ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6088.
Dinsdag 30 Juni 1914.
54e Jaargang.
BLANCA'S BBHEItf.
ABONNEMENT
ADVERTENTIEN
Telefoon 25.
"^rsSGTrschiint Maandag-, Woepsdap- en Vrydagavcnd, ultgezonderd op Feestdagen, Ml de Firma P. J. YAH DE SAMBE le Ter Neuzen
BUITENLAND.
F 8 DIL L 8 T 0 N.
Moord
op den Troonopvolger van
Oostenrijk en zijn Gemalin.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook b.j alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
A L B A H I E.
NEUZENSCHE COURANT
Volgens een bericht aan de //Matin zijn
de Nederlandsche officieren, majoor Verhulst
en kapitein Reimers, die te Elbassan ge-
vangen zaten, door de opstandelingen vrij-
gelaten, die hen naar Durazzo terugstuurden,
zonder zich verder over hen te bekommeren.
De door de opstandelingen te Elbassan
en aan de Semeni-rivier veroverde kauonnen
zullen op de hoogte van Rasboel, vlak
tegenover Durazzo opgesteld worden. De
opstandelingen hebben zich in dat heuvel-
achtig terrein goed versterkt. De //Matin -
correspondent te Durazzo ziet den toestand
zeer donker in: //Wij gaan naar bet eind
van de debacle", tneldt hij, De rebellen
naderen Walona, de regeeringstroepen voor
zich uitjagend. Walona zal spoedig vallen.
Hier (te Durazzo) heerscbt volledige demo-
ralisatie. Men neemt niet eens de raoeite
om te verbergen dat alles verloren is. De
rebellen hebben zonder moeite verlenging
van den wapenstilstand verkregen en ge-
bruiken dien tusschentjjd om bun strijd-
kracbten samen te trekken. Met hun
eischen zal vermoedelijk niet te schipperen
zijnMen zal ze moeten aannemen of
afwijzen. Een der eischen is, verwijdering
van alle vreemdelingen uit Durazzo. De
vorst moet dan ook weg. De rebellen
eischen dat hun moefti (hoogepriester) door
den sjeik-al-Islam te Konstantinopel zal
worden benoemd.
Volgens het ,/Berl. Tagebl." is vorst
Wilhelm ontevreden, dat de mogendheden
hem niet den financieelen en raoreelen steun
gegeven hebben dien hij verwachtte, toen
hij de opdracht van Europa aannam. Volgens
berichter. uit de omgeving van den vorst
moet hij van plan zijn, zich beroepend op
deze omstandigheid, de regeering neer te
leggen, zoodra hij de overtuiging gekregen
heeft, dat hij zich met eigen krachten niet
staande kan houden.
Te Durazzo wordt tegengesproken, dat
Prenk Bibdoda, het opperhoofd der Mirdieten,
die den vorst steunt, zou zijn gevangen
genomen. Men hoopt nog dat Bibdoda iets
voor vorst Wilhelm kan dosn, en er is een
afgezant van den vorst met een eigenhandig
schrijven naar den Mirdietenchef vertrokken,
met een dringend beroep om hulp ter ver-
jaging van de opstandelingen. De Alba-
nee sche troepen, die te Durazzo ter beschik-
king van den vorst staan zijn daartoe niet meer
in staat. De Mirdietenchef Marko Gioni te
Durazzo, weigert verder aan uitvallen tegen
de opstandelingen deel te nemen, daar hij
alleen tot bescherming van den vorst is
gekomen.
De wapenstilstand, die tot Donderdag-
avond verlengd was, is nu tenslotte toch
geeindigd, naar gemeld wordt op aandringen
der Nederlandsche officieren. Zjj onder-
stelden n.l. dat de rebellen de onderhande-
lingen niet ernstig meenden. 'tWas hun
55)
Miss Howard keek op van haar mode-
journaal, liet haar blik door het venster
over de voorbijgangers weiden en ant-
woordde:
„Wees niet zoo ongeduldig, lieve! Haar
komt tante Portia!"
Een oogenblik later gingen de deuien
open en trad lady Portia binnen. Zij was
even mager als haar zuster en had hetzelfde
vlasblonde haar, het zelfde kleurlooze ge-
laat. lets in haar voorkomen wekte de
belangstelling der beide jongedames
„Lore", riep zij, „wien denk je, dat ik
ontmoet heb? - Dat kan je met raden!
