Ter Neuzensche Courant Zatordag8 18 Mei 1913.
BEPEOEFDE LIEFDE.
:!a, 5764.
52e Jaargang.
TWBBDB SLAD.
Buitenland.
FEUILLETOM.
Qe wffiiss IConstig Fredeeik mil.
Oyer den dood van den Koning van Dene-
marken worden uit Hamburg de volgende bij-
zonderheden gemeld
Maandagavond kwam de Koning hier uit Nizza
aan. Hij was vergezeld van de Koningin, zijn
dochters Dagmar en Thyra en Prins Gustaaf.
De Koning voelde zich gisteren vrij goed en
had 's avonds nog met veel eetlust gegeten.
Even na 10 uur ging hi} nog de straat op, om
eenige beweging te nemen. In de nabijheid
van de Ganzenmarkt begon hi} plotseling te
wankelen. Een agent zag het en ving hem op.
Hij vvoeg wie hy was en waar hi} heen wilde,
maar de Koning gaf geen antwoord meer. De
agent bracht toen den bewusteloozen beer in
een buurrijtuig naar het Havenziekenhuis. Daar
hieek de patient reeds overieden. Men bracht
hem toen naar de lijkenkamer, waar reeds eenige
andere dooden lagen. Eerst laat in den nacht
miste men den Koning in zyn hotel. Men ging
naar hem zoeken. Eerst zocht men alle nacht-
lokalen af en toen men hem daar niet vond,
nam men de politie in den arm. Deze outdekte
spoedig, dat in het Havenziekenhuis een deftig
gekleede oude heer binnengebracht was, die dan
waarschijnlijk de Koning zou zijn. Haar ver-
moeden bleek juist. Het lijk werd toen onmid
dellijk naar het hotel overgebracht.
Koning Frederik, op een wandeling in flam-
burg op straat neergevallen en als een onbekende
doode naar het ziekenhuis vervoerd, het is
een lot dat ieder burger kan treffen, maar niet
elkjvorst. Maar zoo was de Koning. Te Kopen-
hagen leefde hi} als de deftigste burgers, maar
als een burger. Zonder eenig vertoon van
vorstelijkheid 'oewoog hij zich in de stad, deed
hij inkoopen en maakte hij praatjes op zijn
wandelingen. De koninklijke taf'el was toe-
gankelijk voor bijna ieder burger, De raads-
leden van Kopenhagen, ook de socialisten, waren
vaak gasten ten hove maar ook hoogleeraren,
kunstenaars, bekende kooplieden en artsen, alien
werden bij tijd en wijle aan de koninklijke tafel
uitgenoodigd, waarbij men met hujselijke on-
gedwongenheid ontvangen werd.
Ondanks deze democratische houding in een
uiterst democratisch land, was de koning toch
eigenlijk niet populair. Men schreef hem een
geforceerd zoeken naar populariteit toe, het-
geen ouverdiend was, maar zijn oorzaak vond
in een zeker gebrek aan tact, dat den Koning
eigen was. Zijn vader, die zeer autocratische
neigingen had en gedureaide eenige tientallen
van jaren in een scherp conflict geleefd had
met de overgroote meerderheid van het volk,
werd aan het eind van die regeering meer ge-
liefd dan zijn democratische zoon ooit geworden
is. Toch ging het ook met Koning Frederik
in de laatste paar jaar veel beter. Men zal in
Denemarken niet gemakkelyk zijn diensten ver-
geten, die hij het land bewezen heeft in die
kritieke jaren 1908 en 1909, toen het Alberti-
schandaal en de regeerings-moeilijkheden, die
er middellijk en onmiddellijk het gevolg van
waren, ailes in de politiek van het land op losse
schroeven hadden gezet.
Van verschillende zijden was er ge'iutrigeerd
om den Koning tot een staatsgreep tegen het
parlementaire stelsel te bewegen, wat een nood-
lottige daad zou zijn geweest. Het ging toen
vrij wel onmogelijk voor den Koning een koers
te nemen, die niet een groot deel van het volk
ontstemde. Desniettemin gelukte hem dit. Hij
vond ontegenzeggelijk den besten weg uit de
moeilijkheden, zonder naar eenige zijde aanstoot
Gustaaf nam den stok, zette hem in den hoek
bij de kachel en nam daarop plaats tegenover
den gast. Hij bestudeerde het bruin, gerim-
pelde gelaat van den oude, om te onderzoeken
of deze ook iets wist, of eenig vermoeden koes-
terde. Er was echter niets op te lezen.
