A i g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Aansluiting
Rijkstelefoon.
4594.
Donderdag 6 October 1904.
44e Jaargang.
Binnenland.
FEUILLETON.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
De oorlog tusschen Rusland
en Japan.
22)
VIII.
De vermisfe Fransche en Duit-
sche militaire attaches.
Da miernationaie Ifredes-
conferentie.
TER NEUZEN, 5 October 1904.
ZESSC
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82£.
Mea abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
bushouders.
ADVERTENTIfiN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor dken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
Dit blad versrhijni Haanda^., Woensdag- en ygijdagavond, iiitgezondei-d op Feegtdagen, bij de Firma I*. J. VAX OK IAWDE te Ter Weazen.
Ter voldoening aan eene daartoe gedane uitnoodiging
van Zijne Excellence den Minister van Waterstaat,
Handel en Nijverheid wordt de aandacht gevestigd
op art. 6 alinea 3 van het Konink'lijk besluit van 9
Juni 1901 (Staatsblad no. 117) luidende als volgt
,,Waar zulks niet het geval is, kunnen perceelen van
z/particulieren, ter beoordeeling van Onzen Minister van
./Waterstaat, Handel en Nijverheid, op verzoek van
/rbelanghebbenden, van Rijkswege worden aangesloten
ffaan een door den Directeur-Generaal der Posterijen
,/en Telegrafie aan te wiizen Rijksbureel tegen betaling
,.voor elk perceel liggende niet verder dan 500 M. van
/■het aangewezen bureel, van '25 per jaar, en voor
/•verder gelegen perceelen bovendien f 3 per jaar en
/per 100 M. of gedeelte daarvan, een en ander naar
^hemelsbreedte, gedurende niet minder dan 5 ackter-
/eenvolgende jaren en overigens op de voorwaarden
welke door den Directeur-Generaal voornoeind in het
zbelang van den dienst noodig worden geackt. De in
,/deze bedoelde aansluitingen worden van Rijkswege
,/niet gemaakt, indien uitkeeringen aan derden of buiten-
,/gewone kosten van aanleg noodig zouden zijn, tenzij
jde belanghebbende zick verbindt tot betaling daarvan."
Voorts wordt bekend gemaakt dat zij, die boveuge-
noemde aansluiting voor kunne perceelen wenschen, dit
bij gezegeld ad res moeten aanvragen aan voornoemden
Minister met opgave van naam betrekking of beroep,
en woonplaats van den aanvrager, alsmede de plaatse-
lijke aanduiding van het aan te sluiten perceel en den
datum, waarop die aansluiting wordt gevvensckt.
Teneinde reeds dadelijk de meest doelmatige riehting
van de lijn te kunnen vaststellen worden belangheb-
benden, die bereid zijn om zick op vorenbedoelden voet,
voor ket verkrijgen van zulk eene aansluiting tegenover
het Rijk te verbinden, verzockt, kiervan sckriftelijk, op
ongezegeld papier mededeeling te doen aan Burgemeester
en Wetkouders dezer gemeente voor of op 15 October a. s.
Zij, die nadere inlicktingen wenschen, kunnen deze
kosteloos ter Secretarie dezer gemeente verkrijgen.
Ter Neuzen, 4 October 1904.
Burgemeester en Wetkouders van Ter Neuzen,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
In een brief uit Wladiwostok aan ket Nowoje Wremja
worden treffende bijzonderheden medegedeeld over den
heldenmoed van de Russische oflicieren in den zeeslag
in de straat van Korea. Het kranigst gedroe^ zich wel
kapitein Dabitsj, de commandant van de Gromowoj.
Deze officier werd eerst op de commando-brug in de
borst, den linkerarm en voet door de scherven van een
in zijn nabijheid ontploifende granaat getroffen, zijn jas
was in een oogenblik overstroorad door bloed. Toen kij
weggedragen wei'd, om vei'bonden te worden, verdrongen
zick een menigte matrozen crm hem heen. Enkelen
begonnen te sckreien, liepen naar de kanonnen en riepen
„Broedertjes, onze commandant is gewond." Nadat
Dabitsj verbondeu was, beeloot hij, weer ket commando
over den kruiser te aanvaarden, en ging opzettelijk langs
alle batterijen aan dek, om de mansckappen zelf aan te
moedigen. Toen hij ken begroette, klonk als autwoord
In Mislowice keerde de arme, zwaar beproefde
Hildegard langzaam tot het leven terng.
