-
ALGEMEEN HIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOF, ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6193.
Donderdag 4 Maart 1915.
55e Jaargang.
VACCINA TIE.
De Oorlog
ABONNEMENT
ADYERTENTIEN
Telefoon 25.
Bit Blad yerschijnt Maandaj-, Woensdag- en VriidagaTOBd, aitgezoaderd op Feestdagen, Hi] de Firma P. J. YAN BE SAMDE tB Ter Neuzen.
FEUILLETOW.
Per 3 maanden binnen de stad f 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika j 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij aile
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
De zoogenaamde trouwboekjes moeten wor
den medegebracht.
De sti*ijd om Konstantinop®!.
de beteekenis van de operaties tegen
de Dardanellen
sehrijft de militaire medewerker van de
Times bet volgende
Wat „iot het bitter© eind"
beteekent.
Grensincident.
De lersche vlag.
Duitsche duikboot geramd.
Een Duitsch oordeel.
Een gelukskind-
Kopernood.
TER NEUZENSCHE COU RANT
Burgemeester en Wethouders van TER NEIJZEB
maken bekend, dat gelegenheid tot gratis vaccinatie
en revaccinatie door den heer D. BUIJZE, gemeente-
geneesheer, zal bestaan in de kom der gemeente
op Dinsdag 9 Maart 1915, in het lokaal bij school
C op Java, 's namiddags ten half twee ure en te
Slniskil op Zaterdag 13 Maart 1915, in een der
lokalen van de openbare school, 's namiddags ten
vier ure.
Ter Neuzen, 2 Maart 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
Het doel van de vloot-actie der geallieer-
den, bestaande in het forceeren der Darda
nelles is de verovering van Konstantinopel,
sehrijft de H. Ci't.De thans met kraehfc
begonnen actie heeft waarschijnlijk ten doel
om Rusland voor te wezen met de verove
ring van het oude Stamboel. Een der
idealen van Rusland is de inbezitneming
van de Turksche hoofdstad, of althans de
vrjje verbinding van de Zwarte met de
Ege'ische zeeen. Van oudsher was Konstan
tinopel de twistappel der mogendheden, in
't bizonder van Engeland en Rusland.
Hoewel thans bondgenooten, zal Engeland
toch verlangend zijn om zijn vloot voor
Konstantinopel te doen verschijnen, voordat
een Russisch landingsleger voor de poorten
staat.
Het Berliner Tageblatt" stelt de vrar.g
of Engeland en Frankrijk in bun liefde
voor Rusland werkelijk zoo ver gaan, dat
zij er thans slechts aan denken om Kon
stantinopel aan Rusland over te leveren i
Het Duitsche blad herinnert aan een uit-
lating van de anti-Duitsche //Corriere della
Sera", die blgkbaar Engeland's beweging
in de richting van Konstantinopel in ver-
band brengt met de verklaring van Sasonof
in zijn bekende Doema-rede omtrent Rus-
land's plan ten opzichte van de Turksche
hoofdstad.
Het Berlijasche blad gelooft dat Engeland
alleen voor een „internationaliseering" van
Konstantinopel ware te vioden en er niet
aan denkt den ouden droom der Russen in
vervulliDg te doen gaan. Na de Doema
geestdrift zou het er voor Engeland dan
ook op aankomen, snel in te grijpen.
Engeland en Frankrijk zouden echter nog
andere beweegredenen hebben voor bun
krijgsverrichtingen tegen de Dardanelles
Namelijk indruk maken te Konstantinopel,
hetzij om Turkije te bewegen tot bet
sluiten van een afzonderlijken vrede, hetzij
om de terugroeping van het Turksche leger,
dat Egypte bedreigt, te bewerken.
De „Messagero" meldt dat het gerucbt,
als zou Engeland ltalie hebben aangeboden
mee te doen bij den aanval op de Darda
nelles niet heelemaal juist is, maar men
t j a -
„Ik zou wel eens willen weten, wanneer
wij ooit uit onze schulden zullen raken"*
sprak ze zuchtend.
„Dat is een probleem, waannee ik me
maar niet zal vcrmoeien", was het Tachend
antwoord; „misschien als ik majoor word
en dat duurt nog wel een jaar of vijftien.
