A I g e m e e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 4425.
BEMKEITEBSSaOOTIFB.
BSHSNBM AH1IB.
VEILIGHEIDSWET.
Dinsdag 1 September 1903.
43e Jaargang.
FEUILLETON.
SIGN0RA STELLA.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
Bij deze courant behoort eeu bijvoegsel.
Duitschland.
Macedonie.
TER SEEZESSCHE COURAST.
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32*.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prija
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden uaar plaatsruimte berekend.
Ilil Itluil verschijnt Maanilag-, Woensdag- en Vrijdagavond, ailgeiondenl op Feentdagen, bij de Firma P. J. VAHT DK 8ASDE te Ter Keuiea.
Burgemeester en Wethouders der gemeente TER NEUZEN,
Gelet op artikel 203 der Gemeentewet
Brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen, dat de
Begrooting van de plaatselijke inkomtten en uitgaven dezer
gemeente, voor het jaar 1904 op heden aan den Raad is
aangeboden, en, voor een tijdvak van vetrtien dagen, voor een
ieder ter lezing is nedergelegd op de Seeretarie der gemeente,
■alwaar tegen betaling der kosten, afschriften van dezelve
kunnen worden verkregen.
Ter. Neuzen, den 2 7 Augustus 1903.
J. A. P. GEILL, Bargemeester.
J. L. OOSTERHOFE, Secretaris.
De Bargemeester van TER NEUZEN,
Gezien de circulaire van den Commissaris der Koningin in
deze provincie van 24 Augustus 1903, A no. 3211, 3de af-
deeling
■I reft goeilgevondem
ter algemeene kennis te brengen dat volgens artikel 12 van
de Veiligheidswet de hoofden van alle fabriek- en nijverheids-
Inriehtingen verplicht zijn, schriftelijk kennis ie geven aan den
Burgemeester der gemeente, van elk ongeval, overkomen aan
een persoon in hunne inrichting werkzaam en dat men zich
door het nalaten dier kennisgeving, aan het gevaar van straf-
vervolging blootstelt.
Gedaan te Ter Neuzeu, den 29 Augustus 1903.
De Burgemeester voomoemd,
J. A. P. GEILL.
De geschiedenis van het eiland Pichelswerder
blijft in de Duitsche pers een onderwerp dat tot
veel gewrijf en geschnjf aauleiding geeft. De
Vossische Ztg. drukt haar verbazing ait, dat men
in de openbaarmaking van het plan in de Vorwiirts
majeateitsschennis heeft willen zien, te meer daar
de Vorwarts zelf zegt dat de Keizer van het plau
geen kennis gedragen heeft. Maar zelfs nu een
aanklacht wegens majesteitsschennis is ingediend,
is daarmede de inhechtenisneming van den ver-
antwoordelijken redacteur van de Vorwarts nog
niet gerechtvaardigd. De iubechtenisneming is
slechts geoorloofd in geval van dringende ver-
denking, of als er kans bestaat dat de beklaagde
op de vlucht gaat, of dat hij de sporen van zijn
daad wi] vernietigen en geluigen wil overhalen
Vrij bewer/ct door A M O.
Elken avond gaf de graaf in zijn eetkamer een
klein souper, vraarbij steeds zijn vrienden genoodigd
werden, naraelijk de secretaris, dedokler, de pianist,
de knnstscbilder, en de bijzondere vriend tevens
violist, signor Giotto. Dan was de gastheer in zijn
beste stemming; elk lid van het gezelschap bezat
eene bijzondere begaafdheid en was in staat om de
begaafdheden der andere aanwezigen naar waarde
te schatien. Het gesprek werd vroolijk, geestig en
ongedwongen gevoerd de spijzen werden keurig
opgediend volgens Fransche manier, en de bediening
geschiedde uitsluitend door Achille en zijn helper
Jacques.
lie kamer op den hoek van het gebouw diende
voor eetkamer van daar kwam men in de zitkamer,
dan volgde de slaapkamer van den graaf, en eindelijk
de bad- en kleedkamer. In dit laatste vertrek sliep
Achille.
Na bet soeper ging Giotto met den pianist in
de zitkamer, de deur van de eetkamer bleef open
en dan speelden de twee mnziekkunstenaars heerlijke
stukkeu ten pleiziere van den gastheer en de
overige vrienden. Die muziek verschafte eeu
onuilspruitelijk genot, daar Giotto eeu onover-
violist was, terwijl de pianist een eeste meester
op zijn instrument mocht heeten. Zij waren ge-
woon samen te spelen, zoodat de stukken die zij
ten gehoore brachten, in uitvoering de volmaakt-
heid zelve waren.
