ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW3CH-VLAANDEREN. No. 6204. Dinsdag 30 Maart 1915. 55e Jaargang. ABONNEMENT ADVERTENTlEN Openbaar Lager Onderwijs. Telefoon 25. Bit Blad verschpt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neiizen. BINNENLAND. FEUILLETON. Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10. Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65, overig Buitenland 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts twee ma al berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. Ferxoeken om verlof. De Medea in den grond geboord. TER CO U RANT. Aanvragen tot toelating tot fie openbare lugere dagscholen in de gemeente TER NEUZEN kunnen worden gedaan voor 12 April 11)15, voor wat de -cholen A, B en C betrefi ter gemeente-aecretarie en voor wat school X) te SLUISKIL betreft bij het hoofd dier school. Alleen kunnen worden toegelaten kinderen minstens 6 jaar oud zijnde of altiians in den loop van dit jaar dien leeftijd bereikende. Ter Neuzen, 29 Maart 1915. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HU1ZINGA, Burgemeester. L. WABEKE, Secretaris, Set Prinsesje doet inkoopen. Donderdagmiddag werd de firma L. Bern. J. Gorris verrast door een bezoek vaD de Prinses aan haar winkel aan het Rokin. Eenige gekleurde lampjes in de etalage hadden de byzondere aandacht van het Prinsesje getrokken en zjj vroeg om eenige daarvan te mogen koopeu, hetgeen dan ook blijkbaar werd ingewilligd. Heel parmantig stapte zy onder hoede van freule v. d. Poll en zuster Marting op de winkeljuffrouw toe en vroeg om de verlangde lampjes, er aan toevoegende, dat zij de mooiste voor Haar Moeder wilde koopen. Na nog een tydje door den winkel te hebben gedribbeld en enkele begeerde artikelen te hebben verkregen waarvan enkele in het rytuig werden meegenomen, vertrok de Prinses weer naar het paleis. Dienzelfden middag hield de auto met het Prinsesje ook nog stil in de Reguliers- breestraat en deed Prinses Juliana onder groote belangstelling van het publiek ver- schillende inkoopen in den winkel der firma Boldoot. Te ongeveer half zes reed het Prinsesje opnienw uit. Zij begaf zich met znster Marting per auto van de achterzijde van het paleis naar de tramhalte op den Dam, stapte daar in lijn 9 en vertrok in de richtiug van het Sofiaplein. Set aanliouden en beschleten van Nederlandsche handelsschepen. Het Haagsche correspondentie-bureau meldt dat op de tot de Duitsche regeering gerichte vraag om inlichtingen in zake de opbrenging van de s.s. „Zaanstroom" en »Batavier" naar Zeebrugge, onze gezant te Berlijn ten antwoord heeft ontvangen, dat genoemde regeering nog niet over vol- doende gegevens ter zake beschikte. Nader is den gezant nog medegedeeld, dat een ambtenaar naar Zeebrugge was gezonden, om het onderzoek ter plaatse te leiden en dat diens rapport werd afgewacht. Bedoelde ambtenaar zoude Vrijdag j.l. te Zeebrugge aankomen. Anderzyds kan worden medegedeeld, dat onze regeering den gezant te Berlijn heeft opgedragen, de noodige opheldering te ▼erkrjjgen, inzake het aanhouden en het doen zinken van het s.s. .Medea". Vergoeding aan gezinnen van milisiens en landweermannen. Het Tweede-Kamerlid de heer Duymaer van Twist heeft de volgende vraag tot den Minister van Oorlog gerichtKan de „U begrijpt, dat wij, lioewel wij haar zoo- veel mogelijk aan de omgeving onttrokken, we haar toch niet voor aanraking met de anderen konden vrijwaren, vooral niet, daar ze in het vak moest worden opgeleid. Wie