aaisaaias.
Tsr Heuzensche Courant
Zaterdag 17 September 1904. No. 4586.
ZDIEHRODIES BLAD.
Gemengde berichten.
FEUItLETON.
iengelwerk.
Uit Vlissingen wordt van gisteren gemeld
De Engelsche 3/m. schoener Mayfield, kapitein
Murdock, komende van Antwerpen en oestemd
naar Newcastle, met een lading zilverzand, is
op de hoogte van Zoutelande gestrand.
Men is bezig de lading overboord te werpen,
teneinde liet schip te doen vlot komen.
De sleepboot America zal tot assistentie ver-
trekken.
Naar aanleiding van een dezer dagen ver-
meld bericht over z.g. /.waterboomen", die in hun
hollen stam tijdens de grootste droogte toch nog
altijd water bergen, schrijft een bewoner van
Yorden in het ,/Nieuws"
Even buiien ons dorp, in een klein bosch, uit
eikeu en beuken bestaaude, vlak aan de spoorbaan
en eigendoin van burgemeesler Gallee, staat ook
zulk een //Waterboom". Ik was nu nieuwsgierig
hoe het met dezen gelegen stood.
De Hissinkbeek, de Vordensche beek en verder
op de Hackfortsche beek zijn, op enkele kolken
na, geheel droog. Kinderen doorkruisen die van
links naar rechts, om te visschen in de weinige
plassen, of wel om de noten te plukken van de
struiken, die over de beek hangen. Arbeiders
zijn bezig ze op verschillende piaatsen uit te
diepen, en zoo komen aan de kanten de ver
schillende grondformatien bloot, waaronder eenige
dunne lagen veeu.
Niettegenstaande dezen zeldzaam lagen water-
stand staat het water in onzen //waterboom" op
de gewone hoogte. Het heeft een diepte van
ongeveer 16 c.M. en staat ongeveer een halven
meter boven den voet van den stain.
Het gebeurt wel, dat de met water bijna tot
boven toe gevulde ruimte, die uit twee lot een
vergroeide beuken gevormd schijnt, wordt leegge-
schept, maar na verloop van eenige uren staat
het water weer op de gewone hoogte.
Lastige meisjes. De Westlandsche stoom-
tram heelt, ter wilie van de medepassagiers, een
ixira-wagen bestemd om het korps wasch- en
strijkmeisjes naar en van de groote bleekerijen
naar Loosduinen te brengeu. Daar de dames van
twee ateliers echter ook elkaar met haarnaalden
en dergelijke dingen bewerkten, wordt de kleinste
troep in de eerste en de grootste in de tweede
klasss geladeu en dan neemt soms nog een con-
troleur post in de deur, die beide compartementen
scheidt.
Te Amsterdam moet, volgens een mede-
deeling aan de Nieuwe Crt., alle kans bestaan
dat het zal komen tot een bij gemeeiitelijke ver-
ordening vastgesteld sluitingsuur voor winkels.
De indertijd, op motie van Mr. Z. van den
Bergh, benoemde commissie heeft verschillende
wiukeliers gehoord en de meerderheid daarvan
veiklaarde zich voor zulk eeue regeling. Aan-
gaande het tijdstip van sluiting domineerde de
meening ten gunste van 9 uur.
Een- brandje van geiinge beteekenis eischte
Dinsdagavond te Haarlem een menschenleven.
Door onbekende oorzaak ontstond brand in de
Witte Heerensteeg ten huize van N. v. d. Kroft,
die daar een klein winkeltje van kruidenierswaren
en dergelijke artikelen heeft. De man, die zonder
Hoe lang zij daar wel zoo gelegen had, wist
zij niet doch het trok hare a&ndacht, dat het
beneden in het salon plotseling zeer stil werd en
dat er stoelen verplaatst werden. Wat moest dat
beduiden
Daaromtrent zou zij niet lang in twijfel ver-
keeren.
