L1 g e m t e a
Hieuws* en Ad?ertentieblad
Zeeuwsch*7Uaaderea.
Gemeente-Vroedvrouw,
Gsmssnts-Y rosd vros w*
No. 4295.
Zaterdag 25 October 1902.
42e Jaar^ang,
Sollicitanten naar de betrekking van
Gemengde berichten.
7 0 0 t
GEMEENTE PHILIPPINE.
FEUILLETON.
0NSCHULDIG VER00RDEELD.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binuen Tei 7euzen f 1,—. Franco per post: Voor
Nederland 1,10. "Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$.
Men abonneert zich bjj alle Boei mdelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADTSSTHTllJI:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directs opgaaf van driemaal plaatsing derzelfd* adverteniia wordt d« pr$s
slechts tveemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
EERSTE ZB3L.A.I3.
Burgemeester en Wethouders van 'PER NELZEN
roepen op
ter standplaats SLUISKIL, op eene jaarwedde
van 300,
Stnkken franco in te zenden aan den Burge
meester voor 17 November a. s.
Ter Neuzen, 23 October 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
n^Pb Burgemeester en Wethouders van
0* HOEK maken bekend, dat dejongens
die wenschen deel te nemen aan het op 3 November
a. 8. te geven herhalingsonderwijs,
zich daartoe tot en met 31 dezer bij het hoofd
der school kunnen aanmelden.
Hoek, 9 October 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. M. DREGMANS, Secretaris.
UITGELOOT op de geldleening 1390,
Hi0. 25 en op idem 1898, N°. 6.
Burgemeester en. Wethouders van Philippine,
(get.) CAMMAERT, Burgemeester.
(get.) J. L. DE MULDER, Wethouder.
Het Kruger-boek.
Van Kruger's herinneringen wordt door de
Times" reeds een uittreksel gegeven, dat drie
kolommen lang is. Uit dit stuk blijkt, zegt het
blad, hoe Kruger in den strijd met wilde beesten
en in de verdediging tegen wilde volken een
▼aderland won voor zich en zijn volk en hoe hij
dit door zijn krachtig optreden tegen binnenlaudsche
onlusten heeft beschermd.
Zijn taak heeft hij dapper volvoerd, vanaf den
40)
Afziende van elke poging tot ontvluchting,
zoolang Berard zich in Frankrijk bevond, had
Mr. Gardiner zich het recht voorbehouden, van
zijn invloed gebruik te maken, om het lot van
zijn beschermeliDg te verzachlen. In dit opzicht,
nu hij wat minder veeleischend was, moest hij
slagen. Een minister, wie het ook is, hecht
altijd eenigszins aan het oordeel van de buiten-
landsche pers en daarom wenschte de minister
van justitie Mr. Hanlev Gardiner te ontzien. Op
zijn bevel waren dan ook bijzondere bevelen
gegeven, ointrent de houding, welke ten opzichte
van Jean Berard aangenomen moest worden. In
schijn moest men dezen veroordeelde behaudelen
als de anderen, maar in het geheim kregen de
verschillende personen, die er invloed op konden
uitoefenen, in last zich zoo weinig hard als
mogelijk was tegenover hem te betoonen en eenige
gunsten toe te staan, van onschatbare waarde
voor een gevangene.
Niet tevreden met hetgeen bij van den minister
van justitie verkreeg, had de Amerikaan ook nog
een bezoek gebracht aan den minister van marine,
en deze had zich van zijn kant gehaast, Berard
bjjzonder aan te bevelen aan deu commandant van
tijd dat hij, als 9jarige knaap, deu Grooten Trek"
meemaakte.
In't eerste stuk van't uittreksel wordt beschreven
hoe de jonge Kruger, toen hij 14 jaar was, zijn
eersten leeuw schootin 't tweede, hoe Kruger
door zijn roekeloosheid onder een rhinoceros raakte
en dien van beneden af doodschoot, en hoe zijn
zwager hem een (link pak slaag met de sjambok
gaf voor zijn onvoorzichtigheid.
