J
f
I
Nieuws- en Advertentiebiad
v o o r
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 4524.
Zaterdag 23 April 1904.
44e Jaargang.
Q
feuxlleton.
Landbouwberichten.
111A M I.
Gemengde berichten.
ABONNEMENT:
Inzending vstn adv©rt©iiti©ii voor 3 u.rsn
>p den dag der uitgave.
IH3JBJIEoSTS BJ-jAD.
6.
7.
2535EEE?£i£: cZ5CEZZZJ*
j hinDen Ter Neuzen 1,— franco Per PostVoor
Per dne maandeu bi>ane Voor Amerika 1,88*.
Nederlaud 1,10. n {}oekhandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
Men abonueert zicn uy
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Yan 1 tot 4 regels 0,40. Yoor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
jr. VAK HE SAXHK te terSeoien,
TER NEUZEN, 22 April 1904.
Gisteren zijn te Middelburg geslaagd voor de
akte Deer onderwijs J. P. Anthomsse te Honte-
nisse, P. A. Bogaert te Graauw, A. I. Cafsman en
I S Catsman, beiden te Oostburg.
Stoppeldijk, 21 April. Op buitengewone
luisterrijke wijze is gisteren het installatiefeest
van den Z.Eerw. Heer P. J. Jongeneelen als
pastoor dezer gemeente gevierd, waartoe moeiten
noch kosten zijn gespaard, zoodat, der feestcommissie,
der reeelingscommissien en alien, die er toe mede
gewerkt hebben een woord van lof zeker met mag
worden onthouden.
Dinsdagavond werd het feest a&ngekondigd
door geschutgedonder, en ons muziekgezelscbap
was door het blazen van verschillende opwekkende
nummers er bij oro, zoo noodig, de feestehjke
stemming aau te wakkeren, die gis ere"
ganschen dag heeft geheersclit. En drze dag
een echte feestdag geweest, waartoe bet gunstige
weder het zijne bijbracbt.
Hij begon met klokgelui en kanongebulder.
Onderwijl stelde de volgende stoet zich op:
1. Leden der H. Eamilie voorafgegaan door
bet vaandel.
2. De fanfare. „St. Cecilia" met liaar vaandel.
3. Leden der Congregatie met vaandel.
4. Zelatricen en leden der H. Kindsheid met
Ghineesies en Herder!jes, met vaandel.
5 De sleuteldraagsters der kerx gevolgd door
bloemenstrooiende bruidjes.
afdeeling der eerewacht
en
b*e"
de kerk, waar weer
de sleutels aangeboden
Leden van het kerkbestuur.
van bet Parochiaal-armbestuur.
h van den Gemeenteraad.
van het Burgerlijk Armbestunr.
9. -
10. De versiering- en feestcommissie.
De stoet trok onder vroolkde muziektonen naar
den Tol aau de Veerstraat, waar de ZEerw. Heer
Jongeneelen er door zou oatvangen worden. Ben
kranige garde d'honneur was reeds weggereden tot
het Kraaike, de grens der gemeente, waar de
nienwe Herder in zijne parochie arnveerde en
vanwaar het in draf tot den Tol ging
Hier werden verschillende toespraken gehouden,
ruikers aangeboden en een lied gezongen.
Toen plaatste zich de commandant der eerewacht
met zijn ordonnaris aan 't hoofd van den stoet,
daaracbter eene afdeeling der eerewacht, het rijtuig
met Z.Eerw. volgde achter de slenteidraagsters,
waarna men onder vroolijke muziek trok door het
dorp naar den Margntschen dijk, waar de stoet,
die door een tweede
sloten werd keerde
aanspraken gehouden
werden.
Na den plechtigen bevestigingsdienst gat het
muziekgezelschap een flinke. feestmarsch en werden
de armen, namens Z.Eerw. gul bedacht. Vervolgens
hadden achtereenvolgens eene groote muziekuit-
voering, eene serenade aan de pastorie en geani-
meerde volksspelen plaats.
Dat een en an.der heel wat meuschen op de
been bracht spreekt van zelf. Den ganschen dag
heerscbte er op het dorp eene aangeuame drukte.
Over de versiering vau kerk, straat en liuizen
kan ik kort zijn zij was in een woord prachtig,
in alle opzichten. Ook de verlichting des avonds
voldeed uitstekend.
Clinge, 2J April. Met de voorbereidende
werkzaamheden voor den nieuwen steenweg door
den Klein-Kieldrechtpolder alhier, vordert men
goed. De zoogenaamde //Knol", een oude redoute
of schans is reeds doorgegraven. Hierbij vonden
de werklieden nog tal vau voorwerpen, die duide-
aaDtoonen, dat het op die plaats niet altijd
zoo vreedzaatn is toegegaan, als op dit oogenbhfc.