toch wil een kind van reizende kunstenaars in dienst nemen. Derhalve is ze een weinig met den zuur- desem van den circus doortrokken, doch ze is jong. Overigens is ze schrander, moedig en opreclit; wat hare ontwikkeling aangaat, die is uiterst gering en bepaalt zich tot lezen en schrijven; nog veel te onderwijzen dus. Ik zal haar alles aan het verstand brengen en ze zal geen tegenwerping maken om mee te gaan en in liet nieuwe leven zal ze spoedig hare moederHier begaf haar de stem, zoo pijnlijk viel het haar over dit onderwerp te spreken, zoo smarte- iijk was de gedachte aan de scheiding, in weerwil van den Iuchtigen toon, dien ze aansloeg. „Wees daarop gerust; wij zullen haar lee ren hare moeder in liefde, eerbied te geden- ken en ecnmaal zal hare waardeering uw schoonste belooning zijn." Minister van Oorlog reeds het resultaat mededeelen van het overleg van de Commis- sarissen der Koningin met de burgemeesters in hun provincie, ter zake van het trefi'en eener voorziening, waarby de vaststelling van de vergoedingen aan de gezinnen van miliciens en landweermannen, die onder de wapenen zijn, op meer gelijken voet wordt geregeld De opperbevelhebber van zee- en land- macht heeft de order uitgevaardigd In verband met het voortdurend toene- mend aantal verzoeken om verlof, welke my in strijd met het te dien opzichte bepaalde in artikel 4 van den Inwendigen Dienst rechtstreeks worden toegezonden, worden de autoriteiten der landmacht, wien zulks aangaat, uitgenoodigd aan alle onder hen ressorteerende dienstplichtigeD te doen bekend maken, dat dergelijke verzoeken door my niet in behandeling zullen worden genomeD. A vp.) Nederlandsch scliip uit Pngelsche haven gezonden. De motorlogger „Cornelia Clazina", uit Katwijk, geheel volgens de wet ingericht als vrachtvaarder, welke Zaterdag jl. van IJmuiden naar Yarmouth vertrokken was, werd daar, volgens de H. Crt., aangezegd zonder lossiDg van de lading ledige vaten weer naar zee te vertrekken, daar het vaar- tuig anders gevaar zou hebben geloopen in beslag genomen te worden. Vermoedelyk vertrouwden de autoriteiten te Yarmouth de zaak niet. en dachten zy met een visschers- vaartuig te doen te hebben, ofsehoon alle papieren als koopvaarder in orde waren. Een deel der vaten mocht aanvankelyk gelost worden, doch een dag later kwam er bericht van de admiraliteit te London, dat met de lossing gestopt moest worden, en het schip onmiddellijk naar zee moest vertrekken. Tyd om het schip zeeklaar te maken werd niet gegeven. De sleepboot kwam voor, en zonder loods, en voordat alles in orde kon worden gebracht, werd de //Cornelia Clazina" naar buiten gesleept. Zelfs tusschenkomst van den Hollandschen consul mocht niet baten om het schip te doen blijven. De .Cornelia Clazina" zou door gebrek aau een loods nog in de branding terecht gekomen zijn, als de gezagvoerder niet door het mynenveld was gevaren. De bouw van duikbooten in Antwerpen. Een scbipper merkt aan het R. N. op, dat de Westminster Gazette, die beweerde dat Dnitschland de in Antwerpen gebouwde onderzeebooten niet anders naar zee kon brengen dan over de Schelde, met schen- ding der Nederlandsche neutraliteit, niet schjjnt te weten, dat er een flinke vaarweg is van Antwerpen langs de Schelde naar Gent—Ostende met een zijtak van Brugge naar Zeebruggede operatiebasis voor de Duitsche duikbooten. De smalste brugop de Schelde is nog 11,40 M., op het kanaal Gent Ostende 12 M. De kortste sluis op dit traject is die te Brugge, die