BIJV0EG3EL
Tsr Nsuzenschs Courant
Dinsdag 24 April 4906. No. 4831.
Telegrafische berichten.
Gemeugde berieiiten.
FEEILLETON.
WERNER'S AV0NTUUR.
Middelburg, 23 April. By het heden alhier
o-ehouden onderwyzersexamen slaagde o. m. de
heer M. E. M. Waelput van Zuiddorpe.
'g Gnivenhage, 23 April. De Minister van
Binnenlandsche Zaken biedt deze week den
nieuwbenoemden Commissaris der Komngin in
Zeeland een afscheidsmaaltijd aan, waarby als
fasten ziin genoodigd de leden der Earners van
de Staten-Generaal uit Zeeland, de oud-Mimsters
onder wier bestuur Mr. Dyckmeester Secretaris-
Generaal was, zoomede ziin ambtsopvolger.
De heer Mr. Dyckmeester is heden door H. M.
de Koningin op het Loo beeedigd.
Aan het echtpaar Mesdag alhier is ter
gelegenheid van hun gouden huwelyksfeest als
nationaal huldeblyk aangeboden een gouden
gedenkpenning uit daukbaarheid vo rde schen-
kinc van het museum Mesdag.
Van den gezant te Washington is bericht
ontvangen dat zich onder de ongeveer 500 per-
sonen, omgekomen by de ramp te ban tian-
cisco, vermoedelyk geen- Nederlanders bevinden.
Te Oosterhout (N.-Br.) heeft Vrijdaguacht
vrouw C. v. T. in een vlaag van waanzin haar
zoontje van 5 maanden uit de wieg genomen en
in een mestput geworpen, waarin de kleine is
verstikt. De justitie uit Breda heeft reeds een
onderzoek ingesteld.
MeD sch-rijft uit Winterswijk aan de „N.
A. Ct."
In verband met het vermelde bericht over den
moord op de familie Gunther, lezen wij uit eew
particulier schrijven, dat rooflust de drijfveer tot
den moord schijnt geweest te zijn. De beide
Chilenen waren bij den heer Gunther werkzaatu
tot het snijden der tarwe. In de meening, dat
in huis veel geld aanwezig zou zijn, kwamen zij
onverwachts op 28 Eebr. in zijn huis en hakten
hem en zijn zoon met een bijl het hoofd af. De
vrouw des huizes, dit ziende, trachtte nog te ont-
vluchtten, maar werd op 50 M. afstand iugehaald
en op dezelfde wijze vermoord. De joDgste dochter
werd eveneens gegrepen, doch wist zich lcs te
werken en bij de buren hulp te halen. Een
andere dochter werd zoo zwaar gewoud, dat zij
na eenige dagen in het hospitaal te Gorbea overleed.
De beide Chilenen werden op last van den
Minister doodgeschoten.
Zaterdagnamiddag had op eeu eilandje bij
Hilligersberg, waarop een vuurwerkfabriek is ge-
vestigd, een ontploffing plaats, waarbij de fabrikant,
de heer Gall en zijn knecht Otto Montfrooij
werden gedood. Beiden werden in verschillende
richtingen weggeslingerd eerstgenoemde werd het
hoofd van het lichaam gerukt.
Een breeder van Otto, die op eeuigen afstand
der andereu aan 't werk was, kwam met den
schrik vrij.
Bij een brand in een paardenstal in de
Raam8traat te Rotterdam, op j.l. Zaterdagavond,
zijn van de 10 aldaar gestalde paarden, 9 door
Hij stond op en keek op zijn horloge.
„De sneltrein uit Hamburg zal spoedig komen
denk dus aan den dienst. O ja, zeg eens welke
treinen stoppen aan het naaste station Ik
bedoel treinen, die naar het Noorden gaan.'
,/By dag stoppen daar twee treinen, omstreeks
tien uur en omstreeks zes uur. Dan stopt er
nog een trein 's nachts om twaalf uur die kruist
daar met den trein uit Hamburg," antwoordde
Lili. #Waarom wil u dat weten
I »Het was slechts een vraag, kind. Goeden
nacht, en droom heerliik
Met de handen in den schoot bleef zij zitten,
en liet hem vertrekken.
De wind, die het onweer voorafging, joeg nu
razend over de vlakte, geeselde het heidekruid en
dreef de wolken tot gruote nevelbergen opeen.
