ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. No. 6221. Dinsdag 11 Mei 1915. 55e Jaargang. De Oorlog' ABONNEMENT: ADVERTENTIfiN De „Lusitama" in den grond geboord. 1500 slacSitoffers. Telefoon 25. Pit Blad verschpt Maandag^, Woensdag- en Yrijdagayond, aitgezonderii op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen. Ongebuild Tarwebrood. Per 3 maanden binnen de stad f\.Franco per post voor Nederland 1.10. Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65, overig Buitenland 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij aile Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. In den laten avond van jl. Vrijdag be- reikte ons een telegram, meldende dat het groote stoomschip der Cunardlijn. de „Lu- sitania", op weg van Amerika naar Ier land, bij de Iersche kust was getorpedeerd. Omtrent het lot van passagiers en beman- ning was toen nog niets bekend. Zaterdagvoormiddag kwam de lijding, dat er van de 21G0 opvarenden slechts 658 wa- ren gered' en er dus niet minder dan 1502 personen waren omgekomen. We hebben gedurende den oorlog al eeni germate geleerd, aan gruwelijkheden te heb ben, lioeveel verhalen van afgrijselijkheden hebben we met reeds gehoord en gelezen, gruwelen, die we niet meer zouden hebben gedaclit dat tot de ntogelijkheden behoor- den in dezen beschaafdeu tijd. Op die wijze leert men, zich nergens meer over te ver- bazen. Zeker, door bet Duilsche gezantschap in Washington was aangekondigd, dat de „Lusitania" zou worden getorpedeerd, de passagiers waren zoowel per advertentie als velen nog schriftelijk of telegrafisch, gewe- zen op het gevaar waarin ze zich begaven, door aan boord van dat stoomschip de reis naar Engeland te maken, maar toch, on- danks alles, kon men zich nog niet inden ken, dat zulks gebeuren zou. Men had ongelijk. Het is gebeurd. De werkelijkheid is er. Nog eens: er is, er was reeds veel ge beurd, maar het ontvangen van die lijding werkte toch verbijsterend, er was eenigen tijd voor noodig, om zich dat als werkelijk heid in Le denken. Wat een daad! Moeilijk valt het, zich in te denken in den gedachtengang van hen, die dat feit volvoerden. Zeker, Duitscliland voert den duikbootenoorlog als verweermid- del wegens het afsnijden van zijne vaart, en daardoor den aanvoer van levensmiddelen. door Engeland. Maar toch: het lijkt ons een gruwzaam ondernemen, zelf geheel vei- lig, een schip dat daar op de kalme wate- ren komt aanstoomen, dragende een paar duizend menschen, die met den oorlog niets uitstaande hebben, waarvan velen zelfs niet tot de oorlogvoerende landen behooren, het doodelijke schot toe te brengen, wat als het ware met zekerheid den dood van velen moet na zich sleepen. Hoe geheel anders verhoudt zich deze strijd, tegen vreedzame menschen, dan de strijd op het slagveld, waar men tracht den vijand te vernietigen, maar waar men de wetenschap met- zich omdraagt, ook zelf het gevaar van vernie- liging te loopen. Vooral valt het in dezen strijd op, dat door den oorlog, die volgens de theorie heet te gaan tusschen staten en gevoerd wordt door limine daarvoor aangewezen or- ganen, de officieele legers, zooveel burgers, zooveel niet-strijders, het slachtoffer wor den. Het is te begrijpen, dat op het ontvangen van dit bericht een schok door de geheele wereld gaat, niet minder dan dit het geval was met het vergaan der „Titanic", wat aan een 1500 menschen het leven koslte. Op het ontvangen van dat bericht, werd den 16 April 1912 door den president van den Duitschen rijksdag, terwijl a 1 le leden zich van himne zetels verhieven, een woord van deelneming uitgesproken met het ver- lies dat Engeland in de eerste plaats leed, doch waarbij ook alle naties getroffen wer- den, die onder de