ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6096. Zaterdag 18 Juli 1914. 54e Jaargang.
ABONNEMENT
ADVERTENTIfiN
Telefoon 25.
Dit Blad verschijnt Maandag^, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
BBBSTB
BINNENLAND.
Landbouwberichten.
GEMENGDE BERICHTEN.
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland /1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij c9ii*ecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Naar de peststreken
De zusters van de ambulances I LI en IV
van het Nederl. Roode Kruis hebben Dins
dagmiddag per Staatsspoor van 4 u. 22
Den Haag verlaten ter aanvaarding van de
reis naar de peststreken in Ned.-Indie.
Een allerbartelijkst afscbeid viel bet
kleine dappere troepje aan het station
ten deel.
De Minister van Kolonien en Mevr.
Pleyte behoorden tot hen die gekomen
waren om persoonlijk elk der vertrekkende
zusters de hand tot vaarwel te drukken.
Met bloemen werden de zusters overladen.
TER NEUZEN, 17 Juli 1914.
Bij Kon. besluit van 18 Juli 1914 no. 91
is toestemming verleend aan L. G. Hermans,
secretaris en ontvanger der gemeente Hengst-
dijk, om tot 1 Juli 1919 te Ossenisse te
blijven wonen.
In de week van 8 tot en met 14 Juli
kwamen uit Zeeland ter kennis van den
centralen gezondheidsraad 1 geval van
diphteritis te Zierikzee en 1 geval dierzelfde
ziekte te Noordgouwe.
Ben uit de richting Ter Neuzen
komende stoomboot is, naar aan de Midd.
Crt. gemeld wordt, in ernstige aanvaring
gekomen met den nieuwen kaaimuur door
de Kunstmestfabriek langs den weg van
Sas van Gent naar Selzaete aangebracht.
Op de plaats waar drie kanaalarmen
samen komen liep de boot, die zwaar ge-
laden was, door onverklaarbare oorzaak uit
haar roer in de richting van den betonmuur.
Ofschoon „met voile kracht achteruit"
geeommandeerd werd en alle ankers met
bliksemsnelheid over boord gingen, ver-
mocht men door deze manoeuvre de boot
toch niet tot stilstand te brengen, zoodat
zij nog met groote kracht met den steven
op een der duc-dalven indrong, de zware
houten beschoeiing als ware het een plankje
van een sigarenkistje, door midden knapte
en den zwaar gewapenden betonmuur
ongeveer dertig centimeter binnenwaaats
drukte.
Ook de daaraan verbonden binnenwaartsche
van gewapend beton vervaardigde muur,
waarop de looprail der electrische kranen
bevestigd is, kreeg een binnenwaartschen
knik, zoodat naar ruwe schatting een schade
van ongeveer 10,000 gulden veroorzaakt is.
Daar de plaats op 't oogenblik door het
weggescboten aarden achterbekleedsel gevaar
voor het publiek oplevert, heeft men on-
middellijk maatregelen moeten nemen voor
de publieke veiligheid.
KOEWACHT.
Velen uit deze en omliggende gemeenten
zullen voorzeker nog kennen den zooge-
naamden //Lange Marien", die hier vele
jaren de scbrik was van bezitters van kippen
en konijnen en die, hoe vaak ook verdacht,
maar niet op heeterdaad te betrappen was.
Toen de politie hem wat te veel op de
hielen zat, ging hij met zijn gezin naar
Zele wonen, waar hij ook al spoedig met
zwart krijt stond aangeschreven. Toch wist
hjj het ook daar steeds zoo aan te Ieggen,
dat hij uit de handen der justitie bleef.
Deze week liep hij echter mooi in den val.
Te Lokeren werden in den laatsten tijd in
een fabriek herhaaldelijk vellen gemist en
de knechts, die niet als de daders wenschten
aangezien te worden, besloten de wacht te
houden. Iederen nacht zouden een zestal
de fabriek bewaken. De twee eerste nachten
gebeurde er niets. Den derden nacht zagen
zij omstreeks 1 uur een man naderen met
een zwaren knuppel in de hand en een zak.
Zij lieten hem den zak met vellen vullen,
en sprongen toen met hun zessen hem
tegelijk op het lijf en bonden hem. 'tWas
de bekende //Lange Marien," die onder
optocht van de geheele buurt aan de politie
werd overgeleverd. In zijn zak vond men
nog een dolkmes.
