Ze waarscbuwden den veerman Vos, die dadelijk
met zjjn bootje naar de plants toeroeide, den
man uit het water haalde, hem aan een paal
vastbond en inmiddels de politie waarscbuwde.
Daarna is de man naar he! Iijkenhuis gebracht
waar een geneesheer hem onderzocht.
De verdronkene is een tamelijk net gekleed
onbekend man, omstreeks 60 jaar oud, met
kaal hoofd en grjjze snorhij droeg schoenen
met gespen en zijn ondergoed was met de letter
L. gemerkt. In zijn bezit werden gevonden
een portemonnaie met 46 cent, een leege sigaren-
koker, een zakdoek en een kaartje van de
Vlissingsche tram.
Vermoed wordt dat de man, waarschijnlijk
een kermisreiziger, hier ter stede een dag of
acht geleden te water geraakt is. Teekenen
van geweld waren niet aanwezig.
Een buurman heeft later gemeend het lijk
te herkennen als dat van zekeren L., gepen-
sioneerd machinist van den watermolen uit Kou-
dekerke, den laatsten tijd wonende op het Hof-
plein alhier.
Dinsdagavond is hij voor 'tlaatste thuis
gezien. Het tramkaartje in zijn zakken is te
verklaren uit de omstandigheid dat hij iederen
Zondag tot Dinsdag in Vlissingen bij familie
vertoefde.
Treurige huiselijke omstandigheden moeten
oorzaak zijn van het gebeurde.
(Middelb. Crt.)
Ten bewijze dat de droogte overal ge-
voeld wordt, kan onder anderen het volgende
dienen
In Gelderland ligt in de omstreken van St.
Heerenberg, het dorpje floog Elten, aan den
voet van den Elten berg. Op dien berg bevindt
zich de Drususput, 72 meter diep en nu zijn
de dorpbewoners genoodzaakt, door de groote
droogte zich uit dien put van water te voorzien.
Oratrent den vermisten oud-minister, Mr.
J. C. de Marez Oyens, is steeds niet de minste
tijding vernomen. De tweede brigade, die gisteren
uittoog om eenig spoor te zoeken, keerde zonder
resultaat te Partenkirchen terug. De pogingen
worden heden met nog meer krachten herhaald.
De Zeeliedenstaking te Amsterdam
opgeheven.
Woensdagmiddag te 5 uur werd in ffPlan-
cius" te Amsterdam een huishoudelijke ver-
gadering gehouden van de zeelieden. Met 409
tegen 254 stemmen en 39 bianco werd, nadat
de vergadering ongeveer twee en een half uur
geduurd had, besloten de staking op te heffen.
Dit besluit was belichaamd in de navolgende
motie
»De vergadering van zeelieden enz., kennis
genomen hebbende van het bestaan van een
commissie uit de burgerij, welke het verlangen
koestert zoo mogelijk de beeindiging te bevor-
deren van den ongeregelden toestand, waarin
het zeemansbedrijf hier ter stede verkeert
overwegende, dat het nog eenigen tijd kan
duren voor genoemde commissie eenig resultaat
zal kunnen bereikenoverwegende, dat het
aantal zeelieden dat zich bij de staking aan-
sluit steeds grooter wordt en daardoor steeds
meer geld voor steun noodig isvan meening
zijnde, dat genoemde commissie ook na op-
heffing der staking nuttig werk kan verrichten
in het belang der zeelieden besluit de staking
op te hefFen, en hiervan mededeeling te doen aan
de betrokken stoomvaart-maatschappijen."
Na afloop der vergadering trokken de zee
lieden zingende de stad in.
Toonbeelden van Moeders.
Woensdagmiddag om ongeveer half vier
kwamen in den winkel Maison Pierres, Nieuwen-
dyk bij den Dam te Amsterdam, twee vrouwen
binnen ieder met een kind aan de hand, meisjes
van vijf en twaaifjaar. De vrouwen wenschten
schilderijen te koopen, doch konden geen keuze
doen en wilden nu de byouterien zien. Men
geleidde hen naar de byouterienkast en na lang
wikken en wegen werd daar een eenvoudige
broche van 40 cents gekocht, waarop de vrouwen
den winkel verlieten.
't Was den winkelbediende, die de vrouwen
geholpen had, opgevallen, dat ze zich vreemd
gedroegen en daarom telde hij de voorwerpen
van een zilver-blad, dat hij even onbeheerd had
laten staan, na, en het bleek, dat twee zilveren
bonbonnieres en een servetring ontvreemd waren.
