GEMENGDE BERICHTEN.
het optreden van twee politieagenten, die de
koe met de gummistok bewerkten, werd zij
in een sloot gedreven, en eindelijk stevig
met touwen gebonden en op een slepers-
wagen geladen, oin naar Grijpskerke te
worden vervoerd.
Ook deze nachtelijke jaeht werd door
meer dan honderd personen bijgewoond.
Mooie gift. De gemeente Rotter
dam heeft in dank aauvaard een geschenk
van den heer J. P. v. d. Schilden bestaande
uit een geheel betimnierae kamer met
meublement in den renaissancestij I en uit-
gevoerd in Italiaansch notenhout en ebben-
bout voor een nieuw Museum van Kunst-
ny verbeid.
By het baden is aan het strand te
Huisduinen verdronken de 30jarige machi
nist Van H., die werkzaam was op het fort
Kykduin by Den Helder. Hij was de kost-
winner zijner moeder.
Te Kapelle (by Zierikzee) zijn Vrydag
bij het zwemmen 2 jongens (10 en 12jaar
oud) verdronken.
Aan het strand nabij de haven van
Scheveningen is Vrydag de 19jarige Van L.
uit Lisse bij bet baden verdronken.
Door onbekende oorzaak is ViydagavoDd
een jongetje van 5 jaar te Alkmaar in het
Noord-Hollandsch kanaal gevallen en ver
dronken. Het gebeurde kwam aan het licht,
doordat men een paar klompjes zag dry ven.
Bij het verhalen van een stoomschip aan
Wiltons machinefabriek te Rotterdam is een
40jarig werkman te water geraakt en ver
dronken.
Naar de N. R. Ct. meldt was te Rotter
dam Zaterdag de machinist van de sleepboot
Daisy aan het zwemmen, in de Middeukous.
Hij verdween plotseling in de diepte, wat
werd opgemerkt door den kapitein van de
motorboot Carpenter. Deze sprong te water,
dook naar den drenkeling en had het geluk
den reeds bewusteloozen machinist boven
water te brengeu. Door toepassing der
bekende voorschriften is men er in geslaagd
de levensgeesten weder op te wekken.
Vrijdagochtend is aan het Thoolsche
veer een auto van den automobielhandeiaar
De Kleijn, uit Bergen op Zoom, volgens
het R. N., in de Eendracht geraakt.
In de auto bevond zich de keurings-
commissie, die op weg was vruchten op
stam te keuren.
De commissie bestond uit de heeren Dr.
H. A. A. v. d. Lek leeraar aan de Tuin-
bouwschool te Wageningen, v. d. Broek,
leeraar aan de Landbouwschool te Goes,
De Bak uit Wemeldinge en J. H. Stout-
jesdijk uit Tholen.
Door het weigeren der rem men reed de
auto te water.
De chauffeur had nog juist tijd er af te
springen, evenzoo de heer Stoutjesdijk.
De chauffeur wilde den heer v. d. Lek,
die het eerst te water geraakte naspringen
maar kon niet voldoende zwemmen. De
heer v. d. Broek, die ook nog gepoogd had
uit de auto te komen, werd door den sterken
stroom medegesleurd.
Inmiddels bood een veermansknecht, Schot
genaamd, nog juist bytijds hulp en slaagde
er in de twee heeren in zijn bootje te
halen.
De 64jarige G. Jansen van Dordrecht,
runner op den zeelichter Batavia, is naar
de D. Ct. meldt, Vrijdag te Duisburg, waar
genoemd vaartuig, waarop hij wacht had
in de haven lag, door een geopend luik
in het ruim gevallen. Hij kwam terecht
op een z. g. cattespoor en was onmiddellijk
dood.
Donderdagmiddag werd op den Binnen-
singel te Vlaardingen, volgens het Hbl., een
kinderwagen door een wautwagen aange-
reden, met het treurige gevolg, dat het in
den wagen zittende kindje, oud 7 maanden,
er uit werd geslingerd en het achterwiel
van den wantwagen over het hoofdje kreeg.