Het derde stuk beschrijft de omstandigbeden
van den strijd tegen Moselikatte, die op den
Grooten Trek van 1836 volgde en tegen den hoofd-
man Setcheli, in 1852. Kruger zegt, dat na de
nederlaag van Setcheli kommandant Scholtz in het
huis van den Engelschen zendeling Livingstone een
komplete werkplaats voor het herstellen van vuur-
wapenen en een hoeveelheid oorlogsmateriaal voud,
die Livingstone in voorraad had ten gebruike van
Setcheli.
Dit was een schending van de Sandrivier-con-
ventie, waarin het verschaffen van wapens en
ammunitie aan de kaffers verboden was. De
wapenvoorraad van den zendeling werd met het
oog daarop in beslag genomen. En daarom werden
de Boeren belasterd en beleedigd door Livingstone
in geheel Engeland.
Kruger verhaalt dan verder, hoe hij vrede sloot
met den Basoeto-hoofdman Moshesh, ten behoeve
van den Oranje-Vrijstaathoe hij heel alleen in
een donkere grot ging, waarin een groct aantal
kaffers, die overwonnen waren door de Boeren,
die den moord op Herman Potgieter gewroken
hadden. Kruger sprak hen in hun taal aan-,
alsof hij een van hen was, en drong bij hen aan,
om zich te onderwerpen, maar zonder uitkomst.
Bij het begin van den burgeroorlog tusschen
Van Rensburg en Schoeman wilde Kruger geeD
deel nemen aan het geschil, maar toen hij er
eenmaal in betrokken was, rustte hij niet, voordat
hij het recht van spreken van het volk had verzekerd.
Hij ontkent beslist, eenig plan gehad te hebben
om zijn Christelijk Gereformeerde kerk tot staats-
kerk te maken, in plaats van de Hervormde kerk.
Na de nederlaag vau Schoeman's afdeeling bij
Swartkopjes haalde hij Van Rensburg over, hem
niet verder te vervolgen, en dit had tengevolge
dat onderhandelingen werden geopend, dis tot een
vergelijk leidden.
In het laatste stuk van 't uittreksel beschrijft
Kruger de aankomst aan Theophelus Shepstone
te Pretoria, om het land te annexeeren. Kruger,
die Shepstone's plannen doorzag, drong er bij
president Burgers op aan om Shepstone en zijn
gewapende lijfwacht niet te veroorloven, de stad
binnen te gaan, tenzij onder geleide. Doch Burgers
het schip, dat het convooi der gevangeuen naar
Caledonie zou overbrengen.
Op deze wijze trachtte Hanley Gardiner, nadat
de groote pogingen om een ontvluchting te be-
werkslelligen, mislukt waren, zich tevreden te
stellen met kleinigheden.
De aanvoerder van het convooi gevangenen,
die den vorigen dag van zijn chef bevelen te dien
opzichte ontvangen had, trad op den gevangene
toe en zeide op een toon, welke bijua beleefd klonk
Het is tijd om te vertrekken. Ik wacht op
niemand anders dan op u.
Jeanne Berard stond dadelijk op. Zij wilde
haar vader bet voorbeeld geven van onderwerping
en moed. Een laatste maal drukte zij hem aan
het hart, kuste hem op het voorhoofd, op de
oogen, op de wangen, trachtte hem tot bedaren
te brengen, wischte zijn tranen af, en zeide, zich
tot den aanvoerder van het convooi wendende
Mijnheer, wij zijn gereed.
De man, die vooruit liep alsof hij den weg wilde
wijzen, ging naar het plein. Zij volgden hem stap
voor stap, wankelend en in elkanders armen ge-
kneld. De directeur, dien zij langs moesten,
groette beleefd en men meende dat deze groet me>
juffrouw Berard gold. Hij boog echter, ondanks
zichzelf, voor dezen gevangene, wiens onschuld
wel niet voor hem vaststond, maar mogelijk scheen
ze hem zeker toe.
Tusschen de rij van bewakers doorgaande, na-
derden zij meer en meer den celwagen. Door
groote zelfbeheerschiag gedreven, droeg Jeanne
Berard het hoofd hoog opgericht en rustig keek
nam daarvan geen nota. De presidentsverkiezing
moest toen weldra plaats hebben, voor de ver-
kiezing was het echter reeds duidelijk, dat Kruger
een groote meerderheid zou hebben. Hij bood
Burgers toen aan om de meerderheid der stemmen
op hem te doen vereenigen, indien hij een duidelijk
bewijs gaf van zijn voornemen, om de onaf-
hankelijkheid van het land te verdedigen. Doch
voor den dag der verkiezing wapperde de Engelsche
vlag in de Republiek.