echter 82 M. lang is. De minste diepte op dezen vaarweg eindelijk is 3 M. My dunkt, schryft de schipper, een vaarwater van zulke af- „Zij moet mij nooit terugzien, aan mij leeren denken als aan een dierbare doode. Laten wij er in Godsnaam een einde aan maken", vervolgde ze haaslig, bang, dat hare ontroering haar opnieuw te machtig zou worden. „Zorg, dat ik morgen de volmacht kan teekenen, haal haar dan 'smiddags af; alles zal voor het vertrek gereed zijn. En tlians vaarwelmoge 's Hemels zegen op u en de uwen rustenl" Deze ontknooping was zoo onverwacht, ze was zoo in vollen ren over het onder werp heengerateld, dat Van Weert een oogenblik versteld stond; maar 66n blik op haar ontdaan gelaat, bleek als marmer, ver- tolkte beter hare gemoedsstemming dan dui- zend woorden hadden kunnen doen. Spre ken zou hier wreedlieid zijn, zwijgen een weldaad; haar aan zich zelve overlaten leni- ging. Hij nam dus haastig afscheid met de verzekering, dat hij zich altijd stipt aan hare wenschen houden zou en liet haar alleen. Nauwelijks "had hij de straat een eind weegs afgewandeld, of hij ontmoette den directeur, die toevallig van de tegen- overgestelde zijde kwam en hem dadelijk lierkende. De waarheid was, dat Franconi, nieuwsgierig te vernemen, hoe zijne zen- ding afgeloopen was, zich onmiddellijk na afloop van de voorstelling naar het koffie- huis begeven had, waar de signora kamers metingen en met niet anders dan beweeg- bare bruggen is ruim voldoende voor de onderzeeers te Hoboken gebouwd. Se „Biitavier V'\ De „Daily Mail" bevat een foto van den Duitschen onderzeeer, die het s.s. „Batavier V" heeft opgebracht en die thans blijkt de „U 36" te zijn, een boot van het nieuwste type. De plaat vertooiit de „U 36" met haar olietender, een volslagen stoomschip met 2 mas ten, die er achter ligt en geeft zoo- doende een denkbeeld van de reusachtige afmetingen, welke de nieuwe Duitsche duik booten hebben. De nieuwe Duitsche duikbooten kunnen |ich 3000 en meer mijlen van haar opera tiebasis verwijderen en duiken tot op een diepte van 150 voet. De foto werd gemaakt door een fotograaf vpn de New-York Ameri can en door deze aan de Daily-Mail afge- staan. Een correspondent, die den fotograaf vergezelde, geeft in laatstgenoemd blad een beschrijving van de wijze waarop de „Bata- vier" werd aangehouden. Wij ontleenen daaraan het volgende: De kapitein van de „Balavier" kreeg be vel te doen stoppeti en hij stond bij de touwladder om den Duitscher te ontvan gen. De onderzeeer kwam langszij, een lui- tenant kwam te voorschijn en klom bij ons aan boord. Zijn zwarte oliepak was druip- nat, maar aan zijn gordel hing een revol ver, die goed droog gebleven was. Onder beleefde termen decide hij den kapitein medjD dat zijn schip prijsverklaard was en dat er een nieuwe gezagvoerder zou zijn. Daarna ging hij op de brug en signalecrde met 2 vlaggen aan den onderzeeer, die nu om ons been ging varen. Mijn collega, de fotograaf, was, terstond to/ti Ons schip werd aan gehouden, naar bencden gesneld om zijn kodak en zijn cinema-camera te halen en daarmee was hij achter de kajuit op het achterdek druk bczig. Zoo gingen wij naar Zeebrugge, waarna een Duitsche loods aan boord kwam, benevens 12 marinesoldaten met de bajonet op het geweer. De loods moest ons door het mijnenveld brengen, dat Zeebrugge beschermt. De loods schreeuwde naar den tender zijn rapport aan zijn chef. Een mooie vangst, kapitein, varkens- vleesch, kaas, boter, bier, zuurkool, eiercn, Belgen