De winkelbediende holde de straat op, doch
ontdekte de dames niet meer. Hij begaf zich
tenslotte naar het bureau St.-Pietershal en toen
hij daar weer uit kwam zag hij tot zijn ver-
wondering juist de vrouwen en de kinderen
voorbijgaan, die wegvluchtten zoodra ze hem
zagen. Maar met behulp van een tweetal
agenten duurde het niet lang, of ze waren ge-
arresteerd, doch niet voordat een van de kinderen
een bonbonniere had weggeworpen.
Op 't politiebureau kwamen bij het fouilleeren
nog meerdere ontvreemae artikelen te voor-
schijn, terwijl in de woonhuizen in de Jordaan
nog wel een kar vol goederen werd gevonden.
Het kwam aan het licht, dat de moeders de
kinderen afgericht hadden om voor hen in de
winkels zooveel zij konden ongemerkt weg te
nemen.
Te Enschede is Woensdag in het zieken-
huis overleden de landbouwer J. Eggink, uit
Markelo, die bp een twist met zijn schoonzoon
A. Z. te Goor eenige ernstige messteken ont-
vangen had op 30 Juli.
Naar aan de 's H. Ct. gemeld wordt, is
te Antwerpen naar alle waarschijnlijkheid de uit-
breker De Haan gepakt.
De 77jarige S. te WijDgaarden is Dinsdag
te water geraakt en eenige oogenblikken later
levenloos opgehaald.
Terwijl Dinsdagavond vrouw V., te Wage-
ningen, met haar 3jarig zoontje op den schoot
at, trok het kind onverhoeds een brandend petro-
leumstel omver, zoodat de brandende olie over
beiden heenstortte, waardoor ze oogenblikkelijk
in vlam stonden. Vrouw V. liep gillend de straat
op en werd een eind verder door buren ge-
grepen, die haar de brandende kleeren van het
lijf rukten en het vuur bluschten. Zij had over
het geheele lichaam hevige brandwonden ge-
kregen. Ook het kind was er zeer ernstig aap
toe. Geneeskundige hulp werd spoedig verleend.
De toestand van de ongelukkige slachtoffers is
hoogst ernstig.
In de Houtstraat te Leiden heeft Wofensi-
dagmorgen een hond een kind van den staf-
muzikant J. een stuk uit het gelaat en uit den
arm gebeten. Het kind werd ter bebandeling
naar het Hopital Wallon en de hond ter obser-
vatie naar het politiebureau gebracht.
Goedkoope groenten.
De gaardeniers in Friesland en zeker ook
wel elders klagen steen en been. Door het
warme weder zijn de groenten vooral de
boontjes ineens rijp geworden en is er over-
vloed. En die overvloed heeft tengevolge, dat
ze zoo goed als onverkoopbaar zijn. Aan in-
maken denken de huismoeders in deze warme
dagen nog niet en dat maakt de zaken voor
de gaardeniers nog slechter.
Een hunner heeft meer dan 80,000 snijboonen,
die noodig geplukt moeten worden. Hij laat
ze maar hangen, want verkoopen kan hij ze
niet. Een ander bood snijboonen aan tegen 1
gld. zegge een gulden de 1000 stuks
hp kon er geen kooper voor vinden. En met
andere groenten gaat het eveneens zoo.
Een groentenkoopman bood bloemkool aan
tegen 1 cent per stuk. Hij kreeg er geen bod
op. Toen nam hij een kort besluit en wierp
de bloemkoolen in het kanaal.
En toen repten de niet-koopers zich, de
koolen op te visschen
Men ambtenaar, die zich voelde.
In het werk van J. Eggink, Album der Pas-
terijen, komt onderstaand staaltje van ambtelijke
courtoisie in de 19e eeuw voor.
De Weledele Gestrenge Heer en Mr. Bernard
Wichers, Advocaat bij het geregtshof van de
Provincie Groningen, Ontfanger van de Directe
belastingen en accijnsen in de gemeente Baflo
vindt zich verpligt om aan de ingezetenen bekend
te maken
Navolgende bepalingen ten zijnen kantore.
le. het zal niemand geoorloofd zijn, om het
kantoor binnen te treden, alvorens aan de deur
geklopt te hebben en van binnen horende roepen
met luider stemme
BINNEN.
