij gezworen heb ben te zullen vervullen. Heinricli anlwoord- de niet terstond en zat eenigen tijd zwijgend voor zich uit te staten. Eindelijk richtte hij zich op. „Je liebl gelijk, vrouw!" sprak liij vast- beraden, ..je hebt als altijd gelijk; er moet gehandeld worden en nu ook maar hoe eer hoe beter. Morgen ga ik terug naar Arn hem, naar liera. Ik weet waar hem te vin- den; zijn woonplaats vond ik in het adres- boek, maar om zeker te zijn, of ik den rechten man voor had, heb ik dien nog ten overvloede gevraagd aan den beer, die op „Hohenlo" woont, zijn sclioonzoon, en beide opgaven stemden preeies overeen. Morgen ga ik naar hem toe, en dan moet hij maar verder zorgen, dat alles in orde komt. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1915 | | pagina 1