en Franschen. Ik stond vlak bij hem en voegde er aan toe: En, 2 Afnerikanen. De luitenant salueerde daarbij en merkte op: Ja, en gij hebt plaatjes gemaakt van de gelieele vertooning. De. „Belgen" die wij aan boord hadden, waren 2 aardige meisjes, een vluchtelinge uit Antwerpen en een uit Leuven. De Ant- werpsclie begroette elken Duitschen offi- cier, die haar voorbijging met te roepen: „Vive la Beigique!en de Leuvensche met een klein zijden sterren en strepenvlaggetje en schreeuwde: ,,Vive l'Amerique!" Omtrent het doen zinken van het Neder landsche stoomschip //Medea" door een Duitsche onderzeeboot, meldt de correspon dent van de Telegr. te Dover het volgende lk trof hier de officieren en de bemanning van de /Medea" na de opwindende gebeur- tenissen van Donderdag 1.1. in goeden wel- stand aan. De eerste officier, Al. W. Moerdyk, verj telde my de geschiedenis, welke door den had en loen hij Van Weert van boven had hooren komen, dadelijk de straat was opge- gaan en na zich overtuigd te hebben, welke richting de vreemde heer insloeg, haastig de andere zijde der straat opgegaan en daarna op zijn schreden teruggekeerd. was, zoodat hunne wegen elkaar moesten kruisen. In het kort ■vertelde Van Weert hem zijn weder- varen, voornamelijk om zijne schoonzuster voor den blaam te vrijwaren, alsof ze haar kind uit eigenbelang had afgestaan. „Ifm!" zeide Franconi, „alles is mogelijk, maar ik ben een beetje lichtgeloovig. Weet u, wat ik geloof? Dat signora Baldini hare kleine Cora uit den weg wil hebben, omdat het publiek, dat overal zijn neus in steekt en dikwerf verbazend veel weet, zonder dat men kan nagaan, hoe het er achter komt omdat het publiek, zeg ik, uit den ouderdom der dochter den leeftijd der moeder kan af- leiden en dus bemerken, dat ze niet zoo heel jong meer is. Cora is een levende lier- innering. Ik geloof aan signora Baldini's kunst, aan hare schoonheid, aan hare deugd op zekere hoogte, maar aan haar teeder moederlijk gevoel... lim!" Aldus zette Franconi met zijne beide „hm's" zijne meening als tusschen twee haakjes en Van Weert, die geen lust had langer met hem te praten, wenschte hem goeden avond, blijde van dien spraakzamen heer 'ontslagen te zijn chef-machinist, M. van Oostveen, en andere cfficeiren werd bevestigd Donderdagmorgen, om 9 uur, zagen wij ter hoogte van Beachy Head een onderzee boot aan de oppervlakte komen, op ongeveer 600 meter afstand. Onmiddellijk gelastte de Duitsche commandant door signalen, dat er een boot gezonden moest worden. Van tevoren had de /Medea" reeds de twee reddingbooten in gereedbeid gebracht. De heer Moerdyk ging met drie man in een der booten naar den onderzeeer, waarbij zij de scheepspapieren medenamen welke geen twijfel lieten met betrekking tot de nationaliteit van het schip. De heer Moerdyk zag toen, dat hij met de//U. 28" te doen had. De Duitsche commandant keek de scheepspapieren door en vroeg toen aan den heer Moerdyk van waar zij kwamen en waarheen de reis ging. Na gedaan onderzoek merkte de Duitsche commandant op, dat de lading geheel naar Engeland geconsigneerd was. Hy confe- reerde snel met andere Duitsche officieren, die zich op den uitkijktoren bevonden en zeide toen tot den heer xMoerdijk, dat de iiMedea" birmen vyf minuten verlaten moest worden. Daarop zeide een der Duitsche officieren iets tot den commandant, die daarna tien minuten tyd gaf voor het verlaten van het schip. De heer Moerdyk vroeg, of die tien minuten ingingen bij zijn terugkomst