iT
g 8 m e e n
ieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Aanktetg GemeenteMs.
No. 4480.
Zalerdag 9 Januari 1904.
44e Jaargang.
Het BOTJWEH van een nieuw
Gemeentehuis met bijleve-
ring van al de daartoe be-
hoorende materialen.
FEUILLETON.
SIGN0RA STELLA.
Binnenland.
Gemengde berichten.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgav^
IEIEIE&STjE! BXj-AJD.
in
nun ib
•asses
Per drie msanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32£.
Men ahonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
B»H blad verschijnt Maandag., Woensda^eBMrradagavond, nitgezondexl op Feesfdagen, bij de Pinna I', j. VA1¥
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
sJechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
SA.WWE te Ter leazen,
De. Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
Gezien het besluit van Heeren Gedeputeerde Staten
van de Provineie Zeeland, van den 18s n December 1903
no 21
UOEW T E W E V E
dat in deze gemeente in het jaar 1904 geene verplich-
ting tot herijk bestaat en dan ook geen zitting voor
den herijk zal worden gehouden
dat evenwel de belanghebbenden op gevaar van straf
zorg moeten dragen, dat de maten en gewichten voorzien
blijven van het vereischte goedkeuringsmerk n, hetwelk
geaurende tweejaren ongeschonden moet worden bewaard
(indien dit merk verdwenen is of onduidelijk wordt
moeten de voorwerpen andermaal ten herijk worden
aangeboden, waartoe op vastgestelde dagen gelegenheid
bestaat aan het IJkkantoor te Middelburg);
dat na 1 September 1905 alle maten en gewichten het
stempelmerk moet dragen dat voor 1904 en 1905 is
vastgesteld, en het voorhanden hebben van ongestempelde
strafbaar is volgens art. 29 der Wet van 7 April 1869
(Staatsblad no. 57).
En is hiervan afkondiging geschied waar het behoort
den 7 Januari 1904.
De Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van STOPPEL-
DIJK ziju vooruemens in het openbsar aan te
bestfden, ten gemeentehuize te Rapenburg op
Vrijdag 22 Januans OO^desnamiddags
ten 2 ure
Bcstek met teekening liggen ter inzage van af
11 Januari a. s., in het Gemeentehuis te Rapen
burg en bij B. H. Reuling te Hulst, bij wien
tevens nadere inlichtingen te bekomen zijn.
Aanwijzing zal geschieden op het terrein te
Rapenburg op 15 Januari des nam. om 2 uur.
B. VAN SONSBEEK, Burgemeester.
H. A. 1JSEBAERT, Secretaris.
Vrij bewerkt door A MO.
De bovenkamers van de Fully waren in gebruik
als rommelkamers. Daar stondeu koffers en kisten,
gevuid met kleeren en andere voorwerpen, die aan
het voorgeslacht der Cravens hadden toebehoord.
Nu had Stella haar tante Jenner, de huishoudsler,
vroeger wel eens hooren spreken over de koslbare
kleeren voor dames en heeren, die daar waren
opgeborgen en waar nooit iemand meer naaromkeek.
En dikwijls bad Stella lust gevoeld, in die oude
voorwerpen eens te simffeleu. »AiIan," zeide zij
op zekereu dag, #het zou, dunkt me, veel beter
zijn als ik miju rolien repeteerde in de vereischte
kostumes. Tante Jeuner heeft me dikwijls verteld
van al de mooie kleeret., die boven bewaard worden.
Ik weet de oude roestige sleutels te harigeu en
ben van plan eens naar boven te gaau en in kisten
en koffers te zoekeu. Dan kotn ik in volledig
tooneelkostuum beneden."
Zij girig en kwarn ua een geruime poos terug,
gekleed als een dame uit den lijd van Koning
George II eu met gepoederd haar. In de hand
droeg zij een uiandje vol oude cufiositeiten, die
zij bij het simffeleu ontdekt had.
#Kijk eens, Allan, dit heb ik allemaal gevonden,
misschien heb je wel aardigheid aan die diugeu.
Ze scbijnen afkorostig van den vader van den
legenwoordigen graaf, want ik vond ze in een
i tier met ziju naam er op. Eu kijk eens, bier
Woensdagavond is in het Koninklijk Paleis
te Brussel een maaltijd gehouden, door den Koning
van Belgie, Minister Kuyper aangeboden. Voor
het diner had Koning Leopold Dr. Kuyper hrt
grootkruis van de Leopoldsorde doen toekomen.
