■-
StotyMordfes&epj
Tandarts MEIER
Mend- en Tandziekten,
Bericht van instel.
Openkare Verkooping.
Openbars Verkooping.
LUX
'g
k
il I
De man wien het geluk dient.
Hoogwatergetij te Ter Neuzen
AOVERTENTIEN.
Rijnsleepschip „M A R I A",
Specialist voor
Een WOONI1UIS
- 5
D A
G E N.
Voorm.
Nam.
Zaterdag
11 Juli
4.3
4.22
Zondag
12
4.41
5.1
Maandag
13
5.20
5.40
Oinsdag
14
6.1
6.22
Woensdag
15
6.45
7.9
Dondc-rdag
16
7.33
8.2
Vrijdag
17
8.33
9.8
gevestigd te Ter Neuzeu.
de beste £eUeruTbelb.-5eep
voop ztxchlc, ert bLctrtfee PuLLcL
40 cent, p.stufe. OueraL-verhrij a'ccsi"
alsc.csk vaav tsaische
Hagattenstraat H<5, GENT.
1914, nam. 2 uur (niet op 8 Juli) bij
den heer Am. van Geijt aan het station
te H u 1 s t.
Notaris DUMOLEYN.
Speciaal voor her wasschenl
vanltanr,Moussellne.Zijde enz.l
NIETS ZAL KRIMPEN
ALLES WORDT WE0ERNIEUW
r-
den heer Robertson, aldus sclirijft liet
Rotterdanisch Nieuwsblad.
Dezer dagen kreeg ik daarvan opnieuw
het bewijs.
't Gebeurde in een open bijwagen van lijn 1.
In de Rotterdamsche bijwagens mag je
rooken, dat is bekend en dat wekt som-
wijlen de verwondering op van vreemde-
lingen, die in hun stad anders gewend zijn.
Een censuur wordt er niet bij toegepast.
Elk merk is toegelaten: „Bismarck" zoo
goed als „Legio" van de zes.
Ook piraatjes en tabakspijpen.
Een brave burgennan haalt dan in be-
doelden bijwagen zijn neuswarmertje te
voorschijn en gaat zitten dampen als een
schoorsteen.
Naast hem zit een dame. Die krijgt den
rook voortdurend in het gezicht. 't Lijkt
wel Venus in een wolk.
Maar daar alleen godinnen zulks zonder
schade voor haar Olympisch lichaam ver-
dragen kunnen, kucht zij zonder opliou-
den En met handgewuif tracht zij den
walm te verdwijnen.
De brave man begrijpt de manifestatie
en zegt:
'tis een bijwagen, juffie
„Juffie" wordt boos.
Juist verschijnt de conducteur nevens
haar in 'topen vakje.
Conducteur uche, uche, vraagt zij,
mag hier gerookt worden?
Zeker, dame! antwoordt de beleefde
conducteur. Ga gerust uw gang!
Een zonderlinge geschiedenis. Onlangs
werd m^egedeeld, dat een brievenbesteller
te Marseille, Franfois Pioch genaamd in zee
was gaan zwemmen en niet terugkeerde,
terwijl men in een badkainertje zijn kleederen
vond. Men waande hem reeds verdronken,
toen bericht van hem kwam uit Algiers.
Hij was iu zee onwel geworden en door
het s.s. /Charles Roux" opgenoraen, dat
hem meenam naar Algieis.
Thans is hij met hetzelfde schip terug-
gekeerd, maar intusschen heelt het onderzoek
aan het licht gebracht, dat hij niet in zee
is opgepikt, maar reeds aan boord was, toen
de /Charles Roux" de kade van LaJoliette
verlief. Waarom hij vlnchtte, wilde hij niet
zeggen. Hij was geheel onherkenbaar, toen
hij terugkeerde. Men vermoedt, dat hij aan
vervolgingswaanzin lijdt.
De Noorsche kolenboot Storstad, die
de Empress of Ireland in de St. Laurens-
rivier heeft aangevaren en tot zinken ge
bracht, is, volgens de N. R. Ct., te Montreal
verkocht. De koopsom, 35.000, zal aau
het admiraliteitshof te Quebec ter hand
worden gesteld, in verband met het beslag,
door de Canadian Pacific op het schip
gelegd. Men vermoedt dat de kooper, de
Prudential Trust Cy., het schip weer heeft
ingekocht voor de Noorsche reederij. De
Storstad zal uu naar Quebec stoomen om
er te dokken.
