A1 g 6a e e a
Nieuws* en Advertentieblad
Zeeuwsch-TUaaderea,
No. 4266.
root
Dinsdag; 19 Augustus 1902.
42e Jaar∠.
FEUILLETON.
0NSCHULDIG VER00RDEELD.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
ZUID'AFRIKA.
De schoolstrijd in Frankrijk.
De opstand in Venezuela.
TER SEE/iESSCHE COERAIT.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, PoBtdirectenren en Brieven-
bushouders.
ADTlBlGNTIlN;
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentia wordt da pr|s
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
mi bind ver«ebljn< JlhhoiIhk-, WoeDidag- en VrijSagavond, ■ItsezonderS op FeeildageD, bij de Firms P. M. ¥1* DM MIDI la tea leuca.
Bij de vredesonderhandelingen ta VereenigiDg
hebben de Boeren-leiders voortdurend aangedrongen
op de noodzakelijkheid om met President Kruger
en de deputatie in Europa van gedachten te
wisselen, heeft staatssecretaris Reitz aau een,mede-
werker van de //Petit Bleu" verklaard. Maar lord
Kitchener heeft er zich hardnekkig tegen verzet,
omdat de onderhandelingen in Zuid-Afrika gavoerd
moesten worden en niet in Europa, en omdat
Burger en Steyn alle noodige volmacht hadden.
De Boeren in Afrika, verklaardde de heer Reitz
er bij, hebben geen oogenblik gedacht, dat de
Boeren in Europa het eens wareu met Dr. Kuyper,
want het initiatief van de Nederlandsche Regeering
bleek duidelijk uit den tekst van de nota.
Verder deelde de heefHReitz mede, dat Kitchener
aan generaal Botha formeel beloofd had, behalve
hetgeen ten aanzien van amnestie in het vredesver-
drag bepaald was, alle mogelijke moeite te zullen
doen, om de Engelsche regeering te bewegen,
aan de Kaapsche rebellen algemeene en volledige
amnestis te verleenen, bij gelegsuheid van de
Kroning.
Ook beloofde Kitchener aan de Boeren-generaals,
met name aan Botha, dat het burgerlijke bestuur
binnen korten tijd zou hersteld wordeu en, naar
alle waaTSchijnlijkheid, eukele maanden na den
vrede.
Nu, we zullen zien. Maar als men 't van de
Engelsche beloften moet hebben
Er komen nu al berichteu vau grieven. Een
Boeren-kommandant, die in noordelijk 1 ransvaal
grooten invloed heeft, wees een Reuter-correspon-
dent er op, dat bij de proclamatie, uitgevaardigd
tijdens den oorlog, aan de burgers volledige
schadevergoeding werd beloofd, terwijl zij nu
hun schade slechts vergoed krijgen naar evenredig-
heid tot een totaal van 36 millioen gulden. Dan
moeten de burgers, om schadevergoeding te ver-
krijgen, twee getuigeu meebrengen, die moeten
verklaren, dat hun eigendommen door Engelschen
en niet door Boeren zijn verbraud, terwijl de
Britsche regeering in het bezit is van afficieele
opgaven van wat verbrand is. Verder loopen
hier en daar gewapende kaffers roud, die de
Boeren bedreigen men verzoekt, dat deze onmiddel-
lijk ontwapend zullen worden.
Dan zouden de burgers gaarne zich een weg
aangewezen zien, waarlangs zij hun grieven ter
kennis van het bestuur kunnen brengen, bv. door
weder-instelling vau de veldkornetschappen.
En ten slotte zei de kommandant, dat het
zou leiden tot onafzienbare ellende, indien de
Toen trad de commissaria op hem toe en zeida
Dat is prins Lavisineprins Lavisine,
verstaat ge, die door a vermoord is.
Door mij mij mij I
Ja, doer u Beken 't maar. Alles beschul-
digt u uw ontroering, uw schrik, uu ge tegeuover
uw slachtoffer staat, uw herhaaldelijk geuite be-
dreigingen, uw brief van heden, uw voorgewende
vlucht, en boveual uw studies over het dynauaiet
en uw proefnemingen. Want 'tis een dynamiet-
bom, dat weet ge wel, die in dit vertrek geworpen
werd, en den prins op de plek doodde. Beken,
ik geef u den raad om te bekennen, in uw eigen
belaug. Men zal zeker lankmoedig tegeuover u
zijn. Men zal in aanmerking nemen, dat gij tot het
uiterste werd gedreven door hardvochtigheid, en
half kraukzinnig waart door de ellende. Erken
en heb berouw over hetgeen gij gedaan hebt, dat
is het eenige middel om uw hoofd te redden.
