ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW3CH-VLAANDEREN.
No. 6204.
Dinsdag 30 Maart 1915.
55e Jaargang.
ABONNEMENT
ADVERTENTlEN
Openbaar Lager Onderwijs.
Telefoon 25.
Bit Blad verschpt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neiizen.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts twee ma al berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Ferxoeken om verlof.
De Medea in den grond
geboord.
TER
CO U RANT.
Aanvragen tot toelating tot fie openbare lugere
dagscholen in de gemeente TER NEUZEN kunnen
worden gedaan voor 12 April 11)15, voor wat de
-cholen A, B en C betrefi ter gemeente-aecretarie
en voor wat school X) te SLUISKIL betreft bij het
hoofd dier school.
Alleen kunnen worden toegelaten kinderen
minstens 6 jaar oud zijnde of altiians in den loop
van dit jaar dien leeftijd bereikende.
Ter Neuzen, 29 Maart 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HU1ZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris,
Set Prinsesje doet inkoopen.
Donderdagmiddag werd de firma L. Bern.
J. Gorris verrast door een bezoek vaD de
Prinses aan haar winkel aan het Rokin.
Eenige gekleurde lampjes in de etalage
hadden de byzondere aandacht van het
Prinsesje getrokken en zjj vroeg om eenige
daarvan te mogen koopeu, hetgeen dan ook
blijkbaar werd ingewilligd.
Heel parmantig stapte zy onder hoede
van freule v. d. Poll en zuster Marting
op de winkeljuffrouw toe en vroeg om
de verlangde lampjes, er aan toevoegende,
dat zij de mooiste voor Haar Moeder wilde
koopen. Na nog een tydje door den winkel
te hebben gedribbeld en enkele begeerde
artikelen te hebben verkregen waarvan
enkele in het rytuig werden meegenomen,
vertrok de Prinses weer naar het paleis.
Dienzelfden middag hield de auto met
het Prinsesje ook nog stil in de Reguliers-
breestraat en deed Prinses Juliana onder
groote belangstelling van het publiek ver-
schillende inkoopen in den winkel der firma
Boldoot.
Te ongeveer half zes reed het Prinsesje
opnienw uit. Zij begaf zich met znster
Marting per auto van de achterzijde van
het paleis naar de tramhalte op den Dam,
stapte daar in lijn 9 en vertrok in de
richtiug van het Sofiaplein.
Set aanliouden en beschleten van
Nederlandsche handelsschepen.
Het Haagsche correspondentie-bureau
meldt dat op de tot de Duitsche regeering
gerichte vraag om inlichtingen in zake de
opbrenging van de s.s. „Zaanstroom" en
»Batavier" naar Zeebrugge, onze gezant
te Berlijn ten antwoord heeft ontvangen,
dat genoemde regeering nog niet over vol-
doende gegevens ter zake beschikte.
Nader is den gezant nog medegedeeld,
dat een ambtenaar naar Zeebrugge was
gezonden, om het onderzoek ter plaatse te
leiden en dat diens rapport werd afgewacht.
Bedoelde ambtenaar zoude Vrijdag j.l. te
Zeebrugge aankomen.
Anderzyds kan worden medegedeeld, dat
onze regeering den gezant te Berlijn heeft
opgedragen, de noodige opheldering te
▼erkrjjgen, inzake het aanhouden en het
doen zinken van het s.s. .Medea".
Vergoeding aan gezinnen van
milisiens en landweermannen.
Het Tweede-Kamerlid de heer Duymaer
van Twist heeft de volgende vraag tot den
Minister van Oorlog gerichtKan de
„U begrijpt, dat wij, lioewel wij haar zoo-
veel mogelijk aan de omgeving onttrokken,
we haar toch niet voor aanraking met de
anderen konden vrijwaren, vooral niet, daar
ze in het vak moest worden opgeleid. Wie
toch wil een kind van reizende kunstenaars
in dienst nemen.
