Landbouwberichten.
Afschuwelijke moord te Bussum.
O v e i* bemesting.
VI.
bonden ftas, bad losgemaakt. Gelukkig deed de
koude nachtlucht het meisje ontwaken voor dat er
een trein gepasseerd was.
Een onderzoek in deze geheiinziunige zaak is
reeds ingesteld.
Een van de krijgsgevangenen in Portugal,
Eilip Pienaar, vroeger telegrafist in Transvaal schen
dienst, heeft in de lange dagen van zijn gevangen-
schap een relaaa geschreven over zijn wederwaardig-
heden in den oorlog. Ziehier wat hij in zijn boekje
van zijn eersle ontmoeting met De Wet zegt
Men stelde mij voor aan De Wet. Bij Louis
Botha, of eenigen anderen Boeren-overste verge-
leken, bood De Wet geen verheffenden indruk.
Zijn manieren zijn boersch, en zijn kleeding laat
heel wat te wenschen. Zijn taktloosheid, zijn
kortafheid, de gewoonte, welke hij heeft, om
telkens zijn tong tegen zijn verhemelte te drukken,
stTekken met, om zijn onloochenbare aautrekkelijk-
heid te temperen. Maar De Wet is in mime
mate schrander, als hij al onbesehaafd is. En nu
en dan heeft hij zijn waardigheid. Ik ben ook
overtuigd, dat, zonder De Wet en Steyn, met
den val vau Pretoria de oorlog gedaau zon ge-
weest zijn.
Wat is het geheim van De Wet's succes
Wei dithij heeft slechts den gedaehte de
onafhankelijkheid van zijn land?
Zeg tot hem ja maar als de Eugelschen winnen
dan antwoordt hij, in de rede vallend ja, maar
als de hemel valt
Zijn officieren kiest hij alleen op den grondslag
van hun welslagen, en op hen kan hij rekenen.
Als een zijner officieren een onjuist verslag op-
maakt, dan krijgl de ongelukkige aanstonds met
den krijgsiaad te doen.
Pienaar houdt zich overtuigd, dat, als De Wet
gevangen genomen werd de een of ander onder
zijn officieren bereid en bekwaam zou zijn om
zijn plaats in te ne-men. De Boeren voelen zich
alien in staat tot wat hun aanvoerders kunnen
wWij zijn alien gelijk," zeggen zij *en ieder
ander had het even ver alst(b. v.) Joubert kunnen
brengen." Maar tevens begrepen zij, dnt letterlijk
niets zoo kwaad kan, als twee of meer komman-
danten opeenschip. En daarregelen zij zich naar.
Een tragisch incident 'heeft zich te Loiret
in Frankrijk voorgedaan.
Er was een gala-diner op het historisch kasteel
van Sully, waar de graaf en de gravin Maximili-
aan van Bethune talrijte vriesden ontvangen.
Op het menu kwam vich voor met een saus,
waarin, door een nooldottige vergissing, de kok,
die niet bekend was op het kasteel, arsenicum
gedaan had, welke best em d wae om er ratten-
vergif van te ma-ken.
Alle gasten werden ongesteld en gebruikten
als tegeogif melk. Allen fcehalvede heer Bethune,
die, geea melk willende gebruiken, zich bepaalde
tot het drinken van lauw water.
Dit rniddel bleek onvoldoende en de ongeluk-
kige graaf overleed tengevolge van do vergiftiging.
De graaf van 'Bethune Sully was d-ertig jaar oud
en eerst onlangs in het h>uwelijk gelreden met
M"c de Lacarelle.
Een zeer iingewikkeid process over het
recht op Jsiuderen, dat de vraag, aan koning
Salomo ter oplosskig gegeven, in 't geheugen
terugroept, is aan de rechtbank te Bern voor-
gelegd. Een kleermaker, Meier, die .-drie jaar
geleden met eene Zwitserscbe trouwde, wilde
zich, aldus .stelt een Engelsch blad den stand
der zaken voor, van zijne vrouw laten seheiden,
daar zij geen kinderen kregen.