Het wiehtje was onmiddellijk dood.
De 3jarige J. J. K., wonende op het
Klein Heiligland te Haarlem, stootte zijn
broertje, dat aan het thee schenken was,
tegen den arm en kreeg daardoor den in-
houd van den theepot over den rug. Deer-
lijk gebrand is het kind in het Diacouessen-
huis opgenomen en daar overleden.
Kunsttabak, smakelijk rooken
In deze tijden van kunstboter, kunst-
koffie, kunstbeenen en nog veel meer kunst-
ditten-en-datten kon kunsttabak, niet uit-
blijven.
Er is inderdaad kunsttabak uitgevonden
en zelfs gepatenteerd door de „Koniglich-
Kaiserliche Oesterreichische Tabakregie"
hoogst dezelve. Grondstofafval van tabak
bij sigaren- of sigarettenfabricage.
Die afval wordt onder inwerking van een
geconcentreerde celluloise zoo lang gekneusd
en gebeukt, dat er een stof van slijmige
consistentie ontstaat. De aldus gevormde
pap wordt met de hand geschept denk
aan 't Oud-Hollandsch papier of met
behulp van lang- of kortzeevige papier-
machines in bladvorm gebracht. Het
kneuzen van den afval geschiedt eveneens
met in de papierindustrie gebezigde machi
nes als molens met twee staande molen-
steenen, stampmachines en triturateurs.
Door een speciale manier van persen slaagt
men er voorts nog in de kunstbladeren ook
uiterlijk het karakter van het echte tabaks-
blad te verleenen.
Een leek zal het onderscheid niet zien
Wat zullen we dus weldra te rooken
krijgen
Van overheidswege wordt er niets aan
gedaan, integendeel, de Minister van Fi-
nancien stelt thans leukweg voor dat een
hoofdzakelijk uit celluloise, onder toevoeging
van eenige tabaksbestanddeelen bereid
dekblad voor sigaren behoort te worden
belast als //Papier v. a. s." met een recht
van 5 pCt. der waarde (H. Crt.)
Amsterdamsche humor
Voor het loket B Aangeteekende stukken
aan het postkautoor te Amsterdam is het
druk. Een dertigtal nieuwsgierigen staat
achter elkaar. Eindelijk is het de beurt
aan een dikkeu ouden heer.
z/Hoe heet u vraagt de commies.
//Ikke? ffJa, hoe heet u »lkke
//Ja meneer, ik zou graag uw naam
vernemenz/Ikke Het publiek
begint te lachendat buikje is//goochem"
genoeg hij begrijpt den commies duiven-
katers goedhij wil een mop tappen en
wanneer de Amsterdammers grappen hooren,
vergeten ze het, dat ze haast hebben.
Maar ambtenaren laten niet met zich
spotten, ook niet de Amsterdamsche.
En gestreng herneemt de commies: //Nu
voor de laatste maal meneer, uw naam, of
anders zal ik u laten verwijderen
Het antwoord is voor den zooveelsten
keer(/Ikke". De ambtenaar wil de daad
bij het woord voegen, maar de heele me-
nigte buldert//lkke, Ikke, Ikke 1" En
de ambtenaar, die nu lacht als een boer
die kiespijn heeft, zegt//Azoo, u is de
gemachtigdeMaak u dan voortaan uw
handteekening duidelijker he
Icke is een vrij bekende familienaam in
Amsterdam. Een bekend Amsterdamsch
coiffeur heet b.v. zoo en verschillende Icke's
hebben een tapperij. Maar de ambtenaar,
van buiten waarschijnlijk, kende den naam
niet. (H. Crt.)
KerkbrandDe Dordr. Ct. sclirijft:
Donderdagavond halfnegen; een groepjemen-
schen in de Grootekerksbuurt, scherp turend
naar het Zuidertransept van onze Groote
Iverk.
Gut ja, je kon het duidelijk zien, daar
kwam rook uit de kerk, geen twijfel aan.
Waar? vroeg een oud mannetje, dat
niet at te scherp van gezicht meer was.