Weber was een oud-gediende uit den Selezi-
schen oorlog. Toen kolonel van Mackrott in
het jaar 1741 het huzaren-regiment oprichtte,
dat nog heden ten dage de zwarte uniform en
de berenmuts met het doodshoofd draagt, toen
was Weber geen jonge man meer. Maar toch
behoorde hij tot de eersten, die zich vnjwillig
ter beschikking van den dapperen kolonel stelden.
De heldendaden van dit regiment zijn in de
geschiedenis opgeteekend. Als zulk een zwarte
ruiter zich met de sabelgreep voor de muts sriet
en zijn paard de sporen gal, dan mocht God
dengene genadig zijn, die voor zijn zwaard kwam.
Weber had bij het beste eskadron gediend.
Bij Chototitz nam hij een Oostenrijksch officier
gevangen, die hem, zooals toen ter tijde ge-
woonte was, dadelijk beurs en horloge over-
te geven. Met een slag rees hij aanzienlijk in
de achting van het volk.
Een minder belangrijke zaak had dit kort te
voren voorbereid. Aan het hof voerde een fana-
tieke puriteiusche groep de heerschappij. De
toon, die daar officieel heerschte, stond in merk-
waardige tegenstelling tot de levenslustige natuur
en de levenswijze van den Koning. De dreige-
menten van deze groep, die de Koning jaren
geduld had, waren ten slotte niet alleen onver-
dragelijk, maar zelfs compromittant voor het
hof. Toen hield de Koning tot vreugde van
bijna de geheele bevolking ineens een radicale
opruiming.
In de politiek heeft Koning Frederik de
positie van Denemarken verbeterd. Zijn oude
vader had nooit het verlies van Sleeswijk-
Hollstein kunnen verkroppen en was Duitsch-
land tot zijn laatsten dag vijandig gezind ge-
bleven. Koning Frederik bracht onmiddellijk
verbetering in de verhouding tot Duitschland.
Hij was daarmede in volkomen overeenstemming
met de politiek van zijn regeering, die begreep,
hoeveel belang Denemarken er bij had om met
zijn machtigen buurman op goeden voet te staan.
In November 1906, in het eerste van zijn re-
reering dus, bracht hij een bezoek aan het
Keizerlijke hof in Berlijn. Te Berlijn gaf
men er blijk van deze daad des Konings te
waardeeren en hij was zoowel door het hof als
door de bevolking opmerkelijk hartelijk ont
vangen.
Deze goede verstandhouding is blijkbaar ge-
bleven. Dit ging nu te gemakkelijker, omdat
Koning Frederik's oudste zoon Christiaan, die
hem nu opvolgt, getrouwd is met de zuster van
de Duitsche kroonprinses.
Op het slotplein der Amalia-burcht had zich
Woensdag een volksmenigte van 30 tot 40.000
personen verzameld, toen de Minister-president
Berntsen op het balcon van het paleis van
Christiaan VII trad, en met liuder stemrne uit-
riep //Koning Frederik VI11 is dood Leve
Koning Christiaan X
De menigte beantwoordde deze
van den premier met een negenvoudig hoera-
geroep. Koning Christiaan trad hierop, in
generaals-uniform gekleed en met het blauwe
lint der Oiifantsorde om, op het balkon, ont-
blootte het hoofd, en hield een redevoering, die
menigmaal door betuigingeu van instemming
der menigte werd onderbroken.
z/De treurige tijding", aldus Koning Christiaan,
z/heelt alle Denen getrofi'en. De Koning, mijn
innig beminde vader, die zelf hoopte, frisch en
gezond weder tot ons terug te keeren, is plot
seling gestorven. Een zware verantwoordelijk-
heid is thans op mijn schouders gelegd, maar
ik hoop, dat hetzelfde vertrouweu, dat men mijn
veelgeliefden vader heeft betoond, nu ook mij
betoond zal worden. -
Mijn doel zal zijn, te streven naar Denemar-
ken's geluk, vrijheid en zelfstandigheid."
De menigte barstte hierop loS in een langdurig,
geestdriitig gejuich. De vlag op het paleis,
die halfstok gewaaid had, ging de hoogte in,
en de forten vuurden de kouingssaluutschoten.
De nieuwe Koning van Denemarken werd den
26en September 1870 te Charlottenlund geboren.
