A1 g e a s e n
JTieuws- en Advertentieblad
7 o o r
Zeeuwsch-Tlaauderen.
No. 4284.
Dinsdag 30 September 1902.
42® Jaargang.
FEUILLETON.
0NSCHULDI6 VER00RDEELD.
Binnenland.
Telegraflsche berichten.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
Bij deze courant beboort een bijvoegsel.
Het manifest der Generaals.
Na een oogenblik gezwegen te hebben, richtte
Jeanne Berard zich weder tot Mr. Gardiner en op
kalmer toon ging zij voort
Japansche handel in Zuid-Afrika.
De Joden in Roemenie.
Het Siameesche vraagstuk.
TER NEUZEN, 29 September 1902.
IEIIZESSCHE COIIRMT.
ABONNEMENT:
Voor
Per drie maanden binnen Ter Nenxen 1,—Franco per post:
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amcrika 1,821.
Men abonneert zich b^j alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
ADTEKTEJTliS:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regei maer 0,10.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derxelfda advertentis rordt d« prjjs
slechts tveemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
»lt bl«d ver.«hlj>t Maandag-. Woeatdar V rlj.ond, -ltgesouderd op Feertdagea, blj Je Firm* P. M. V*»
Met merkwaardige eenstemmigheid wordt door
de Eugelschen getracht de pogiog der Boeren orn
een fonds te stichten voor hun weduwen en weezen
te doen mislukken. De Engelsche jingo-pers gaat
geweldig te keer en tracht haar publiek duidelijk te
makeD, dat geld geven voor het fonds met landver-
raad gelijk staat. En het regeeringsblad ^Standard"
doet in haar boosheid den raad aan de hand, het
werk van Engeland in Zuid-Afrika voort te zetten
zonder den bijstand van #die rastelooze avontu-
rjers" dat zijn Botha, De Wet en De la Rey.
Heel aardig staat het Fransche blad I rangais
deze jingo's te woord. Het zegtals de Engelschen
over het manifest zoo verontwaardigd zijn, dan
hebben zij een eenvoudig middel om den stap van
de Boeren overbodig te maken zij behoeven eukel
zelf het noodige geld toe te staan
Intusschen is uit Zuid-Afrika voor den laster-
veldtocht kostbare hulp opgedaagd, waaraan de
overheid daar blijkbaar niet vreernd is. De oude
legende van den met zakken gond weggevluchten
Kruger moet maar weer dienst doen. Maar ze is
thans gestoken in een nieuw en, in deze omstandig-
heden, te perfider kleed. Wij bedoelen de mee-
deeling, waarmee men juist op dit oogenblik voor
den dag komt, dat Transvaalsche regeeringsambte-
naren bij hun „vlucht" naar Europa zich een
belangrijk deel der weesgelden hebben toegeeigend.
De strekking van de mededeeliug is duidelijk
genoegeens even te doen zien, met welk een
onbeschaamde avonturiers Europa toch heeft te
doen. Eerst steleu ze de weesgelden, spekken
daar hun zakken mee, om er nu een lui en lekker
leventje van te leiden en durven dau nog ver-
langen, dat Europa voor de weezen zorgeu zal.
Het is mogelijk, dat de Transvaalsche regeering
voor de inneming van Pretoria op de gelden in
'tbelang van den staat beslag heeft gelegd. En
dat was dan haar recht. Maar zeker zal dit niet
zijn geschied, zonder dat behoorlijk schuldbewijzen
afgegeven zijn.
De #N. Ct." is bovendien in staat gestejd, tot
het publiceeren van de volgende besliste verklaring
,Door de staatsambtenaren der vroegere Z.-A.-R.
zijn geen staatsfondsen uitde republiek meegenomen.
Wat aan geld aanwezig was, is voor het ver-
trek van president Kruger onder de kommando's
van beide republieken verdeeld."
Zie, dat men -met dergelijke middelen het zoo
meuschenlievende werk van de generaals, die toch
Zonder u, tniju vriend, zou ik het doel, dat
ik mij gesteld heb, misschien nooit bereiken. Ik
was alleen in het leven zonder familie, zonder
betrekkingen, zouder steun, zonder geld. Men
zegt dat ik er lief uitzie, men heeft mij zelfs een
bijnaam gegeven, welke ik niet durf herhalen,
zoo overdreven vindt ik hem. Die schoouheid,
waarop men zinspeelt, stelt mij, als zij bestaat,
aan nog meer gevaren bloot. Zij had mii mis
schien beschermers gegeven, maar geen enkelen
onbeveoroordeelden vriend. Welnu, ik heb het
zeldzame geluk gehad, dat in mijn nood, in het
oogenblik van de grootste wanhoop, gij mij de
hand zijt komen reiken om te zeggen Beschik
over mij, ik stel mij geheel ten uwen dienste,
Ik keek u aan, ik luisterde naar u, ik meeude
in u een eerlijk man te zien, die altijd mijn
ongeluk, mijn armoede zou eerbiedigen en ik heb
mijn hand in de uwe gelegd.
