Alger
Nieuws- en Ad
e 8 n
e rtentieb lad
f
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
it.
No. 4(108
Dinsdag 8 November 1904.
3 3 2b 2) 3 3V 3i 2> a
4 4e Jaargang.
FEtJILLETON.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binneu Ter Neuzen f 1,FranctKcer postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika
Men abonneert zick bij alle Boekhandelaars, Postdirec\et,"rft^ en Brieven-
bnshouders. ©I
Inzending advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIlN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /o,ie.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijg
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
De oorlog tusschen S3usland
en Japan.
35)
Spoediger dan zij gedacht had, kwam er een
brief van Eduard Rbner, uit Madras, aan gravin
Orlowsky te Nizza, en dit schrijven maakte een
einde aan hare bezorgdheid voor haar leveusonder-
houd.
ffLieve Hildegard, al kan ik je ook geen weelde
verschaffen, daar mijn geld bijna geheel is vast-
gelegd in de groote handelszaak die ik hier heb
gevestigd, toch hoop ik dat je onbezorgd zult
kunnen leven van de rente, die mijn huis te
Hamburg opbrengtdeze bedraagt jaarlijks zes
duizend mark. De weelde, wa&raan je vroeger
gewoon waart, zal je moeten rnissenuaaar je
kuut dan toch fatsoenlijk in je stand leven. Ik
beb aan mijn gemachtigde te Hamburg last ge
geven oogenblikkel jk de helft der som naar Nizza
te zenden, en je voortaan elk half jaar drie duizend
mark uit te betalen, waar je ook mocbt vertoeveu.
Gave God, dat ik je van al het overige leed zoo
t* gemakkehjk kon bevrijden als van deze geldzorg.
Maar wie kan de herinnering aan 't verledeu uit-
wisschen Wie kan gepleegd onrecht in recht
verandeien Ik wil op niemand een steen werpen
imrners, wij hebben alien vergiffenis noodig, ik
zeker niet minder dan anderen."
Dankbaar en met verlicht hart begroette Hilde
gard dit schrijven van haar broeder. Zij begon
In de Fransche Kamer.
TER NEUZEN, 7 November 1904.
De jaarlijksche algemeene vergadering der
schippersvereeniging ,/Schuttevaer" zal ditmaal
alhier worden gehouden, in het laatst der maand
Januari a. s.
Benoemd zijn tot militair lid van den mi-
litieraad in Zeeland majoor Alma, provinciale
adjudant in Zeeland, en als zijn plaatsvervanger
kapitein Suthterland van het 3e reg. inf.
O. m. zijn navolgende kommiezen bij's Rijks
belastingen in Zeeland bevorderd
van de tweede tot de eerste klasse K. Spijkerman,
Ter Neuzen, H. Eijke, Brouwershaven
van de derde tot de tweede klasse O. van
Krimpen, Ter NeuzenA. L. Hamelijnck, Sas
van Gent; D. C. Verpoorte, Axel; R. Huisroan,
Hontenisse; A. J. W. van de Wiel en A. J.
Spaan, beiden te Sas van Gent.
In de tweede helft van de vorige maand
werden langs de grenskantoren van Zeeuwsch-
Vlaanderen naar Belgie gevoerd 224 Nederlandsche
melkkoeien en drachtige vaarzen, en wel langs
Glinge 123, laDgs Sas van Gent 42 en langs
Veldzicht (gem. IJzendijke) 59. De geheele invoer
langs de grenskantoren bedroeg in de tweede helft
van de vorige maand 899 en gedurende de maand
October 1716, een getal dat in langen tijd zoo
groot niet geweest is.
Stoppeldijk. Ter aanvulling van de vacatmra
in den gemeenteraad, ontstaan door het overlijden
van den heer Th. v. Haelst zijn candidaat gesteld
de heeren P. de Blok en J. de Maat—Lemsen.
Kauter. Naar men verneemt heeft de heer
L. Boots, havenmeester dezer gemeente, tegen 1
Januari e. k. eervol ontslag uit zijn betrekking
aangevraagd.
Op 9 November e. k. zullen de marechaus-
sde L. Rottier der brigade Kauter eu J. van
Wijnen der brigade Zundert (N.-B.) onderling
van standplaats verwisselen.
IJzendijke. Ds. E. K. Groeneveld Wz. al
hier heeft het beroep naar de Ned. Herv. gemeente
te Zuid-Scharwoude aangenomen.
Onder deze gemeente zijn drie hoopen met
vruchten afgebrand, toebehoorende aan iemand,
die slechts eenige gemeten land in pacht heeft.