Daar, bij die steenen vaas! klonk het
gelijktijdig uit veler mond. Warempel, daar
bij die massieve hardsteenen peer op het
Zuidertransept was een licht wolkje. 'tWerd
al grooter en grooter en telkens kon je
duidelijk het dwarrelen van den rookpluim
zien
Daar kwam een hoofdagent van politic aan-
gewandeld, kalm en waardig. Met een half
oog had hij het geval overzien en onmid
dellijk liep hij naar den koster van onze
prachtige, nu zoo bedreigde Groote Kerk.
De heer Van der Hum was zich niets van
het gevaar bewust, hij zat jgezellig zijn krantje
te lezen. Nieuwsgierig hokten jongens voor
de conciergewoning samen, met spanning den
uitslag van het onderzoek afwachtend.
De concierge had het den hoofdagent on
middellijk aan het verstand gebracht, dat er
geen brand kon zijn, omdat er niemand
boven was geweest, en de werklieden aan
de restauratie aan de voorzijde nooit rookten.
Koster en hoofdagent naar buiten, voor
de menigte ijzingwekkend langzaam, naar
de samenscholenden, die steeds zenuwach-
tiger werden.
Talrijke gestrekte armen wezen in de
richting van de massieve hardsteenen peer
van het Zuidertransept, waar de verdaclite
rookkolom zich afteekende.
Koster en hoofdagent stelden de menschen
gerust, dat het niet kon, doch de tegen-
spraak bleef niet uit. Edn van de menigte
had immers al vonken uit de vaas zien
vliegen
De loodgieter Reinhardt en een agent
van politie eerste klas, een ouwe rot, voor
niets en iniemand vervaard, leverden de proef
op de som. Ze klommen naar de zolders.
Reinhardt, behendig klauteraar, als vakman,
slingerde zich langs den gevel naar buiten
en was spoedig bij de hardsteenen peer.
Ja, toen zagen ze het duidelijk beneden,
een hbele rookwolk!
Reinhardt en de politieman zagen het ook,
maar nog betereen dichte zwerm mug-
gen, die om de peer dwarrelden in de zoele
avondlucht.
Beneden bleef de stemming zenuwachtig,
ook na de tijding der twee onderzoekers.
Ze wilden het niet gelooven. En toen de
heer Van der Hum betoogde, dat, als er
iets aan de hand was van wat zij dachten,
hij niet zoO kalm bij hen zou staan, had
dit wel overtuigingskracht, maar toch, zie
je, kijk, daar bij die vaas dan toch!
De heer Van der Hum naar huis, hoofd
agent weg, agent eerste klas weg! De me
nigte nog een kwartiertje napleitend
toen was de kalmte teruggekeerd en Onze
Lieve Vrouwe of Groote Kerk stond in haar
heerlijken luister in den zomerschen avond-
schemer, ongedeerd.
De verdwenen ring.
De heer J., aan den Ivaldenkerkerweg te
Venlo, miste reeds een paar weken zijn
trouwring. Het laatst meende hij hem nog
aan gehad te hebben, toen hij zijn kippen
voerde. Overal werd gezocht, maar tever-
geefs. Dezer dagen werd een der kippen
geslacht en in den krop vond menden
verloren ring! (Geld.)
Een pechvogel. Dat men bij een exa-
men pech kan hebben is gebleken bij het
examen voor toelating tot het le studiejaar
van den cursus bij de infanterie, waarvoor
de eischen heel matig gesteld zijn. Onder
de niet-geslaagden is een korporaal in het
bezit van het diplomaeind-examen
H. B. S. 5-j. c. (Avondp.)
Een krokodil met een aluminium kaak
De dierentuin te Frankfort verheugt zich
in 't bezit van een snavelkrokodil. Deze
diersoort, verblijf houdend aan de oevers
van de Ganges, beter bekend onder den
naam van heiligen Indischen krokodil, is
zeer zeldzaam, en het exemplaar van den
Frankforter dierentuin is 't eenige van
Duitschland.