BOSCIIKAPELLE.
Dezer dagen zijn hier wel een tiental
vreemde reisduiven gevangen.
De beestjes waren zoo vermoeid en tevens
zoo uitgehongerd, dat zij zich met het
grootste gemak lieten grijpen, als men haar
voedsel voorhield.
De arbeider A. V., werkzaara bij den
landbouwer J. H., sneed zich deze week
bij het gerstsnijden zoodanig in de hand,
dat de pink bijna geheel van het lichaams-
deel werd gescheiden, waardoor hij, volgens
verklaring van den geneesheer, verscheidene
dagen niet zal kunnen werken.
In het Land van Hulst valt de hooioogst
niet mede in die polders, welke veel vocht
vragen.
Door het droge voorjaar is het jonge
ondergras niet tot voldoende ontwikkeling
kunnen komen, zoodat op vele hooivelden
niet de helft gemaaid is van hetgeen het
lange ondergras deed verwachten.
Een flinke sportbeoefenaarster.
Zondag jl. aldus wordt in de Vegeta-
rische Bode vermeld, maakte mej. C. Ver-
hage, telegrafiste te Rotterdam, lid van
den Veg. bond, met eenige Rotterdammers
een wandeling van Rotterdam naar Amster
dam. Deze afstand werd afgelegd in omstreeks
14 uur met twee maal '/2 uur rust. Merk-
waardig was het, dat bjj aankomst te A,
bij deze dame van moeheid niets was te
bespeuren en zij zelfs nog zeer vlug was.
(R. N.)
Sedert de actie tegen de particuliere
loterijen is de toeloop van koopers voor
briefjes der Staatsloterij nog grooter ge-
worden. Bij enkele kantoren van collec-
teurs, zag men reeds enkele uren voor de
opening menschen postvatten om toch maar
een kans naar de #ton" machtig te worden.
Bij de meeste kantoren stonden in de
ochtenduren de menschen in rijen en bij
een aantal verscheen spoedig het bordje
Uitverkocht
Dinsdagnacht, omstreeks 1 uur, werd
de gemeente Wolfertsdijk uit haar slaap op-
geschrikt door brandalarm. Het bleek, dat
het beurtschip van den schipper J. Timmer-
mans, geladen met vlas, in lichte laaie stond.
Hoewel met twee slangen op de waterlei-
ding werd gewerkt, kon niet verhinderd wor
den, dat lading en binnenwerk, benevens
een groot deel van de tuigage van hetijze-
ren vaartuig in de vlammen opgingen. Daar
de schipper juist was afgeladen en voor-
nemens was, 's morgens zijn reis te aan-
vaarden, waren al zijn kleederen aan boord,
benevens levensmiddelerf voor de reis. Niets
kon hij redden dan een pak kleeren. Ver-
zekering dekt de schade.
De oorzaak van den brand is tot nog toe
onbekend.
Bij oplcomenden vloed bleek het beurt
schip zwaar lek te zijn geworden, zoodat
het zonk. Het scheepje loopt elk tij onder
water om dan bij eb weer droog te loopen.
(G. Crt.)
Angstige nacht!
Men meldt ons uit 's Hertogenbosch, d.d.
14 Juli:
Pas was een onweer geweken, dat Maan-
dagnacht boven de stad losbrak, toen de pel-
grims van Den Bosch naar Brielle opgewekt
per salonboot „De Merwede" te 3 uur ter be-
devaart togen. Gisterenavond werd de pel-
grimage terugverwacht. Echter door het
lang uitblijven der boot heersclite er groote
onrust in de stad, vooral onder de families
der bedevaartgangers.
Na den ganschen nacht tevergeefs gewacht
te hebben zonder iets te vernemen werd de
angstige gedachte aan ongelukken be-
nauwender.
Eindelijk hedenmorgen 5 uur kwam er in
Den Bosch bericht, dat de boot op de terug-
reis was vastgevaren te Handel. Drie booten
der firma V. d. Schuit vertrokken onmiddel-
lijk naar Handel om hulp te bieden. Eerst
hedenmiddag kan „De Merwede" hier arri-
veeren.
