gelegenheid tot Dansen.
Danszaal Donze-Yisserstraat
gelegenheid tot Dansen.
Uitkeeringsfonds bij Ziekte
Qsdurende ds Kermis
gesloten.
Prachtig orgel. Electrische Yerlichting.
Mengelwerk.
Advertentien.
Smid en Kachelmaker
De Bad- en Zweminrichting
Gedurende de Kermis
komen deze onderaardsche werken voor in het
18de arrondissement, Montparnasse, waar de
gangen een totale lengte hebben van 1,233,349
meter. Over een afstand van bijna 500,000
meter zijn deze gangen geschraagd door metselwerk
of houten stutten.
Uit Londen wordt met oprecht leedwezen
de dood vermeld van Tim, de hond die aan
't station te Paddington, Londen, met een bus
rondliep ten bate van een weduwen- en weezenfonds.
Hij had in tien jaar tijds 800 p. st. gecollecteerd.
Men wil het dier opaetten en het op eene in
't oog vallende plek in't station eene plaats geven.
De Engelsche bladen deelen mede, dat van
de 14 leden van een jury, die in het Southwark
was bijeengeroepen, er 6 niet konden schrijvenj
twee andereu konden hun eigen naam niet spelleu
en vier niet den naam van de straat waarin zij
woonden. Een gezworene zei, dat hij in het
tweede huis van een straat woonde, maar het
nummer wist hij niet.
En zulke menschen moesten een vonnis vellen.
Men heeft nitgerekend, dat de bekende
Amerikaansche trustkoning Pierpont Morgan in
niet minder dan een zestigtal ondernemingen
(spoorwegen, stoomvaartmaatschappijen, bankin-
stelliugen, fabrieken enz.) met een gczamenlijk
kapitaal van 6,450,000 dollars, is ge'interesseerd.
Dit kapitaal is grooter dan de totale waarde van
al het gouden geld op aarde.
Men kan dus begrijpen, dat Amerikaansche
speculanten graag een premie van 9 procent voor
de assurantiepolissen op Morgan's leven betalen.
Dr. Hermann Krukenberg te Liegnitz geeft
in het tijdschrift Die Krankenpflege een uitvoerig
verslag over zij a bevindingen met het gebruik van
een //roode kamet" bij de genezing van aange-
zichtsroos. Sedert eenigen tijd had Krukenberg
opgemerkt, dat aangezichtsroos bij rood licht een
sneller en gunstiger verloop ueemt dan bij gewone
behandeling. Hij heeft nu in een ziekenhuis te
Liegnitz een kamer ingerieht, waarin de muren en
het plafond rood geverfd, de vensters van robijn-
rood glas voorzien zijn, en ook de kuDstmatige
verlichting door roode lampeglazen wordt gekleurd.
De spoedige genezing van aangezichtsroos in
zulk een kamer, schrijft de dokter niet toe aan een
keelende uitwerking der roode stralen, doch aan
de buitensluiting van de schadelijk werkende
chemische stralen.
Men gebruikt de automobiel overal voor.
Zoo is nu weer het gemeentebestuur van Norwich
op de gedacbte gekomen om er de straten mee
te besproeieu. Het heeft een automatische sproei-
machine besteld, die tegelijkertijd de straten zal
besproeien en vegen en wel 25 it 30 kilometers
par uur. De machine kost ongeveer f 6000.
Het gemeentebestuur van Parijs heeft voor
het aieuwe schooljaar ten gebruike van de lagere
seholen dezer dagen 70,000 liter inkt ingeslagen
voor den matigen prijs van 8000 francs, d. i.
ongeveer 10$ centime (5 cents) per liter.
Hoe geweldig groot deze inkthoeveelheid lijkt,
100 heel aanzienlijk is zij toch niet, als men
nagaat, dat er ongeveer 180,000 leerlingen van
inoeten gebruiken. Zij verbruiken dus bijna 39
centiliter per hoofd en per jaar, d. i. voor een
waarde van 4£ centime per jaar.
De wijze moet leven in een glazen huis,
zeggen de moralisten maar het is de vraag, of zij
oek de glazen japonnen der dames met welgeval-
len zullen aanschouwen. De meraliteit schijnt
toch hier wel al te ver gedreven.
