A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentiebiad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 5557.
Donderdag 12 Januari 1911.
51e Jaargang.
Buitenland.
OmWIMffiB IA STEUD.
FEUILLETON.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postYoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,321/s en voor
het overige Buitenland 1,65. Men abonneert zich bp alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefoon No. 2 5.
ADYERTENTIENj
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prjjs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
Met de verleening van een soort Grondwet
aan Elzas-Lotharingen dacht men dat voor de
geannexeerde provincies een periode van vrye
ontwikkeling zou zijn aangebroken, maar voor-
loopig heerscht er nog de Pruisiscbe politiegeest.
Daarvan getuigt het volgende. Te Metz werd
eenigen tijd geleden een gymnastiek-vereeniging
„het Sportlievende Lotharingen", opgericht.
De Duitsche overheid zag daarin een weerbaar-
heidsvereeniging, gericht tegen het Duitsche
gezag, en besloot ze het leven zuur te maken.
De kleedy, de kepi en de Fransche kleuren der
vesten moesten afgeschaft worden op Fransche
klaroenen mocht niet meer geblazen worden.
Aan de vereeniging en al haar aldeelingen
werd verboden muziek te maken. Dit verbod
dateert van 13 Maart vorig jaar.
Zondag had de gymnastiekclub een feestavond
georganiseerd, waaraan 2000 personeu en 250
kinderen deelnamen. Nauwelijks had de muziek
ingezet of een politie-inspecteur verbood de
bijeenkomst. Een 12tal agenten verschenen ten
tooneele en gedreigd werd met de komst van
een kompagnie soldaten 1
De president gaf aan de feestvierenden den
raad kalm uiteen te gaan om geen voorwendsel
te geven voor een hakpartij. En zoo geschiedde.
Om hun va a£lel geschaard verlieten de ver-
eenigingsleden de zaal.
Een Duitsche verslaggever riep uitDat is
in plaats van zelfbestuur voor Lotharingen de
dictatuur
Men moet tot 1887 terug om dergelijke feiten
te vinden.
De Duitsche lezing van bet geval is eenigs-
zins anders. De politie, zoo heet 't, had toe-
stemming voor den concert-avond geweigerd,
daar het geen besloten club, maar 'n openbare
bijeenkomst gold. Een stuk van het program
was geschrapt. De zaalverhuurder weigerde
de menschen toe te laten, die echter de afsluitingen
verbroken, de deuren uit de hengsels lichtten
en binnendrongen.
Toen werd met het verboden deel van het
program, zekere Fransche liedjes, begonnen.
Op aansporing van de politie gingen de aan-
wezigen uiteen, maar op straat kwam het tot
betoogingen, waarbij een stuk of wat personen
gearresteerd werden, waarvan ertweeinhechtenis
bleven.
De Duitsche overheid gaat dus al optreden
100) -
En op welke wijze kon hij dit beter bereiken,
dan door't sprookje uit te strooien, dat het in zjjn
huis spookte, zoodat de menschen liever een om-
weg maakten, dan langs het „Spookhuis"tegaan
Weliswaar vertelde men reeds van de witte
vrouw, die er rond zou dwalen, voor de aan-
komst van miss Daydoch kon de kapitein
vroeger ook niet dergelijke beweegredenen ge-
had hebben Dat haar 't portret zoo bekend
voorkwam, verklaarde zij zicb op natuurlijke
wijze. Komen niet overal gelijkenissen voor
Was 't niet mogelijk, dat zij in haar bewogen
leven in New-York als kind ergens eene dame
gezien had, die toevallig op 't portret geleek.
Al deze vermoedens waren onze jonge vriendin
door 't hoofd gegaan, sedert zij haren ring miste.
Hare zenuwen waren weer tot bedaren gekomen
en ze had hare gewone koelbloedigheid terug-
gekregen, als ze tot de oude Dorkey sprak, die
zij thans als een medeplichtige van den kapitein
beschouwde.
Deze protesteerde wel tegen zulk eene aan-
^g'ng, doch 't hielp haar niets.
//Miss", hernam ze, ybeschuldig niet zoo Iicht-
vaardig de bewoners van dit huis, eer ge over-
™gd zijt, dat de ring niet verlegd is. Ik zal
de heele karaer laten doorzoeken en de ring zal
voor den dag komen, verlaat u daarop."
tegen een gemoedelijke bijeenkomst van muziek-
lievende Lotharingers.
