ITieuws* en A1 g e m e e n Adirerteatieblad V 0 ty* 2eouwsch-7Jaaai»^ef No. 4279. Donderdag 18 September 1902. 42e,Jaargang„ HI1EBEBWBT. abonnbmbnt FETJILLETON. 0NSCHULDIG VER00R0EELD. Binnenland. Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave. ZUID-AFRIKA. De plannen der Boerengeneraals. EISCHK Voor Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,884. Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven bushouders. ADVIBTBNTl Van 1 tot 4 regeis 0,40. Voor elken regel meet, 0,10. Big directe opgaaf van driem&al plaatsing derselfdo *4»ertentie wordt dp prijs slechta tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaataraimte berekend. Waenniag- en VriJd»K»v»nd, ■ltgezanderd op Feertdagen, l»y '1 e Kluna F. Burgemeester en Wethouder, van TER NEUZEN. gelet op artikel 8 der Hinderwet, doen te weten' dat vergunning is verleend aan HENRI HARTOG, stager, wonende te Ter Neuzen tot oprichting eener slaserij, in den Roeiersgang, wijk E 35a, kadastraal sectie C no. 3886 b. aan JOHANNIS MARTINUS VAN DAMME, tim- merman, wonende te Ter Neuzen, tot het plaatsen eener «*lectriscl»e motor in zijne werkplaats m de Lan&e Keikstraat, wijk D no. 55, kadastraal sectie C no. 3583, voor het in werking brengen der daar aanwezige zaagmachines aan JACOB GILLES DE MEIJER. smid wonende te Ter Nenzen, tot oprichting eener profamederij in een te stichten gebouw op een gedeelte van het perteel. kadastraal sectie G no. 1038; en A aan JAN HARTE, smid, wonende te Ter Neuzen tot iiet oprichten eener grofsmederij in h« P®rL_«® staande in de Korte Dijkstraat, wijk K no. 114, kadastraal sectie C no. 3462. Ter Nenzen, 15 September 1902. Bnrgemeester en Wethouders voornoemd, J A. P GEILL. Burgemeester. J. L. OOSTERHOKF, Secreuris. Men vreest, dat er in Transvaal zeer veel gebrek geleden wordt zegt de correspondent van de Times" te Johannesburg vooral onder de gezinnen die den geheelen oorlog op hun plaatsen gebleven zijn en nog met om hulp gevra<"* hebben. Er is nu aan speciale agenten opgedragen het land af te loopen om een ouderzoek te doen naar den omvaug van die stille elleudezij nemen levensmiddelen mee om aan den ergsten noed tege- moet te komen. Reuter's correspondent te Pietersburg vertelt ook van de elleude onder de van alles berooide bevolking. De menschen, die daar terugkeeren, kunnen niets beginnen. Zq hebben geen werktui- geD, geen werkdieren de ossen, die hen naar de plaats brachten, zijn zoo afgewerkt, dat ze of sterven van vermoeienis of absoluut onbruikbaar zijn. Grooter elleude, dan hier geleden wordt onder de terugkeerendeu, is niet denkbaar. Chamberlain heeft eer van zijn werk. Een hoofdartikel in de Daily MaiF verdedigt het vaststellen van een hoageren prijs voor de mqnconcessies, hoezeer de mijn-jingo's ook trachten er aan te ontkomen. Van St. Helena wordt gemeld dat een aantal krijgsgevangeneu nog weigeren, den eed af te leggen. Onder hen is kommandant Wolmarans die met 25) In hetzelfde oogenblik deed zich een geritsel hooren, aan den anderen kant van het vertrek, in den hoek bij een venster. De blikken van Lea dwaalden dadelijk in die richting, en zjj zag een man van ongeveer dertig jaren, ongetwijfeld een klerk van den raadsheer. Hij zat aan een groote tafel, half verborgen achter een stapel papieren en boeken. Ha, zeer goed dacht zij, de vent, die zoo veel van een standbeeld heeft, bleef versteend, omdat hij wel wist, dat men op hem lette. En sij verwijderde zich, gebeel gerust gesteld en vol hoop dat zij zoo slagen. Den volgenden morgen ging Lea, hoogst smaak vol, maar uiterst eenvoudig gekleed, naar Sevres, waar zij den makelaar in huizen opzocht. Ik wilde het huis nog wel eeus bezoeken, dot ge mij reeds heht laten zien, zeide zij. Niets is gemakkelijker, antwoordde de man. Ge zult er den eigenaar vinden. Hij is heden een