Het bosch scheen onder het geweld van den
wind te zuchteu en de duisternis nam snel toe.
Zoo somber en onprettig had Reinhold de om'
geving hier nog niet gezientot dusver had hij
slechts zonnige dagen en heldere avonden gehad,
en nachten zonder nachtelijk duister. En nu
scheen de natuur eensklaps veranderdhaar ruw-
heid kwam nu plotseling in al haaar kracht te
den rook gestikt. Met groote is een der dieren
gered kunnen worden.
Het hoofdbestuur van den Ned. Vpgetariers-
bond heeft, gestennd door eenige artsen, aan
de direction der H. IJ. S. My. en der b.b. een
adres gericht, waarin opgemerkt wordt, dat wel
de spoorreiziger, die dit wenscht, recht heeft
op een open raampje aan de van den wind af-
gekeerde zijde, maar dat door den dikwerf
actieven tegenstand der medereizigers het in
vele gevallen onmogelijk is, dit voorschrilt door
te voeren.
Om nu aan dit euvel een einde te maken,
verzoeken adressanteo, dat steeds op dezelfde
plaats, voor in elken trein, minstens een coupe
2e en 3e klasse voorzien worde van een bordje,
waarop de woorden,/Frissche lucht Zoo
dit noodig blijkt, zou dan dit aantal coupe's
uitgebreid kunnen worden.
Donderdagavond omstreeks kwart over achteu
heeft in het perceel No. 13 aan het Eusebius-
plein, te Arnhem, bewoond door den heer D. een
hevige gasontploffiug plaats gehad.
In den loop van den dag was de gaskraan van
den geyser in de badkamer opengezet, doch door
een defect aan den gasmeter stroomde geen gas
uit. Er werd eene uieuwe gasmeter geplaatst,
doch men vergat de kraan van den geyser te
sluiten. Dieutengevolge stroomde nu gas uit, dat
de badkamer vulde en zich tusschen de plafonds
ophoopte. Toen nu gisterenavond de deur van
de badkamer werd geopend terwijl er in de gang
licht brandde, volgde eensklaps een hevige ont
ploffing, die een groote verwoesting in het huis
aanrichtte. De geheele kap van het dak is ont-
zet geen dakpau ligt meer op zijn plaats. In
vier kamers zijn de plafonds geheel vernield, ter
wijl verscheidene ruiten sprongeu en een binnen-
muur scheurde.
De aangerichie schade is zeer aanzienlijk. Ern-
stige persooulijke ongelukken haddeu niet plaats,
alleen bekw&men mevr. D. en de dienstbode lichte
brandwonden in 'tgelaat.
Vrijdagmorgen omstreeks 12 uur heeft op
het rangeerterrein, dichtbij Limmei, een treurig
ongeluk plaats gehad. De rangeerder H. R. Ubachs,
aldaar werkzaam aan een rangeerenden goederentrein,
wilde eenige wageus aan elkaar koppelen, doch de
met hem aan denzelfden trein werkzame arbeider
was hem reeds voor. In zijn dienstijver wilde
hij echter toch de behulpzame hand biedeu,
waarbij hij het ongeluk had tusschen de buffers
bekneld te raken en wel met zoo'u groote kracht,
dat hij even daarna zielloos neerstortte. Even te
voren had hij nog vriendelijke groeten gewisseld
met zijne kennissen, die hem een minuut of wat
later als lijk terugzagen.
De spoedig ter hulp gesnelde persenen, onder
welke ook kapelaan Verheggen, konden niets meer
voor hem doen en de inraiddels geroepen Dr. Ruland
kon slechts den dood constateeren.
In zijn hart is Piet W., te Groningen,
eigenlijk een goede kerel, een sukkel, die dikwijls
het mikpunt is van de straatbeugels, die er een
groot vermaak in schijnen te hebben, hem te plagen
en eens flink kwaad te maken. Zoo was het ook
Woensdagmiddag weer.