Hij zweeg en zij ging voort
Gij boodt mij uw invloed en ik heb aan-
genomeu, ge biedt mij uw fortuin en ik aarzel
Thans begrijp ik, dat, om alle hinderpalen, die
mij omringen, te overwinnen, een deel van dat
vermogen noodzakelijk voor mij is. Andere zusters
meisjes en vrouwen, hebben zich misschien reeds
in deuzelfdea loest&nd bevondeu als ik. Het geldt
waarlijk voor hun pleizier bier niet reizen en
trekken, tracht te verstoren dat toont weer eens
aan, dat van toeuadenng van de beide Zuid-Afri-
saansche rassen van 't einde van hun strijd geen
sprake is. De overeenkomst van Vereeniging is,
zooals een correspondent van de ,/Frankf. Ztg.
uit Johannesburg schreef dezer dagen, slechts een
wapenstilstand, maar niet het einde van den
honderdjarigen strijd, en het eerst.volgende bedrijf
van het drama vangt wellicht eerder aan, dan
menigeen denkt.
Twee Japansche handelscomtnissarissen hebben
een rondreis van vier maanden door Zuid-Afrika
gemaakt om zich een oordeel te vormen over
de mogelijkheid van den afzet van Japansche
waren, als lichte meubelen, weelde- en zijdewaren.
Hun rapport over de kansen van dien handel
zijn zeer gunstig. De commi»sarissen vertrekken
binnenkort naar Engeland.
Naar uit Boekarest aan het Weener „Abendblatt"
wordt geschreven, heeft de Roemeensche Regeering
aan alle autoriteiten geseind, dat geen enkel
paspoort voor het buitenland meer mag worden
uitgereikt aan IsraSlieten en de reeds op weg
zijnde emigranten moeten worden belet over de
grenzen te trekken.
Het doel van dezen maatregel zou zijn, aan
de Ver. Staten alle aanleiding tot interventie te
ontnemen. Wat de Europeesche mogendheden
aangaat, Roemenie is overtuigd, dat zij zullen
weigeren, zich in deze kwestie te mengen.
Tusschen Engelaad en Siam worden, volgens
Reuter, reeds onderhandelingen gevoerd over de
douane-rechten. Het schijnt dat Siam, dat het
rijkje Kelatan als een Siameesche bezittiug be-
schouwt, maatregelen had genomen om Siameesche
waren vrijen invoer in Kelatan te verzekeren,
terwijl goedereu van Engelsche herkomst invoer-
rechten hadden te betalen. Zoodoende ging de
heele handel met Kelatan langzamerhand over
Bangkok ten koste van de Engelsche vestigiBgen
op het schiereiland.
De gouverneur van Singapore legde, in verband
met deze zaak, een tweedaagsch bezoek bij den
Sultan van Kelatan af, maar dit rechtvaardigt,
zegt Renter, nog geenszins de overdreven geruchten
over de door Groot-Brittaunie aangenomen houding.
Er zijn slechts stappen genomen met betrekkiug
tot den handel.
voor hen een onschuldige te redden, of iemand,
dien zij onschuldig achtteu. Zij hebben het doel
niet kunnen bereiken, omdat zij arm waren. Men
worstelt niet met niets tegen menschen, die alles
hebben. Men strijdt niet zonder wapen tegen zoo
goed gewapende lieden. De rechters zijn niet te
koop, zooals ik zeide, maar de gerechtigheid is
ook niet gratis te krijgen. Aan de armen geeft
men wel advocaten, maar dat zijn in den regel
niet de beste.- Men veroordeelt u tot de gevan
genis, de galeien, zonder u geld te vragen, maar
als ge er uit wilt om uw onschuld te bewijzeu,
en daartoe de vereischte stappen wenscht te doen,
dan is daartoe tijd en geld noodig De rechter-
lijke hulp is niet voldoende. De ongelukkigen
ondergaan hun straf, en sterven uitgeput, voor
hun recht gezegevierd heeft. Maar ik wil zege-
vieren. En heden aanvaard ik, zonder eenige
bijgedachte of nieuwe aarzelingen, al de hulp-
middelen, welke onmisbaar voor mij zijn, en door
u aangeboden worden. Ik stel echter slechts een
enkele voorwaarde.