Derhalve is ze een weinig met den zuur-
desem van den circus doortrokken, doch ze
is jong. Overigens is ze schrander, moedig
en opreclit; wat hare ontwikkeling aangaat,
die is uiterst gering en bepaalt zich tot
lezen en schrijven; nog veel te onderwijzen
dus. Ik zal haar alles aan het verstand
brengen en ze zal geen tegenwerping maken
om mee te gaan en in liet nieuwe leven zal
ze spoedig hare moederHier begaf
haar de stem, zoo pijnlijk viel het haar
over dit onderwerp te spreken, zoo smarte-
iijk was de gedachte aan de scheiding, in
weerwil van den Iuchtigen toon, dien ze
aansloeg.
„Wees daarop gerust; wij zullen haar lee
ren hare moeder in liefde, eerbied te geden-
ken en ecnmaal zal hare waardeering uw
schoonste belooning zijn."
Minister van Oorlog reeds het resultaat
mededeelen van het overleg van de Commis-
sarissen der Koningin met de burgemeesters
in hun provincie, ter zake van het trefi'en
eener voorziening, waarby de vaststelling
van de vergoedingen aan de gezinnen van
miliciens en landweermannen, die onder de
wapenen zijn, op meer gelijken voet wordt
geregeld
De opperbevelhebber van zee- en land-
macht heeft de order uitgevaardigd
In verband met het voortdurend toene-
mend aantal verzoeken om verlof, welke
my in strijd met het te dien opzichte
bepaalde in artikel 4 van den Inwendigen
Dienst rechtstreeks worden toegezonden,
worden de autoriteiten der landmacht, wien
zulks aangaat, uitgenoodigd aan alle onder
hen ressorteerende dienstplichtigeD te doen
bekend maken, dat dergelijke verzoeken
door my niet in behandeling zullen worden
genomeD. A vp.)
Nederlandsch scliip uit Pngelsche
haven gezonden.
De motorlogger „Cornelia Clazina", uit
Katwijk, geheel volgens de wet ingericht
als vrachtvaarder, welke Zaterdag jl. van
IJmuiden naar Yarmouth vertrokken was,
werd daar, volgens de H. Crt., aangezegd
zonder lossiDg van de lading ledige vaten
weer naar zee te vertrekken, daar het vaar-
tuig anders gevaar zou hebben geloopen
in beslag genomen te worden. Vermoedelyk
vertrouwden de autoriteiten te Yarmouth
de zaak niet. en dachten zy met een visschers-
vaartuig te doen te hebben, ofsehoon alle
papieren als koopvaarder in orde waren.
Een deel der vaten mocht aanvankelyk
gelost worden, doch een dag later kwam
er bericht van de admiraliteit te London,
dat met de lossing gestopt moest worden,
en het schip onmiddellijk naar zee moest
vertrekken. Tyd om het schip zeeklaar te
maken werd niet gegeven. De sleepboot
kwam voor, en zonder loods, en voordat
alles in orde kon worden gebracht, werd
de //Cornelia Clazina" naar buiten gesleept.
Zelfs tusschenkomst van den Hollandschen
consul mocht niet baten om het schip te
doen blijven.
De .Cornelia Clazina" zou door gebrek
aau een loods nog in de branding terecht
gekomen zijn, als de gezagvoerder niet door
het mynenveld was gevaren.
De bouw van duikbooten in
Antwerpen.
Een scbipper merkt aan het R. N. op,
dat de Westminster Gazette, die beweerde
dat Dnitschland de in Antwerpen gebouwde
onderzeebooten niet anders naar zee kon
brengen dan over de Schelde, met schen-
ding der Nederlandsche neutraliteit, niet
schjjnt te weten, dat er een flinke vaarweg
is van Antwerpen langs de Schelde naar
Gent—Ostende met een zijtak van Brugge
naar Zeebruggede operatiebasis voor de
Duitsche duikbooten. De smalste brugop
de Schelde is nog 11,40 M., op het kanaal
Gent Ostende 12 M. De kortste sluis op
dit traject is die te Brugge, die echter 82
M. lang is. De minste diepte op dezen
vaarweg eindelijk is 3 M. My dunkt, schryft
de schipper, een vaarwater van zulke af-
„Zij moet mij nooit terugzien, aan mij
leeren denken als aan een dierbare doode.