Wanneer het gezelschap uil elkaar ging, bleef
Giotto in de zitkamer en speelde op zijn viool,
terwijl lord Asherton zich ter ruste begaf. Dan
tot het afleggen van valsche verklaringen. Daar
nog nooit een redacteur van de Vorwarts op de
vlucht is gegaan, kan men moeilijk een voldoende
reden opgeven voor de inhechtenisneming.
De Vorwiirts verlangt intusschen opnieuw, ver-
volgd te worden wegens smaadschrift ten nadeele
van den hofmaarschalk v. Trotha. Zij herhaalt
daarom dat v. Trotha willens en wetens onwaar-
heid heeft gesproken, door de Norddeutsche te
laten verklaren dat hij niets van de plannen voor
het paleis op de Pichelswerder afwist. Wordt
deze vervolging ingesteld, dan rnaakt de Vorwarts
zich sterk, door het getuigenis van v. Trotha,
te bewijzen
1. dat het familie-paleis op Pichelswerder in
kringen van het hof een werkelijk bestaand plan
is en dat het nog een veel tastbaarder vorm heeft
dan uit het eerste vage bericht van de Vorwiirts
kon blijken
2. dat de heeren van het hof de noodzakelijk-
heid van het boowen van dit paleis uitdrukkelijk
hebben toegelicht als zijnde het in het belaug
van de persoonlijke veiligheid van den Keizer
3. dat het eiland tot dat doel onteigendzal worden
4. dat er een bizonder bestuurs- en kiesdistrict
zal ingesteld worden, waarin enkel koninklijke
geetnployeerden wonen.
Het nieuwe kiesdistrict zou naar Vorwiirts er
nog bij voegt, om vat tenhet Keizer-eilaud, de
staatswerkplaatsen te Spandau en bet omliggeude
terrein, het domeiu Ruhleben, het district Doberitz
en Hahneberg.
Blijkens latere telegrammen is de Amerikaansche
vice-consul niet dood. Wei is een aanslag op
hem gepleegd. Het eerste bericht had reeds
dadelijk te Washington alles in de weer gebracht
om van de Turken voor dien moord voldoeniug
te verkrijgen. Het in Europeesche watsreu ver-
toevende Amerikaansche smaldeel ontving order
terstond naar Beiroet te stevenen. Het ontving
de opdracht om, wanneer Turkije niet ouverwijld
aan de Amerikaansche eischen voldeed, een of twee
havens te bezetten en die bezet te honden, totdat
aan de eischen was voldaan.
Het eerste bericht is in de wereld gekomen
door eene vergissing in een telegraaf-code cijfer.
(Wat zoo'n seinfoul al niet kan teweegbrengeu
De moordaanslag is gepleegd door een onbekend
gebleven persoon, die een schot loste, waarbij de
schitterde zijne bekwaamheid als knnstenaar in
vollen glans hij wist dan uit den grooten voor-
raad melodieen er eene te grijpen en met allerlei
variaties daaruit een muzikaal gebonw op te
richten van indrukwekkende schoonheid, of hij
maakte er liederen zonder woorden van, schilde-
rijen zonder penseel, verhalen zonder boek, drama's
zonder tooneel. Zoo speelde hij voort, totdat
Achille op den drempel der slaapkamer verscheen
en den vinger opstak, als een teekeD, dat zijn
meester was ingesluimerd. Dan sloop de violist
onhoorbaar weg.
Den avond van Paaschzondag at Giotto alleeu
met lord Asherton. De andere leden van het ge
zelschap waren naar de kerk gegaan en brachten den
dag elders door.
Toen Giotto als naar gewoonte zijn viool wilde
ter hand nemen, hield lord Asherton hem tegen.
/yBlijf hier, mijn vriend Doe mij het genoegen
hier te blijven, dan kan ik te gelijkertijd uw gezel
schap en uw vioolspel genieten."
Giotto scheen dien avond vol geestdrift. Lord
Asherton geloofde nognimmer zulke schoone muziek
gehoord te hebben. De eerste streken op de viool
brachten mylord reeds in gespannen verwachtiug
half opgencht lag hij op de sofa, met gesloteu
oogenhy drukte de hand op het hart, als wilde
hij de half smartehjke, half aangename aandoeuiu-
geu bedwingen, die de afwisselende muziek in
hem opwekte. Een geruime poos speelde Giotto zoo
voort, doch in een woeste hartstochtelijke passage
richtte mylord zich geheel op en riep „Houdt
op, mijn vriend Om Gods wil, houdt op
Oumiddellijk zweeg de muziek en Giotto ging
bij den haard staan, leunende tegen den schoor-
steenmantel. Hij was vier en twiutig jaar oud,
lang en slank, het was reeds acht jaar geleden,
dat de uoodlottige dag kwam, waarop zijn onbe-
kogel zeer dicht langs den vice-consul voorbijgiog.
