A I g e m e e it Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. ~nFEuTTLEToy' No. 4()0I] Kamer van Koophandel en Fabrieken Openbare Vergadering Donderdag 27 October 1904 44e Jaar^an^. ABONNEMENT Voor Per drie maanden binnea Ter Neuzen f 1,Franco per post Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTlSNs Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,16. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Inzsnding van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave. te Ter Neu; sen. op Yrjjdag den 28 Oct. 1904, 's nam. 1\ uur. De Voorzitter, A. VAN ROMPU. De Secretaris, H. J. VOOREN. De Russische Oostzeevloot. Bevend over het geheele lichaam, de oogen met beide handen bedekkende, viel de jonkman voor Rbner op de koieen. Heb medelijden met mij en met mijn armen vader, snikte hij. Hier is het geld het brandde mij op de ziel, zoodra ik de daad bedreven had. Nog nooit heb ik mij iets onrechtmatig toegeeigend ik begrijp niet hoe ik zoo zwak, zoo slecht heb kunnen zijn. Sta op Robert, sprak Eduard diep bewogen, terwijl hij den jonkman opriehtte. Buiten mij weet. niemand, wat wij hier besproken hebben en niemand zal daarvan ook iets vernemen, wanneer ge mij belooft, dat ge dit oogenblik als een keerpunt in uw leven zult beschouwen. Wordt een ernstig menscb, blijf steeds aan nw plicht getrouw, en dank den goeden God d&gelijks, dat Hij mij als zijn werktuig gebruikte om u van den raud des afgronds terug te trekken. O, dank, duizendmaal dank, goede heer stamelde de jonkman, die nog altijd met gebogen hoofd voor zijn patroon stond. En zeg mij nu eens openbartig, waarom ge het hebt gedaan, sprak Romer. Was bet alleen bet verlangen naar geld om uwe wenschen te bevredigenhebt ge schuldei of welke andere reden hadt ge Maar ach wie hielp hem uit den doolhof van zonde, gewetenswroeging en radeloosheid, waar- in hij zich te ontzaliger are begevea had TER NEUZEN, 26 October 1904. Door het christelijk muziekgezelschap Excel sior" alhier werd Maandagavond in haar repetitie- lokaal eene serenade gebracht aan den heer 3. L. Oosterhoff, ter gelegenheid zijner benoeming tot burgemeester van Westdongeradeel. Z.Ed, werd namens de vereeniging door den voorzitter, den heer J. J. van den Ouden, gelukgewenscht met de hem te beurt gevallen koninklijke onder- HOOFDSTUK X. Vier jaran zijn verloopen, sedert wij Hildegard en Paul Orlowskj te Meran aantroffen. Sedert hebben zij geregeld den zomer te Mislowice, den winter in de eene of andere znidelijker gelegen plaats doorgebracht. Zoo bezochten zij Zwitserland en tweemaal het plaatsje Riva, aan het Garda- meeroak hadden zij in het voorjaar mevrouw Brinken te Hamburg bezocht. Hildegard stortte heette tranen bij het graf van hare ouders en dacht met weemoed aan het ver- leden en aan den broeder dien zij in zoo langen tijd niet had wedergezien. Thans vertoeven zij nog te Mislowice, maar zij maken reeds toebereidselen voor de reis. Het plan is dezen winter te Nizza door te brengen het valt Hildegard niet moeielyk van haar //zomer- paleis" te scheiden. Nooit heeft zij zich daar recht thuis gevoeldhet verkeer met de dames uit de nabuurschap heeft zij voortdurend beperkt, en met tegenzin zag zij haar man heengaan, als hij in de buurt bezoeken ging brengen. Hij kwam dan gewoonlijk eerst laat in den nacht thuis, was den volgenden morgen somber en verstrooid, terwijl hij op Hildegards vragen altijd outwijkende ant- woorden gaf. Zoo was het ook heden. De koffers stonden gepakt; den volgenden morgen reeds vroeg zou het jonge paar afreizen daar vond Hildegard haar man in het halfduister op de sofa zitten, in diep gepeins verzonken. Zij kwam naast hem zitten, greep zjjue hand en zei scheiding