Een feestmaal van negentigjarigen.
Te Montlufon, in Frankrijk, is, volgens
het R. N., een niet alledaagsch feestmaal
gegeven. Daar waren aan een banket 25
paren van tachtig- en negentigjarigen ver-
eenigd, die samen een leeftijd van veertig
eeuwen vertegenwoordigden. De eereplaats
werd iugenomen door een vluggen grijsaard
van 89 jaar, Coulon genaamd. Hij is niet
alleen de deken der Fransche metaalbe-
werkers, maar hij is in de geheele streek
bekend om de lengte van zijn baard, die
3 meter 10 centimeter lang is.
De maaltijd verliep in groote vroolijklieid.
En alien beloofden het volgend jaar weer
zulk een feestmaal bij te wonen. En alsof
zij hun beenen van 20 jaar hadden terug-
gekregen, daiisten zij, op het geluid van
violen en herdersfluiten, den dans der land-
stieek, de Bourbonneesche bourree, een echt
vroolijken dans.
De Leer Felix Galeazzi, ^udkanton-
recbter, is te Groscoa, bij Ajaccio op Cor
sica, in den oud. rdotu van 105 jaar over-
leden. Hij behield tot 't laatste oogenblik
al zijn verstandelijke vermogens.
Rebecca Clark, die men te Londeu in het
noorden onder de benaming //de groote
oude vrouw" kende, is eergisteren in den
ouderdom van 110 jaar overleden. Toen
zij stierf, was zij omringd door drie zoons
en vier kleinzonen. Aan dezen openbaar-
de zij het geheim van haar lang leven
Maak je niet boos, zei ze, dat is
alles
lnderdaad is haar leven ook zeer kalm
verloopen en geen enkele belaugrijke ge-
beurtenis heeft er de eentonigheid van
gebroken. Drie jaar geleden, op haar
107en verjaardag, reed zij voor het eerst
in een auto.
Te Bolleue, bij Vaucluse, woont een ge-
zonde, degelijke familie, de familie Plumet.
Zij bestaat uit vijf zusters en een broer,
die samen 508 jaar oud zijn. Samen hebben
zij 80 kinderen. De oudste is 90, de
jongste is 80 jaar. De oudste leest en
naait nog zonder bril. En alien hopen zij,
over tien jaar den honderdsten verjaardag
van de oudste zuster te vieren.
Bij Biberach, in Wurtemberg, wedden,
volgens de N. R. Crt., twee opgeschoten
jongens om een mark, dat zij in een paal
van de electrische leiding zouden klimmen
en, boven gekomen, de draden zouden durven
aanraken. Zij voerden het plan uit, met
het gevolg dat de een door een stroom van
6O,O0O volt gedood werd en de ander zulke
zware brandwonden kreeg, dat hij er wel
niet van op zal komen.
Twee Russen zijn te Beaumout-sur-
Oise (Frankrijk) als landloopers opgepakt,
die in 't bezit bleken van bommen en revol
vers. De zaak wekt nog al opzien, daar
ondersteld wordt dat het tweetal, lieden
van 26 en 30 jaren uit Rusland naar
Frankrijk waren gezonden om een aanslag
op den tsaar te doen tijdens diens komst
in Frankrijk. De bommen hadden de Russen,
volgens hun zeggen, zelf vervaardigd de
revolvers droegen zij om zich na den aan
slag van kant te maken. De gearresteerde
Kiritsjek en Trojanoroski waren, zooals
gebleken is, bekenden in de anarchistische
wereld. Kiritsjek is wegens politieke mis-
drijven in Rusland veroordeeld maar uit de
gevangenis ontsnapt. Uit het onderzoek
der politie bleek, dat de Russen een bom-
aanslag in den zin hadden op den trein,
die den tsaar van Cherbourg naar Parijs
zou overbrengen.
De op de Russen gevonden bommen zijn
in het Parijsche stedelijk laboratorium
onderzocht en bleken van hoogst gevaarlijken
aard te zijn.
