ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6194.
Zaterdag 6 Maart 1915.
55e Jaargang.
De Oorlog
A BONN EM EN Is
ADVERTENT SEN:
Bit Blad verschpt Maandag^, Woensdag- en Vrudagavond, nitgezcnderd cp Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen.
BBBSm BLAB.
FEUILLETOI.
Per 3 maanden binnen de stad I.Franco per post voor Nederland /1.1Q.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie 1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefoon
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor eiken regel meer 0.10.
Bij dlrecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
De algemeene toestand.
De toestand is ongewjjzigd of bijna oc-
gewijzigd, betuigen de telegrammen. Want
de gewone opsomming van afgeslagen aan-
vallen, genomen of hernomen loopgraven
brengen de partijen geen oogenblik in een
positie, die voor een van beiden beter is,
dan gisteren.
Alles te zamen genomen aidus schryft
het Alg. Hbl. is het eenige belangrijke
dat de Duitscbe troepen ten Oosten van
Badonviller in de laatste dagen eenige
K.M. zijn vooruitgegaan, evenals de Fransche
in Champagnemaar waf b'eteekent dit
nog in een klein deel van het oorlogsge'
bied en op een linie, die zich over meer
dan 300 K.M. lengte uitstrekt.
Hoe gaat 't echter, in deze periode van
het gevecht met de menschen, die daaraan
deelnemen. Een mededeeling van een jongen
man, architect uit Keuleu, die ziek ait de
frontlinie werd afgelost en nn in een sana
torium wordt verpieegd, geeft daarvan een
denkbeeld.
A1 den tijd, dat deze jonge man aan
het front geweest is, gebeurde er niets.
Weken en maanden lag hij afwisselend op
voorpost en in een meer achterwaarts ge-
iegen kwartier en er gebeurde niets.
In den laatsten tijd, waarin hij zich zeer
ziek gevoelde, de koorts hem afmatte en
hg den geheelen dag verhoogde temperatuur
had, was het eenige werk wat hij te doen
had, op wacht staan, dag en nacht afwis'
selend uitkijk houden dat was de eenige
dienst die ik mijn vaderland kon bewijzen,
klaagde de man maar van den vijand die
op twee bajonetlengten van hem afstond.
eveneens in de loopgraven, eveneens oppas
send, wakend, den tegenstander bespiedend
had hij in al dien tijd niets gehoord of
gezien.
Wat zij te doen hadden, was wachthouden
onder het granaatvuur, dat onophoudelijk
dag en nacht voortduurdeschilderen, op
post staan en verder graafwerk verrichten,
de loopgraven en zijgangen, traversen en
andere werken verbeteren. De man klaagt,
dat zijn werk voor het vaderland hem zeer
weinig beteekenend voorkwam, dat hij echter
zijn gezondheid er bij heeft ingeboet en
zich nu moet laten verzorgen, terwijl er
nog millioenen dienzelfden vermoeienden,
afmattenden uitputtenden arbeid moeten
verrichten.
Zoo gaat het wel niet overal en steeds
er worden aanvallen gedaan, er wordt ge-
vochten er worden schoten gelost en som-
tijds zelfs vijanden gezien van nabij. Juist
toen deze jonge man, ziek, koortsig, van
uitputting flauw gevallen in de loopgraven,
werd weggebracht naar het veldlazaret,
kwam de sedert weken voorbereide aanval
der Franschen op het gedeelte der Duitsche
linie, waarin hg dienst deed.
Maar het korte, eenvoudige schetsje van
„Nu je mag gelijk hebben, dat het noodig
is, geld te verdienen; maar, als je mijn man,
was, zou ik je niet aan dergelijke dingen,
willen blootstellen of door allerlei gevaren
laten bedreigen, of ik ging mee."
„Dat zou jij kunnen doen, omdat je niet,
zooals Liane, kinderen hebt, bij wie je te-
genwoordigheid als moeder niet gemist kan
worden; daargelaten nog, dat het leven in
een ruwe, zeer primitieve keet voor een dame
niet alleen weinig aanlokkelijks heeft, doch
gewoonweg niet is uit te houden.
