ITieuws* en
A1 g e m e e n
Adirerteatieblad
V 0 ty*
2eouwsch-7Jaaai»^ef
No. 4279.
Donderdag 18 September 1902.
42e,Jaargang„
HI1EBEBWBT.
abonnbmbnt
FETJILLETON.
0NSCHULDIG VER00R0EELD.
Binnenland.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
ZUID-AFRIKA.
De plannen
der Boerengeneraals.
EISCHK
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post:
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,884.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
bushouders.
ADVIBTBNTl
Van 1 tot 4 regeis 0,40. Voor elken regel meet, 0,10.
Big directe opgaaf van driem&al plaatsing derselfdo *4»ertentie wordt dp prijs
slechta tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaataraimte berekend.
Waenniag- en VriJd»K»v»nd,
■ltgezanderd op Feertdagen, l»y '1 e Kluna F.
Burgemeester en Wethouder, van TER NEUZEN.
gelet op artikel 8 der Hinderwet,
doen te weten'
dat vergunning is verleend
aan HENRI HARTOG, stager, wonende te Ter Neuzen
tot oprichting eener slaserij, in den Roeiersgang, wijk
E 35a, kadastraal sectie C no. 3886
b. aan JOHANNIS MARTINUS VAN DAMME, tim-
merman, wonende te Ter Neuzen, tot het plaatsen eener
«*lectriscl»e motor in zijne werkplaats m de Lan&e
Keikstraat, wijk D no. 55, kadastraal sectie C no. 3583, voor
het in werking brengen der daar aanwezige zaagmachines
aan JACOB GILLES DE MEIJER. smid wonende
te Ter Nenzen, tot oprichting eener profamederij in
een te stichten gebouw op een gedeelte van het perteel.
kadastraal sectie G no. 1038; en
A aan JAN HARTE, smid, wonende te Ter Neuzen
tot iiet oprichten eener grofsmederij in h« P®rL_«®
staande in de Korte Dijkstraat, wijk K no. 114, kadastraal
sectie C no. 3462.
Ter Nenzen, 15 September 1902.
Bnrgemeester en Wethouders voornoemd,
J A. P GEILL. Burgemeester.
J. L. OOSTERHOKF, Secreuris.
Men vreest, dat er in Transvaal zeer veel gebrek
geleden wordt zegt de correspondent van de
Times" te Johannesburg vooral onder de
gezinnen die den geheelen oorlog op hun plaatsen
gebleven zijn en nog met om hulp gevra<"*
hebben.
Er is nu aan speciale agenten opgedragen het
land af te loopen om een ouderzoek te doen naar
den omvaug van die stille elleudezij nemen
levensmiddelen mee om aan den ergsten noed tege-
moet te komen.
Reuter's correspondent te Pietersburg vertelt
ook van de elleude onder de van alles berooide
bevolking. De menschen, die daar terugkeeren,
kunnen niets beginnen. Zq hebben geen werktui-
geD, geen werkdieren de ossen, die hen naar de
plaats brachten, zijn zoo afgewerkt, dat ze of sterven
van vermoeienis of absoluut onbruikbaar zijn.
Grooter elleude, dan hier geleden wordt onder
de terugkeerendeu, is niet denkbaar. Chamberlain
heeft eer van zijn werk.
Een hoofdartikel in de Daily MaiF verdedigt
het vaststellen van een hoageren prijs voor de
mqnconcessies, hoezeer de mijn-jingo's ook trachten
er aan te ontkomen.
Van St. Helena wordt gemeld dat een aantal
krijgsgevangeneu nog weigeren, den eed af te leggen.
Onder hen is kommandant Wolmarans die met
25)
In hetzelfde oogenblik deed zich een geritsel
hooren, aan den anderen kant van het vertrek,
in den hoek bij een venster. De blikken van
Lea dwaalden dadelijk in die richting, en zjj zag
een man van ongeveer dertig jaren, ongetwijfeld
een klerk van den raadsheer. Hij zat aan een
groote tafel, half verborgen achter een stapel
papieren en boeken.
Ha, zeer goed dacht zij, de vent, die zoo
veel van een standbeeld heeft, bleef versteend,
omdat hij wel wist, dat men op hem lette. En
sij verwijderde zich, gebeel gerust gesteld en vol
hoop dat zij zoo slagen.
Den volgenden morgen ging Lea, hoogst smaak
vol, maar uiterst eenvoudig gekleed, naar Sevres,
waar zij den makelaar in huizen opzocht.
Ik wilde het huis nog wel eeus bezoeken,
dot ge mij reeds heht laten zien, zeide zij.