In het laatst van ihet vorige jaar gieg hij
voor zaken naar Duitsehland en ontving eenige
maanden later een brief van zijne vrouw. die
de vreugdevolle tijding behelsde van de geboorte
•van een kind. De vader gevoelde zich ower-
gelukkig en maa&te aanstalten oan terng te
keeren. Het kind stierf .echter spoedig na de
geboorte en de arme vrouw durfde dit niet aae
baar man te zeggen.
Zij plaatste dientengevcdge eene .annonce,
waarin zij om een pas gefboren kind vroeg
twee dagen later verscheen eene vron.w met j
een kind de koop werd gesloten en he*, kind
zou doorgaan voor dat van Frau Meier. De
man bracht aan zijne vrouw eenvluchtig betoek,
zag de jonggeborene en keerde in gelukkige
stemming naar Duitsehland terng. Kort ge
leden verscheen echter de ware moeder, betaalde
het vroeger ontvangen geld terug en eischte
haar kind weer.
In deze moeilijkheid geraakt, vroeg Frau
Meier in een advertentie weer naar een meisje
van zes maanden, waarbij zij precies aangaf
hoe dat er zou moeten uitzien. Tot haar groote
vreugde verscheen een vrouw met een kind,
dat zoo sprekend geleek op haar eigen kind,
dat men de beide kinderen voor tweelingen zou
liebben kunnen houden. Weer werd de koop
gesloten en Frau Meier had juist alle regelingen
getroffen, opdat haar eerste adoptief-kind naar
zijn moeder zou kunnen terugkeeren, toen dit
kind kou vatte en stierf.
De werkelijke moeder (no. 1) wilde dit echter
niet gelooven, hoewel men haar de doodacte
vertoonde. Zij maakte aanspraak op kind no.
2 en zwoer, dat dit haar eigen kind was. Om
het geval nog ingewikkelder te maken, eischte
nu ook de moeder van kind no. 2 haar kind terug.
Beloften noch bedreigingen werkten iets uit,
heiden maakten aanspraak op hetzelfde
kind. In haar vertwijfeling schreef Frau Meier
aan haar maan, biechtte alles op en vertelde
hem in welken vreeselijken toestand zij zich
bevond.
De echtgenoot kwam den volgenden dag
terug, sloeg geen geloof aan de geschiedenis,
die zijn vrouw hem vertelde en nam vrouw en
kind mee naar Duitsehland. Op aandringen
van haar man heeft Frau Meier nu ook aan
spraak gemaakt op het kind, en de rechter
moet thans beslissen aan wie der drie moeders
het kind toehehoort.
Aan het politiebureau te Madrid vervoegde
zich dezer dagen een jonge vrouw die met een
klagende stem een droevig verhaal deed. Zij
vertelde 25 jaar oud te zijn. Ze was op
15jarigen leeftijd in een uaburig plaatsje gehuwd
met zekeren Murcie, en daarna in Madrid komen
wonen. Maar al die 10 jaar was zij door haar
man opgesloten gehouden. Ze moest steeds verblijf
houden in een vertrek dat op een binnenplaats
uitkwam, en mocht nooit uitgaan. Wanneer ze
klaagde, sloeg hij haar, tot ze jn zwijm viel.
Zij en baar drie kinderen waren gekleed als
bedelaars en kregen juist geno g te eten om niet
om te komen. Hij had altijd den sleutel van
het vertrek bij zich, maar dien dag was hij in
slaap geval lea, en zij had toen den sleutel weg-
genomen, en was naar buiten, naar't politiebureau
geloopen.
Een onderzoek heeft de waarheid van haar
verhaal vastgesteld. De man is in hechtenis
gebraeht.