Ten slotte", ging hij als in een droom
voort, „is er iets onbeschrijflijks bekoor-
lijks in te weten, voor wie men die gevaren
tart, onlberingen lijdt, voor wie men met
noeste vlijt werkt; en als het succes het
werk kroont naar zijn eigen thuis, zijn pal
ladium terug te Snellen, zijn geliefde pan-
den weer te zien, hen in de armen te druk-
ken, de vruchten van zijn arbeid, zijn zwoe-
gen lxun in den schoot te werpen, zie, Aline,
dat zijn van die weinige oogenblikken van
liemelsch genot, welke de engelen ons kon-
den benijden. Het is zoo zalig het bewust-
zijn met zich om te dragen niet te vergeefs
te hebben geleefd; als het lot mocht willen,
dat men bezwijkt in den strijd, moedig den
dood te kunnen tegemoet gaan, de gedaclite
medenemende, dat zij, die men achterlaat,
door ons toedoen zijn beveiligd voor de toe-
komst, hun bestaan Verzekerd is, hunne po-
het leven van den enkelen man, in het
front aan de Aisne, waar weken en maanden
lang geen vijand te zien, en slechts het
onophoudelijk kanongebulder te hooren
was, toont beter dan lange beschrjjvingen
hoe juist de kenschetsir.g van dezen een-
tonigen oorlog der loopgraven is, een oorlog
waaraan alle vertooning ontbreekt, maar
die zooveel staaltjes te zien geeft van
zelfopoffering, mannenmoed, volharding en
plichtsbesef bij die onderaardsche vechters,
die hun plicht doen met onverschrokken
kalmte en dan nog klagen, dat zij te weinig
doen konden.
Zulke helden vindt men aan beide zijden,
in elk leger, en zy verdienen zeker even-
veel waardeering als die, welke uitmunten
in een gevecht en daarvoor worden beloond
met een medailie of ridderkruis.
Het zijn de //ongenoemde helden", die
hun plicht doen en sterven, zonder dat er
gewag van wordt gemaakt, maar zonder
welken geen aanval zou kunnen gelukken
of worden afgeslagen.
In het gebied ten Noorden van den Weich-
sel is de Duitsche aanval, dien von Below
na den winterslag aan de Masoerische meren
ondernam, tot staan gebrgcht niet alleen,
maar zijn de Duitsche troepen genoodzaakt
geworden over een niet onbelangrijk deel
van het gebied terug te trekken. Zij
erkennen in een telegram uitgaande van
het groote hoofdkwartier, dat na de inne-
ming van Prasnysz die stelling door drie
Russische legerkorpsen werd aangevallen,
en dat zij daardoor tot een achterwaartsche
beweging werden genoodzaakt, waarbg een
aantal troepen benevens vele gewonden
ondergebracht in verschillende dorpen niet
te rechter tijd konden worden medegevoerd.
De terugtocht op dit gedeelte der Duitsche
linie moet dan wel zeer overhaast zjjn ge
weest, wat trouwens reeds gebleken was uit
de Russische berichten, die melding maakten
van eenige duizenden gevangenen en een
aantal buitgemaakte kanonnen.
lnmiddels echter zijn ook van Duitsche
zijde versterkingen aangekomen en nu zal
't te bezien staan wat er thans zal gebeuren.
Het is wel wat na'ief van de Russische
berichten te beweren, dat sommige be-
wegiDgen der Duitsche troepen te verklaren
zjjn uit het streven om aardappelen te
zoeken. Noch Yon Hindenburg noch een
zijner onderbevelhebbers zou daaraan een
deel van zijn militaire plannen opofferen.
Maar terwijl in het gebied benoorden den
Weichsel de Duitsche omtrekkende beweging
voorloopig tot staan is gebracht en slechts
de vesting Ossowetsj door de Duitsche
kanonnen kan worden beschoten, hebben de
Russen ook op den anderen vleugel den
oprukkenden Duitsch-Oostenrijkscben troe
pen een nederlaag toegebracht. Het Russische
legerbericht meldt ten minste, dat bij Sta-
nislau de 36e Oostenrijksche divisie ver-
slagen is, en dat ook daar ambulances met
gewonden, geneesheeren en treinen inhanden
der Russen vielen. De troepen, die bij
Stanislau strijden, zijn die welke uit de
sitie in de maatschappij behouden. Doch,
vergeef mij, ik liet me medeslepen door ern-
stige, sombere gedachten en vergat een
oogenblik, dat ik jegens mijne gasten andere
plichten heb dan hen met zwaarmoedige
buien lastig te vallen. Harry, mag ik voor
een poosje beslag leggen op uwe vrouwf
,.Ik kom zoo terug, Line!"