Laten wij er in Godsnaam een einde aan
maken", vervolgde ze haaslig, bang, dat hare
ontroering haar opnieuw te machtig zou
worden. „Zorg, dat ik morgen de volmacht
kan teekenen, haal haar dan 'smiddags af;
alles zal voor het vertrek gereed zijn. En
tlians vaarwelmoge 's Hemels zegen
op u en de uwen rustenl"
Deze ontknooping was zoo onverwacht,
ze was zoo in vollen ren over het onder
werp heengerateld, dat Van Weert een
oogenblik versteld stond; maar 66n blik op
haar ontdaan gelaat, bleek als marmer, ver-
tolkte beter hare gemoedsstemming dan dui-
zend woorden hadden kunnen doen. Spre
ken zou hier wreedlieid zijn, zwijgen een
weldaad; haar aan zich zelve overlaten leni-
ging. Hij nam dus haastig afscheid met de
verzekering, dat hij zich altijd stipt aan
hare wenschen houden zou en liet haar
alleen.
Nauwelijks "had hij de straat een eind
weegs afgewandeld, of hij ontmoette den
directeur, die toevallig van de tegen-
overgestelde zijde kwam en hem dadelijk
lierkende. De waarheid was, dat Franconi,
nieuwsgierig te vernemen, hoe zijne zen-
ding afgeloopen was, zich onmiddellijk na
afloop van de voorstelling naar het koffie-
huis begeven had, waar de signora kamers
metingen en met niet anders dan beweeg-
bare bruggen is ruim voldoende voor de
onderzeeers te Hoboken gebouwd.
Se „Biitavier V'\
De „Daily Mail" bevat een foto van den
Duitschen onderzeeer, die het s.s. „Batavier
V" heeft opgebracht en die thans blijkt de
„U 36" te zijn, een boot van het nieuwste
type. De plaat vertooiit de „U 36" met haar
olietender, een volslagen stoomschip met
2 mas ten, die er achter ligt en geeft zoo-
doende een denkbeeld van de reusachtige
afmetingen, welke de nieuwe Duitsche duik
booten hebben.
De nieuwe Duitsche duikbooten kunnen
|ich 3000 en meer mijlen van haar opera
tiebasis verwijderen en duiken tot op een
diepte van 150 voet. De foto werd gemaakt
door een fotograaf vpn de New-York Ameri
can en door deze aan de Daily-Mail afge-
staan. Een correspondent, die den fotograaf
vergezelde, geeft in laatstgenoemd blad een
beschrijving van de wijze waarop de „Bata-
vier" werd aangehouden. Wij ontleenen
daaraan het volgende:
De kapitein van de „Balavier" kreeg be
vel te doen stoppeti en hij stond bij de
touwladder om den Duitscher te ontvan
gen. De onderzeeer kwam langszij, een lui-
tenant kwam te voorschijn en klom bij ons
aan boord. Zijn zwarte oliepak was druip-
nat, maar aan zijn gordel hing een revol
ver, die goed droog gebleven was. Onder
beleefde termen decide hij den kapitein medjD
dat zijn schip prijsverklaard was en dat er
een nieuwe gezagvoerder zou zijn. Daarna
ging hij op de brug en signalecrde met 2
vlaggen aan den onderzeeer, die nu om ons
been ging varen. Mijn collega, de fotograaf,
was, terstond to/ti Ons schip werd aan
gehouden, naar bencden gesneld om zijn
kodak en zijn cinema-camera te halen en
daarmee was hij achter de kajuit op het
achterdek druk bczig. Zoo gingen wij naar
Zeebrugge, waarna een Duitsche loods aan
boord kwam, benevens 12 marinesoldaten
met de bajonet op het geweer. De loods
moest ons door het mijnenveld brengen, dat
Zeebrugge beschermt. De loods schreeuwde
naar den tender zijn rapport aan zijn chef.
Een mooie vangst, kapitein, varkens-
vleesch, kaas, boter, bier, zuurkool, eiercn,
Belgen en Franschen.