Verdacht van vadermoord is de 19jarige
dochter van een koetsier te Berlijn ge-
arresteerd. De koetsier werd in den nacht
van Zaterdag op Zondag door vier re-
volverschoten, in zijn bed zoodanig ge-
wond, dat hij weldra stierf. De politie
arresteerde eerst zijn vrouw, daar het be-
wezen scheen, dat zij de schoten gelost
had. Toen heette het dat de dochter op
het laatste oogenblik toegeschoten was en
haar moeder had tegengehouden. Intusschen
doken vermoedens op, dat de dochter niet
onschuidig was aan den moord. Zoo ge-
tuigde een buurvrouw, dat de dochter ge-
zegd had, dat, als haar moeder haar
vader niet doodschoot zij het zou doen.
Daarbij komt dat de vader, kort voor zijn
dood de dochter als de schuldige aanwees.
De verhouding tusschen vader en dochter
was zoo slecht mogelijk.
Het meisje ontkent tot keden hardnekkig.
Er zal eerst zekerheid komen, als de moeder,
die van de eene flauwte in de acdere valt,
in staat zal zijn inlichtingen te geven.
In den natuurstaat levert een bad voor
den olifant geen bezwaar ophij plompt
in 't water van een rivier, spoelt zich af en
klaar is hij. Maar is hij gevangen, dan
wordt het moeilijker. Dan moet de olifant
gewasschen worden en dat beteekent meer
dan men oppervlakkig zou vermoeden. De
circus-olifant Hathi wordt, als hij gewasschen
wordt, eerst met eerste soort witte zeep
ingesmeerd, waartoe ongeveer 70 kilo wordt
gebruikt. Dan wordt hij met waschboenders
geborsteld, vooral de ooren, en zorgvuldig
afgespoeld, waarna men hem laat drogen.
Is hij droog, dan wordt de geheele hnid
met schuurpapier gewreven en vervolgens
met olijfolie ingesmeerd. De beide laatste
bewerkingen zijn absoluut noodig, als men
verlangt, dat de olifant er netjes uitziet
er wordt voor een groote 300 gulden olie
aau besteed. De geheele bewerking duurt
een week, houdt drie man aan 't werk en
kost ongeveer 700 gulden. Neen,'t is geen
goedkoope liefhebberij, er een welverzorgden
olifant op na te houden
Om mager te worden. Dikte is
een lastige kwaal. Maar wij achten ons
gelukkig onzen lezers den naam te kunnen
mededeelen van iemand, die zich in Amerika
een grooten naam heeft verworven als //ont-
vetter", schrjjft het R. N. Dezer dagen
ontmoetten wij een vriend, die uit New-York
terugkwam zoo mager als een talhout, en
er heengegaan was zoo dik als een beer.
Wat zie je er uitriepen wij om
wiliekeurig uit.
Ja, zeide hij, ik ben wel verauderd.
Ik weeg 66 kilo minder.
Hoe komt dat?
Ik ben bij dokter Mac Hinchose te
New-York geweest, En weet je, wat die
mij als kuur voorgeschreven heelt? Ik
moest hem elken morgen om 9 en elken
avond om 6 uur bezoeken. De visites waren
kosteioos. Maar ik moest hem 25 gulden
betalen voor elk kilo dat ik in gewicht
was afgenomen. Hij had veel patienten.
Als ik bij hem binnentrad drukte hij mij
de hand, geleidde mij naar een bascule, die
mijn gewicht aanwees, en ik begaf mij
naar de kas om te betalen voor mijn ver-
lies aan gewicht. Elke visite duurde maar
een paar minuten.
Dat is vreemd. Maar waardoor ver-
magerde je dan zoo
Doodeenvoudig. De dokter woont op
de 23e verdieping en de patienten mogen
niet van de lift gebruik maken.
De baard van de armhuismannetjes.
De gemeentebegrooting van het stadje1
Lahr in het groothertogdom Baden is vol
gens het R. N. met 55 gulden verhoogd.
Gij zult zeggen Wat kan mij dat schelen
En gij hebt gelijk, want 't is geen gebeur-
tenis van belang, maar de geschiedenis, die
er aan verbonden is, is waard verteld te
worden. Er is te Lahr een armhuis voor
oude mannen en deze oudjes worden weke-
lijks geschoren. Nu was het langzamerhand
de gewoonte geworden, dat de Lahrder
barbiers hun leerjongens naar dat armhuis
zonden om op de stoppelige baarden en de
rimpelige gezichten der verpleegden het
scheren te leeren. En die leerjongens
waren veelal nogal onhandig, zoodat de
gezichten der oude mannetjes er meestal
uitzagen, alsof zij als studenten aan
't vechten waren geweest. Eindelijk zonden
de oude mannen een deputatie naar den
burgemeester af om te verzoeken verande-
ring in dien toestand te brengen. Zij hadden
daarvoor de meest gekerfden gekozen en
deze behoefden hun gezicht slechts te lateu
zien om den burgervader te verteederen.