Kuitenfabriek. Nauwaluitende zijden kousen
maken alleen effect, als men iets heeft, oar er
in te doen en zoo komt het, dat de fabrikanten
van valsche kuicen te Louden, in verbaad met
de aanataande kroningsfeesten van koaing Edward,
op het oogenblik schittereude zaken maken.
Het beroep van valsche-kuitenfabrikant is in
Rngeland toch al winstgevend. Er wordt over
gezegd
,vVooral bij de nadering der vacanties gaan de
zeken goed. Alpenreizigere, jagers, golifapelerg,
wielrijders, antomohilisten, alien laten zichetevige
beenen maken, die de natuur geweigerd heeft,
bun te geven. Onder de goede klanten Hehooren
ook kamerdienaars, lakeien en koetsiers van
veornamen huize. Een paar mooie kuiten wordt
goed betaald."
Wreemde geneesmiddelen.
•Vreemde geneesmiddelen worden in Samoa
•gebruikt. Een man, die gedurende vele jaren
Jjiderule was geweest aan rheumatiek, Het een
hond des nachts dwars over zijn bed liggen,
wat tot resultaat had, dat de patient herstelde
en de hond stierf. Een prieater die door koorts
geteisterd werd, .werd genezen door een kat
als .bedgenoot. Flussy nam de .koorts over, maar
"werd er niet minder op. Ernstige hoofdpjjnen
raakte men kwijt door een fox-terrier aan het
hoolileind te laten liggen terwijl een sparre-
tak aan het hoofdeinde gezegd .wordt een zelker
geneesmiddel te zijn voor pijn in den rug.
Op Samoa ten miaste schijnen feovengenoemde
geneesmiddelen te ihelpen. Hiei noemt men
dat kwakzalverij.
Een leepe vogeL Een ma^, die te Berlijn
op kamers woonde boven een juwelierswinkel,
heeft, -op hoi gebracfel door de scbatten in zijn
nabijheid, een handige poging gewaagd om zich
meester te maken van een deel dier koetbaarheden.
Hij heeft in den vloer wan xijn kamer een luik
geuiRakt, groot genoeg om hem door te laten.
Op zekeren nacht toe« heeft hij de kalk van
't winkelplafond afgestooten en is langs een tonw
in den juweliersafgedaaltj, waar hij aiterst op
zijn gemak de kostbaarste .zaken, tot een waarde
van 300,iGft0 Mark bijeenzoeht en in een valies pakte.
Hij i« vervolgens lange het touw weer naar
zijn kamer geklommen en heeft daarop met het
noodige reisgeki de vlucht genomen. Hoe goed
echter het plan overlegd wae, het had den zwakke
zijde, en die werd zijn ongeluk. Door den weg,
langs welke hjj >ifl den winkel gekomen was, wist
tnen n.l. onmiddellijk wie de dief was, en't nanw-
ieurig signalenafttrL dat zijn hoe-pita van hem gaf,
deed hem in de val loopen.
In Hamburg, van waaruit hij zich naar Ame-
rika had willeu begeven, werd h«j gearresteerd.
,/Hebt gij een onderkomen vroeg Maandag
een Parijsche commieearis van politic aan een in
arrest genomen iudividu, dat door de agenten
op het bureau gebraeht werd.
,/Ja," antwoordde hij gliinlachend. ^Ik woon
gewoonlijk iri de gevangenis."
Hij verklaarde Jules Auguste d'Hairant te heeten
en geboren te zijn in het deparfcement van deSomme.
ffIk ben slechts 54 jaar oud," vervolgde hij,
,/maar ik heb reeds 78 veroordeelingen aehter
den rug, waarvan 3 wegens diefstal, dus meer
dan een veroordeeling per jaar. Ik ben een
philosoof. Waarom werken, zeg ik, als men
zeker is dat de justitie steeds gereed is u te eten
te geven en een onderkoinen te verschaffen."
En de justitie zond hem weder naar de gevangenis
in afwachting van de 74ste veroordeeling.
Een oude landlooper is dezer dagen in het
gasthuis te Avignon na afschuwelijk lijden be-
zweken.
