A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
De Jaarswisseling.
No. 5553.
Maandag 2 Januari 1911.
51e Jaargang
Advertentien.
Ter Neuzensche Emailleerinrictiting.
Logement's Lands WelYaren, Ter Neuzen.
ABONNEMENT:
Per. drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postYoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1 ,B21/S en voor
bet overige Buitenland 1,65. Men abonneert zich bij alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefoon No. 25.
ADYERTENTIENj
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prys slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6cr 3 uren op den dag der uitgave.
EEBST3 ZBL-AJD.
Het nieuwe is er, bet nieuwe dat in wezen
gelijk is aan hare voorgangster, zooals het
oudejaar, dat verdween in indeeling, in tijds-
wisseling, geen duimbreedte verschilde met de
jaren waarop het volgde.
Toen de avond van Sylvester kwam sloten
we af het jaar, dat zich weer bij de vroegere ging
voegen na hare taak aan ons vervuld te hebben.
't Was een avond als alle andere en toch
wekt zi) heel andere, byzondere gevoelens.
Naar het uiterlijke wordt zij door niets anders
onderscheiden. De vroeg neerdalende zon toeft
geen minuut langer boven de Westerkim, nu
weer een kringloop om de aarde volbracht is
Doch waarom ook. De wereldbollen sehrijden
met de meest mogelijke nauwgezetheid voort.
Daarbij is geen sprake van oponthoud, van
afbreken, van rust. Menschen hebben die
scheidingen naar hunne berekeningen en schik-
kingen gemaakt, zij hebben het uur van over-
gang bepaald, omdat ons beperkt voorstellings-
vermogen die mijlpalen noodig heeft, daar wij
ons anders zouden verliezen in den stroom van
het oneindige.
En daardoor wekt de oudejaarsavond gevoelens
van een scheiden daardoor wekt hij iets bij-
zonders en is hij niet aan andere gelijk. De
min of meer nuchtere, raaterieel aangelegde
mensch moge al beweren, dat voor hem het
verschil niet bestaat, dat hij van die oude-
jaarsstemming niets gevoelt, dit houdt voor
inbeeldinghij heeft ongelijk en hij moet
zelfs geweld plegen aan zijn eigen gevoelens om
zich die meening op te dringen.
Wien het vergunt is legt zijn dagelijksche
werkzaamheden vroeger neer dan gewoonlijk,
om zich terug te trekken in den schoot van
zijn gezin of in den kring van naaste familie.
De tempels worden allerwege gevuld met de
scharen die den Allerhoogste dank komen betuigen
voor de genietingen, die Hij weer schonk, voor
het voorrecht, dat men nog in aanzijn is.
Het is alsof de gedachte aan het scheidende
jaar een neerdrukkende gedachte aan vergan-
kelijkheid bij ons wakker roept en ons dichter
bij elkaar doet dringen, als zochten wij steun
zooals menschen, die dreigen door een vloed-
golf weggevaagd te worden, trachten elkander
vast te houden. Men zal dat niet zoo openlijk
laten blijken het droefgeestige in ons behoeft
ook niet tot een bedding van weemoed te worden
uitgediept, maar alien staat het gevoel van wee
moed voor den geest.
Niet bet minst is dit het geval bij diegenen
onzer, wien het zoo smartelijk heugt, dat zij,
een jaar te voren betuigingen van liefde, vriend-
schap en hartelijkheid wisselden, in feestelijk
gebaar, met vroolijken handdruk, in opgewekt-
heid, met hem of haar, wiens of wier plaats
nu ledig is.
Och hoe ijdel bleken die wenschen
Hoe onmachtig wareu zij om de slagen van
het lot af te werenEn met het oog op
die ledige plek gevestigd, met een pijnlijke
gedachte aan dat onherstelbaar gemis, zullen wij
toch elkaar opnieuw moed inspreken want,
niet waar de liefdeband is en blijft wat de
duinenreeks langs de Noordzee is voor onzen
vaderlandschen bodemeen beschutting tegen
den Oceaan des lijdens.
Zeker, ten aanzien van den Oudejaarsavond
is de beteekenis van dat woord een betrekkelijke.
Onder gewone omstandigheden is op deze af-
scheidsure eene reeks van nieuwe gevolgd en
aan niets wordt bemerkt dat er verandering
is gekomen.
