A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Op Leven en Dood.
No. 5241
Dinsdag 22 December 1908.
Buitenland.
Binnenland.
48e Jaargang.
a 40 cent.
BE3RSTB BI
Wegens het Kerstfeest
zal a.s. Vrijdag' geen nummer
van dit blad verschijnen.
FETJILLETON.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen J 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,321/ss en yoor
hot overige Buitenland f 1,65. Men abonneert zicb bij alle Boekhande-
laars, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
ADYERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzellde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Telefoon No. 2 5.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
>Nieuwjaai*s-adveptentien
voor het nummer dat in den
morgen van 1 Januari zal ver-
schijnen, en in de kom dezer gemeente
huis aan huis wordt bezorgd, worden
weder geplaatst
De inzendingen kunnen geschieden tot
uiterlijk Donderdag 31 dezer, des
namiddags 3 ure,
Ter Neuzen, 21 Dec. 1908.
Firma P. J. VAN DE SANDE.
VEREENIGDE STATEN.
Roosevelt slaat er in 't laatst van zijn regeer-
periode danig op los. We vermeldden het
geschil met het congres en de kwestie over
het Panama-kanaal.
De leden van het congres zijn uitermate ver-
bolgen over de verdachtmaking nopens de in-
perking van het geheime-politie-wezen. Dat
blijkt wel uit de bewering van den demokraat
Bacon in den Senaat. Deze heer beweerde, dat
indien Koning Edward zulk een meedeeling aan
het Lagerhuis had doen toekomen, hij, zoo hij
zijn kroon niet verloor toch zeker door een
regent zou zijn vervangen.
De //World", het blad, dat de verhalen om-
trent het Panamakanaal m omloop heeft ge-
bracht, trekt eveneens geweldig tegen den
president van leer, Roosevelt was daar zelf
eenigszins de aanleiding van. Hij heeft nl.
een boodschap aan het Congres gezonden,
waarin hij de geruchten over de werkzaam-
heden aan het kanaai logenstraftmaar tevens
tegen de eWorld" uitvaart en dit blad en zijn
berichtgever strafrechterljjk dreigt te zullen
vervolgen. Uit het lang niet malsche antwoord
van de //World" lichten we de volgende zin-
sneden
's Heeren Roosevelt's kokende verontwaardi-
ging over wat hij noemt yden laster van de
De groote goedheid, de vriendelijkheid voor
het ongelukkige jonge meisje, die uit de woorden
van den dokter spraken, verzoenden mij met
hem. Zijn koelheid bp het onderzoek van het
lijk had mij hem bijna doen haten, thans er-
kende ik, hem verkeerd te hebben beoordeeld
bij was geen koud, hardvochtig mensch, dock
een goedhartig, liefdevol oud man.
Wij hadden alles goed afgesproken, doch toen
Anna terugkeerde, bleek het, dat alles nutteloos
was geweest, want zij verklaarde met een, voor
een jong meisje, merkwaardige beslistheid, dat
zij haar vader niet kon verlaten, doch bij hem
wilde blijven.
Tevergeefs alleen de rechter bemoeide er
zich zeer verstandig niet mede putten wij
onze overredingskracht uit, tevergeefs smeekt'e
de kapitein haar, tevergeefs wees de dokter er
haar op, dat de oude Johanna voor haar geen
voldoende bescherming was, daar deze reeds
sidderde bp de gedacbte den nacht in het af
gelegen huis in de nabjjheid van den vermoorde
//World" over de Amerikaansche regeering", is
inderdaad wel een uitgezochte beschuldiging,
nu zij werd geuit door een president, die nog
geen voile week geleden ambtelijk in zijn
boodschap insinueerde, dat het Congres van de
Vereenigde Staten bestaat uit sehurken, die een
wetsontwerp ameudeerden //omdat de leden van
het Congres niet willen, dat zij zelf worden
nagegaan door de geheime politie". Onder de
thans levende menschen is er niet een, die ooit
de Vereenigde Staten zoo kras belasterd heeft
als deze president het doet, die het Congres
bezwaddert, rechters koeionneert, de onschend-
baarheid der rechterlijke macht aantast, parti-
culieren belastert, en die zich de meest geweten-
looze en roekelooze volksopzweeper heeft betoond,
aan wien ooit door het Amerikaansche volk
groote macht en autoriteit wordt toevertrouwd.