Dit kostbare dier heeft zyn kaakbeen ge-
broken tegen de rotsen van zyn bassin en
alle pogingen, om de kaak te zetten, bleven
te vergeefs. Een militair geneesheer, Majoor
Maiz, is er in geslaagd de gebroken kaak
te vervangen door een kunstkaak van alu
minium. Zooals men zich voorstellen kan,
was de operatie du juist niet gemakkelijk.
Overste Thomson.
De heer J. H. Speenhoff heeft het volgende
liedje gemaakt op den dood van overste
Thomson
Thomson is als held gevallen,
Fier heeft hij zijn plicht gedaan,
Met hem is een flinke kerel
Treurig van ons heen gegaan.
Tusschen lafaards en spionnen
Stierf hij als een man van eer
De geschiedenis van Holland
Boekt met hem een held te meer.
Door zijn groote plichtsbetrachting,
Door zijn trouw en eerlijkheid
Wilden hem de intviganten
In Durazzo liever kwijt.
Paste hij niet in een midden
Van bandieten en gespuis,
In zoo'n moordenaarsomgeving
Vq'elt geen eerlijk man zich thuis.
Heel de Italiaansche Natie
Lachte zich om Thomson rood,
Tot 'tmisdrijf werd bewezen
Van hun eigen landgenoot,
Dat 't Italiaansche leger
Wel geen operette-held
Wel helaas dan nog geen Thomson
Maar (wel 'n verrader) telt.
En als straks de Brabant thuis-vaart,
Met 't overschot aan boord
Van den man, die niet wou buigen,
En lafhartig werd vermoord.
Dragen we een NedcS-lander
Naar zijn vroeggegraven graf
Die een voorbeeld aan Europa
En de Italianen gaf.
Allen die de kracht bespotten
Onzer kleine legermacht,
Merken nu dat niet de zege
Door 't aantal wordt gebracht.
Komt 't er in tijd van oorlog
Ook bij ons misschien op aan,
Dan zal Thomson's heldengeste
Allen ons voor oogen staan.
(Hoornsche Crt.)
Een bloedige veete. Sedert jaren
bestond oneenigheid tusschen den herbergier
Masure te Kortrijk, bij wien nog vier zijner
kinderen inwonen, en een gehuwden zoon,
die met zijn vrouw naast het ouderlijk huis
woont en daar hetzelfde beroep uitoefent.
Henri Masure, die, ofschoon getrouwd,
by zyn vader onderdak heeft, beleedigde
zijn in de aangrenzende woning huizende
schoonzuster. Deze ontvluchtte voor zijn
bedreigingen, waarna tusschen haar man,
Constant, en diens broer een gevecht ont-
brandde, in den loop waarvan beide op den
grond rolden. De oude Masure en een
zoon kwamen daarop tusschenbeide ter
verdediging van Henri. De vader trof
daarbij met een slachtersmes twee zijner
zoons en twee nieuwsgierigen. Een buur-
man trachtte de vechtpartij daarop te doen
staken door het lossen van verscheiden
revolverschoten, door welke Henri in den
hals, de ander in het hoofd getroffen werd.
Een andere zoon kreeg een diepe messteek
in de buik. Evenals de oude Masure ver-
keert hij in levensgevaar.
Voorts werden Constant, zyn vrouw, de
bedoelde buurman en een ander buiten-
staander min of meer ernstig gekwetst.
De goe-gemeente te New-York is,
naar de N. R. Crt meldt, lichtelijk geamu-
seerd over een eisch tot scbadevergoeding
tot een bedrag van 625,000 gulden, ingediend
door een mevr. Weaverson tegen een
mevr. Frame.
Laatstgenoemde dame zou de genegenheid
van mynheer Weaverson hebben weten te
winnen, ten koste van de affecties van
dien heer zyn echtgenoote. Het ietwat
komische van het geval is, behalve het
reusachtige geeischte bedrag hierin
gelegen, dat mynheer Weaverson 60 is,
mevr. Weaverson 65 en mevr. Frame....
72 jaar.