En niettemin het bevat een ernstige gedachte.
Wij verlaten iets, of worden verlaten door iets
dat in dezen vorm niet terugkeert. De schei-
djng is onvermijdelijk er valt een slagboom,
die nooit weer zal worden opgeheven. Een stuk
van ons leven wordt geschiedenis gaatr over
naar hat verleden, waaraan niets meer te ver-
anderen valt. Zoo zullen vele dingen zich voor
't laatst aanbieden gij zult wegen hebben afge-
legd, die uw voet niet meer zal drukken, plichten
vervuld die door een ander worden overgenomen,
betrekkingen onderhouden die voor immer zijn
verbroken, ook lasten van u afgewenteld, die
gij niet meer behoeft te dragen. En ook,
hoe vreemd het schijne, zelfs deze vaarwel te
moeten zeggen, het geeft een drukkend gevoel,
het laat een gevoel van leegte achter.
Dit spruit voort uit de gewoonte. Wij houden
pns vast, niet alleen aan de menschen, maar
ook aan de dingen om ons heen, aan de levens-
omstandigheden, onder welke wy ons voortbe-
wegen.
De soldaat, die het op post staan gansch
niet aangenaam vindt, zal toch onder den indruk
verkeeren, als hij 't voor het laatst moet doen,
want het herinnert hem ook alweer aan het
voorbijgaande, dat zich nog meermalen met
andere dingen zal herhalen om ook hem
te voeren naar het einde.
Als de laatste klokketonen van den Sylvester-
avond door de ruimte dreunen, beteekent dat
ook een afscbeid dat niet te herroepen is
de afsluiting van een bladzijde van ons levens- j
boek, waarop wij geschreven hebben met gedach-
ten, met woorden, met daden.
Of er nog vele te beschrijven zullen zijn
Door een heilzame inricBting van dat boek
kunnen wij ze niet tellen er ligt er weer
een voor ons open en nog weten wij zelf
niet, of wij dit zullen mogen vol schrijven.
Maar dit weten we, het is een heerlijkheid
op den laatsten dag des jaars ons levensboek
op te slaan, wanneer daar vele regels in staan
opgeteekend, over welke wij ons hebben te
verblijden, omdat zy getuigen van de waar-
dige wijze, waarop wij het leven hebben
gebruikt.
Zijn wij in het verloopen jaar veranderd
De groei is iets gevorderd, of de nederwaartsche
gang is een weinig voortgezet. In cijfers is
het niet aan te geven, maar het moet toch iets
bedragen. Immers, hoe beperkt is niet dejaren-
reeks, waarin de geheele verandering van ons
wezen voltooid wordt, die ons de rijpheid des
volwassen leeftijds of de verslapping van den
ouderdom doet bereiken
Maar dat is niet het voornaamste. De vraag geldt
ons geestelijk en zedelijk bestaan. Er was allicht
grond om verandering te wenschen en er waren
voomemens om die te beproeven. Wij hadden het
hoof I te bieden aan slechte neigingen, hadden
scheidsmuren omver te halen die ons van den
broeder verwijderd hielden hadden overwin-
ningen te behalen op zelfzucht en ijdelheid. En
als de zandlooper van het oudejaar gereed staat
om gekeerd te worden, is het of in een oogen-
blik van verhoogd zieleleven, het tafereel van
het gansebe jaar voor ons ontrold wordt, en al
wat ons oog daar aanschonwt vat zich sameu
in deze vraag: Heb ik gedaan wat ik kon en
moest doen
Gelukkig zij, die bij het scheidensuur de hand
hunner gelief'den omklemmende en hun in de
oogen blikkende, onafhankelijk van alle lots-
wisselingen kunnen zeggen Dit jaar was mij
werkelijk goed. Vooral zij treden in hoopvol
vertrouwen den nieuwen jaarkring tegemoet.
Wat zal deze ons brengen Wij verwachten
daarvan alle goeds, vervulling voor gekoesterde
wenschen, bereiking van nagestreefde idealen,
het welslagen van onze ondernemingen.
Laten we met nieuwen moed den staf op-
vatten tot het afleggen van onze baan. Hopen we,
dat de toekomst voor een groot aantal der
onzen zoo helder inoog'lijk zij. Omvatten we
daarom met kracht onzen staf, al weten wij
nog niet waarheen ons levenspad ons leiden zal.