Plet is niet verzekerd, zoodat het voor den
man een zware slag mag genoemd worden. De
brand is ontstaan door het spelen met lucifers
door kleine jongens.
nu een weldadig gevoel van rust en veiligheid
van haar meester, een gevoel van geborgen te
zijn, waaraan zij naar lichaam en geest zoozeer
behoefte had.
Op verzoek van mevrouw Brinken leefde en
woonde zij voorloopig geheel met deze samen.
Het stuitte Hildegard tegen de borst, dadelijk
een eigen huishouding te voeren en tante Brinken
was overgelukkig, nu zij eene dochter bij zich
had, voor wie zij zorgen eu denken kou.
Beide vrouwen, de oude en de jonge weduwe
leefden sameu steeds verdiept inhare heritineringen
zij vonden troost in haar samenzijn en verzuimden
intusschen niet, alles voor te bereiden voor de
komst van bet verwachte kind.
Uit Mislowice, dat volgens het familierecht
aan een neef van haar man was gekomen, had
Hildegard de meubelen, die haar persoonlijk toe-
behoorden, laten overzenden daarmede had zij de
bovenverdieping der villa tot een gezellig verblijf
ingericht. Met weemoed in het hart zag Hilde
gard deze toerustingen aan.
Ach, waartoe dit alles P dacht zij menigmaal
terwijl tranen haar blik verduisterden. Mijn Pan!
kan dit gezellige thuia niet met mij deelen, hij
zal zich niet verheugen bij het zien van zijn
kind en ik ach, ik zal de geboorte
van het kind niet lang overlevenik gevoel het,
mijne dagen zijn geteld
(Wordt vervolgd.)
le
'1
ot-
len
tge-
r.
|veD.
g-
)ben
aan
\TUS
rune
ten
is.
<r ----'I"1""---—yr~Z
Dit lilad vejrsch^liit SlaandaK-, Woensdag- en Vrijdagavond, ultgezonderd op ITeestdngen, JiiJ de firuia I". J. VJI DE RAWDE te Ter Weazen.
www*;*; aaaa—«EiiMi¥ iriw n is
Reuter's correspondent seint met goedkeuring van de
censnur, uit Port Arthur een uitvoerig verslag over het
beleg in zijn verschillende fazen. Het verslag beschrijft,
hoe dag in dag uit, weer na week de Japanners de
Russische stellingen en de forten trachtten te bestormen,
hoe zij altijd opnieuw werden afgeslagen en altijd
opnieuw tot den aanval overgingen, tot de inspanningen
door eenig, dikwijls zeer gering voordeei bekroond
werden. Een van de ergste weken was die van 19 24
Augustus, waarin de veriiezen van de Japanners 14000
man bedroegen. De Russische zoeklichten en sterrakette*
badden in hooge mate ertoe bijgedragen, de moeilijk
veroverde loopgraven onhoudbaar te maken iar.gs de
geheele linie vochten de Russen in bet pikdonker, terwijl
de Japanners het verblindende licht van zoeklichten en
sterraketten vlak in.'tgezicht badden.
Bij het aanbreken van den dag op den 23sten Augustus
opeiiden de Japanners een zeer hevig vuur; meer dan
400 kanonnen vuurden op de Russische vestingwerken.
De Russen antwoordden met zulkeen verwoed granaat-
kartetsvuur dat het de aanvallers decimeerde en hen
noodzaakte, zich in den nacht op 24 Augustus in een
dal beneden de veroverde forten terug te trekken. De
uitkomst van dezen zesdaagschen aanval was de ver-
meestei'ing van het fort Baoejoesan, dat de Japanners
in de gelegenheid stelde, vasten voet op den bergrug
te krijgen. De Japanners hadden blijkbaar Stbssel's
bekwaamheid en den vastberaden geest van de be-
zetting onderschat.
Terneergeslagen door den afgeslagen aanval en de
zware veriiezen, besloten de Japanners tot den aanval
met sappen en parallellen. Tot 8 September beproefden
de Russen elkeD dag, om de Baoejoesanforten te her-
oreren. De Japanners uamen hun toevlucht tot krijgs-
listen zij gebruikten onbezette loopgraven en kazematten
die zij elken nacht opnieuw herstelden, wanneer zij
overdag vernield waren. De Japanners iegden verder
een stelsel van parallellen aan. Het belegeringswerk
werd van 25 Augustus tot 18 September voortgezet.
De Russen deden uitvallen en vielen de schansgravers
bijna elken nacht aan, terwijl zij hen overdag beschoten.
Toen de JapariSChe lobpgraven de versperringen aan den
voet van de bergen waarop de forten staan, naderden,
werden de uitvallen vaker herhaald en vastberadener.