Een reusachtige locomotief. De
Erie Railroad Cy. in Amerika heeft, volgens
het Hbl., een reusachtige locomotief laten
construeeren door de Baltwin Locomotive
Works, die waarschijnlijk alle bestaande
locomotieven aan trekvermogen overtreft.
Het merkwaardige aan deze machine is,
dat de tender, hoe wel op een afzonderlyk
gestel, evenals de locomotief zelf, gedreven
wielen bezit en van een afzonderlyk stel
stooracylinders is voorzien. De locomotief
zelf rust op twee beweegbare onderstellen,
elk met een stel cylinders en wordt boven-
dien ondersteund door twee bogies, elk van
twee wielen. Zoodoende heeft de geheele
locomotief 6 stoomcylinders, 24 drijfwielen
van M. 1.60 diameter en 4 loopwielen.
Daar de drie gedreven onderstellen beweeg-
baar zijn, d. w. z. niet stijf met het hoofdframe
van de locomotief verbouden (teneinde bij
de groote lengte der locomotief de bochten
in de rails te kunnen volgen) hebben de
leidingen, die den stoom naar de cylinders
moeten voeren, buigzame verbindingen.
De wielbasis van de machine is totaal circa
27 M. De kolossus heeft een gewicht van
377.000 K.G. en bezit een trekkracht
van ca. 80.000 K G. Merkwaardig is nog,
dat het stoken van den ketel geschiedt met
behulp van een meehanisch stookapparaat.
Na een drinkgelag waren drie metse-
laars te Portel, in Frankrijk, wat overmoedig
geworden, en zij wedden onder elkaar dat
hij, die in een onderlingen worstelwedstrijd
overwonnen zou worden, het gelag zou
betalen. Toen het tweede paar, die beiden
dronken waren worstelden, werd de een,
zekere Bernard zoo hevig tegen den grond
geworpen dat hij niet weer opstond. Zijn
makkers lieten hem liggen en slingerden
verder. Voorbijgangers brachten Bernard
naar zijn woning, waar hij nog denzelfden
nacht overleed.
De bioscoop en het oog. De
Duitsche dagbladpers heeft zich, volgens de
H. Crt., onlangs met de vraag bezig ge-
houden of ciDematografische vertooningen
schadelijk voor de oogen zijn. Gebleken is
dat Dr. Robert Harlan, een bekend oogarts
te New-York, aan de hand van verschillende
voorbeelden verklaart heeft, dat de film,
waargenomen van een vaste plaats, de
werking van oogmassage uitoefent, zoodat
de cinema, vooral op jeugdige personen,
een soort traineerende werking uitoefent.
Deze mededeelingen worden bevestigd
door Prof. Knight Dunlop, chef van het
psyehologische laboratorium te New-York,
die ontkent dat de film schadelijk zou zijn
voor het oog.
De kleine Hongaarsche gemeente Kis-
Szekeres, in 't departement Szatmeir, heeft
volgens het R. N. een erfenis geweigerd,
waardoor zij in 't bezit zou gekomen zijn
van 'n stuk land, 2000 bectaren groot. Zij
weigert het wegens de herkomst. Het heeft
namelijk toebehoord aan den in Hongarije
beruchten generaal Haynau, die in Italie
de //hyena van Brescia" wordt genoemd
wegens de wreedbeid, waarmede hij in Italie
de patriotische bewegingen onderdrukte.
In Hongarije betoonde hij zich nog on-
menschelijker na de revolutie van 1848'49.
Hij liet zelfs vrouwen en kinderen opbangen,
wier eenige misdaad was, dat zy hun vader-
land liefhadden. Keizer Frans Josef bad
hem tot belooning het land onder Kis-
Szekeres geschonken, en toen hij in onge-
nade was gevallen, wilde hij zich op die
bezitting terugtrekken, maar kon het er
niet lang uithouden. Iedereen meed hem
en geen arbeider wilde op zijn velden
werken. Zijn land werd genoemd//het
vervloekte veld" en het //bloedveld". Er
werd geen hand voor uitgestoken en het
geheele land is begroeid met distels en
onkruid.