schipbreukelingen ver- tegenwoordigd waren. Keizer Wilhelmzond telegrafisch een betuiging van leedwezen aan den Koning van Engeland. De „Titanic" verzonk, na eene botsing met een ijsberg, tengevolge van eene na- tuurkracht. Thans hebben (naar verluidt twee) Duitsche duikbooten zich in de plaats van den ijsberg gesteld om de „Lusitania" den doodelijken stoot toe te brengen. De „Lusitania", een zeekasteel, waarop alle vin- dingen van den modernen tijd zijn ioege- past, is vernietigd door eene andere vin- ding van den modernen tijd, die in dfen laatsten tijd is gebleken te zijn een geheim- zinnig vernielingswerktuig. Het vernielen van de „Lusitania" is eene gebeurtenis, die alle andere gebeurtenissen op het oorlogsterrein voor het oogenblik op den achtergrond schuift en het is niet te verwonderen, dat er in de pers allerwege uiling gegeven wordt aan verontwaardiging, vooral in de landen die er het nauwst bij betrokken zijn, terwijl de Duitsche bladen het feit als zoodanig vergoelijken, ofschoon spijt beluigende dat het zooveel slachtoffers heeft gekosh Naar aanleiding van het gebeurde schreef het „AIg. Hbl." De „Lusitania" gelorpilleerd! Wie had ooit kunnen denken dat deze vermaarde, reusachtige transatlantische mailhoot van 38.000 ton, bekend door de snelheidsrecords, die zij op haar reizen tusschen Engeland en Amerika sloeg, na slechts ruim zeven jaar de „Union Jack" en de vlag van de „Cu- nard Lijn in top gehad te liebhen, onder zou gaan, ten gevolge van een torpedoschol, die de oceaan-reus doodelijk trof De eene oceaan-reus ging naar de diepte na een botsing met een ijsberg; de andere verdween in de golven, nadat een torpedo een barer zijwanden had doen splijten Titanic" en „Lusilania"! Zij zijn beiden in de geschiedenis nog be- faamder geworden, dan de andere oceaan- stoomers van dezelfde of grootere afmetin- gen, als Mauretania, Aquitania, Vaterland of Imperator Alvorens een beschrijving van het schip te geven, willen wij er nog even aan herin- neren, dat verschillende passagiers bij het verlrck Zalerdag jl. gewaarschuwd werden, om hun overtocht naar Engeland op te geven, daar de „Lusilania" getorpedeerd zou worden. Boven dit bericht, dat de „Times" uit New-York kreeg, schreven wij toen vrees-aan jaging". De vrees is echter thans toch hewaarheid Ondanks de maalrege- len, welke genomen zijn, om de routes van de groote Atlantische stoomers te hescher- men, ondanks de groote snellieid, waarover deze vier-schroevige lurhine-scliepen hescliik- ken, is het dan toch een Duitsche duikboot gelukt, aan de Engelsche koopvaardijvloot thans dezen zwaren slag toe te brengen op een plaals, die zoover van de Duitsche ma rine-bases af ligt, dat men weer met ver- bazing zal vragen: „Kunnen die duikbooten zoo ver komen?" Hebben ze bij de Z.-W.-kust van Ierland op de loer gelegen, de U-booten? Bevond zich daar een lieele flottille, om het groote schip daar op eenige mijlen van de Iersche kust op te wachten? Hoe groot was de on- derzeesclie vijand van het enorme koopvaar- dijschip? Was hij van het groote nieuwe type, waarover al zooveel geschreven is, en waarover in marine-kringen zooveel belang- stelling heerschl? Op al die vragen zal misschien pas veel later een antwoord gegeven kunnen worden. Wij moeten dus voor het oogenblik vol- staan met eenige bijzonderheden over de ,,Lusitania" zelf. De voornaamsle gegevens zijn de volgende: Lengte289 M. Lengte tusschen de loodlijnen 231 Breedte26.80 Diepgang (geheel geladen) 10.20 Waterverplaatsing38.000 Ion Aantal paardekrachten 68.000 Snclheid25 knoop Toen het schip in Juli 1907 zijn proef- lochten deed, veroorzaakte dat in de ge schiedenis van den scheepsbouw en de scheepvaart een enorme sensatie, niet alleen