Met nog drie andere zwervers bewoonde hij
een hut in een bosch nabij genoemde stad, in
welke hut zij 's avonds een houtvuur brandden,
om er vervolgens den nacht door te brengen.
Het schijnt nu, dat hel lichte houtwerk van de
hut, tijdens hun slaap met het vuur is in aanraking
gekomen, want op zekeren nacht ontwaakten de
mannen in een vlammenzee.
De drie jongeren wisten zich spoedig te redden
en kwamen er met lichte wonden af, de oude
echter wisten zij eerst na veel moeite uit de
vlammen te redden, zoodat hij bij zijn aankomst
in het hospitaal al stervende was.
Dokter Resal te Dompaire in Frankrijk,
hoorde op een avond toen hij zich met zijn echt-
genoote reeds ter ruste had begeven, leven in
de vestibule van zijn huis. Ongewapend begaf
hij zicb naar beneden om te zien wat de oorzaak
van 't geraas was. In de vestibule werd hij
toen aangevallen door twee inbrekers en met
bijlslagen en messteken gedood.
De schurken schijnen na hun gruwelstuk de
woning niet verder binnen te hebben durven
dringen, althans, zij hebben onmiddellijk de vlucht
genomen.
De vrouw van den dokter, die toen haar man
niet terugkeerde ook naar omlaag kwam, vond
zijn in bloed badend lijk.
De politie zocht de misdadigers, smtrent wie
geen enkele aanwijziging bestaat, vergeefs.
Woensdagnacht is te Bussum een meisje,
nauwelijks 15 jaar oud, Mina de Leeuw geheeten,
op laaghartige wijze vermoord.
De kastelein Speller, die eene herberg houdt
in de Kapelstraat, begaf zich Dinsdagavond met
zijne vrouw naar Laren, deels voor zaken, deels
om bloedverwanten te bezoeken. Hij liet in zijne
woning zijne drie jonge kinderen, vau welke het
oudste ongeveer 6 jaar kan zijn, achter onder de
hoede van zijn nichtje Mina de Leeuw. Buiten-
dien kwam een vriend, Van Someren, een oog
houden op de zaak. In de woning bevond zich
ook een zekere J. v. d. Heisteeg, een SOjarige
vrijgezel, die bij Speller in den kost lag, nu en
dan in de zaak hielp, maar overigens niet veel
anders deed dan zich bedrinken.
Van Someren ging omstreeks middernacht naar
huis, na de zaak gesloten te hebben. Een half
uur later meldde v. d. Heisteeg, de commensaal,
zich bij de politie aan, zeggende dat hij Mina
de Leeuw vermoord had. Eerst meende men dat
hij in dronkenschap raaskalde, maar spoedig bleek
het misdrijf maar al te waar te zijn. Men vond
het meisje in de slaapkamer der drie kinderen,
onder wier oogen de moord dus is gepleegd,
voorover op de knieen liggen met eene diepe
wonde achter in den nek. Het bebloede mes
waarmede de misdaad is gepleegd lag op den
vloer bij het lijk. Het hoofd van het arme
meisje is zoo goed als van den romp gescheiden.
V. d. Heisteeg is natuurlijk in arrest gehouden.
's Nachts omstreeks half e'en hoorde de lan-
taarnopsteker, toen hij het cafe passeerde, luid
kindergeschrei, doch meende dat het een kind
was, dat een berisping had ontvangen.
Het oudste kind wijst V. d. Heisteeg als de
dader aan, en voor zooveel men uit het voorloopig
verhoor kou opmaken, moet sexueele drift den
verdachte tot het afschuweljjke misdrijf hebben
geleid.
Nader wordt gemeld
Nadat omstreeks een uur de rechtercominissaris,
belast met de instructie van strafzaken, Mr. C.
van der Zweep, en de substituut-griffier Mr. D.
