A I g e m e 8 n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaandere
No. 4558.
Te^TTleTon™
D 1 IlFSIiAMI.
Donderdag 14 Juli S904.
44'' Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
De oorlog tusschen Rusland
en Japan.
-66)
XX11I.
E E
E R.
R S T E K A n
Op die mamer had men eenige afwisseling
willen brengen in de eeutonigheid van het park.
8«afflBia*8awBaameseHB5a*ima*m8*wtteaeMEaM*eH*i88Ha*i
n JfOTU&M* aa ^irTrif'Tr'rP'ifHClJCnLniCliri.
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,—Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVEBTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel raeer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsraimte berekend
Mil blail verschijnt fflaandag:-, Woensdag. en Vrijdagavoml, nltgezonderd op Feeslila^eii, bij de Firma I". J. VAIV OK Riwnv v w
nwiauM—u—a>iihi—b»—-ir tet I"
■ten.
Burgemeester en Wethonders van TER NEUZEN,
Gelet op artikel 5 der wet van "28 Juni 1881 (Staats-
blad no. 97)
Brengen ter kennis, dat door 0. F. A. HAMERLINCK
een verzoekschrift is ingediend om vergunning voor
den verltoop van vlerken drank in liev lilein.
in ket rechterlokaal van pei'ceel wijk L 131, Schutterr
hofweg.
Ter Neuzen, 12 Juli 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoeind,
P. MOES, Lo Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
Interessante bijzonderheden over de jongste operaties
van liet Wladiwostok-eskader in de straat van Korea,
heeft luitenant Gervais, een van de opvarenden van liet
smaldeel, naar Petersburg geseind. We laten er hier
De Russische torpedo-jagers uit ladiwostok badden
de opdracht om na te gaan, of bet smaldeei van
Kamimoera zicb in Gensan bevond. De reede was ieeg,
en uit die omstandigbeid ieidde men af, dat de Japansche
zeemacht zooveel mogelijk bij Port Arthur was saam-
getrokken. De torpedo-jagers vernielden toen in Gensan
de kavenwerken en een groot aantai transportbarken.
Daarna stevende men naar de straat van Korea. Daar
ontmoette men een door Togo in allerijl atgezonden
Japan sell smaldeel, dat uit drie slagschepen, vier pantser-
krnisers en een torpedo-jager-ilotieije bestond. De
Russische kruisers badden dus bun doel: de aandacbt
der Japanners van Port Arthur af te leiden, bereikt.
De Japanners begonnen toen de Russen te vervolgen,
en openden van een kolossalen afstand een totaal doelloos
vuur. Tegen dat bet donker werd, werden de Russische
kruisers door een door Togo uit Takesaki opgekominan-
ileerde torpedo-flotielje aangevalleu, doch deze moest
zich voor bet sckerpe vuur der Russen terugtrekken.
Den volgenden morgen was de vijand niet meer te zien.
De Russische kruisers hadden geen schade en geen
verlies aan dooden of gewonden.
En de toeleg der Japanners, om bun vijand in de
straat van Korea tusschen twee vuren in te krijgeu, was
mislukt.
Toch twijfelen we niet, of het Wladiwostok-eskader
zou voor een tweede maal zuik een vermetel stult niet
moeten probeeren. In de eerste plaats zal de Japanner
nu ook wel wat anders dan eenvoudige torpedo-jagers
bij Takesaki hebben gestationneerd, schepen die kruisers
in voile zee beter aan kunnensecnndo zullen de
Japansche torpedobooten dan allicht niet in dezelfde
fout vervallen, waaraan ze zich nu hebben schuldig
gemaakt, n.l. om zich te verspreiden, waardoor zij hun
torpedo's niet meer konden lanceeren, en wegens den
afstand en wegens 'tgevaar van eigen schepen te raken.
De rapporteerende luitenant meldt na zijn bovenmee-
gedeeld verhaal nog verder, dat die torpedobooten later
in allerijl op de vlucht sloegen, toen de Russische
kruisers een sterke kanonnade op hen richtten. Om
zich te redden vluehtten zij toen naar hun eigen smaldeel,
en dit zag de naderenden voor Russische torpedo's aan,
en boorden er eenige in den grond.