We weten heteenmaal komt ook voor ons
de nacht. Laten we daarom werken terwijl het
nog dag is. Er is nog zooveel te doen.
Er zijn muren omver te halen muren
welker fundeeringen diep zijn gelegd muren
van egoisme, waardoor scheiding tusschen de
menschen wordt gemaakt, muren van verbittering
die de samenwerking tot gemeenschappelyke
verheffing onmogelyk maken. Al konden wij
van die muren maar een steen losrukken, dan
nog was het wel loonend daaraan onze kracht
te besteden.
Laten wij steeds trachten meerdere vruchten
te plukken van den arbeid waarvan wij de
zegenrijke gevolgen hebben leeren kennen.
Waar wij ook zien veel is er te doen. De
ouderen hebben een jong geslacht aan tekweeken,
om het in staat te stelien onze taak beter voort
te zetten. Dit eischt groote zorgen, takt en
overleg.
Laten wij ons krachtiger wapenen tegen alle
neerdrukkende invloeden, ons karakter sterken.
Laat ons naar alle zijden de handen uitstrekken
om den band te versterken, die de individuen
vereenigt tot menschheid, tot de maatschappy.
Wij weten niet of morgen de hand niet
machteloos zal neervallen, die heden kloek het
gereedschap aan vat. Maar zij, die Gelooven,
vertrouwen, dat eenmaal het verlangde, 't nage-
jaagde Geluk komen zal, in anderen vorm, aan
gene zijde van 't graf, in een beter leven voor
een liefdevol Opperwezen.
Maar thans is het nog dag. Laat ons werken
met opgewektheid en moge onze arbeid ook in
1911 gezegend eu voorspoedig zijn Wy willen
het ingaan met goeden wil, goede hoop en met
een goed beginnen.
Wanneer we nagaan wat het verloopen jaar
de stad onzer inwoning bracht, dan stemt dit
ui"t tot blijmoedigheid. Er was allerminst
vooruitgang, integendeelde klachten over
achteruitgang werden luider gehoord en ver-
schillende teekenen waren daarvan merkbaar.
Evenwel mag ook gevraagd worden was zulks
niet eenigermate te verwachten na de buiten-
gewone omstandigheden waaronder men hier
tijdens de uitvoering van groote werken eenige
jaren achtereen leefde. Zulke teekenen van
terugslag doen zich ook elders voor en zij be-
hoeven nog niet geheel mismoedig te stemmen.
Echterde zoozeer gewenschte havenuitbrei-
ding voor de zeevaart, waarvan toeneming van
een groote bron van welvaart verwacht wordt,
kwam nog niet tot stand en er is zelfs nog
geen tijdstip daarvan te bepalen.
Zooals uit de kolommen van ons blad in de
laatste maanden bleek, bestaan er weer plannen
voor het sticbten eener grootsche industrieele
onderneming in deze gemeente. Mocht dat plan
eens verwezenlijkt worden
Verschillende stemmen gaan opdat er
dringend noodig iets gedaan moet worden
Niemand zal er anders over denken, maar met
die platonische betuigingen komt men er niet. Om
tot iets te geraken moeten er mannen zijn van
energie, mannen met kennis van zaken en ver-
mogen of behooren zij met kapitaal te worden
gesteund om hunne plannen te kunnen verwezen-
lyken, plannen zeker strekkende om zelf voor-
deel te behalen, maar die tevens bijdragen tot
algemeene welvaart. Pogingen die door een
enkel ingezetene al eens werden aangewend
voor het stichten van industrieele ondernemingen
moesten wegens gemis aan fmancieelen steun
achterwege blijven, voor zoover het geene kleine
ondernemingen be>rof die met eigen middelen
konden worden gesticbt. Er bleek veelal van
gemis aan de noodige durf.
Hopen we dat de toekomst een heilzame
verandering moge brengen.
Belangrijke zaken, die van veel beteekenis
kunnen zijn voor de toekomst onzer gemeente,
staan nog om tot beslissing te komen. Zaken
waarbij veel zal afhangen van het inzicht en
de beslissingen van ons gemeentebestuur. Moge
het hen die daarvoor geroepen worden niet aan
kracht en wijsheid ontbreken om de belangen,
die aan hunne zorgen zijn toevertrouwd, te be-
hartigen tot welzjjn en voorspoed der inge-
zetenen.
