Ter Neuzensche Courant. - Zaterdag* 16 October 1909.
AAHK0HDI6IHG.
No. 5366.
wegen en voetpaden
Buitenland.
FEUILLET0N.
49e Jaargang.
Binnenland.
TWBBDB BXj-AJD.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
PHILIPPINE breiigen ter algemeene kennis
dat overeenkomstig 1 van art. 28 juncto art. 14
van het Reglement op de wegen en voetpaden
in Zeeland, Provinciaal blad no. 2 van 1887,
van 10 October tot en met 15 November
100i) dagelijks op de werkuren ten gemeente-
huize voor ieder kosteloos ter inzage ligt een
door Burgemeester en Wethouders opgemaakt
ontwerp van wijziging van den ligger der
in de voornoemde gemeente, met de kaart, als-
mede dat gedurende dien termijn schriftelijk
bezwaren kunnen worden ingebracht by den
Raad.
Philippine, den 16 October 1909.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
E. CUELENAERE.
De Secretaris,
A. VOETEN.
De Temps heeft Woensdagmorgen van een
Spaanschen correspondent een bericht ontvangen,
dat, naar het blad mededeelt, //langs indirecten
weg" verzonden is, den Spaanschen censor ten
spijt.
De Ministers, zoo meldt het bericht, hebben
Dinsdag in rade vereenigd, het vonnis van den
krijgsraad onderzocht, benevens de talrijke ver-
zoeken om gratie die waren ingekomen. Daar
het dossier volmaakt in orde was en de stukken
naar den regel behandeld, besloten zij, de uit-
voering van het vonnis door te laten gaan en
den Koning geen besluit tot gratie voor te
leggen, van wege de bedreigingen, die er tot
den Koning waren gericht.
's Avonds werd de goedkeuring van het von
nis naar den kapitein-generaal van Barcelona
geseind.
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft
aangekondigd, dat hjj de bedreigingen openbaar
zal maken, die hij heeft ontvangen sedert de
gevangenneraing van Ferrer.
In de Spaansche pers komen over de zaak-
Ferrer niets dan korte officieele berichten voor.
De censuur heeft de openbaarmaking van alle
verdere nieuws over dit onderwerp verhinderd.
De terechtstelling van Francisco Ferrer heeft
Woensdagmorgen om 9 uur plaats gehad. Den
vorigen avond had men hem naar de doodskapel
gebracht, een met zwart laken behangen bid-
kapel, waarin ter-dood-veroordeelden urenlang
voor hun terechtstelling moeten doorbrengen.
Ferrer weigerde alle geestelijken bijstand. Hij
bewaarde een volkomen kalmte, maar toen zijn
advokaat, kapitein Galoeran Ferrer, dien hij om
zijn naamsovereenkomst had uitgekozen, hem
toesprak. overmeesterde de aandoening hem.
Maar toen Ferrer naar de vestinggracht, de
plaats der executie, werd weggebracht, was
hij zichzelf weer volkomen meester. Men had
rondom het fort voorzorgsmaatregelen genomen.
Ter weerszijden van den berg waren niet meer
dan 40 of 50 menschen bijeen. Er werd echter
niet de minste betooging gehouden. Een piket
soldaten werd met de terechtstelling belast.
Er waren twee monniken bij hem. Hy wei
gerde de genademiddelen van de kerk.
Ferrer werd staande, met geblinddoekte oogen
doodgeschoten. De soldaten, die op hem vuur-
den, waren door het lot aangewezen.
De tijding van Ferrer's dood heeft in Frank-
rijk en Italie diepe ontroering gewekt.
Te Parijs zijn ernstige onlusten voor de
Spaansche ambassade voorgekomen. In vele
kringen der Fransche hoofdstad steeg de ver-
ontwaardiging door het overhaaste bloedvonnis,
dat wordt beschouwd als 'n misdaad uit haat
en wraak, door de reactie gepleegd op een
man van den vooruitgang. Te Parijs was men
er vol van. Extra-edities en proclamaties, die
tot betoogingen aanspoorden, werden verspreid.
Woensdagavond liep het volk te hoop voor het
Spaansche gezantschapsgebouw. A1 spoedig
geraakten de betoogers slaags met de politie.
