A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 5641.
Dinsdag 1 Augustus 1911.
51e Jaargang.
Onderwijzeres
DEANKWET.
Buitenland.
EEU 00M BUITE1T.
Binnenland.
FEU1LLET0N.
ABONNEMENT:
Per Irie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32% en voor
het overige Buitenland 1,65. Men abonneert zich bp alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefoon No. 25. Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
ADVERTENTIENi
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bp directe opgaaf van driemaal plaatsing derzellde advertentie wordt de
prjjs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
IBIBIR/STIK] BLAD.
Burgemeester en Wethouders van
TER NEUZEN roepen op sollici-
tanten naar de betrekking van
aan school B, in het bezit der akte j en k.
De jaarwedde bedraagt, 600,met regel-
matige opklimmingen overeenkomstig de des-
betreffende verordening tot f 900,na 20
dienstjaren.
Stukken in te zenden aan den Burgemeester
voor 14 Augustus 1911.
Ter Neuzen, 31 Juli 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
A. P. DE VOS, Lo Secretaris.
In den stand van de Marokko-crisis, die den
vrede in Europa bedreigt, is nog geen wijziging
gekomen. De vredes-Keizer Wilhelm 11, is
van zjjjn Noorsche reis te Swinemunde terug-
gekeerd en zijn allereerste werk zou zijn met
den rijkskanselier te beraadslagen.
De internationale pers is weer rijk voorzien
van //geruchten".
Er ging, zooals gemeld, een gerucht, dat
Duitschland 400,000 reservisten had opge-
roepen. De Londensche /Standard" hoopte met
dit bericht zijn chauvinistische lezers op te
warmen. Bet blijkt nu, dat deze reserve-
troepen niet in eens, maar geleidelijk, in den
loop van dit jaar zullen moeten opkomen.
Hij was naar den trein gegaan met het plan
de verloofde van zijn neef beleefd, maar afge-
meten tegemoet te gaan. Zij zou wel een over-
spannen dame zijn. Om te voldoen aan een
gril zou zij hem een of ander verzoek willen
doen. En nu bracht hij een jonge dame thuis
hij moest onwillekeurig lachen een meisje
als melk en bloed, uit wier oogen niets anders
dan goedheid sprak. Bij deze gedachte sloeg
hij met de linkerhand op zijn knie, zoodat het
paard de ooren opstak, en motnpelde hij://De
drommel zal dien jongen halen, als hij haar
eenig kwaad heeft gedaan
Terwijl beiden zoo met hunne gedachten ver-
vnld waren, reed het rijtuig het voorplein van
Dennenrode op, de honden kwamen blaffend
aanspringen en de boeven der paarden dreun-
den zwaar op het ongelijke plaveisel. De heer
Van Houtheim sprong als een jonge man van
den bok en opende het portier.
//Welkom op Dennenrode, miss zei hp, zoo
hartelijk hij het maar kon uitbrengen.
Op de veranda stond eeH eerbiedwaardige
De //Koln. Ztg." wijst op de onzinnigheid
om op dit oogenblik te denken aan een mobili-
satie als in tijd van oorlog. Viermaal honderd-
duizend man mobiliseeren brengt niet alleen
enorme kosten mee, maar 't geheele volksleven
zou er door worden ontwricht. In oorlogstijd
moeten deze overwegingen natuurlijk verdwpnen,
maar in vredestijd, zooals thans gelukkig, zijn
zij beslissend.
De zoogenaamde mobilisatie van ruiterij in
Frankrijk en het proviandeeren der grensforten
(toch ook noodzakelijk in vredestijd) lijkt ook
al niet zoo erg.
Het schermen met mobilisatie-geruchten,
vooral door Fransche boulevard-bladen, is ver-
moedelijk een amusement om wat afwisseling
te brengen in de zwaar te doorworstelen honds-
dagen.
De Franscbe bladen maakten zich min ol
meer zenuwachtig nu er, in den spannendeD
tijd, een crisis aan het leger-opperbevel heerscht.
Er is tot een reorganisatie van het opperbevel
in het Fransche leger besloten. De hooge
verdedigingsraad zal worden gepresideerd door
den voorzitter van den Ministerraad, aan wien
toegevoegd worden drie //chefs de bureau", van
de departementen van Marine, Oorlog en
Kolonien. Het opperbevelhebberschap zal worden
uitgeoefend door den chef van den generalen
staf. Tot dezen post zal generaal Joffre worden
geroepen.