Haynau bepaalde in zijn testament, dat
na den dood van zijn dochter het land
eigendom zou worden van de gemeente
Kis-Szekeres. Thans is die dochter over
leden, maar de gemeente weigert de nalaten-
schap van hem, dien zij als den beul van
het Hongaarsche vaderland beschouwt.
Spoorwegbeambten vonden in een der
wachtkamers van het station te Arnhem
een 13jarigen knaap, die schreide en te
kennen gaf dat zijn moeder met wie hij
sedert Zaterdag in Arnhem was komen
wonen, des morgens naar Emmerik wat
vertrokken tot het verrichten van eenige
boodschappen. Zij had tegen hem gezegd
aan het station hare terugkomst af te
wachten, teneinde de mede te brergen pak-
ketten te dragen. De jongen kon het huis,
dat zijne moeder te Arnhem had gehuurd,
niet terugvinden en wist ook niet in welke
straat de uieuwe woning zijner raoedergelegen
was. Men bracht hem bij de politie, die
den knaap voor den komenden nacht onder
dak verschafte en een onderzoek instelde.
De jongen, het bleek een Duitscher te zyn,
deelde mrde, het laatst met zijne moeder
in Duisburg te hebben gewoond en vertelde
voorts dat zijn vader was overleden. De
politie deed alle mogelijke vragen de jongen
huilde zoo, dat de meest bardvochtige mensch
medelijden met hem zou gekregen hebben,
en een der rechercheurs werd aangewezen
zoolang met den jongen te zoeken tot dat
zijne moeder was gevonden. De rechercheur
ging met den knaap op zoek, kruiste links
en rechts en kris en kras door Arnhem en
werd ten slotte niets wijzer. Aan het
bureau werd de knaap nog eens onder
handen genomen en ten langen leste kwam
het hooge woord er uitweggeloopen uit
Friemersheim, een stadje bij Meurs in
Duitschland, bang voor een pak slaag van
vader, omdat hij eenig geld had versnoept.
Gistermorgen ging hij onder geleide naar
Zevenaar om naar Duitschland en onder
het ouderlijk gezag te worden teruggebracht.
De laatste menscheneters. Overal op
aarde zijn de dagen van het kannibalisme
geteld. Het verdwijnt sneller voor de ei
schen der beschaving dan bij v. de slavernij,
die zelfs in den vorm van aanhoorigheid in
Europa niet overal geheel verdwenen is.
Wel komen op Borneo en in debinnenlan-
den van Brazilie nog gevallen vanmenschen-
eten voor, doch dat zijn volgens de anthro-
pologen gevallen van terugkeer tot een af-
geschaft gebruik der voorouders. Edn stam
is er slechts, die zich nog niet kromt onjder
het juk der beschaving, het is die der Ba-
taks op het tot Netterlaral behoorend elf-
land Sumatra. Zij worden met recht do
laatste kannibalen genoemd. Bij dien stam
worden niet alleen gewonde of gedoode
vijanden bij den feestmaaltijd opgepeuzeld,
maar ook dieven en anderen misdadigers
treft dat lot. Daarentegen worden niet ge
wonde krijgsgevangenen, vrouwen en kin
deren in de gelegenheid gesteld zich los te
koopen of als slaven verkocht. Het gaat
bij de bestraffing van misdrijven vrij harts-
tochtelijk toe. In een plechtige rechtszit-
ting wordt de schuld van den beklaagde
vastgesteld, waarbij deze zich vrij mag ver-
dedigen en toevlucht zoeken in alleschuilt
hoeken van de redeneerkunde. De formali-
teiten worden streng in acht genomen. Zoo
is bij'voorbeeld de aanwezigheid van het
dorpshoofd vereischte en is hij afwezig, dan
wordt zijn terugkeer afgewacht, daar zijn
plaatsvervanger niet over leven of dood mag
beschikken. Is het dopdvonnis uitgesproken,
dan wordt het onmiddellijk voltrokken met
lans of zwaard zonder voorafgaande pijnh
ging, zooals die gebruikelijk waren bij de
Papoea's op Nieuw-Guinea, waar het slacht-
offer met gebroken armen en beenen een
paar dagen in 't water gelegd werd, „om
't vleesch malscher te maken."