Een agent werd doodgeschoten, twee zwaar
gewond. Het leek bij oogenblikken een vol-
slagen oproer en er werd soms verwoed ge-
vochten en geschoten, het houteu straatplaveisel
werd in brand gestoken. Twee autobussen
werden vernield. Om half twaalf moest de
republikeinsche garde nog charges uitvoeren.
Bij het fantastische licht der in brand gestoken
bussen zag men -politie en betoogers slaags.
Tal van gekwetsten vielen. Ook Jaures en
Renaudel, 'n paar bekende socialistische afge-
vaardigden, liepen klappen op. Een officier
van de republikeinsche garde kreeg een revol-
verkogel in het gezicht, op 't oogenblik dat
hij de menigte trachtte te verhinderen, een
gasbuis in brand te steken.
Te Rome werd Dinsdagmiddag een staking
afgekondigd, waaraan bijna alle werklui gehoor
gaven. Trams en rijtuigen stonden stilde
winkels waren meerendeels gesloten. De re-
geering hield tegenover deze demonstratie het
geheele garnizoen gereed. Duizenden betoogers
trokken naar Trastevere, waar tegen de Spaan
sche dwinglandij werd geprotesteerd. Een be
tooging voor de legatie werd door de politie
belet. Te Turijn eveneens staking en betoo
gingen voor het huis van den Spaanschen con
sul. Te Brussel had een pro-Ferrer betooging
plaats. Een optocht trok met omfloerste vlag-
gen door de stad en 's middags kwam een 100-
tal studenten voor het Spaansche legatiegebouw
staan jouwen en fluiten. Zjj werden door de
politie uiteengedreven.
De ,/Matin"-correspondent te Barcelona kreeg
in een gesprek met den waarnemenden bisschop,
van dezen te hooren dat Ferrer straf verdiend
had, omdat hij de hoofden der arbeiders op
hoi had gebracht en door zijn propaganda het
ontstaan van de troebelen had bevorderd.
Het vB. T." schrjjft onder den titel #De
Schande van Spanje"De justitiemoord is
volbracht. Ferrer is na een schaamtelooze
rechtspraakkomedie vermoord voor de oogen
van geheel Europa door de ministerieele werk-
tuigen der moderne inquisitie, wien de schande
van hun land geen beletsel was om hun wraak-
zucht te bevredigen. Het blad spreekt voorts
over den //schurkenstreek van de regeering te
Madrid."
De Parijsche bladen zijn niet minder heftig
in hun bewoordingen en brandmerken de re-
geeringsdaad als //de moord te Barcelona".
z/lk houd vol, 'tis geen bewijs. Zij zegt
het en gij zegt het, maar ge bewjjst niets johan,
om Godswil, verlaat me niet. Ik zeg je dat
ik niet buiten haar kan. Zij heeft me lief,
ik verafgood haar, waarom zouden we beiden
ongelukkig zijn? Ik ben gekomen met het
vaste voornemen haar de waarheid te zeggen
en haar te vragen of ze 't wagen wil. Ik wil
het van ganscher harte, dus hangt het van
haar nog maar af."
Johan Tempest was opgestaan en legde zijn
hand om Frank's schouder.
z/Frank, ge spreekt onzin. Ge wildet het
arme kind de waarheid zeggen. Ge zoudt haar
leven voorgoed vergallen. Gij, die zegt haar
lief te hebben, kunt het niet meenen. Wat
een leven van angst zou het voor haar worden
Haar rust zou voor goed weg zijn."
z/Maar we konden het wagen. We zijn beiden
jong en kunnen nog zoo lang van elkaar genieten,
en komt eens de tijd wel
//Denk eens na, Frank. Hoe onverantwoor-
delijk, wanneer ge eens kinderen krygt
Frank bleef zwijgend toeluisteren.
//Ik had je de bewijzen willen sparen. maar
nu moet ik je vertellen, dat reeds eens het
bewijs geleverd werd."
En hij vertelde hem in korte woorden het
voorgevallene met Eleonora den avond, dat
Magdalen gekomen was om haar terug te halen.
Er was een lange stilte, todat tikken op de
deur er een eind aan maakte.