Het zal ongeveer elf uur in den avond geweest
zijn toen een rijtuig, met vermoeide paarden er
voor, voor de deur van het zoogenaamde /.paleis"
te Mislowice stilhield. Een bejaard heer, in een
ieismantel gehuld, stapte uit, vroeg den toesnel-
lenden bediende uaar den graaf en de gravin, en
toen de man sprak van ^eerst aanmelden" duwde
de heer hem ter zijde en trad met hoog opgericht
hoofd het salon binnen, waaruit het luidegedruisch
der spelende hem te gemoet klonk. Graaf Paul
zal juist tegenover de deur, hij moest den binnen-
tredende oogenblikkelijk bemerken. De verschijning
van zijn schoonpapa maakte op hem eenoverwel-
digenden indruk
Beste schoonpapa, wat een aangename ver-
rassing stamelde de graaf met zware tong, terwij]
zijn gelaat allesbehalve vreugde uitdrukte. Wel,
met uw verlof, laat ik u met mijne gasten bekend
maken, voegde hij er zeer verlegen bij, toen hij den
minachtenden trek op het gelaat van den senator zag
waarmede deze het gezelschap en de geheele om-
geving opnam.
werk was, had op den zolder gearbeid, waarbij
krullen geschaafd werden. Vermoedelijk zijn die,
naar men denkt door een vonk uit zijn pijp, in
brand geraakt, hoe 't zij, tegen acht uur stone
plotseling de bovenver dieping, waar een aantal
kleine kinderen sliepen, in lichtelaaie.
Een verstikkende rook belette de buren om
naar boven te dringen doch niettemin werden een
zestal kleinen in veiligheid gebracht. Toen de
brand gebluscht was, hetgeen na aankomst der
brandweer vrijspoedig kon worden geconstateerd
werd op den zolder 't gedeeltelijk verkoolde lijkje
van een zesjarigen knaap gevonden, die klaarblij-
kelijk nog in zijn bedje door den rook was ge-
stikt. Het treurige geval bracht onder de talrijke
toeschouwers groote ontroering te weeg.
Op een Geldersch dorp had dezer dagen
het volgend gesprek plaats tusschen een 9jarigen
knaap en het schoolhoofd
,/Meester, mag ik alsjeblieft om 10 uur
naar huis
//Waarom
i/ Vader heeft gezegd, dat ik mijn wrat moest
wegwasschen.
//Kan je dat na schooltijd dan niet doen?"
Neen, want om 10 uur wordt een doode
begraven, en 't wasschen moet gebeuren als de
kist in 't graf wordt neergelaten."
De jongen kreeg natuurlijk geen verlof.
In bedoelde gemeente bestaat het volksgeloof,
dat wratten verdwijnen, als men ze wascht, terwij 1
iemand wordt begraven.
Onder het wasschen wordt dan het volgend rijmpje
gesproken
z/De klokken luiden den doode in 't graf
En nu wasch ik mijn wratten af."
Te Cureghem (Belgie)is Woesndagavond een
zesjarig meisje verbrand. Het had met andere
kinders om een vuurtje gedanst, waarbij haar
jurkje vlam vatte. Er schoten wel heel gauw
groote menschen te hulp, maar het kind was niet
meer te redden de brandwonden waren zoo ernstig,
dat zij kort daarna bezweek.
Een graankoopman van Mettet, die Dinsdag
op zijn motorfiets van de markt te Namen kwam,
is in een bocht van den weg in voile vaart tegen
een boom gereden. Hij was oogenblikkelijk een
lijk.
Te Brussel heeft het Dinsdagmorgen gestort-
regend en gestormd. Sommige straten stonden
blankde riolen konden al het water niet zoo
gauw verzwelgen. De tramdienst stond op de
lijnen met ondergrondsche geleiding ongeveer een
uur stil.
Een Israelietisch meisje, Jetla Beikowilz ge-
uaamd, ging Zaterdag in gezelschap van twee
rabbijneu naar de begraafplaats te Brooklyn, om
daar te bidden op het graf yan haar tweeling-
zuster.
Toen de rabbijnen hadden gebeden, wierp het
meisje, wanhopig van droefheid, zich op het graf,
en bleef daar liggen schreien. Bij het opstaan
greep zij zich vast aan den op het graf staandeu
steen de steen viel, en het kind werd verpletterd.
Koning Edward heeft eens, voor zijn kroning,
van een tooverkol de liefelijke voorspelling
mogen hooren, dat hij nooit gekroond zou worden,
en nu is Koning Peter van Servie iets dergelijks
overkomen.