Zoo troffen zij in den grond vele kleine kogels
aan, sommige nog goed bewaard ook kanonkogels
en scherven, als van stukgesprongeu granaten be-
nevens beenderen. Er scbijnt dus een tijd te zijn
geweest, dat daar ter plaatse bitteren strijd woedde.
Daar niet iedereen op de hoogte is met de be-
teekenis van al die oude forten en schansen in
Zeeuwsch-Vlaanderen, maar velen er tocb nieuws-
gierig naar zijn, laten wij hier in 't kort het een
en ander volgen.
Nadat Prins Maurits op 24 September 1591
Hulst had veroverd, was het zaak dit te hehoudeu.
De Spanjaarden zaten natuurlijk niet stil.
Nu had Hulst in Oostelijke richting eene vaart
of waterloop, die ongeveer ter plaatse waar de
,/Steenen Beer" ligt de Schelde bereikte. Deze
vaart diende voor het vervoer van troepen en
benoodigdheden van het garuizoen en kou ook bij
vloed gebruikt worden om het omliggende laud
onder water te zetteu. Tot bescherming van dezen
waterloop deed Prius Maurits in 1595 drie forten
of schansen bouwen en wel
Is. De Moerschans, het dichtst bij Ilulst.
2e. De Ruep, het dichtst bij Zaudberg.
De Kleine Raep, eene vooruitgeschoven
kleine schans (redoute).
Deze laatste is het, welke voor den nieuwen
weg wordt doorgegraven.
Herhaaldelijk is er gedurende de juren 1595
vot 1340 verwoed gevochteu tusschen de Neder-
landers en de Spanjaarden om het bezit dier
schanseD, welke als sleutels der stad Hulst konden
worden beschouwd, totdat zij in het jaar 1648 bij
den Vrede vau Munster voor goed aan de Neder-
landers zijn gebleven.
Woensdagnamiddag woedde een bevigen
brand op het Spaansche Kwartier, (gem. Klinge-
Waes) en vlak bij onze grens. Niet minder dan
5 schuren werden eene prooi der vlammen.
Gelukkig kon bijna al het vee gered worden,
terwijl de paarden meest aan bet werk waren.
De brand begon in eene schuur van den land-
bouwer De Bruijn. De felle oostenwind joeg het
vuur op de gebouweu vau de weduwe Van Bunderen
en zoo op die van Gebr. Van den Berge. De
schuur en stallen van de weduwe Vau Bunderen
waren flinke gebouwen. In 't geheel verbraudden
twee paarden, twee stieren en eenige varkens.
Naar men zegt was alles verzekerd. Van de
oorzaak nog niets bekeud.
Vele goede eigenschappen der
Peru-guano.
Peru-guano bevat alle noodzakelrjke voedings-
stoffeu en van de voornaamste, n. 1. van stikstof
en phosphorus, de grootste hoeveelheid.
Peru-guano bevat de stikstof, gedeekelijk in
den salpeter-, gedeeltelijk in den ammoniak-
en deels in den urinevorm.
Peru-guano is een scheikundige verbinding,
zoodat in elk kleinste deeltje guano alle nood-
zakelijke voedingstoffen aanwezig zijn.
Peru-guano bevat nog andere nuttige stoffen,
zooals magnesium enz.
Peru-guano is een organische stof en geeft
dus eenige humnsstoffen al is dit
86)
Een menigte rijtuigeu en merischen scheidden
hem dadelijk van bet rijtuig, dat aan zijn oog
werd onttrokken. Hij had zelfs geen tijd gehad,
om goed te zien naar den heer, die naast de jonge
dame in het rijtuig zat, of naar den ruiter, die
er naast reed. Doc'n wat was daaraau verbeurd
Niets, want waarschijnlijk zou lip nooit met
een van beiden in aanraking komen. Hij had
zijn doel bereikt, hij wist nu, dat er twee per-
souen bestonden, die zeer op elkander geleken,
die beiden beweerden Alice Noriaau te heeteu.
Een van deze twee rnoest dus een bedriegster of
een waanzinuige zijn. Hij wilde naar huis terug-
keeren, maar hij bedacht zich. Hij had de livrei
van den lord nog niet goed bekeken, het kou ter
eeniger tijd nuttig blijken, dat hij daarvan notitie
had genomen. Het rijtuig was weg, bij den
koetsier kon hij de livrei niet in oogenschouw
nemen. .9i;iij keerde daarom terag en bemerkte
in de iunjpoort den portier, die met een paar
bedienden stond te praten. De livrei van lord
Norman's dieustpersoneel was lichtgrijs met
silver.