„Zie zoo, daar ben ik al", sprak hij, weder
binnentredende, „wil je nu even met mij in
den tuin gaan?"
Toen hij in het meer begroeide gedeelte
van den tuin was gekomen en aan het oog
ontlrokken, stond bij stil.
„Aline! begon hij, doch hield plotseling
op, daar hij bemerkte, dat liaar de tranen
in de oogen stonden, „wat is dat? Tranen?"
„0, Arthur! vergeef mij mijn uitbarsling
van drift van heden morgen", zeide ze snik-
kend.
„Malligheid, dat is afgedaan. Wie kan nu
lang boos blijven op zoo'n lief schepseltje
als jij, zusje!"
„Het leven van Harry en mij komt mij
zoo nictig, beuzelachtig voor, bij het uwe
vergeleken, en toch zou ik niet willen rui-
len. Ben jij wel gelukkig met Liane, zooals
wij; begrijpt ze wel; stelt ze je goedheid,
je grenzelooze liefde wel op den rechten
prijs?" vroeg ze gejaagd.
Hij zag liaar even aan, voor hij antwoord-
de op dien onsamenhangenden woorden-
vloed.
„Line! ik weet, dat alleen belangstelling,
genegenheid voor ons je die vragen in den
mond legt, anders had ik reden om ernstig
verstoord te zijn, want uw woorden houden
een zijdelingschen twijfel in. Stel je gerust,
I Boekowina een omtrekkende beweging on-
dernamen tegen den Russischen linker-
vleugel.
Wat er in den boog van den Weichsel,
dus tegenover Warschau, wordt gedaan o
voorbereid, is met groote geheimzinnigheid
voor elkeen verborgen. Het Russische be-
richt zegtdat geen enkel belangrijk bericht
te vermelden valt van het gehied op den
linker-Weichseloever; en dit is te meer te
verwonderen, daar de Duitscb-Oostenrjjksche
flankbeweging toch eerst doel en beteekenis
krggt, wanneer zij dieot tot steun en voor.
bereiding van een krachtigen aanval in het
centrum.
De beschieting van de Dardanellenforten
door het Engelsch-Fransche eskader wordt
voortgezet. Het buitenste gedeelte van
den ingang is van mijnen gezuiverd, en de
Engelsche torpedojagers voeren de zee-
engte binnen tot kaap Kephez, eep hoek
aan de Anatolisehe zijde, die tan ivesten
van het fort Tsjanak Kalessi ligt.
Tegelijkertijd wordt gemeld, dat de
Fransche slagschepen, die in de golf van
Saros gelegen zijn, dus in de Aegeische zee,
van daaruit over land de hoogte van Bulair
en het daarop gelegen fort beschieteu. Uit
een Turksch bericht van het Wolff-bureau
wordt echter gemeld dat de beschieting van
de Fransche schepen weinig beteekent, wijl
de Franschen zich zooveel mogelijk achteraf
houden, zoodat het geheel een uitsluitend
Engelsche onderneming is.
Over bet resultaat der beschieting loopen
de berichten zeer uiteen. Het Engelsche
bericht meldt, dafc-de ioaen aan den ingaWg
zwaar beschadigd werden, de Duitsch-
Turksche berichten, dat de beschieting
weinig succes had. En de kapitein Per-
sius zegt in het „Berl. Tageblatt", dat
het vernielen van kustforten, zelfs als die
niet modern zgn en de aanvaller over een
groote artilleristische meerderheid beschikt,
zeer moeilijk is. Slechts als de aanvallen
tegelijk van de land- en de zeezijde plaats
hadden kunnen kustversterkingen worden
genomen.