En die is
In ruil moet gij de algeheele gehechtheit
van mij en van mijnen vader aanvaarden. Gij
zult rekenen. Als hij de vrijheid herkrijgt zal
zijn tijd zijn verstand, zijn werk u toebehooren
en ik blijf uw schuldenaresse tot aan den dood
Hij antwoordde slechts
Welnu, dat is afgesproken. Laat ons de
overeenkomst bezegelen, zouder er verder over te
spreken.
Tegerlijkertijd stak hjj haar de hand toe.
Laat ons thans terugkeereu tot het punt
van uitgaug. Wat gaau wij doen
De Boeren-generaals hebben aan de Commis-
sarissen der Koningin in de ouderscheidene pro-
vincien een afschrift gezonden van hun Beroep
op de beschaafde Wereld, en eveneens van een
brief, aan alle burgemeesters, waarbij dezer hulp
wordt ingeroepen tot het vormen van een commissie
om geld voor de ongelukkigen in Zuid-Afrika te
verzamelen. Het zou geheel in den geest der
generaals zijn, luidt het in den brief aan de
burgemeesters, indien in deze commissie zooveel
mogelijk de verschillende politieke en godsdienstige
gezindten werden vertegenwoordigd.
De generaals vragen den Commissarissen der
Coningin hun zedelijken steun aan het plan te
willen verleenen.
De 78jarige K. de Koeijer alhier, begaf zich
hedenmorgen op weg naar het land om beetwortelen
te gaan steken. Tusschen de rolbrug en de Sassche
poort zakte hij piotseling iueen. Een hartver-
amming had een eind aan zijn leven gemaakt.
Met ingang van 1 Dec. a. s. is eervol ontslag
verleend aan N. J. van Schingen, kommies-ontvauger
te Philippine.
In de Yrijdag te Eede gehoaden raadszitting
deelde de voorzitter mede, dat de schoolopziener
in het arrondissement Ooslburg zich tot den Mi
nister van Binuenlandsche Zaken had gewend naar
aanleiding der benoeming van eene onderwijzeres
aan de openbare school, die niet in het bezit was
der akte vrije- en ordeoefeningen, met verzoek
hem te willen aededeelen of die benoeming als
wettig wordt beschouwd, m. a. w. of hier vol
doende overieg was gepleegd, en of als »bevoeg-
deu" worden beschouwd aau eene school waaraan
geene dispensatie voor vak j van art. 2 der wet
is verleend, zij die de bevoegdheid missen dat
vak te onderwijzen.
De schoolopziener had onderteekening der
voordracht geweigerd.
Blijkens schrijven van het Gemeentebestuur van
Eede door Gedeputeerde Staten heeft de Minister
aan dit college o. a. het volgende medegedeeld
„Ik heb de eer U te berichten dat ik, ook op
grond van de door mij ontvangen berichten van
Uw college en van den lnspecteur van het lager
onderwijs in de tweede inspectie, geene aanleiding
vind, om te bevorderen, dat het besluit van den
Alles in het werk stellen, om hem te
redden, luidde het antwoord.
Wat verstaat ge daaronder? Wat hoopt
ge P Meent ge misschien, dat het mogelijk is,
om gratie te krijgen
We zullen er tenminste om vragen.
Maar om die te krijgen, daaraan behoeft
ge niet te denken. Geen minister zou 't wagen
om voor te stellen gratie te verleenen aan iemand,
die tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld is
en wiens straf nog niet is aangevaugen. Men zou
en met reden, de regeering verwijten, dat zij den
spot dreef met de jury en met de gerechtigheid.
Maar, ging hij voort, zou 't mij dan niet
mogelijk zijn om een wijziging van straf te
verwerven bijvoorbeeld opsluiting in plaats van
opzending naar de strafkolonie Hij zou in
Frankrijk blijven. Ge zoudt hem kunnen zien en
tegelijkertijd hebben wij meer tijd om te handelen.
Ik heb er aan gedacht en dank zij uw
invloed geloof ik, dat ge zoudt slagen, als mijn
vader veroordeeld was voor een misdrijf, dat
minder de aandacht getrokken had vaii gehee
Erankrijk. Maar de ontzetting en schrik, teweeg-
gebracht door den dood van prins Lavisine,
verbieden aan het gezag om eenig medelijden te
toonen tegenover den misdadiger. Al deze zaken
heb ik besproken met den verdediger mijns vaders.