omdat de proefvaart zulk een sucoes was, maar vooral, omdat het schip zulke reus- achlige afmetingen had en omdat het door turbines werd voortbewogen. Een tijd van steeds grooter wordende afmetingen, van steeds sneller varende transatlantische sclie- pen, een concurrentie tusschen Engeland en Duitscliland op dit gebied brak aan. Wij herinneren er hier terloops even aan, dat destijds de „Lusilania" een der schepen was, die het record zou moeten slaan tus schen Engeland en New-York en het „blau- we eerelint" winnen van den snelsten trans- atlantischen stoomer. Die wedstrijd werd gehouden in September 1907. Het schip was toen nog spiksplinternieuw. Op een Zaterdag vertrok het uit de Mersey te 9,10 lire 's avonds. Den volgenden Vrijdag kwam het te 9,5 ure 'smorgens te Sandy Hook. Meer dan 200.000 menschen woonden te Li verpool het vertrek bij. Honderden kleine stoombootjes volgden het schip, dat 's Zon- dagsnachts le 12,11 ure het officieele start- punt, de vuurtoren van Daunt, passeerde. De „Lusitania" sloeg toen niet het record, dat in 1900 de „Deutscliland" behaalde van 5 dagen| 7 uur en 38 minuten, maar bracht toch Engeland vijf uur en vier-en-derlig mi nuten dichter bij Amerika. Het schip liep gedurende de vijf reisdagen, 561, 575, 570, 593 en 483 zeemijlen en op den eersten dag vijf zeemijlen, totaal 2.732. De oude „Britannia", de eerste Cunard- boot, liep gedurende haar eerste reis 8i/2 knoop en de „Deutschland" 22.17. En sinds dien wedstrijd kregen wij in de Engelsche en vooral ook in de Amerikaan- sche bladen sleeds bericliten over nieuwe records, die geslagen werden De snellieid was de hoofdzaak. Maar niet alleen aan de snellieid, ook aan de inricli- ting der salons en hutten werd alles opge- offerd, want de „Lusitania" was in eerste plaats een passagiersboot. Zij had slechts Uvee laadruimen van kleine afmetingen. Er was aan hoord plaats voor 540 passagiers le klasse, 460 2e klasse en 1200 3e klasse. De he-manning bestond uit 9 officieren, 60 matrozen, 369 machinislen en stokers, 389 koks, stewards, kamermeisjes enz., lotaal dus 827 personen. Een goed idee van de groolle van het schip geeft het promenade-dek voor de le- klasse passagiers, dat 130 meter lang is en 10 meter hoven de waler-oppervlakte ligt. Dat alle hutten hetzelfde confort bezit- ten als de beste „vaste-wal hotels", weet ieder, die wel eens met een dergelijk scliip den „grooten vijver" overgestoken is, of die de vele foto's van interieurs der Cunard- booten gezien heeft. Daar er acht dekken zijn hoven de kiel, heeft men een lieelen lifl-dienst ingericht. Nog ten denkbeeld van de groofte van liet schip krijgt men, als men weet, dat er aan boord 5000 eleclrische lampen zijn, wan- neer men hoort, dat de twee ankers 10.000 kilo wegen en dat er 25 ketels zijn, en zoo zouden wij. naar Amerikaansch systeem, met liet geven van allerlei cijfers kunnen voort gaan. De Lusitania" werd in Juni 1906 te water gelaten, 14 maanden nadat de kiel gelegd was. Zij werd gebouwd door Brown Cie. le Clydebank. Interessant is het nog te welen, dat de „Lusitania ingericht was om als hulpkrui- ser dienst te doen. De machines en ketels waren geheel onder het wateroppervlak (en kele stoomhuizeu migteonderdDc bun kers zouden een bescherming vormen tegen vijandelijke kogels, die op de machineka- mers gericlit konden worden. Er konden aan boord 10 kanonnen van 15 c.M. opge steld worden, althans als liet schip tot liulpkruiser ingericht werd, wat thans niet liet geval was. Blijkens de verschillende bericliten die omtrent liet gebeurde zijn gepubliceerd, is de „Lusitania" gezonken op 8 mijlen van het station voor draadlooze telegrafie te Old Head of Kinsale, gelegen aan de Zuid- kust van Ierland. Het