Eene rede van den Engelschen premier
Asquitb, wordt door de bladen te Londen, Parijs
en Berlijn uit-den-treure besproken. Het hoofd-
punt van deze rede was dat Engeland, indien
er geen schikking tusschen Duitschland en
Frankrijk tot stand kwam, zicb ook in de
Marokko-kwestie zou gaan mengen.
Te Berlijn ziet men in toonaangevendekringen
met voldoening, dat Engeland een vriendschap-
pelijke overeenkomst tusschen Duitschland en
Frankrijk wenscht. Men meent niet, dat de
directe invloed van de rede op die onderhande-
lingen erg groot zal zijn. In elk geval zal
Duitschland er zicb niets van aantrekken. Zoo
meldt de „Kolnische".
,/Ulk" geeft 'n illustratie bij de pogingen
van den Franschen gezant Cambon en den
Duitschen Minister Kiderlen-Wiichter om inzake
Marokko tot overeenstemming te komen.
Zij schuiven hun bureaux, waarboven de
Afrika-kaart, steeds dichter bp elkaar als svm-
bool van toenadering. Maar Moeley Hafid, de
arme Mooren-Sultan, zit tusschen de bureaux
geklemd. //Er gebeurt iets met me, zegt hij,
maar ik weet niet wat." Zonder dat hij wat
in te brengen heeft, wordt hij platgedrukt
tusschen de twee geweldige' machten.
oude dame in een eenvoudige, zwarte japon.
Een wit mutsje dekte het grpze, zorgvuldig
gladgestreken haar. //Mevrouw Alers miss
Green zei Van Houtheim, de dames aan
elkaar voorstellend. Schertseud voegde hij er
aan toe, zich tot Hetty wendend. //In mevrouw
Alers stel ik u voor de goede geest van Dennen
rode, aan wie ik u nu ook wil toevertrouwen."
De oude dame greep de hand van miss Green
en zei toen ter verwelkoming//Welkom op
Dennenrode, mejuflrouw, ik hoop dat het u
hier goed moge bevallen."
Hetty kon nauwelijks een woord van dank
uitbrengen. Zoo'n hartelijke ontvangst had zij
niet verwacht. Zij kwam zichzelf bijna als
een brutale indringster voor, die den stillen
vrede van een kalmen, gelukkigen familiekring
wilde verstoren.
Mevrouw Alers liet eenige oogenblikken met
zichtbaar welgevallen de oogen op Hetty rusten.
z/Sta me toe, mejuffrouw, dat ik u op uw
kamer breng", zei ze daarna. ,;U zult wel
vermoeid zijn van de reis en een weiuig rust
zal u goeddoen."
Hetty boog en volgde de oude dame. Van
Houtheim oogde haar na tot de deur achter de
dames dichtviel.
z/Ik draai Frans den nek om als hp haar niet
goed geeft behandeld zoowaar als ik Van Hout
heim heet", mompelde hij halfluid.
Ter wille van de beschaving legt de Moor
et loodje
De »Neue Freie Presse" meldt uit Konstan-
tinopel dat de branden in Stamboel't werk zijn
van een geheim verbond. Een patrouille hield
een Turk aan, die een verkleede vrouw bleek
te zijn. Zij verklaarde tot een bond van
crthodoxen te behooren, die haar bevolen had
om brand te stichten. De reden werd haar
verzwegen,' maar zij moest gehoorzamen.
De derde brand in Stamboel was gesticht
door den Armenischen drukkerij-eigenaar Bag-
dadlian, wiens eigendom hoog verzekerd was.
De bevolking draagt de ramp met Oostersche
onverschilligheid. Voor het hulpfonds beijveren
zich van de vreemdelingen vooral de Duitschers
voor het bijeenbrengen van geld.
Rusland heeft openlijk partij gekozen voor
den ex-Sjah van Perzie.
De Russische gezant te Teheran verbood
alle gevechten in of rondom de hoofdstad op
een afstand van 30 K.M. Dit is in't voordeel
van den ex-Sjah.