Piet liep rustig aan het Hoendiep een handkar voor
zich uit te duweu en was op weg naar huis, inwendig
verheugd dat hij er dezen keer, oudanks dat het
Woensdagmiddag en er dus geen school was, zoo
goed afkwam. Ma> r, o wee. Daar komen eensklaps
een drietal van die nare kwelduivels onder groot
gejuich op hem afstormen en gierend van pret
draaien zij de kar met haar bestuurder weldra als
een tol in 't rond, terwijl Piet niet bij machte is
iets daartegen te doen. Hij vraagt, hij smeekt hem
toch te laten loopen. Maar dat kan je begrijpen,
't gaat de plaaggeesteu nu juist net naar den zin,
De booze hartstochten die anders sluimeren op
den bodem van Piets goedige hart, komen eensklaps
boven. Nu smeekt hij niet meer. Hij wordt
kwaad, hij dreigt. Daar is het zijn plagers nm
juist om te doen, en hun pleizier is ten top
gestegen. Nog een oogenblik en hij zal hen
achterna vliegeu om hen te pakken, wat hij natuur-
lijk toch niet kan. Maar ditmaal scheen de woede
Piets beenen meer kracht te hebben gegeven dan
anders. Hij kreeg een van zijn plagers te pakken
en wierp hem hals over kop het Hoendiep in.
Daar lag de lummel en schreeuwde natuurlijk als
een mager varken. Gelukkig lagen er schepen
in de nabijheid en werd de drenkeling-tegen-wil
en-dank gered. Toen waren de jongens natuur
lijk vvoorloopig" genezen en Piet weer de oude
goedhals.
Een echtpaar van Stacegen kwam den vorigen
Zondagavond van de foor te Kortrijk naar huis.
Ouderweg kregen zij twist over een nietigheid,
waarop de man zijn vrouw begon te slaan en
te trappen, zoo dat zij hulp en moord riepzij
kon evenwel in huis geraken waar de schoonmoeder
nog was met een buurvrouw.
Hij joeg beide vrouwen naar buiten en ging
voort zijn vrouw te mishandelen, totdat zij op
den grond viel, veel bloed verliezende.
Dat ziende en door haar gesmeek wat tot be-
daren gekomen zijnde, ging hij een buurvrouw
roepen en een dokter. Doch toen deze kwam,
was de vrouw overleden.
Het parket heeft den man doen aanhonden.
Deze is naar Kortrijk overgebracht. Op het lijk
is een messteek vastgesteld.
De correspondent van de Tiigliche Rundschau
te Munchen deelt eenige nadere bijzonderheden
mede over de stokoude vrouw Josefa Eder, die
op 19 Maart te Spitzendorf haren 118den ver-
jaardag heeft gevierd, wat uit de registers van de
parochie ambtelijk bevestigd is. Zij is nog zoo
krachtig en opgewekt dat zij barrevoets langs de
moeielijke heuvelachtige wegen van hare woon-
plaats loopt68 jaar geleden heeft zij reeds
haren man, een armen houthakker, verloren, die
haar niet veel meer dan drie kinderen achterliet.
Nu woout zij bij hare oudste dochter, een vrouw
van 85 jaar, in, en wordt daar als atammoeder
van een talrijk nakroost geeerd. Verleden jaar
is de best nog met Paschen een uur ver naar
het dorp Tittling gewandeld, om er te biechten.
Voor wie de bergachtige streek van het Beiersche
woud kennen, wil dal wat zeggen, en menige
vrouw die 50 jaar jonger is, ziet, om de vermoei-
nis van dien biechtgang af.
Haar leven lang heeft Josefa niet anders gegeten
dan den schralen kost van de arme boschbewouers
zure melksoep meelknoedels. zuurkool en aardap-
pelen. Vleesch kent men in die streek bijua alleen
van hooren zeggen. Hare bloedverwanten doen
met hun karige middelen voor het oudje wat zii
maar kunnen, maar weelde zal aiij wel nooit van
haar leven kennen. De hoofdzaak voor haar is dat
zij '8 ochtens haar koffie krijgt, Eeu bescheidener
wensch, voor een vrouw die in drie eeuwen geleefd
heeft, kan men zich moeielijk voorstellen.
De witbarsting van den Vesuvius.
Uit Milaan werd aan den Berl. Lok. Anz.
geseind, dat de toestand in de plaatsen om den
Vesuvius hoe langer hoe wanhopiger worden
er is gebrek aan brood en zelfs aan water.
Bovendien zijn alle wegen vernield en onbegaan-
baar. Tusschen Torre del Greco en Torre An-
nunziata bleven de spoortreiaen, die volgepropt
waren met vluchtelingen, steken in de asch en de
aschregen houdt nog steeds aan. Doordat de
machinist niet voor zich uit ken zien, stiet een
trein uit Portici op een stilstaanden trein, werden
een aantal personen gewond en werd groote schade
veroorzaakt.
voorschijn men kon zich nu voorstellen, hoe bet
leven hier zijn zou, als de herfst kwam met zijn
stormen en regenvlagen.