torpedeeren is geschied zonder voor- afgaande waarschuwing. Het stoomschip is ongeveer 20 minuten na de ontploffing van de eerste torpedo gezonken. Onder de slachtoffers bevindt zich, vol gens de eerste berichten, ook de bekende Amerikaansche milliardair Van der Bilt. De ontvangst van het bericlit, maakte 1* Louden een diepen indruk. Een volgend telegram berichtte, dat onge veer 20 booten, van de „Lusitania" afkom- stig, in de richling der kust kwamen. Overlevenden verlellen, dat er vele passa giers door torpedo's zijn gedood. Een journalist uit Toronto, die aan boord was, vertelt, dat de passagiers juist h ad- den gelucht. Hij stond met anderen aan dek te praten, terwijl men uitziclit had op de Iersche kust. Het was des namiddags 2 uur, toen zij op een kleine 1000 meters af- stand den toren van een duikboot even boven water zagen. Tegelijkertijd zag men in liet blauwe water de witte streep van een torpedo, zich snel richtend naar het voorschip van de „Lusitania". Een gewel- dige ontploffing volgde. Kort daarop trof een tweede torpedo het schip in de stook- ruinite. Onmiddellijk werd de boeg gewend en wilde de kapitein nog trachten de kust te bereiken. Dit was echter niet mogelijk, daar liet schip snel begon te zinken. Sterk helde de boot naar stuurboord over. Daar door konden verschillende booten niet wor den gestreken en (moest men wachten tot het scliip zonk, om ze te kappen. Bij de ontploffing van de torpedo's, zoo vertelde men ook, werden verstikkende gas- sen ontwikkeld, welke eenige passagiers het hewustzijn deden verliezen. De ontploffingen joegen de passagiers naar dek en toen het schip snel zonk, ontstond' er een paniek. Onmiddellijk was bevel ge geven om de sloepen te strijken. Tien daar van met passagiers werden neergelaten. Ver- scheidene van de reizigers sprongen met hun reddinggordels in zee en werden door de booten gered. Bijna alle officieren van liet schip zijn verdronken en zagen den dood koelbloedig tegemoet. De kapitein gftig met het schip onder, doch werd door zijn reddingsgordel drijvende gehouden en gered. Er zijn slechts weinig eerste-klas-passa- giers gered. Men zegt, dat die reizigers dachten, dat het schip wel zou blijven drijven, maar het zonk in 15-25 minuten. Er zijn drie treilers aangekondigd, die volgens bericht honderd lijken aanbrengen. Er waren drie Hollanders onder de -2e- klas-passagiers. De admiraliteit maakt bekend, dat er te Queenstown tusschen de vijf- en zeshon- derd overlevenden van de „Lusitania" ge- land zijn. Velen moeten in ziekenhuizen op- genomen worden, verscheidenen zijn gestor- ven. 11 passagiers zijn te Kinsale geland. De overlevenden van de Lusitania, die te Queenstown geland zijn en gekwetst waren, zijn naar ziekenhuizen vervoerd. De lijst van eerste klasse passagiers op de Lusitania, welke van Nieuw-York geseind is, bevat, naar aan de N. R. Ct. geseind wordt, geen Nederlandsch klinkende namen. De voornaamste personen zijnJulian de Ayala, consul van Cuba te Liverpool, Charles Frohman, de bekende tooneeldirec- teur, een Amerikaan, Elbert Hubbard, de Amerikaansche schrijver, Charles Klein, Amerikaan, schrijver van tooneelstukken, George A. Kessler, de Amerikaansche cham- pagne-koning, sir Hugh Lane, de Iersche verzamelaar van kunstvoorwerpen en een vooraanstaand man in de Iersche beweging, A. D. Loney en familie, een bekende Ameri kaansche sportliefhebber,Frederick G. Padilla, Mexikaansche consul te Liverpool, dr. Pear son, een Amerikaansche groote financier, commandant Foster Stackhouse, poolreiziger, Herbert Stone, Amerikaansche uitgever en zoon van den directeur der Asoociated Press, D. A. Thomas, groot myneigenaar in Wales en voormalig parlementair, en Vanderbilt. Ook Randolph