Ik zal niet bekennen, zeide Berard, zich
opricbtend, met krachtige stem, hoewel zij sterk
trilde. Ik heb deze misdaad niet gepleegd. Het
is een laagheid, er mij van te beschuldigen. Ik
zal nooit bekennen Doe met mij wat ge wilt.
Ik was reeds zoo diep ongelukkig, dat ik niet
bevreesd ben, dat 't nog erger zal worden.
Deze onderworpen heudiDg tegenover hetoege-
luk was van korten duur. Plotseling schoot een
burgers tchulden moesten maken om de door den
oorlog geleden schade te dekken, terwijl leeningen
zonder interest gedureude twee jaren hun een
goede kans zouden bieden om er weer bovenop
te komen.
Aan de »Patrie" worden uit Brest de volgende
bijzonderheden over de voorvallen gemeld bij de
sluiting van de zusterscholen te Ploumoguer en
te Plougouvelin.
Te Ploumoguer liep de bevolkiug met stokkea
gewapend te hoop bij de aankomst der gendarmen
en der troepen. De commissarisseu verlaugden
doortocht, doch de menschen giugen niet van de
plaats. Er werden drie sommaties gedaan zonder
uitslag, waarop de gendarmen bevel kregea ta
chargeeren. Toen zij voorwaarts gingeu, werden
zij met stokslagen outvangen. Een gendarme
werd uit het zadel gelicht, hij stond met bebloed
gelaat op.
Bij de deur van de school stonden de commis-
sarissen voor een geduchle barricade van om-
geworpen en met kettingen samengebondeu karrcu.
Er was een uur noodig om de versperring op te
ruimen. Daarop stak een slotenmaker de deur
open. De verwoede menigte riep»Wrg met
de commissarissen." De zusters verlieten de
school onder de hoede van den burgemeester en
zijn adjunct.
Te Plougouvelin werd hardnekkige tegenstand
geboden. Toen de troepen met de commissarisseu
aankwamen, zwaaiden de beeren met greote
knuppels en versperden den wag. De commissaris
gelastte aau de gendarmen te chargeeren, waarop
de boeren naar de paarden sloegen. Eenige
paarden werden gewond.
Er werd een uieuwe charge gemaakt, waarop
de dreigende menigte werd teruggedreveu. Eenige
gendarmen werden outwapeud en op den grond
geworpen. De commissaris en een brigadier wer
den geslagen.
De troepen rukten in den looppas aan, waama
eindelijk de slolenmakers aau het werk koudtn
gaau. Een der slolenmakers werd door eensteen
gekwetst. Nadat de deur geepend was, drongen
aoldaten en gendarmen de school binnen. De
commissaris las het bevel tot sluiting voor, waarop
de zusters de school verlieten. Onder het gejouw
der menigte werd de deur verzegeld.
De Amerikaansche gezant te Caracas meldde
13 dezer De toestand in Caracas is zeer kritiek.
De plundering van Barcelona duurt voort. Veel
gedachte door zijn verward brein en hij riep
Mijn dochtermijn iochterwat moet er
van baar worden
Deze kreet was zoo hartverscheurend, dat de
commissaris van politie zelf er ten diepste door
ontroerde. In de hoop eene bekentenis te ver-
krijgen, door ze uit te lokken, had hij den schijn
aangenomen van te gelooven, dat Berard zichzelf
verraden had. Maar zijn geweten stond hem niet
toe, aan deze gedachte vast te houden. Hij kon
geen bewijs vau schuld zien in de ontroering van
den verdachte. Hij wist, dat een onschuldige,
die men plotseling, onverwacht, het bloedende,
verminkte lijk vertoout, van een persoon, die hij
gekend heeft, zijn afschuw niet meester kan blijven.
De schuldigeu bewaren gewoonlijk hun koelbloedig-
heid bij het zien vau hun slachtoffer, en zij houden
zich als volleerde tooneelspelers, verbaasd of on-
verschillig. De justitie, nog steeds gehecht aan de
oude gebruiken, hecht groote waarde aau het
brengen van den verdachte in tegenwoordigheid
van het slachtoffer. De commissaris had ook een-
voudig zijn plicht gedaau, toen hij dit bekeud
middel om een raisdadiger in de val te lokken,
had toegepast. Thans rustte de taak nog op hem
om een onderzoek in te stellen in de woning van
den verdachte.
Hij nam den inspecteur Corbin ter zijde en
deelde hem zijn plan mede, zioh oogeublikkelijk
naar Berard's woning te begeven. Ook gaf hij
last er den verdachte heen ta voeren.