Het is eene Amerikaansche schoone die op dit idee
is gekomen. Een chanteuse te Brooklyn, in de
Vereenigde Staten beroemd om haar talent en
schoonheid, heeft dit origineel toilet uitgevonden.
Haar japon is geheel van glas gemaakt en wel
zoodanig dat het niet breekbaar of lastig is bij
hare bewegingen. De uitwerking is verassend en
gaat alle beschrijving te boven, verzekert men
bij het schitterend avondlicht weerkaatste zij de
fijnste bleekgroene, blauwe en zilveren kleuren
met onvergelijkelijke schoonheid en rijkdom.
Ten zuidwesten van IJsland liggen de
Kleine Westmans-eilanden. Het grootste daar-
van heet Heimary en telt eene bevolking van
300 zielen. Het behoort tot IJsland en dus
tot Denemarkep, maar een geregelde postver-
binding tusschen Heimary en Reikjavik, de
hoofdstad van IJsland, bestaat niet. Onder-
tusschen hebben de bewoners van Heimary toch
wel eens wat naar de hoofdstad of naareenige
andere plaats op IJsland te berichten. Wetende,
dat de strooming der zee wel een goed gesloten
flesch ergens op IJsland zal laten aanspoelen,
stoppen zij eenen brief in een droge flesch, doen
er wat tabak bij en werpen de flesch dan bp
Zuidenwind in zee. In de meeste gevallen
wordt die fleseh op het strand van IJsland ge-
vonden en hij die ze vindt, begrijpt er alles
van. Hp slaat de flesch stnkzorgt dat de
brief, die er in is, aan zijn adres komt en houdt
de tabak, die er altijd in zit, als bodeloon.
Blpkens een statistiek wordt de aarde
jaarlijks door een soort zondvloed van boeken
bezocht. In Duitschland verschpnen jaarlijks
23,000 boeken, in Frankrijk 13,000, in Italic
9,500, in Engeland 6000 7000, waarvan 1500
nieuwe uitgaven. In het geheel verschijnen over
de geheele wereld jaarlijks ongeveer 700,000
boeken.
Het snelst werken de nitgevere in Amerika.
Een firma te New-York kreeg op een Maandag-
morgen vroeg de opdraoht tegen Woensdagavond
d.a.v. 2000 exemplaren van een boek te maken
dat 350 bladzijden dik was. Het boek werd in
edn nacht gezet, den volgenden dag gedrukt en
den derden gebouden.
Zes jaar geleden werden op het Deensche
eiland Langeland een oude boer en zijn vrouw
in bed vermoord gevonden. Een arbeider, Ras-
mussen genaamd, die van den dubbelen moord
verdacht werd, werd geruimen tijd in preventieve
hechtenis gehouden, doch moest, wegens gebrek aan
bewijs, op vrije voeten worden gesteld. Woensdag
is hij opnieuw gearresteerd, daar een kameraad,
die hem in den nacht van den moord naar het
betrokken hnis heeft vergezeld en tot zijn terug-
komst op hem heeft gewacht, de overheid van
een en ander in kennis heeft gesteld met de
toevoeging, dat hij destijds bloedvlekken op
Rasmussen'8 kleeren heeft gezien. Rasmussen
blijft alles hardnekkig ontkennen.
Namens de gezondheidscommissie van New-
York zijn inlichtingen verspreid ten behoeve van
hen, die haar behulpzaam willen zijn in het
verdelgen van mHggen. Aan de geneeskundigen
is tevens verzocht, mededeeliug te doen van alle
gevallen van malaria, die zij ontmoeten op ver-
zoek zijn gedrukte aangifte-formulieren tot hun
beschikking. De commissie verklaart zich bereid
de noodige onderzoekingen op het bloed der pa-
tienten te verrichten. Yerder zullen alle verdachte
wateren gedempt of leegepompt, of met peteroleum
bedekt, worden, voor welk doeleinde vijf-en-twintig
vaten petroleum zijn aangeschaft.
Aan ^he Brit. med. Journ." wordt door een
inzender medegedeeld, dat men in California reeds
in 1864 wist, dat de muggen en de malaria met
elkander verband hielden. Een Engelsche rnariue-
sloep was daar geland in zandige, met kreupel-
heut gedekte streek, en de dokter maakte bezwaar
tegen een langdurig verblijf van de manschappen
daar ter plaatse, omdat hij vreesde voor malaria.