(Tijd.
Gevaarlijke grappenmakers. Een zeer
luidruchtig stelletje, bestaande uit drieman-
nen en een vrouw, trok er Woensdagmiddag
in een „open bakkie" op uit, met het voor-
nemen op den Schinkel te Amsterdam wat
koelte te zoeken.
Een bootje werd gehuurd en spoedig zig-
zagde het vaartuig over het zwarte Schin-
kelwater.
Een drietal van 'tgezelschap scheen dit
spelevaren spoedig te vervelen. Als ze eens
nummer vier over boord gooiden!
Zoo gezegd, zoo gedaan. Nummer vier
kreeg onverwachjs een duwtje en plonste
in het water. Nog was de „mop" niet ten
einde. Men trachtbe het [hoofd (van het slaclit-
offer onder water te houden, wat maar ten
deele gelukte.
Eenige polderwerkers kwamen op het ge-
roep: „Genade, moord en help!" af en
slaagden er in den drenkeling te redden.
Tevens werd de politie verwittigd, die de
grappenmakers mee naar het bureau nam.
Van je vrinden moet je 'tmaar hebben.
(Tel.)
Onweer.
Maandagmiddag woedde in de buurt
van Eindhoven een ernstig onweder. Te
Oerle sloeg de bliksem in een windmolen,
dien men bezig was te verplaatsen. De
molenmakers gebrs. Tastwijk, de mole-
naar en zijn zoon werden bewusteloos ge
stagen, maar konden worden bijgebracht.
Voorts sloeg de bliksem in de R. K. kerk
te Oerle, zonder brand te veroorzaken. De
toren werd hier en daar beschadigd.
In de Zuid-Willemsvaart sluis5 versplin-
terde de bliksem een mast van een schip.
Te Herpt, bij Heusden, sloeg tijdens een
kort maar hevig onweder de bliksem in
het woonhuis van mej. de wed. J. P. Luiben.
De bewoners, die in de keuken waren,
werden tegen den grond geworpen. Een
ontboden geneesheer uit Heusden kon ech
ter geen letsel bespeuren. In de keuken
werd alles dooreen gesmakt. De schoor-
steen werd erg gehavend. Schilderijen sloe-
gen van den wand, Alles lag vol kalk en
puin.
Tijdens het onweder van Dinsdagmiddag
sloeg de bliksem in de arbeiderswoning van
Scheffer in de buurtschap Zevenhuizen nabij
Apeldoorn. Na de beide windveeren gesplin-
terd te hebben werd een gat in den grond
gestagen vlak voor een 15jarigen knaap,
die geruimen tijd bewusteloos bleef.
Te Loenen op de Veluwe sloeg de bliksem
in de woning van zekeren H. In hetwoon-
vertrek werd zeer veel schade aangericht,
daar vele huismeubelen op den vloer en
aan den wand werden vemield. De bewo
ners bleven met den hevigen schrik vrij.
Dinsdagmiddag sloe;, tijdens het hevig on
weder de bliksem in de woning van J. H.
Bourgondien te Silvolde, gem. Wisch. De
bliksem sloeg een gat in den zolder, ver-
nielde de kachelpijp in de keuken en richt-
te door het geheele vertrek schade aan.
De vrouw des huizes, die juist haar kind
verzorgde, klaagde later over pijn. Brand
werd niet veroorzaakt.
Krasse lOOjarige!
Woensdag vierde de landbouwer Sjoerd
De Boer te Taarloo (Drente), wiens krasheid
daar algemeen bekend is, zijn lOOsten ver-
jaardag. Hierover schrijjft het R. N.
Wie hem hoort praten, wie hem in zijn
werkzaamheden gadeslaat kan het nauwe-
lijks gelooven. Zijn forsche gestalte is nog
vol levenskracht en zijn opgewektheid maakt
menigen zeventiger beschaamd.
Hoewel hij geen Drent van geboorte is,
zijn de Drentenaren zeer gehecht aan do
zen oprechten, werkzamen grijsaard. Men
kent hem algemeen op markten, die hij
nog steeds bezoekt, wijst men hem als
merkwaardig toonbeeld aan van kracht en
volharding.