Brengt ge mij naar de gevangenis? vroeg
de ongelukkige, zoodra hij weder in het rijtuig
zat.
tostbaar eigendom is verwoest. Het Amerikaansche
oorlogsschip tCincinnati" is voor Barcelona aan-
gekomen. De bevelhebber er van meldde, dat de
opstandelingen in de stad alle leden van de burger
lijke en militaire overheid gevangen zetten.
Yolgens een bericht vaH de //Frankfurter Ztg."
uit New-York, heeft de Venezolaansche regeering
drie Amarikaansche stoombooten in beslag ga-
nomen. Dat zon al heel snugger wezen. Dan is
men juist aan het rechte kantoor.
Caracas, 16 Aug. De commandauten der voor
Puerto Cabello liggende vreemde oorlogsschepeu
van den Duitschen kruiser Falke, den Amerikaan-
chen kruiser Topeka, de Nederlandsche kanonneer-
boot Suriname hebben, in overleg met den
commandant van Puerto Cabello, voor 't gaval
dat de stad door de opstandelingen veroverd raocht
worden, het volgende vastgesteld De forten zullen
ret stadsgedeelte, waaria de eigendammen der
vreemdelingen gelegen zijn, niet beschieten met
den meesten nadruk wordt geprotesteerd tegen de
beschieting van dat stadsgedeelte door Venezolaan
sche oorlogsschepen. Een mogelijk bombardement
moet 24 uren te voren worden aangekondigd. De
vreemde oorlogsschepen behouden hun ankerplaats
en zijn bereid landgenooten aan boord op te nemen
ook zullen zij in geval vau nood wachttroepen
aan wal zetten tot besckerming der landgenootea.
De begrafenisplechtigheid van J. F. W.Conrad
te 's Gravenhage op jl. Zaterdag, getuigde van de
groote waardeering voor de persoonlijkheid van den
overledene en zijn werken. De algemeene begraaf-
plaats aan den Scheveningsche weg was gevuld
met een groot aantal vrienden en vereerders Hit
alle kringen. Noemen we slechts Minister Ber-
gansius als vertegenwoordiger der Regeering, de
oud-Ministers Pierson, Goeman Borgesius, Havelaar,
Lely, Roell en Jansen de oud-gouverneur-generaal
Pynacker Hordijk, de oud-voorzitter der Tweede
Kamer Gleichman, enkele Kamerleden, directeuren
en de algem. secretaris der Ned. Mij. ter bevordering
van Nijverheid.
Ontelbaar was bet aantal leden van het Kon.
institnut van ingenieurs, dat in den stoet ver-
tegenwoordigd was door president Leemans, het
lid van bet dag. best. Cluysenaer, en den alg.
secretaris H. A. van Sandick. Ook de voorzitter
van de Nijverheidmaatschappij, Jhr. Van de Poll,
van Haarlem, had in de volgrijtuigen plaats ge-
nomen. Voorts werden nog op het kerkbof op-
gemerkt deputation van vereenigiugen, enz.
Valstrekt aiet, antwoordde Corbin, altijd
even zachtzinnig. Wij gaan naar uw buis.
Om wat ta doen
Oua aan een kleinea maar onvermgdelijken
verm te voldoen. Een bezoek aan uw kamer
namelijk. En zich hcrinnerende hoe angstig Be
rard was geweest, dat zijn dochter in haar rust
gestoord zou werden, giug hij voortstsl u gerust
wij zullen niet meer drukte maken, dan ik zoo-
even gemaakt heb.
Zijn gevangene antwoordde niet. Hij maakte
zich zoo klein mogelijk in eeu hoek van het rijtuig
eu met wild starende oogen scheen hij in diep
gepeins verzonken te zijn. Hij beredeaeerde on
getwijfeld bij zichzelf, dat een ongehoorde samenlaop
van omstandigheden hem als het ware verpletterde
en dat hij verloren was. En hij zocht naar de
middeleu om zich te verdedigen, naar de woorden
die hij moest zeggen, naar de getuigen, welke hij
zou aanhalen om zich te redden uit den moeilijkea
toestand, waarin hij zich bevond, om ziju vrijheid
te herkrijgen en uit de handen van den beul te
blijven.
In het oogenblik toen het rijtuig, waarin zich
Berard, Corbin en twee rechercheurs bevonden,
voor perceel 40 in de straat Courcelles stil stond,
stapte ook de commissaris met zijn secretaris uit
de vigilante.
Men schelde. De commissaris maakte zich ba-
kend aan de portierster, die zich eerst krachtig
verzette tegen dezrn nachtelijken inval in haar
woning. Zwijgend en terueergeslagen ging Berarc
de personen voor in zijn kamer, aan wier bezoek
bij zich wel moest onderwerpen.