Trouwens, wij zijn er al zoo dikwijls uit
geweest, maar we duikelen er altijd weer
in. Hoe wij nu er uit zullen scharrelem
gaat mijn verstand te boven, aile „buiten-
kansjes" zijn fiasco."
„Als wij eens gingen bezuinigen, b. v.
op ijs en pasteitjes en
„Dat zou een verpletterende aanwinst zijn
voor het budget; wijn, versnaperingen, si-
garen, reisjes, enz. enz., maar Lientje, der-
gelijke bezuiniging-saltomortales houden we
geen week uit. Betaal juffrouw Wilmers
maar, die heeft het noodig en laat de rest
maar lieren (loopen); die andere crediteurs
kunnen wel wachten totter zijner tijd,
om een militairen term te bezigen. Ga je
mee naar onzen gastheer, het wordt tijd
voor de lunch."
„Als je oom Herman niet op zijn ouden
dag voor de tweede maal getrouwd was
en nog wel met een jonge vrouw
„Alsja, als! Er moest eigenlijk een
wetsbepaling gemaakt worden, die zulke
huwelijken verbood. 't Is een soort van
onschuldige oplichterij je erfgenamen zoo
kon niet ontkennen, dat Engeland de Ita-
.iaansehe regeering hierover heeft gepolst.
Ondertu»schen hebben de geallieerden, al
is de toegang tot de Dardanellen geforceerd,
nog op varre na het doel niet bereikt. Er
ran nog slechts gesproken worden van een
aanvankelijk succes, het zwaarste deel
komt nog.
De Dardanellen hebben een lengte van
71 K.M. en zjjn tusschen 1300 en 7400
M. breedde breedte tusschen de beide
oevers bedraagt echter slechts op enkele
plaatsen meer dan 4000 meter. De schoots-
afstanden maken dus overal een succesvolle
medewerking der middeibare artillerie moge
lijk. Zelfs snelvuurkanonnen van klein
kaliber kunnen nog ernstige schade toe-
brengen aan de schepen op plaatsen, waar
deze niet of slecbts zwak gepantserd zijn.
Een aantal mijnvelden dwingen tot voor-
zichtig en langzaam varen. Reeds in tijd
van vrede wordt de vaart bemoeilijkt door
een snelle strooming, die naar de Middel-
landscbe Zee toeloopt en door ettelijke
ondiepe plaatsen. Daar de Franschen en
Engelscben sehijnbaar plan hebben op een
langzaam veiloopende actie, een soort van
belegering, rnoet er worden gerekend op
een langzaam verloopenden strijd, die veel
offers kost.
Voorloopig zijn slechts de buitenforten
beschoten. Eerst nadat deze forten ver-
nield zijn, kan de vloot binnendringen
waarna zij dan elken meter van de zeestraat
in zwaren strijd moet veroveren. Batterijen
die bij dag vernield zijn, kunnen 's nachts
weer worden vervangen. Eveneens kunnen
nieuwe mijnenvelden worden aangelegd.
Verder mag niet worden vergeten, dat
in het zeer bochtige en kronkelende vaar-
water ook torpedobooten kans op een suc-
cesvol optreden hebben. De waarschijn-
lijkheid, dat de aanval gelukken zou, is dus
zeer gering.
Doch zelfs wanneer de zee van Marmora
is bereikt, is de taak der Fransch-Engelsche
vloot nog niet ten einde. Om Europeeseh-
Tnrkije van Aziatiscb-Turkije te kunnen
seheiden, moet nog de eveneens sterk be-
vestigde Bosporus worden genomen, hetgeen
misscbien nog moeilijker is.
De Bosporus is slechts 281/t K.M. lang
en slechts van 660 tot 3300 meter breed.
Bijna elk schot uit de kustbatterijen op
een voorbijvarend schip, is een treffer. Ook
zijn in den Bosporus de navigatie-toestanden
nog ongunstiger dan in de Dardanellen.
Omtrent
De aanval der verbondenen op de Darda
nellen is eindelijk begonnen en eenmaal
begonnen, moet hij tot elken prijs tot een
goed einde gebracht worden.
