Alger Nieuws- en Ad e 8 n e rtentieb lad f voor Zeeuwsch-Vlaanderen. it. No. 4(108 Dinsdag 8 November 1904. 3 3 2b 2) 3 3V 3i 2> a 4 4e Jaargang. FEtJILLETON. ABONNEMENT: Per drie maanden binneu Ter Neuzen f 1,FranctKcer postVoor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika Men abonneert zick bij alle Boekhandelaars, Postdirec\et,"rft^ en Brieven- bnshouders. ©I Inzending advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave. ADVERTENTIlN: Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /o,ie. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijg slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend. De oorlog tusschen S3usland en Japan. 35) Spoediger dan zij gedacht had, kwam er een brief van Eduard Rbner, uit Madras, aan gravin Orlowsky te Nizza, en dit schrijven maakte een einde aan hare bezorgdheid voor haar leveusonder- houd. ffLieve Hildegard, al kan ik je ook geen weelde verschaffen, daar mijn geld bijna geheel is vast- gelegd in de groote handelszaak die ik hier heb gevestigd, toch hoop ik dat je onbezorgd zult kunnen leven van de rente, die mijn huis te Hamburg opbrengtdeze bedraagt jaarlijks zes duizend mark. De weelde, wa&raan je vroeger gewoon waart, zal je moeten rnissenuaaar je kuut dan toch fatsoenlijk in je stand leven. Ik beb aan mijn gemachtigde te Hamburg last ge geven oogenblikkel jk de helft der som naar Nizza te zenden, en je voortaan elk half jaar drie duizend mark uit te betalen, waar je ook mocbt vertoeveu. Gave God, dat ik je van al het overige leed zoo t* gemakkehjk kon bevrijden als van deze geldzorg. Maar wie kan de herinnering aan 't verledeu uit- wisschen Wie kan gepleegd onrecht in recht verandeien Ik wil op niemand een steen werpen imrners, wij hebben alien vergiffenis noodig, ik zeker niet minder dan anderen." Dankbaar en met verlicht hart begroette Hilde gard dit schrijven van haar broeder. Zij begon In de Fransche Kamer. TER NEUZEN, 7 November 1904. De jaarlijksche algemeene vergadering der schippersvereeniging ,/Schuttevaer" zal ditmaal alhier worden gehouden, in het laatst der maand Januari a. s. Benoemd zijn tot militair lid van den mi- litieraad in Zeeland majoor Alma, provinciale adjudant in Zeeland, en als zijn plaatsvervanger kapitein Suthterland van het 3e reg. inf. O. m. zijn navolgende kommiezen bij's Rijks belastingen in Zeeland bevorderd van de tweede tot de eerste klasse K. Spijkerman, Ter Neuzen, H. Eijke, Brouwershaven van de derde tot de tweede klasse O. van Krimpen, Ter NeuzenA. L. Hamelijnck, Sas van Gent; D. C. Verpoorte, Axel; R. Huisroan, Hontenisse; A. J. W. van de Wiel en A. J. Spaan, beiden te Sas van Gent. In de tweede helft van de vorige maand werden langs de grenskantoren van Zeeuwsch- Vlaanderen naar Belgie gevoerd 224 Nederlandsche melkkoeien en drachtige vaarzen, en wel langs Glinge 123, laDgs Sas van Gent 42 en langs Veldzicht (gem. IJzendijke) 59. De geheele invoer langs de grenskantoren bedroeg in de tweede helft van de vorige maand 899 en gedurende de maand October 1716, een getal dat in langen tijd zoo groot niet geweest is. Stoppeldijk. Ter aanvulling van de vacatmra in den gemeenteraad, ontstaan door het overlijden van den heer Th. v. Haelst zijn candidaat gesteld de heeren P. de Blok en J. de Maat—Lemsen. Kauter. Naar men verneemt heeft de heer L. Boots, havenmeester dezer gemeente, tegen 1 Januari e. k. eervol ontslag uit zijn betrekking aangevraagd. Op 9 November e. k. zullen de marechaus- sde L. Rottier der brigade Kauter eu J. van Wijnen der brigade Zundert (N.