Sedert zij weer geregeld kon denken had zij
tijdens hare ziekte menigmaal de moede oogen
gesloteu met den wensch, dat zij niet meer zou
ontwakeu. Zij had reeds zooveel soiartelijks
ondervonden, ze was nog jong wat stond haar
in een lang leven nog te wachteu Hare taak
om op haar echtgenoot 'n goeden invloed uit te
oefeneD, scheen in haar zwakte zoo reusachtig
groot en onuitvoerbaar, dat zij er voor terug
schrikte, en aan den anderen kant gevoelde zij,
dat zij hem nog altijd lief had en dat zij sterven
zou, als zij wederom bewijzen van zijn lichtzinnig-
heid en ontrouw mocht krijgen. Als zij schijnbaar
sluimerend daar nederlag zag zij tusschen de half
gesloteu oogleden haar Paul bij haar bed zitten,
zij zag z'u schoon, edel profiel en de uitdrukking
van bange zorg op ziju bleek gelaatdan vlamde
de liefde in haar hart op en zoo, slingerend
tusschen hoop en vrees, keerde Hildegard langzaam
tot het leven terug. Hare jeugdige levenskracht
en de zoele zomerlucht bevorderden de genezing
weldra was zij in staat aan den arm van haar
echtgenoot korte wandelingen te doen of kleiue
rijtoeren met hem te ondernemen. Bezoekeu aan
,/Wij willen moeite doen, wanneer de commandant maar
blijft leven." Rondom lagen al dooden en gewonden
or stonden plassen bloed ou net dek eu aan granac-tsp!in1 r
die in de versckansing staken, kingen Harden mensckelijk
vleesch, afgesckoten ledematen lagen in het rond. Toen
Dabitsj de batterij op ket acktersckip inspecteerde, werden
negen man door een granaat van 18 c.M. weggerukt.
Tock antwoordden de manschappen van de batterij
opgeruimd op de begroeting van den commandant.
Nadat Dabitsj der. kruiser geinspeeteerd had, keerde kij
op zijn post op de commando-brug terug en werd spoedig
opnieuw door granaatsckerven in den rug, aan het
reckterbeen en de slaap gewond. Alle officieren van
zijn staf en de stuurlui waren dood of zwaar gewond.
De keldhaftige commandant kwam ket eerst weer bij,
richtte zich op en greep, toen hij zag, dat ket schip
zonder stuur was, zelf het stuurrad. Toen kij om
stuurlui riep, losten twee luitenants hem af. Desniettemin
keerde de onvermoeibare kapitein, nadat hij zick voor
de tweede maal had laten verbinden, terug en bleef
aan dek tot aan het einde van ketgevecht. Ditdnurde
nog drie uren. Na het gevecht werd Dabitsj bewusteloos
in zijn kajuit gedragen. Toen kij de oogen opsloeg,
zag hij een menigte matrozen om zijn bed staan die hem
op zijn vraag antwoordden dat zij bij hun commandant
wilden waken. De liefde tot den bevelkebber had de
ijzeren banden van de tuckt verbroken.
Volgens de Brusselscke Soir, zouden er te Antwerpen
80 kolensckepen klaar liggen, om de Russische Oostzee-
vloot van steenkool te voorzien.
De correspondent van de Echo de Paris, die gewoonlijk
goed ingelicht is, seint het volgende haast ongeloofelijke
verhaalToen admiraal Alexejef koorde van de neder-
laag van de Russen te Liaojang, vlucktte hij in een
trein met vollen stoom uit Moekden. Om dieu trein
voorbij te laten moest alle andere vervoer op de lijn
een tijd lang stil staan, maar, in weerwil van de ge-
nomen maatregelen, stoomde Alexejef's trein op een
ambulancetrein in, met het gevolg dat 40 van de daarin
opgenomen gewonden omkwamen.
be Ckineezen uit Port Arthur trachten elkander de
loef af te steken in de bloedigste beschrijving van de
jongste gevechten om de vesting. De hellingen van
den Hoogen of Grooten Berg, zoo verkalen zij, zijn
bezaaid met verminkte lijken en afgerukte ledematen
driekonderd Russen en tweehonderd Japanners liggen
in een enkelen sckans dood dooreeu.
