A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
i
No. 5328.
Dinsdae: 20 Juli 1909.
49e Jaargang.
feuilleton"
Buitenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen j 1,Franco per post Yoor
Nederland f 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika l,321/s en voor
het overige Buitenland f 1,65. Men abonneert zich bij alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Telefoon No. 25.
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
De Perzische burgeroorlog geeindigd. De
Sjah heeft afstand van den troon gedaan.
De voorstanders van een Grondwet in Perzie
hebben een volledige overwinning behaald. De
Sjah Mohammed Ali Mirza, die het parlement,
door zijn vader ingesteld, uit elkaar deed schieteu,
heeft voor de sterke vrijheids-beweging moeten
bukken en deed afstand van den troon ten be-
hoeve van zijn minderjarigen zoon Achmed
Mirza. Er wordt een nieuwe regeering gevormd,
natuurlijk uit liberalen bestaande. De Sipahdar,
hoofdman der nationalisten, is tot Minister van
Oorlog en tot prefekt van Teheran benoemd.
De Perzische kozakkenbrigade werd gehandbaafd
en ook Liachoff, de Russische kolonel, is in
genade aangenoraen. Het sluiten van den vrede
heeft onder de bevolking groote vreugde teweeg-
gebracht. Men liet er te Teheran geen gras
over groeien Aanstonds kwam een zg. nationale
vergadering bijeen, samengeeteld uit Mujtehids,
notabelen en de militaire chefs der nationalisten,
die ten overstaan van een ontzettende menigte
op het Parlementsplein den kroonprins tot sjah,
Azad-el-Mulk, die aan het hoofd der Kadsjaren-
familie staat, tot regent, Sipahdar tot Minister
van Oorlog en gouverneur van Teheran uitriep.
Sjah Mohammed Ali bevindt zich in veiligbeid
in het Russische legatie-gebouw, op eenigen
afstand van Teheran gelegen. Had hij niet
vrijwillig zijn biezen gepakt, stellig had men hem
daartoe gedwongen. Nu de reaetie overwonnen
is zal het land vermoedelijk tot rust komen.
Maar 't eer zoover kon komen moest er de
laatste dagen nog hevig gevochten worden.
Donderdag dreunden onophoudelijkdeCreusot-
kanonnen, en knetterde het geweervuur. Toen
waren 't post- en telegraafkautoor, het arsenaal,
de kozakkenkazerne en het artillerieplein nog
in handeu van de regeering. De troepen uit
Sultanebad, door den Sjah afgezonden, bombar-
deerden het parlement, maar de schoten richtten
weinig schade aan. De Perzen zijn slechte
schutters. Eenmaal zijn de troepen van den
Sjah de stad binnengedrongen, maar werden met
bloedige koppen teruggeslagen. Aanvallen op
de stadspoorten werden telkens afgeweerd en
enkelekanonnen vielen in handen der nationalisten.
t Beste bewijs er voor dat de regeeringstroepen
terrein verloren, was, dat de soldaten op groote
schaal aan 't plunderen sloegen. Vooral de
Europeesche wijk heeft daarvan te lijden gehad.
De nationalisten, uitermate verstoord over deze
plunderpartijen, hebben de plunderaars bij hon-
derden neergeschotentezelfdertijd werden de
voornaamste gebouwen, die nog in het bezit
waren der royalisten, beschoten.
nNu komt het er op aan mannen laten
wij in ieder geval maar eens vuren." Meer
dan dertig schoten knaldeu. Toen de kruit-
damp opgetrokken was, bleek het dat er niet
de minste verandering in de linie, die onver-
vaaid naderde, was gekomen. Men zag slechts
zich voortbewegende ljjken, een afschuwlijk
schouwspel Charles Larnon wilde juist bevel
geven op de voorste blokhuizen te klimmen
om een doeltreffender vuur op den vijand
te kunnen openen, toen plotseling de linie der
Apacben zich oploste en de Roodhuiden behen-
dig tot onder de palissaden sprongen. Som-
rnigen misten wel bun doel maar dat beteekende
niets tegenover de menigte der vijanden, die,
beschut tegen de kogels der kolonisten, bij de
palissaden stonden. Een oogenblik later beuk-
ten hevjge houwen met de tomahawks tegen
de poortdeur, door velen tegelijk uitgevoerd,
men hoorde het kraken van het hout en het
vallen der spaanders.