Niets is gemakkelijker, antwoordde de man.
Ge zult er den eigenaar vinden. Hij is heden
een dagje buiteu komen doorbrengen.
Een oogenblik later, schelde zij aan het hek
van da buitenplaats. De deftige rechter van den
vorigen dag opende self.
Het was dezelfde man Biet meer. Men zou
gesegd hebben, dat een toovergodin hem tot een
ander mensch gemaakt bad. De lange, tot aau
dea kals toegekHOopte jas, was thans verwisseld
met een lochtig grijs zomerjasje, een stroohoed
dekte zjjn eerwaardig hoofd en hq droeg een
nalaat, zeer oproerige liederen onder zijn mede-
krijgsgevangenen te verspreiden.
J. S. Mils, de hoofdredacteur van de „Cape
Times", heeft ontslag genomen. Onder zijn leiding
heeft het blad sterk geijverd voor de schorsing der
Kaapsche grondwet.
Dat de Boerengeneraals straks niet veel welwil
lendheid, laat staan medewerking van de Duitsche
regeering zullen oudervindeu, wanneer zij Duitsch-
land ingaan ten bate van de inzameling voor hun
weduwen en weezen, dat weet ieder die Duitschland s
houding in den oorlog in Zuid-Afrika heeft ge-
volgd. Keizer Wilhelm stiet den ouden Kruger
voor 't hoofd, toen deze een bezoek aan Berlijn
den zin haden direct na 't aluiten van den
vrede heeft de fameuze Keizer zich gehaast, Kening
Edward te bezoeken, en lord Roberts en andere
Engelsche generaals voor bijwoning van de manoeu
vres van 't Duitscbe leger uit te noodigen. Zoo
heeft dan de Duitsche Kroonprins, aan de zijde
van de Engelsche generaals, de vorige week de
Duitsche troepen ge'inspecteerden daarmee heeft
Keizer Wilhelm duidelijk gezegd, dat hij zijn
Engelaeke gasten wel een bijzondere eereplaats
waard vond.
Wat na zulke gebeurlijkheden koa verwacht
worden, is gekomende fKblnische een blad
door de regeering vaak gebruikt voor 't verspreiden
van officieuse berichten heeft de Boerengeneraals
eens de les gelezen voor hun weinig vredelievende
plannen, om naar een bericht van Boerenzijde
meldde ^zonder schroora de wereld de waarheid
te gaan meedeelen en het gruwelijke bedrog te
onthullen, waardoor zij het slachtoffer van Enge-
land geworden zijn", een mallotig bericht,
geenszins door ernstige menschen verspreid. Maar
de ,/Kolnische" vind 't niet zoo weinig erustig,
of 't weet er een strafpredikatie aan vast te knoopen.
De oorlog is uit en nu nog met die oude
geachiedenissen aan te komen, gaat toch niet aan,
zegt het blad. Duitschland heeft zijn eigen zaken
te behartigen eu kan zich nu met die kwesties
tusschen Engeland en zijn uieuwe onderdanen
niet bemoeien. Het wil dat ook niet, want het
wenscht met Engeland goede vriendea te blijven.
Het is boveudien dom van de generaals, Engeland
op die wijze te ontatemmen. Niemand kan wat
voor de Boeren doen dan bun nieuwe meesters.
Laten de generaals zich das tot Engeland wenden.
En als zij zelf in politieken sin zulke kinderen
om niet te begrijpen, dat zij Duitschland
huu agitatietockt niet lastig meeten komen
vallen en aid us de Boeren zelf benadeelen, dan
hebben zij tocb vrienden die hun dat beduiden
kunnen.
Deze afst raffing mag niet direct door de Daitiche
regeering ingegeven zijn, dat zij geheel naar haar
hart is, is zeker. De Engelsche regeering zit er
mee in, dat de generaals bij hun plan blijven
om een reis om hulp door Europa te doen.
Inderdaad is't ook niet in't voordeel van Engeland,
dat deze mannen moeten gaan inzamelen voor
bun volk, omdat de regeering van dat volk niet
haar plicht doet, en de gerui'neerdea niet geuoeg-
zaam steunt.
Welnuals de Engelsche regeering daarmee
in zit, dan zal de Duitsche haar wel een haBdje
helpen en die laat nu door de bevriende pors-
organen alvaat de stemming een heetje bederven.
Maar dat zal deu Dnitschen pro-Boeren niet
beletten, hun heraamde groote bijeeikomsten door
te laten gaan, tenzij
Tenzij Engeland zich nog bijtijds bedenkt, en
zelf steunt.