Een iuwoner stelde hem gernst met de bewering
dat er geen muggen waren, en dat er daarotn
geen gevaar voor malaria bestond. Dit werd
bericht aan het geneeskundig toezicht der marine
maar bleef onopgemerkt. (T. v. Geneesk.)
Te Briihl hebben dieven op het kerkhof
ingebroken in het mauseleum van den indertijd te
Petersburg gestorven en te Briibl begraven professor
Brassin. De grafschenners sloegen de glasruit der
kist atuk en rukten een paar vingers, waaraan
gouden ringen zaten, af. De bovenkleederen van
het lijk waren gescheurdde dieven hebben waar-
schijnlijk gedacht juweelen te zullen viadan.
Een grap De velgende grap wordt door
een Parijsch blad den #liefhebbers" aanbevolen.
Gij zegt tot iemand, met wien ge loopt te
wandelen
Ik wed, dat ik dien mijnheer daar voor ons
een stomp op zijn hoed zal geven, zonder dat hij
er mij boos op aankijkt.
Kom
Wedden om 10 gulden?
Goed
Gij gaat den mijnheer in quaestie achterop en
pats slaat hem den hoed over de oogen.
Woede, verwenschingen enz. enz.
Terwijl hij woedend pogingen deet, om zich uit
zijn hoofddeksel te bevrijdeu, hebt ge vlug uw
eigen hoed tot aan den hals over uw hoofd getrokken.
En gij gaat ook hevig te keer met pogingen, om
alles weer normaal te maken.
Als het hoofd van den mijnheer weer vuurrood
te voorschijn komt en de bezit'.er er van ruzie
met u wil zoeken, roept ge uit
Welke schavuit heeft ons dat geleverd
De mijnheer ziet u aan voor een lijdensgenoot,
moppert met u mee en als ge van elkaar gaat,
zijt ge beste maatjes met elkaar en hebt 10 gulden
verdiend.
Hoe gevaarlijk het op- en afspringen van
rijdeude trams is, blijkt uii een desbetreftend
rapport te Berlijn vaB overheidswege gepubliceerd.
Yolgens dat rapport zijn in het tweede kwartaal
van dit jaar 87 personen bij het springen op
rijdende trams gewond, van wie 6 ernstigbij
het afspringen kregen 124 personen kwetsusen,
van wie 9 ernstig. In het omnibusverkeer werden
4 personen door het afspringen onder het rijden
licht gewond.
Odie mannen.
Mijn vriend, de dikbe rentenier Muller, had
met vreugde den raad van zijn dokter opgevolgd
en zich naar een kleine badplaats begeven.
Van de eenzaamheid hoopte hij een weldadige
versterking zijner zenuwen, die tbuis een beetje
geleden hadden. Nadat hij zijn teerbeminde
gade duidelijk gemaakt had, dat het doel van
de kuur eerst dan bereikt kon worden, als hij
tijdens den duur er van in algebeele eenzaam
heid, dus ook zonder haar, leefde, was hij ziels-
vergenoegd weggespoord.
Toen hij den volgenden morgen aan de ont-
bijttafel zat, viel zijn blik op de ochtendcourant.
Het politieke gedeelte sloeg hij, de vermaning
van zijn dokter, om iedere opwinding te ver-
mijden, over. Het plaatselijke nieuws boezemde
hem geen belangstelling in en hij wilde bet
blad reeds opzij leggen, toen hij de volgende
advertentie las
z/Jonge weduwe, die geen bekenden onder
heeren heeft, zoekt langs dezen weg kennis te
maken met een edelen man, om na wederzijdsch
goedvinden een huwelijk aan te gaan. Brieven
onder motto //Heidebloempje" aan het bureau
van dit blad."
Muller's oogen schitterden. Jantje, zei hij
tot zichzelf, edel ben je toch ook, dus je moest
maar eens een schrijven aan het schoone wezen
wagen. Het is per slot van rekening toch maar
een grap en als de zaak me te lastig wordt,
poets ik eenvoudig de plaat.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Muller stelde een
onberispelijken brief op, waarin hij de jonge
weduwe om een ontmoeting op een door haar
ander te bepalen plaats verzocht.