Prinses Clementine, dochter van Konitig Leopold,
zat mede aan. Onder de gasten werden opgemerkt
graaf Van Rechteren, zaakgelastigde van Nederland
bij het Bclgische hof, de Minister van Staat
Woeste, de Belgische vertegenwoordiger bij
het Haagsche Arbitragehof graaf De Smet de
Naeyer, Belgisch minister-president, barcn De
Favereau, Minister van Buitenlandsche Zaken,
baron Van Eetveld, Minister van den ouafhanke-
lijken Congostaat, de burgemeesier van Brussel,
generaal Wahis, gouverneur van den Congo,
graaf d'Oultremont, opperhofmaarschalk, baron
Gaffinet, intendant van de civiele lijst.
De reden van Dr. Kuyper's reis wordt geheim
gehouden. Hij heeft alien journalisten een bezoek
geweigerd.
Dr. Kuyper hield zich tijdens het diner bezig
met versohillende leden der regeeriug. Zeer trok
de aaudacht dat hij een Jang ouderhoud had
met den Koning.
De #N. Arnh. Ct." deelt den tekst mede
ran het pas verschenen reglement op den in
wendigen dienst der infanterie.
Art. 1 daarvan luidt
tfDoor alle meerderen moet te juister plaats
en tijd, alles in het werk worden gesteld wat kan
bijdragen tot de zedelijke vorming van de onder
hunne bevelen gestelde militairen.
Vooral voor de jeugdige milicier.s, die tot de
vervulling van hunnen dienstplicht in het leger
worden geroepeu, en daarbij tijdelijk aan het
toezicht van hunne ouders of betrekkingen worden
onttrokken, behooren zij in den waren zin des
woords ook opvoeders te zijn, die hen leiden en
voorgaan in de vervulling, zoowel van hunne
militairesls van hunne zedelijke en maatschappelijke
verplichtingen.
De betrokken autoriteiten behooren deze aan-
gelegenheid met den meesten ernst ter harte te
nemen, en er voor te waken, dat voornamelijk
hunne onderhoorige officieren in dit opzicht in
bovenbedoelden zin alles doen, wat in het belang
van de zedelijke outwikktling der militairen
dienstig kan zijn, en wat, gelet op de groete
is eeu bundel papieren, geel van ouderdom, allemaal
Fransch, verscheidene minnebrieven, geloof ik
en ook iets van waarde, een trouwakte, met
hat zegel van den Engelschen gezant te Parijs.
Ja, waarlijk, buwelijk tusschen Henry, lord Hover-
ton, en Curalie Drouette. Wel, wel 1 Zoo was
stellig de Daarn van de moeder van den tegen-
woordigen lord
Sir James Duncan Zat aan de tafel, doch nu
stond hij haaslig op en ging naar Stella.
/■/Kind, geef mij die papieren," zeide hij ge-
aagd. Hij nam ze en begon ze met gespannen
aandacht na te lezeu. Een oogenbik later zeide
hij tot Stella: //Kind, laat mij met Allan alleeD.
Deze papieren ziju van groot belang; ik moet
rem spreken."
Stella ging heen na rerloop van cen paar uren
kwam zij terug, rnaar hoorende dat mijnher Gale
in gesprek was met haar man en haar schoon-
vadcr, ging zij weer weg. Een half uur later ging
zij weer naar de zitkamer, doch nu was lord
Asherton bij hen en sir James gaf haar een weuk
met den viuger, dat zij nog niet kou binneukomen.
Nu werd ze toch boos en ze besloot niet weer
naar de zitkamer te gaan, voordat zij geroepeu
werd.
Tegen den avond kwam haar schoonvader haar
opzoeken hij vroeg of ze eens dadelijk bij baar
man wou komen. Zij ging en vond Allan alleen.
Zij wilde beginnen met mopperen, omdat zij
allergens bij mocht wezen" doch toen zij naast
laar man stond, sloeg hij de armen open en zeide
z/Kom eens hier, en omhels mij mevrouw degravin
van Asherton. Ten langen lesteisjedroom vervuld
En nu volgde een verbaziiigwekkende verklaring.
Allan Duncan was de ware graaf van Asherton en
erar:twoordeiijkheid, die voor het moreele welzijn
-an den soldaat op hen rust, van hen mag en
moet worden gevorderd."