Het behoeft nauwelijks betoogd te worden,
van hoe groote politieke en militaire
beteekenis de gevolgen zullen zijn, wanneer
de aanval succes heeft. De geheele situatie
teleur te stellen, was het lacliend antwoord
„doch er zal hier of daar uitkomst komen.
En werkelijk kwam er die niet lang daar-
na. De jonge vrouw van den erfoom kreeg
een ongeluk met haar frets, dat haar dood
ten gevolge had en haar grijze echtgenoot
trok zich dit verlies zoo zeer aan, dat hij
in een kwijnende ziekte verviel, die hem na
een kortstondig lijden ten grave sleepte. Na
aftrek van eenige legaten, liet hij zijn aan-
zienlijk vermogen geheel na aan zijn neef,
die daardoor als bij tooverslag van aile fi-
nancieele bezwaren onlheven was en bleef.
Voor het oogenblik daagde er ook red
ding. Zonder dat ze het wisten, was Van
Weert onzichtbaar getuige geweest van hun
gesprek, daar hij zich op zijn tuinstoel had
neergezet, welke aan de achterzijde van het
prieeltje slond en zoo onwillekeurig toe-
hoorder was geweest. Eerst wilde hij zich
verwijderen, maar in de stemming, waarin
hij zich bevond, deed het hem goed en ter-
zelfdertijd veroorzaakte het hem pijn, de
ontboezemingen te hooren van het onbe-
zorgde paar, dat evenals hij reeds een lien
tal jaren gehuwd was en de vergelijking,
welke hij tusschen hun beider toestand maak
te, viel niet in het voordeel van den zijnen
uit.
„Zou het nu geen gewetenszaak zijn zoo'n
paar gelukkige stervelingen in verlegenheid
le laten om een kleinigheid", sprak hij glim-
lachend, „kom, ik heb nooit van uitspat-
tingen gehouden, maar vandaag wil ik eens
verkwistend zijn. Ik moet er wat op trach-
ten te vinden om Line te helpen, zonder
dat Van Berken zich gekwetst kan gevoelen.
O, wacht, dat is waar ook: Line is de vol-
op den Balkan zai zich onmiddellijk ten I
onzen gunste wijzigen Konstantinopel moet
zich of overgeven, of in de asch gelegd
wordende handel op de Zwarte Zee zal
heropend worden en terwjjl de vijand op
een zeer gevoelige plaats getroffen zal
worden, zullen de weifelende nentralen
onmiddellijk een beslissing nemen.
De argumenten ten gunste van deze
operatie zijn overwegend, onder voorwaarde,
dat de gevaren en de noodzakelgkste voor-
bereidingen van tevoren kalm berekend zijn
en dat een inaritieme en militaire strgd-
macht als voor het doel noodig is, op het
beslissend oorlogstooneel gemist kan worden.
De Times zegt in een hoofdartikel
„Een geslaagde aanval op de Dardanellen
zou van zeer gewichtige beteekenis zijn
en zou gevolgen hebben, die spoedig ge-
voeld zouden worden op de voornaamste
punten van 't oostelijk en 't westelijk front.
Bescbouw voor 'n oogenblik de positie van
Rusland. Het is een uitgestrekt rijk, met
millioenen soldaten en bezit een teveel aan
tarwevoorraden toch i9 bet meer van de
rest van de wereld afgesneden dan Duitsch-
land. De Witte Zee ligt dichtgevroren
en Archangel zal niet voor Mei te be-
reiken zijn.
De Baltiscbe Zee is hermetiseh gesloten.
De weg naar de Zwarte Zee is afgesloten
door de Dardanellen en den Bosporus.
Wladiwostok ligt te ver af, om van veel
nut te zijn. Rusland is ingesloten en het
is de plicht van de verbondenen, om, zoo
mogelijk een toegang te maken.
Oniaetelijke voordeelen zouden bet ge-
volg zjjc van een vr.jen weg naar Odessa.
Schepen, geladen met graan, zouden
uitvareD, en schepen, beladen met voorraden,
welke Rusland zoo hard noodig heeft, zou
den binnen kunnen komen. Ook de poli
tieke gevolgen zouden een evengroot be-
lang zijn. Een wig zou gedreven worden
in de vijandelijke gevechtslinie. De invloed
op de aarzeling der Balkanlanden en de
neutralen zou niet uitblijven en zoo een
tegenwicbt vormen ten opzichte van dein-
drukken door de Duitsche operaties tegen
Rusland gemaakt. De val van Konstanti
nopel, wanneer dit bereikt werd, zou waar-
schijnlijk het einde van het Turksche
oflensief beteekenen. De Turken zouden
dit niet overleven."