Kwartier werd niet gegeven, noch gevraagd. Het
vechten werd tot een razernij, zelfs berrie-dragers
werden gedood.
De Russen beweerden namelijk dat, terwijl een parle-
mentair onder de witte vlag de boodschap van den
Mikado op 16 Augustus overbracht,] op de forten ge-
schoten was. De verbittering klom nog. Geeu vlag
werd later meer erkend. De genie-soidaten die de prikkel-
draden van de versperringen moesten doorsnijden, leden
zware veriiezen, dit gaf aanleiding tot het bedenken
van menigvuldige listen. In sommige gevallen lieten
de ger.isten zich als dood dicht bij de verspeiringen
neervallen, en bleven roerloos liggen tot de opmerkzaam-
heid van de Russen verslapte. Daarna schoven zij zich
op den rug liggende, onder de draden en knipten die
door met lange scharen, als dat mislukte, weraen zak-
ken met buskruit aan bamboe-stangen onder de versper
ringen gebracht, zoodat de versperringen op die wijze
vernield werden. De Russen gebruikten dynamietbom-
men tegen de aanstormende Japanners, ae Japanners
gebruikten dezelfde vernielingswerktuigeu tegen de Rus
sische loopgraven en buitenwerken. Wanneer handbom-
men niet te gebruiken waren bedienden de Japanners zich
van inderhaast vervaardigde bommortieren, die de bom-
men 50 tot 100 M. ver slingerden. De zwaarste kanon
nen, die de Japanners in den beginne tot hun beschikking
hadden, waren 12 cM. scheepskanonnen rnaar tegen
einde Augustus kwamen daar 15 cM. stukken bij, en den
14d^n September kwamen de 27.5 cM. houwitsers aan.
Zeer opmerkelijk is dat, in weerwil .an den gestadigen
moordaadigen afweer, steeds tallooze vrijwilligers be-
schikbaar waren voor de vermetelste ondernemingen,
ja voor een wissen dood.
Op den avond van 19 September begonnen de Japan
ners den aanval op den ,/203 M. berg" en de Namaoka-
jama-hoogte, maar in weerwil van ettelijke bestormingen
op de volgende dagen, die 2000 man kostten, konden
de Japanners een vooruitgeschoven fort op den »203 M.
berg", een buitengewoon sterke stelling met prikkel-
draad-vlechtwerk en schansgraven, niet innemen.
Het laatste gedeelte van liet verslag behandelt de be-
schietingen van de forten door de Japanners en de uit
vallen van de Russen tot 27 October. Hiervan hebben
de ambtelijke Japansche telegrammen reeds een over-
zicht gegeven.
Het Petit Journal bevat een telegram uit Londen, be-
werende dat generaal Stossel den Tsaar gemeld heeft
dat hij aanstalten maakte om met 10,000 man en de
matrozen terug te trekken op Liao-ti-sjan. Al de oor-
logschepen in de haven beeft men vol water laten loopen
en doen zinken, met uitzondering van de Probjeda en
Retwisan, die door brand waren vernield.
Londen, 5 Nov. De Daily Telegraph verneemt uit
Tsjifoe, van gisteren, dat de Japanners, rolgens inlich-
tingen uit officieele bron, na een reeks van heftige aan-
vallen alle veiscbansingen van den tweeden rang ver-
meesterd hebben langs den voet van den ltze-sjan en
de Sjan-sjoe-sjan, en bij de batterij B van het fort Er-
loeng-sjan. Uit andere bronnen verluidt, dat de Japanners
twee dagen geleden een poging hebben gedaan om den
kring der forten binnen te dringen langs de dwars-
loopende vallei waar de spoorweg door heengaat. Dien-
tengevoige zou de Chineesche stad door hen bezet zijn,
die slechts op K.M. van het eigenlijke Port-Arthur
ligt. De Japanners werpen thans versterkingen op die
slechts anderhalven kilometer van de stad liggen.
Naar de Daily Chronicle uit Tsjifoe verneemt van
een bijzonderen berichtgever uit Port Arthur, woedt de
strijd ten noordoosten en noordwesten van Port-Arthur
sedert 29 October heviger dan ooit te voren. Geheele
Japansche bataljons zijn weggemaaid bij ltze-sjan, maar
hulptroepen slaagden erin, de loopgraven van Itzs-sjan
te vermeesteren. Dit fort belieerscht de haven bij het
Tijger-schiereiland. De aanvallen op Er-loeng-sjan en
en Sjan-sjoe-sjan zijn mislukt. Men is hier van oor-
deel dat geen verdere bestormingen zullen gedaan worden
tot aan het voorjaar.