Dan was het verstandig, als je hetons
dadelijk maar zei, dan stappenwe dadelijk
op", antwoordde Leonore in slechten lunn.
Lady Portia sloeg daar geen acht op.
„Nu luister dan en sta verbaasd zei ze.
);Ik zaggraaf Victor Norton!"
Portial"
,Ik wist wel, dat u verbaasd zou zijn.
Ik" zag graaf Norton heel toevallig bij den
ingang van het hotel „Fenton In het eerste
oogenblik durfde ik mijn oogen niet ver-
trouwen, ikimoest tweemaal kijken om me te
overtuigen, dat ik me niet vergiste. Ilij is nog
slechts een scliaduw van vroeger. Hij is in
tien maanden wel tien jaren verouderd. Je
vondt liem mooi, Lore, maar je moest hem
nu zien. De oogen liggen diep in hun kassen
en zijn trekken staan ziekelijk. Sedert zijn
huwelijk is hij dezelfde niet meer. Ik ge-
loof, dat dit zijn ongeluk is."
alleen te doen om tijd te winnen en hun
strijdkrachten te verzamelen.
Volgens een bericht van Zaterdag, uit
Weenen aan het Berliner Tageblatt, wordt
daar een vrijwilligerskorps gevormd, om
naar Albanie te gaan. Dien dag stroomden
duizenden naar het atelier van den beeld-
houwer Gurschner en gaven zich als vrij-
willigers op. Lieden van allerlei ouderdom
verschenen, gewezen officieren, onderoffi-
cieren, studenten en arbeiders. Men zag
elegant gekleede heeren, maar ook arme
manneD, die blijkbaar zonder werk zijn.
's Middags om vijf uur waren 1200 man
aangeworven en driemaal zooveel hadden
zich aangeboden. Voor het meerendeel zijn
het ambachtslieden van alle mogelijke soort.
Het comite neemt geen verplichting op
zich betreffende soldij, maar staat alleen
in voor het vervoer, de verzorging en uit-
rusting. Morgen wordt de werving voort-
gezet. Maandag vertrekt reeds de eerste
afdeeling vrijwilligers naar Durazzo met
vijf dokters en ook eenige verpleegsters.
De aangeworvenen vormen een corps,
dat zich onder bevel van de Nederlandsche
officieren zal stellen. Onder hen zijn niet
alleen Oostenrijkers en Hongaren (er is ook een
gepensionneerd generaal-majoor bp), maar
ook 50 Duitschers een eenige Amerikanen.
In het geheel zijn er 10 gewezen officieren
bij, o. a. een Bulgaar en een Japaneesch
lste-luitenant. Van de werkloozen, die
zich aanmeldden, zijn er slechts twee aan-
genomen. Het denkbeeld om zoo n corps
te vormen is afkomstig van een architect,
Wirth genaamd, die sedert eenige maanden
in Durazzo woont.
De redactie van het Berliner Tageblatt
teekent bp dit bericht aan Verledenjaar
was een architect van dezen naam te Berlijn.
Hij stond toen aan het hoofd van een
troep dametjes, waarmede hij in een variete
levende beelden vertoonde. De heer Wirth
heeft eenige gevechten meegemaakt en
kwam toen naar Weenen, met het denkbeeld
om er vrijwilligers aan te werven.
De beeidhouwer Gurschner nam de uit
voering van het plan op zich. Zij beschikken
over 100,000 kronen, terwijl het Oosten-
rijksch-Albaneesch comite 10,000 kronen
heeft gegeven. Bij het expeditiekorps sluiten
zich 180 collegianten van de Weensche
hoogeschool aan, met een professor aan
het hoofd.
Zondagavond bracht de telegraaf ons de
tijding dat de Oostenrijksche troonopvolger,
Aartshertog Frans Ferdinand, met zpne
gemalin, de Vorstin van Hohenberg, te
Sarajewo, de hoofdstad van Bosniejen Her-
zegowina, door een onbekend individu met
verscheidene revolverschoten waren gedood.