Een eigenaardig gevolg van de actie
tegen de Dardanellen, zoodra zij in Ame
rika bekend werd, verlaagden de graan-
speculanten de prijzen.
Volgens de Echo de Paris beeft de Rus-
sische regeering Roemenie gerust gesteld,
dat de economische belangen van dat land
in geval van een bezetting door de Russen
door dezen gewaarborgd zullen worden.
Voortdurend verzekeren de strijdende par-
tijen, dat de worsteling tot bet eiDde zal
worden voortgezet. Wat men ecbter met
dat einde bedoelt, werd tot nu toe niet
gezegd.
gende maand jarig. Eureka! (gevonden)
en hij voegde zich bij de overigen om de
lunclitafel.
Het gesprek liep over allerlei dingen, zoo-
als dat gewoonlijk gaat leverde het weinig
stof tot een belangrijk onderhoud op.
„Ga je van 't jaar nog buitenlands, Ar
thur?" vroeg Van .Berken.
,,Dat denk ik niet, of liever ik weet het
zeker; maar in het voorjaar vertrek ik be-
paald, waarheen ben ik nog niel gedeci-
deerd, maar vermoedelijk naar Rumenie.
mogelijk ook naar Lijfland, Beide aanbie-
dingen zijn zeer voordeelig doch beiden heb
ben hare eigenaardige bezwaren."
„Een prettig leven, zoo overal een kijkje
te nemen."
„Nu, ik zou hel alles behalve prettig vin
den, als mijn man zoo lang van mij ge-
scheiden was en jij, Liane?"
„Ocli, men went er aan: in het begin van
ons huwelijk zag ik er ook erg tegen op;
doch toen we kinderen kregen en liet huis-
houden dus grooter, bedrijviger werd, had
ik genoeg andere dingen aan liet hoofd en
behoefde mij niet bepaald alleen mejt het
denkbeeld bezig te houden, waar Arthur
was, wat hij op dit of dat oogenblik wel
doen zou, of hij aan mij zou denken en al
die kleingeestigheden, die een jonge vrouwi
zich in zoo'n geval voor den geest haalt.
Maar dat neemt niet weg, dat ik liever
zoude hebben, dat hij niet zoo ver en niet
zoo lang van huis ging.
Dit antwoord was er geheel op berekend
om den indruk weg te nemen, alsof de ver
houding tusschen man en vrouw niet zoo
goed was, als men, niettegenstaande alte
De ,/Intransigeant" vertelt ons thans,
wat Frankrijk en Engeland bedoelen met
den sfrijd //tot het bittere einde".
Het gaat er niet om de overwinning te
misbruiken, schrjjft het blad en het immo-
reele //vae victis" toe te passen, hetgeen
vroeg of laat ten nadeele komt van den
onvoorziebtigen overwinnaar. Het komt
uitsluiteud er op aan den wereldvrede te
consolideeren. Wij zullen het oorlogs-
monster vermeesteren door middel van de
economische verplettering. Indien de reus-
achtige begrooting, welke Duitschland voor
zijn bewapening pleegt te bestedeA, niet
gedurende vjjftig jaar gebruikt moet worden
om een geweldige oorlogsschatting aan de
londgenooten te betalen, dan zullen wij
niets blij vends tegen een steeds dreigende her-
nieuwden aanval tot stand gebracht hebben.
Ziedaar hetgeen Engeland begrijpt onder
de uitdrukking//Strgden tot bet bittere
einde". En de Franschen, zegt het blad,
zijn het daarmede geheel eens.
Zaterdagnamiddag zag volgens bet Hbl.
de grenswacht aan de Poppe (gem. Losser)
een vrouw komen uit een winkel nabij de
grens op Nederl. grondgebied. Zij ging
met een groot pak onder den arm in de
richting der grens. De grenswacht sommeerde
haar tot drie keer halt te houden, doch
de vrouw stoorde zich daar niet aan. Daarop
loste de landweerman een schot in de lucht.