Eleonora stond voor hunne oogen. 't Volgend
oogenblik lag zij in Frank's armen.
„lk kon niet wegblijven, Beveling."
//Frank, ben je gekomen om me te halen?
Ik voel me zoo eenzaam daar in het hoi van
den leeuw."
Zjj letten niet op de tegenwoordigheid van
den predikant, die ten laatste zijne stem verhief
i-Eleonora, waarom zijt ge hier op dit uur
van den avond in dat weer
Alle vreugde week van haar gelaat en maakte
plaats voor eene uitdrukking van grooten angst.
nWe zijn van middag van Herousmere terug-
gekeerd. Na het eten ben ik weggeloopeu.
lk moest hierheen om u alles te vertellen en uw
hulp in te roepen. Violet verkeert in gevaar.
Ze heeft geen mensch dan mij, en ik ben maar
een vrouw die niets kan uitrichten. Zelfs de
man, die haar trouwen wil, luistert niet naar
't geen ik zeg omtrent zijne verloofde."
Frank Jerningham haalde diep adem en vroeg
i, Wat bedoel je
//Richard Sorosis is bezig Violet Thome te
vermoorden. Hij vergiftigt haar. Ik heb alles
gezien, ik weet alles. Wanneer zij een en
twintig is, is alle kans voor hen verkeken. Ze
moet vo6r hare meerderjarigheid vermoord zijn,
auders krygt hij het geld niet. O, dominee
Tempest, doe wat om het te verhinderen Wil
niemand dan een weerloos meisje helpen
Ze barstte in tranen uit en de beide mannen
Men heeft niet den anarchist, den opstandeling,
maar den denker, den opvoeder willen vernietigen.
Socialisten-bladen stellen Koning Alfons voor
Ferrer's dood verantwoordelijk.
De algemeene raad te Marseille nam bijna
eenstemmig een motie aan waarin geprotesteerd
werd tegen Ferrer's executie en hief daarna
als teeken van rouw de zitting op. Deprefekt
had tegen deze motie geprotesteerd en verliet
kort voor de stemming de zaal. Berichten van
opwinding over Ferrer's dood komen voorts uit
Lissabon, Napels, Genua, Florence en Bologna.
De heele Engelsche pers schrijft over Ferrer.
De radicale Londensche bladen spreken hun
afgrijzen uit over de terechtstelling, die de
Daily News een moord noemt, gevolgd op een
geding, dat een gruwelijk paskwil was. Het
hoofdartikel van dit blad eindigt aldus Ferrer's
dood is een vernedering voor Spanje. De
Spanjaarden zullen niet vergeten wat Ferrer
heeft nagestreefd en hoe hij ervoor stierf, niet
vergeefs voorwaar, want is het bloed van mar-
telaren ook een vruchtbaar zaad voor den gods-
dienst gebleken, het is het ook voor vrjjheid
en recht.
De Morning Leader schrijft in gelijken geest.
De moord op Ferrer, zegt ze, is het begin van
een langdurig internationaal drama, maar het
slotbedrijf zal in Spanje spelen.
De Star zegt, dat de Spaansche reactionairen,
door wier toedoen Cuba en de Filippijnen voor
Spanje verloren gingen, nog eens duur den
moord op Ferrer zullen betalen. Het blad
betreurt 't, dat Koning Alfonso, de gemaal van
een Engelsche Prinses, zich heeft laten dwingen
de rol van Koning Bomba te spelen.
De unionistische pers neemt meerendeels een
ander standpunt in. De Morning Post zegt,
dat het buitenland onvoldoende de omstandig-
heden van Ferrer's proces kent en er dus niet
onpartijdig over kan oordeelen. In 't algemeen
vindt 't blad een oordeel over de binnenlandsche
zaken van een ander land bedenkelijk.
De Standard schrijft in gelijken geest, maar
noemt niettemin Ferrer zedelijk verantwoordelijk
voor de verspreiding van revolutionaire leerlingen
iu Spanje en de toepassing daarvan in Barcelona.
De Standard acht daarom de veroordeeling van
Ferrer geenszins wederrechtelijk en de straf
onder de gegeven omstandigheden alleszins te
verdedigen. De Standard ontkent overigens,
dat Ferrer een man van buitengewone beteeke-
nis en een groot denker was.