Heden vernemen wij daaromtrent nader
Aartshertog Frans Ferdinand van Oosten
rijk begaf zich in een rijtuig met zijn
gemalin naar het stadhuis van Sarajewo,
alwaar eene receptie zou plaats hebben,
toen men uit de langs de straat staande
menigle met een bom naar het rijtuig wierp.
De Aartshertog kon deze bom afweren, en
wegduwen, waardoor deze buiten het rijtuig
op de straat viel, en daar ontplofte, tenge-
volge waarvan de in een volgende auto
zittende Graaf Boos Waldeck en de adjudant
van dienst luitenant-kolonel Merizzie licht
gekwetst werden. Ook onder de toeschou-
wers werden 6 personen min of meer ernstig
gekwetst.
De dader is een letterzetter, zekere
Trebinje van Cabrinovichij werd terstond
in hechtenis genomen.
De Aartshertog vervolgde den weg naar
het stadhuis. Toen hij daar was aangekomen,
wilde de burgemeester hem toespreken,
maar de Prins sloot hem terstond den pas af
en zeide„Mijnheer de burgemeester, bij
mijn aankomst te Sarajewo, om u een bezoek
te brengen, heeft men een bom naar mij
geworpen, dat is der bevolking onwaardig.
Na eene kleine pauze vervolgde hij //En
nu kunt u spreken."
De burgemeester sprak toen zpne rede
Hit, die door den aartshertog werd beant-
woord. Toen het publiek van den mislukten
aanslag hoorde, barstte het in bravo s los.
Het bezoek aan het stadhuis duurde een
half uur. De Prins wilde zich toen met
een automobiel naar het ziekenhuis begeven,
waar de kolonel was heengebracbt, die door
de bom was gekwetst.
Op dien rit had een tweede aanslag plaats.
Een der leerlingen van de achtste klasse
van het lycee, Princip genaamd, van Gra-
howo, bevond zich langs den weg dien de
Prins reed. Hij loste verscheidene revolver
schoten, die helaas maar al te goed doel
troffen. De eerste kogel drong langs de
rechterzijde in den onderbuik der Hertogin,
de tweede raakte den Prins in de keel en
sneed den halswervel door. De Hertogin
viel bezwpmd op de knieen van haar echtge-
noot, die ook terstond buiten kennis was.
Het Vorstelijk paar werd terstond naar
den Konak overgebracht, waar zij enkele
minuten na de aankomst stierven.
De dader van de tweede aanslag is ook
gearresteerd. Een woedende menigte wilde
beiden lynchen. Men gelooft dat bet corn-
plot ontworpen is door Bosniakken, die
steeds tegen anexatie bij de Oostenrijksche
monarchie hebben geprotesteerd.
De Aartshertog bevond zich in Bosnie
om aan de groote manoeuvres deel te nemen,
Het gerucht van een complot tegen den
Kroonprins had de laatste dagen de ronde
reeds gedaan en de politie had uitgebreide
voorzorgsmaatregelen genomen, die eveuwel
de verschrikkelpk misdaad niet hebben
kunnen verhinderen.
Frans Ferdinand, aartshertog van Oosten-
rijk-Este, was 18 December 1863 te Graz
geboren, als oudste zoon van Aartshertog
Karel Lodewpk, broeder van Keizer Frans
Jozef. Door den dood van Kroonprins Rudolf
en van zijn vader werd hij den aangewezen
troonopvolger. Op 1 Juli 1900 was hij
morganatisch getrouwd metde tot Hertogin
van Hohenberg verheven hofdame Sophie
gravin von Chotek, nadat hij voor zijn nako-
melingschap van de rechten op den troon
afstand had gedaan.
De daders van den aanslag ontkennen
medeplichtigen te hebben gehad en vatten
de zaak heel cynisch op. De letterzetter
sprong terstond na het werpen van de bom
in het water, om te trachten op die wijze
te kunnen vluchten. Dat baatte hem echter
niet en hp werd dadelijk gegrepen.
Op eenige schreven van de plaats waar
de tweede aanslag plaats had is een tweede,
niet ontplofte bom gevonden. Men ver-
moedt dat deze daar door een derde persoon
is neergelegd, toen deze bemerkte dat de
tweede aanslag gelukt was.