De Petit Bleu" heeft toch berieht, dat de
dag van het bezoek Tan de generaals aan Brussel,
en waarschijnlijk ook aan Antwerpea, nog niet
bepaald kan worden. Men vermoedt, dat dit
uitstel in de vaststelling van den veorgenomen
tocht door Europa, samenhsngt met de mogelijk-
heid, dat Engeland inderdaad tenslotte nog zelf
over de brag komt en inziet, dat het verplicht
is, het Boerenvolk alsnog vergoeding te geven
voor de algemeene verwoesting van hun particulier
eigendom.
Er schijat zelfs in de betrokken kringen nog
op te worden gerekend.
Het was Maandag als een feestd&g in de resi
dence, nu de Koningin terugkwam, hersteld van
haar langdurige en ernstige ziekte. Er werd,
vooral in de straten, waarlangs de Koningin zou
passeeren, en verder aan alle openbare gebouwen,
bloemknop in zijn knoopsgat. Van uitzicht was
hij natuurlijk niet veranderd, maar de frissche
lncht had hem een bios op de wangen geverfd,
en het begrafenisachtige gezicht van den vorigen
dag stond thans lachend. Zooals hij er uitzag,
zou niemand hem gehouden hebben voor een
rechter.
In zijn manieren en in de wijze om zich uit
te drukken, was de verandering even groet.
Wees welkora in mijn nederige waning,
juffrouw, zeide hij. Ik ben gelukkig dat het
toeval mij veroorlooft, u te ontvangen. Ik heb
gesprokea met inijn makelaar, en hij meende dat
bet reeds wel wat ver in den aomer was, zoodnt
het volkomen juist zou zijn, den prijs een weinig
te verlagen. Wij zullen 't due wel eens worden,
mejuffrouw.
Het huis bevalt me. Wat vraagt ge er
voor
Duizend gulden.
Goed, dat is afgesproken. Morgen trek ik
er in.
Alleen
Ja, dat is te zeggen, natuurlijk met een
paar dienstboden.
Mag ik u een beaoek komen brengen
Als eigenaar, ja. Vaarwel.
NEGENDE HOOFDSTUK.
Lea nam zender uitstel haar intrek in bet
buitentje en spoedig kwara de raadsheer haar
opzeeken. Hij vroeg of zij aan nieti bshoefte had en
stelde zich geheel ten haren dienste. Hij was
een model van een hniseigenaar. Als Les 't i
hasr hoofd kreeg om t# zeggen Op de paden
in deu tuin is niet geuoeg grint, dsn beval hij
En om 1 uur al kwam er ongewone drukte
en bedrijvigheid in de straten, toen langzamerhand
de opstelling van de vereenigingen begon voor
de hulde-betooging, waartoe het initiatief was
genomen door een 9tal mannen uit de volksklasse.
De schoeljeugd was door vacantie voor wie het
oogenblikkelijk em eenige barren met grint te
halen. Maakte zij de opmerking, dat in het
een of ander boschje te weinig boompjes stonden,
dan list hij dadelijk planten outbieden.
Op zekeren avond zeide zij zoo langs haar
neut wegDit groote eikenboom geeft te veel
schaduw, en dea volgenden morgen, bij haar
ontwaken, was hij verdwenen. De raadsheer had
hem doen omhakken.
Al die beleefdheden en die edelmoedigkeid
hadden waarschijnlijk een doel. Van tijd tot tijd
toonde de rechtsgeleerde, wat hg in 't schild
voerde.
Weldra maakte hij er een gewoonte van, haar
elken avond te bezoeken, en zij maakte er nooit
eenige aanmerkiag op. Integendeel, zij bedankte
hem er hartelijk voor, dat hi) zoo goed was haar
eenzaamheid te komen opvreolijken.
Ala uw zaken u niet te Parija weerhouden,
waarom brengt ge deu dag dan niet hier door Ge
brengt hws papieren mede en werkt hier onder
dezen boom.
Mooi aangeboden, maar 't zal niet gaan
Habt ge dan werk waarbij haast is
Ja, ik moet verslag uitbrengen in een zaak
die morgen in de kamer van strafzaken komt.
Een aanvrage om vernietiging van het vonnis,
geveld ever den moerdenaar van prins Lavteine.
Ge weet wel, die Berard, die tot levenslangen
dwangarbeid vereordeeld is.
O ja, dat is waar ook. Een week of zes
geleden, heb ik heel wat over hem hooren spreken
En hebt ge een bealnit genomen
Dat behoof ik niet te nemen. Een rappor
tear trekt nooit een besluit. Hij legt de feiten
slechts bloot.
wenschte, in de gelegenheid het feest mee te vieren.