Toen zette de vrouw het op een loopen
en verschool zich eerst achter een boom,
Daarna loste de soldaat een schot op haar
dat niet trof. De kogel kwam op Duitscb
grondgebied terecht. Ook de vrouw kwam
de grens over. Naar aanleiding van dit
feit beeft de commandant der Duitsche
grenswacht inlichtingen gevraagd bij den
commandant te Oldenzaal.
Een bericht uit Stockholm meldt, dat de
schepen van dein Ierland gevestigde reederijen
op bun reizen tusschen Liverpool, Noord
Wales en Ierland, de groene lersche vlag
voeren. De Engelsche reeders zouden nl.
meenen, dat de Duitsche duikbooten zullen
terugschrikken voor het in den grond boren
van een schip, dat de lersche vlag voert,
omdat zulk een daad groote verbittering
zou wekken onder de Amerikaansche leren.
Kapitein John Beil van de Thordia,
Maandag te Weymouth aangekomen, heeft,
naar aan de N. R. Crt. geseind wordt,
medegedeeld, dat bij Zondagmorgen om half
tien ter hoogte van Beachy Head rechts
vooruit de periscoop zag van een duikboot.
De gezagvoerder riep aile hens aan dek.
De duikboot voer voorbij naar de haven
van Beam, waar zij op 30 tot 40 yard
afstand stelling nam. Korfc daarna zag
Beil aan stuurboord het spoor van een
torpedo. Hij gooide het roer snel over en
het schip voer over de periscoop heen.
Allen hoorden en voelden den krakenden
voorzorgen, wel eens fluisterde, en de lui-
tenant zag eenigszins verwonderd op. Toch
liet hij zich niet geheel bedriegen door den
schijn en hij had zeer goed opgemerkt, dat
de toon, waarop die fraaie zinsneden wer-
den uitgesproken, aile innigheid en diepla
misten. Van Weert gaf geen antwoord; hij
schatte hare woorden op de juiste waarde.
Gewoon door Liane in het bijzijn van ande-
ren met de uiterste kiescliheid en beleefd-
heid behandeld te woi-den, wist hij dat hare
uitdrukkingen niet uit hel hart voortkwa-
men, maar alleen een wellevendheidsfonnule
vertolkten.
„En hoe denk jij er over, Van Weert. Met
je foriuin en positie beho-ef je toch niet
naar het buitenland te gaan; geldverdienen
is voor jou tocli niet de hoofdzaak."
„Dat is het wel degelijk", viel Van Weert
snel in, „ik heb geen fortuin. Wel kan ik
hier in mijne positie wet zeer goed teven
maar dat is alles. In den vreemde wordt
mijne kennis en bekwaamheid vrij wat beter
gesalarieerd en dat moet het zwaarste wc-
gen. In ons vak wordt veel van de hersencn
gevergd en er zal een tijd komen, dat ze
niet meer zoo goed en snel werken. Boven-
dien wordt bij hel klimmen der jaren do
ondernemmgsgeest minder, de moed om iets
aan t.e pakken, te wagen, verslapt; en alsi
dat oogenblik gekomen is, moet ik financieel
geborgen zijn, om liet platweg uit te druk-
ken; en ook als
Itij zweeg plotseling en zijne toehoorders
zagen hem verwonderd aan.
„Ik hedoel", ging hel luchtig voort, ,.dat
de mensch geen meester over zijn leven is
en daarmede moet ik wel degelijk rekening
schok onder bet schip. Van de duikboot
werd niets meer gezien, doch aan de opper-
vlakte van het water zag men een laag olie
opkomen.