Vele palmtakken en bloemkransen werden op
de lijkkist neergelegd, waarvan een ter herinnering
van het door Conrad gepresideerde congres voor
openbare gezondheidsregeling.
Aan het graf werd door enkele vrienden gesproken.
le heer Leemans, voorzitter van het Kon. iustituut
van ingenieurs, herdacht de groote verdiensten
van Conrad voor dat genootschap, waarvan hij
voorzitter is geweest en eerelid was. Hij dankte
Conrad's dochters dat zij door hare teedere zorgen
let Conrad mogelijk hadden gemaakt zooveel voor
zijn land en velk te doen. CouTad werkte zoolang
let dag was. Zonder lijden is hij heengegaan en
zijne vrienden zullen hem in zijne kindereu her-
denken, terwijl het instituut hem nooit vergsteu zal.
Jhr. Van de Poll, voorzitter der Maatschappij
van Nijverheid, te Haarlem, huldigde Conrad als
gewezen voorzitter en eenig eerelid dier Maat
schappij, en herinnerde aan de hulde hem onlangs
te Utrecht gebracht. »Repos ailleurs" was ook
de leus van Conrad geweest en zijn lievelingswoord
tot auderen »maak 't kort," is op zijn einde toe-
passelijk geweest. Hij werd gespaard voor lang
ijden. Conrad gaf door zijn onvermoeiden arbeid
en onverflanwde belangstelling in alles wat de
welvaart van zijn land betrof een mooi voorbeeld.
Nadat de heer H. L. Boersma Conrad's belang
stelling in de ontwikkeling van den werkmansstand
lad herinnerd, ook blijkens zijn vonrzitterschap
van de vereeniging tot veredeling van het ambacht,
dankte de heer Van Vloten uit Amsterdam uamens
de familie.
Eenige Amsterdammers, waaronder de heeren
Van den Wall Bake, Middelberg, Dr. Vermeulen
en Paul den Tex, hebben zich tot een com missis
vereenigd om de generaals Botha, De Wet en
De la Rey bij hun konast hier te lande een
waardige ontvangst te bereiden. De commissie
zal hen begroeten aan den Hoek van Holland
allereerst zullen de generaals Amsterdam bezoeken,
op een der dagen van de volgende week. In de
Nieuwe Kerk zal een pleohtige dienst worden
gehouden, waar Dr. De Visser, Ds. Gispen en
de heer Bijleveld zullen spreken president Kruger,
de heeren Reitz, Leyds, Fischer, Wessels en
Wolmarans zullen daarbij genoedigd worden.
Verscheidene miliciens van de lichting 1897,
die voor herhalingsoefeniogen onder de wapens
zijn, hebben zich tot dsn Minister van Oorlog ge-
wend met verzoek om geldelijke ondersteuning
voor hun gezinnen, gedurendo den tijd dat zij
onder de wapens zijn. De Minister heeft daarop
beschikt, dat zij zich hadden te wenden tot H.
VIERDE HOOFDSTUK.
Na, evenals de inspecteur Corbin, de toebe-
reidselen tot het vertrek, door den verdachte ge
maakt, opgemer'kt te hebben, verlangde de commis
saris een blik te werpen in de boeken eu geschriften,
waarmede eeu koffer geheel gevuld was. Berard
was hem hierin behulpzaam.
Studies over de scheikunde, zeide de com
missaris, na verschillende titels gelezen te hebben.
Is dat niet naluurlijk, mijn heer, merkte
Berard op met een stem, waaraan hij tevergeefs
eenige vastheid trachtte te geveu, dat die boeken
in mijn bezit zijn Ik ben een oud-leerling van
de school tot opleiding van mijnbouwkundigen.
Tegenwoordig zonder betrekking, nietwaar
Tegenwoordig, ja mijnheer, maar ik ben
langen tijd werkzaam geweest aan het ministerie
van opeDbare werken.
Waarom zijt ge daar niet meer
Berard aarzelde een oogenblik en zeide eindelijk
Tengevolge van een verschil in meeniug
met mijn chef, ben ik genoodzaakt geweest ontslag
te nemen.
Houd aanteekening van deze verklaring,
zeide de commissaris, zich tot zijn secretaris
wendende. Br blijkt uit, dat de verdachte een
driftig man is.
Berard antwoordde niet.
In uw brief aan den prins, spreekt ge van
eene uitvinding, die u rijk zou moeten maken.
Wat is dat voor een uitvinding.
Berard had die vraag blijkbaar niet voorzien
Hij werd nog bleeker.
(Wordt vervolgd),