-B.) onderling van standplaats verwisselen. IJzendijke. Ds. E. K. Groeneveld Wz. al hier heeft het beroep naar de Ned. Herv. gemeente te Zuid-Scharwoude aangenomen. Onder deze gemeente zijn drie hoopen met vruchten afgebrand, toebehoorende aan iemand, die slechts eenige gemeten land in pacht heeft. Plet is niet verzekerd, zoodat het voor den man een zware slag mag genoemd worden. De brand is ontstaan door het spelen met lucifers door kleine jongens. nu een weldadig gevoel van rust en veiligheid van haar meester, een gevoel van geborgen te zijn, waaraan zij naar lichaam en geest zoozeer behoefte had. Op verzoek van mevrouw Brinken leefde en woonde zij voorloopig geheel met deze samen. Het stuitte Hildegard tegen de borst, dadelijk een eigen huishouding te voeren en tante Brinken was overgelukkig, nu zij eene dochter bij zich had, voor wie zij zorgen eu denken kou. Beide vrouwen, de oude en de jonge weduwe leefden sameu steeds verdiept inhare heritineringen zij vonden troost in haar samenzijn en verzuimden intusschen niet, alles voor te bereiden voor de komst van bet verwachte kind. Uit Mislowice, dat volgens het familierecht aan een neef van haar man was gekomen, had Hildegard de meubelen, die haar persoonlijk toe- behoorden, laten overzenden daarmede had zij de bovenverdieping der villa tot een gezellig verblijf ingericht. Met weemoed in het hart zag Hilde gard deze toerustingen aan. Ach, waartoe dit alles P dacht zij menigmaal terwijl tranen haar blik verduisterden. Mijn Pan! kan dit gezellige thuia niet met mij deelen, hij zal zich niet verheugen bij het zien van zijn kind en ik ach, ik zal de geboorte van het kind niet lang overlevenik gevoel het, mijne dagen zijn geteld (Wordt vervolgd.) le '1 ot- len tge- r. |veD. g- )ben aan \TUS rune ten is. <r ----'I"1""---—yr~Z Dit lilad vejrsch^liit SlaandaK-, Woensdag- en Vrijdagavond, ultgezonderd op ITeestdngen, JiiJ de firuia I". J. VJI DE RAWDE te Ter Weazen. www*;*; aaaa—«EiiMi¥ iriw n is Reuter's correspondent seint met goedkeuring van de censnur, uit Port Arthur een uitvoerig verslag over het beleg in zijn verschillende fazen. Het verslag beschrijft, hoe dag in dag uit, weer na week de Japanners de Russische stellingen en de forten trachtten te bestormen, hoe zij altijd opnieuw werden afgeslagen en altijd opnieuw tot den aanval overgingen, tot de inspanningen door eenig, dikwijls zeer gering voordeei bekroond werden. Een van de ergste weken was die van 19 24 Augustus, waarin de veriiezen van de Japanners 14000 man bedroegen. De Russische zoeklichten en sterrakette* badden in hooge mate ertoe bijgedragen, de moeilijk veroverde loopgraven onhoudbaar te maken iar.gs de geheele linie vochten de Russen in bet pikdonker, terwijl de Japanners het verblindende licht van zoeklichten en sterraketten vlak in.'tgezicht badden. Bij het aanbreken van den dag op den 23sten Augustus opeiiden de Japanners een zeer hevig vuur; meer dan 400 kanonnen vuurden op de Russische vestingwerken. De Russen antwoordden met zulkeen verwoed granaat- kartetsvuur dat het de aanvallers decimeerde en hen noodzaakte, zich in den nacht op 24 Augustus in een dal beneden de veroverde forten terug te trekken. De uitkomst van dezen zesdaagschen aanval was de ver- meestei'ing van het fort Baoejoesan, dat de Japanners in de gelegenheid stelde, vasten voet op den bergrug te krijgen. De Japanners hadden blijkbaar Stbssel's bekwaamheid en den vastberaden geest van de be- zetting onderschat. Terneergeslagen door den afgeslagen aanval en de zware veriiezen, besloten de Japanners tot den aanval met sappen en parallellen. Tot 8 September beproefden de Russen elkeD dag, om de Baoejoesanforten te her- oreren. De Japanners uamen hun toevlucht tot krijgs- listen zij gebruikten onbezette loopgraven en kazematten die zij elken nacht opnieuw herstelden, wanneer zij overdag vernield waren. De Japanners iegden verder een stelsel van parallellen aan. Het belegeringswerk werd van 25 Augustus tot 18 September voortgezet. De Russen deden uitvallen en vielen de schansgravers bijna elken nacht aan, terwijl zij hen overdag beschoten. Toen de JapariSChe lobpgraven de versperringen aan den voet van de bergen waarop de forten staan, naderden, werden de uitvallen vaker herhaald en vastberadener. Kwartier werd niet gegeven, noch gevraagd. Het vechten werd tot een