Hij is gehuwd met Alexandrine, liertogin van
Mecklenburg. Hij heeft twee zoons, n.l. Chris
tiaan Frederik, geboven in 1899, en Knud
Gliristiaan, geboren in 1900.
verklaring
TER NEUZEN, 17 Mei 1912.
Door de volksbibliotheek werden in het
leesseizoen 1911/12 October—April, 4927 boe-
ken ter lezing gegeven.
Gisteren, Heraelvaartsdag, hield de afd.
van de Nationale Christen Geheel-onthouders-
handigde. De huzaar bekeek het geld, nam er
een dukaat van en gaf den officier beurs en
geld terug. //Luitenant," zeide hij, ,/gij zijt
een gevangeen en hebt uw geld noodig deze
hier," en tegelijkertijd sloeg hij op zijn sabel,
zzgeeft mij elken dag zoo iets." Voor dit f'eit
werd Weber door zijn kolonel tot onderofficier
benoemd. In den aanvang van den zevenjarigen
oorlog echter werd hij zwaar gewond en moest
naar zijn geboorteplaats terugkeeren. De hu-
zarenberenmuts echter zette hij niet meer af,
om welke reden men hem spoedig //Doodshoofd"
noemde.
Dat was de man, wiens verweerd, met lit-
teekens bezaaid gelaat Gustaaf thans te vergeefs
trachtte te bestudeeren.
De weduwe had zwijgend, maar met blijk-
baren weerzin den sterken drank ingeschonken.
z/Alle duivels, dat noem ik eerst jenever Weet
ge, 'tis niet, dat ik zooveel van jenever houd,
maar ik houd zooveel van mezelf, als ik een
flinke portie binnen heb. Hahaha 1 Vrouw
Horen, op een been kan een mensch niet loopen,"
ging hij lachend voort, //het eerste glas moet
nog een broertje he'oben."
Zonder een woord te spreken, schonk de
weduwe het glas weder vol.
*Gezondbeid, juffrouw en jonge mangrijnsde
Weber, met de fonkelende, door honderd kleine
rimpeltjes, omgeven oogen, eerst de moeder en
vereeniging eene groote propaganda vergadering.
Reeds een paar dagen had het lokaal Bethel
veel bekijks, doordat de afdeeling de beide ramen
met verschillende voorwerpen dienende tot re
clame had versierd.
De zaal was op het aangekondigde uur starnp-
vol, zoodat velen zich met een staanplaats
moesten behelpen.
Na opening door den voorzitter, den heer
B. N. van Dijke, met gezang en gebed, hield
deze een boeiende rede over de heerschende
drinkgewoonte. Hy toonde door vele voorbeelden
aan, hoe de drank is. een vijand voor stad en
land, een nadeel voor het lichaam, een schade
aan het zieleleven. Hij besprak verder de uit-
werking van den drank in het huisgezin. llart-
roerend was de stem van een jeugdig meisje
voch, vader! kom mee nu naar huis dat door
den spreker werd voorgedragen.
Ook op het nageslacht werd door hem ge-
wezen. Hij las een testament voor, dat iedere
dronkaard nalaat aan zijn erfgenamen. Geschetst
werd verder, vroolijkheid en blijdschap met en
zonder drank.
Na dit alles duidelijk te hebben uiteengezet
noodigde spreker ieder uit tot tegenspraak,
waarvan geen gebruik gemaakt werd.
Op de uitnoodiging om toe te treden als lid
der vereeniging meldden zich 20 personen aan.
Het verdere deel der vergadering werd ge-
passeerd met het zingen van liederen door de
Chr. zangvereeniging //Looft den Heer" en het
geven van voordrachten enz. door leden der
afdeeling.
Deze leerzame en welgeslaagde vergadering
werd gesloten met dankzegging door een lid
der afdeeling, die te voren een en ander mede-
deelde uit eigen ervaring.
Gisternamiddag werd in het vereenigings-
gebouw van //De Vereenigde Handwerkslieden"
de gewone jaarlijksche tentoonstelling gehouden
van teekeningen, door leerlingen van den vak-
cursus van genoemde vereeniging in het afge-
loopen seizoen vervaardigd.
Er was Zoowel op het gebied van vak- als
van handteekenen veel te zien, en uit alles blijkt,
dat de leerlingen met vrucht profiteerden van het
door hhiiue onderwijzers gegeven onderricht.
Velen kwamen in de zaal een kijkje nemen.