2e. Zal men de deur mogen openen en met
ongedekten Hoofde, binnen treden, zonder te
rooken of op eenige andere wijze tabak te ge-
bruiken, vermits het zwakke caliber van den
ondergetekende zulks niet gedoogt.
3e. Een ieder zal verpligt zijn om den onder
getekende in deze wijze aan te spreken, namelijk
Dw dienaar Mijnheer Ontfanger
Hoe vaart UEdele.
Kan ik geholpen worden
4e. Evenmin zal iemand de stoutheid mogen
nemen, om op een stoel te gaan zitten, alvorens
hem zulks wordt gepresenteerd en eindelijk ten
5e. Heb ik gemeend als een man van op-
voeding deze bovenstaande wellevendheid aan
een onbeschaafd publiek onder 't oog te moeten
brengen, en ik vertrouw, dat niemand mij zulks
ten kwade zal nemen, aangezien ik het vatt
ganscher harte meene.
Baflo, den 21 February 1826.
B. W. WICHERS.
Bovenstaand is een afschrift naar het origineel,
gevonden in de archieven van het Ministerie
van Financien.
Maandagavond heeft een Haagsche dame
die met haar familie te Volendam logeert, een
paar gouden ringen op de waschtafel in het
hotel laten liggen. Toen zp de voorwerpen
wilde terughalen waren ze verdwenen.
Het geval heeft zich als volgt toegedragen
Een van de dames van een Hollandsch ge-
zelschap begaf zich na de lunch naar de toilet-
kamer, om haar handen te wasschen, maar liet
er per ongeluk haar beide ringen, een zegelring
en een verlovingsring, achter.
Nadat zij in de restauratiezaal teruggekeerd
was, begaf een Amerikaansche dame zich naar
de toiletkamer en wiesch daar eveneens haar
handen, waarna zp zich met een heer die haar
vergezelde, naar de tram naar Edam begaf.
Toen zij even weg waren, sprong fie Hol-
landsche dame plotseling geagiteerd op en riep
uit: //Mijn ringen zijn weg Men zocht overal,
het eerst in de toiletkamer, maar zonder resul
taat de ringen waren en bleven zoek.
Een van de dochters van den hotel-eigenaar
herinnerde zich, dat zij beide ringen op de
toilettafel had zien liggen, terwijl de Ameri
kaansche dame er bezig was, en men kwam
tot de conclusie, dat deze dame de ringen moest
hebben weggenomen. Zoo vlug men kon, ging
men dus naar het station van de Edammer tram
en daar vroeg de dochter van den hotel-eigenaar
beleefdelijk de ringen terug.
„Waar heb je de ringen, Will vroeg de
Amerikaansche aan haar reisgenoot.
,/Ik heb ze op het eind van de tafel in het
hotel gelegd", antwoordde deze hierop.
Dus ging men weer naar het hotel terug,
maar vond daar geen ringen. En men besloot
de politie te Edam telefonisch te verzoeken, de
Amerikanen aan te houden en te fouilleeren. Aldus
geschiedde en nadat de verlovingsring in een
zak van den Amerikaan was gevonden, kwam
de zegelring ten slotte uit den schoen van dezen
gentleman te voorschpn.
's Nachts werden de man en de vrouw, die
zich de artisten Will Rogers en Mary White
noemen, in een kamer van het raadhuis opge-
sloten en den volgenden dag ter beschikking
van de justitie gesteld.
Men denkt, omdat beiden een deftigen indruk
maken, met kleptomanen te doen te hebben.
Eenige dagen geleden werd te Straatsburg
een banklooper op straat beroofd van zijn porte-
teuille, waarin zich 25.000 Mark bevond. Het
door de politie ingestelde onderzoek heeft nu
bewezen, dat de roof gepleegd is door een student.
Men is den roover nog niet op het spoor.
Op de Tegeler See, bij Berlijn is een
roeiboot onder de steven van een passagiers-
boot geraakt. Van de drie inzittendeu ver-
dronken een dame en een heer de derde pas-
sagier, een heer, werd met zeer veel moeite
gered.
Eindelijk is er thans omtrent de motieven
tot den afschuwelijken moord te Boom licht
opgegaan. De Neubourg en zijn vrouw hebben
volledige bekentenissen afgelegd, nadat zij beiden
nog eens ondervraagd waren.