razernij, zelfs berrie-dragers werden gedood. De Russen beweerden namelijk dat, terwijl een parle- mentair onder de witte vlag de boodschap van den Mikado op 16 Augustus overbracht,] op de forten ge- schoten was. De verbittering klom nog. Geeu vlag werd later meer erkend. De genie-soidaten die de prikkel- draden van de versperringen moesten doorsnijden, leden zware veriiezen, dit gaf aanleiding tot het bedenken van menigvuldige listen. In sommige gevallen lieten de ger.isten zich als dood dicht bij de verspeiringen neervallen, en bleven roerloos liggen tot de opmerkzaam- heid van de Russen verslapte. Daarna schoven zij zich op den rug liggende, onder de draden en knipten die door met lange scharen, als dat mislukte, weraen zak- ken met buskruit aan bamboe-stangen onder de versper ringen gebracht, zoodat de versperringen op die wijze vernield werden. De Russen gebruikten dynamietbom- men tegen de aanstormende Japanners, ae Japanners gebruikten dezelfde vernielingswerktuigeu tegen de Rus sische loopgraven en buitenwerken. Wanneer handbom- men niet te gebruiken waren bedienden de Japanners zich van inderhaast vervaardigde bommortieren, die de bom- men 50 tot 100 M. ver slingerden. De zwaarste kanon nen, die de Japanners in den beginne tot hun beschikking hadden, waren 12 cM. scheepskanonnen rnaar tegen einde Augustus kwamen daar 15 cM. stukken bij, en den 14d^n September kwamen de 27.5 cM. houwitsers aan. Zeer opmerkelijk is dat, in weerwil .an den gestadigen moordaadigen afweer, steeds tallooze vrijwilligers be- schikbaar waren voor de vermetelste ondernemingen, ja voor een wissen dood. Op den avond van 19 September begonnen de Japan ners den aanval op den ,/203 M. berg" en de Namaoka- jama-hoogte, maar in weerwil van ettelijke bestormingen op de volgende dagen, die 2000 man kostten, konden de Japanners een vooruitgeschoven fort op den »203 M. berg", een buitengewoon sterke stelling met prikkel- draad-vlechtwerk en schansgraven, niet innemen. Het laatste gedeelte van liet verslag behandelt de be- schietingen van de forten door de Japanners en de uit vallen van de Russen tot 27 October. Hiervan hebben de ambtelijke Japansche telegrammen reeds een over- zicht gegeven. Het Petit Journal bevat een telegram uit Londen, be- werende dat generaal Stossel den Tsaar gemeld heeft dat hij aanstalten maakte om met 10,000 man en de matrozen terug te trekken op Liao-ti-sjan. Al de oor- logschepen in de haven beeft men vol water laten loopen en doen zinken, met uitzondering van de Probjeda en Retwisan, die door brand waren vernield. Londen, 5 Nov. De Daily Telegraph verneemt uit Tsjifoe, van gisteren, dat de Japanners, rolgens inlich- tingen uit officieele bron, na een reeks van heftige aan- vallen alle veiscbansingen van den tweeden rang ver- meesterd hebben langs den voet van den ltze-sjan en de Sjan-sjoe-sjan, en bij de batterij B van het fort Er- loeng-sjan. Uit andere bronnen verluidt, dat de Japanners twee dagen geleden een poging hebben gedaan om den kring der forten binnen te dringen langs de dwars- loopende vallei waar de spoorweg door heengaat. Dien- tengevoige zou de Chineesche stad door hen bezet zijn, die slechts op K.M. van het eigenlijke Port-Arthur ligt. De Japanners werpen thans versterkingen op die slechts anderhalven kilometer van de stad liggen. Naar de Daily Chronicle uit Tsjifoe verneemt van een bijzonderen berichtgever uit Port Arthur, woedt de strijd ten noordoosten en noordwesten van Port-Arthur sedert 29 October heviger dan ooit te voren. Geheele Japansche bataljons zijn weggemaaid bij ltze-sjan, maar hulptroepen slaagden erin, de loopgraven van Itzs-sjan te vermeesteren. Dit fort belieerscht de haven bij het Tijger-schiereiland. De aanvallen op Er-loeng-sjan en en Sjan-sjoe-sjan zijn mislukt. Men is hier van oor- deel dat geen verdere bestormingen zullen gedaan worden tot aan het voorjaar. Telegrammen in cijferschrift zijn door den Russischen consul