De noodlottige tijding werd terstond naar
Keizer Franz Jozef geseind, die zich te
Ischl bevindt. Hij weende, toen hij het
gebeurde vernam, zeggende//Mij wordt
hier op aarde niets gespaard Nu, dat
zich tijdens zijn leven in zijne naaste familie
verschillende noodlottige gebeurtenissen
voordeden is bekend. Hij trok zich terstond
in zpne apartementen terug.
Het medelijden met dezen grjjzen Vorst,
is algemeen. Men vreest, dat het gebeurde
op zijn algemeenen toestand, ook in verband
met zijn hoogen leeftijd, van grooten in-
vloed zal zijn.
Alle feesten in het land zijn afgezegd.
Te Weenen kwam de tijding, op een oogen
blik dat men volop in de feestvreugde zat,
en men wilde er eerst geen geloof aan
schenken.
De nieuwe Troonopvolger, Aarthertog
Franz Jozef, is 27 jaar oud. Hij is een
neef van den Koning van Saxen en is ge-
huwd met Syta van Parma. Hij is luitenant-
kolonel bij de infanterie, en spreekt vloeiend
Duitsch, Tzechisch, Hongaarsch en Fransch.
TER NEUZEN, 29 Juni 1914.
Het w ee r b e ri c h t van het meteorolo-
gisch instituut te De Bilt van heden, luidt
als volgt
Hoogste barometerstand 774.1 Horta.
Laagste barometerstand 747.5 Haparanda.
Verwachting tot den avond van 30 Juni
Meest matige zuidwestelijke tot noord-
westelijke wind, zwaar bewolkt, eenige kans
op regen of onweer vooral in het noorden,
koeler.
Bij Ministerieele beschikking is met
ingang van 1 Juli a.s., P. A. de Doelder
alhier benoemd tot electricien-hulpmachinist
bij de Rpkselectriciteitswerken van het
kanaal van Gent naar Ter Neuzen te
Ter Neuzen.
De sergeant bp het reserve-kader
D. W. Rommel, van Ter Neuzen, is be-
vorderd tot vaandrig.
Zaterdag reed een camion met een
paard er voor gespannen in redelijke vaart
van den april van de Noordstraat naar de
Vlooswjjkstraat. Op de helling geraakte
het lamoen van den wagen los. Het paard
liep daarmede de Vlooswijkstraat in, doch
de nu onbestuurbare wagen maakte een
zwenking naar het Nieuwediep en reed daar
door de vaart die hij bezat tegen den winkel
van den bakker Van der Plassche, wiens
winkelruit daardoor gebroken werd.
0 c
Zondagavond gaf het muziekgezelschap
z/De Vereenigde Werklieden" een concert
in ffDe Buiten-Societeit" alhier. Dit werd
begunstigd door zeer fraai weder en het
bezoek was dan ook redelijk. Het muziek
gezelschap voerde het programma op ver-
dienstelpke wijze uit.
Naar wij vernemen zal aanstaanden
Donderdagavond door het muziekgezelschap
z/De Vereenigde Werklieden" een concert
worden gegeven op de Markt.
Een Finlander, zekere G. T., matroos
aan boord van het alhier liggende Noorsche
stoomschip /,EUa" bevond zich gisteren
namiddag in dronken toestand op de Axel-
sche brug en trok in zijn brooddronkenheid
van een der daar passeerende meisjes een
armband van den arm. De brigadier der
marechaussee en de agent van politie Sol
zagen hetgeen plaats greep en namen den
matroos in arrest. Bij fouilleering op het
politiebureau werd de armband op hem
bevonden. De matroos zal ter beschikking
van de justitie worden gesteld.
Volgens mededeeling van het Loods-
wezen werden de volgende minste diepten
gevonden
op de reden van Biervliet bij den W.lijken
uitloopmiddenvaarwaters 20 d.Maan
den spitsetonskant 22 d.M., aan de stompe-
tonskant 21 d.M.;
in de Oude Everingmiddenvaarwaters
65 d.M.;
in de lijn der stompe tonnen Nos. 1, 2,
3, 4, 5 en 22 (Everingen) resp. 37, 50,
61, 45 en 63 d.M.; in de lpn der spitse
tonnen, B met bol, Nos. 1, la, 2, 3. 4 en
rood en zwart hor. gestr. kogelton No. 21
met kegel (Everingen) resp. 42, 79, 63,
61, 56 en 68 d M.
in het Schaar van Walsoorden in de lijn
der stompe tonnen No. 30 (Zuidergat), 1,
2, 3 en zwarte lichtboei No 36 (Zuidergat)
resp. 42, 50, 32 en 45 d.M.in de oude
lichtenlpn (Magere Merrie in middelste berm-
licht) 38 d.M., in de nieuwe lichtenlijn
(Magere Merrie in W.lijken bermlicht)
48 d M.