Frees te Bussum waren aangekomen, werd het
gerechtelijk onderzoek aangevangen en de verdachte
Heisteeg weder in verhoor genomen. Tegen kwart
over drie uur verliet de moordenaar, geboeid,
bet bureau van politie in de Raadhuisstraat, be-
geleid door tien dienaren van politie, om naar
de woning van Speller gebraeht te worden, ten
einde met het lijk te worden gecoufronteerd.
Natuurlijk waren er massa's menschen op de been
en keek Heisteeg- met een angstig gezicht in
het rozid.
Om vier uur kwam een tentwagen met twee
paarden bespannen voor de woning in de Kapel
straat en werd het lijk van het vermoorde meisje,
dat inmiddels was gekist, door twee politieagenten
daarin gedragen. Het stoffelijk overschot werd ]>er
as naar Amsterdam vervoerd, om in het Wilhel-
mina-Gasthuie gerechtelijk te worden geschouwd.
Om de menscheD, die zich bij honderden in de
Kapelstraat bewogen, gedurende den tijd dat
Heisteeg zich met het parket in de tapperij be
vond, op een dwaalspoor te brengen, verliet men
omstreeks kwart voor vijf uur het huis aan de
achterzijde, om, over een bouwterrein gaande, zich
weder naar het politiebureau te begeven.
Niet zoodra oemerkte het publiek dit, of alle
toeschouwers liepen zoo hard mogelijk de Raad
huisstraat in men gilde, joelde, schreeuwde, er
werd ontzettend opgedrongen, steminen verhieven
zich /./slaat hem dood", er werd van uit het pu
bliek met steenen gegooid en het scheelde maar
heel weinig of de moordenaar was door het volk
uit de handen van de politie ontrukt, gelukkig
was men juist voor het politiebureau gekomen
en werden onmiddellijk de hekken gesloten. Op
den terugweg liep de moordenaar met ter neer
gestagen oogen, blijkbaar zeer onder den indruk
en was bizonder bleek. Verschillende goederen
zijn nog door de politie in beslag genomen, die
in de woning van Speller werden gevonden.
Ook heeft Heisteeg zich in het politiebureiu,
nadat hij zich had aangegeven, moeten verklee-
den, omdat op verschillende kleedingstukken die
hij aan had bloedsporen waren.
Aangaaude den moord kan nog worden mede-
gedeeld, dat het misdrijf heeft plaats gehad in
de kamer achter de tapperij en niet zooals aan-
vankelijk gemeld is, op een der bovenkamers.
Toen tegen twaalf uur zekere P. J. van Someren,
die vanaf des avonds zeven uur in de tapperij
had bediend, het voornemen te kennen gaf aan
Heisteeg om te sluiten, gaf de laatste hem ten
antwoord ^Nu dan ga ik ook maar naar bed",
en verzocht aan Wilhelraina de Leeuw of zij eeu
boterham voor hem wilde klaar maken.
Van Someren is kort daarop vertrokken en al
zeer spoedig na zijn vertrek moet het vreeselijke
drama zijn afgespeeld. Het blijkt thans, dat de
beide kindertjes van Speller de geheele treurige
geschiedenis hebben medegemaakt, vooral het
zevenjarig zoontje moet een kordaat kereltje zijn.
Op zijn verhaal afgaande moeten Heisteeg en het
meisje eerst gestoeid hebben Mina is toSh de
kamer uitgeloopen naar de tapperij en vervolgens
de ktuken binnengegaan. Aldaar heeft hij haar
aan de rokken naar de slaapkamer getrokken,
tegen den grond geworpeu en met het broodmes,
waar het arme wicht nog even te voren voor haar
belager een boterham had gesneden, de doodelijke
wond aan de rechterzijde van den hals toegebracht.
Het meisje dat nog korte rokken droeg en het
haar los op de schouders liet hangen, moet met
voorbedachten rade, althans niet bout portant",,
zijn gedood. In de wonde is geen enkel haar
gevonden, zoodat het vermoeden voor de hand
ligt, dat de moordenaar eerst het hoofdha&r uit
den hals heeft weggestreken, alvoreus tot den
moord over te gaan.