Van meer belang is wat zij mededeelen over de voor-
raden binnen devesting: Er zouden nog genoeg levens-
middelen zijn, alleen ket verduurzaainde vleesch raakt
gedaan. Daarom worden elken dag dertig ezels ge-
slackt. Voor een pond van dit vleesch betaalt men 3
gulden, eieren doen tien stuivers ket stuk. De Japanners
hebben den toevoer van water wel afgesneden maar
het garnizoen beschikt nog over andere middelen om
aan water te komen, welke het alleen met den val van
de vesting ontnomen kunnen worden.
Het Fransche blad de .,Ecko de Paris" beschuldigt
de Japanners, den Franschen marine-attache de Curver-
ville en den Duitschen attache Von Gilgenheimb, over
wier lot men geheel en al in het onzekere verkeert,
vermoord te hebben.
De //Figaro" heeft over deze kwestie den beer Von
Flotow, secretaris van het Duitsche gezantschap te Parijs,
geinterviewd, die vertelde, dat Minister Delcassd hem
een depfiche had laten zien uit Tsjifoe, waarin bevestigd
werd dat de beide heeren Port-Artur in een bark liadden
verlaten
de buren werden niet gebracht. Hildegards foestand
en de rouw over haar vader waren voldoende
veroutschuldiging. Graaf Paul was tegenover zijne
vrouw een voorbeeld van oplettendheid en liefde.
Zoo moest iedereen wel denken, dat zij het echte,
stille buiselijk geluk gevonden hadden.
Cher het verleden werd niet gesproken, al kwam
de herinnering daaraan soms boven. Hildegard
had haars vaders erfdeel aanvaard, de geldzorgen
waren nu verdwenendaaronder leed het goed
humeur van graaf Paul dus niet meer, zooals
vroeger 't geval was. Alleeu scheen het wel, of
hij somtijds last had van verveling de vroolijke
gelagen met zijne luchthartige vrienden, de prik-
kelende opwinding van het spel waren hem
eene behoefte geworden. Het ontging niet aan
Hildegard, hoe hij dikwijls lusteloos en verstrooid
bij haar zat terwijl zij trachtte hem te boeien
door een mooi boek of door heerlijke muziek.
Van haar hroeder Eduard had Hildegard ver-
nomen, dat hij met Karel Brinken op reis was
gegaan en geruimen tijd buitenslaiids zon vsr-
toeven. Daar ontving zij onverwacht een brief
van mevrouw Brinken, haar in aaudoenlijke be-
woordingen den plotselingen dood van haar zoon
mededeelende, die voor Hildegard bijna een broeder
was geweest. Zij schreef, dat Elurd voorloopig
niet van plan was naar Duitschland terug te
keeren, dit wist zij van zijn gemachtigde. Zij zelf
was een gebroken mensch eu zij verlangde naar
den dood.
Diep ontroerd schreef Hildegard onmiddellijk
een brief vol deelneming aan bare tante en een
anderen aan haar broederzijn gemachtigde moest
Door niets zou bewezen zijn, dat de Japanners de boot
hadden doen zinkeu.
Do heer Nagaoka, van de Japansche legatie, zeide
dat Japan niets liever wenschte dan met alle Europeescke
mqgendheden op goeden voet te blijven. Wel zou de
heer de Curverville Port-Arthur hebben verlaten, zonder
in 'tbezit te zijn van 't bewijs van vrijgeleide, dat de
Japanners hem hadden aangeboden.
De internationale vredesconferentie is eergister te
Boston genpend met een redevoering van den heer Hay,
die namens de regeering verklaarde, dat president
Roosevelt venscht te or.derhandelen over arbitrage-
verdragen met die Europeesche Staten, welke dat be-
geeren. Hij iioopte, dat de traktaten in den aanstaanden
winter reeds hij den Senaat zouden worden behandeld.