Dit wordt gestaafd door meeningen van
bevoegde beoordeelaars, zooals de onlangs
gestorven Amerikaansche admiraal Maban
en het bekende Fransche gezegde//Un
canon sur terre vaut un vaisseau de mer"
is ook door Nederiandsche autoriteiten als
een beginsel voor de kustverdediging vaak
aangehaald.
Wanneer niet op beide oevers van de
Dardanellen een sterb landingsleger kan
worden gebracht, is de kans om door be
schieting der forten de zeeengten te for-
ceeren niet groot.
De aanval cp de Dardanellen.
Een correspondent van de Yossische
Zeitung seint over de krijgsverrichtingen aan
de Dardanellen
Nadat Maandag de beschieting wegens
den storm was onderbroken, werd zij
Dinsdagochtend bjj helder weer hervat. In
den namiddag namen 9 Engelsche oorlogs-
we zijn gelukkig, al toonen wij dat niet zoo
luidruchtig als jullie; ieder menscli heeft
van geluk een eigen denkbeeld en Liane en
ik zijn van ernsliger gehalte dan 'jij en je
man. En dan, wat is geluk? Een schim,
een droombeeld, waarvan we veel hooren
praten, doch dat wij in werkelijkheid zoo
weinig zien. En nu geen ernst meer en
geen poezie, maar nuchter proza.
Je bent, m'een ik, de volgende maand
jarig?"
„Och, hemel ja, dan word ik al 32, al een
heele oude dame."
„Ik weet werkelijk niet, wat ik je geven
zal en Liane kon me daaromtrent ook geen
raad geven. Wij hebben dus gemeend goed
te doen je het bedrag maar ter hand te stel-
len, dat we voor een verjaringscadeau be-
stemd hadden, dan kun je naa<- goeddunken
daarvoor een souvenir koopen. En om je
tijd te geven voor keuze, verzoek ik je bij
deze je onze gave te mogen aanbieden als
een klein bewijs van onze hartelijke liefde
jegens onze wel wat lichtzinnige, maar Toch
zoo beminde zuster!"
Hij reikte haar een enveloppe over en
toen ze die, op de logeerkamer gekomen,
brandend van nieuwsgierigheid, opende,
stond ze een oogenblik als verbijsterd door
den inhoud, die hare stoutste verwachtingen
overtrof.
Met een jubelenden kreet vlo'og ze liaar
man, die rustig bij het raam zijne courant
zat te lezen, om den hals en danste in uit-
gelaten blijdschap de kamer rond, tot hij
ten laatste vroeg, wat al die gekheid te be-
duiden had. Zij toonde hem de banknolen
en verhaalde hem, hoe ze er aangekomen
schepen aan de beschieting van het fort
Koem Kaleh deel, waaronder de Queen
Elisabeth, de Swifture, de Cornwallis en
de Triumph. De projectielen sloegen op
de hellingen der Aziatische heuvels in zonder
schade aan te richten. Het vuur werd van
de heuvels aan de Europeesche zijde van
den ingang beantwoord en een Engelsch
schip door een treffer in brand gezet.
Tijdens het gevecht steeg er een vijandelijk
vlieger op om de Turksche battergen te
verkennen, blgkbaar echter zonder succes,
want kort daarna hield het vuur der oorlogs-
schepen op.
Majoor Moraht, de militaire medewerker
van het Berliner Tageblatt, bespreekt de
kansen van de twee partjjen die elkander
bij de Dardanellen bevechten. Bij herinnert
aan de geringe resultaten, die enkele jaren
geleden de Italiaansche en de Grieksche
vloot met een beschieting van de Dardanellen
hebben bereikt, erkent echter dat het krijgs-
bedrijf voor de Dardanellen thans door
sterke strijdkrachten wordt ondernomen.
Voor de aanvallers komt het er niet alleen
op aan de forten te vernielen, ze moeten
bovendien de mgnversperring opruimen en
een krachtigen aanval op 't land kunnen
uitvoerem Willen zij succes hebben, dan
moeten zij niet voor zware verliezen terug-
deinzen. Waar halen Engeland en Frankrijk
de noodige landingstroepen vandaan In
Egypte heeft Engeland de handen vol, en
Frankrijk heeft zgn troepen noodig in het
eigen land. Turkije heeft echter in't begin
van zgn mobilisatie al gerekend op een
verdediging van zijn Europeeseh gebied
het beeft naar drie kanten front gemaakt.