ontvangen. Naar 't schijnt is het bombardement gestaakt. De Standard bevat een onderltoud met den Japanschen gezant Hajasji. Deze verklaarde opnieuw dat Rusland de onderhandelingen over den vrede dient te openen. De Japanners zijn aldoor verdedigend opgetreden, zelf3 in Mantsjoerije, dat zij aan China terug zullen geven op Port Arthur na, hetwelk de Japanners vermoedelijk zullen behouden, maar zonder vestingwerken. Japan beeft namelijk leeren inzien dat de werkelijke kracht des lands in een sterke vloot schuilt. Hajasji zeide nog dat de vermeestering van Port Arthur elk oogenblik te wachten was. Hij roemde hoogelijk de wijze waarop de vesting verdedigd werd. Aan beide zijden wordt de oorlog zeer menschlievend gevoerd. De gezant heeft bloedverwanten onder de krijgsgevangenen te Tomsk en elders, maar alien roemen de behandeling die zij van de Russen ondervinden. Hajasji verzekerde verder nog eens dat de Japanners het bondgenootsckap met Engeland ten voile waardeerden, in het besef aat zij anders niet bij maclite zouden zijn den oorlog met Rusland te voeren. Ten aanzien van Japan's oorlogskaa zeide de gezant dat het meerendeel van de menschen nu ernstig aan vertrekken te deukenzij schreef weder aan tante Brinken, en kreeg het bericht terug, dat de bovenverdieping der villa ledig stond, en dat het haar zeer aangenaatn zou wezen, hare fflieve Hildegard" bij zich te hebben. AJsnu werd de dag van vertrek bepaald. Het viel Hildegard zwaar te moeten scheiden van de plek, waar haar Paul begraven lag; ook het afscheid van madame Pelletier en van Clemence viel haar niet licht, maar toen zij aau al hare verplichtingen had vol- daan, aarzelde zij uiet langer en aanvaardde de verre reis naar Hamburg. Zonder ongelukken volbracht zij deze en kwam in den avond van den derdeu dag in hare geboorteplaats aan. Do trein kwam stampend en blazend het station biunen- rijden, maar van alien, die haar in vroegeren tijd zouden afgehaald hebben, was niemand meer over dan tante Brinken. Daar liep zij op het perron ijverig rond te zien, totdat zij in een zwaar ge- sluierde dame, welke juist uit deu waggon staple, hare lieve kleine Hildegard herkende. Suikkend viel de uitgeputte jonge vrouw in de armen van hare moederlijke vriendin. Hartelijk welkom, mijn kind Daarmede begroette zij hare Beveling. Weiuige oogenblikken later zaten zij naast elkaar in het rijtuig. Mevrouw Brinken hield Hildegards hand in de hare beide vrouwen ge- voelden met veruieuwde kracht, welke zware ver iiezen zij geleden hadden sedert haar vorig samenzijn in Hamburg, maar in deze ure vond geen van beiden woorden om aau hare amart uitdrukking te geven. Zij lachten elkaar toe, vergeten dat bet geld in Japan een vijfmaal grootere wcirde heeft dan in Engeland. De Japanners, die tot- diist^r vieinig belastineen hebben gehad, kunnen best veien dat de belastingschroef wordt aangezet. In de Fransche Kamer is door de i oppositie Het goli een aanval beproefd op de regeenng. Minister van Oorlog, Andr6, naar aanleiding van een weer gold den aan het departement werd ge- riil spionnagestelsel, dat houden omtrent officieren, terwijl aan het licht werd gebracht dat met kunne politieke beginselen rekening werd gehouden voor bevordering. De interpellate had een rumoerig verloop en het leek dat vooral de wijze waarop die ,/inlichtingendienst" ge houden was ook vele aanhangers der Regeering ont- stemde, zoodat zij gevaar liep de nederlaag te lijden. Dit kwam voornamelijk uit toen gestemd werd over den voorrang eener motie van vertrouwen, voorgesteld door Jaures. Slechts met 10 stem men meerderheid werd die voorrang toegekend. Bij de stemming over het eerste gedeelte der motie naderde de afgevaardigde Syveton den Minister van Oorlog, geeft hem twee slagen tegen het hoofd en vlueht dan weg op de hoogste banken achter de rechterzijde. Heel de uiterste linkerzijde maakt Syveton voor een lafaard uit. Velen komen op hem af, maar de rechter zijde