De Boer is tweemaal gehuwd geweest,
en werd gezegend met 10 kinderen5 jon-
gens en 5 meisjes. Zijn echtgenooten en al
zijn kinderen heeft hij overleefd. Wel don-
kere wolken zijn er over dit hoofd gevaren.
Maar steeds hebben beminnelijke blijmoedig-
digheid en trouw geloof hem in den strijd
des levens gesterkt.
Interessante staaltjes uit zijn leven kan
hij vertellen:
Als hij verhaalt van een krachttoer, dien
hij op 30jarigen leeftijd verrichtte in de
smidse van Veenstra te Duurswoud, dan
stralen zijn nog levendige oogen. Genoemde
smid had hem getart, dat hij geen voorlia-
mer recht vooruit kon steken. De Boer
merkte daartegen eenvoudig op, dat hij het
met twee zou probeeren. Als hij dat deed
aldus de smid dan zou zijn span paarden
gratis beslagen worden. Welnu, het heeft hem
weinig moeite gekost en zijn paarden werden
gratis beslagen.
Vier-en-tachtig keer heeft hij de Zuid-
laarder jaarmarkt bezocht.
Eens is hij hevig ziek geweest. Ruim
veer tig jaren oud leed hij aan typlieuse
koortsen. Na zijn herstel ried de dokter
hem, onderhemden te dragen, maar daar
wilde hij later niet aan. De honderdjarige
van thans is er gezond om gebleven en
kent geen zenuwen. Dit voorjaar nog heeft
hij met twee paarden een akker geploegd.
Een goede week geleden, 5 Juli, was hij
nog alleen mj:t 5 biggen naar de Assermarkt
geweest. Ook in Vries verkocht hij drie
weken geleden nog biggen.
Twee jaren geleden deed hij nog hetvol-
ledige boerenwerk. Goed eten en goed sla-
pen hebben hem steeds goed gedaan.
't Is geen kleinigheid, dat een man van
100 jaar nog heden ten dage alleen met een
span paarden uitrijdt.
Op 98jarigen leeftijd was hij op demarkt
te Roden met twee jonge paarden, die zijn
knecht voor liefhebbers zeer tot zijn onge-
noegen liet draven. Dat konden ze beter
doen. De Boer verzocht de koopers, die
zich reeds wjlden verwijderen, om nog
even te wachten, dan zou hij de paarden
zelf laten draven. En warempel hij
heeft ze laten draven en verkochtl
Wel vijftig keer is hij in zijn leven met
een span paarden op hoi geweest, maar
steeds wist hij ze door zijn tegenwoordig-
heid van geest te houden.
Sjoerd kan, met behulp van zijn bril, nog
best lezen.
Met graagte rookt hij zijn pijp als irn-
ker was hij gewoon er ferm op los te rooken.
Zooals gezegd eet hij met lust en goed.
Nieuwe aardappelen eet hij pas als ze ge-
schild kunnen worden.
Te midden van zijn familieleden bij
hem wonen in Zijn schoondochter, die we-
duwe is, en een kleindochter met haar man
ontving hij heden de gasten feestelijk.
O.m. den burgemeester Van Vries en de
leden van den raad. Hem werd een mooi
geschenk aangeboden.
Zooveel gasten kwamen, dat naar oud
Drentsch gebruik de schuur mede dienst
deed voor de ontvangst.
Zaandamsche eigenaardigheden
Men schrijft aan den Nederl.:
Zaandam heeft vanouds gehad wat het
aantrekkelijk maakte:
Richtte Czaar Peter er niet zijn schreden
meermalen heen?
Heeft Napoleon niet bewonderend stil-
gestaan op de Zaanbrug, verrukt over het
schoone Zaangezicht?
Komen niet telkenjare tal van vreem-
delingen het Czaar Peterliuisje bezoeken?
Zijn er niet nog altijd tal van windmo-
lens en groene huisjes?
Zaandam rust echter niet op zijn lauwe-
ren, doch zorgt telkens voor nieuwe aan-
trekkelijk;heden
Zoo heeft het 'sZondags minstens een
optocht met muziek, somtijds twee of drie,
en even zoovele meetings. De RotterdafnL
sche liefhebbers van zulke Zondagsverma-
kelijkheden kunnen hier hun hart opha-
len. Het moet voor hen hier een doradq
zijn, men kan des Zondags hier bijna niet
met fatsoen over de straten gaan. 't Is een
herrie van geweld.