dagje buiteu komen doorbrengen. Een oogenblik later, schelde zij aan het hek van da buitenplaats. De deftige rechter van den vorigen dag opende self. Het was dezelfde man Biet meer. Men zou gesegd hebben, dat een toovergodin hem tot een ander mensch gemaakt bad. De lange, tot aau dea kals toegekHOopte jas, was thans verwisseld met een lochtig grijs zomerjasje, een stroohoed dekte zjjn eerwaardig hoofd en hq droeg een nalaat, zeer oproerige liederen onder zijn mede- krijgsgevangenen te verspreiden. J. S. Mils, de hoofdredacteur van de „Cape Times", heeft ontslag genomen. Onder zijn leiding heeft het blad sterk geijverd voor de schorsing der Kaapsche grondwet. Dat de Boerengeneraals straks niet veel welwil lendheid, laat staan medewerking van de Duitsche regeering zullen oudervindeu, wanneer zij Duitsch- land ingaan ten bate van de inzameling voor hun weduwen en weezen, dat weet ieder die Duitschland s houding in den oorlog in Zuid-Afrika heeft ge- volgd. Keizer Wilhelm stiet den ouden Kruger voor 't hoofd, toen deze een bezoek aan Berlijn den zin haden direct na 't aluiten van den vrede heeft de fameuze Keizer zich gehaast, Kening Edward te bezoeken, en lord Roberts en andere Engelsche generaals voor bijwoning van de manoeu vres van 't Duitscbe leger uit te noodigen. Zoo heeft dan de Duitsche Kroonprins, aan de zijde van de Engelsche generaals, de vorige week de Duitsche troepen ge'inspecteerden daarmee heeft Keizer Wilhelm duidelijk gezegd, dat hij zijn Engelaeke gasten wel een bijzondere eereplaats waard vond. Wat na zulke gebeurlijkheden koa verwacht worden, is gekomende fKblnische een blad door de regeering vaak gebruikt voor 't verspreiden van officieuse berichten heeft de Boerengeneraals eens de les gelezen voor hun weinig vredelievende plannen, om naar een bericht van Boerenzijde meldde ^zonder schroora de wereld de waarheid te gaan meedeelen en het gruwelijke bedrog te onthullen, waardoor zij het slachtoffer van Enge- land geworden zijn", een mallotig bericht, geenszins door ernstige menschen verspreid. Maar de ,/Kolnische" vind 't niet zoo weinig erustig, of 't weet er een strafpredikatie aan vast te knoopen. De oorlog is uit en nu nog met die oude geachiedenissen aan te komen, gaat toch niet aan, zegt het blad. Duitschland heeft zijn eigen zaken te behartigen eu kan zich nu met die kwesties tusschen Engeland en zijn uieuwe onderdanen niet bemoeien. Het wil dat ook niet, want het wenscht met Engeland goede vriendea te blijven. Het is boveudien dom van de generaals, Engeland op die wijze te ontatemmen. Niemand kan wat voor de Boeren doen dan bun nieuwe meesters. Laten de generaals zich das tot Engeland wenden. En als zij zelf in politieken sin zulke kinderen om niet te begrijpen, dat zij Duitschland huu agitatietockt niet lastig meeten komen vallen en aid us de Boeren zelf benadeelen, dan hebben zij tocb vrienden die hun dat beduiden kunnen. Deze afst raffing mag niet direct door de Daitiche regeering ingegeven zijn, dat zij geheel naar haar hart is, is zeker. De Engelsche regeering zit er mee in, dat de generaals bij hun plan blijven om een reis om hulp door Europa te doen. Inderdaad is't ook niet in't voordeel van Engeland, dat deze mannen moeten gaan inzamelen voor bun volk, omdat de regeering van dat volk niet haar plicht doet, en de gerui'neerdea niet geuoeg- zaam steunt. Welnuals de Engelsche regeering daarmee in zit, dan zal de Duitsche haar wel een haBdje helpen en die laat nu door de bevriende pors- organen alvaat de stemming een heetje bederven. Maar dat zal deu Dnitschen pro-Boeren niet beletten, hun heraamde groote bijeeikomsten door te laten gaan, tenzij Tenzij Engeland zich nog bijtijds bedenkt, en zelf steunt. De Petit Bleu" heeft toch berieht, dat de dag van het bezoek Tan de generaals aan Brussel, en