Het blijkt dat de actie der Grieksche officie-
ven, die voornamelyk gericht was tegen het
legerkommando, van den kroonprins en tegen
de bevoorreehte positie, die de overige prinsen
in leger en marine innamen, heeft doel getrof-
fen. Een by de Kamer ingekomen wetsvoor-
stel bepaalt, dat de prinsen, die bij leger of
marine in dienst treden, wat de bevordering
betreft, aan dezelfde bepalingen onderworpen
zullen zijn als andere officieren. De thans reeds
dienende prinsen echter kunnen door den Ko
ning zonder eenige beperking bevorderd worden,
maar mogen geen efiectief kommando hebben.
Tevens wordt de betrekking van opperbevel-
hebber opgeheven en worden de functies van
dien titularis opgedragen aan een commissie,
bestaande uit generaals, divisie-bevelhebbers
en den chef van den generalen staf.
In den verkiezingsstrijd die in New-York
wordt gevoerd om de hoogste ambten in het
stedelijk bestuur, worden de eigenaardigste en
meest nieuwerwetsche verkiezingstrucstoegepast.
Zoo werken de Tammany-mannen zoowel als
de Tammany-bestrijders metwassenbeelden-
snemnininr i i im n hi i mar11"
zagen elkander met afschuwlijk stilzwijgen aan.
Er was op dat oogenblik maar een ding, wat
de predikant kon doen haar overreden, naar
huis te gaan. En zij ging werktuiglijk
willoos stapte ze de hansom in en dominee
Tempest bracht haar naar het huis in Park Lane.
Daarna ging hij terug naar Carfax Gardens
en vond Frank Jerningham bij het vuur in zijn
studeervertrek.
»Dat is de tweede maal," sprak Johan Tempest.
z/Misschien mogen we van geluk spreken, dat ge
dit hebt bijgewoond. Zij is niet toerekenbaar
in zulke oogenblikken."
z/Maar er kan waarheid schuilen achter hare
woorden."
//God beware me, Frank 1"
z/Hoe weet ge van niet?"
vMaar Frank, oordeel zelf. Dat is geen praat
voor een normaal mensch. 't Is de tweede maal
reeds, dat ze opgewonden bij me komt en zich
het volgende oogenblik als een lammetje laat
terugbrengeu."
ffMaar er moet eenige grond voor zijn. Ze
kan niet alles verzonnen hebben."
#Maar Frank, denk eens aan 1 Een oom, die
zijn nichtje zou vermoorden
z/Maar een oom, die by haar dood profiteeren
zou
z/Maar Frank, wees redelijkEleonora is
vreeselyk ondankbaar bovendien. Neefennicht
gedragen zich voorbeeldig jegens haar. Ze heeft
een leven als een prinses. Zijt ge nog niet
overtuigd Margaretha, mijne vrouw, zei het
stervende, ze zei het tot driemaal toe
vertooningen en dergeljjke. De correspondent
te New-York van de Londensche Daily Tele
graph verhaalt daarover het volgende.
De Tammany-organisatie heeft zoo'n wassen-
beeldenvertooning georganiseerd, waar de voor-
bijgangers worden naar binnengelokt. Om de
aandacht te trekken, zijn voor het lokaal op-
gesteld een levende olifant, een groote kooi met
levende apen en een geit. Laat men zich ver-
lokken naar binnen te gaan dan hoort men
daar door een verkiezingsredenaar van Gaynor1)
verklarendat de tegencandidaat Hearst een
leugenaar is en een verrader, een volksopruier,
een politieke moordenaar enz.
Maar het wassenbeeldenspel van de Hearst-
aan hangers is veel interessanter dan dat van
de tegenstanders. De onafhankelijkheidspartij
heeft nl. een //gruwelkamer" waar de//Tammany-
praktijken" in beeld zijn gebracht. Daar kan
men zien op welke manier Tammany de stad
besteelt, hoe Tammany rechters omkoopt, ge-
tuigen //stopt", geschenken aanneemt van de
houd(st)ers van publieke huizen en speelholen,
misdadigers die tot de Tammany-organisatie
behooren beschermd. Fraai is vooral de alle-
gorische voorstelling waarbij een levensgroote
pop, sprekeud gelijkende op den huidigen
Tammanyleider Murphy, een koe melkt die de
gemeentekas voorstelt.