Van den »Dierentuin" begaven de vereeuigingen
zich met muziek naar het station en stelden zich
met de banieren op langs den weg.
Aan het station stond het kinderzangkoor, om
onder leiding van den heer Otto Zeegers de
Koningin het welkomstlied toe te zingeu. De
jongedames Moojman, Schwencke, Keilman en
Van Duyvenvoorde zouden hier twee bouquetten en
twee mooi gedrukte naamlgsten der deelnemende
vereenigingen aanbieden.
Het koor was samengesteld uit kinderen van
hoogste klassen der verschilleude scholen en
werd begeleid door het harmoniekorps der Chris-
telijke JongemanneHvereeniging".
Te kwart v6or vier dan, 't moment d»t de
Koninklijke trein met de wapperende vlaggetjes
voor op de loeomotief, statig 't station kwam
binnenrijden, stond een ordelijke menschenmassa
op 't Stationsplein gescbaard. De politie had,
als naar gewoonte, hier maar weinigen toegelaten,
nl. hen die er 't vroegst bij waren geweest. De
overigen hadden langs den weg, die't Koninklijk
rijluig zou volgen, en achter de leden der hulde—
brengende vereenigingen, man aan man langs den
weg geschaard, een plaatsje gezocht,. Nu, dat
kon overal maar met moeite worden gevonden
't was langs den heelen weg stamp en stampvol 1
'tWas kwart voor vierj de trein was binnen;
de orkestdirigent, die de kinderen aanstonds ,/in
den gezange" zou aanvoeren, hield geen oog van
de koninklijke wachtkamer af, waar na na eenige
minulen de Koningin verscheen, in een wit zijden
kostuum, een wit kapothoedje op. En terwijl ze
daar de bouquetten met eenige vriendelijke woorden
ea handdrakken in ontvangst nam, begon't kinder-
koor een cautate, die hef klonk van al die jonge
kinderen. De Koningin hoorde maar £en couplet
aanin dien tusschentijd waren zij en de Prina
(in schout-bij-nachts uniform) in den landauer
gestapt; de Koningin wuifde nog even met den
zakdoek naar de zingenden, en toen ging 't, in
kalmen draf, en tusschen een haag van juichenden
door, naar 't paleis. Voor 't station zongen de
kinderen.
De Koningin zag er h<sel gezond uit daar
was men 't over eensen ze was blijkbaar erg
voldaan over de over en over groote belangstelliug
bij haar terugkomst.
Dat was ook wel weer een blijde intocht.
Aan 't station, waar Prins Hendrik eenige oogen-
blikken voor de aankomst van den trein was afge-
stapt, was de Koningin door den burgemeester
namens de burgerij verwelkomd. Luitenant-generaal
Van Ermel Scherer, gouverneur der residentie en
baron Bentinck begroeten H. M. daar mede.
Kort na aankomst aan't paleis, waar de Koningin
zioh nog een oogenblik voor een der vensters ver-
toonde, reden zij en Prins Hendrik uiteen tegen-
vallertje voor de vereenigingen, die't plan hadden,
langs 't paleis te defileeren en dit nu een paar
uren kregen uit te stellen.
Wat hem niet verhinderd, zeide Lea, oos
eppermachtig te zijn. Verbaas a niet over mijn
geleerdheid. Ik mag u al te gaarne lijden, gij
bekleedt eene te belangrijke plaata in miju leven,
dat ik niet eenige inlichtingen ingewonnen zou
hebben omtrent uw werkkring. De rapporteur
apreekt niet openlijk een oordeel uit, 't is waar
dat is de taak van het openbaar ministerie. Maar
de rapporteur west wel degelijk zqu oordeel gel-
dend te maken, want hij kan aan de geheele zaak
zijn eigeuaardige voorstelling geven. Er is een
zekere handigheid toe noodig, om het zoo te
draaien, dat een vonnis vernietigd wordt en gij
mijn waarde vriend, moet daarin bijzonder uit-
munten. Men heeft 't mij vertelt. En de andere
leden van het hof raadplegen steeds de rappor
teur, hoe zij moeten stem men. Werkelijk, ik
herhaal 't u, gij zijt oppermachtig. Ik ben nieuws-
gierig wat uw oordeel is in de zaak Berard
Volgens mij bestaat er geen eukele ernstige
reden, em het vonnis te vernietigen.
De atnvrage om vernietiging zal morgea
due verworpen wordeu
Dat is zeer waarschijnlijk.
(Wordt ver vol gd).