Telegrammen in cijferschrift zijn door den Russischen
consul ontvangen. Naar 't schijnt is het bombardement
gestaakt.
De Standard bevat een onderltoud met den Japanschen
gezant Hajasji. Deze verklaarde opnieuw dat Rusland
de onderhandelingen over den vrede dient te openen.
De Japanners zijn aldoor verdedigend opgetreden, zelf3
in Mantsjoerije, dat zij aan China terug zullen geven
op Port Arthur na, hetwelk de Japanners vermoedelijk
zullen behouden, maar zonder vestingwerken. Japan
beeft namelijk leeren inzien dat de werkelijke kracht
des lands in een sterke vloot schuilt. Hajasji zeide nog
dat de vermeestering van Port Arthur elk oogenblik
te wachten was. Hij roemde hoogelijk de wijze waarop
de vesting verdedigd werd. Aan beide zijden wordt de
oorlog zeer menschlievend gevoerd. De gezant heeft
bloedverwanten onder de krijgsgevangenen te Tomsk
en elders, maar alien roemen de behandeling die zij
van de Russen ondervinden. Hajasji verzekerde verder
nog eens dat de Japanners het bondgenootsckap met
Engeland ten voile waardeerden, in het besef aat zij
anders niet bij maclite zouden zijn den oorlog met
Rusland te voeren. Ten aanzien van Japan's oorlogskaa
zeide de gezant dat het meerendeel van de menschen
nu ernstig aan vertrekken te deukenzij schreef
weder aan tante Brinken, en kreeg het bericht
terug, dat de bovenverdieping der villa ledig stond,
en dat het haar zeer aangenaatn zou wezen, hare
fflieve Hildegard" bij zich te hebben. AJsnu werd
de dag van vertrek bepaald. Het viel Hildegard
zwaar te moeten scheiden van de plek, waar haar
Paul begraven lag; ook het afscheid van madame
Pelletier en van Clemence viel haar niet licht,
maar toen zij aau al hare verplichtingen had vol-
daan, aarzelde zij uiet langer en aanvaardde de
verre reis naar Hamburg. Zonder ongelukken
volbracht zij deze en kwam in den avond van den
derdeu dag in hare geboorteplaats aan. Do trein
kwam stampend en blazend het station biunen-
rijden, maar van alien, die haar in vroegeren tijd
zouden afgehaald hebben, was niemand meer over
dan tante Brinken. Daar liep zij op het perron
ijverig rond te zien, totdat zij in een zwaar ge-
sluierde dame, welke juist uit deu waggon staple,
hare lieve kleine Hildegard herkende. Suikkend
viel de uitgeputte jonge vrouw in de armen van
hare moederlijke vriendin.
Hartelijk welkom, mijn kind
Daarmede begroette zij hare Beveling.
Weiuige oogenblikken later zaten zij naast
elkaar in het rijtuig. Mevrouw Brinken hield
Hildegards hand in de hare beide vrouwen ge-
voelden met veruieuwde kracht, welke zware ver
iiezen zij geleden hadden sedert haar vorig
samenzijn in Hamburg, maar in deze ure vond
geen van beiden woorden om aau hare amart
uitdrukking te geven. Zij lachten elkaar toe,
vergeten dat bet geld in Japan een vijfmaal grootere
wcirde heeft dan in Engeland. De Japanners, die tot-
diist^r vieinig belastineen hebben gehad, kunnen best
veien dat de belastingschroef wordt aangezet.
In de Fransche Kamer is door de
i oppositie
Het goli
een aanval beproefd op de regeenng.
Minister van Oorlog, Andr6, naar aanleiding van een
weer
gold den
aan het departement werd ge-
riil
spionnagestelsel, dat
houden omtrent officieren, terwijl aan het licht werd
gebracht dat met kunne politieke beginselen rekening
werd gehouden voor bevordering.
De interpellate had een rumoerig verloop en het leek
dat vooral de wijze waarop die ,/inlichtingendienst" ge
houden was ook vele aanhangers der Regeering ont-
stemde, zoodat zij gevaar liep de nederlaag te lijden.
Dit kwam voornamelijk uit toen gestemd werd over
den voorrang eener motie van vertrouwen, voorgesteld
door Jaures. Slechts met 10 stem men meerderheid werd
die voorrang toegekend.
Bij de stemming over het eerste gedeelte der motie
naderde de afgevaardigde Syveton den Minister van
Oorlog, geeft hem twee slagen tegen het hoofd en vlueht
dan weg op de hoogste banken achter de rechterzijde.