Opmerkelijk is echter, dat de socialistische
bjjeenkomsten, tegen het ontwerp Grondwet,
dien dag in de groote steden van deD Elzas
gehouden, niet verboden werden, en verlof ver-
leend was om revolutionnaire liederen te zingen,
en zelfs op de anders verboden klaroenen de
Marseillaise te blazen
Carnegie, de staalkoning en man-des-vredes
hield Zondag te New-York een speech in de
republikeinsche club, waar hij Taft's plan om-
trent een algemeen arbitrage-verdrag tusschen
Amerika en Engeland, zeer aanbeval.
Er is geen reden, zei Carnegie, waarom de
volken niet, evenals individuen, eere-zaken door
een scheidsgerecht doen uitmaken. Indien er
zulk een verdrag met Engeland wordt gesloten
dat kwesties, die het grondbezit en de eer van
het land aangaan, ook door arbitrage zullen
opgelost worden, dan zou de oorlog praktisch
onmogelijk zijn geworden en konden we van
af 1913 (by de opening van het Vredespaleis
den wereldvrede als gevestigd beschouwen.
Carnegie beloofde alles te doen wat in zijn
macht lag om tot dat doei by te dragen. Hij
meende dat de Amerikaansche Senaat de eenige
struikelblok voor het bedoelde arbitrage-verdrag,
thans zal voorstemmen.
Men heeft Carnegie er een verwijt van gemaakt,
dat hij zijn vermogen verworven heeft door het
maken van pantserplaten voor oorlogs
schepen. Hij antwoordde daarop't Is waar
dat ik de pantserplaten maakte en goede ook.
Ik deed zulks op verlangen van den president,
dat het mijn plicht was zulke sterke pantser
platen te maken, dat onze oorlogsschepen on
mogelijk zullen vernield kunnen worden.
Maar als de wereld over een paar jaar //den
universeelen vrede" krijgt, wat dan aangevangen
met de oorlogsschepen en de pantserplaten
Maar daarover sprak Carnegie niet.
TER NEUZEN, 11 Januari 1911.
Gisterenavond gaf de muziek vereeniging //De
Volharding" haar eerste concert in dit seizoen.
Dat dit zoo laat gegeven werd vond zijn oor-
zaak in de wisseling van directe'ur en andere
omstandigheden.
De leden en geintroduceerden waren in grooten
getale naar het //Hotel des Pays-Bas" opgekomen
en er heerschte in de zaal een gezellige stemming.
„E t wat zegt ge van het spook, beste vrouw
vroeg Capitola even bedaard.
z/Dat ge u vergist, miss", hernam Dorkey met
vaste stem. //Dat beeld daar heeft uw zinnen
begoocheld, wijl buiten mij en miss Day geen
vrouwelijk wezen in dit huis woont."
tfDat is nog een vraag", hernam Capitola,
z/want wat ik met mijn eigen oogen za,g, laat
ik mij niet uit het hoofd praten."
,Bah, het was zinsbedrog", zeide de oude.
//Of zijt ge ook nog zoo zwak aan spoken te
gelooven Al die geruchten, dat 't hier spookt,
zijn praatjes van domme lieden. Toch," voegde
zij er bij, ,/verzoek ik u miss Day er niets
van te zeggen. Het arme kind zou bang worden
en dit zou haar verblijf in deze eenzaamheid
nog onaangenamer maken. Spreek er dus niet
over."
z/Goed, ik zal zwijgen; tenminste nu," be
loofde Capitola.
Zij volgde de oude naar de eetzaal, waar miss
Clara haar reeds aan 't ontbijt wachtte. Op
Clara's vraag of ze goed geslapen had, ant
woordde Capitola bevestigend, ofschoon hare
oogen het tegendeel verrieden. Na het ontbijt
vergezelde Capitola hare vriendin tot op de
binnenplaats, waar Capitola op haar pony
sprong en vertrok met de belofte, spoedig terug
te komen.
Craven was onzichtbaar gebleven, hetgeen de
twee vriendinnen zeer aangenaam was, daar ze
de laatste minuten ongehinderd hadden kunnen
praten.
//Tot een spoedig weerzien 1" riep Clara hare
vriendin na.