Uit Servie komt nl. het spookachtig verhaal,
dat de Koning dezer dagen te Belgrado op-
gewekt aan tafei met een dame naast zich zat
te praten over de aanstaande kroningsfeesten,
toen hij in zijn soep een stukje perkament
vond. Hij haalde het er uit en bezag het bij
het licht. Op het briefje stond, gelijk de dame
naast hem kon zien, met groote letters /Peter
Die verhitte, opgesmukte dames, die iuderhaasl
neergeworpen kaarten, die op tafel verspreid lig-
gende goudstukken en bankbiljetten, naast die
ledige en half gevulde champagneglazen zeiden
hem alles, wat hij verwacht had hier met eigen
oogen te zullen aanschouwen.
Yoor het oogenblik verlang ik alleen te
weten, waar ik mijne dochter kau vinden,antwoordde
de beer Bomor op zeer koeien toon.
- Zeker, zeker, stotterde graaf Paul. Hilde-
gard was zooeven nog hierik zal dadelijk
gaan zien zij zal zeer verheugd wezen
Verder kwam hij niet, de fyeer Homer drong
hem ter zijde met de woorden
Blijf asjeblieft bij uwe gasten, ik zal mijne
dochter wel alleen kuunen vinden, en bij de eerste
oogenblikken van het wederzien behoeft geen derde
tegenwoordig te zijn.
Graaf Orlowsky gehoorzaamde als een beknorde
schoolknaap, zijne gewone gevatheid liet hem totaal
in den steekhij voelde den grond onder zijne
voeten wankelen, en zijne hoop op het geld, dat
hij van zijne schoonvader wilde leenen, vervloog
in rook.
Niets had hem zoo onaangenaam kunnen ver-
rassen als het bezoek van zijn schoonvader op dit
oogenblik.
Zijne gasten schenen te begrijpen, dat zij hier
konden gemist worden zij namen spoedig afscheid
en lieten den graaf achter in een soort van ver-
dooving, die hem voorloopig niet toeliet zijn toe-
stand helder te overdenken en daarnaar zijn ge-
drag voor de naaste uren te regelen.
Intusschen had de heer Homer zich door den
bedienden de kamer der gravin laten aanwijzen
Karageorgewitsch, gij zult nooit worden gekroond".
De Koning werd natuurlijk doodsbleek, en ver-
liet, alsmede bij dergelijke gebeurtenissen ge-
bruikelijk, ,/ijlings" de eetzaal.
Uit Rowno, gouvernement Wolynien,
komt bericht van eene jodenvervolging. Twee
dronken Russisphe soldaten hadden ruzie gekregen
met een joodsche fruitvrouw, uit wier winkeltje
zij een peer hadden genomen zonder te betalen.
Andere joden kwamen de fruitvrouw te hulp,
terwijl eenige boeren de soldaten hielpen. Bij
de kloppartij, die volgde, werden ongeveer 20
personen gekwetst en eveneens verscheidene winkels
geplunderd. Eerst door tusschenkomst van den
commissaris van politie met een afdeeling politie
en brandweer kon de orde hersteld worden.
Over de schandelijke tooneelen te Sosnowice,
eene Russische grensstad wordt nog gemeld, dat
de oorzaak al zeer weinig beteekenis had. Eenige
joodsche kinderen speelden /.Russisch-Japanschen
oorlog" waarbij de parfjjen elkander met steenen
bombardeerden. Een toekijkend Christenmeisje
werd door een steen licht gewond. Naar aanlei-
diDg hiervan werd in de stad het gerucht verspreid
dat de joden een Christenkind hadden vermoord.
Allerhandejgespuis kwam samen in de voornaamste
straten, die ruiten van de joodsche winkels in-
sloegen en de ruiten van de synagoge met steenen
stuk wierpen.
Tevergeefs trachtte| de, politie aan deze los-
bandigheid paal en perk te stellen. Eerst toen
's nachts een afdeeling kozakken verscheen, werd
de orde hersteld. Verscheidene joden en joodsche
vrouwen werden gewond; terwijl ook in het later
gedeelte van den avond verscheidene winkels ge
plunderd werden. Tien personen zijn ernstig en
25 licht gekwetst. Men vreest voor herhalingen.
Nadriejaarlang inde Zuidpoolstreken gekruist
te hebben heeft de //Discovery" het anker geworpen
op de reede van Portsmouth. De beyoiking van
de Engelsche haven ontving de 49 man der equi
page met groote hartelijkheid. De voorzitter van
het Koninklijk A.ardrijkskundig Genootschap, sir
Clements Markham, bracht den reizigers met vele
leden van het Genootschap een bezoek aan boord
van de /Discovery". In wetenschappelijke Engel
sche kringen is men van oordeel, dat de expeditie
in vele opzichten zeer belangrijk is voor deaardrijks-
kunde zoowel als voor de aardkunde.