waarschijnlijk ook aan Antwerpea, nog niet bepaald kan worden. Men vermoedt, dat dit uitstel in de vaststelling van den veorgenomen tocht door Europa, samenhsngt met de mogelijk- heid, dat Engeland inderdaad tenslotte nog zelf over de brag komt en inziet, dat het verplicht is, het Boerenvolk alsnog vergoeding te geven voor de algemeene verwoesting van hun particulier eigendom. Er schijat zelfs in de betrokken kringen nog op te worden gerekend. Het was Maandag als een feestd&g in de resi dence, nu de Koningin terugkwam, hersteld van haar langdurige en ernstige ziekte. Er werd, vooral in de straten, waarlangs de Koningin zou passeeren, en verder aan alle openbare gebouwen, bloemknop in zijn knoopsgat. Van uitzicht was hij natuurlijk niet veranderd, maar de frissche lncht had hem een bios op de wangen geverfd, en het begrafenisachtige gezicht van den vorigen dag stond thans lachend. Zooals hij er uitzag, zou niemand hem gehouden hebben voor een rechter. In zijn manieren en in de wijze om zich uit te drukken, was de verandering even groet. Wees welkora in mijn nederige waning, juffrouw, zeide hij. Ik ben gelukkig dat het toeval mij veroorlooft, u te ontvangen. Ik heb gesprokea met inijn makelaar, en hij meende dat bet reeds wel wat ver in den aomer was, zoodnt het volkomen juist zou zijn, den prijs een weinig te verlagen. Wij zullen 't due wel eens worden, mejuffrouw. Het huis bevalt me. Wat vraagt ge er voor Duizend gulden. Goed, dat is afgesproken. Morgen trek ik er in. Alleen Ja, dat is te zeggen, natuurlijk met een paar dienstboden. Mag ik u een beaoek komen brengen Als eigenaar, ja. Vaarwel. NEGENDE HOOFDSTUK. Lea nam zender uitstel haar intrek in bet buitentje en spoedig kwara de raadsheer haar opzeeken. Hij vroeg of zij aan nieti bshoefte had en stelde zich geheel ten haren dienste. Hij was een model van een hniseigenaar. Als Les 't i hasr hoofd kreeg om t# zeggen Op de paden in deu tuin is niet geuoeg grint, dsn beval hij En om 1 uur al kwam er ongewone drukte en bedrijvigheid in de straten, toen langzamerhand de opstelling van de vereenigingen begon voor de hulde-betooging, waartoe het initiatief was genomen door een 9tal mannen uit de volksklasse. De schoeljeugd was door vacantie voor wie het oogenblikkelijk em eenige barren met grint te halen. Maakte zij de opmerking, dat in het een of ander boschje te weinig boompjes stonden, dan list hij dadelijk planten outbieden. Op zekeren avond zeide zij zoo langs haar neut wegDit groote eikenboom geeft te veel schaduw, en dea volgenden morgen, bij haar ontwaken, was hij verdwenen. De raadsheer had hem doen omhakken. Al die beleefdheden en die edelmoedigkeid hadden waarschijnlijk een doel. Van tijd tot tijd toonde de rechtsgeleerde, wat hg in 't schild voerde. Weldra maakte hij er een gewoonte van, haar elken avond te bezoeken, en zij maakte er nooit eenige aanmerkiag op. Integendeel, zij bedankte hem er hartelijk voor, dat hi) zoo goed was haar eenzaamheid te komen opvreolijken. Ala uw zaken u niet te Parija weerhouden, waarom brengt ge deu dag dan niet hier door Ge brengt hws papieren mede en werkt hier onder dezen boom. Mooi aangeboden, maar 't zal niet gaan Habt ge dan werk waarbij haast is Ja, ik moet verslag uitbrengen in een zaak die morgen in de kamer van strafzaken komt. Een aanvrage om vernietiging van het vonnis, geveld ever den moerdenaar van prins Lavteine. Ge weet wel, die Berard, die tot levenslangen dwangarbeid vereordeeld is. O ja, dat is waar ook. Een week of zes geleden, heb ik heel wat over hem hooren spreken En hebt ge een bealnit genomen Dat behoof ik niet te nemen. Een rappor tear trekt nooit een besluit. Hij legt de feiten slechts bloot. wenschte, in de gelegenheid het feest mee te vieren. Van den »Dierentuin" begaven de vereeuigingen zich met muziek naar het station