Wanneer we de blikken eenigszins ruimer
wijden, naar onze naaste omgeving, meenen we
dat er geen bijzondere redenen van klagen zijn
al blijft er overal wat te wenschen en te hopen,
en dat van een betrekkelijke welvaart mag
worden gesproken.
Eene belangrijke kwestie is ontstaan voor eene
aangrenzende gemeente, n.l. de toestand in
Sas van Gent, sedert de sluizen aldaar voort-
durend openstaan. Met leede oogen werd dit
aangezien, omdat men directe voordeelen miste
toen de schepen niet meer moesten schutten.
Na een jaar blijkt dat echter ook nog verder
strekkende gevolgen te hebben en bedreigt het
steeds zouter wordende water de bloeiende indu-
strie aldaar.
Krachtige pogingen worden thans aangewend
om tot den ouden toestand terug te komen.
Mogen deze slagen. Er zijn daarbij belangen
voor de geheele streek betrokken.
Wanneer wij, Uitgeefster en Redactie van de
Ter Neuzensche Courant, ons nog even een
terugblik veroorloven, hebben wij ruimschoots
reden tot dankbaarheid. Wij hebben weer in
toenemende mate getracht te voldoen aan de
eischen die aan ons kunnen en mogen worden
gesteld en schrijven ook daaraan de gunstige
resultaten toe van een steeds grooter wordenden
lezerskring, nevens de ruime begunstiging van
onze advertentie-kolommen.
Dat, ofschoon wij alien strijd trachten te
mijden, ons werk niet onaangevochten bleef,
spreekt als 't ware van zelf. llet is niet moge-
lyk steeds iedereen te voldoen, terwijl die
aanvechtingen ook voor een zeker deel toe te
schrijven zijn aan een stryd om het bestaan.
Dankbaar stemde het ons daartegenover in zoo
ruime mate instemming te ondervinden.
Waar thans allerwege Zegenwenschenklinsen
willen ook wij daarin niet aehterblijven en
wenschen u, Lezeressen en Lezers van de 1 er
Neuzensche Courant alle goeds toe, zoowel voor
uw persoon, als voor uwe familie, in uwe zaken
en in uw bedrijf, zoowel naar geest als naar
lichaam. Mogen rampen verre van u verwijderd
blijven en moogt gij, wanneer wij weer aan den
mylpaal staan, volmondig kunnen betuigen:
1911 was in alle opzichten een gezegend jaar
Aan vrienden, bekenden en begunstigers zij
een gezegend Nieuwjaar toegewenscht.
Ter Neuzen, 1 Jan. 1911. N. J. ACKE,
Bondsrij wielhersteller
Een voorspoedig jaar zij toegewenscht aan
al mijne vrienden en begunstigers.
M.J.AD1
1 Januari 1911.
1RIAANSEN.
Vrienden, Bekenden en Begunstigers binneu
en buiten de stad, weuscht de ondergeteekende
een gelukkig Nieuwjaar.
Hij dankt voor het vertrouwen, dat hy in
vorige jaren ondervinden mocht en beveelt zich
weder in ieders gunst aau.
J. TE. VAN AERDE,
Ter Neuzen. Bakker.
Heil en Zegen toegewenscht aan vrienden en
begunstigers, zoo buiten als binnen deze plaats.
P. VAN ARENTHALS—Van Ovekbeekk
Ter Neuzen, Grenulaan.
Familie VAN ARENTHALS.
p. f. Kortgene, 1 Jan. 1911.
Aan alle menschen een gelukkkig Nieuwjaar.
Hotel HOEKSCH KOFFIEHUIS.
CORN. BAKKER en Vrouw.
Hoek, 1 Jan. 191L
Cafe „DE REIZIGER."
Aan begunstigers, vrienden en bekenden myn
bartelijken Heilgroet. Dankend voor de ge-
noten gunst beveelt hij zich bij vernieuwing aan.
Ter Neuzen. F. DE BAKKER—Acke.
VEI /.EVSCHE (ill BiVT.
flit blad verschljnt tlHHndni;-, Woeoiditg. en Vrijdagavond, nitgezonslerd op FeestdsKen. 1>IJ de IQigroa *-"■ J. Al^PE^IASB>^teJferJteB»en^