Het is te hopen, zegt het blad, dat am dit
meuwe reglement behoorlijk de hand zal worden
gehouden.
DonderdagDacht tusschen half elf en half
een heeft men, tjjdens de bewoners afwezig waren,
zich door insluiping of door middel van een
valschen sleutel toegang verschaft tot een spek-
slagerswinkel in de Langedeift te Middelburg.
In een in den winkel staand kantoortje bevindt
zich eeu lessenaar, waarvan een der laden is open-
gebroken. Daaruit is een bedrag van orrgeveer
400 in bankpapier en specie ontvreemd, be-
nevens een Turksch lot van 400 francs.
Een bedrag van 70 in papier heeft de dader,
of hebben de daders, buiten het kantoortje laten
liggen.
Het kantoortje is rondom geheel gesloten en
alleen van boven open. Men is vermoedelijk door
overklimming er binnen gekomen, want er was
niets aan beschadigd wel stond het luikje vooraan,
dat door een spie was afgesloten, bij de ontdekkiug
van den diefstal, open.
De dief of dieven moeten goed op de hoogte
zijn geweest van den toeslandwant eerst is een
laadje, dat ongesloten was en waarin gewoonlijk
de sleutel van het geldlaadje wordt geborgen,
doorzocht om den sleutel, die steeds in een kartonueu
doosje ligt, te vinden.
De eigenaar had dien echter medegenomeD.
Toen men den sleutel niet vond, heeft men,
vermoedelijk met een mes, na een mislukte pogiug
om het slot der geldlade te forceeren, het boven-
deel weggesneden en toen de lade opengemaakt.
Toen Donderdagnacht de bewoners, die voor
hun vertrek alles goed hadden afgesloten, thuis
kwarnen, werd dadelijk de diefstal ontdekt doordat
de voordeui van den winkel openstond, het luikje
van het kantoor was opengeschoven en de laden
en papieren in het kantoortje op den vloer en
op den lessenaar verspreid lagen.
De dienstbode, die thuis was doch op de boven-
verdieping sliep, heeft niets gehoord en evenmin
de heer, die boven den winkel zijn kamers heeft
en die ook daarop aanwezig was.
De dader of daders zijn nog niet opgespoord.
door de gevonden papieren was het bewijs ge-
leverd, dat hij de ware erfgenaam was.
Het tweede feuwelijk, door den vader van den
tegenwoordigen lord, dour lord Hoverton gesloten
was van nul en geen waarde, omdat het was
voltrokken tijdens het leven van Coralie Drouette,
de Fransche danseres, de moeder van sir James
Duncan's echtgenoote. En deze Coralie Drouette
de groofmoeder van Allan Duncan, was de eerste
en wettige vrouw van lord Hoverton. In den
tijd van koning George den Defde waren de
titel en de eigendotnmen der familie ook erfelijk
verklaard in de vrouwelijke linie, wanneer een
mannelijke erfgenaam ontbrak. Nu was dit hier
het geval geweest. Allan's moeder was dus de
ware grasiu van Asherton geweest en hare reehten
waren bij den dood overgegaan op haar eenigen zoon.
Toen Allan alles aan zijn vrouw had uitgelegd,
was zij niet verheugd, maar integendeel zeer be-
droefd. „0, Allan kermde zij, dit is de dood
voor rnijn liefde, nu is miju kunst verloren 1"
Sii niet in staat haar leed te verbergen, ijlde zij
weg z ruder acht te slaan op Allan's ernstig aan-
driugen, dat zij bij hem zou blijven om in zijne
vreugde te deeien.
XXX
Stella zocht eeu toevlucht in het kamertje van
de Folly, waar zij vroeger als aankomend meisje
bare zsngoefeningen had ingestudeerd. Daar op
de tafel stoi.d nog haar glazen piano met het
ramerije er naast, zooals ze het zelf had neer-
gelrgd. Alles was er nog in den ouden toestand
doch overal lag een dikke laag stof op. Hier
vluchtte zij vroeger heen, om aan de plagerijen en
de sp.-tteude woorden der andere dienstboden te
De politie hoorde echter reeds een paar ver-
dachte persouen. jMidd. Ci.)
Van een diep rampzalig jongeliug. Dezer
dagen liep in den Aerdeuhout een jongmensch,
wien 't op de wijde wereld te eng was. Hij was
nog maar twintig jaar oud en had meer zorgen
in ziju hoofd, dan velen wier hareu door de
beslommeringen des levens zijn vergrijsd.