Een eigenaardig voorschrift is er, dat ver-
scherping van de straf bedoelt is, dat alle
bewoners van het dorp, ook de naaste bloed-
en aanverwanten aan den maaltijd moeten
deelnemen. Een groot genot moet het voor
iederen Batak zijn, als hij helpen mag een
persoonlijk vijand op te eten, zoodat niet
zelden priv6-kwesties aanleiging tot kanni
balisme geven. Menigeen heeft er 50 a 80
dollar voor over om bij het verorberen van
een door hem gehaat persoon in een nai-
burig dorp te worden uitgenoodigd.
De bekende Brusselsclie fonlein.
Op de nationale feestdagen, 21, 22 en 23
Juli, draagt het bekende Brusselsche „man-
neke" het prachtige Fransche Markieskleed,
hem door Koning Lodewijk XV van Frank
rijk geschonken. De Brusselsche brouwers
hadden aan den burgemeester verzoclit het
„manneke" op die dagen dit jaar Brussels
Faro-bier te laten spuiten, dat door hen
daarvoor gratis zou worden geleverd. Ieder
een zou dan bij de fontein zijn glas kunnen
vullen.
Naar het Vad. meldt, is dat verzoekdoor
burgemieester Max afgewezen.
Ter motiveering dezer weigering worden
twee redenen opgegeven: vrees voor herha-
ling der onbetamclijke tooneelen, waarmede
de jongste farotapperij van 'tmanneken een
twintigtal jaren geleden gepaard ging; ver
der de moeilijkheid om de waterfonteinen
af te snijden en deze door bier te vervangen.
De fontein in de Rue de l'Etuve, zoowel
als die van het stadliuis en van den Spuwer
op de Koolmarkt, ontspringt op den Grooten
Zavel en de waterleiding voorziet vele bron-
pulten der Ilospitaal-, Lombard-, Violet- en
Trapstraten. Het afsnijden van het water
zou te veel verwarring veroorzaken meent
men ten stadhuize.
Ilet hotel der armen.
In de Hotel-Rundschau vertelt eenschrij-
ver zijn wedervaren in het Rowton Hotel
te Londen. Het is gelegen in Clerkenwell
ten Noorden van Holborn, in een nare, mis-
troostige omgeving.
Het „hotel der armen" maakt een aparten
indruk. Vooral bij avond, als de 900 ven-
sters verlicht zijn, doet het van de straat
af denken aan een gevangenis. Doch zoo-
dra men binnen is, meent men zich in een
modern hotelpaleis te bevinden. Een pop-
tier in uniform ontvangt den gast en ver-
wijst hem naar het bureau, waar een se-
cretaris in gekleede jas en op lakschoenen
u te woord staat.
Een kamer, de beste, die U hebt, vraag ik.
Er is geen beste of minder beste, meneer,
alle zijn precies gelijk, zegt de secretaris,
terwijl hij op een kaartje een nummer in-
vult en het mij overreikt.
N. v. C.—60805.
Rowton House.
King's cross road, Clerkenwell.
Een Kamer 5 d.
Vooruitbetaling verplicht,
lees ik. Ik betaal de vijf stuivers en ben
vrij te gaan waar ik wil. In de reusachtige
vestibule onder een groote kristallen licht-
kroon, zitten verschillende personen, lezen,
praten, loopen heen en weer. Een aantal
glazen deuren komen er op uit met de
gewone opschriften: Salon, Rookzaal, Lees-
zaal, Eetzaal.
Ik kies de Ieeszaal, een groot vertrekmet
ruimte voor zeker zestig personen. De mu-
ren verdwijnen achter de boekenkasten, in
t midden staat 'n groote tafel metkranten
en brochures. Een ladder op rails maakt
het mogelijk, ook de hoogste boekenplanken
te bereiken. In den schoorsteen brandt rus-
lig een open haardvuur. De boeken zijn in
allerlei taal, van allerlei schrijvers, in aller-
lei richting: Bijbel, Koran, Talmud liggen
naast elkaar.