De Discovery" heeft de kust van Victoria-land
gevolgd en de groote ijsgrens gepasseerd, terwijl
het groote grondgebieden ontdekt heeft, die een
waar Zuidpoolsen vasteland vormen. De»leider
der ei peditie, kapitein Scott, is met zijn metgezellen
tot op 82 gr. 17 ZB. doorgedrongeu en heeft
daarmede het record met 384 K.M. geslagen.
Sir Clements Marxham toonde zich verrukt
over de verkregen resultaten. Kapitein Scott
heeft met zijn vaartuig 640 K.M. zuidelijker
overwinterd dan eenig vaartuig te voren.
Hij heeft een uitgestrekt bergland ontdekt, dat
doorloopt tot op 83 gr. 20 Z.B. Daaruit leidt
hij af, dat het laud zich uitstrekt tot aan de Zuid-
pool, met een reeks hooge bergen.
De expeditie van de //Discovery" heeft 1.125.000
fr. gekost. Van de 50 man, waaruit de equipage
oorspronkelijk bestond, is slechts den omgekomen
door het shorten van een rots. Zij hadden onder-
weg met tallooze hinderpalen te kampen. Alle
honden stierven onderweg zoodat de mannen de
sleden zelf moesten trekken.
De //Morning" en de ,/Terra Nova" zijn in den
loop der drie jaar uitgestuurd om de /Discovery"
op te zoeken en gezamelijk met haar den len
April jl. bij Nieuw-Zeeland aangekomen.
De Matin verneemt nog, dat de Koning van
van Engeland bevel heeft gegeven ter gelegenheid
van de aankomst der //Discovery" een nieuwe
Hij klopte, en zoodra Hildegard //binnen riep,
stond hij voor haar.
Papa, lieve papa
Dit was alles, wat de ongelukkige jonge vrouw
over de lippen bracht. Al de jammer, waaronder
zij gebogen ging, werd uitgedrukt in den toon,
waarmede zij die weinige woorden uitsprak. Rbmer
ving haar op in zijne armen, en aan zijne borst
geleund, sehreide zij, alsof haar hart barsten moest.
Hij liet haar stil begaan, trok haar naast zich op de
sofa, streelde hare wangen, noemde haar zijn lief
kind, zijne kleine Hildegard, en zoo kwam de
arrre, gekwelde jonge vrouw totkalmte. Zij vroeg
niet, waarom haar vader zoo onverwacht gekomen
was, het was haar voldoende, dat hij hier was
thans gevoelde zij zich veilig onder zijne bescher-
ming.
Plotseling richtte zij zich op, en den ouden
heer angstig aankijkende, zeide zij
O, papa, u hebt beneden het gezelschap
verrast terwijl er gespeeld werd Wat zult ge nu
wel van Paul denken
Zonder daarop te antwoorden, vroeg hij
En wat denkt je zelf van hem
Hij is zwak, helaas, zeer zwak, en zijne
vrienden oefenen een ongunstigen invloed op hem
maar slecht is Paul niet
De senator glimlachte weemoedig, toen hij hoorde
hoe zacnt zijne arme dochter nog over haar plicht-
vergeten echtgenoot oordeelde.
Hij achtte het echter beter, in dit late avond-
uur daarop niet in te gaanhij zag, hoe zenuw-
achtig opgewonden Hildegard was en nam daarom
weldra afscheid, onder voorwendsel, dat hij ver-
moeid was van de reis.
medaille, voor diensten verleend in de Pool-
streken, te doen slaan.
Dagelijks verschijnen te Londen niet minder
dan 39 dagbladen. De oplaag is lang niet altijd
dezelfde, daar de bladen weinig abonnementen
hebben, maar voor het grootste deel op straat
worden verkocht, De oplaag is natuurlijk af-
hankelijk van het nieuws. Zoo heeft de //Daily
Mail", zonder dat er wat buitengewoons voorvalt,
een oplaag van een millioen exemplaren. Is er
sensatienieuws, dan stijgt die oplaag tot anderhalf
millioen.
Een vreeselijk oogenblik.
Kijk, de trein is er vroegmompelde
vader Pacou, terwijl hij zijn arbeid onderbrak
bij het gedruisch en het gillend gefluit der
locomotief.