en de hoop uitgesproken dat het hem moge wel gaan. De heer Oosterhoff dankte voor de hem betoonde belangstelling en uitte de beste wenschen voor het gezelschap. Op last der justitie zijn heden alhier in de zaak tegen de gebrs. B. alhier nog gehoord, ter hnnner ontlasting, een drietal matrozen van het thans hier in lossing liggend stoomschip //Iris", op welken bodem in den nacht van 11 op 12 Sept. j.l., de eerste ontmoeting tusschen die ge- broeders en A. Eggebeen en A. Renskers heeft plaats gehad. Op de voordracht voor eene onderwijzeres aan school D te Vlissingen komt voor inej. A. Maas te Axel. Gisteren slaagde te Breda voor het examen vrije- en ordeoefeningen der gymnastiek de heer A. B. Schelleman van Axel. In 't laatst van de vorige week is te Klooster- zande, gem. Hontenisse, ten nadeele van zekeren Weemaes, terwijl deze eenige oogenblikken afwezig was ontvreemd een pas nieuw gekocht dameshorloge. Door de rijkspolitie is bij de verdachte aldaar eene huiszoeking gedaan, die evenwel geen resultaat had. Daar echter het nummer van het ontvreemde horloge bekend moet zijn, zal het voor den dief mogelijk minder gemakkelijk gaan om het ge- stolene van de hand te doen, zonder gevaar te loopen van ontdekt te worden. Slnisbil. Maandagnamiddag j. 1. maakten drie vreemde leegloopers het sommige bewoners van Sluiskil zeer lastig. Na eerst met elkaar aan 't worstelen te zijn geweest, namen zij bij dezen eene oude deken mee, die zij te koop presenteerden, bij genen een paar konsen, die 2ij wegwierpeD, toen de eigenares het bemerkte en hen naliep. Eene andere vrouw vroegen zij drie francs drink- geld, onder bedreiging bij haar de rniten te zullen verbriizelen, zoo zij het weigerde. Bij een her- bergier werden zij een paar malen buiten gezet. Stoppeldijk. Ter vervanging van het overleden bestuurslid de heer Th. van Haelst, is door de algemeene vergadering tot bestuurslid onzer fanfaren gekozen de heer J. de Maat-Lemsen. Hengstdijk. Twee Vlaamsche veldarbeiders kwamen des avonds bij den landbouwer Riemens alhier om er den volgenden dag aan den arbeid te gaan. Ze gingen den hooizolder op om er te overnachten, toen zij, boven gekomen, beiden naar beneden tuimelden, waarbij de een zich zoodanig, vooral aan het hoofd wondde, dat zijne over- brenging naar het ziekenhois te Groenendijk hoog Is je iets onaangenaams overkomen, Paul, of heb je zorgen, die je drukken Ach, laat dit onverkwikkelijke punt rnsten, Hildegard, antwoordde hij ongeduldig. Men moet zich het hoofd niet breken met dingen, waaraan tech niets valt te veranderen. Maar Paul, ik moet je toch eens spreken over een vraes, die mij reeds lang kwelt. Je weet, hoe weinig verstand ik heb van geldzakenmaar toch meen ik, dat wij op een te koatbaren voet leven en dat wij meer geld uitgeven dan wij op verstandige wijze zouden mogen doen. De graaf keek haar verwonderd aan. Hoe kom je aan zulke gedachten, vrouwtje vroeg hij op een toon die voor schertsend moest doorgaan. Ik zag, dat je gisteren een dikken brief met geldswaarde verzondt, en hoorde je daarbij zuchten. Het is altijd aangenamer geld te ontvangen dan het af te zenden, luidde het luchthartige antwoord. Je ontwijkt me, Paul, en je hebt me toch beloofd, altijd openhartig tegenover mij te ziju. Ach, ik vrees dat je weer gespeeld en groote verliezen geleden hebt. In den laatsten tijd was je zoo dikwijls afwezig, en als je thuis kwaarnt was je zoo verstrooid eu zoo droevig gestenad. Zeg mij toch eens openhartig, Paul, hoe het met ons vermogen staat, en of wij niet beter deden met onze uitgaven te beperken en het dure winterverblijf te Nizza te vermijden. (Wordt vervolgd.) TER \EI7.EVSCHE COURAST. l»it bind verachijnt Jlaandttg., Woenadag- en Vrijdagavoud, uUgezoaderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VIS OK 81XDK te Tt-r Men.en i mi* is'wiimiaiw.' I rvtwnar1 rsinimnu'Lta-.