Eerst De Neubourg, die geheel verslagen was,
toen hij vernam, dat men de overblijfselen van
een portefeuille in zijn woning had gevonden.
Yermoedende, dat zijn vrouw had geklapt, riep
hp uitffWelnu, ik wil er een einde aan
maken." En toen deed hij een omstandig relaas.
De misdaad werd door het echtpaar, dat in zeer
slechte financieele omstandigheden verkeerde,
voor eenige maanden beraamd. De vrouw diende
als Jokvogel en Roseublum liet zich vangen
en werd herhaaldelijk met haar gezien.
Toen.wp trouwden aldus verhaalde De Neubourg
volgens de ,/Nieuwe Gazet", bezaten wij bijna
niets. Wp gingen op een kwartier wonen boven
een her berg naast de slijperij.
Wij zochten, net gelijk door welk middel,
ons klein bezit te vergrooten. Zoo kwam bij
ons het idee op, Rosenblum die wekelijks bij
ons kwam, uit te schudden. Alleen het middel
om hiertoe te geraken, hadden wp nog niet
gevonden.
Later gingen wij in de Wipstraat wonen.
Soms ging mijn vrouw met Rosenblum in de
herberg, waar wij vroeger woonden, een glas
bier drinken, en zulks om geen achterdocht te
verwekken.
Wij besloten dan, samen den diamanthande-
laar te vermoorden en zijn lijk in den hof te
begraven.
Ik had hem de week tevoren gevraagd, een
partij diamanten mede te brengen, daar ik
zegde er te willen koopen. Wetende, dat Ro
senblum Dinsdag zou komen, plaatste ik mij
op de fabriek op die wijze, dat ik mijn woning
zien kon. Yroeger zegde ik dat zulks was om
mijn vrouw te kunnen bespieden, hetgeen on-
waar is, want ik ben nooit jaloersch geweest.
Vandaar zag ik den diamantkoopman voorbij
mijn huis gaan. Ik zag mijn vrouw hem ook
teekenen geven om binnen te komen.
Aanstonds verliet ik mijn w^'k, onder voor-
wendsel eenig gereedschap te gaan halen, en
liep naar huis, waar eenige oogenblikken ua-
dien Roseblum aanbelde.
Ik bracht hem in de achterkamer en gelastte
mijn vrouw een balans om diamant te wegen,
te gaan halen.
Rosenblum zette zich aan tafel, haalde zijn
brieventasch te voorschpn en legde de ver-
schillende partijen open in pakjes. Intusschen
was mijn vrouw weergekomen.
De koopman zat voorover gebogen. Ik deed
een teeken aan Celine, dat het tijd was.
Zij hief de bijl in de hoogte en trot Rosen
blum met een geweldigen slag op het hoofd.
Ik sprong recht, greep een hamer en begon
op mijn beurt als een razende op het hoofd
van den man te slaan.
Naar de Matin meldt heeft de cholera te
Marseille geen epidemisch karakter. Alle moge-
lijke zorg voor isoleering der gevallen is geno
men. Daardoor wordt het ontstaan van een
haard vermeden.
In bet krankzinnigengesticht te Saint Pierre
is de toestand ernstig. 27 gevallen hebben
zich al voorgedaan en Dinsdagavond zijn nog 8
nieuwe gevallen vastgesteld in een vrouwen-
afdeeling. Het gevaarlijkste voor de omgeving
is het feit, dat de reinigingsdienst niet is aan-
gesloten op de stedelijke riolen, maar uitkomt
in een klein riviertje, dat door eeu volkrijke
buurt stroomt. Toch hebben de autoriteiten
zoo goed mogelijk hun voorzorgsmaatregelen
genomen. Ook is besloten om in het krank
zinnigengesticht het serum van Dr. Salembini
te gebruiken.
Toen de Franscbe onderzeeboot //Rubis"
bp Cherbourg oefeningen maakte, begon zij
plotseling te zinken, waarschijnlijk doordat uit
onvoorzichtigheid een luik aan het voorsteven
opengelaten was. De kapitein bevond zich op
het bovendek en beval luitenant Carbonnier
naar het benedendek te gaan om te trachten de
boot weer vlot te maken. De luitenant vond
het scheepsruim reeds geheel vol water en
onder de manschappen heerschte een wilde
paniek. Slechts een, een Bretonsche bootsman,
had nog eenige kalmte bewaard.