Ik stond vlak bij hem en voegde er aan
toe:
En, 2 Afnerikanen.
De luitenant salueerde daarbij en merkte
op:
Ja, en gij hebt plaatjes gemaakt van de
gelieele vertooning.
De. „Belgen" die wij aan boord hadden,
waren 2 aardige meisjes, een vluchtelinge
uit Antwerpen en een uit Leuven. De Ant-
werpsclie begroette elken Duitschen offi-
cier, die haar voorbijging met te roepen:
„Vive la Beigique!en de Leuvensche met
een klein zijden sterren en strepenvlaggetje
en schreeuwde: ,,Vive l'Amerique!"
Omtrent het doen zinken van het Neder
landsche stoomschip //Medea" door een
Duitsche onderzeeboot, meldt de correspon
dent van de Telegr. te Dover het volgende
lk trof hier de officieren en de bemanning
van de /Medea" na de opwindende gebeur-
tenissen van Donderdag 1.1. in goeden wel-
stand aan.
De eerste officier, Al. W. Moerdyk, verj
telde my de geschiedenis, welke door den
had en loen hij Van Weert van boven had
hooren komen, dadelijk de straat was opge-
gaan en na zich overtuigd te hebben, welke
richting de vreemde heer insloeg, haastig de
andere zijde der straat opgegaan en daarna
op zijn schreden teruggekeerd. was, zoodat
hunne wegen elkaar moesten kruisen. In
het kort ■vertelde Van Weert hem zijn weder-
varen, voornamelijk om zijne schoonzuster
voor den blaam te vrijwaren, alsof ze haar
kind uit eigenbelang had afgestaan.
„Ifm!" zeide Franconi, „alles is mogelijk,
maar ik ben een beetje lichtgeloovig. Weet
u, wat ik geloof? Dat signora Baldini hare
kleine Cora uit den weg wil hebben, omdat
het publiek, dat overal zijn neus in steekt
en dikwerf verbazend veel weet, zonder dat
men kan nagaan, hoe het er achter komt
omdat het publiek, zeg ik, uit den ouderdom
der dochter den leeftijd der moeder kan af-
leiden en dus bemerken, dat ze niet zoo
heel jong meer is. Cora is een levende lier-
innering. Ik geloof aan signora Baldini's
kunst, aan hare schoonheid, aan hare deugd
op zekere hoogte, maar aan haar teeder
moederlijk gevoel... lim!"
Aldus zette Franconi met zijne beide
„hm's" zijne meening als tusschen twee
haakjes en Van Weert, die geen lust had
langer met hem te praten, wenschte hem
goeden avond, blijde van dien spraakzamen
heer 'ontslagen te zijn
chef-machinist, M. van Oostveen, en andere
cfficeiren werd bevestigd
Donderdagmorgen, om 9 uur, zagen wij
ter hoogte van Beachy Head een onderzee
boot aan de oppervlakte komen, op ongeveer
600 meter afstand. Onmiddellijk gelastte
de Duitsche commandant door signalen, dat
er een boot gezonden moest worden.
Van tevoren had de /Medea" reeds de
twee reddingbooten in gereedbeid gebracht.
De heer Moerdyk ging met drie man in
een der booten naar den onderzeeer, waarbij
zij de scheepspapieren medenamen welke
geen twijfel lieten met betrekking tot de
nationaliteit van het schip. De heer
Moerdyk zag toen, dat hij met de//U. 28"
te doen had. De Duitsche commandant
keek de scheepspapieren door en vroeg
toen aan den heer Moerdyk van waar zij
kwamen en waarheen de reis ging.
Na gedaan onderzoek merkte de Duitsche
commandant op, dat de lading geheel naar
Engeland geconsigneerd was. Hy confe-
reerde snel met andere Duitsche officieren,
die zich op den uitkijktoren bevonden en
zeide toen tot den heer xMoerdijk, dat de
iiMedea" birmen vyf minuten verlaten moest
worden.
Daarop zeide een der Duitsche officieren
iets tot den commandant, die daarna tien
minuten tyd gaf voor het verlaten van het
schip.