houdt hen tegen. Me« wordt handgemeen. De voorzitter Brisson veriaat zijn zetel. De vergadering is geschorst. Na de heropening wordt de tijdelijke uitbanning voor 30 zittingen van Syveton uitgesproken, die weigert de zaal te verlaten. Opnieuw wordt de vergadering geschorst, om aan de soldaten gelegenheid te geven Syveton uit de zaal te verwijderen. Tenslotte is de motie van Jaures c. s. aangenomen met 343 tegen 236 stem men. De aan den Minister Andr6 toegebrachte slagen be- werkten dus, dat de meerderheid der Regeering weer tot ruim 100 stemmen steeg. De stemming over de censuur is gegaan met zitten en opstaan. Ribot was een der eersten die opstonden. Slechts een twintigtal afgevaardigden van de uiterste rechterzijde en een drietal uit het centrum stemden ten gunste van Syveton. Vele conservatieven onthielden zich. Zijn daad kan voor Syveton ernstige gevoigen hebben. Vooreerst mag hij niet in de Kamer verschijnen, tenzij na de 30e volgens anderen na de 15e - zitting. Daarbij verliest hij de helft zijner parlementaire schade- loosstelling gedurende twee maanden en het extrakt uit het proces-verbaal, vermeldende de censuur, wordt op zijne kosten gedrukt en aangeplakt. De leden van het bureel zijn bijeengekomen en hebben een proces-verbaal opgemaakt dat aan den procureur- generaal zou worden gezonden en dat het begin zou zijn van een rechterlijke vervolging. Men zegt dat het geval van M. Syveton onder de toepassing valt van het strafwetboek, dat gewelddaden op een minister in de uitoefening van zijn ambt straft met 2 tot 5 jaar ge- vangenisstraf. Anderen spreken van een veel kortere straf, maximum een maand. De uitstel van executie brengende wet B^renger kan niet toegepast op Sy veton, daar dit al verleden jaar is gedaan, nadat hij ,zich tot kandtastelijkheden had laten verleiden tegen zijn mededinger bij de verkiezing. Dat Andr6 bloed- sporen had in het gelaat, wordt door sommigen aan een sleutel, door anderen aan de ringen van den aan- rander geweten. Deze kwam op Andr6 af, toen drie andere reactionnairen, onder wie kolonel Rousset, hem juist verzekerden iffe hebben het niet op uw per- soon, maar op uw staatkunde voorzien". Toen de mi- doch het was een weemoedige lach zij drukten elkaar veelbeteekenend de hand, doch de namen Karel Brinken en Paul Orlowskj kwamen op dit oogenblik niet over hare lippen. Eerst langzamerhand, toen Hildegard op haar gemak kwam en zij bij het licht der lamp naast hare tante op de »of* zat, kreeg zij moed om over het verschrikkelijke voorval te Nizza te spreken. Ach, wat deed het haar goed, dat zij haar hart eens kon uitstorten bij hare dierbare moederlijke vriendin en dat zij met haar kon schreien om haar Paul Tante Brinken paste wel op, dat zij Paul niet veroordeelde zij begreep dat zij daardoor de jonge weduwe zou grieven en haar vertrouwen zou Terliezen. Daarna spr&ken zij ook over Karel, over haar vader en over Eduard. Geheel het verleden werd besproken het was of de geesteu der afgestorvenen en der afwezige geliefden onzichtbaar in de kamer tegenwoordig waren bij de treurende vrouwen. Het was reeds na middernacht, toen mevrouw Briukeu aanmaande om ter ruste te gaan. Kom, kind, nu moet je naar bed. Wij blijven voortaan bij elkaar en kunnen dus nog genoeg met elkaar spreken. Tot morgen dus Met deze woorden sloeg zij haar arm om Hil degard en geleidde haar naar het slaapvertre.k dat voor de jonge weduwe smaakrol was ingericht. Zoo was Hildegard dan terug in hare geboorte plaats, en wel onder de hoede van de goede tante die voor haar sedert hare kindsheid als eeue moeder was geweest. Na het ongestadige leven dat zij sedert haar huwelijk had gehad, maakte zich nister antwoorden wilde, kreeg hij den slag op zijn linkerslaap. Gabriel Syveton is veertig jaar en yprofesseur agrege de 1 university." Hij is in April 1902 verkozen tegen den radicaal Mesureur. it. ze

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1904 | | pagina 1