En thans is op de gemeentebegrooting een
een bedrag van 55 gulden uitgetrokken, om
de 10 a 12 oude mannen wekelijks door
een volleerd barbier te doen scheren.
Een fonografisch testament. Toen de
fonograaf het eerst verscheen, dachten ve-
len, dat dit werktuig de wereld zou her-
vormen. Eerst vermaakte het, daarna werd
men het moe. En men heeft een afkeer
van zijn neustoon. Tot zelfs de buiten-her-
bergen verwisselen het voor een orchestrion.
Een advocaat te Aix heeft den fonograaf
nutlig willen maken, en stelt volgens het
R. N. voor, door wijziging van enkele arti-
kelen van het burgerlijk wetboek voor te
sclirijven, dat een testament mondeling wor-
de uitgesproken en fonografisch opgenomen.
De plaat wordt vervolgens in een enveloppe
gedaan en verzegeld. En als de erflater
overleden is kunnen de erfgenamen hem
met zijn eigen stem zijn beschikkingen
hooren lierlialen.
De moderne psychiatric heeft ons met
de merkwaardigste gevallen van sugges-
tie bekend gemaakt Daaronder mag wel
het volgende gerangschikt worden.
Te Parijs werd een arbeider zeer licht
dtoor een hond gebeten. Pijn deed de wond
volstrekt niet en in twee dagen was ze een
litteeken geworden. De man werd echter
somber. Hij verloor zijn eetlust en wierp
zich op een dag op zijn vrouw, wie hij
ernstig in het gezicht beet.
Terstond wordt hij naar de Pasteurin-
richting vervoerd. Ook onderzoekt men den
hond. Deze blijkt evenwel volstrekt niet
dol. Echter vindt men bij het slachtoffer
een artikel over de werken van Pasteur.
Daarin had hij de verschijnselen leeren ken-
nen, die optreden, indien iemand werkelijk
door dolheid is aangetast. Deze moeten die-
pen indruk op hem gemaakt hebben. Aldus
heeft hij zich de kwaal gesuggereerd, waar-
van de bovengenoemde verschijnselen de
kenteekenen zijn.
Per hondenkar^aar het cachot!
Een tweetal rijksveldwachters vonden
tusschen Wijlre en Wiltem (Limburg) eea
koopvrouw zoo dronken langs den weg,
dat zij geen voet meer kon verzetten. Zij
schold de politiemannen uit voor al wat
leelijk is.
Er werd door de rijksveldwachters een
krijgsraad gehouden; een poos later kwam
den hunner terug meteen hondenkar.
Daarin werd het onfrissche vrachtje ge-
gleden en zoo ging het naar het gemeen-
telijk cachot van Wijlre.
Voor de dronkelap in den amigo werd
gestopt, werd zij ontlast van een flesch
jenever!
Toen zij des ochtends haar roes had uit-
geslapen, vroeg zij niet om water, doch
om de jeneverflesch! (Tijd.)
Plagerij van de post. De Fransche post-
administratie had eenigen tijd geleden een
onverzoenlijk vijand in den persoon van den
heer Jules Nardin, 'en moest voor dien
vijand bukken. De heer Nardin had ge-
weigerd, voor een brief strafport te be
talen, dat hem onbillijk voorkwam. De zaak
kwam voor 't gerecht en de heer Nardin
werd tot een vrij hooge boete veroordeeld.
en in de kosten. De heer Nardin verklaar4-
de, dat de Fransche Staat |geen cent van hem
zou krijgen en dat hij zich zou wreken,
Hij kocht ergens in de Fransche alpen
een stuk grond op 27 kilometer afstand
van het naasle postkantoor gelegen en liet
er een hut bouwen, waar hij een ouden
herder in huisveste. Daarna nam hij, op
naam van den herder een abonnement op
een Parijsch dagblad en de ellende voor
de post-administratie begon.