Dit zeggen wij niet in toorn, maar in droef-
beid. De //World" heeft onmetelijk veel meer
eerbied betoond voor het ambt van president
der Vereenigde Staten dan Theodore Roosevelt
ooit heeft ten toon gespreid in de jaren, dat
hij een schrikbewind heeft gevoerd en hij de
eer en eerlijkheid heeft belasterd van de ambte-
naren zoowel als van de particuliere personen,
die hem in de politiek of in de bereiking van
zijn oogmerken bestreden.
TURKIJ E.
Op gezag van het ,/Petit-Bleu" werd mede-
gedeeld, dat de Sultan van Turkpe na het
uitspreken van de troonrede, den eed van trouw
aan de Grondwet had afgelegd. Reuter be-
richt later: Juist dat de Sultan dit heeft nage-
laten, heeft aanleiding gegeveu tot onaange-
naamheden.
De liberate afgevaardigden gaven er hun
ontevredenheid over te kennen maar men heeft
in aanmerking genomen, dat de Sultan reeds
den eed had afgelegd voor den Sjeich-oti-lslam.
Een nieuwe eedsaflegging was niet vervat in
het program en men kon die dus niet van den
Sultan eischen.
Toen de Sultan zich na de troonrede in zijn
vertrekken terugtrok, waar hij de hoofden der
geestelijkheid ontving, begaf zich de groot-
ceremoniemeester in de diplomaten-lcge, om
den deken, baron Von Marscbhall, de groeten
van den Sultan over te brengen. Het was den
Sultan aangenaam, zeide hij, de gezanten bij
de opening van het parlement tegenwoordig te
zien. Hij voegde er bij, dat de Sultan bijna
verhinderd was geweest de opening bij te wonen
en dat hij thans zeer hoopvol gestemd was
wegens den steun, dien hij van de zijde der
raogendheden vond bij de hervorming van den
Turkschen staat. Baron Von Marschball be-
dankte en gaf de verzekering, dat de mogend-
heden zeer veel belang in Turkije stelden.
te moeten doorbrengen, doch Anna bleef on-
verzettelijk.
//Als Johanna bang is, mag zjj naar Luttach
gaan," zeide zij, //ik ben niet bang alleen bp
den geliefden doode te blijven."
Anna bleef bij haar besluit volkarden en wij
moesten toegeven, wij konden haar niet dwingen
met ons naar Luttach te gaan, maar alleen zou
zij toch niet in het afgelegen huis blijven, want
de kapitein zeide haar niet te zullen verlaten
bleef zij, dan bleef hij ook, er zou ergens in
huis wel een slaapplaats voor een oud soldaat
te vinden zijn. Anna wilde dit aanbod wel niet
aannemen, doch de kapitein duldde hier geen
tegenspraak, hij kon even koppig zijn als Anna,
en zoo bleef hij in het afgelegen huis, terwijl
de anderen naar Luttach terugkeerden.
VI.
De beide gelagkamers van //De Gouden Druif'
waren dien avond vol gasten, als anders op
werkdagen zelden het geval was. Het gerucht
van den moord in het afgelegen huis had zich
snel, niet alleen door de kleine stad, doch zelfs
door de omliggende dorpen verbreid, ieder wilde
er natuurlijk meer van hooren, nergens was
daartoe beter gelegenheid dan in //De Gouden
Druif', waar de rechter woonde en elken avond
aan de stamtafel was.
NEDERLAND en VENEZUELA.
De Minister van Buitenlandsche Zaken deelde
nog aan een der benchtgevers mee, dat hij
het zeer onwaarschijnlijk achtte, dat de gezant
der Vereenigde Staten van Amerika te Bogota
reeds bericht zou hebben ontvangen van de
oorlogsverklaring, te meer daar de telegrafisohe
dienst tusschen Venezuela en Colombia ge-
stoord is.