Daarbij kwam nog een vreemdsoortige gesprek
met Lili, haar angst voor een naderend onheil,
de woorden die haar waren ontglipt en die aan-
toonden, dat er in haar hart een warm gevoel
voor hem was ontstaan.
„Ik ben een een dwaas geweest, toen ik de villa
kocht om hier te gaan wonen," dacht Reinhold
op den terugweg naar huis. //Het meisje beeldt
zich ten laatste iets in en ze is er knap genoeg
voor in haar uiterlijk. Het beste zou wezen
Het gedruisch van een passeereuden trein stoorde
den loop zijner gedachten. Hij keek de lichten
na, die als vurige oogen in het bosch verdweuen,
en opende met een zucht de deur zijner woning,
De duisternis in de kamers stemde hem onaan-
genaam, maar toen hij de lamp had aangestoken,
wilde een gevoel van beklemming hem niet verlaten.
Het was of er nog iemand anders in huis was,
die zich verborgen hield achter de roode portieres
of ergeus in een hoek. Natuurlijk kon dat slechts
verbeelding wezen, en hij beredeneerde het dan
ook zoo met zichzelvenmaar dat hielp niets, de
onrust bleef hem bij.
Eindelijk nam Reinhold de lamp op en begon
alle vertrekken door te gaan. .Hi] nam de kachel-
pook mee als wapen, al wilde hij dit zich zelven
niet bekennen.
Met het einde van de pook lichtte hij de gor-
dijnen en portieres op, stak er mee in de donkere
De onderprefect van Castellamare seinde uit
Ottajano De toestand wordt met het uur erger.
Tweehonderd dooden heeft men nog Diet kunnen
vindende overleveDden lijden honger. Er is
voor minstens 2000 menschen brood noodig.
De rantsoenen die de militairen hebben meege-
bracht, werden door de vrouwen met geweld weg-
genomen. Er is gebrek aan hulp voor de ge-
wonden, er zijn zelfs geen draagbaren. De
bevolking wordt hoe langer hoe opgewondener.
Voor Torre Annunziata schijnt het gevaar om
onder de lava bedolven te worden, afgewend te
zijn, daar de Vrijdag weder begonnen lavastroom
in de richting van Pompeji gaat.
Een oplichter, Richard Hardtke, die Donder-
dag voor een schepenrechtbank te Berlijn tot een
jaar gevaDgenisstraf werd veroordeeld, kreeg toen
hij zijn vonnis hoorde uitspreken, een aanval van
razernij. Hij begon de rechtbank hardop uit te
schelden, trok een leeren pantoffel uit en slingerde
die den kantonrechter naar het hoofd. De ver-
oordeelde werd geboeid weggevoerd. Maar in het
gangetje naar de gevangenis begon hij weer als
een wild dier te keer te gaan. Hij sloeg om zich
heen en wondde twee politieagenten met beten.
Van een agent werd de linker duim geheel door-
gebeten. Daar de woesteling het lid van den
duim vast tusschen de tanden geklemd hield,
moesten zeer krachtige middelen gebruikt worden,
om hem baas te worden.
Zondagnacht kwam zekere Commeyne te
Dadizeele laat thuis. Hij moest aankloppen.
Zijn vader, geen antwoord bekomend op zyn
vraag: #Wie is daar?" dacht met kwaadwilligen
te doen te hebben en loste een schot van uit de
gang.
De kogel doorboorde de deur en trof den zoon
die op den grond viel. Eindelijk kon hij met
groote moeite opstaan en naar de woning van zijn
tante gaan welke op 100 meters afstand van daar
woont. Hij heeft zich te bed moeten leggen en
zijn toestand schijnt nogal erg te zijn.
De Panjsche bladen bevatten bijzonderheden
over de oproerige troebelen in het Noorden van
Frankrijk.
Tahijke stakers waren Vrijdagmiddag uitLievin
uitgetrokken. Vrouwen met de roode vlag liepen
aan het hoofd van den optocht. Toen zij Lens
biunenkwamen, werd hun de weg door voetvolk
en ruiterij versperd. De stakers werden terugge-
dreven, maar zij wierpen de gaslantaarns en
telegraafpalen om en legden die over den weg.