Majoor Moraht geeft aan de hand van
eenige technische opmerkingen over het
duel van kust- en scheepsgeschut, ontleend
aan de Artilleristische Monatshefte, als zjjn
meening te kennen, dat de kansen van de
Turken op z'n minst gelijk staan met die
van de Engelschen en Franschen.
IntusSchen wordt thans ook van Turksche
zijde in een telegram uit Konstantinopel
aan het Berliner Tageblatt erkend dat
//eenige forten" aan de Europeesche zijde
van de Dardanellen »zwaar geleden" hebben.
Het Engelsche bombardement was namelijk
van zoo grooten afstand geopend, dat de
forten het niet met succes konden beant-
woordeD. Een lezing, die overeenkomt met
de officieele berichten omtrent de beschieting
van de Engelsche admiraliteit.
De Engelsch-Fransche vloot heeft nog
versterking gekregen. Er moeten nu meer
dan 40 groote oorlogsschepen voor de
Dardanellen liggen en nog een heele zwerm
kleine kruisers, torpedobooten enz.
Yolgens een mededeeling van het Fransche
gezantschap te 'a Gravenhage is het Fransch-
Engelsche eskader tot voor Tsjanak Kalesi
(het dorp Dardanellen) genaderd na vijf
forten te hebben vernield.
De marine-deskundige van de ffOorriere
della Sera" te Milaan, schrijftDe moeilijk-
heden van het forceeren der Dardanellen
was. Van Berken was veel minder met het
geschenk ingenomen dan Aline verwachtte,
daar hij zeer goed begreep, dat het een ver-
kapte aalmoes was; maar het was op zulk
een kiesche wijze aangeboden, de ingenieur
was in stand zijns gelijke en dus kon hij
het niet weigeren zonder hem te belcedigen.
en eindelijk kwam het hem uitmuntend te
pas, zoodat de luchthartige soldaat over
alle gewetensbezwaren heenstaple. Tot eer
van Aline moet hier worden aangestipt, dat
ze onmiddellijk de modiste betaalde en te
gelijk om liaar sehadeloos te stellen voor
het wachten tegen contante betaling een
hoedje liet garneeren, dat in sierlijkheid
elegance en prijs alles in de sehaduw sielde,
wat ze op dat gebied op haar bevallig
hoofdje had gehad en de ongevcinsde af-
gunsl van al hare vriendinnen opwekte.
Na hun vertrck keerde de kalmte op
llolienlo lerug, evenals de rust van het
woud, bij het vallen van den avond, als
het vogelenkoor verstomt. De ingenieur had
zijne bezigheden, Liane haar huishouden en
alles liep af met de regelmatigheid van een
uurwerk. Ze waren als altijd vriendelijk,
beleefd jegens elkaar, maar er woei iets als
een koude ademtocht door de elegante htii-
zinge, die kleur, gloed, inhoud van hun
leven ontnam. Liane schreed voort aan de
zijde van haar echtgenoot, bedaard, waardig,
nauwgezet, doch koel, afgemeten en hij, die
haar zoo gloeiend beminde, was niet in
staat dien boei te verbreken. hij lecd er
onder, veel, onbeschrijfelijk veel zooals een
krachtig man alleen lijden kan; zoeht af-
Ieiding in studie en berustte.
Op zekeren morgen werd die kalmte ver-
j zullen eerst beginnen, wanneer de tweede
forten-linie zal zgn bereikt, waar de kanonnen
der forten grootere uitwerking zullen hebben.
De Engelschen en Franschen zgn zich wel
daarvan bewust, hetgeen hieruit blijkt, dat
zij tot dusver alleen slechts oudere schepen
vooruit zonden. Daaruit is de conclusie te
trekken dat zij de forceering als een taak
beschouwen, die veel tijd en groote offers
zal kosten.
Uit Athene verneemt de ^Lokal Anz.",
dat het opperbevel over de landingstroepen
der verbondenen aan de Dardanellen, be-
staande uit vier divisies, toevertrouwd is
aan generaal d'Amade.