De generaals in Engeland.
Londen, 22 October. De Boeren-generaals kwa-
men hier heden aan en verklaarden, dat zij niet
van plan waren op dit oogenblik een onderhoud
met Chamberlain aan te vragen.
Reuter verklaart, dat 't eenige initiatief in deze
van heu moet uitgaan, want dat Chamberlain
zeker niet uit eigen beweging de zaak ter hand
zal nemen.
Generaal De Wet vertrekt 1 November naar
Zuid-Afrika.
Een denkbeeld van Garnegie.
Londen, 22 October. Andrew Carnegie, de
Schotsch Amerikaansche millionair, ontving heden
een eeregraad van de St. Andrews Universiteit, en
heeft bjj die gelegenheid een merkwaardige
redevoering uitgesproken, waarin hij beweerde,
er bij Keizer Wilhelm op te hebben aangedrongen,
dat deze zijn invloed zou aanwenden om een
Vereenigde Staten van Europa op industrieele
basis in het leven te roepen. Dit alleen zou in
staat zijn nieuwe afzetgebieden te verwerven en
een Amerikaanschen inval tegen te gaan.
Hjj voorspelde, dat de ijzermijnen van Enge
land binnen 25 jaren zouden uitgeput zijn, die
van Amerika binnen den tijd van 60 A 70 jaren.
Amerika had nu reeds de plaats van Engeland
in genomen als eerste natie, wat rijkdom en handel
betreft. Hij achtte het voor de Eugelschen nood-
zakelijk, minder alkohol en tabak te gebruiken
en zich minder aan ruwe sport over te ge7en.
Hij geloofde, dat na de pijnlijke, maar heilzame
lessen de Engelschen gelukkiger en minder ver-
slaafd aan hun verderflijke neigingan zouden
worden.
Om Afghanistan.
Sedert jaren streeft Rusland er naar een eigen
vertegenwoordiging in Kaboel, de hoofdstad van
Afghanistan, in te stellen, maar de Engelschen
hebben zich steeds tegen de uitvoering van dat
plan verzet, daar zij met recht vreezeu, dat een
Russische consul of gezant in Kaboel het middel-
zij om zich heen, alsof zij wilde zeggen ik bloos
niet, ik schaam me niet, ik vergezel geen schuldige
trotsch loop ik aan de zijde van een martelaar.
Haar houding, haar bescheidenheid, haar vorste-
lijke schoonheid, naast de groote gestalte van Berard,
thans met ongedekt hoofd, breed voorhoofd, de
door ellende vergrijsde haren, de tranen, welke
men langs de wangen zag biggelen, dat alles
maakte zulk een indruk op al die mannen, dat zij
onwillekeurig met eerbied vervuld werden en
evenals hun chef, de pet afnamen om beleefd te
groeten.
Ook de aanvoerder van het convooi scheen,
terwijl hij het portier openhield, meer te wachten
op een reiziger, dan op een gevangene.
Allen verwachtten een hartverscheurend af-
scheidstooneel. Zij vergisten zich. Vader en
dochter wilden zulk een genot niet schenken aan
al die nieuwsgierigen en hadden elkander op het
kantoor voor de laatste maal omhelsd.
Plotseling keerde Berard zich naar Jeanne.
Hij keek haar langen tjjd aan, greep haar beide
handen, drukte ze krachtig en zich toen met g
weld aan dezen indruk onttrekkende, stapte hij in
het rijtuig.
Dadelijk daarop zette de rijdende gevangenis
zich in beweging.
Uit de wagens weerklonken kreten, snikken en
ook gelach, liedjes en beleedigingen.