Alle blikken richtten zich nu op Jacques
Leroy, waardoor de kolonisten stilzwijgend het
gezag erkenden van den man, die hoewel een
vreemdeling in de kolonie, in den verloopen
De correspondent van de ,/Lok. Anz." vertelt
van die plundering dat het gepeupel de woning
van den directeur der Indo-Europeesche Tele
graph comp. leeghaalde. De eigenaar is sedert
het begin van de onlusten aan een stuk door
op het telegraafkantoor gebleven, zijn zuster
redde haar leven door in het nabijgelegeu
Engelsche hotel de wijk te nemen. Op straat
waagde zich, behalve de dagbladcorrespondenten,
niemand, omdat men gevaar voor zijn leven liep.
De ,/Times"-correspondent prijst de nationalisten:
Zij weten de orde te bewaren in de wijken,
die zij bezet houden, sparen hun gevangenen
en toonen een loffelijke neiging, om hun doel
op beschaafde wijze te bereiken.
Er werd een voorloopig bewind ingesteld en
onderhandelingen met de gezanten aangeknoopt,
hetgeen tenslotte leidde tot 't toegeven van den
Sjah. Ondanks 't onophoudeljjk vuren over en
weer zijn er betrekkelijk weinig dooden geval-
len. Men schat't totaal op honderd. De eenige
Europeaan die gewond werd, was een Hongaar,
die 'n schampschot kreeg.
Weinig Europeesche woningen werden door de
kogels beschadigd. Telegraaf- en telefoonlijnen
zijn vernield.
TER NEUZEN, 19 Juli 1909.
In de Vrijdag gehouden vergadering van
den dijkraad der waterkeering van den cala-
miteuzen polder Nieuw Neuzen werd ter voor-
ziening in de vacature van voorzitter, ontstaan-
de door periodieke aftreding van den beer M.
de Regt, die als zoodanig niet meer wenschte
in aanmerking te komen, op den staat van
aanbeveling geplaatst, als no. 1 de heer D.
Scheele Pz., als no. 2 de heer L. Moes Pz. en
als no. 3 de heer A. Bareman Wz.
Bij het toelatings-examen voor de le
klasse der R. H. B. S. te Middelburg zijn o. m.
geslaagd K. A. Hamelink, van Ter Neuzen, en
H. A. A. Collot d'Escury, van Hontenisse.
Voor het toelatingsexamen aan de Chr.
H. B. S. te Rotterdam is o. m. geslaagd L. de
Koeijer Az. van Sluiskil.
Aan de Rijksscbool voor Kunstnijverheid
te Amsterdam is voor het toelatings-examen
geslaagd de heer J. Wit geb. te Sluis.
Tijdens mist is hedenmorgen omstreeks
5 ure, aan de laagwaterlijn even bewesten de
haven omhoog gevaren de Eng. stoomboot
z/Derwent" van Goole met stukg. naar Gent.
Bij hoogwater is het stoomsehip door het
stoomschip //Warfe" eveneens van Goole komende,
met bestemming naar Gent, vlot gesleept en
hebben beide stoomschepen hunne reis vervolgd.
nacht genoegzaam bewezen had, dat hij, dank
zij zijn veeljarige ondervinding alleen de mid-
delen kende om het gevaar onder de oogen
te zien.
/'Waar zijn de vrouwen en kiuderen 9"
vroeg hij.
win het groote blokhuis in het midden der
kolonie, gat Charles Larnon ten antwoord.
//Mijnheer Bouleau is bij hen."
Jacques Leroy knikte goedkeurend.
Terwijl de tomahawk-slagen met onvermin-
derde hevigheid de poort beukten, sprak Jacques
Leroy de kolonisten aldus toe: Mannen broe-
ders Wij hebben nog maar korte oogenblikken
voor ons, eer de poort bezwijkt en dan zullen
de Apachen als hongerige wolven naar binnen
stormen. Ik behoef u niet te zeggen, wat ons
lot zal worden. Slechts een wanhopige tegen-
stand kan ons misschien redden. Tegenover
zulke vijanden bestaat er geen middenweg dus,
het een of het andere overvfinnen of sterven."
z/Overwinnen of stervenklonk het een-
stemmig.
Laten wij over een oogenblik de kolonie
verlaten en ons in het woud begeven.
Na eene wandeling van een half uur zien
wij, diep in het bosch een even onverwacbt
als kleurrijk schouwspel.
Op den beuvelachtigen boschgrond liggen
omstreeks zeventig soldaten, wier kleurige uni-
i Hedennamiddag is in de haven tegen den
Westelijken havendijk verebt het Belgische
stoomjacht Odette", van den heer Carels te Gent.