Het antwoord moest zij poste restante zen-
den onder motto //Rozentak." Een kleine ver-
andering van zijn uiterlijken mensch achtte hij
onder deze omstandigheden zeer gewenscht.
Zijn mooien, vollen baard liet hij wegnemen en
behield alleen zijn snor, dien hij krijgshaftig
opdraaide.
Verscheidene malen was hij reeds naar het
postkantoor geweest, maar een brief voor
Rozentak" liet zich wachten. Ten slotte echter
werd hem een geparfumeerd briefje met sierlijk
geschreven adres overhandigd. Haastig verborg
hij den schat in zijn borstzak en snelde naar
zijn hotel. In zenuwachtige haast opende hij
het couvert en las met blijdschap in het hart,
dat de jonge weduwe hem wilde ontmoeten en
hem den volgenden middag om 4 uur bij den
tweeden kilometer aan den Boschweg zou
wachten. Herkenningsteeken een in de hand
gedragen rozentak.
Jan Muller was overgelukkigEindeloos
schenen hem de uren. Reeds vroeg den vol
genden .morgen studeerde hij een sierlijke
houding inook een koketten oogopslag repe-
teerde hij voor den spiegel. Eindelijk naderde
het langverwaehte uur. Nadat hij zich nog in
het bezit gesteld had van een zeer omvangrijken
rozentak, bevond hij zich precies op tijd op de
afgesproken plaats. Hij behoefde niet lang te
wachtenspoedig zweefde een slanke vrouwen-
gestalte op hem toe, eveneens met een niet te
kleinen rozentak gewapend.
Muller paste zich spoedig in den nieuwen
staat van zaken aan en maakte de jonge weduwe
volgens alle regelen der kunst het hof, wat
deze met een lief lachje zich gevallen liet. Jan
was in den zevenden hemel. Onder opwekkend
gekout snelde de tijd voorbij, en toen men
scheidde, meende de dame voldoende over haar
bevyonderaar georienteerd te zijn. Natuurlijk
was Muller, wiens trouwring op den bodem van
zijn koffer een treurig bestaan leidde, nog nooit
getrouwd geweest. Als ingenieur was hij, vol
gens zijn zeggen, geheel in zijn beroep opge-
gaan en had hij nog geen gelegenheid gevon
den, de betoovering van den omgang met
vrouwen te ondervinden. Carolina Lammetje,
zijn knappe gezellin, glimlachte, als wilde zij
zeggen
Ik zal hem wel helpen.
Was het wonder, dat men elkaar spoedig
meer ontmoette en dan voor het gemak in het
gesprek het stijve ,/u" met het vertrouwelijke
z/je" verwisselde Daarbij toonde Muller zich
een goed diplomaat. Bracht de liefelijke Caro
lina soms het gesprek op haar verlangen, om
weder in het huwelijk te treden, dan prees Jan
met dwepende opwaartsheffing der oogen dengene
gelukkig, wien zij haar hand zou schenken.
Tegelijkertijd echter liet hij doorschemeren dat
hij nog eenigen tijd wachten moest, voor hij
aan trouwen kon denken, want zijn vrouw zou
onbekommerd moeten leven. Veroorloofde
Carolina zich dan de opmerking, dat zij geld had,
dan antwoordde hij vol waardigheid, dat een
man van zijn vrouw geen aalmoezen mocht
aannemen. //Een edele man," dacht zjj en be-
sloot geduld te hebben.
Op een namiddag zat de //ingenieur" Muller als
genoodigde gast in het salon van mevrouw
Carolina Lammetje. Beiden zaten gezellig te
praten.
O, daar valt me juist in, meende de verliefde
weduwe, dat ik in den loop van den middag
bezoek krijg van een moederlijke vriendin, die
mij van kindsheen af steeds groote deelneming
heeft betoond. Zij bevindt zich hier op een
doorreis, maar trof me van morgen niet thuis.
Wees vriendelijk tegen haar zij blijft in geen
geval lang hier, want zij vertrekt weer met
den trein van 6 uur.
Jan overwon moedig een onpleizierig gevoel
en heloofde de grootste vriendelijkheid.