Toen hoorde men niets meer, de ijzeren deuren
van de gevangenis waren weder dicht gevallen.
punt van tegen Engelaud gerichte intriges in Af
ghanistan zou kunnen worden. Zoolang de emir
Abd-oer-Rhaman leefde, had het Russische streven
geen kans op succes, maar zijn zoon en opvolger
Habib-Oellah schijnt in den tijd, dat de Engelschen
in den moeilijken oorlog met de Boeren verwikkeld
waren, zeer vriendschappelijke betrekkingeu met
de Russen aangeknoopt te hebben en de Russische
regeering heeft nu aan de Engelsche meegedeeld,
dat zij den wensch koestert, met Afghanistan in
directe verbinding, betreffende de grensaangelegen-
heden te treden, ofschoon het Afghanistan nog
altijd beschouwd als liggend buiten zijn belangen-
sfeer. Ondanks deze verklaring blijft de Engelsche
regeering van wantrouwen tegen Rusland vervuld
en zij heeft op het Russische voorstel afwijzend
geantwoord, onder de opmerking dat zij, voor zij
veranderingen in de bestaande verhoudingen toe-
staat, eerst zou moeten weten, hoe de keizerlijke
regeering zich het verkeer van de Russische en
Afghaansche grensbeambten denkt.
Op deze opmerkingen is van uit St. Petersburg
nog geen antwoord te Londen ontvangen, maar
men kan zeker zijn, dat de Russen de zaak niet
zullen laten rusten. Het meest opvallend is wel,
dat de Engelsche regeering, terwijl nog onderhandeld
wordt, de zaak publiek maakt. Vermoedelijk is
dat gebeurd om 't Engelsche volk in 't bijzonder
aandachtig te maken op 't streven van Rusland in
zake Afghanistan.
Woensdagochtend te ongeveer zeven uren had
er in de Koninklijke Nederlandsche Grofsmederij
te Leiden een vreeselijk ongeluk plaats. Eenige
werklieden moesten een drijfriem van een der
machines inkorten, waartoe een hunner naar boven
ging, ten einde den drijfriem van de as te lichten,
hetgeen geschieden zou terwijl de machine in
werking bleef. Plotseling hoorden de beneden
gebleven werklieden een gil, keken naar boven en
zagen hun kameraad door den drijfriem gegrepen
en rondgeslingerd. Onmiddellijk werd »stop" ge-
zet en de ongelukkige te hulp gekomen. Hij
bleek verwond en er werd daarom onmiddellijk
om geneeskundige hulp getelefoneerd. Oogen-
blikkelijk verscheen Dr. K., die breuken aan een
arm en een been constateerde, terwijl ook de
borstkas was beschadigd. De verwonde, A. v. L.,
oud 20 jaar, die bewusteloos was geraakt, werd
op last van Dr. K. per politiebrancard naar het
academisch ziekenhuis vervoerd. Even na aan-
Jeanne Berard bleef op dezelfde plaats staan,
midden op het plein, alsof het rijtuig er nog stond.
Zij volgde het zelfs niet met de oogen. Haar ge-
dachten schenen versteend, evenals haar lichaam.
Zij dacht niet, zij weende niet.
Toen verscheen Mr. Gardiner in de deur van
de woning van den portier. Uit een gevoel van
bescheidenheid, had hij zich tot op dat oogenblik
op een afstand gehouden. Thans kwam hij haar
zeggen
Ge zijt niet alleen. Ik blijf er nog. Ik ben
er immers altijd, als uw verknochte vriend, ik die
u aanbid.
Zij zag hem in hetzelfde oogenblik toen hij
verscheen. Hem strak aanziende, liep ze langzaim
op hem toe en toen zij bij hem was greep ze
zijn arm.
Een rijtuig wachtte hen vlak voor het gebouw
zij stapten er in en al voortrijdende, steunde zij
het hoofd tegen den schouder van sir Gardiner
en schreide langen tijd, zonder het zwijgen te
verbreken.
Hunne toebereidselen waren gemaakt en reeds
sedert twee dagen hadden zij de koffers verzonden.
Getrouw aan het plan, dat zij ontworpen hadden
namen zij om zeven uur des avonds, den nacht-
trein naar Marseille.
(Wordt vervolgd).
TEB SEHZESSCHE (MEANT.
Ult bind ventkljat Hasndag., Woemdag- en VrijiIui(aronil, aitneionilrrd op Feeatdagen, bij lie Fir ma P. jr. VII Dl UIDI «r«e*.