Ook de Turken trekken aan de Dardanellen
belangrijke troepen-afdeelingen samen.
Het /Berl. Tagebl." verneemt uit Konstan
tinopelTe Saloniki is aangekomen de
Engelsche kruiser //Zephyr", die zwaar
beschadigd van de Dardanellen terugkeerde
ep 150 gewonden aan boord had.
De Turksche bladen verklaren, dat de
Dardanellen het graf der vijanden van
Turkije zal worden.
Door een onderzeeer achter-
volgd.
De kapitein van het Engelsche stoomschip
#Wrexham", van de Harwichlijn, te Hoek
van Holland binnengekomen, rapporteert
dat het schip tot binnen het vuurschip
#Maas" door een Duitschen onderzeeer
werd achtervolgd. De //Wrexham" kon
echter ontkgm<p,
De exftpabelasting op de
afwezigen.
De //Lokalanzeiger" meldt uit Brussel
Om redenen van billijkheid bepaalde de
gouverneur-generaal van Belgie, dat de be-
lasting op de afwezigen niet van toepassing
zou zijn op de beide Vlaanderens, daar
Oost-Vlaanderen etappegebied, West Vlaan-
deren nog operatiegebied is en de terugkeer
der gevluchte Belgen hier of buitengewoon
moeilijk of geheel onmogelijk is. In de
Buitenlandsche pers legt men dezen maat-
regel nu uit als een poging van den gouver
neur-generaal om tusschen de Vlaamsche en
Waalsche deelen der bevolking tweedracht
te zaaien. Dat is volkomen ODjuist. Het
denkbeeld van een extrabelasting op de af
wezigen is het eerst in verschillende stedelgke
besturen geuitde gouverneur-generaal
nam het slechts over en braeht het in
algemeene toepassing.
Zal de oorlog voor einde ftflaart
1916 uit zijn?
Bij Lloyds te Londen worden weddengchap-
pen aangegaan tegen 20 percent, dat de
oorlog op 31 Maart 1916 nog niet geeindigd
zal zijn.
Dezer dagen maakten wij melding van
verzekeringen bij Lloyds, dat in de eerst-
\olgende weken oorlog zou uitbreken tus
schen Italic en Oostenrijk of ItalieenTurkge.
De daarbij genoemde premien waren 60 en
80 percent. Dat beteekent echter60 en
80 shilling per honderd pond, dus 3 a 4
percent. (R. N.)
te
stoord. Liane zat in eenige journalen
bladeren, toen haar oudste dochtertje eens
klaps binnen trad met den uitroep:
,,0, mama, kunt u niet eens in de kinder-
kamer komen, juf schreit zoo, ze is niet tot
bedaren te krijgen."
„En waarom schreil juf zoo, weet je dat
ook, beveling?"
„Neen mama, ze heeft een brief gekregen
en toen is het gekomen. Gaat u mee, ma?"
„Zeker, Emma."
Liane stond onmiddellijk op, nam haar
flacon van de tafel en spoedde zich naar.
het aangeduide vertrek. Alles was daar in
grenzelooze verwarring; platen, boekeu, sto-
ven, alles lag in bonte wanorde over den
vloer. Aline, het jongste meisje, stond te
buiten hij liet raam zonder dat ze wist
waarom en. de kleine drie-jarige Max zat
op den schoot der bonne en trachtte door
allerlei liefkozingen hare aandacht tot zich
te trekken. De bonne zelf, eeii meisje van
vijf- of zes-en-twinlig jaar, zat met de han
den voor het gelaat krampachtig te snikken;
een geopende brief was naast haar op den
vloer gevallen. Mevrouw Van Weert zag
dat alles in een oogwenk en even spoedig
was haar besluit genomen.
..Emma sprak ze kalm en bedaard als
altijd, terwijl ze het meisje van deu degen-
stribbelenden Max bevrijdde, „ik moet even
met juf alleen zijn; neem Line mee en Max
ook en ga wat in den tuin spelen. En Max
gaat met zus Emma mee, niet waar, mijn
ventje?"
..Maar juf is ziek"', betoogde Max
wijze van protest.
Wordt vervolsd).
TER NEUZENSCHE COURANT
8)
s4-ar
bij