Voor zulke streken zijn dus niet alleen Russen noodig.
De bezetting van Kaitsjou en Kaiping door tie Japan-
Sedert eenige dagen was de directeur van het
kraukzinnigengesticht op reis. Men kon niet ont-
keunen, dat door de afwezigheid van Dr. Brown
de patienten een glip van viijheid genoten. Zij
kekeu minder schuw rond hun gesprekken waveu
levendiger en hun gansche verkeer in het park
was aangenamer, dan wauneer zij den man met
den gouden bril in hun nabijheid zageu.
Dr. Brown was voor zijn patienten volslrekt geen
humaan geneesheerdwangbuis, douche en draai-
stoel waren geliefkoosde eu dikwijis aangewende
niiddelen, om zelfs bij kleine vergrijpen onmiddellijk
tot geboorzaamheid te dwingen.
Ouder de humaue behsndeling van Dr. Parker
kwarnen zulke dingen niet voor. Met een enkelen
dreigenden blik of een enkel scherp woord wist
hij gehoorzaamheid af te dwingen, waar dit noodig
was.
Op Edith's verlangen had Dr. Parker den avond
te voren aan Walther's adres te Warwick geschrevtn,
dat hij met Alice en Edith over twee dagen in
den namiddsg ecu rii'oer naar Hampton zou maken
hij had Walther v» rzocht daar bij hem te komen
in het park. Hampton lag vijf Etgelsche mijlen
van Worcester en was met een rijtuig gemakkelijk
in een uur te bereiken. Het landgoed daar was
aedert jaren onbewooud, de eigenaar vertoefde al
ners is van meer gewicht, dan generaal Sacharof het
wil doen voorkomen. Deze Russische generaal seinl
dat vijandelijke cavalene langs de kustwegen langzaam
op Inkou voortrukt, en dat een Russische afdeeling, die
bij Kaitsjou stond, na een hardnekkig gevecht genood
zaakt was op Sioeanlunsy-pas en van daar in een derde
stelling terug te trekken.
Het blijkt dat vier Japansche divisies en een bereden
brigade, dus ongeveer 80,000 man, uit het zuiden op-
rukkende, van Dinsdag tot Vrijdag hebben gevocbten,
elken dag opnieuw, steeds de Russen voor zich uit
jagende, Kaitsjou en Kaiping hebben genomen en daar-
door als het ware de Russische troepen in Nioetswang
(Inkou) hebben afgesneden. Wellicht kunnen deze nog
naar het noorden uitwijken, maar hun voorraden moeten
zij aan de Japanners afstaan.
fliermede staan de Japanners aan den rand van de
groote vlakte die zich ten noorden en ten westen van
Kaiping over een afstand van 200 K. M. uitstrekt, een
vlakte waarvan het bezit van het grootste beiang is
voor het verdere verloop van den veldtocht in Mand-
sjoerije, omdat zij het vruehtbaarste en dichtbevolkste
deel van die provincie vormt, een streek waarin het
grootste leger zich volkomen kan ontwikkelen en die
in staat is een groot ieger te voeden, vooral wanneer
dit, zooals het Japansche ieger, geheel de gewoonteu
en levensvoorwaarden van de inboorlingen deelen kan.
Het leger van generaal Okoe aan den zuidelijken rand
dier vlakte staande, reikt nu de hand aan generaal
Koeroki's leger, dat de bergpassen aan den oostelijken
rand bezet heeft.
Of zij thans over die vlakte naar Liaojang en Moekden
zullen oprukken, moet de tijd leeren.