Het zevenjarig venfje heeft nog een »t,ok ge
nomen en daarmede naar Heisteeg geslagen het
Gjarig meisje moet erbarmelijk gehuild hebben
(dit zal waarschijnlijk op het oogenblik geweest
zijn toen de lantaarnopstoker voorbij kwam), beide
kinderen zijn door den moordenaar, na het vol-
brengen var. zijn misdrijf, nog in bed gelegd, het
knaapje had bloedsporen aan de beentjes, veroor-
zaakt doordat hij met bebloede handen was aan-
gepakt.
Meermalen kwam het vermoorde meisje ten huize
van Speller en heeft aldaar dan ook Heisteeg
vroeger wel meer geziennooit moet er echter
sprake van geweest zijn dat hij zich tegenover
haar met minder goede bednelingen heeft uit-
gelaten. Volgens verklaring van verschillende
personen, die hem in den laten avond gezien
hebben, was hij volstrekt niet dronken, al mag
niet ontkend worden dat hij een borrel op had,
't geen trouwens schier elken dag het geval was.
Op order van de politie is de tapperij den
geheelen dag gesloten geweest, ook al omdat in
den loop van den middag op last der justitie door
d n fotograaf Heyller, eene fotografie moest worden
genomen van de verslagene.
De houding van den verdachte is sedert dat
hij door het parket in verhoor is genomen uiterst
brutaal. Thans ontkent hij alle schuld, en geeft
voor, dat hij thuiskomende het meisje vond,
badende in haar bloed, en toen onmiddellijk naar
het politiebureau is geloopen om aangitie van
zijn bevinding te doen. Hij wil het thans doen
voorkomen alsof Van Someren den moord zon
hebben gepleegd, doch en door zijne aanvankelijke
bekentenis, en door de verklaring van de beide
kindertjes en uit het feit, dat de lantaarncpsteker
omstreeks half een heeft hooren schreeuwen, en
op dat tijdstip wel Heisteeg, maar Van Someren
niet in het huis was, zal zijn momenteele houding
hem weinig baten.
De baeterien vervormen de stikstofverbindingen
tot zoogenaamde salpeterstikstof en maken ze dus
gereed voor het gebruik. Maar bedoelde bac-
terien moeten voor bare moeite ook iets hebben.
Ook zij leven en hebbeu voor hare levensver-
richtingen natuurlijk voedsel noodig. En grooten-
deels wordt dit onttrokken aan de door haar zelf
te verwerken stikstofverbindingen. Zoo komt het
dat de hoeveelheid stikstof, die in de een of
andere meststof wordt aaogetroffen na de omzetting
in salpeterstikstof niet meer in haar geheel zal
worden teruggevonden. Laten we aannemen, dat
er in eene hoeveelheid van 1000 K.G. stalmest
5,2 K.G. stikstof zit. Wordt nu die mest
ondergeploegd, dan zal die 5,2 K.G. nooit in
haar geheel aan de planten ten goede runnen
komen. Want voor ze opneembaar is, moeten
de 'oacterien aan 't werk en deze gebruiken een
deel voor zich. Dit geldt natuurlijk voor alle
stikstofhoudende meststoffen, behalve voor chili-
sal peter. Want hierin behoeft de stikstof niet
gewijzigd te worden.
Maar met zwavelzure ammoniak is't niet anders
dan met stalmest en hoorumeel en guano of wat
dan ook. Bij geen van alle kan de aanwezige
stikstof geheel en al ter beschikking van de planten
komen. Daafom is het ook niet goed, op de
aangegeven percenten stikstof in deze of gene
meststof al te veel te blijven staren, want waar
'top de resultaten van de gebruikte mest aankomt,
is het de stikstof, die overschiet na de omzetting
in salpetermest, waarmee we moeten rekeneii.