Dan een lioogst ordelijke staking, waar-
van met trots getuigd wordt, dat nog geen
enkele ruit is ingeworpen, en nogniemand
de hersens is ingeslagen, waarbij men zich,
bepaalt tot het molesteeren van rustige
burgers, die voor zich en de hunnen het
brood willen verdienen, zoodat zij uit
vrees ten slotte het maar opgeven.
Een dagelijksche vermakelijkheid is, dat
zij, die nog volhouden te werken, met een
politie-escorte worden naar huis gebracht.
gevolgd door een schreeuwende, zingende,
scheldende menigte, terwijl de werkwilligen
des nachts het slapen zooveel mogelijk be-
let wordt door allerlei geraas te maken.
Vervolgens een dagelijksch bestuur, dat
de internationale zingt: ongetwijfeld iets
dat nog nergens is vertoond. Nu de voor-
gangers in de kerk worden afgcschaft, zul
len we ze in den gemeenteraad krijgen.
Zaandam staat vooraan en als straks de
Tweede Kamer weer bijeenkomt, kan zij
dadelijk tot benoeming overgaan. De Zaan
damsche afgevaardigde is meester op alles,
ook op dit wapen.
Alle deze dingen zijn overbekend. Doch
er is nog iets bijzonders te Zaandam, dat
niet ieder weet:
In zijn wapen is ook een onvolmaakt
schip, en de echte oud-Zaandammers hou
den zich overtuigd, dat dat onvolmaakte
schip een fatum uitdrukt, waaraan Zaan
dam nooit kan ontkomen. Er moet altijd
'teen of ander aan ontbreken.
Zoo werd voor jaren een brug gebouwd
met dubbele klep. Zij was gereed en men
zou haar sluiten; doch, o wee, de cindeq
raakten elkaar niet. Men had wel de wijdte
tusschen de hoofden gemeten, doch erniet
op gerekend, dat de kleppen schuin stonden
Een orgel moest gebouwd worden; de
grondslag werd er voor gelegd en alles op
'tkeurigst in orde gemaakt; doch toen het
orgel kwam kon het er niet op staan!
Een beeld voor Czaar Peter werd door
den Czaar aller Russen aan Zaandam ge-
schonken; het voetstuk werd geplaatst
maar toen het standbeeld er op zou wor
den geplaatst, bleek het voetstuk te klein!
Het nieuwste op dit gebied is echter het
nieuwe postkantoor. Door het Rijk is van
de gemeente een stuk gnonds gekocht, om
daarop een nieuw postkantoor te bouwen:
er zijn plannen en teekeningen gemaakt en
het werk is aanbesteed. De aannemer heeft
een keet gebouwd, er is een heistelling ge-.
komen, doch er werd niet geheid. Wat is
het geval? Het terrein bleek te klein voor
het plan, er zijn eenige meters te kort, het
gebouw kan er niet op staan!
De Veluwe en de Zigeuners.
Ze kennen elkander, al van ouds, de
Veluwe en de Zigeuners de Heidens,
zooals zij ook wel geuoemd werden
aldus schrijft P. R. in het Hbl. en
van weerszijden hebben zij niet de aange-
naamste herinneringen aan elkaar. Nergens
zijn zij welkom en overal worden zij be-
handeld als gasten, die men liever ziet gaan
dan komen, maar wellicht zijn zij de eeuwen
door in geen streek van Nederland meer
als paria's beschouwd en behandeld dan
juist op de Veluwe. Meer dan elders heeft
men zich juist daar tegen de zwervers alles
durven veroorloven, die echter van hun
kant konden zeggen //de menschen haten
ons, maar wij hebben het er naar gemaakt".
Een geregeld bedrijf oefenden zij niet
uitaan werken bezondigden zij zich niet
lui en onbezorgd voor den dag van morgen
leefden zij heen. Zij aten wat zij vouden
wat zij konden stelen, lieten zij niet liggen.
Wij stellen overal gemeensehap in het goet,
En nemen ons behoef van rijck en overvloet.
En nemen ons behoef van rijcken overvloet.