Nadat men bemerkte dat het jacht op den
havenberm zat werd nog met 2 sleepbooten
tevergeefs beproefd het vlot te trekken, zoodat
men het volgend hoogwatertij zal moeten af-
wachten.
Wij ontvingen het volgende schrijven:
Gister had in de Buiten-Societeit een concert
plaats, gegeven door het muziekgezelschap De
Vereenigde Werklieden alhier. Het bezoek be-
gunstigd door eene eindelijk zomerweers-
gesteldheid, was grooter dan bij menig ander con
cert gegeven door een muziekgezelschap uit den
vreemde, tenzjj dit een heelen sleep van
belangstellenden en nieuwsgierigen uit de plaats
zijner omgeving meebrengt.
Zelfs van een meer muzikalen deskundige
dan ik, houd ik geen tegenspraak mogelijk,
als ik beweer, dat dit concert wel een der
schoonste is geweest, hetwelk binnen de laatste
drie jaren in de B.-Societeit is ten gehoore ge-
bracht. In zijn geheel overtrof deze uitvoering
van ,/De Vereenigde Werklieden" nog wel een
tamelijk stuk die van de overigens gunstig be-
kend staande Eecloosche Harmonie, en wel o.a.
hierdoor dat de stemming der verschillende
instrumenten bij ,/De Vereenigde Werklieden"
zuiverder was en de /Eecloosche" onder haar
uitvoering van Czardas no. 1 te duidelijk gebrek
^an voldoende instudeering verried.
Het nummer Une Corbeille de Fleurs op het
programma is er heusch geen, dat men licht-
vaardig een dilettanten-gezelschap mag en zal
voorzetten. Het bevat tal van moeilijkheden
van techuiek en nuanceering, welke door De
Vereenigde Werklieden glansrijk zijn te boven
gekomen. De zucht van verlichting, dien de
directeur aan 't einde van dit stuk slaakte, en
de voldoening, waarvan zijngelaat daarbij begon
te stralen, waren dan ook zeer verklaarbaar en
gegrond.
Op de uitvoering van de Fantaisie-ouverture
sur I'opera Lucia de Lammermoor, zou de meest
nurksche criticus bezwaarlijk iets hebben aan
te merken. Aan het aanvallen en het intoneeren
alleen, was het te hooren, dat de spelers een
levendig bewustzijn hadden, dit opwekkende
nummer onder alle opzichten volkomen onder
de knie te hebben. J'en passe des meilleurs, om
niet te lang te worden en nog mijn hulde te
kunnen brengen aan de vier Gentsche solisten, de
heeren A. Moortgat, buglist, L. Pynnaert en
L. Willame, clarinettisten en J. Alijn, tubanist,
niet zoozeer om hunne gewaardeerde mede-
werking bij de uitvoering der overige nummers,
dan wel om hunne ten gehoor gebrachte solo-
formeu scberp afsteken tegen het donkergroene
gebladerte. Een gelijk aantal gezadelde paarden
graast in de nabijheid. Aan den voet van een
reusachligen pijnboom zit een jonge man, wiens
uniform hem als bevelhebber der ruiters doet
kenpen. Na verloop van eenigen tijd komt er
een tweede persoou uit het kreupelhout te
voorschijn. De man is groot van gestalte en
krachtig gebouwd. Hij draagt de ruwlederen
kleeding der Trappers en is een oude bekende
van ons.
,/Komaan, mijnheer Houdance," riep de offi-
cier levendig, ,/zijt ge daar weer; ik was juist
van plan om naar de kolonie op te breken
ik dacht niet anders, dan dat de Apachen u
gescalpeerd hadden
„Dat heeft ook bitter weinig gescheeld,"
gaf de Trapper ten antwoord, terwijl hij zich
het zweet van het voorhoofd wischte. ,/lk ben
de Apachen voorzichtig genaderd, om hun aantal
te weten te komen, toen ze op eens van beide
zijden kwamen opzetten en met moeite gelukte
het mij me achter het struikgewas te verschuilen.
Ik bemerkte dat ze zich, gereed maakten om
de kolonie Id bestormen. Laat terstond opbreken,
mijnheer Green, dan kunnen we ze nog in de
prairie aanvallen en hun een gevoelige neder-
laag toebrengen."
,/Hoe talrijk zijn ze, denkt ge
//Omstreeks tweehonderd, maar slechts enkelen
hebben vuurwapenen."
nummers, waarmede zij, onder onberispelijk
accompagnement van De. Vereenigde Werklieden
de waarde van dit concert hebben verhoogd.