Ook spanden zij ijzeren drade», om de ruiters
het voortgaaD te beletten. Vervolgens wierpen
de stakers een barrikade op waarop zij de roode
vlag plantten. Van achter die barrikade en de
afsluithekken van den overweg van het spoor
wierpen zij de soldaten met een hagel van
steenen.
Er werden versterkingen gevraagd. Twee com-
paguieen van het 106e en dragonders kwamen aan
en werden ontvangen met het geroep van Leve
de omwenteling Een afdeeling infanterie naderde
onder aanvoenng van een luitenant de barrikade
en trachtte met de stakers te parlementeeren.
De steenenregen verdubbelde en de soldaten
moesten aftrekken.
De luitenant verzamelde zijne manschappen.
Een tamboer deed de gewone sommatie. Voor
de derde sommatie, liet de luitenant de geweren
iaden, maar verzocht zijoe soldaten in de lucl t te
schieten. Daar de derde sommatie geen uitwerking
had gehad, werd //vuurgecommandeerd. De
soldaten schoten, gelijk hun gezegd was, in de
lucht en niemand werd gekwetst.
Men trachtte opnieuw met de stakers te spreken.
Eeu kolonel trad naar vorenhet regende steenen
om hem heen. Opnieuw sommeerde men en op
nieuw schoot men de lucht in. Weer werd niemand
gedeerd.
hoeken en sloeg er mee onder de bedden. Ten
laatste kwam hij uit de slaapkamer in de keuken.
Toen by op het kelderluik stapte, begreep hij,
dat het noodig zou zijn ook den kelder te ouder-
zoeken, als hi] de zaak ten minste grondig wilde
verrichten.
Hij kon er echter niet toe besluiten, in deze
donkere diepte af te dalen, ja, hij dronk dien
avund liever geen wijn, dan in den kelder te gaan
om de gewone flesch Borgogne te halen.
Daareutegen keek hij de nu voor de eerste maal
eens goed in de keuken rond; tot dusver had hij
zich al heel weinig om dit deel zijner woning be-
kommerd.
Die keuken had slechts een enkel venstev, dat
uitzicht gaf op de woning van den baanwachter
alle vensters van de villa waren voorzien van
vensterluiken, alleen dit keukenvenster niet. Wan-
neer dus iemand lust had de woning biunen te
dringen, kon hij langs dezen weg zonder veel
moeite zijn doel bereiken.
Overigens er was in de keuken niet veel
te halen - het gereedschap bestond meest uit aar-
den schotels en borden er was slechts een groote
tinneu schotel en die stond op de keukentafel.
Langs den wand der keuken was een bordenplank
gemaaktelk bord ruste in een sleuf. Een groote
sleuf was echter openblykbaar had Lili den
schotel gebruikt en op de tafel laten staan. Reinhold
hield veel van orde en daarom zette hij den schotel
op de bordenplankhij keek toen nog eens goed
rond en verliet daarop de keuken.
Toen hij de deur sloot, meende hij iets vreemds
achter zich te hooren doch neen, hij zou zich
wel vergist hebben. Hij ging in zijn kamer aan
de schrijftafel zitten, om nog wat te lezen, want
slapen zou hij toch nog niet kunnen, dat voelda
hij wel.
Het boek, dat hij in handen kreeg, was ook
niet bijzonder geschikt om zijn gemoed in een
kalme stemming te brengen. Het waren de ge-
heimzinnige verhalen van den Amerikaanschen
schrijver Edger Allen/Poe. De vorige eigenaar
der villa had deze werken en die van Amadeus
Hoffmann en nog meer hoeken van die soort in
zijne bibliotheek bijeengezameld.
Dat was inderdaad prettig gezelschap in deze een-
zsamheid, midden in de heide
Na een poosje wierd Reinhold het boek weg
en keek op de pendule boven de schrijftafel.
Het uurwerk had jarenlang stilgestaan en was
nu weer aan den gang gehrachthet tikte zacht
in de stilte van de kamer, terwijl daarbuiten liet
geruisch van den wind in kracht toenam. De
pendule wees elf uur.
Reinhold haalde de brieventasch uit het zakje
aan den binnenkant van zijn vest, nam de bank-
biljetten er uit en begon ze te tellen.
Als eens iemand geweten had, dat hij met zulk
een vermogen in den zak hier op de donkere heide
alleen zat in dit eenzame huis
Maar wist dat dan werkelijk niemand
(Wordt vervolgd).
VAN DE
VAN
O