De wali van Beiroet bracht den vice-consul een
bezoek, om hem zijn leedwezen met het gebeurde
te betuigen, en gelastte het nemen van inaat-
regelen om den schuldige op te sporen
Terwijl van Turksche of Turksch-gezinde zijde
verzekerd wordt, dat de opstand in Macedonie
zijn hoogtepunt overschreden heeft en dat er slechts
een krachtige poging van de Porte noodig is, om
de rust iu de Europeesche provincien te herstellen,
blijkt uit de jongste berichten, dat die bewering
minstens genomen Tnrksch-optimistisch is. De
spoorwegaanslag in Kuleli-Burgas en de moord
aanslag op den Amerikaanschen vice-consul te
Beiroet toonen, dat de opwinding onder de Moham-
medaansche bevolking niet alleen merkbaar is in
het gebied van den opstand, maar zich voortdurend
verder uitbreidt. De opstandelingen hebben
herhaaldelijk verzekerd, een uitbarsting van
Mohammedaansch fanatisme te willen uitlokken
en het schijnt dat zij daarbij wel succes hebben.
De gewelddadigheden van de revolntionairen
hebben in verschillende plaatsen geleid tot repre-
saille-maatregelen van de zijde der bevolking en
van de Turksche troepende officieren hebben
het gezag over hnnne soldaten verloren en alien
beijveren zich de geliefkoosde Turksche uitroeiiugs-
politiek en niet alleen in Macedonie, door te
zetten. Dientengevolge dreigt niet alleen gevaar
voor de vreemde consulsde Amerikaansche
gezant seint zelfs dat pogingen zijn gedaan om
het Amerikaansche Euphrates-college in brand te
steken en dat hij vreest voor het leven van de
Amerikauen in Turkije. Hij had gevoegelijk
kunnen zeggenvan de vreemdelingen. Want
als zijn opvattingeD jnist zijn, dan bestaat voor
elken vreemdeling hetzelfde gevaar als hij voor
zijn landgenooten ziet.
Wat zal Europa onder deze omstandigheden
doen
De overeenkomst tusschen Rusland en Oosten-
rijk bestaat nogmaar van het bervormings-
pogram wordt niet meer gesproken. De aan-
staande reis van de Czaar naar Weenen zal waar-
schijnlijk wel de aanleiding worden van een nieuwe
en uitgebreide overeenkomst. Of het bezoek van
koniDg Edward aan keizer Eranz Jozef van in-
vloed zal zijn op de houding der beide landen
wordt betwijfeld herhaaldelijk heeft de Eogelsche
regeering in de laatste jaren verklaard dat Enge-
rispelijke gestalte bedorven werd. Wanneer men
hem recht in het gelaat zag, bespeurde men
alleen, dat zijne houding een weinig gebogen was,
maar dan bemerkte men ook de wonderbare schoon
heid die in zijn gelaat lag. Ja, hij was een schoon
man
»Ge zijt vermoeid, mijn vriend", sprak lord
Asherton vriendelijk. #Kom, ga hier zitten en
driuk eeus." Te gelijker tijd schonk hij een
glas Rijnwijn voor den violist. »Die viool is
inderdaad een wonderschoon instrument, Giotto."
oiJa," antwoordde deze, terwijl hij zijn viool
met zorg in de kist borg, ;/deze Amati is een
prachtstuk. Ik hond er van, als een moeder
van haar kind."
orEo toch hoor ik liever de Stradivarins, die
wij te Milaan gekocht hebben, en aw kleine
Cremona-viool hoor ik misschien wel het liefst
van alle."
//Dat is zeer goed mogelijk, mylord, maar zooals
eene moeder soms een van hare kiuderen ten onrechte
vertroetelt, zoo houd ik juist van deze viool meer
dan van al mijn andere. Het is een zwak van me,
maar zooveel houd ik er van, dat ik er mee begraven
zou willen worden. Is het uw verlangen dat ik
hedenavond nog meer voor u zal spelen
«Niet op de viool maar zonder muziek zou
ik niet in slaap rakenspeel daarom wat op de
piano, als ik te bed ga. Ik weet wel, dat ge de
piano een koud, gevoelloos instrument acht, maar
eeu echt muziekkunstenaar moet iedereen kunnen
bevredigen, en uw spel vind ik juist zoo heer-
lijk."
z/De piano is een fraai instrument, dat ons veel
genoegen kan geven, mylordmaar op mij maakt
ze altijd denzelfden indruk als een schoone vrouw
zonder ziel, als een coquette zonder hart. Ik zou
bij wijze Tan vergelijking zeggen in een viool zit
land slechts een zeer verwijderd belang heeft bij
de Turksche quaestie. Openlijk zeide wijlen lord
Salisbury, zinspelende op de houding van Euge-
land in de Oostersche quastie Wij hebben op
het verkeeide paard gewed.