Met de werzaamheden op het kantoor te Amster
dam ging het niet naar wensch eu de vooruit-
zichten van hem en zijn meisje waren verre van
rooskleurig. Zijn meisje zond hem een brief,
die zijn peseimistische stemming nog verergcrde
en toen stond het voor den jongeliug vast, dat
hij in dit aardsehe tranendal te veel was. Hij
bracht zijn viool naar de bank van leening en
kocht voorde vier gulden, welke hij erop kreeg".
een revolver met niet minder dan twintig patrouen.
Zijn einde zou zijn in Hollands blonde duit en.
Hij zeide Nederlandsch groote hoofdstad vaarwel,
nam den trein naar Haarlem en werd op weg
naar Zandvoortgelukkig aangetroffen door
den veldwachter Smits, die hem van zijn plannen
terughield door hem op la«t van den burgemeester
van Bloemendaal als minderjarig kind naar zijne
moeder terug te brengen.
De dienstbode tc Zutphen, waarvan onlangs
werd gemeld, dat zij op den tweeden Kerstdag,
(egen den middag, door de uit de godsdienstoefening
terugkeerende familie, waar zij diende, met een
hoofdwond bewusteloos in den tuin werd gevonden,
zonder de eerste week haar bewustzijn te hebben
herkregen, is Woensdagavond, zonder bij kennis
te zijn gekomen, in het ziekenhuis aldaar overleden.
Volgens de meening der twee doctoren, die de
zieke hier behandelden, gerugsteund door gelijke
zienswijze van een Amsterdamschen hoogleeraar,
is een aanval van epilepsie oorzaak van den
val en deze weder aanleiding tot de hoofdwond
geweest.
Nagaande de huiselijke hezigheden door de
dienstbode na het vertrek van het gezin verricht,
moet men verouderstellen dat zij het noodlottige
toeval heeft gekregen omstreeks 10 uur'smorgens
en heeft zij dan ruim l1/, uur bij hevige kuude
in de open lucht gelegen. Acute lougontsteking
was dan ook de directe oorzaak van het overlijden.
Intusschen blijft het merkwaardige geval bestaan,
dat het meisje gedurende bijna tien etmalen geheel
buiten bewustzijn heeft geleefd.
Elk denkbeeld van misdaad of onvoorzichtigheid
als aanleiding tot het gebeurde is opgegeven.
ontkomen. Eu nu was haar droom uitgekomen
Zij was gravin vau Asherton Maar was zij nu
gelukkig P Helaas, neen, dat zij verre
z/Ach, ware ik maar een zangeres van burger-
lijke familie gebleven 1" zuchtte zij. ffWare ik
nog maar de vrouw van den armen vioolspeler
Kon ik nog maar met zingen het brood voor hem
en voor mij zelve verdienen Liever dan de
vrouw van een lord, wier leven bedorven wordt
door de herinnering aan hare lage geboorte 1 Ach,
mijn liefde is gedood, mijn kunst is verloren 1"
En zij schreide bittere traneu.
z/Bn dat is nog niet het ergste," bedacht zij
verder. //Wat zou hij nu gelukkig kuunen zijn
met Gwendolin, die hij zoo liefhad en mis
schien nog liefheeft. Nu zou hij haar gerust ten
huwelijk kunnen vragen zonder vrees voor af-
wijzing. Zij had hem ook lief, maar met een
armen vioolspeler kon zij niet trouwen. Ntea,
ik wil niet tusschen hen staan om hen te scliei-
den als een hinderpaal, als een oubeuiinde eckt-
genoote, als een gehate medeminnares
Liefde en trots deden haar bittere tranen storten.
In de kamer stond een latafel zij trok een
der laden open en haalde daar de oude jurk vau
blauw katoen uit te voorschijn, die zij vier jaar
geleden droeg als dienstmeisje ook nam zij daaruit
haar oude schoenen, kouseu en wollen mats.
Deze kleeding trok zij aan, deed het poeder uit
heur haar en keerde naar Allan's kamer terug.
Zijn gelaat stond vroolijk, ferwijl hij daar in een
leuningstoel zal uit te kijken. Blijkbaar stemde
het hem niet droevig dat bij nu lord Asherton
was geworden.
(Wordt vervolgd).