Daar gins de huisbel over en Carolina snelde
de kamer uit. Een luidruchtige begroetings-
scene deed hooren, dat de vriendin in quaestie
was aangekomen. Toen de dame het salon
binnenkwam, meende Muller door den grond
te zakken. Bedrogen hem zijn oogen Het
was zijn schoonmoeder Muller schoof instinct-
matig eenigszins achteruit.
Hier, lieve Mathilde, riep Carolina, stel
ik je mynheer Muller, ingenieur, voor, die zoo
beleefd is, mij, eenzame vrouw, door zijn geestige
gesprekken op te vroolijken.
En met wien je gaarne zou trouwen,
zooals je me schreef, vulde de oude dame laehend
aan.
Nu keek zij den ingenieur" nauwkeurig aan.
Neen, maar, dat is sterkkrijschte zjj,
dat individu daar zou ingenieur zijn Dat is
mijn lieven schoonzoon, de rentenier Muller
Ik herken hem duidelijk aan het lidteeken op,
zijn rechterhand. Anders draagt die mooie
mijnheer een baard, maar dien kan men voor
een krats laten wegnemen. O, arme, bedrogen
Carolina en mijn nog armere dochter, die met
dit monster getrouwd is
Een weldadige onmacht onthief de oude
dame van de moeite zich in verdere redeneeringen
te begeven. Muller stond op. Hij wendde
zich tot de nog altijd als een fcoutpilaar ge—
lijkende Carolina.
Lieve vriendin, zei hij met snijd§nde stem,
uw lieve visite heeft mooie manieren, uit ver-
dachtmakingen, die even gewaagd als onzinnig
zijn. Daar in dit huis echter een man van eer
onbeschermd is blootgesteld aan snoode aan-
vallen, heb ik de eer
Muller verdween.
Toen de schoonmoeder's avonds op het perron
stond, dacht zij plotseling een spook te zien.
Uit een coupe van den juist aangekomen trein
stapte haar schoonzoon. Evenals altijd droeg
hij een mooien, vollen baard en aan zijn rechter
hand glansde zijn trouwring. Zijn costuum
was bestoft, alsof hij van een ver uitstapje
terugkeerde. Hij keek om zich heen en zag
plotseling zijn dierbare schoonmoeder. Op haar
losstormen en haar verwelkomen was het werk
van een oogenblik.
Waarom had zij hem niet geschreven, dat
zij komen zou, hij had dan zijn uitstapje uit-
gesteld en haar de stad en de mooie omstreken
laten zien. Ontzet staarde zij hem aan. Maar
Muller keek haar zoo onschuldig aan, dat haar
twijfel meer en meer verdween en zij ten slotte
overtuigd was, dat zij hem groot onrecht had
aangedaan. Toen zij hem, aanvankelijk met
horten en stooten, verteld had, waarvan zij hem
had verdacht, schudde Muller weemoedig laehend
het hoofd. Hem, den braven Muller, zoo te
miskennen Neen, dat zou hij niet gemakkelijk
te boven komen, dat was te veelDe oude
dame kroop geheel in haar schulp en vroeg
hem bijna smeekend, haar te vergeven. Na
eenig dralen bood Muller haar ten slotte de
hand.
Toen schoonmama vertrokken was, ademde
Muller ruimer. En den volgenden morgen
verliet hij het tooneel van zijn heldendaden en
reisde naar een andere badplaats, om zich
voorzichtigheidshalve weer een baard te laten
groeien. Want met een valschen baard kon
hij niet naar huis terugkeeren.
ELTJLF IIsT JtTOOID,
te Ter Neuzen.
HUISHOUDELIJRE VERGADER1NG, ver-
plichtend voor alle leden en toegankelijk voor alle
donateurs, op Zaterdag 13 September,
des avonds 8 uren, op de boveuzaal bij den heer
Jac. Schepins.
HET BESTUUR.
Ondergeteekende maakt bekend dat
hij zich van af heden gevestigd heeft als
en hoopt door een prompte #n civiele bediening
zich ieders guust waardig te maken.
J. KARTE Hi.,
Korte Dijkstraat, No. 114.
Ter Neuzen, 12 Sept. 1902.
te TER NEUZEN is van heden af
13 September 1902.
K. L. LIPPENS,
Kerkhoflaan, Ter Neuzen.
(voorheen den heer L. ZANDSTRA).
Aan bevel end,
F. HARMS.
00