op het schip, hetwelk door den commandant bevestigend werd beantwoord. De heer Moerdijk verzocht verder de //Medea" te signaleeren, dat het schip binnen tien minuten verlaten moest worden, waaraan gevolg werd gegeven. De boot van den heer Moerdijk keerde toen terug naar 't schip, hetwelk nu op ongeveer 300 meter afstand lag. De boot aan stuurboordzijde werd ook snel te water gelaten en binnen vyf minuten waren alle 24 leden van de bemanning van de //Medea" in de booten opgenomen. De kapitein, die het schip het laatst verliet, verklaarde, dat er niemand achter gebleven was. Uij redde ook't scheepsjournaal, wilde nog meer in veiligheid brengen en riep naar de duikboot, of er nog tijd voor was. Men antwoordde hem echter, dat de beide booten zich onmiddellijk moesten verwyderen. Alle 24 Nederlanders hadden alles ver- loren en ontkwamen slechts in de kleeren, die zy aan hadden er kon overigens niets gered worden. Des morgens om 9 uur 20 was de ffMedea" verlaten. De onderzeeer was gelegen tus schen haar en de sloep van bakboordzyde, en loste toen zes schoten. Klaarblykeljjk waren het projectielen ait twaalfponders. Vier troffen de //Medea' midscheeps, een raakte het achterschip en een schot miste ondanks den korten afstand. De //Medea" bleef eenigen tijd in dezelfde positie. De bemanning keek er naar met gevoelens, die gemakkelyk te gissen zijn' Na drie kwartier kantelde het vaartuig en was toen spoedig in de diepte verdwenen. De onderzeeer nam de beide booten op sleeptouw en voerde ze een kwartier lang mede in de richting van Beachy Head,snced daarop de touwen door en verdween. De boot van Moerdijk zette koers in de Twee dagen later bevond hij zich met Cora op de terugreis en daar liet weder thans veel fraaier was, was de reis ook genoege- lijker. Zij had in het eerst wel wat ge- schreid, doch de bonte tooneelen langs den oever van de Theems, de drukke passage der zeilschepen en stoombooten op de Noordzee, de prachtige inrichting der ka juit, boeiden weldra hare aandacht en met de gelukkige onbezorgdheid van kinderen vergat ze al heel 'spoedig wat voorbij was, om te denken aan lietgeen komen zou, war- relden allerlei gedacliten in bonte mengeling in haar bevallig hoofdje dooreen tot de slaap hare rechten deed gelden. En ter wij 1 Cora zacht en rustig met een glitnlach op de lippen lag te sluiineren, daverde het circus Franconi van bijna uit- zinnige toejuichingen. Nooit had signora Baldini zoo stout gereden, zoo koen ge- sprongen, zulke vermetele toeren verricht als dien avond, en kransen en bouquelten regenden op en om haar, toen ze na de ma nege verlaten te hebben, haar schuimend paard omwendde om het opgetogen publiek voor de eer, haar aangedaan, te bedanken. De komst van Cora verwekte op „Hohen- lo" weinig opschudding, hetgeen voorname lijk aan den tact was te danken, waarmede die komst was voorbereid. Liane had tegen de kinderen gezegd, dat een nichtje uit En geland geruimen tijd zoude komen logeeren richting van Beachy Head. De zee was rnw, de wind stak op en de boot kreeg water binnen. Alle inzittenden werden nat en het dnurde nog uren voor de Britsche torpedo- jager hen oppikte. De boot van Moerdyk werd het eerst opgemerkt. Om half twee werden de sehipbreukelingen aan boord van het oorlogsschip gebracht. De kapitein van den torpedojager deed onmiddellijk alle moeite om de andere boot op te sporen, die door den kapitein van de ,/Medea" bestuurd werd. Na drie kwartier werd de tweede boot gevonden. Om half