Haerst, de bekende Ameri kaansche dagbladeigenaar, was aan boord. De Cunardlijn maakt bekend, dat de nationaliteiten op de volgende wijze onder de passagiers vertegenwoordigd waren Eerste klasse: 179 Engelschen, 106 Amerikanen, 3 Grieken, 1 Mexikaan, 1 Zwitser en 1 Zweed. Iweede klasse: 521 EBgelschen, 65 Amerikanen, 3 Russen, 1 Belg, 3 Neder- landers, 5 Franschen, 1 Italiaan en 2 van onbekende nationaliteit. Derde klasse 256 Engelschen, 59 Russen, 17 Amerikanen, 21 Perzen, 3 Grieken, 1 Fin, 4 Seandinaviers en 1 Mexikaan. Een journalist uit Toronto schrijft in de Evening News dat de kansen van torpe- deering voortdurend op schertsende wijze aan boord van de Lusitania werden be- sproken gedurende de eerste dagen van de reis. Alle overlevenden roemen de bewonderens- waardige kalmte die passagiers en beman- ning aan den dag hebben gelegd bij het plaats nemen in de sloepen. Vrouwen en kinderen gingen steeds voor. Toen de groote boot zonk, werden vijf sloepen meegezogen in den draaikolk. Toen het schip in de golven verdween, sprongen honderden over- boord. De meeste hunner werden in de diepte gezogen, maar velen slaagden er in zich vast te klampen aan hout en wrak- stukken, die door de ontploffingen in zee waren geslingerd. Sommigen zijn op wonderbaarlijke wijze gered. Er werden er in de sloepen gesleurd na driemaal te zijn ondergedoken. Lady Marckworth werd in bewusteloozen toestand gered, nadat ze drie uur in 't water was ge'weest, drijvende gehouden door haar reddinggordel. Er deden zich heel wat droevige aan- grijpende tooneelen voor te Queenstown, waar vrouwen naar haar mannen zochten, mannen naar hun vrouwen, moeders naar haar kinderen. Onder de overlevenden zag men een bejaarde vrouw, wier grijze haren druipend nat over haar schouders vielen, en ook jonge moedeVs met zuigelingen in de armen. Totdusver zijn er 126 lijken aan wal gebracht, mannen vrouwen en kinderen van alle leeftijden. Er waren twee kinderen bij, die elkaar in de armen gedrukt hielden. De geweldige verontwaardiging over het gebeurde met de Lusitania heeft er in Liverpool toe geleid, dat het gepeupel een aanval heeft gedaan op een aantal Duitsche winkels. De politie heeft twintig personen gearresteerd bij een poging van de menigte om de gearresteerden te bevrijaen, was de politie genoodzaakt, gebruik te maken van den gummistok. Uit Washington wordt geseind, dat amb- tenaren van het Amerikaansche ministerie van buitenlandsche zaken den toestand wegens het omkomen van Amerikanen als de meest ernstige sedert het begin van den oorlog beschouwen. President Wilson zal waarschijnlijk overleg plegen met de leden van de commissie voor buitenlandsche zaken uit het Congres, voordat hij zijn toekomstige gedragslijn zal aangeven. Aan de beurs heeft het torpedeeren der Lusitania hevige opwinding veroorzaakt. Algemeen vielen de koersen. Het nieuws is als een bom te Washington biDnenge- vallen. Men is vurig verlangend te weten of er Amerikanen omgekomen zijn. Aan de Times wordt uit New-York ge seind, dat alleen de twijfel over de politieke gevolgen van de scheepsramp de paniek op de New-Yorksche beurs heeft uitgelokt. Reuter seinde Zaterdag uit New-York aan de N. R. Crt. Dichte drommen menschen lezen de bulletins. De ademlooze stilte wordt slechts afgebroken door het gegrinnik van Duitsche Amerikanen, die herinneren aan de waar schuwing die er van Duitsche zijde is gegeven. Een man werd door de ver- ontwaardigde menigte bewusteloos geslagen. Algemeen is men van meening, dat, zoo er Amerikanen bij de ramp zijn omgekomen, president Wilson van zijn woorden in zijn nota aan Duitschland tot daden moet overgaan. Onder de menschen, die te New-York brieven ter waarschuwing hebben gekregen voor zij