Men moest een afzonderlijk besteller be-
noemen, die dagelijks de 27 kilometer moest
afleggen voor de bezorging van 'tblad aan
den herder, die notfibene niet eens lezen
kon. Na verloop van een maand koos de
administratie der posterijen eieren voor haar
geld, trok haar vervolging in en betaajfle
den heer Naifdin een schadevergoeding, die
daarop zijn ouden herder ontsloeg.
Een der laatste vindingen van de recla
mes. De reclame weet soms aardig te voor
schijn te komen. Een der laatste vindin
gen is de wandelende fonograaf. Een heer,
net gekleed, met hoogen hoed en een bou
quet in zijn knoopsgat, klimt in de Irani
Hij draagt lets aan een riem, dat zoowelj
een kijker als een fotografie-toestel kan
zijn, gaat zitten en eensklaps, men weet
niet precies van waar zij komt, hoort men
een stem, die de pastilles Z. of de pillen
IJ. of den balsem X. aanbeveelt. Een
oogenblik later wordt de cacao Die-ci^
Die en de chocolade Zoo-en-Zoo uitbundig
geprezen. De reizigers zien elkaar verwon-
derd aan; sommigen protesteeren, ande
ren lachen. De heer neemt een zoo onver-
schillig mogelijk uiterlijk aan. En terwijl
dezelfde geheimzinnige stem de buitenge
wone bekwaamheid van een kleermaker
uitgalmt, verlaat de heer de tram om aan
de volgende halte weer in te stappen, en
dezelfde vertooning in een anderen tram-
wagen te herhalen.
Een ondankhaar gevangene.
De chef van het parket van Versailles,
Perusel, begaf zich, volgens de Tel., Dins^
dagmorgen naar de gevangenis Saint-Pierre,
om aan twee ter dood veroordeelden, Do
Bruyne en Louis-Louis, mede te deelen, dat
het tegen hen gewezen doodvonnis in levens
langen dwangarbeid veranderd was.
Vergezeld van eenige politie-beambten trad
de procureur der republiek eerst de eel van
De Bruyne binnen. Deze was zichtbaar ver-
heugd, toen hij vernam, dat hem gratie ge-
schonken was en hij beloofde dan ook, zich
in het bagno goed te zullen gedragen.
Geheel anders was echter de ontvangst
bij Louis-Louis. Deze hoorde den procureur
sohijnbaar onverschillig aan, doch nauwe-
lijks had Perusel uitgesproken, of de ge-
vangene riep uit: „Gij ,liebt van de jury mijn
doodvonnis geeischt, en nu spreekt gij over
gratie! Ik wil tie vrijheid of de guillotine
Gij wilt me naar het bagno zenden, om mi
daar ellendig te doen sterven, maar ik ga
er niet heen."
Dit zeggend, sprong hij op den procureur
toe, greep hem om den hals en trachtte
hem te worgen. Oogenblikkelijk wierpen zich
de politie-beambten op den razenden ge-
vangene, doch eerst na een hevige worste-
ling, gelukte het hun, hem teovermeesleren
en stevig te boeien.
Tcgenslag voor een dief.
Een oud-soldaal van 't Nederlandscli Oost-
Indisch leger, die zijn pensioen ontvangen
had maakte, volgens het II. N., Woensdag-
avond in een kleine herberg in de rue
de Villers te Brussel kennis met een be-
zoeker, die een kolossalen buldog bij zich
had. Rondje volgde op rondje en de oud
gediende, die zich even verwijderd had, be-
speurde eensklaps dat zijn kameraad ver-
dwenen was. Bijna op hetzelfde oogenblik
bespeurde hij, dat hij bestolen was. Hij
ging er op uit, om den man met den buldog
te zoeken en hij vond hem in een cafe
in de rue du Marche-aux-Peaux. Hij wees
hem den agent Jansens aan en deze ver-
zocht den man met den hond hem naar
den naasten politiepost te volgen. De man
ging met den agent mee, loopende tusschen
den agent en den oud-gediende, terwijl de
hond achteraan kwam. Ter hoogte van de
rue du Chene gekomen, sloeg de man met
geweld links en rechts van zich af, zoodat de
agent en de oud-soldaat beiden bedwelmd
werden. De agent herstelde zich echter
spoedig en nu volgde er een hevige wor-
steling, waaraan de buldog deelnam. Maar
vreemd genoeg, de hond vergiste zich en
beet zijn meester in het been. De hond
was zoo woedend, dat hij niet eens zijn
vergissing bespeurde. Door het geschreeuw
van den gewonde aangetrokken, kwamen
andere agenten toeloopen, die groote
moeite hadden den hond zijn prooi los te
laten. Nadat in een ziekenhuis de wonderr
van den man waren uitgebrand, werd hij
naar een politiebureau gebracht, waar
zijn identiteit werd vastgesteld. 'tWas een
27jarig recidivist, die onder een valschen
naam te Parijs woonde. De oud-gediende
herstelde spoedig.