Ook vertelde men mij, dat de Russische gezant
zich zou verbazen en wellicht zou beklagen, als
men zich meegaande toonde tegenover den moor-
denaar van een Russisch onderdaan, die persoonlijk
bevriend was met den Czaar. Thans echter heb
ik u een ander voorstel te doen, mijn vriend
Ik luister.
laad der gemeente Eede d.d. 14 Juli 1902,
waarbij mej. L. M. de Pauw is benoemd tot
onderwijzeres aan de openbare lagere school al-
daar, worde vernietigd.
Met Uw College ben ik van meeniDg, dat het
wettelijk niet noodzakelijk is, dat aan eene openbare
agere school waarvoor geene vrijstelling van de
verplichling tot het geven van onderwijs in het
vak vermeld in art. 2 onder j der wet tot regeling
van het lager onderwijs is verleend, alle onder-
wijzers de bevoegdheid tot het geven van onder
wijs in dat vak bezitten." (M. C.)
Boschkapelle, 28 Sept. Reeds een paar
dagen moeten onder deze gemeente, in de nabijheid
van de sluizen te Catnpen, twee of drie otters
zijn gezien, doch het is nog niet gelukt deze
schuwe vischdieven onder schot te krijgen.
Westdorpe. Tot zetters der directe belastiugen
alhier, zijn benoemd de heeren Norbertus Heijman
en Franciscus van Acker.
Men scbrijft ons uit Westkapelle
't Is hier weer niet zuiver. De voor het krammen
bestemde dijkwerkers hebben gestaakt, eischende
betaling van 1,25 per 32 M2. of wanneer zij
verder van hnis moeten per 30 M2. in plaats van
f 1,25 per 36 M3., zooals tot nu werd betaald.
Alles is nog rnstig. De dijkwerkers aan de
steenglooiing zetten het werk voort.
De aannemer tracht voor de krammat ander
volk te krijgen doch hoewel er vele liefhebbers,
ook Westkapellenaars, zijn, laten deze zich uit
vrees van aanmelding weerhouden.
De 1« luitenant der kon. marechaussee, de heer
Thomson is alhier gekomen, om den toestand te
overzien en de noodige maatregelen te nemen.
Eerst wanneer er vreemde werklieden komen,
zou er vrees kunnen bestaan voor minder aange-
name voorvallen. Met den reeds meer door hem
tentoongespreiden tact zal de heer Thomson voor-
zeker wel pogingen in het werk stellen, een
vergelijk tusschen beide partijen tot stand te
brengen.
's Gravenhage, 29 Sept. Om speculatie tegen
te gaan, met het oog op de aanstaande verhooging
van den accijns op het gedistilleerd, zal, naar wij
vernemen, het ontwerp navordering toelaten van
den verhoogden accijns naar gedistilleerd bij ia-
werking treden der wet voorradig in eenigszins
belangrijke hoeveelheid bij neringdoenden ea
particulieren.
Hij was vlak bij haar gaan zitten, om haar
beter te verstaan. Zij ging voort
Ik moet bekennen, dat ik, na er langen
tijd over nagedacht te hebben, de wijziging der
straf, waarvan gij spreekt, niet wenschelijk acht.
Dwangarbeid acht ik voor mijn vader nog beter,
dan levenslange gevangenisstraf.
Waarom vroeg hij.
Omdat men niet gered kan worden uit een
goed bewaakte gevangenis, terwijl het mogelijk is
te ontvluchten uit een strafkolonie.
Ha zoo antwoordde hij. Hebt gij gedacht
aan de vlucht.
Ja, reeds sedert lang. En gij
Ik ook. Ik zeide tot mijzelf, als het hooger
beroep verworpen wordt, als geen enkele mijner
stappen slaagt, blijft de ontvluchting ons nog
over Dat wil zeggen, de mogelijkheid om hem
bij te staan, er geheel in op te gaan, en desnoods
ter wille van haar mijn leven op te offeren,
vergeef me, ik wilde zeggen, ter wille van hem.
Na hem met een blik gedankt te hebben, ging
zij voort
Hebt ge er aan gedacht, mijn vriend, dat
ge er uw vrijheid bij op het spel zet
Mijn vrijheid?
Ja. Ik heb er het strafwetboek eens voor
opengeslagen, de artikelen namelijk, waarin over
ontvluchting uit de gevangenis gesproken wordt.
Wacht, ik zal 't u zelf laten zien.
Zij stond op, nam een boek van een tafeltje,
bladerde het door en wees Mr. Gardiner een be-
paalde plaats aan.
(Wordt vervolgd).