Volgens Russische berichten zijn de volge-
lingen van Mohammed Ali zoo talrijk, dat aan
zijn overwinning niet te twijfelen valt. De
regeering zou niet op haar troepen kunnen
vertrouwen.
De stad Scharoed is door de troepen van
den ex-Sjah geplunderd.
De terugkeer te Soestdijk.
H. M. de Koningin en Prins Hendrik met
gevolg zijn Vrijdagavond om 7 u. 5 aan de
halte Soestdijk teruggekeerd van hun bezoek
aan de Koninklijke familie te Brussel. De
burgemeester van Soest was ter verwelkoming
aan het station aanwezig. In drie automobielen
werd naar het paleis gereden, alwaar H. M. de
Koningin-Moeder hare kinderen op het hordes
ontving.
De correspondent van de N. R. Ct. te Brussel
schrijft
lk ontmoet daareven in het telegraalkantoor
een der oud-gedienden van het Brusselsch jour-
nalisme. Blijkbaar nog onder den indruk van
ons journalistenbanket van Vrijdagavond, beziet
hij mij met verteederde vriendschap, treedt op
mij los, vat mij bij den bovensten knoop van
mpn gekleede jas, en zegt
z/Kaaskop," aldus noemt hij mij sedert
vier-en-twintig uur, //Kaaskop, ik wensch u
geluk. Ik ga verder en wensch ook me-zelf
geluk. Want Koningin Wilhelmina, waarvan
gij sedert Zondag verklaart dat zij de vorstin
Na geruimen tijd kwam mevrouw Alers weer
in de woonkamer terug, waar de heer des huizes
met versnelden pas heen en weer liep.
z/Wel?" vroeg hij haastig.
Zij lacbte. „U is geheel veranderd sedert
van morgen, toen dat akelige telegram kwam."
Hij keek in den spiegel. „Malligheid me
vrouw! Waarom zou ik er anders uitzien
Mpn gezicht is Goddank nog niet veranderd."
/,Maar wel de uitdrukking. Van morgen niets
dan onweerswolken en nu niets dan zonne-
schijn.
Dat zal u niet kunnen tegenspreken en ronduit
gezegd, het is met mij ook zoo. Er zijn oogen
die dezelfde uitwerking hebben als het zonnetje
in de eerste lentedagen."
Hij schoot in een lach. ,/Nu, nu, mevrouwtje,
bet niet al te sterk kleuren, hoorZij is u
dus ook goed bevallen vroeg hij met belang-
stelling.
z/Ik ben maar een eenvoudige vrouw en heb
misschien weinig menschenkennis, maar ik durf
toch wel zeggen, als onder zoo'n uiterlijk geen
voortreffelijke kern verborgen is, zou men aau
alles gaan twijfelen."
Van Houtheim liep naar het venster, een
onverstaanbare melodie fluitend. Plotseling
draaide hij zich om //Wat voert ze nu uit
Wil ze mij spreken
Mevrouw Alers rammelde met haar sleutel-
is van uw geestelijk Vaderland, is ook voor
mij een der schoonste dagen van mijn leven
geworden. lk heb aan uwe zijde sedert negen
maanden drie staatshoofden in mpn goede stad
ontvangen. De ontvangst van den eerste was mag-
nifiek en pompeus. Het was als de intochfc
van een zegevierend keizer. Wilhelm, Keizer
der Duitschers, heeft in October laatstleden
Brussel ingenomen, zoo niet bij macht van
wapenen, dan toch met een imponeerend pracht-
vertoon, met het autoritaire van blik en snor,
met het akelige doodshoofd dat zijn shako ver-
siert, met eene beslistheid in heel zpn optreden,
waar de vriendelijkheid wel niet bij uitgesloten
was, maar die de gewoonte van het bevel, de
vastheid van den wil, de zekerheid van gehoor-
zaamd te zullen zijn zoo uitdrukkelpk aan-
toonden, dat de bevolking er maar al te zeer
onder den indruk van kwam. En het was een
prachtig feest, maar een eigenlijk blij teest was
het nietToen kwam papa Fallieres, en
toen werd het heel anders. Gp weet dat ik
zoozeer van Frankrijk houd als gij van Holland,
en dat doen we allebei om dezelfde redenen.
lk zag dus, niettegenstaande het professioneele
scepticisme, de Fransche president met hetzelfde
gevoel van sympathieke nieuwsgierigheid, als
gij Koningin Wilhelmina. En ik beken het u,
maar zeg het niet over het is eene
teleurstelling geweest. President Fallieres is
zeker een allercharmantst man, maar wij hebben
maar at te goed gevoeld dat hij geen Koning
was. Een Koning kan alleen als een Koning ont
vangen worden. Het Brusselsche volk gevoelde
het van bij de aankomst van den President.