Klaagiied op Albanie.
Iemand die zich Paul Pietjes teekent, schrijft
in „De Tijd" het volgende versje:
In den Balkan ligt een landje
vol met bergen. Maar een handje
menschen wonen daar te gader
die lijk kikkers \an Zeus-vader,
van de Groote Mogendheden
'n Koning hebben afgebeden.
Lijk de fabel heeft geleeraard
Waren zij niet zulk een eer waard.
Zoo ook ging het hier ten dezen
Met die ruwe Albaneezen.
Nauw'lijks hadden zij een Koning
in 'tpaleis een wrakke woning
lijk bij ons niet meer in tel is
of zij werden ook rebellisch.
Maar al wilde het niet vlotten
'tGaat niet aan om zoo te spotten,
zich te toonen ontevreden
met 't besluit der Mogendheden.
„Von Wied blijve, hij regeere!"
zeiden toch de groote heeren.
„Komen jullie aan zijn rechten,
moet hij vechten, al maar vechten."
'tGaf toen een geweldig standje
in dat onbehouwen landje.
'tWerd een heele groote rompslon.
Holland zond toen majoor Thomson
met wat officieren henen,
om de weinigen te trainen,
die Von Wied als vorst erkenden.
'tWerd toen meenens. Heele benden
kwamen uit de binnenlanden
om het troontje aan te randen.
't Ging niet van een leien dakje.
Holland deed een duit in 'tzakje:
en het troontje staat nog immer
maar de toestand wordt steeds slimmer.
Mogendheden redeneeren,
disputeeren, intrigeeren,
zitten netjes te beramen,
zoetjes met de handen samen,
zeggen ditjes, zeggen datjes,
stoppen in beide ooren watjes,
durven geen soldaat te zenden
om 't neutrale niet te schenden
kijken toe en zien de zaken
immer maar verwarder raken.
En Von Wied zegt: ach, ik kan niet!
'n Ander zegt: je bent de man niet!
'nDerde zegt: toch moet je blijven
om het zaakje voort te drijven.
En zoo blijven ze dan vechten
al door vechten, al maar vechten.
En ze zeggen, dat het hard is,
Dat de toestand zoo verward is.
Mogendheden disputeeren,
redeneeren, intrigeeren,
en ze zeuren en ze praten,
maar ze sturen geen soldaten.
Arrne Koning!voor een kroontje
en een heel, heel wankel troontje
moet hij 't in zijn eentje slellen,
tegen 'nheelen troep rebellen!
'tis maar ruzie, 't blijft maar ruzie,
en een groote.... desillusie!
Wanr.eer gij een man ziet van wien men
zegt: //O hem dient het geluk buitenge-
woon, alles loopt hem mee!" zie dien man
dan wel aan.
Men kan er veel op verwedden dat die
man geen sukkelaar, geen zwakkeling, geen
gebrekkige is. lntegendeel vertoont hij alle
uitwendige teekenen van een volmaakte ge-
zondheid met bovendien een soort van op-
gewektheid die behaagt en aantrekt. Hij
bezit wat men noemt de „levenskracht".
Dezelfde opmerking kan ook bij de vrouw
gemaakt worden. Van sommige vrouwen
gaat een soort van eigenaardige bekoring
uit, die maakt dat iedereen door haar wordt
aangetrokken. Die bekoring is een uiting
van de levenskracht. Die levenskracht komt
voort uit een volkomen evenwicht der ge
zondheid, die maakt dat alle organen en alle
levensverrichtingen een buitgewone kracht
kunnen outwikkeleu.