Bovendien verzekerde de Minister, dat hp alle
reden heeft te vermoeden, dat Nederland in de
Venezolaansche kwestie op den goeden weg is,
zoodat, naar hij vermoedt, binnenkort geheel
andere berichten zullen worden ontvangen.
Intusschen wees de Minister er ienslotte op,
dat desondanks de mogelijkheid geenszins is
uitgesloten, dat de stand van zaken een andere
wending heeft genomen, dan hp zich voorstelt
en verwacht. Zekerheid te dien opzichte kon
hij echter niet geven. De telegrafische dienst
tusschen Amerika en bier is echter wel zoo
goed ingericht, dat, ingeval Venezuela den
oorlog had verklaard, dit reeds ambtelijk hier
ter stede bekend moest zijn.
Bovendien wees Z.Exc. er op, dat de Staats-
secretaris van Buitenlandsche Zaken in Amerika,
aan het bericht van de oorlogsverklaring geen
geloof hecht en deze het in de eerste plaats zou
kunnen weten.
De berichtgever te Washington van de //New-
York-Times" verneemt dat groote hoeveelheden
oorlogsammunitie voor de revolutionnairen van
uit Amerika in Venezuela wordt ingevoerd.
Het Venezolaansche volk is van meening, dat
Castro eigenlijk gevlucht is. Een gedeelte van
de revolutionnairen wil Castro wegjagen, terwijl
de andere er op aandringt, dat de vice-president
Gomez tot president zal worden uitgeroepen.
Het bericht over het opbrengen van eenderde
Venezolaansch schip is een vergissing van een
buitenlandsch blad. Dit had van zijn New-York-
schen berichtgever nog eens bet bericht gekregen
van het opbrengen van den kustwachter »23 de
Mayo", zonder dat de naam van dit schip ge-
noernd werd, en daaruit opgemaakt, dat het op
een derde opbrenging betrekking had.
Het blad de //Sun" meldt, dat Castro tracht
Duitschland's bemiddeling bp Nederland te
vevkrijgen. Hij zal te Berlijn twee millioen
uitgeven, waarmee hij, volgens den berichtgever,
de regeerende kringen en de openbare meening
voor zich hoopt te winnen
TWEEBE KflMER.
Vergadering van Zaterdag.
Waterstaatsbegrooting.
De heer Limburg zet uiteen met betrekking
De voor de menschen uit den minderen stand
boeren en kleine burgers, bestemde gelagkamer
was propvol, velen moesten zelfs staande hun
wijn drinken, daar alle stoelen of banken bezet
waren.
Men hoorde daar geen woord Duitsch, de
gesprekken werden gevoerd in de Slavische taal,
ook in de keuken werd slechts Slavisch gesproken
door de thans talrijk opgekomen nadere bekenden
van vrouw Franzka.
Wel twintig mannen, alien neringdoenden
uit Luttach, zaten of stonden om den grooten
haardzij luisterden aandachtig naar vrouw
Franzka, die hun terwijl zij kookte en braadde,
vertellen moest van alle kleinigheden des gru-
welijken moords, dien de Duitsche vliegenvan-
ger" die naam was mij reeds te Luttach
gegeven ontdekt had. Toen ik door de keuken
kwam, om mij naar de heerenzaal te begeven
werd ik wel door alien beleefd gegroet, doch
met minder aangename nieuwsgierigheid aan-
gekeken.
Ook in de heerenzaal was thans een grooter
gezelschap dan anders bijeenalle tafels waren
bezet, vooral de groote, ronde stamtafel, waaraan
de burgemeester presideerde. Daar zaten alle
heeren, die ik den dag te voren had leeren
kennen, behalve de kapitein, bovendien, nog
de dokter, twee vreemde heeren, en merkwaardig
tot de concessie-aanvraag van den Haag voor
een electrische tramlijn naar Voorburg, als uit-
looper van het net der Haagsche Tramweg-
maatschappij, dat de Regeering zich niet op het
standpunt mag stellen dat zij het al dan niet
verleenen van die concessie afhankelijk stelt van
het voortbestaan van een andere -bestaande lijn
den Haag—Voorburg.
Een troefje toch als de Regeering in casu
in handen wil houden mag slechts door parti
culiere belanghebbenden uitgespeeld worden,
niet door den Staat.