Bij het sluiten der tentoonstelling besprak
de directeur, de heer Eijke, de restfltaten van
den afgeloopen cursus. Uit hetgeen thans weder
te zien was bleek van goeden vooruitgang. Hij
bracht dank aan de verschillende onderwijzers
voor hunne toewijding en drukte de leerlingen
op het hart, dat het zeer geweuscht is, trouw
de lessen te volgen.
Spreker memoreerde ook dat het voornemen
om aan de lessen uitbreiding te geven niet kon
worden uitgevoerd omdat de Minister niet ge-
negen was eene noogere rijkssubsidie toe te
staan, in tegenstelling met de provincie en de
gemeente. Eene vernieuwde aanvraag is gedaan
en de vereeniging hoopt dat haar verzoek thans
gunstiger zal worden ontvangen.
Een genoegen was het hem, aan verschillende
leerlingen, als aanmoediging voor hun vlijt en
ijver, eenige prijsjes te kunnen uitreiken.
Die prijzen waren toegekend als volgt
4e leerjaar. le prijs, M. de Kraker te Hoek,
een waterpas, 2e prijs M. Lansen te Ter Neuzen,
een rechthoek.
3e leerjaar. le prijs, E. Guillet te Ter Neuzen,
plamuurmessen, 2e prijs, P. Hamelink te Hoek,
een schaaf, aanmoedigingsprijs een truweel,
P. W. Nieuwelink te Ter Neuzen.
2e leerjaar. le prijs, een teekenhaak Abr.
de Zeeuw, 2e prijs, 2 driehoekeu, E Scheele,
3e prijg een dubbele decimeter, J. Molegraaf.
le leerjaar. le prijs, een tubedoos Joris
daarop den zoon aankijkende. //Gij ziet er niet
uit als gewoonlijk, heer Horen, waarom beproeft
gij 't ook niet eens met de jenever
Hij goot het glas in een teujj door zijn keel-
gat, zette het omgekeerd op zijn knie en be-
kbek het met grappig leedwezen.
z/Ge hebt zeker toch reeds geboord, dat van-
daag op de boerderij van Krussof geen huwelijk
gesloten is 7" ging hij voort.
;/Ja dat heb ik geboord," antwoordde Gustaaf.
z/Weet gij niet, waar de baron gebleven is
z/lk weet niet meer en niet minder dan alle
anderen. Hij heeft de juffer leelijk laten zitten
en is er toen van tusschendoor gegaan, om
het geklets niet te moeten aanbooren."
z/Hebt ge hem ook niet meer gezien
z/Zeker. Gisteravond kwam de baron zelf en
in hoogst eigen persoon bij me en gaf mij een
brief voor juffrouw Krussof, dien ik heden ook
bezorgd heb. Op het kasteel was bezoek en
't ging er recht lustig toe, maar de baron was
heel nuchter."
ffGe gelooft toch niet dat hem een ongeluk
overkomen kan zijn vroeg Gustaaf met een
haperende stem.
Hij deed bovenmenschelijke pogingen om
zijn angst en opgewondenheid te verbergen.
z/Dat zou ik niet durven zeggen. 't Was een
barre nacht, maar de baron zal niet zoo
spoedig in de val loopen," lachte de oude.
Wisse, 2e prijs, een trekpen, Chr. Allaart,
3e prijs, een schetsboek, J. van Breen.
De leerlingen bij wier naam geen woonplaats
is vermeld, wonen te Ter Neuzen.
Na afloop der prijsuitreiking werd de tentoon
stelling door den directeur, onder dankzegging
voor de belangstelling, gesloten.
Arrestatie te SluisJcil
van een unoovdenaav en inbveJcev
Donderdagvoormiddag werd alhier door den
agent van politie Meulbroek, denfijksveld\s achter
Goosseu en den onbez. rijksveldwachter Vv illems
zwaar geboeid een persoon binnengebracht.
Nader bleek dit te. zijn J. P. Vermeulen, oud
24 jaar, fabriekswerker te Lokeren, wiens op-
sporing en aanhouding Woensdagnamiddag door
de Belgische justitie was verzocht, wegens moord,
onder mededeeling van zijn signalement.
Toen dit signalement den agent Meulbroek in
den laten avond van Woensdag bekend werd,
herinnerde hij zich, den gezochte dien dag ver-
moedelijk een paar malen te hebben ontmoet.
Het onderzoek, door de politiemannen van
Sluiskil nog dien avond ingesteld, had geen
resultaat. Zooals later is geblekeu bracht de
gezochte den nacht buiten door.