Over de kwestie van de bescherming van eigendom,
dat geen contrabande is, tegen het in beslag nemen door
oorlogvoerenden, zei de heer Hay, hoe onraadzaam het
is, met het oog op den Riussisch-Japanschen oorlog, om
deze zaak thans aan de orde te stellen, maar de Regeering
heeft ercstig op vrede aangedrongen en stelt zich voor
om binnen een niet ver verwijderd tijdstip de opinie
der verschillende Staten te vragen.
Door het hoofdbestnur der schippersvereeni-
ging ^Schuttevaer" is aan den Minister van
Waterstaat een adres verzonden, houdende verzoek
het daarheen te willen leiden, dat de spoorwegbrug
over het Zuid-Bevelandsch kanaal bij Vlake van
een tweede doorvaartopening worde voorzien.
Maandagavond werd te Zierikzee een druk
bezochte protestmeeting gehouden, uitgaande van
de neutrale kiesvereeniging wOns gemeentebelang".
Zij had ten doel te reDgeeren tegen een door den
gemeenteraad genomen besluit waarbij aan den
onlangs eervol ontslagen gemeente-ontvanger een
jaarlijksche toelage van f 400 verstrekt was ge
worden, hoewel deze, ook na het derven van zijn
salaris, nog voldoende inkomen bezitdit wordt
in het request geraamd op f 2000. Besloten
werd een request aau den gemeenteraad in te
dienen waarin verzocht wordt op het genomen
besluit terug te komen.
Heden werd alhier door den notaris Van
der Moer, ten verzoeke van mej. de wed. Martens-
Govaert geveild een woonhuis met toebehooren
en het recht van erfpacht op den grond, aan de
Lange Kerkstraat te Ter Neuzen. Hiervau werd
kooper de heer P. C. Slandaert alhier, voor f 2000
voor de toezending aau het juiste adres zorg
dragen. Op dezen laatsten brief ontving zij ooit
eenig autwoord.
Zoo verliepen er dagen, weken en maanden.
Hildegard, nog altijd zwak, had Mislowice niet
verlaten. De meeste dames in de nabuurschap
waren gedurende den zomer naar de baden of op
reis geweest en voor de enkele dames die thnis
gebleven waren, gevoelde de jonge gravin weinig
genegenheid. Dat de graaf, als hij een rijtoer
deed, soms bij dezen of genen onden bekeude
een bezoek bracht, kon Hildegard niet verhinderen,
maar in den laatsten tijd was het meermalen
voorgekomen, dat hij eerst laat weer thuis kwam
en dan was zijn blik den volgenden morgen niet
open en eerlijk, dus juist zooals in den vroegeren
boozen tijd.
Hildegards gemoedsrust werd wederom sterk
bedreigd. Zij vermoedde, dat het met haar Paul
verkeerd sing, maar zij sloot de oogen zij wilde
het naderende ouheil niet zien, uit vrees, dat zij
het niet zou kunnen dragen. Dit slingeren tus
schen hoop en vrees, dat voortdurend beven voor
haar geluk, maskten haar erg zenuwachtig, eu
t >en in den herfst de ruwe winden de boomen
van hunne bladeren beroofden, vertoonde zich bij
de jonge vrouw een kwaalaardigen hoest.
Mevrouw rnoet dezen winter niet in ons
ruw klimaat blijven. U moest eenige maanden
te Meran gaandoorhrengen, raadde dedokter haar aan.
Graaf Odowsky was zeer iugenomen met deze
afwisseling in het eentonige landleven en Hilde
gard ging gaarne op het voorstel in. Voor haar
was er alles aangelegen, dat zij haar echtgenoot
Maandagavond ontstond te Hulst op Schudde-
beurs brand in de boerderij van Van Bunderen.
De schuur en stallen werden een prooi der vlammeu,
terwijl een paard, twee koeien en twee runderen
in het vuur omkwamen. Alles is slechts laag
verzekerd. De oorzaak is tot nu toe onbekend.