Is generaal Koeropatkine in staat de Japanners, die
nu van het zuiden en het oosten komen opdagen, tegen
te houden
Klaarblijkelijk niet. Een oorlogscorrespondent van
het Fransche en zeer llussisch gezinde blad Le Journal,
die de Russische troepen bij Moekden en Liaojang zag,
verzekert dat de toestandvan die troepen niet zeer
bemoedigend is. Het zijn voornamelijk reservisten en
jonge recruten, die aan den strijd moeten deelnemen
zij zijn weliswaar zeer dapper, maar de beste krijgsmans-
deugden, ervaring en geduld ontbreken hen. De artillerie-
regimenten hebben de nieuwe snelvunrkanonnen pas
twee maanden in gebruik, en de oflicieren erkennen,
dat de menschen nog niet met de kanonnen kunnen
omgaan. De Europeesche regimenten aan de Duitsche
grens hebben die snelvunrkanonnen al tweejaargehad
De cavalerie, zegt de oorlogscorrespondent van het
Journal verder, is veel te sterkvooral in het bergland
heeft men weinig nut daarvan. Daarentegen is er niet
genoeg infanterie en vooral gebrek aan artillerie. Dit
weten de Japanners heel goed, en een wijziging van
die verhouding kan slechts worden verkregen door het
afzenden van meer troepen uit Europa
De Russische regeering en vooral het legerbestuur
houden niet van kritiek. De correspondent van het
Journal moet dus oppassen. Zijn berichtkon wel eens
de aanleiding worden voor zijn 4 verwijdering van het
oorlogsterrein." Dat is dezer dagen nog met een paar
militaire attache's gebeurd de kulonel Audeoud eu de
lcapitein Bardet, van het Zwitsersche leger, hadden zich
veroorloofd over enkele gebreken van het Russische
leger kritiek te oefenen. Dit gaf aanleiding tot het
verzoek van de Russische regeering aan de Republiek
Zvvitserland, om die beide heeren terug te roepeneen
verzoek dat niet kon worden geweigerd. De beide
oflicieren zijn reeds op de terugreis. In Zwitserland
heeft deze geschiedenis groot misnoegen gewekt.
Nauweiijks hebben wij kennis genomen van de klacht
dien tijd op het vasteland en had het prachtige
groote park voor het publiek opengesteld en daarvan
werd dankbsar gebruik gemaakt. Parker had dit
opgemerkt en daar de afstand van Hampton vocr
het doel zeer geschikt was, hadden de jonge dames
toegestemd met hem er heen te rijden.
Gedurende den dag, die nog verloopen moest,
verdreven zij zich den tijd zoo goed en zoo kwaad
als het kon, en wij behoeven niet te vreezen, dat
ons jonge verloofde paar zich verveelde. Met
Alice was dat iets anders, de tijd viel haar eindeloos
lang, het was of het nooit avond zou worden.
Daarbij kwam, dat de teederheid, die zij in de
blikken der jongverloofden opmerkte, haar eer
terneerdrukte dan opvroolijkte. Ook haar hart
verlangde naar lief.Je, na de vele jaren van vreugde-
looze verlateriheid. Het beeld van den afwezigen
vriend kwam haar voor den geest eu zij bedacht,
welk een vreugde het zou zijn, wauneer zij met
hem hetzelfde geluk smaakte. Maar ach, hoe
weinig uitzicht had zij daarop. Zelfs als zij den
gelitfde al haar geheiraen openbaarde hoe weinig
kaus was er dan nog, dat Walther met behulp
van zijn vriend haar kon bevrijden en nog veel
minder, dat hij den prijs behaa'de, dien zij hem
had toegedacht, nsroelijk den prijs van haar hand.
Zou de lord niet al den invloed van zijn
macht en geld uitoefenen En zou de schurk-
achtige advocaat niet door list alles krachteloos
maken, wat haar vrienden voor haar deden
Iloeveel niiddelen tot verdediging stonden de
tegenpartij niet ten dienste tegenover het eenvou
dige middel waarmede zij moest strijden, namehjk
de waarheid. Waar de hoop op overwinning en
op den prijs
I van de Japansche regeering over de hooding van Duitseh-
■"ni 6n de bedreiging: zoo de Duitsche regeering de
Russische vloot uit Port Arthur in Kaitsjau laat binnen-
Hiopen, zullen wij Duitschland als den bondgenoot van
Kusiand beschouwen- en een beroep doen op Engelands
bondgenootschap nauweiijks is de ontstemining in
•Japan wat geweken over het'telegram van Keizer Wil-
belm //ltuslands rouw is Duitschlands rouw,".... en
weder geeft de Keizer aanleiding tot verdachtmaking
door zijn telegram aan het regiment Wiborg:
"I, vvenscn mijn Regiment geluk, dat het in de ge-
iegenbeid wezen zal om- tegen den vijand op te trekken.