Zoo had Walther dan gedaan, wat hij zich
voor dezen Zoudag tot taak gesteld had. Een
oogenblik dacht hij er nog aan den terugkeer
van het rijtuig af te wachten, maar daar zag hij
vau af. Hij wist nu hetgeen hij wilde weten,
toen hij zijn tocht onderuam.
Langzaam voortwandelende, richtte hij dus zijn
schreden naar de uaaste standplaats voor huur-
rijtuigen, om zich in een vigelaute naar huis te
laten rijdeu. Geen twiutig schreden had hij nog
gedaan, toen een heer die hem inhaalde, d<n
hoed voor hem afnam en beleefd groette. Bij
den wedergroet keek hij ter zijde en zag den
advocaat Carringshliff naast zich.
Walthers gelaat verauderde of een adder hem
gebeten had. De andere scheen daar ecbter niets
van te bemerken, zijn gelaat toonde niets dan
de gewone hoffelijkheid, alleen voor een kemier
lag om zijn dumie lippen een uitdrukking van
hoonend leedvermaak. De advocaat liep naast
hem voort en begon een gesprek, ijds, wat Walther
zeker nooit zou gedaan hebben.
//Het speet mij wel, dat ik u niet te huis
trof bij mijn laatste bezoek ten uwent, mijuheer
Lund," zeide hij op een toon, alsof hij het oprecht
meende, //De kleiue aangelegeubeid, die tot onze
kennismakiug aauleidiug gaf, had ik liefst met
u in persoou geregeld, doch ik was geuoodz.aakt,
mevrouw uw mama lastig te vallen. Het doet
mij veel genoegen u heden nog te kunnen bedanken
voor uwe bemoeiingen, waardoor het mij mogeiijk
werd zonder grootere moeite de ontvluchte jonge
dame weer machtig te worden.' j
„Ge verkeert in dwaling, mijnbeer Carringshliff,
antwoordde Walther, die zich moest bedwingeu
om in den welleveDden toon te blijveu #ge
dwaalt, wanneer ge meent, dat ik den bijtenden
spot niet bemerk, die in uwe woorden verborgea
nog zoo
aan den grond.
niets verloren, hare
weimg
Van Peru-guano gaat
nawerking is groot.
Peru-guano wordt weer hoe langer zoo meer
gebruikt. De ervaring logenstraft dus boven-
staande uitspraken niet.
Li de Eugelsche polders, (onder Rilland-
Bath en Kraubendijke) is het rapen van kievits-
eieren ten strengste verboden. Men wil deze
vogels wegens hun nuttig werk door het vernielen
van veel schadelijk gedierte, zoo min mogeiijk
ligt. Ge verheugt u over de overwinning, die
uw gladde tong op eene eenvoudige oude dame
bebaald heeft; ik heb geen reden om u die
overwinning te misgunneu. Ge zijt voor mij
geen gevaarlijke tegenstander meer. Ik zeg u,
dat dit geen ijdele woorden zijn, maar dat ik een
overtuiging uitspreek. Door uw vreugde over
uw welgelukte list hebt ge nog niet opgemerkt,
dat ik daardoor juist in uw kaarten heb gekekeu.
Ik ken uw spel, mijuheer Carringshliff, en ik
waarschuw u Als ge de kaarten niet neerlegt,
nu het nog tijd is, zolt ge later door uw eigen
werk ten ondergang komen."
De advocaat legde zijn hand op Walther's arm
en antwoordde op dreigenden toon
,/Neem u in acht, Walther Lund Neem u
in acht, dat ge mij niet weder in den weg treedt.
Ik heb u deze eerste maal gespaard omdat ik u
voor een dwaas hield, doch heden heb ik uw
ware aar.gezicht gezien. Ge hebt het gevaagd mij
te dreigeuik zal u met mijn hand verpletteren
als ge het waagt uw bedreiging uit te voeren.
Als ge met mij den strijd aanbint, zult gij het
zijn, die verslagen wordt."
Met kracbtigen ruk maakte Walther zijn arm
arm los uit de hand vau den advocaat.
,/Het is goed, mijnbeer Carringshliff, dat ge
nu kleur bekend en uw ware aangezicht toont,"
sprak hij trotsch en met kalrnte. ffGe weet dat ik
uw tegenslander ben; laten wij den strijd beginnen.