Toen vader Cats deze regelen over de
Zigeuners neerschreef, waren zij reeds een
eeuw lang een aanleiding tot voortdurende
bezorgdheid van de Gelderlandsche over-
heden. In 1544 werd door Karel V het
eerste scherpe plakkaat tegen hen uitge-
vaardigd, waarbij zij voor altijd uit het
hertogdom werden gebannen waagden zij
het, zich toen weer te vertoonen, dan werden
zij met de strengste straffen bedreigd. Het
mocht niet baten. Telkens kwamen zij
terug en telkens werden de plakkaten ver-
zwaard en scherper maatregelen tegen hen
verordend. Aanvankelijk werd hun gelast,
binnen drie of vier dagen het land te
verlaten en, zoo zij terugkwamen, werden
zij voor de eerste maal bedreigd metgeeseling
en brandmerken, voor de tweede maal met
ophanging, zonder vorm van proees. Die
zich te weer mochten stellen, konden straf-
feloos doodgeschoten worden. Aan herber-
giers,kroeghouders en alle andereingezetenen
werd streng verboden, hun huisvesting te
verleenen, of hen in hun schuren, stallen,
hooibergen of schaapskooien te laten over-
nachten, zelfs hun eten of drinken te geven.
Dat men er in Gelderland niet mee
spotte, blijkt uit de crimineele sententie-
boeken van het Geldersche Hof, waarin
o. a. staat opgeteekend, dat dit college op
10 Dec. 1725 den scherprechter naar Bom-
mel zond, om Arien Snoeck, te Vuren, en
zjjn huisvrouw Aeltje Ariense, beiden te
geeselen en laatstgenoemde, die misschien
al te goedhartig was geweest, daarenboven
te brandmerken, //Wegens het logeeren van
het roof- en moordenaarsgezelschap van de
zoogenaamde heidens."
Bij een andere v'erordening werd den
Ambtlieden bevolen, hen met den klokslag
te vervolgen, d. i. met de weerbare man-
schap van het Ambacht gewapend tegen
hen op te trekken.
In 1699, toen een bende van bijna 300
man, van wie sommigen van vuurwapenen
voorzien, uit Holland verdreven, de Veluwe
waren binnengedrongen, werd een algemeene
jacht op de Heidens verordend. Deze jachten
werden sedert van tijd tot tijd, en soms
jaarlijks, vernieuwd. Het landvolk werd
dan met klokslag opgeroepen om gewapend
op te komen soldaten verleenden daarbij
vaak hun hulp. Een groote streek werd
in het rond afgezet en de Heidens, als het
wild bij een klopjacht, werden binnen steeds
engeren cirkel gedreven, om als wild gedierte
neergeschoten te worden, zoo men hen niet
levend in handen kreeg. Die op deze wijze
den dood vonden, waren er doorgaans wel
aan toe, want de haren rijzen ons te berge
en het wordt ons koud om het hart bij het
verhaal der barbaarsche strafifen en bij dat
der folteringen, waaronder zij werden ter
dood gebracht.
Een kans tot ontsnappen boden de uitge-
strekte en dichte bosschen. In de afge-
legenste en verborgenste hoeken van het
Vierhouter, het Soerensche, het Gortelsche,
het Elspeeter, het Putterbosch en andere
bosschen hadden zij hun schuilplaatsen,
onder haar geboomte, in een plooi der
heuvels verborgen. Werd hun laatste toe-
vlucht ontdekt, dan werd er geen kwartier
gegeven toen in 1712 vijftig voetknechten
en vijf-en-twintig ruiters het Gortelsche
bosch werden ingezonden, om het van
Heidens te zuiveren, hadden zij den last,
twee of drie der voornaamsten te vatten
en de anderen overhoop te schieten.
Op den rand van het Solsche Gat, diep
verscholen in het hart van het groote dichte
bosch tusschen Putten en Garderen, ziet
men waarschijnlijk neer op het terrein van
een dergelijk slotbedrijf vad een menschen-
klopjacht. Het Veluwsche landvolk weet in
zijn omgeving meer van die plekken aan te
wijzen, die het kent onder den naam van
heidenput, heidenkuil, of heidengat.
De heugenis aan die tiiden is er bewaard
gebleven in oude verhalen n overleveringen.
De overlast komt ook nu nog terug, maar