De moed en vastberadenheid van den officier
bracht de manschappen tot bezinning. Hij liet
de loodgewichten yan den kiel losmaken, de
schotten sluiten epn de dekopening stoppen.
Daarna zette hij de gelukkig nog onbeschadigde
turbine van bet achterschip in beweging, om
het water uit te pompen. Na eenige angstige
minuten begon het voorschip zich op te heffen,
langzamerhand ging het geheele schip omhoog
en vertoonde zich weldra weer aan de opper-
vlakte. Luitenant Carbonnier is voorgedragen
voor het Legioen van Eer.
Automobiel-ongelukken. Omtrent het
eergisteren gebeurde automobiel-ongeluk te
Cormery in Frankrijk, deelt men de volgende
bijzonderheden mee
Tien studenten der Medische Hoogescbool te
Tours waren tegen zes uur 's morgens een
uitstapje begonnen in een auto, die slechts vijf
plaatsen had. De wagen bereikte een kwartier
later het op 16 K.M. afstand gelegen stadje
Cormery, en stoof in voile vaart den steil
afloopeuden toegangsweg af, toen plotseling de
band van een voorwiel sprong.
De bestuurder verloor de macht over zijn
stuurwiel, de auto gleed zijdelings uit, kantelde
om en sinakte toen nog tegen den nog gesloten
winkel van een kapper. De inzittenden werden
met vreeselijk geweld op straat geworpen. Drie
studenten bleven op slag dood, terwijl de andere
zeven en de chauffeur alien zeer zwaar gewond
werden. Een hunner is reeds overleden.
De automobiel van prins Heinrich van Pruisen
en diens adjudant vloog, uit Nederland komende,
bij Cloppenburg tegen een boom. De chauffeur
kreeg een schedelbreuk. De adjudant werd
licht gewond, de prins kreeg geen letsel, doch
toeft nog in het plaatsje.
In de Hongaarsche gemeente Edeleny zijn
Maandagnacht de cafehouder Czeisler en zijn
vrouw door bijlslagen vermoord, terwijl Czeisler's
zuster zoo zwaar werd gewond, dat er geen
hoop bestaat, haar in het leven te behouden.
De afschuwelijke misdaad werd des nachts
tegen twee uur gepleegd. De dader is aan den
kant van het langs 't huis stroomend riviertje
door een klein gat in den kelder gekropen
en is van daar door de tapperij de voorste
woonkamer binnengedrongen, waar Czeisler sliep.
Met een enkelen bijlslag verpletterde de
moordenaar hem de hersenen. Op het gerucht
kwam de in de naast gelegen kamer slapende
vrouw Czeisler toeloopen. Ook zij werd met
een paar vreeselijke slagen met de bijl gedood.
De ongelukkige was pas 18 jaar en eerst 4
maanden met Czeisler gehuwd. Diens zuster
die tijdelijk bij het echtpaar inwoonde, had
geen tijd om op te staan, want de moordenaar
trof haar met een paar bijlslagen, die haar
doodelijk verwondden.
Des ochtends om 5 uur vond de vrouw van
een daglooner het in bloed badende lijk van
vrouw Czeisler en riep de buurschap te hoop.
Men heeft bier ongetwijfeld met roofmoord
te doen. Familieleden van den vermoorden
cafehouder beweren, dat er wel 900 a 1000
kronen in huis moesten zijn, die door den
moordenaar zijn geroofd. Des middags kwam
het gerecht uit de naburige stad ter plaatse.
De met geronnen bloed bedekte bijl werd in
het drooggeloopen bed van den Boedva gevonden.
De aanwezige rechter van instructie liet het
moordwapen aan de.om hem been verzamelde
menigte zien en loofde 400 kronen uit aan
hem of haar, die inlichtingen omtrent het
moordtuig kon verschafifen. In den loop van
den dag werden twaalf Zigeuners gearresteerd,
die echter hun alibi konden bewijzen.
De zoon van den timmerman Edmund Regula
staat onder zware verdenking den moord te
hebben gepleegd. Hij werd ten huize van zijn
meisje gearresteerd. Men vond 42 kronen in
zijn bezit, waarvan hij de herkomst niet kon
opgeven. Daar hij ook zijn alibi niet kon
bewijzen, blijft hij voorloopig in arrest.
Czeisler's zuster heeft het bewustzijn nog
niet teruggekregen. Zij ligt met tweevoudig
gespleten hersenpan en ontvleeschde armen in
het ziekenhuis.