De heer Moerdyk vroeg, of die tien
minuten ingingen bij zijn terugkomst op
het schip, hetwelk door den commandant
bevestigend werd beantwoord. De heer
Moerdijk verzocht verder de //Medea" te
signaleeren, dat het schip binnen tien
minuten verlaten moest worden, waaraan
gevolg werd gegeven. De boot van den
heer Moerdijk keerde toen terug naar
't schip, hetwelk nu op ongeveer 300 meter
afstand lag.
De boot aan stuurboordzijde werd ook
snel te water gelaten en binnen vyf minuten
waren alle 24 leden van de bemanning van
de //Medea" in de booten opgenomen. De
kapitein, die het schip het laatst verliet,
verklaarde, dat er niemand achter gebleven
was. Uij redde ook't scheepsjournaal, wilde
nog meer in veiligheid brengen en riep naar
de duikboot, of er nog tijd voor was. Men
antwoordde hem echter, dat de beide booten
zich onmiddellijk moesten verwyderen.
Alle 24 Nederlanders hadden alles ver-
loren en ontkwamen slechts in de kleeren,
die zy aan hadden er kon overigens niets
gered worden.
Des morgens om 9 uur 20 was de ffMedea"
verlaten. De onderzeeer was gelegen tus
schen haar en de sloep van bakboordzyde,
en loste toen zes schoten. Klaarblykeljjk
waren het projectielen ait twaalfponders.
Vier troffen de //Medea' midscheeps, een
raakte het achterschip en een schot miste
ondanks den korten afstand.
De //Medea" bleef eenigen tijd in dezelfde
positie. De bemanning keek er naar met
gevoelens, die gemakkelyk te gissen zijn'
Na drie kwartier kantelde het vaartuig
en was toen spoedig in de diepte verdwenen.
De onderzeeer nam de beide booten op
sleeptouw en voerde ze een kwartier lang
mede in de richting van Beachy Head,snced
daarop de touwen door en verdween.
De boot van Moerdijk zette koers in de
Twee dagen later bevond hij zich met Cora
op de terugreis en daar liet weder thans
veel fraaier was, was de reis ook genoege-
lijker. Zij had in het eerst wel wat ge-
schreid, doch de bonte tooneelen langs den
oever van de Theems, de drukke passage
der zeilschepen en stoombooten op de
Noordzee, de prachtige inrichting der ka
juit, boeiden weldra hare aandacht en met
de gelukkige onbezorgdheid van kinderen
vergat ze al heel 'spoedig wat voorbij was,
om te denken aan lietgeen komen zou, war-
relden allerlei gedacliten in bonte mengeling
in haar bevallig hoofdje dooreen tot de
slaap hare rechten deed gelden.
En ter wij 1 Cora zacht en rustig met een
glitnlach op de lippen lag te sluiineren,
daverde het circus Franconi van bijna uit-
zinnige toejuichingen. Nooit had signora
Baldini zoo stout gereden, zoo koen ge-
sprongen, zulke vermetele toeren verricht
als dien avond, en kransen en bouquelten
regenden op en om haar, toen ze na de ma
nege verlaten te hebben, haar schuimend
paard omwendde om het opgetogen publiek
voor de eer, haar aangedaan, te bedanken.
De komst van Cora verwekte op „Hohen-
lo" weinig opschudding, hetgeen voorname
lijk aan den tact was te danken, waarmede
die komst was voorbereid. Liane had tegen
de kinderen gezegd, dat een nichtje uit En
geland geruimen tijd zoude komen logeeren
richting van Beachy Head. De zee was
rnw, de wind stak op en de boot kreeg water
binnen. Alle inzittenden werden nat en het
dnurde nog uren voor de Britsche torpedo-
jager hen oppikte. De boot van Moerdyk
werd het eerst opgemerkt. Om half twee
werden de sehipbreukelingen aan boord van
het oorlogsschip gebracht.
De kapitein van den torpedojager deed
onmiddellijk alle moeite om de andere boot
op te sporen, die door den kapitein van
de ,/Medea" bestuurd werd.