Pacou plantte zijn schop in den grond en
met zijn groene seinvlag gewapend, die hij
gewoon was naast zich neer te leggen als hij
in zijn tuintje werkte, begaf hij zich haastig
naar de spoorlijn, in zijn hand de vlag zwaaiend
ten teeken, dat de weg vrij was.
Bijna terzelfder tijd verscheen de vrouw van
den wachter op den drempel van het huisje,
dat eenige meters van de lijn lag. De kleine
woning herbergt drie personendengene, die
men /.vader Pacou" noemt, wellicht omdat zijn
haren grijs zijn, ofschoon hij slechts vijf-en-
jaren teltzijn vrouw en eindelijk hun
zoontje, den kleinen George, een kleutermanneke
van nauwelijks drie jaar, maar rap als een kip.
De vrouw wierp een blik om zich heen en
haar man bemerkend, zei ze O, zijt gij er
Hij stelde haar met een handgebaar gerust
en zij wilde weer naar binnen gaan om het
middagmaal te bereiden, toen Pacou een kreet
slaakte, die haar het hoofd deed omwenden.
Vlug, riep hij, daarginds komt een rij
tuig aan
Zij Snelde de twee steenen trappen voor het
huis af en vloog naar de afsluitboomen.
Niet vei' van daar, aan den anderen kant
der haag, die het tuintje van den spoorweg
scheidde, hoorde men het luide gehamer van
een wegwerker, die op den straatweg keien in
den grond dreef.
De trein naderde intusschen in vliegende
vaart. Ook het rijtuig kwam snel aangereden,
het was op dit oogenblik slechts een vijftig
meter van de afsluitboomen. De koetsier kon
echter, wegens de boomen, niets zien van het
geen op den spoorweg plaats had.
De afsluitboomen werden bij de aankomst
der trein en zeiden neergelaten, daar de weg
eenzaam was en men er zoo goed als nooit
karren of rijtuigen zag. Bovendien waren de
wachter of zijn vrouw steeds bij de hand om
de boomen neer te laten, als het noodig was.
1 erwijl de vrouw de lijn overstak, om den
weg af sluiten, wierp zij werktuigelijk een blik
op de spoorlijn, in de tegenovergestelde richting
van waar de trein kwam en plotseling slaakte
zij een kreet van schrik.
Zij zag haar kind, dat tusschen de rails liep,
op een zestig meter van de plaats waar zij zich
bevond.
Bij dat gezicht huilde zij meer dan zij riep,
een akelig geluid steeg op uit haar keel, terwijl
zij haar armen naar haar kind uitstrekte.
George
Hoe was hij daar gekomen Zoo juist had
zij hem toch opgesloten
Wat te doen? Zij had geen tijd meer naar
hem toe te loopen.
Den volgendeu morgen echter vermeed hij het
onaangename gesprek met zijn schoonzoon niet
langerhij zocht hem op in zijn eigen kamer en
zonder veel inleidiug begon hij
Ge hebt mij eene aanmerkelijke som gelds
ter leen gevraagd, wilt ge nu wel zoo goed zijn,
mij eens op te helderen, hoe het komt, dat ge
niet in staat zijt uwe uitgaven zelf te bestrijden
Het is nog geen jaar geleden, dat ge mij hebt
doen geloven, dat uwe financien volkomen goed
geregeld waren, al waren ze dan ook niet
schitterend.
Graaf Orlowsky sloeg verlegen de oogen neer,
oen hij antwoordde
Ik heb mij vergist in den toestand der ge-
bouwen en schuren en toen wist ik ook nog
niet, welke sommen er noodig waren om op
grooten voet te leven.
En nu wilt ge mij misleiden omtrent de
manier, waarop ge uw vermogen verkwist, riep
de senator, terwijl hij zijn schoonzoon scherp aan-
keek. Doe daarvoor echter geen moeite. Ik heb
nu reeds gezien hoe de zaken hier staan. Ge
hebt mijne dochter ten huwelijk gevraagd, omdat
ge toen reeds in financieele moeihjkheden verkeerdet
en omdat ge den aanstaanden schoonpapa als een
onuitputtelijken geldzak beschouwdet.
Ik verzeker u stotterde Paul.
Laat mij bedaard uitspreken, viel de senator
hem in de rede. Behalve dat ge een verkwistend
leven leidt, hebt ge u ook overgegeven aan den
hartstocht van het spel, ik weet dit uit vertrouw-
bare bron.
(Wordt vervolgd).
VAN