Niet dat de aankomst zoo koel was. Integen-
deelIk zou haast gaan zeggen dat hij het
te weinig was, al te familiaar luidruchtig,
geenszins eerbiedig, en van een jovialiteit die
grensde aan ongemanierdheidEn nu is
Koningin Wilhelmina gekomen. lk had ze nooit
gezien, dan op hare portretten, waar ik geen
enkel geslaagd van kan vinden. Want zij heeft
me eerst verrast, uwe Koningin en daarna
onmiddellijk ingenomen.
Verrast door eene beslistheid in haar op
treden, waarin ik het bewustzijn ziA Van den
plicht, van haar koninginneplicht, die bij eene
nog zeer jonge vrouw, de vrouw die ik mij
nog steeds als Wilhelmientje voorstelde, be-
paald eene sehooDe uitzondering mag heeten.
Ingenomen door eene schoonheid die, waar zij
alien onnatuurlpken opsmuk weert, des te meer
trelt en des te beminnelijker maakt. Is het
om die dubbele hoedanigheid van haar persoon,
dat de ontvangst van KoniDgin Wilhelmina
zoo'n heel bijzonder karakter draagt? Want
het is onmiskenbaardeze ontvangst draagt
mandje. //Zij wilde het wel, maar ik vond het
beter van niet. Het arme kind was zoo ver
moeid, dat ik een gemakkelijk hoekje op de
canape voor haar in orde heb gebracht ik
hoop, dat ze nu een uurtje zal kunnen slapen.
lk heb haar wat moeten voorjokken. Ik zei,
dat mijnheer de baron het nu zoo druk had."
//Heel best zoo, mevrouwtje, heel best. Wan-
neer ze wat heeft gerust, zullen wij eten.
Daarna mag ze vertellen, zooveel en wat ze
maar wil. En wanneer Eduard van Houtheim
haar kan helpen, zal hp het niet laten."
Hetty was inderdaad vermoeid. Een sleehte
nachtrust en dan de geestvermoeiende gedachten
deden haar in slaap vallen. Zij sliep nog vast,
toen mevrouw Alers de kamer binnentrad. De
oude dame kon bijna niet besluiten haar gast
te wekken. Met bijna moederlijke teederheid
beschouwde zij de fijne trekken van de slapen-
de. Hetty's haar was een weinig losgegaan
en eenige golvende goudblonde lokken lagen
over haar schouder uitgespreid. Zij nam ze
op, liet ze door baar vingers glijden en wilde
ze naar achteren strijken. Zij deed het niet
zoo voorzichtig, of Hetty ontwaakte er door.
Verwonderd keek zij op, glimlachte en sprong
op. //ik heb toch niet te lang geslapen Kan
ik nu
(Wordt vervolgd).
TEE SEl/iEJSCHE COCRAST.
Dlt bind versehljnt JlHandng-, Wvengdag. en VriJdHiiMvoud, ■llgezonderd op feeitdaKen blj d« f'rma 1". VAST OK KiKBK, te *et *"e»«en.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brengen ingevolge artikel 37, in verband met artikel
12, le lid der Drankwet, ter openbare kennis dat bij
hen is ingekomen een verzoekschrift om verlof tot den
verkoop van alcoholhoudenden drank anderen dan
sterken drank van JACOBUS CORNELIS HELMEN DACH,
van beroep werkman, wonende te Ter Neuzen, voor
het voorlokaal van het perceel plaatselijk gemerkt 23
en gelegen aan den Baandijk.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking is ge-
echied k&n ieder tegen het verleenen van het verlof
schriftelijk bij Burgemeester en Wethouders bezwaren
inbrengen.
Ter Neuzen, 31 Juli 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
A. P. DE VOS, L° Secretaris.