Schout-bjj-nacht Schlieper sehrijft in het
//Berliner Tageblatt" over de eerste week
van den duikbooten- en mijnen-oorlog. Hij
zegt dat de Duitschers er zich zeer goed
van bewust zijn geweest dat de uitvoering
van hetgeen zij hebben aangekondigd, geen
kinderspel is en dat er reeds van te voren
tegen is gewaarschuwd niet van 18 Februari
of onnaiddellijk buitengewone dingen te ver-
wachten. Hij is intusschen tevreden met
wat er is volbraeht. Na te hebben opge-
somd wat de U-booten tot dusver hebben
gedaan, zegt Schlieper, zich met den besten
wil niet te kunnen voorstellen, dat de En-
gelschtnan bij al hetgeen er is gebeurd,
maar altijd zijn //never mind ter beschik-
king beeft. Hij verwacht dat, na de be-
kendmaking der vernietiging van het En
gelsche transportschip (welke is tegenge-
sproken) de Engelsche ffsoldeniers" niet
meer met zooveel geestdrift naar het vaste
land zullen gaan en wijst ook op de
storingen in het Engelsche postverkeer.
Op de uitwerking komt het aan, meent
Schlieper.
De seiner van de draadlooze telegrafie
Adolf Spieler uit Tangermiinde, schgnt erg
door bet lot begunstigd te worden. Hij be-
hoorde, naar in de //Frankfurter Zeitung"
verteld wordt, tot de bemanning van het
luchtschip z/L 1", dat in de Noordzee viel.
Spieler werd destijds door een stoomboot
gered. Daarna kwam hg op de //L 2".
Dit luchtschip ging na een ontploffing ver-
loren. De seiner zou ook gedood zgn ge-
worden, als hij bij toeval niet aan boord
was geweest. Hij bevond zich namelijk
toen bg de begrafenis van een offieier van
de //L 1". Toen hij daarvan terugkwam,
was het schip een boop overblijfselen.
Spieler kreeg vervolgens dienst op de ffL 3",
die 17 Februari door een hevigen storm op
het Duitsche eiland Faooe vernield werd.
Hg werd met de geheele bemanning gered.
Ten slotte werd hg ingedeeld bij de be
manning van de //L 4", welke onlangs na
de //L 3" eveneens bij Blaavands-Huk in
Denemarken strandde, en later naar zee weg
dreef. Onder de elf geredden bevond zich
ook weer de ^Fankentelegraphie-Obermaat"
Spieler, die dus na de rampen met de
1", „L 2", //L 3" en L 4" ongekwetst
is gebleven.
Een firma te Tiel had volgens het Hbl,
in Duitschland een stooramacbine besteld,
Dezer dagen ontving ze bericht, dat de
machine zou geleverd worden, indien bet
koper en de gummi, 30 °/0 meer dan het
benoodigde gewicht, van hier zouden worden
toegezonden. Daar aankoopen van deze
grondstoffen hier te lande en het uitvoeren
houden. Zoo b. v. is Rumenie veel voordee-
liger dan Lijfland; maar in het eerste land
ligt mijn werkkring op de Turksche gren-
zen en is het volk veel onafhankelijker;
door een nietigheid wekt men den haat op,
zelfs zonder dat men het weet, en een ge-
weerkogel is zoo licht verdwaald. In Lijf
land heb ik eens een brug gestagen bij
Wolmar; dus ken ik dat akelige, moerassige
land en waarachtig, je kunt mij gelooven of
niet, maar ik waag mijn leven liever in het
schoone Balkanland dan nog eens een rit te
moeten doen met een telega."
„Wat is dat voor een ding?"
..Dat is een voertuig, dat de duivel uit-
gevonden lieeft, zooals de Russen zelf zeg-
gen.
Een houlen bak met houten wielen, hou-
ten assen, kortom alles van hout, met hou
ten pinnen en touwen bij elkaar gehouden'
zonder zitbanken. De koetsier, een Bus met
ruigen baard, heeft touwen voor teugels en
jaagt met zijne kleine, ruige, vurige, onver-
inoeihare paarden door dik en dun. De el-
lendige wegen veroorzaken dat je in je hou
ten bak onbarmliartig door elkaar wordt ge-
gooid en als geradbraakt op de plaats van
beslemming komt.
Dante heeft de kwellingen der hel ver-
pletterend duidelijk en allerakeligst beschre-
ven, maar een rit met zoo'n vehikel (voer
tuig) heeft hij vergeten; misschien besiond
het toen nog niet. En het ergste is, dat,
al is er merkbaar verbetering gekomen, je
toch altijd zoo'n ding moet nemen, omdat
je niet altijd op een gewone reisgelcgen-
heid kunt wachten."
Wordt vervolgd).