Ik ben er trotsch op, dat ook mijn Regiment Wiborg
de eer ten deel zal vallen, voor zijn Keizer, voor het
ment Wiborg
valien, voor zijn iteizer, voc
vaderland en voor den roem van bet Russische
te strijden. Mijn oprechte wenschen vergezellei
Regiment. God zegene zijn vaandels."
Deze uiting van Keizer VVilhelm, als eere-commandant
van het V\ iborgscbe regiment, op te vatten als een
schending der neutraliteit, zooals de Fransche bladen
doen, zou werkelijk al te dwaas zijn. Het is een hof-
ieiijkneid van den regimentschef, die absolnut geen
pohtieke beteekenis heeft; de Keizer spreekfc van het
stand punt van den officier over de eer om te mogen
stujden yoor Keizer en Vaderland. Dit op te vatten als
een partij kiezen voor Rusland en teg-en Japan zou een
inisvatting van 's Keizers bedoelingen toonen, waarvoor
geen enkele reden is.
Toch ware het beter, wanneer dergelijke ai te spon-
tane uitingen van keizerlijk gevoel achterwege bleven.
In de politiek moest men zich ook voor den schijn
weten te wachten.
Zitting van Dinsdag.
Aan de orde was de wijziging van de Krank-
ziunigenwet. Wordt na korte toelichting goed-
gekeurd, evenals de wijziging van de Staatsbe-
groocing, in verband met de kosten voor de
marechaussee'8het wetsontwerp noper.s de wik-
en weegloonen in Alkmaar, Hoorn en Purmerend,
en de wijzigingen de Staatsbegrooting, in verband
met reis- en verblijfkosten van examinatoren.
Alsnu is de Hooger Onderwijswet aan de orde,
waarover de heer Van Boneval Faure het eerst
het woord verkrijgt. Hij verklaart al dadelijk,
tegen dit ontwerp te zullen sfemmen, omdat hij
het niet acht in het beiang van het land. Immers
hij oordeelt het een aanval op de vrijheid van
de wetenschap, een onderwerping aan de kerkelijke
genootschappen, een bedreiging van den godsdienst-
vrede, waaronder ons land zoovele jaren is ge-
lukkig geweest. Alleen het Staatsbelang meent
de redenaar verder ma{? beslissen over de
toekenning van de graden, waaraan bevoegdheid
is verbonden, beroepeu uit te oefenen, met welker
richtige uitoefening het Staatsbelang is gemoeid.
De bewering, dat dit ontwerp het Hooger Ouderwijs
Zeker waren deze overwegingen weinig geschikt
om haar op te wekken. Maar ons hart laat moeilijk
den band los, die ons aan het leven bindt; de
hoop op toekomstig geluk, ondanks alle ramp
en lijden.
Zoo vtrliep de dagde volgende morgen brak
aan. Alice had haar bed verlaten, voor de eerste
zonnestralen door haar venster gloorden. De
gespannen verwachting dreef haar ten bedde uit.
Heden, heden zou het zijn.
Het rijtuig kwam precies te twee uur voor,
juist nadat het middagmaal was afgeloopen. Paiker
was zelf naar het stadje geweest om een net ge-
makkelijk rijtuig te huren, want in den stal van
Dr. Brown was niets bruikbaars te vindeD. Hij
liet de dames in het rijtuig plaats nemen en
ging zelf op den bok zitten. Het uitstapje trof
goed weerj het was een heerlijke Meidag, vol
zonneschijneen heerlijk lentewindje speelde met
de lokken der dames en kleurde haar wangen
hooger rood.
Zoodra zij te Hampton waren aangekomen,
lieteu zij uitspannen en gingen te voet naar het
park. Zij vernamen van den stalhouder, dat
Walther hen daar reeds wachtte. Zij troffen hem
dear ook aan. Bewogen drukte hij zijn zuster
aan het hart en rijkte zijn vriend de hand dat
was zijn gelukwensch met hun verlovjng,, waarvan
hij door een brief van Parker reeds kennis had
verkregen.
r/Neem haar en bischerm haar, het liefste wat
ge op de wereld hebtzij verdient het", zeide
hij met licht bevende stem. Draagt met elkander
s werelds vreugd en leed. Ge hebt beiden een
hart., dat God vreest, de rechtvaardigheid bemint
vrij zou maken, acht hij de ergsie miskenning
van de beteekenis van het woord rijheid".