en stelden zich met de banieren op langs den weg. Aan het station stond het kinderzangkoor, om onder leiding van den heer Otto Zeegers de Koningin het welkomstlied toe te zingeu. De jongedames Moojman, Schwencke, Keilman en Van Duyvenvoorde zouden hier twee bouquetten en twee mooi gedrukte naamlgsten der deelnemende vereenigingen aanbieden. Het koor was samengesteld uit kinderen van hoogste klassen der verschilleude scholen en werd begeleid door het harmoniekorps der Chris- telijke JongemanneHvereeniging". Te kwart v6or vier dan, 't moment d»t de Koninklijke trein met de wapperende vlaggetjes voor op de loeomotief, statig 't station kwam binnenrijden, stond een ordelijke menschenmassa op 't Stationsplein gescbaard. De politie had, als naar gewoonte, hier maar weinigen toegelaten, nl. hen die er 't vroegst bij waren geweest. De overigen hadden langs den weg, die't Koninklijk rijluig zou volgen, en achter de leden der hulde— brengende vereenigingen, man aan man langs den weg geschaard, een plaatsje gezocht,. Nu, dat kon overal maar met moeite worden gevonden 't was langs den heelen weg stamp en stampvol 1 'tWas kwart voor vierj de trein was binnen; de orkestdirigent, die de kinderen aanstonds ,/in den gezange" zou aanvoeren, hield geen oog van de koninklijke wachtkamer af, waar na na eenige minulen de Koningin verscheen, in een wit zijden kostuum, een wit kapothoedje op. En terwijl ze daar de bouquetten met eenige vriendelijke woorden ea handdrakken in ontvangst nam, begon't kinder- koor een cautate, die hef klonk van al die jonge kinderen. De Koningin hoorde maar £en couplet aanin dien tusschentijd waren zij en de Prina (in schout-bij-nachts uniform) in den landauer gestapt; de Koningin wuifde nog even met den zakdoek naar de zingenden, en toen ging 't, in kalmen draf, en tusschen een haag van juichenden door, naar 't paleis. Voor 't station zongen de kinderen. De Koningin zag er h<sel gezond uit daar was men 't over eensen ze was blijkbaar erg voldaan over de over en over groote belangstelliug bij haar terugkomst. Dat was ook wel weer een blijde intocht. Aan 't station, waar Prins Hendrik eenige oogen- blikken voor de aankomst van den trein was afge- stapt, was de Koningin door den burgemeester namens de burgerij verwelkomd. Luitenant-generaal Van Ermel Scherer, gouverneur der residentie en baron Bentinck begroeten H. M. daar mede. Kort na aankomst aan't paleis, waar de Koningin zioh nog een oogenblik voor een der vensters ver- toonde, reden zij en Prins Hendrik uiteen tegen- vallertje voor de vereenigingen, die't plan hadden, langs 't paleis te defileeren en dit nu een paar uren kregen uit te stellen. Wat hem niet verhinderd, zeide Lea, oos eppermachtig te zijn. Verbaas a niet over mijn geleerdheid. Ik mag u al te gaarne lijden, gij bekleedt eene te belangrijke plaata in miju leven, dat ik niet eenige inlichtingen ingewonnen zou hebben omtrent uw werkkring. De rapporteur apreekt niet openlijk een oordeel uit, 't is waar dat is de taak van het openbaar ministerie. Maar de rapporteur west wel degelijk zqu oordeel gel- dend te maken, want hij kan aan de geheele zaak zijn eigeuaardige voorstelling geven. Er is een zekere handigheid toe noodig, om het zoo te draaien, dat een vonnis vernietigd wordt en gij mijn waarde vriend, moet daarin bijzonder uit- munten. Men heeft 't mij vertelt. En de andere leden van het hof raadplegen steeds de rappor teur, hoe zij moeten stem men. Werkelijk, ik herhaal 't u, gij zijt oppermachtig. Ik ben nieuws- gierig wat uw oordeel is in de zaak Berard Volgens mij bestaat er geen eukele ernstige reden, em het vonnis te vernietigen. De atnvrage om vernietiging zal morgea due verworpen wordeu Dat is zeer waarschijnlijk. (Wordt ver vol gd).

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1902 | | pagina 1