Dien gezoudheidstoestand, dien toestand
van volkomen evenwicht verzekeren de Pink
Pillen aan het lichaam. De Pink Pillen,
toch, geven bloed met iedere pil en hebben
bovendien een versterkende werking op de
zonuwen. Door rijk en zuiver bloed te
geven, zetten zij de werking van alle organen
en van alle levensverrichtingen aan.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar a 1.75
per doos, en a 9,— per zes doozen, bij
het Hoofddepot der Pink Pillen, Dacostakade
15, Amsterdam Voor Ter Neuzen en om
streken bij A van Overbeeke -Leunis,
Westkolkstraat, voor Sas van Gent en om-
streken bij Verhaak, drogist en verder bij
verschillende apothekers en goede drogisten.
Bij acte op den 16Junil914
verleden voor den te Rotterdam
gevestigden Notaris A.F.vnn Walsem
op het ontwerp waar van de K. B. is verleend
bij Besluit van den 25 Mei 1914 no. 57,
is opgericht de naamlooze venuootschap
De acte in haar geheel met de K. B. is
opgenomen in het Bijvoegsel tot de Ned.
Staatscourant van den 8 Juli 1914 no. 157.
'mmuit.il,...ii.itit/i-h.ui. in
De ONROERENDE GOEDEREN onder
Sint Jansteen en Clinge, toebehoorende aan
den heer JOS. VAN GEIJT te Hontenisse,
zijn op VVoensdag 24 Juni intjesield
als volgt:
Koop 1 op 280,
2 n a 1000,
n 3 u ,i 1500,
n 4 u n 890,
h n h 830,
u Q i, n 890,
7 a u 1010,
8 //1020,
n 9 n a 1010,
a 10 a 1020,
VERBLIJF op Zaterdag II Juli
Notaris Van der Moer, zal op Wlaan*
dag 20 Juli 1914, des namiddags te
2 uur, bij Mej. de Wed. Michielsen aan
de Markt te Ter Neuzen, ten verzoeke van
den eerst inyesclireven hypothecairen
scJiuldeischer in het openbaar verkoopen
met toebeJiooren en erf aan den
Baandijk, Ter Neuzen, kadaster
sectie M, nummers 203, groot 62
centiaren, eigendom van Elisabeth
Simons, Wed. van J. A. de Vos en
bewoond door de weduwe Francois
DlEI.EMAN WIEMES.
Betaling der koopsom 20 September a.s.
Onkosten 8 dagen.
Grondlasten 1 Januari 1915.
Aanvaarding 1 September 1914, doch
niet voor de betaling.
De Notarissen J. A. Drey mans te
Axel en J. Scheivijck te A ntwerpen,
zullen op Oonderdag 16 Juli 1914,
namiddags 2 ure, in het hotel //De Zwaan"
bij den heer J. B. VAN DEN HEMEL
te Sas van Gent in het openbaar verkoopen
de volgende Bouwlanden
KOOP EEN.
41 aren, 70 centiaren of 280 roeden
Souwlandi in den Sc. Anthonijpolder,
gemeente Sas van Gent, kadaster sectie D,
no. 193. In pacbt bij Pete. Hamelijnck
voor Irs. 60 en Aug. Acke voor frs. 89.50
tot rooven oogst 1917.
KOOP TWEE.
I hectare 17 aren 50 centiaren of 2
gemet 190 roeden SouwEand in den
Canisviietpolder gemeente Sas van Gent
kadaster sectie D nos 59 i en 600. In pacht
bij Alph. Boete voor frs. 67,50 en Henri
de Bock voor frs. 67,50, tot rooven oogst
1917.
KOOP DRIE.
1 hectare 64 area 30 centiaren of 3
getneten 205 roeden Utouarias'sd alsvoren,
kadaster sectie B, nos 368 en 369.
Koopen 3 eti 4 zijn in pacbt bij Leo
Casteels te Zuiddorpe voor frs. 250 tot
rooven oogst 1917.
KOOP VIER.
51 aren 40 centiaren of 1 gemet 45
roeden Bouwbutd te Zuiddorpe, Zuid-
dorpepolder Noorddeel, kadaster sectie B
no. 320.
Boomprijs 50.
De koopers leggen op pacbt sedert 2
October 1913 tot dag betaling koopsom,
zijnde 1 maand na de toewijziug.
Lasten voor koopers grondlasten vanaf
1 Januari 1914 en polderlasten vanaf 1
Mei 1914.