Bij Servie en Bnlgarije schijnen plannen te be-
staan, om gemeenschappelijk tegen den Turkschen
erfvijand op te treden, en Macedonie te bevrijden.
Morgen wordt in Belgrado een groote bijeenkomst
gehouden, waarop de voordeelen van een sameu-
werking der beide volken zullen worden uiteeuge-
zet. Natuurlijk denken de Serviers er niet aan
het Macedonische gebied bij Bnlgarije te voegen;
en de Bnlgaren willen het evenmin aan Servie
afstaan. Ook zij znllen dus moeten komen tot
het denkbeela, een afzonderlijk Macedonie op te
richten, onafhankelijk van Turkije, met een later
vast te stellen regeeringsvorm.
Het is opmerkelijk dat de Grieken, die voor
zes jaren den strijd met Turkije aanbonden over
de Kretenser-qnaestie, thans niet alleen tegenover
de Macedonische quaestie een onverschillige houding
aannamen, doch zelfs pogen een formeel bondge-
nootschap met de Porte af te slniten. Wat Grieken-
land daartoe bewogen kan hebben is onbegrijpelijk.
Het kan van Turkije noch gebiedsuitbreiding,
noch andere concessies verwachten. De Russische
pers verwijt Griekenland, en niet ten onrechte,
dat het zijn erfdeel voor een maai linzen verkocht
heeft.
De Petersburgskija Wjedomosti herinnert er aan,
dat' toen Griekenland voor zes jaren aan Tnrkije
den oorlog verklaarde, Servie en Bnlgarije zich
gereed maakten, om de Grieken te ondersteunen.
Slechts de dringende waarschuwingen van de groote
mogendheden, en vooral van Rusland, beletten toen
die beide Balkan-staten aan den strijd deel te
nemen. En het blad zet daarbij duidelijk uiteen,
dat Rusland veel meer eerbied had voor de houding
van Bnlgarije en Servie in 1897, dan voor die van
Griekenland thans.
In die meening staat de Wjedomosti uiet alleen
Bij het Engelsche volk komt dan ook steeds
meer de afkeer van het Turksche wanbeheer te
voorschijn. De agitatie voor de onderdrnkte Ar-
meniers heeft indertijd de oogen in Engeland
geopendde agitatie voor de Macedoniers wint
steeds veld. En deze beweging moet invloed
hebben op de Regeering.
Hoe grooter omvang na de beweging ten ganste
hemelsche muziek, in de piano niets dan aardsche
muziek."
Er volgde een poos van slilte, gedurende welke
der beide mannen den vrijen loop lieten aan hunne
gedachten, verdiept in hnn eigen treurig verleden.
Lord Ascherton verbrak het eerst het zwijgen.
Hij keek op en zeide ^Giotto in uw gelaat zijn
trekken, die mij herinneren aan de jongedame, met
wie ik eenmaal verloofd was. Dikwijls komt bij
mij de gedachte op, dat er tusschen ons nog een
andere band moet bestaan dan alleen onze vriend-
schap. Zijt gij er wel zeker van, dat er geen
Italiaansch bloed in uwe aderen stroomt
//Daar ben ik zeker van, mylord. Gij kent
de geschiedenis van geheel mijn geslacht, alleen
de naam van mijn vader is n onbekend. Ik heb
geen droppel Italiaansch bloed in mijne aderen.
De verwantschap, die zoowel aan uw verlangen
als aan het mijue zon beantwoorden, is eene on-
mogelijkheid."
,/Raadpleeg uw geheugen nog eens ernstig, mijn
vriend. Misschien schiet u nog iets te binnen,
terwijl wij eens met elkaar spreken."
//In mijne familie komen wel personen voor
van vreemden landaard, doch geen Italiaansch
bloed valt er aan te wijzen," antwoordde Giotto.
//Mijne overgrootmoeder was een Spaansche
Zigeunervrouwzij trouwde met een Fransch
tooneelspeler te Madrid en trok met hem naar
Parijs. Daar werd mijn grootmoeder geboreo, die
het tooneel betrad als danseres. Zij was zeer schoon,
en trouwde met een Engelschman van hoogen rang.
Na weinige maanden verliet hij zijne vioaw te
voren had hij alle wettige bewijzen van hun huwelijk
vernietigd. Zij stierf van verdriet en liet haar
dochtertje over aan de zorgen van een vriend, die
later met zijn pleegdochter huwde. Uit dit huwelijk
ben ik het eenige kind." (Wordt vervolgd.)