In West.-Zeeuwsch-Vlaanderen is nog over-
vloed van onderwijzers. Bij de bietencampagne
zijn er weer 5 ingeschikt, terwijl er behalve die
nog zijn, die geene betrekking hebben kunnen be-
machtigen.
Men schrijft ons uit Sas ran Gent
Te oordeelen naar het ook door uw blad
overgenomen bericht uit de Midd. Ct. van
27 Sept. 1.1., aangaande het oproepen van arbeiders
voor de oude suikerfabriek, zou men zeggen dat
de correspondent van dat blad alhier of zeer jong
is, of nog niet lang te Sas van Gent woont.
Tot voor een jaar of 6 geleden, toch werden
de arbeiders steeds uitgenoodigd zich aan de
suikerfabriek (er bestond er toen alhier maar een)
te laten *op8chrij ven", d. w. z. zich te komen
aanmelden om werk te verkrijgen. Sedert enkele
jaren is eeue andere wijze van aannemen gevolgd
en werden de arbeiders in hunne woningen gevraagd
of zij bereid waren te komen werken.
Thans is de oude wijze van //opschrijven" weer
gevolgd, die ook aan de naburige Belgische
fabrieken regel is.
Hnlst. Gedurende het 3e kwartaal 1904
werden ter veemarkt alhier aangevoerd 30 stuks
paarden, 443 stuks rundvee 424 stuks varkens
en 1 schaap. De volgende prijzen werden uit-
geloofd
De eerste prijs 25, P. Stevens, Clinge (Zeeland),
aangevoerd 118 stuks rundvee; tweede prijs
f 18,75. W. d'Hooghe, St. JansteeD, aangevoerd
98 stuks rundvee; derde prijs f 12,50, P. Lust,
Houtenisse, aangevoerd 95 stuks rundvee vierde
prijs f 6,25, P. Vergauwen, St. Jansteen aan
gevoerd, 76 stuks rundvee.
Op de Maandag gehouden jaarmarkt werden
de prijzen toegekend als volgt
De eerste prijs 10, voor het grootste getal
rundvee ter markt gebracht, L. d'Hooghe, St.
Jansteen, met 14 stukstweede prijs f 5, voor
het naast daarbij komend getal rundvee ter markt
gebracht, P. Lust, Hontenisse met 13 stuks;
derde prijs f 3, voor het daarbij opvolgend getal
rundvee ter markt gebracht, H. Vergauwen, St.
Jansteen, met 5 stuks.
verre hield van de verderfelijke vrienden, met wie
hij te Mislowice noodwendig moest omgaan. Of
haar hoesten genezen zou worden woog bij haar
niet zoo zwaar als dit.
In het midden van October aanvaardde het
jonge paar de reis. Verandering van lucht en
opwekkende reisindrukken oefenden een gunstigen
invloed op Hildegards toestand, en de graaf schepte
er een bijzonder genoegen in, zijne vrouw te
wijzen op al het schoone gedurende deze reis,
welke hij reeds vroeger had gemaakt. Hij kon
zeer beminnelijk en onderhoudend zijn, als hij
wilde. Geen wonder, dat Hildegard wederom ge
heel onder de bekoring van zijn persoonlijkheid
geraakte.
Zij vertoefden eenige dagen te Munchen, namen
vele schoone heriuneringen aan die plaats mede,
en reisden van daar over Insbriick en Bozen naar
het bekoorlijk gelegen Meran.
Omgeven door bergen van rood porfier, te mid-
midden van schoone wijngaarden, kastanje- en
vijgeooomen, en besproeid door de bruisende
wateren der Etscb, leverde het den reizigers een
verrassend, aanlokkelijk gezicht op. Ook de schilder-
achtige kleederdrachten der Tirolers zetten aan het
geheel een hijzondere bekoorlijkheid bij. Een
fraaie woning was spoedig gevonden en daar richt-
ten graaf Paul en zijne vrouw zich in voor een
maandenlang verblijf. De lucht, die zoo licht
eu geurig was, lokte telkens weder uit tot be-
weging in de vrije natuur, eu Hildegards hoestea
verdween na korten tijd.
(Wordt vervolgd.)