Door het orkest werden op verdienstelijke
wijze onder leiding van den directeur, den heer
L. Pynnaert, uit Gent, een aantal muziekstuk-
ken gespeeld, die algemeen den bijval der leden
verwierven, terwijl vooral de solo-nummers,
door genoemden beer Pynnaert voor clarinet,
door den heer Josse voor piston, en door den
heer A. Lepage voor piano, alien van Gent,
overgroot succes haddenzij gaven dan ook
uitnemend blijk van hetgeen zij elk op hun
instrument kunnen presteeren.
Eveneens verwierven veel bijval het door twee
jonge dames gezongen duet en een solonummer.
Een groot deel van den avond werd de aan-
dacht gevergd voor en ook geschonken aan de
opvoering van de vaudeville in 2 bedrijven
„Fadette of de kleine heks", door de dames en
de beeren die dit stuk onlangs voor een andere
vereeniging opvoerden en dit nu welwillend
deden ten genoege der leden van ,De Volhar
ding". Uit de bijvalsbetuigingen die niet alleen
aan het eind der bedrijven maar ook tussehen-
tijds weerklonken, bleek voldoende dat de'uit-
voering hiervan bij de hoorders in den smaak viel.
De optredenden kweten zich dan ook goed
van hunne taak.
Een geanimeerd bal was het slot van dit
welgeslaagde concert.
Door den Kerkeraad van de Ned. Herv.
Kerk alhier is tot voorzanger benoemd de heer
Jac. P. Vercouteren Sr.
Verplaatst zyn o. a. de volgende kommiezen
bij 's rijks directe belastingen J. J. Tholenaar
van Koewacht naar Ossendrecht, J. F. Amelunxen
van Nieuw-Namen naar Koewacht, H. H. Theijs-
sen van Werkendam naar Nieuw-Namen.
Ingetrokken is de verplaatsing van J. Fossen
van Sluis naar Kaatsheuvel en H. H. Theijssen
van Werkendam naar Sluis.
De .Spoorwegonderneming Mechelen—
Ter Neuzen" ontving over de maand Augustus
1910 f 90.718,30 tegen f 86,791,32 over die
maand in 1909. Van af 1 Januari tot en met
ultimo Augustus 1910 was de ontvangst
641,467,38 tegen 635,331,46 over hetzelfde
tijdvak van het vorige jaar. De ontvangst per
dagkilometer bedroeg over dat tijdvak in 1910
38,82 tegen f 38,45 in 1909.
Maandagavond omstreeks half elf is brand
uitgebroken in de schuur van den landbouwer
J. v. d. Yoorden te Walzoorden. in een oog-
wenk stond de schuur in lichte laaie en brandde
„Moge ze nooit terugkomenbromde de oude
Dorkey.
DERT1GSTE HOOFDSTUK.
Denzelfden dag, twee of drie uur nadat Capitola
het //Spookhuis" verlaten had, kwam kapitein
Lenoir van Washington terug.
Dorkey was de eerste die hem verhaalde dat
Capitola Black van Warfieldskouse er geweest
was en overnacht had.
//Het was vergeefsche moeite haar te willen
afwijzen," ging ze voort. //Het is een zeer koppig
en eigenzinnig meisje. Zij wilde met alle ge-
weld miss Day bezoeken en ik kon het haar
niet beletten."
Gabriel Lenoir werd woedend. Hij stamp-
voette en braakte vreeselijke verwenschingen
uithet meest was hij woedend op zichzelf en
op 't toeval, dat hij juist afwezig moest zyn.
z/Welk een heerlijke gelegenheid liet ik ont-
snappen dacht hij. //Vervloekt toeval! Ware
ik hier geweest, dan had ik dien schurk van
een Mac Donald niet meer noodig, die zijn
woord niet houdt. Dan was zyn hulp overbodig."
Als Dorkey hem vertelde, wat haar Capitola
over de nachtelijke verschijning gezegd en dat
zij een ring gemist had, klom de woede ten top.
Hij beval de oude, niemand in het huis er
over te spreken en daarna begaf hij zich naar
zijn kamer, waar hij den heelen dag bleef
's avonds liet hij zyn zoon bij zich komen.
Beiden bleven alleen zij schenen iets gewich-
tigs te bespreken, want ze kwamen niet aan tafel.
Na de thee ging miss Clara naar hare kamer.
Een hevig rumoer in de kamer boven de
tot den grond toe af. Alles wat in de schuur
aanwezig was, zooals een groote partij granen
en erwten, hooi en stroo, benevens 9 paarden
en 22 stuks hoornvee, werd mede een prooi
der vlammen.