op de Lusitania scheep gingen, was Alfred Vanderbilt. Hij glimlachte er om en scheurde den brief in snippers. De New-York Herald zegt: Er zal een verblindend licht van verontwaardiging door de wereld der onzijdigen opgaan over deze koelbloedige, voorbedachte schanddaad. Van de hartelooze minachting voor gewone menschelijke gevoelens wendt men zich met afgrijzen af als van de groote slachtingen, die er in de middeleeuwen onder menschen werden aangericht. De Amerikaansche gezant te Londen heeft in een interview gezegd Weinig menschen hebben de bedreiging van de Duitschers, dat zjj de Lusitania in den grond zouden boren, ernstig opgenomen. Algemeen ge- loofde men, dat de bedoeling er aJleen mee was, om de menschen schrik aan tejagen. Een oordeel over het geval wilde de gezant niet geven. Het Duitsche gezantschap, te New-York zegt, naar de bladen melden, dat in verband met de waarschuwing die tot de Amerikanen is gericbt, Duitschland geen verantwoorde- lijkheid treft voor hetgeen er met de Lusi tania is gebeurd. Dit blijft van kracht zoo- lang de oorlog duurt. Het gezantschap hoopt, dat het geval van de Lusitania de Amerikanen zal duidelijk maken, welk een gevaar er aan verbonden is zich in de oorlogs- zone te wagen. De Daily Express zegtAls Bernstorfl wegens moord in hechtenis genomen eD naar den electrischen stoel verwezen werd, zou het een prachtige slag ten bate van de menschheid zijn. In de Daily Telegraph zegt Archibald Hurd, de schrijver en lid van de redactie van genoemd blad, dat men zich door de snelheid van de Lusitania, (het schip liep 25 knoopen), voor duikbooten veilig waande. De Duitschers moeten, denkt hij, met een heele flottielje van duikbooten op den loer gelegen hebben, wat ook de betrekkelyke kalmte in den duikbootoorlog in den laatsten tijd verklaart. Daar het gisteren mooi weer was, was de Lusitania reeds op 15 mijl afstand te zien. Hurd acht het mogelijk, dat de Ameri kaansche regeering een onderzoek zal vragen en de Engelsche admiraliteit daarin zal toestemmen. Hij vraagt ook, waarom de Lusitania bij voile daglicht Liverpool naderde en waarom het schip, zooals het schijnt gedaan te hebben, den gewonen koers gevolgd heeft. De Morning Post zegt in een hoofd- artikelWij moeten aannemen, dat na de waarschuwing van het Duitsche gezantschap te Washington de maatschappij en de offi cieren van het schip alle voorzorgsmaat- regelen fgenomen hebben door de route te wijzigen en zoo snel mogelijk te varen, en voorts, dat ook de admiraliteit alle redelijke voorzorgen getroffen heeft in samenwerking met de maatschappij. Het Wolffbu reau seinde uit Berlijn De getorpedeerde Lusitania was /;zooals van zelf spreekt", gelijk de meeste Engel sche koopvaarders, onlangs met kanonnen gewapend. Bovendien had zij, naar hier met stelligheid bekend is geworden, aan- zienlijke voorraden munitie en oorlogstuic aan boord. Haar eigenaars wisten dus aan welk gevaar zij hun passagiers blootstelden. Zij alleen dragen de voile verantwoordelijk- heid voor wat gebeurd is. Van Duitsche zijde is niets nagelaten om herhaaldtlyk en dringend te waarschuwen. De Duitsche gezant te Washington heeft ETSESWPi COURANT Eurgemeester en Wethouders van TER NEUZEN' noodigen de ingezetenen, die gebruik wensehen te maken van de gelegenheid om ongebuild Tarwebrood te koopen, uit, daarvan aangifte te doen ter ge- meente-secretarie Jo. op Dinsdagnamiddag van 79 uur door hen wier naam beginnen met de letters A. K. en 2o. op Woensdagnamiddag van 79 uur door hen, wier namen beginnen met de letters L. Z. Ter Neuzen, den 10 Mei 1915. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. L. WABEKE, Secretaris.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1915 | | pagina 1