Na drie kwartier werd de tweede boot
gevonden. Om half drie waren alle 24 man
veilig aan boord van den torpedojager.
Natuurlijk hadden ze het alien zeer koud
en waren ze doornat, maar de Engelsche
officieren en matrozen deden al het moge-
lijke voor hen en verschaften hun onmid-
dellyk drcge kleeren. De Britsche com
mandant gaf den Nederlandschen kapitein
zijn eigen kleeding.
Alle Nederlanders waren buitengewoon
tevreden over de goede behandeling, die
zy aan boord van den torpedojager hadden
ondervonden.
Om zeven uur 's avonds kwamen zij in
de haven van Dover aan.
De plaatselijke afdeeling van de Ver-
eeniging voor Sehipbreukelingen verschatte
nieuwe kleederen aan de bemanning, die
tijdelijk in het tehuis voor zeeliedeh ver-
blijft. De officieren logeeren in het hotel
Paris".
De hartelijkheid der Engelschen monterde
de Nederlanders op. Zij betreurden ernstig
het verlies van hun schip welks lading uit
15.000 kisten sinaasappelen bestond.
De Nederlanders vertrokken Zaterdag naar
Londen, met een aangename herinnering aan
de te Dover ondervonden vriendschap.
In het algemeen blijkt, dat meer dan het
opbrengen der schepen naar Zeebrugge, het
in den grond boren van de Medea in
Nederland de gemoederen in beroering heeft
gebracht. Werd eerst een afwachtende
houding aangenomen, thans uit men zich
algemeen, tot het lucht geven aan eene
ontstemming. Op de beurs te Amsterdam
was Vrjjdag na het bekend worden van het
feit eene sterke ontstemming te bespeuren.
Ook de verschillende bladen spreken zich
thans uit.
Wij laten hieronder een uittreksel der
verschillende persstemmen volgen.
Het .Handelsblad
De »Medea" vervoerde een artikel
sinaasappelen dat zelfs niet tot de
conditioneels contrabande gerekend kan
worden. Een effectieve blokkade van Enge
land bestaat niet ieder kan zien hoe de
geregelde dieDsten op Engeland haa; t onge-
stoord gehandhaafd worden, hoe de vracht-
vaart op Engeland't drukker heeft dan ooit.
Zoo gezien is het in den grond boren
van de ,/Medea" een daad van willekeur
en geweld, die niet als het torpedeeren
van andere neutrale schepen als een be-
treurenswaardige vergissing bescl ouwd kan
worden.
Deze daad kan, evenals het bommen
werpen op Nederl. schepen slechts verklaard
worden indien men aanneemt, datde Duitsche
regeering vrijwel zeker is dat, zoo lang
slechts geen vreemde troepen of oorlogs-
en dat ze lief en vricndelijk tegen haar moes
ten zijn en haar niet uitlachen, als ze wat
vreemde manieren had of slecht Hollandsch
sprak; integendeei, ze moesten trachten haar
aan betere vormen te gewennen, want ze
kwam juist hier om een degelijke Ilolland-
sche opvoeding te verkrijgen. In Engeland
was die een beetje verwaarloosd en dus
moesten ze vooral geen hebbelijkheden of
uitdrukkingen van haar overnemen. Hare
moeder was zwak en z.iekclijk en dus moes
ten ze maar niet naar haar vragen. Zoo
meende Liane het veid eenigerniate te heb
ben voorbereid, terecht oordeelende, dat
Cora's moeder van hare zijde het evenmin
aan raadgevingen en wenken zou hebben
laten ontbreken. Zij deed dit alles niet uit
liefde van het kind, want wegens hare af-
konist had ze er een afkeer van, hocwel zij
te edel van inborst was om het meisje
daarover lastig te vallen; maar bovendien
was het de wil van haar man, dat de kleine
ten hunnent zou komen en vriendelijk be-
jegend worden en die wil zou ze nooit weer-
slreven, al viel het volbrengen ook bitter
zwaar en verrichtte ze hare taak nauwge-
zet, doch met strocven ernst.
Wordt vervolgd).