drie waren alle 24 man veilig aan boord van den torpedojager. Natuurlijk hadden ze het alien zeer koud en waren ze doornat, maar de Engelsche officieren en matrozen deden al het moge- lijke voor hen en verschaften hun onmid- dellyk drcge kleeren. De Britsche com mandant gaf den Nederlandschen kapitein zijn eigen kleeding. Alle Nederlanders waren buitengewoon tevreden over de goede behandeling, die zy aan boord van den torpedojager hadden ondervonden. Om zeven uur 's avonds kwamen zij in de haven van Dover aan. De plaatselijke afdeeling van de Ver- eeniging voor Sehipbreukelingen verschatte nieuwe kleederen aan de bemanning, die tijdelijk in het tehuis voor zeeliedeh ver- blijft. De officieren logeeren in het hotel Paris". De hartelijkheid der Engelschen monterde de Nederlanders op. Zij betreurden ernstig het verlies van hun schip welks lading uit 15.000 kisten sinaasappelen bestond. De Nederlanders vertrokken Zaterdag naar Londen, met een aangename herinnering aan de te Dover ondervonden vriendschap. In het algemeen blijkt, dat meer dan het opbrengen der schepen naar Zeebrugge, het in den grond boren van de Medea in Nederland de gemoederen in beroering heeft gebracht. Werd eerst een afwachtende houding aangenomen, thans uit men zich algemeen, tot het lucht geven aan eene ontstemming. Op de beurs te Amsterdam was Vrjjdag na het bekend worden van het feit eene sterke ontstemming te bespeuren. Ook de verschillende bladen spreken zich thans uit. Wij laten hieronder een uittreksel der verschillende persstemmen volgen. Het .Handelsblad De »Medea" vervoerde een artikel sinaasappelen dat zelfs niet tot de conditioneels contrabande gerekend kan worden. Een effectieve blokkade van Enge land bestaat niet ieder kan zien hoe de geregelde dieDsten op Engeland haa; t onge- stoord gehandhaafd worden, hoe de vracht- vaart op Engeland't drukker heeft dan ooit. Zoo gezien is het in den grond boren van de ,/Medea" een daad van willekeur en geweld, die niet als het torpedeeren van andere neutrale schepen als een be- treurenswaardige vergissing bescl ouwd kan worden. Deze daad kan, evenals het bommen werpen op Nederl. schepen slechts verklaard worden indien men aanneemt, datde Duitsche regeering vrijwel zeker is dat, zoo lang slechts geen vreemde troepen of oorlogs- en dat ze lief en vricndelijk tegen haar moes ten zijn en haar niet uitlachen, als ze wat vreemde manieren had of slecht Hollandsch sprak; integendeei, ze moesten trachten haar aan betere vormen te gewennen, want ze kwam juist hier om een degelijke Ilolland- sche opvoeding te verkrijgen. In Engeland was die een beetje verwaarloosd en dus moesten ze vooral geen hebbelijkheden of uitdrukkingen van haar overnemen. Hare moeder was zwak en z.iekclijk en dus moes ten ze maar niet naar haar vragen. Zoo meende Liane het veid eenigerniate te heb ben voorbereid, terecht oordeelende, dat Cora's moeder van hare zijde het evenmin aan raadgevingen en wenken zou hebben laten ontbreken. Zij deed dit alles niet uit liefde van het kind, want wegens hare af- konist had ze er een afkeer van, hocwel zij te edel van inborst was om het meisje daarover lastig te vallen; maar bovendien was het de wil van haar man, dat de kleine ten hunnent zou komen en vriendelijk be- jegend worden en die wil zou ze nooit weer- slreven, al viel het volbrengen ook bitter zwaar en verrichtte ze hare taak nauwge- zet, doch met strocven ernst. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1915 | | pagina 1