Gisterenmorgen echter werd hij aangetroffen
in het cafe van Pieters, in de Blikstraat, waar
hij een glas bier dronk. Hij liet zich vrij kalm
arresteeren en meenemen.
Bij een door den inspecteur van politie al
hier ingesteld onderzoek werd op hem bevon-
den een scherp broodmes, een scheermes en
een bedrag van ongeveer 150 aan Neder-
landsch baukpapier, benevens eenige sieraden.
Terstond rees het vermoeden dat hij na zijn
vlucht op Nederlaudsch gebied dit geld had
gestolen.
Nadat hij dit eerst ontkende viel hij later door
de mand en bekende Woensdagmorgen door het
indrukken eener ruit zich toegang te hebben
verschaft tot eene woning onder de gemeente
Axel. De bewoners waren afwezig. Hij had
eene kast opengebroken en uit een laadje het
geld en de sieraden weggenomen. Ook had hij
in die woning de op hem bevondeu inessen
ontvreemd.
Omtrent den moord deelde hij mede de vrouw,
de 27jarige Helena Meert, vrouw van Ed. Eve-
raert, met wie hij sedert eenige jaren in betrek-
king stond, Dinsdagmorgen na het vertrek van
haar man te hebben bezocht, dat tusschen hen
twist ontstond, dat de vrouw met een pook
begon te slaau en dat hij toen een rnes dat
ergens lag gegrepen heeft, daarmede in bet
wilde heeft gestoken, tot hij de vrouw»aan den
strot raakte, wat Sink moet aangekomen zijn,
daar zij toen neerstortte.
Onderwijl dit gebeurde liepen hare 2 kinderen,
jongetjes van 5 en 6 jaar, over den vloer te spelen.
Na het plegen van de misdaad vluchtte de
moordenaar door de graanvelden naar Neder-
landsch groodgebied, waar hij zich niet meer
verdekt heeft opgesteld. Meermalen kwam hij
politiemannen tegen. Het schijnt dat hij niet
goed wist wat te beginnen en geen voornemen
had verder weg te vluchten. Ware zijn signalement
en de mededeeling van het gebeurde vroeger
aan onze politie ter oore gekomen, hij zou
vermoedelijk reeds eerder gearresteerd zijn ge
worden.
Daar gisternamiddag alhier nog niets van een
diefstal in Axel bekend was, begaf de inspecteur
van politie zich met den arrestant onder geleide
naar Axel, waar de gearresteerde in tegenwoor-
digheid van den commandant der brigade rnare-
chaussee de plaats wees waar hij had ingebroken.
Dit was bij D. A. v. Overloop, aan den Armen-
dijk. Woensdagnamiddag van zijn werk thuis
komende, had deze de inbraak en diefstal ge-
constateerd.
Gustaaf huiverde. //Als hij slechts gewacht
had," kreunde hij voor zich heen, er niet op
lettend, dat hij met alleen was, //was hij naar
haar toegegaan
Knarsend biet hij de tanden op elkander.
De weduwe gieep hem bij den schouder. Hij
kwam snel tot bezinning en zag, dat de scherpe
glinsterende oogen van den boscliwachter on-
afgebroken op hem gevestigd waren.
z/Wat zeide je, Weber,'' vroeg hij barsch.
,/Ik heb niets gezegd, maar het schijut mij
toe, dat het sedert gisterenavoud noch slechter
met je gegaan is, heer Horen."
z/Wat zeg je, wat moet dat beteekenen riep
Gustaaf woest.
/Niets. Maar ge behoeft een armen kerel
niet dadelijk met huid en haar op te vreten.
Gustaaf steunde het hoofd in de handen.
//Let er maar niet op Weber," prevelde hij.
„Mijn ongeluk heeft mij't hoofd op hoi gebracht.
Je zult 't wel kunnen begrijpen."
,/Dat kan ik zeker, heer Horen. Maar dink
opgerukt en voorwaarts, dan komt ge er wel
doorheen. Als de vijand snelvuur geeft, dan
moet ieder'een zich bukken, begrijpt ge. Ik
heb 'tdikwijls moeten doen en nu moet gy
'took. De zaak moet toch weer op zijn pootjes
terecht komen. De juffer is nu weer vrij, dus
er nu weer maar flink op los getrokken lleb
ik geen gelijk (Wordt vervolgd.)
n