Het wordt middernacht. Een employ^ ver-
schijnt in de deur en zegt: Dames en hee
ren, over een kwartier gaat het licht uit.
Ieder zoekt zijn kamer op, en ik ganaar
no. 805, een vertrek, als een ander, dat
slechts het lioognoodige meubilair bevat:
'n ijzeren bed, houten stoel en koperen klee-
renhager. Het bed heeft een springveeren
matras, daarop een gewone, twee lakens,
twee dekens, een blauw dekbed, een peluw
en een hoofdkussen.
De lakens zijn onberispelijk helder. Het
raam is klein, doch volmaakt stofvrij. Voor
het bed ligt een reep linoleum.
Ik was juist uitgekleod en strekte mij
tusschen de lakens uit; toen hetgasvlanv-
metje kleiner en kleiner werd, toen geheel
uitging. In Rowton House heerschten rust
en duister. Een kwartier gaat zoo voorbij.
Dan komt er een gemurmel, eerst zacht,
dan luider wordend, van alien kant. Het
zijn de snurkende slapers van Rowton House.
Het lijkt of uit al de 827 kamers, die slechts
door dunne, haast bordpapieren wanden
gescheiden zijn, tegelijk gesnurkt wordt.
Maar men went spoedig aan het monotoon
gezaag
Toen ik wakker werd was het dag, raakte
het groote hotel in beweging. Deuren ram-
melden; voetstappen weerklonken, in de
waschkamers een op elke etage klatert
het water in de fonteinen.
In de eetzaal staat het ontbijt gereed.
Chocolade, koffie of thee 1/2 penny, eieren
een penny, koiud vleesch hetzelfde, boter
een halve stuiver.
De cacao is wat dun, de koffie kon wel
wat sterker, de boter wat minder geel zijn,
maar het gaat ten slotte.
De kassier aan zijn lessenaar boekt er
ontvangsten, die menig luxe-hotel aan de
Theems hem zou benijden.
(Het Hotelbedrijf.)
De duurste vingcrs ler wereld!
Volgens de „Lecture pour tous" bezit
Paderewski de duurste vingers ter wereld.
De beroemde pianist had gecontracteerd
voor een tournee van vijf-en-twintig con-
cerlen door de Vereenigde Staten, waarbij
o.a. bepaald was, dat hij een zeer hoog
dedit zou moeten betalen, in geval de
concertenreeks door zijn toedoen, om welke
redenen dan ook, onderbroken zou moeten
worden. Om tegen deze mogelijke schade
gedekt te zijn, wendde Paderewski zich tot
een New-Yorksche maatschappij, wie de
moeilijke taak te beurt viel, de waarde zij
ner vingers in dollars te becijferen.
De uitslag dezer berekening was, dat
de pianist een jaarlijksclie premie van
203.744.47 francs moest betalen, waartegen-
over de maatschappij zich verplichtte, hem
bij eenig ongeval, dat hem het gebruity
van een zijner vingers onmogelijk zou ma
ken, een schadeloosstelling van 51.098.12
francs per week te betalen, tot het tijd-
stip, waarop de pianist eventueel zijn vin-
ger(s) weer: zou kunnen gebruiken. Pade-
rewski's vingers werden dus voor meer dan
21/2 millioen francs per jaar verzekerd.
Nog lastiger lag het geval, volgens de
II. Crt., bij den wereld verm aarden violist
Jan Kubelik, daar bij het vioolspelen niet
alle vingers juist evenveel noodig zijn als
bij het klavierspelen. Men moest het dus
eerst eens worden over de betrekkelijke
waarde van iederen vinger afzonderlijk, en
zoo werd er een geheel tarief opgemaakt,
volgens hetwelk Ivubelink's linkerhand drie
vingers ieder op 272.000 francs geschatwer-