Door den Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel is een wetsontwerp ingediend tot
aanvulling en verhooging van het Xe Hoofdstuk
der Staatsbegrooting voor 1909.
Een der wijzigingen betreft het uittrekken
van een post voor jaarwedde en toelage aan
een inspecteur voor de visscherij en een voor
reis-, verblijf- en bureelkosten vandieninspecteur.
Het komt den Minister thans gewenscht voor
dat in afwachting dat de visscherij wet in werking
zal kunnen treden, aan zijn departement een
inspecteur voor de visscherij zal worden ver-
bonden aan wien, wanneer de behoefte hieraan
blijkt, een of meer adjunct-inspecteurs zullen
zijn toe te voegen.
De deskundige voorlicbting van een inspecteur
zal zegt de Minister in zijn toelichting de
Regeering van nut kunnen zijn bij de verdere
voorbereiding van de uitvoerings-voorschriften
der visscherij wet.
Daar het voorts in de bedoeling ligt dat hy
na het in werkiDg treden van die wet zal wor
den benoemd tot hoofdinspecteur, belast met de
leiding der visscherij-inspectie, zal zijn vooraf-
gaande aanstelliug bij hetdepartementhem boven
dien gelegenheid openen, zich voor dien lateren
werkkring voor te bereiden.
De Minister is van gevoelen, dat de jaarwedde
van den leider der visscherij-inspectie ware te
bepalen op 4000, met dien verstande, dat
wanneer de inspectie, zooals de Minister meent
dat noodig is, haar aandacht wijdt aan de ont-
wikkeling van het visscherijbedrijf en den eco-
nomischen vooruitgang der visschers en daarvoor
berekend blijkt, de jaarwedde van den hoofd
inspecteur zal zijn te brengen op 5000 met
uitzicht op verdere verhooging.
TER NEUZEN, 15 October 1909.
Bij het te Rotterdam gehouden examen
voor de vrije- en orde-oefeningen der gymnastiek
is o. m. geslaagd de heer C. J. Bakker van
Ter Neuzen.
Dan sta de Hemel mij bij zei Frank. wIk
weet, dat ge oprecht zijt. Ik zal nu gaan.
Ge zijt de beste man ter wereld, Johan. Maar
toch kunt ge mij niet gelukkig maken."
En hij ging been in weer en wind, als een
ongelukkig man, voor wien geen sprankje geluk
meer scheen weggelegd.
XIX.
't Was op een prachtigen Novemberdag dat
Violet Thorne, na een week van totale afzon-
dering, hoorende dat er dier middag een diner
zou worden gegeven, haar wensch te kennen
gaf er bij tegenwoordig te zijn.
Sir James Messager, galant ridder als altijd,
geleidde haar aan tafel. Over haar zat een heer,
dien zij nooit te voren gezien had, maar dien
zij terstond herkende naar de beschrijviug van
Eleonora, als dominee Tempest.
Toen Eleonora na hare tweede vlucht naar
de pastorie, in Park Lane was teruggekeerd,
had de overtuiging bij haar wortel geschoten
dat de predikant haar om de een of andere reden
niet geloofde, en de drie weken, die volgden,
hadden haar hart met schrik en angst vervuld.
't Scheen, dat Violet geen vertrouwen meer
in haar had, en 't gebeurde niet zelden, dat het
meisje weigerde haar te zien.
Eleonora zag er slecht uit zij was aan-
merkelijk vermagerd en zag kwijnend bleek.
Johan Tempest schrikte van haar uiterlijk en
nam na het diner de gelegenheid te baat, haar
afzonderlijk te spreken.
(Wordt vervolgd).
Pe Burgemeester van TER NEUZEN
brengt ter algemeene kennia dat de maat-
regelen tot afwending en tot wering der
Aziatiacbe Cholera, voor wat betreft de binnenvaartuigen,
opgenomen in zijne bekendmaking van 8 Augustus 1909,
voorloopig niet meer zullen worden toegepast.
Ter Neuzen, 15 October 1909.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
L Den candidaat van Tammany en van de Demokralen.