Ik wist niet, wat meer te bewonderen, hun
zuivere, zoetluidende, ronde, voile tonen, die
bij den buglist in zijn Les Perles tot in de
hoogst mogelijke tonen onder zijn nimmer ver-
zakende tongslagen ook peereltjes heeten
mochten, zuivere, welluidende, voile, ronde en
ook krachtige zoowel in de laagste als hoogste
bij den tujpanist in zijn Air et divertissement
tonen van gelijke kunstwaarde bij de clarinet
tisten in hun Chanson des Nidsheusch ik
wist niet wat meer te bewonderen, hunne ver-
rukkelijke, meeslepende tonen, dan hunne tech-
nische bekwaamheid en virtuositeit.
Bij dat Chanson des Nids meende ik ver
schillende vogeltjes in hunne nestjes te hooren
piepen, frazelen, kweelen en eindelijk zingen
hun hoogste lied, hun Schepper ter eere. En
een woord van oprechten, warmen lof mag ik
daarbij niet onthouden aan den kleinsten der
leden van De Vereenigde Werkliedenden
14jarigen jongenheer J. Laurens, die met zijn
kleine fluit, als zingende en trillend-zingende
vogel de nestvogeltjes begint te begeleiden en
ze uit hun nestjes te lokken tracht. De warme
handdruk, dien hij ter felicitatie van de vier
solisten ontving, moge den kleinen flaitspeler
ten waarborg zijn, dat bij voortdurende studie
ook eene kleine-fiuit-solist uit hem groeien
zal.
En mag de directeur. de heer Aug. Eeckhout,
in dit concert de schoone vruchten van zijn
bekwame leiding erkennen, het muziekgezel
schap ,/De Vereenigde Werklieden", heeft er
het bewijs mede geleverd, dat het aanspraak
maken mag op de waardeering, sympathie en
steun van alle ingezetenen, die het bezit van eene
harmonie in onze gemeente wenschelijk achten
en op prijs stellen.
In de Bt. Crt. no. 164 zijn opgenomen
wetten tot naturalisatie van A. de Beleir, land-
bouwer, geboren te Moerbeke den 10 October
1864, wonende te Westdorpe en P. J. Lannoye,
landbouwer, geboren te Dudzeele den 26 Februari
1866, wonende te Aardenburg.
In de heden gehouden vergadering van
den Raad van beroep voor de ongevallenver-
zekering te Middelburg, is L. v. d. B., te
Sas van Gent niet ontvankelijk verklaard in zijn
vordering, voor zoover deze toekenning betreft
eener rente na 27 April, terwijl het overige
deel der vordering werd bevestigd.
Hoek. Gisteren is alhier tot predikant be-
roepen den WelEerw. heer Ds. R. Koolstra
van Haamstede.
De officier liet onmiddellijk opstijgen en de
ruiterbende reed naar den zoom van het woud
Wat Jacques Leroy voorspeld had gebeurde
de poort bezweek eindelijk onder de herhaalde
slagen en er kwam eene kleine opening in,
waardoor eenjeugdigekrijgsman naar binnen sloop.
Met ware doodsverachting schoof hij de twee
zware dwarsbalken op zij, maar moest die
dappere daad met zijn leven boeten.
Hij had echter zijn doel bereikt, en als een
zondvloed drongen de Apachen de kolonie binnen.
Een oorverdoovend geweersalvo onving de
roekeloozen, onder een woedend gebrul vielen
de voorsten, doodelijk getroffenen. Nogmaals
werd. een salvo gelost, met dezelfde uitwerking.
//Revolvers in de hand en dekking genomen,"
weerklonk het commando van Leroy, boven het
rumoer uit, en zoo goed mogelijk werd het
door de kolonisten uitgevoerd.
Voet voor voet moest door de Apachen ge-
woDnen worden, doch steeds kwamen nieuwe
scharen door de poort naar binnen en dreigdcn
het kleine, maar dappere hoopje kolonisten te
verpletteren.
z/We zijn verloren, Larnon," zeide Jaques
Leroy tandenknarsend, vde Apachen zijn ons
te talrijk."
Bij tien, bij twintig tegelijk, wjerpen de
Roodhuiden zich op eik der kolonisten, die
zich echter met hunne revolvers dapper ver-
dedigden. (Wordt vervolgd).
TER SEIIZESSCHE COIRAST
I»il hl»»l verncl»IJn« Maanilag., lVot-nwil Kg- en VrijdnK»vond, uUgezoiiderd op Keeatdaffen. bij de Kir 111 k P. jr. till BK MSBE «e Ter Xenien.
111 III MB i III!
<vti