De heer De Stuers kritiseert den slakkengang
met den aanleg van nieuwe lpnen in Limburg.
De heer Marchant betoogt, dat, ten nadeele
van de verkeersveiligheid, onvoldoende de hand
wordt gehouden door de treinmachinisten, de
voorschriften betreffende de maximum-snelheid
waarmee gereden mag worden.
De heer Ter Laan klaagt o. a. over late aan-
komst van treinen in Den Haag, en sluit zich
bij den heer Limburg aan ten aanzien der
concessie Den HaagVoorburg.
De heer Dolk betreurt dat de Minister geen
aanleiding heeft gevonden mede te werken tot
verplaatsing van het Staatsspoorstation te
'sGravenhage in de richting naar Voorburg.
In verband met de Haagsche Uitbreidings-
plannen is het noodig dat dit station, dat twee
stadsgedeelten scheidt, verlegd wordt. Spreker
oppert het denkbeeld van een Centraal-Station
aan de Laan-van-Nieuw-0o3t-Indie, waar Staats-
en Hollandsche Spoor elkander kruisen. De
kosten zouden voor een goed deel gevonden
kunnen worden uit de opbrengst van den grond,
waarop thans het station staat, en waar dan
een mooie weg zou kunnen aangelegd worden.
De heer Lely acht het wenschelijk, met het
oog op eventueele naasting Jder spoorwegen,
tydig goede voorbereidende maatregelen te nemen,
om niet plotseling voor het feit eener opzegging
te staan op eersten termijn.
De heer Schokking verdedigt in 't algemeen
de groepsvertegenwoordiging voor spoorweg-
personeel, maar dan moeten de spoorwegauto-
riteiten deze zoo tegemoettreden, dat de
tegenstanders niet kunnen zeggen dat zij bestemd
is om de vakorganisatie te knakken.
De heer Van Doorn bestrijdt het betoog van
den heer Limburg in zake de concessie voor
den Haag—Voorburg. Wat betreft de naasting
zet spreker uiteen, dat de opzeggingstermijn
van de spoorwegmaatschappijen nooit korter
dan twee jaren kan zijn.
De Minister van Waterstaat, de verschillende
sprekers beantwoordende, sluit zich bij dat laatste
betoog van den heer Van Doorn aan hij bestrijdt
dat het Kon. besluit van 1905 ten aanzien van
de dienst- en rusttijden den toestand verslimmerd
in plaats van verbeterd zou hebben de Zondags-
rust is niet ingekrompen er zijn alleen eenige
genoeg Franz Schorn, dien ik niet had gedacht
in dit gezelschap te zullen vinden. Hij zat
naast den adjunct.
Ik werd reeds gewacht. men had voor mij
naast den dokter een stoel vrij gehouden, en
toen ik thans eindelijk kwam en het ongeduld
der heeren bevredigd werd, groette men mij zeer
voorkomend. Ook Franz Schorn stond op. en
daar alle heeren mij de hand gaven, stak hij
mij ook de zijne toe, doch niet de rechter, maar
de linker, evenals de rechter, die zijne gewonde
met een zwarte handschoen bedekte hand, wilde
sparen. Het viel mij op, dat Franz Schorn
de zijne in 't geheel niet toonde, hij hield haar
verborgen op de borst, onder detoegeknooptejas.
Het gesprek in den kring werd door mijn
komst ternauwernood onderbroken, het draaide
natuurlijk op den moord in het afgelegen huis
en bleef daarbij, toen ook ik thans aan de tafel
plaats nam. Ik was het thans tot wien de
nieuwsgierige vragen werden gericht, die tot
dusverre den rechter, den adjunct of den dokter
gedaan waren. Ik moest vertellen wat ik on-
dervonden had, men vroeg naar de minste bij-
zonderheden, het onbeduidendste boezemde be
lang in.
(Wordt vervolgd.)
COFRAIT.
Dit bind verschijnt HsBnilsf;-, Woenrnlag:- en l'ryitngavond, nitgezouderii op FeesldaKen. bij de Kir mo P. J. VAX UK te^VrMeiuen^