Dat de Minister van Binnenl. Zakeu kleinachtend
over de openbare professoren (vooral over hen
als examinatoren); heeft gesproken, keurt spr.
scherp af en hij verklaart niet te begrijpen, waarom
de Minister meent, dat de bijzoudere hoogleeraren
beter zullen zijn.
Komende tot de grief, dat de openbare univer-
siteit den christelijken zin zou schaden, verzet Je
Tedenaar zich tegen deze bewering. Dat er los-
baudigheid aan de openbare universiteiten voor-
komtdat komt van het (geringe) uitschot, dat
we] altijd ten tooneele zal komen.
Voortgaande,. verklaart de heer Faure van dit
ontwerp te verwachten, dat men zal overgaan tot
een bepaald kerkgenootschap, om een hoogleeraars-
ambt te kunnen bemachtigen, of zal verzwijgen
dat men bepaalde gevoelens is toegedaaD, om
zich zelf of zijn gezin niet te benadeelen.
Met een peroratie eindigt de heer Faure, waarna
de vergadering tot morgenochtend 11 uur wordt
verdaagd.
Dezer dagen is aan 's Rijks munt te Utrecht
de muntslag beeindigd van nieuwe 10-cents-
stukken, welke binnenkort in otnloop zullen
worden gebraeht. De voorzijde dier munstukken
is geslagen op een nieuwen, eenigszins gewijzig-
den en verbeterden stempel. De ruimte van
het borstbeeld is beperkt en de letters daarom-
heen zijn van fraaier type. Het geheel is
scherper uitgemunt, waardoor het muntstuk aan
de technische eischen geheel voldoet.
TER NEUZEN, 13 Juli 1904.
Gisteren werd alhier door den bouwkundige
L. de Bruijne in twee perceelen aanbesteed het
bouwen van een cafe voor den heer P. Dijselinck
te Ter Neuzen.
Ingeschreven werd door de beeren Jules de Meijer
te Selzaete voor het le perceel voor 3100 en
in massa 5480, J. Kolijn le perceel 2825
en in massa f 5205, J. A. Rijnberg in massa
5056, H. van der Velden le perceel 2575
en in massa 4989,24, A. de Kort 2e perceel
f 2091 en in massa f 4998, D. de Smidt en
G. Rijnberg in massa 4690, W. P. Nieuwelink
le perceel 2725, F. C. Herrebout 2e perceel
1992 en in massa 4617.
Het werk is aan de minste inschrijvers in
perceelen gegund.
en niemand behoeft te schuwen dat is voor mij
een waarborg, dat ge met elkander gelukkig
zult zijn".
//En ons leven lang hopen wij aan deze be-
ginselen getrouw le blijven", antwoordde Parker,
nam daarop den arm van Edith en stapte voort,
zoodat Walther met Alice volgde.
Uit den brief van Parker had Walther gezien,
dat het aan de vereenigde pogingen van zijn zuster
en van zijn vriend gelukt was, Alice te bewegen
tot de belofte, dat zij aan hem alleen heden haar
geheirn zou openbaren. Ouze jonge vriend was
echter niet gezind om het oogenbitk daarvan te
verhaasten. Hij begreep, dat Alice eerst na zwaren
tweesirijd hiertoe besloten was en hij dus niet
goed zou handelen met bij haar aan te dringen
liever wilde hij het oogenblik afwachten, dat zij
daarvoor geschikt achtte.
Hij vermeed dus met zorg te spreken over de
reden van hun samenkomst. Hij begou een druk
gesprek over duizenderlei dingen, die voor een
j >ng paartje beiang hebben, en Alice liet hem
gaarne aan het woordzij luisterde meer naar
hem, dan dat zij sprak.
Zoo had men dan reeds langer dan een half
uur in het park gewandeld en zich in het heer
lijke leuteweer e;i de schooue jiatuur verlustigd,
toen men in een boschje bij een met gras be-
groeideu heuvel kwam, waarop een standbeeldje
van eene Grieksche godin stond.
(Wordt verrolgd.)