De middelen, waarover ik in dien strijd beschikken
kan, zijn onbeduideud geriug maar de talisman,
die ze krachtig maakt, is de waarheid. Ge be-
schikt over geld en macht, Laten wij de proe
storen. 'tis een aardig gezicht te zien hoe ze
de ploegvoren, onmiddellijk achter deu ploeger,
van larven en wormen zuiveren.
Als men dat in Eriesland ook eens zoo inzag
Dinsdagavond geraakte te Delft aan de
Westvest de echtgenoote van J. de R. van den
boogen walkant te water, doordat zij, meenende
dat haar zoontje in het water dreigde te vallen,
diens hoepel wilde grijpen.
Zij was reeds zir.kende, toen de heer G. J.
Pijnfc.cker Hordijk, polytechnisch student, zicli ge-
kleed te water begaf en de voldoening mocht
smaken de drenkelinge van deu dood te redden.
Een 18jarige matroos uit Viieland werd
Dinsdag te Rotterdam belast om een vlaggelijn in
te scheren in den voormast van het tankschip
//Rotterdam", liggende aan de Petroleumhaven.
Boven in dien mast gekomen, viel hij op het dek
en bleef bewusteloos liggen. Per stoombootje
overgebracht naar het bureau der rivierpolitie, om
van daar naar het ziekenhuis te worden getrans-
porteerd, bleek hij bij aankomst aau de Leuvehaven
reeds overleden.
Aan de Rijksverzekeringsbank zijn drie
ambtenaren den ganschen dag bezig omde
inkomende brieven te openen en op orde te leggen
en cwintig zijn werkzaam aan de agenda, om de
inkomende en uitgaande stukken in te schrijven
en te nummeren.
Het getal dier stukken bedraagt dagelijks ge-
middeld ruim duizend.
Papuss. Dat het bericht als zou de
z/hongerkunstenaar" Papuss, na te Rotterdam zoo
ieelijk in de kaart gekeken te zijn, te Scheveningen
als timmermansknecht werken, op een misverstand
berustte, bleek al spoedig nadat dit bericht de
wereld ingezonden was, maar thans verneemt men
uit Bruuswijk, dat het den grappenmaker daar
nog siechter gegaan is dan in Rotterdam. Met
groote brutaliteit volbracht hij daar zijn bedriege-
rijen, maar was er waarschijnlijk niet mee bekend,
dat de wettelijke bepalingeu zulks te Bruuswijk
strafbaar stelden. Dat heeft hij nu tot zijn nadeel
ondervonden de politie heeft hem ingerekeud en
een nauwkeurig onderzoek ingesteld. Daaruit bleek,
dat hij evenmin Papuss heet als uit Zuid-Amerika
afkomstig is. Zijn ware naam is George Vaillant
en hij werd geboren in 1867 te Chateauroux in
het Fransche departement Iudre, terwijl hij op
zijn militaire paspoort als ^artiste lyrique" wordt
aangeduid. Volgens dat paspoort is hij reservist
bij een Afrikaansch linieregiment geweest. De
vrouw, die hem vergezelt, is de ongehuwde
22jarige Emma Bliittry, uit Dusseldorp. Bij een
nader onderzoek van zijn flesch werd nog een
nemen en zien, of de goede zaak het ouderspit
delft in den strijd met de schnrkerij
Deze laatste woorden bereikt en het oor van
den advocaat niet meerhij was reeds onder de
menigte verdwenen.
In groote opgewondenheid bad Carringshliff
den jongen Lund verlaten, zoodra hij hoorde tot
welke gevolgtrekkingen deze gekomen was door
eene scherpzinnige beoordeeling van zijn goed-
geslaagde list. Het trof hem zwaar, dat hij
doorgrond werd door een jonkman, wiens verstand
nog nauwelijks tot rijpheid was gekomen. Nog
krenkeuder vond hij dit, omdat hij van den be-
ginne af niet voornemens was de krankzinnige
terug te krijgen op de manier, die hij ten slotte
in practijk had gebracht. Alleen de lord droeg
er de schuld van, dat hij eindelijk besloten had
list te gebrniken.
Onder dergelijke overpeinzingen kwam de
inwendige toorn tot rust die de ontmoeting met
Walther Lund bij hem had opgewekt. Hij was
de straat ten einde geloopen en bevond zich na
op weg naar Regentspark. Het getal rijtuigen
werd minderde meesten waren reeds in het park
waar de voorname wereld omstreeks dit uur bijeen
kwam. De wandelaars waren echter in grooten
getale nog op weg, en hij liep met de menigte
mee, ofschoon hij volstrekt geen plan had om in
het park te gaan wandelen. Onder het voort-
gaan tusschen de lachende en pratende menigte
kon hij nadei/ken.
(Wordt vervolgd.)
t