De O.lijke uitloop van het Schaar van
Waarde kan met 22 d.M. bevaren worden
in de lijn stompe ton No. 6zwarte licht
boei No. 43 (Nauw van Bat.)
„Ieder moet de gevolgen van zijn daden
dragen", sprak Leonore koel. „Ik heb geen
medelijden met hem", en haar hoekige trek
ken werden nog scherper.
Gravin Portia knoopte langzaam delinten
van haar hoed samen en lachte boosaardig.
„Ik denk toch, dat je nog wel een woord
van medelijden voor hem zou hebben, als je
hem zag", zei ze. „Maar laten wij daarover
zwijgen en liever naar het modemagazijn
van Morabeau gaan; het is imeer dan tijd.
Weinige oogenblikken later rolde het rij
tuig der gravin met de drie dames weg.
,,Wat heb je met graaf Norton gepraat,
Portia?" vroeg Leonore, nu wat lager van
toon. Wat heeft hij je gezegd?"
„0, weinig, heel weinig! Ik voor mij deel
de algemeene opinie, dat hij zwak van hoofd
is. Op mijn deelnemende vragen naar zijn
lang weg blijven en wat hij al dien tijd ge
daan had, antwoordde hij: Ik heb niets
gedaan. Denk eens, lady Carley leeft hier
hi Londen zeer teruggetrokken, God weet
waar! Hij vertelde, dat als de natuurlijkste
zaak ter wereld! Hij kwam volstrekt niet
op de gedachte mij te vragen, hoe ik of
mijn man het maken, maar nam plotseling
zijn hoed voor mij af en weg was hij.
Leonore antwoordde niets, maar opeens
boog zij ver vooruit. Zij sloegen de Oxford-
straat en en onder den stroom menschen
bemerkte zij de magere gedaan te van een
vrij langen lichtblonden man.
„Portia", riep zij met gedempte stem,
„kijk daar eens! Is dat graaf Norton
niet?"
„Ja, waarlijk, en hij heeft ons ook gezien.
Koelsier, stilliouden! Hij moet mee, of hij
wil of niet! Mijn waarde graaf Norton,
wat een gelukkig toeval! Mijn zuster Leo-
I nore sterft bijna van ongeduld u weer te
zien. Kom stap in. Er is nog een plaats
open en het doet ons alien veel genoegen u
te ontmoetten! Mary, ik stel je voor graaf
Norton, een Intiemen vriend van ons huis.
Miss Howard, mijn nicht!'
Tegenstand was onmogelijk. Het volgende
oogenblik reed het rijtuig voort. graaf Norton
zat er in.
Haar zuster had nietoverdreven. daclit Leo
nore. Zijn blond haar was verbleekt, maar
niet van ouderdom; zijn oogen misten den
vroegeren glans, hij was bijna niet te ho -
kennen. Voortdurend scheen hij rond te
zien naar iets dat hij zoclit of verwachlte
te zien. Zijn gelaat stond verstrooid en uit
zijn gesprek bleek, dat hij het grootsle deel
van zijn afwezigheid in Amerika had door-
geObracht. In Amerika? De beide zustei s
wisselden een blik van verstandhouding.
Daar was die vreemde ongetwijfeld, die
Bertha Darrell! Hadden zij elkaar weer-
gezien?
Men bereikte het modemagazijn.
„Graaf Norton, u gaat natuurlijk mee",
beval gravin Portia met verleidelijk lachje.
„Wij zijn spoedig gereed met onze zaken!"
Dc graaf bood haar den arm en geleidde
haar naar binnen.
Gravin Portia had verscheidene dingente
bestellen. Aan een avondtoilet moesten
eenige veranderingen gejmaakt worden, die de
winkeljuffrouw nauwkeurig aanteekende. Na
het nieuwe garneersel bij elkaar gezocht te
hebben, riep zij naar binnen:
„Juffrouw Stuart!"