Heel de uiterste linkerzijde maakt Syveton voor een
lafaard uit. Velen komen op hem af, maar de rechter
zijde houdt hen tegen. Me« wordt handgemeen. De
voorzitter Brisson veriaat zijn zetel. De vergadering is
geschorst.
Na de heropening wordt de tijdelijke uitbanning voor
30 zittingen van Syveton uitgesproken, die weigert de
zaal te verlaten.
Opnieuw wordt de vergadering geschorst, om aan de
soldaten gelegenheid te geven Syveton uit de zaal te
verwijderen.
Tenslotte is de motie van Jaures c. s. aangenomen
met 343 tegen 236 stem men.
De aan den Minister Andr6 toegebrachte slagen be-
werkten dus, dat de meerderheid der Regeering weer
tot ruim 100 stemmen steeg.
De stemming over de censuur is gegaan met zitten
en opstaan. Ribot was een der eersten die opstonden.
Slechts een twintigtal afgevaardigden van de uiterste
rechterzijde en een drietal uit het centrum stemden ten
gunste van Syveton. Vele conservatieven onthielden
zich.
Zijn daad kan voor Syveton ernstige gevoigen hebben.
Vooreerst mag hij niet in de Kamer verschijnen, tenzij
na de 30e volgens anderen na de 15e - zitting.
Daarbij verliest hij de helft zijner parlementaire schade-
loosstelling gedurende twee maanden en het extrakt
uit het proces-verbaal, vermeldende de censuur, wordt
op zijne kosten gedrukt en aangeplakt.
De leden van het bureel zijn bijeengekomen en hebben
een proces-verbaal opgemaakt dat aan den procureur-
generaal zou worden gezonden en dat het begin zou
zijn van een rechterlijke vervolging. Men zegt dat het
geval van M. Syveton onder de toepassing valt van het
strafwetboek, dat gewelddaden op een minister in de
uitoefening van zijn ambt straft met 2 tot 5 jaar ge-
vangenisstraf. Anderen spreken van een veel kortere
straf, maximum een maand. De uitstel van executie
brengende wet B^renger kan niet toegepast op Sy
veton, daar dit al verleden jaar is gedaan, nadat hij
,zich tot kandtastelijkheden had laten verleiden tegen
zijn mededinger bij de verkiezing. Dat Andr6 bloed-
sporen had in het gelaat, wordt door sommigen aan
een sleutel, door anderen aan de ringen van den aan-
rander geweten. Deze kwam op Andr6 af, toen drie
andere reactionnairen, onder wie kolonel Rousset, hem
juist verzekerden iffe hebben het niet op uw per-
soon, maar op uw staatkunde voorzien". Toen de mi-
doch het was een weemoedige lach zij drukten
elkaar veelbeteekenend de hand, doch de namen
Karel Brinken en Paul Orlowskj kwamen op
dit oogenblik niet over hare lippen.
Eerst langzamerhand, toen Hildegard op haar
gemak kwam en zij bij het licht der lamp naast
hare tante op de »of* zat, kreeg zij moed om
over het verschrikkelijke voorval te Nizza te
spreken. Ach, wat deed het haar goed, dat zij
haar hart eens kon uitstorten bij hare dierbare
moederlijke vriendin en dat zij met haar kon
schreien om haar Paul Tante Brinken paste
wel op, dat zij Paul niet veroordeelde zij begreep
dat zij daardoor de jonge weduwe zou grieven en
haar vertrouwen zou Terliezen. Daarna spr&ken
zij ook over Karel, over haar vader en over Eduard.
Geheel het verleden werd besproken het was
of de geesteu der afgestorvenen en der afwezige
geliefden onzichtbaar in de kamer tegenwoordig
waren bij de treurende vrouwen. Het was reeds
na middernacht, toen mevrouw Briukeu aanmaande
om ter ruste te gaan.
Kom, kind, nu moet je naar bed. Wij
blijven voortaan bij elkaar en kunnen dus nog
genoeg met elkaar spreken. Tot morgen dus
Met deze woorden sloeg zij haar arm om Hil
degard en geleidde haar naar het slaapvertre.k
dat voor de jonge weduwe smaakrol was ingericht.
Zoo was Hildegard dan terug in hare geboorte
plaats, en wel onder de hoede van de goede tante
die voor haar sedert hare kindsheid als eeue
moeder was geweest. Na het ongestadige leven dat
zij sedert haar huwelijk had gehad, maakte zich
nister antwoorden wilde, kreeg hij den slag op zijn
linkerslaap.
Gabriel Syveton is veertig jaar en yprofesseur agrege
de 1 university." Hij is in April 1902 verkozen tegen
den radicaal Mesureur.
it.
ze