-^ t> 'tWas bepaald verbijsterend, de tijding in ons vorig num- mer, dat vreedzame Engelsche visschers waren bescli oten door de Russische vloot en met voor die visschers zeer noodlottige gevolgen. Omtrent de oorzaak daarvan was toen nog niets bekend, doch uit de sedert ter kennis gekomen berichten valt af te leiden dat de Russische bevelvoerende officieren zijn aangetast geweest door Japannenvrees en dat zij op die visschers hebben laten schieten in de meening Japanners voor zich te hebben voornemens de Russische vloot aan te vallen. Nu is dwalen menschelijk, maar ons dunkt dat men zich, alyorens tot zulke ernstige daden over te gaan toch wel behoorlijk dient te overtuigen. Volkomen juist is bet betoog van een Engelsch blad dat eene ?roote vloot die op deze wijze te werk gaat en een zoo ange reis moet maken, een internationaal gevaar is. Een inzender in de ,/Nieuwe Courant" verdedigd bet optreden der Russen en stelt hen in 'tgelijk, als ze zich niet willen blootstellen aan een list van de Japan ners, daar het ook mogelijk is een gewoue vischtrawler met een torpedo-lanceerinrichting te wapenen en dns geen vaartuig zoo dicht laten naderen, dat met goed gevolg een torpedo kan gelanceerd worden. Nu valt evenwel op te roerken dat hier de Russen de visschers genaderd zijn en niet omgekeerd. En zoo vragen we is het van (le Russen niet te veel gevergd om den geheelen Oceaan voor zich alleen te eischen en maar ieder vaartuig ook die der neutralen dat ze van lia- by passeeren en welks bedoelingen hnn niet bekend is, in den grond te boren Het verbaal omtrent het gebeurde door een ooggetuige kunnen or.ze lezers op eene andere plaats in ons blad vinden. Overigens is het nog niet mogelijk eene volkomen betrouwbare voorstelling te geven van hetgeen erVrijdag- nach ten zuidoosten van de Doggersbank is voorgevallen hoewel de feiten in hoofdzaak vaststaan. Volgens het eene verhaal is de voorhoede van de Russische vloot eerst tusschen de trawlers doorgevaren en heeft pas het volgende deel van het eskader de visschers beschoten. Een ander ooggetuige verzekert daarentegen dat de Russische vloot in drie rijen stoomdede buitenste rij, uit kolenschepen bestaande, voer midden tusschen de visschers door, daarna formeerden de andere schepen een lijn en begonnen de trawlers te beschieten. Daarbij kreeg, naar 'tschijnt, de Crane de zwaarste averij, omdat deze boot hoog op 't water lagnagenoeg alle kolen waren verbruikt en zij zou den volgenden dag naar Hull terugkeeren. Spoedig raakte ailed aan boord zoo- zeer onklaar, dat zelfs geen boot meer uitgezet kon worden de kapitein en de bootsman lagen dood, vreese- lijk verminkt, aan dekop twee na schijnen de overige leden der bemanning ook gewond te zijn. De zoon van den kapitein een jongen van zestien jaar, die voor 't eerst de reis meemaakte en de eerste stuurraan, zwaaiden met een rood iicht en toen kwam er hulp opdagen van een andere visschersbootware dat niet geschied, dan zou de Crane met alle opvarenden g zonken zijn. Aan boord van de Minto is een visscher licht gewond. Men zegt dat een andere boot, de Wren, met man en muis in den grond geschoten is, maar dat is nog onzeker. Wat intusschen uit de verhalen en de mededeelingen der ooggetuigen aan de regeering wel blijkt en wat het optreden der Russische officieren volstrekt onver- klaarbaar maakt dat is, dat de Russen de Engelsche visschers met geen mogelijkheid voor iets anders konden aanzien, dan wat zij waren. Er zou sprake kunnen zijn van een misverstand, indien de omstandigheden anders