Een zacht „ja" was het antwoord, maar
graaf Norton klonk dit woord als een don-
derslag in de ooren. Juffrouw Stuart kwam
in den winkel en nam vande winkeljuffrouw
de japon in ontvangst met de noodige aan-
wijzing voor het veranderen. Het was vrij
donker in het magazijn, slechts een oogen
blik viel het heldere daglicht op haar gelaat,
voor zij verdween.
Graaf Norton stond, als was hij uit een
diepen langen slaap ontwaakt. Hij had geen
gelaat kunnen zien, alleen had hij een ge-
daante bemerkt, maar dat „ja" had hem
geroerd tot in het diepst van zijnziel. Zou
'twaar zijn? Of was het een wreede ver-
gissing?
„Beste vriend", sprak gravin Portia, „hier
hebben wij onze zaken afgedaan. Wij kun
nen gaan!"
De graaf geleidde haar naar het iij.iuig.
Welke verontschuldigingen hij aanvoerde,
wist hij zelf niet goed, maar hij zag het
rijtuig wegrollen, terwijl hij zelf op den hoek
van de straat bleef staan en den uitgang van
het modemagazijn sclierp in liet oog hield.
I Had graaf Victor, Bertha zijn Bertha
eindelijk teruggevondenSedert tien lange,
lange maanden, zocht hij te vergeefs naar
de vrouw, die hij verloren had. Leefde zij,
of was zij'dood? Niemand wist het. Zij was
in de iwijde wereld ondergegaan zonder eenig
spoor na te laten, of sleet in kommervolle
omstandigheden haar treurig leven. Ruste-
loos zocht hij haar dag en nacht; al liet
mogelijke had hij gedaan om liaar te vinden
hij was naar Amerika gegaan in haar vroe-
gere omgeving onderzoek gedaan alles te
vergeefs. Eindelijk zag hij het nuttelooze van
zijn zoeken in en keerde naar Engeland terug.
Zoo waren tien maanden verloopen, en in
dien tijd had de gelijkenis op Bertha hem
tallooze malen op een verkeerd spoor ge-
bracht. Ook deze stem, die hij daar ge-
lxoord had, daar twijfelde hij niet aan
ook deze istern zou hem slechts bittere teleur-
stelling bereiden.
De tijd van werken zou weldra afgeloo-
pen zijn en dan zou die juffrouw Stuart
wel op straat komen om naar huis te gaan.
Zes uur! Zeven uur! Hij was koorts-
achtig opgewonden, toen hij een half dozijn
modenaaisters den winkel zag verlaten.
In de schaduw teruggetrokken keek hij
nauwlettend naar het gelaat der meisjes.
Daarherkende hij de gedaante, die hij
in den winkel zag. Het licht viel op haar
gelaat, juist toen zij dat met den sluier be-
dekte. Hier was geene vergissing mogelijk
zij was het! zijn Bertha!
Een oogenblik draaide alles voor zijn
oogen; hij waggelde als een dronkaard,
die naar een houvast zoekt; toen ver-
zamelde hij al zijn geringe kracht om haar
te volgen. Zij was hem reeds dertig a veer-
tig schreden voor en zij stapte goed door.
Hij hijgde, terwijl hij al zijn geringe krachten
inspande om haar in het oog te kunnen blijl-
ven houden.
Aan het eind van de Oxfordstraat kon men
bijna niet door de menigte heenkomen; maar
hoewel Bertha vlug overstak, toch zag hij
haar nog. Ook hij stak nog tusschen de rij-
tuigen door, de straat over, maar toen be-
gaven hem zijn krachten. De bodem scheen
onder zijn voeten weg te zinken, terwijl hij
in zijn hart een snijdende pijn voelde, alsof
daar een mes werd ingestoken. Gelukkig
greep hij nog een lantaarnpaal, terwijl hij
den koetsier van een huurrijtuig met de
andere hand een wenk gaf. Nauwelijks kon
hij nog zijn adres stamelen en toen zakte
hij half bewusteloos in het rijtuig neer.
„Nou, die heeft ook te diep in hetglaasje
gekeken", mompelde de koetsier, terwijl hij
de zweep over de paarden legde.
(Wordt vervolgd.)