Vermoed wordt, dat twee marskramers, die
van den eigenaar toestemming hadden om in
de schuur te overnachten eveneens in de vlam
men zyn omgekomen. Men is ijverig in de
weer om de plaats waar de lieden geslapen
hebben te onderzoeken, tot nog toe echter
zonder resultaat. Omtrent de oorzaak van den
brand tast men in het duisteralles is ver-
zekerd.
Zaamslag, 10 Jan. Groote ontroering werd
hier vanavond gewekt toen zich als een loopend
vuur het gerucht verspreidde van den dood
van onzen burgemeester, den heer P. J. Wortman.
Hij was met den gemeente-ontvanger, den beer
J. P. Geelhoedt op de eendenjacht gegaan, in
laag weiland of riet, in de nabijheid van den
molen van den heer J. Geelhoedt. De beide
jagers hadden zich in hinderlaag gelegd op
eenigen afstand van elkaar. Bet was ongeveer
half zes ure geworden en dus duister, toen de heer
Geelhoedt den burgemeester voorstelde dejacht
te beeindigen, waarmede deze het eens was.
Een oogenblik daarna hoorde de heer Geelhoedt
een schot vallen uit de richting waar de heer
Wortman vertoefde. Meenende dat deze nog
op wild had geschoten riep bij hem tot twee
maal toe, doch geen antwoord krijgende ging
de ontvanger naar de plaats waar de burgemeester
moest zitten. Hij vond dezen daar levenloos
ter aarde liggen, met verbrijzelden schedel.
Het voile schot had hem in het hoofdgetroffeB.
Geheel ontsteld werd door den heer Geelhoedt
zoodra mogelijk hulp gezocht en van het ge-
beurde in het dorp kennis gegeven. De genees-
heer De Haan Thomann, die met den gemeente-
veldwachter en den brigadier der rijks veld wacht
ter plaatse kwam, kon niets dan den dood
constateeren. Bij het onderzoek door de politie
bleek dat de riem van het geweer rond een
paaltje van de daar staande heining was vast-
geraakt. Hoe het schot is afgegaan was niet
te constateeren.
Wanneer men weet hoe de overledene hier
als burgemeester, als kundig ambtenaar en als
vraagbaak voor velen, toegankelijk voor een
elk, bekend stond, kan men de verslagenheid
begrijpen die door het gebeurde in de gemeente
heerscht. Hij was 40 jaar oud.
hare wekte haar om middernacht uit den slaap.
Verschrikt richtte zich Clara in haar bed op.
Ze luisterde. Daar hoorde zij een gil, de hulp-
kreet eener vrouw. Nog een, twee kreten en
daarna een oogenblik van doodsche stilte. Wel-
dra vernam ze het geluid van voetstappen. Het
scheen als waren meerdere personen in de kamer
boven haar handgemeenstoelen werden om-
vergeworpen. Clara sidderde. Een oogenblik
later hoorde ze de ongelijkmatige voetstappen
van personen, die een zware last voortsleepten.
Eenige seconden later werd de groote poort
geopend en vernam ze het rateien van een
rijtuig, dat snel wegreed.
Clara's angst was onbeschrijfelykzij hulde
zich in haar dekens om niets meer te hooren.
Een koud zweet brak op haar voorhoofd uit
en zij beefde, als had ze de koorts. Er was
geen twijfel aan er was een moord in het huis
gepleegd. Wat hadden anders dat rumoer en
die hulpkreten te beteekenen
Den volgenden morgen, veel vroeger dan ge-
woonlijk verscheen Dorkey bij haar.
i/Wel miss, dezen nacht zult ge wel in uw
slaap gestoord geworden zijn, nietwaar?"
Clara's oogen gaven een voldoend antwoord.
z/U weet natuurlijk niet wat er voorviel,"
ging de oude voort. ffDenk eens aan welk
gevaar wij ontsnapt zijn! Kapitein Lenoir heeft
ons alien het leven gered. Een bandiet van
Mac Donald's bende was in 't huis geslopen en
had zich verborgen. De kapitein ontdekte hem
door een toeval, in de kamer boven u. Hij
overmeesterde den gauwdief en is nu met hem
op weg naar de gevangenis in Staunton. Doch",
TER VMZ1V8CII (MRAKT.
Bit Mad Temrhljnt TfHwmlm-, WueniiJag. en VriJdaKnvond, allgeionderd op Feeatdageo. klj de Firm a I". J. WAS" BE lAMOE te Menen.