waren geweest; bijv. indien de Russische vloot eenige Engelsche torpedobooten had ontmoet, of indien men op grooten afstand van elkaar was gebleven, of indien de Russen niet eerst gebruik gemaakt hadden van hun zoeklichten. Zooals echter de zaken nu staan, moesten de Russen zien dat het trawlers waren, met rustige visschers aan den arbeid, en men kan de zaak slechts zoo voorstellen, dat toen eenmaal een schot gevallen was, er door de Russen blindelings op los geschoten is. Dat de admiraal, of een ander opper- officier, zelf het bombardement in alle bijzonderheden geleid zou hebben; het schijnt volstrekt onaannemelijk. Maar wat voor een licht werpt het voorgevallene dan op de tucht en de verhouding tusschen de officieren aan boord van de Russische vloot Een Auierikaansch blad schrijft dan ook „Als de Russen geschoten hebben op een vijand die zich op 12,000 mijlen van de Japansche wateren moest bevinden, dan zijn zij niet in staat, de zee te bevaren en Engeland heeft het recht, als veiligheidsmaatregel te verlangen dat zij terugkeeren. Er is niets in de geschiedenis dat deze gebeurtenis evenaart." En de New York Times vraagt*Wat moet men denken van een commandant die in staai is, zulk een vergissing te begaan, en van de discipline en de inrichting bij een marine waar zoo iets kan voorvallen Zelfs in een mist zou het voor een zee-officier die zoeklichten kan eebruiken, mogelijk zijn, het verschil tusschen een trawler en een torpedo- boot te zien. Hoe ook de zaak beschouwd worat, ze moet een diepen en pijnlijken indruk maken in Enge land, en de Russische marine (en niet alleen de recht- streeks aansprakelijke officieren) tot een voorwerp van spot maken." Iloe diep de indruk in Engeland is, blijkt uit een artikeltje van de Standard, die het geval vooral be- schouwt als een bewijs van roekeloozeonbekwaamheid die den geheelen wereldhandel in gevaar brengt. Tot dusver waren de bewegingen der Oostzeevloot een onderwerp geweest zoo niet voor spot, dan toch voor medelijden. Maar nu zal men het eskader ernstig moeten opvatten. Men zal lekening moeten houden met het feit dat een, naar 't schijnt, tiichtelooze macht losgelaten is op zee, en dat ze nog gedurende eenige maanden de reizigers en goederen der neutralen die zich op zee bevinden, in gevaar zal brengen. Zoo er nu een ver gissing begaan is, dan kan die vergissing herhaald worden op elk ander punt van den zeeweg en met nog erger gevolgen. Londen, 25 Oct. De Westminster Gazette zegtineen hoofdartikel hetwelk blijkbaar de telegrammen uit Petersburg tot uitgangspunt heeft, te hopen dat de Russische regeering niet zal volharden in de totdusver aangenomen houding, daar dit de reeds gespannen be- trekkingen tusschen Engeland en Rusland nog meer zou verbitteren. De Czaar heeft een prachtige gelegenheid om eenige woorden van spijt, vrede en verzoening te doen hooren, wat van grooter invloed op den vrede zou zijn dan alle vreaescougressen en duizenderlei vrome wenschen voor den vrede. Intusschen komt de Westminster Gazette op tegen de wraakgierige en hatelijke ophitsing van de jingo-bladen, welke op lucht- Ja, mijuheer, ik heb schulden mijn schuld- eischers dringen aan; toen ik in uw kamer kwam en het geld zag, dat mij uit den nood kon redden, ach, toen was ik zwak De ongelukkige Robert verborg weder het gelaat in de handen. Hoeveel bedragen uwe schulden P Zeg mij de wanrheid, de geheele waarheid. Honderd pond sterling, precies zooveel als ik wegnam, antwoordde de jonkman diep beschaamd. Welnu, ik wil niets ten halve doen, ver volgde de heer Ro ner. Ik wil u redden en u den terug- keer tot den rechten weg gemakkelijk maken. Noem mij uwe schuldeischers, dan zal ik vandaag nog uwe schulden betalen. Behoud uwe betrekkiirg op mijn kantoor, en beloon mijn vertrouwen, door uw werk met nauwkeurigheid en verdubbelden ijver te verrichten. Mijuheer Roner, hoe zal ik u ooit voldoende mijne dankbaarheid kunnen toonen P Uwe edel- moedigheid is voor mij verpletterend doch zoo waar ik oprecht berouw heb over miju misstap, zoo waar ook wil ik van dit oogenblik af met Gods hulp eerlijk en vlijtig blijven en mij geheel aan uw dienst wijden. God loone u voor hetgeen gij heden aan mij gedaan hebt Toen de dear achter Robert gesloten was, zat Eduard nog lang in diep gepeins verzonken. Hij had een mensch voor de maatschappij gered, hoopte hij. hartige wijze een oorlog tegen Rusland prediken. Het blad toont aan dat een oorlog tusschen Engeland en Rusland een ernstige ramp zou wezen voor beide volken. Het zou voorwaar geen gemakkelijke taak voor de Engelschen zijn, om Rusland te verslaan, daar Rusland's strijdkrachten, in weerwil van den oorlog in Oost-Azie feitelijk onaangetast zijn. De Russische gezant die hier gisterenavond terugkeerde werd aan het station opgewacht door een groote, vij- andig gezinde volksmenigte, die verwenscliingen en beleedigingen uitte. Opgewonden vrouwen balden de vuist tegen den gezant, en iemand wierp met een steen die een der paarden van het rijtuig trof. De politie had groote moeite om het volk in bedwang te honden. Een medewerker van de Daily Chronicle trachtte de gezant uit te hooren maar Benckendorff zeide dat hij niets kon zeggen. De opgewondenheid onder het publiek is hier niet verminderd, hoewel het gebleken is dat de gisteren nog vermiste treilers uit Hull terecht zijn. Het telegram van den Koning en zijn gift voor de slachtoffers, en ook de houding van de regeering, maken een gunstigen indruk. De telegrammen uit Petersburg schijnen echter niet geschikt om ae verontwnardiging onder het Engelsche volk tot bedaren te brengen. De correspondent van de Daily Telegraph seint, dat de censuur dadelijk verbood, iets over het voorval in de Noordzee bekend te maken, en op de ministeries van marine en buitenlandsche zaken beweert men niets te weten, ofschoon Lamsdorf gisterenmiddag een onderhoud had met den Britschen gezant, toen laatstgenoemde hem het telegrafische protest der Britsche regeering kwam overhandigen. De cor respondent vernam van een hoofdambtenaar, dat de Russische regeering nog geen ambtelijk rapport ont- vangen had, wat bewijst (zeide de ambtenaar) dat de Russische vlootvoogd het voorval volstrekt niet als zoo ernstig beschouwt als de opgewonden en onwetende Engelsche visschers, die blijkbaar overdrijven wat zij gezien hebben. Oogenschijnlijk heeft er een aanvaring plaats gehad, en deze zal de Russen tot schieten verleid hebben. De ambtenaar beriep zich op een Reuter-tele- gram uit Londen, dat zijn opvatting scheen te be- vestigen. Toen de correspondent daarop zeide dat de Britsche trawlers met de lijken van de slachtoffers waren binnengekomen, antwoord'de de ambtenaar dat de ver halen van visschers niet opwogen tegen het woord van een Russisch officier, en dat de Russische zeeofficieren niet in staat waren tot de onmenschelijke daden waar- van Engelsche visschers hen zonder voldoenden grond beschuldigen. Ware het Engelsche volk niet zoo fel anti-Russisch, dan zouden de verhalen van die visschers geen ingang hebben gevonden thans zijn ze koren op de" molen van de Engelsche oorlogspartij, die maar uitkijkt naar een aanleiding om een oorlog tusschen Engeland en Rusland te laten ontbranden. Het staat echter vast, dat de Czaar telegrammen heeft laten zenden aan den Russischen commandant, om hem de loedracht der zaak te melden.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1904 | | pagina 1