A1 g 6 m e n
Hieuws- en Advertentieblad
2eeuwsch*VUanderen.
Aanbesteding.
Y 0 o r
No. 4161,
Dinsdag 10 December 1901
41e Jaargang.
Binnenland.
B11 BBHTBB A A D.
Engeiand en de Z.-A. Republiek.
aanbesteden:
LAURA'S HUWELIJK.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
I. Het bouwen van een WOONHUIS
voor dakloozen op den dijk, tusschen
den Cats- en den Zuidlandpolder.
II. Het leggen en verleggen van kei-
bestratingen, het maken van nieuwe
klinkerbestrating, het leveren van
4200 stuks greskeien 13bij20c.M.
en 12000 stuks lessinesche keien
10 bij 16 c.M. en verdere bijko-
mende werken, in drie perceelen,
en in massa.
g
FFOII^LBTON
TUB IEUZESSCHE COIIRAKT.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Yoor Amenta 1,82*.
Men abonneert zich bq alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
aDVIRTENTIJSN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe apgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie ward!- dt {trip
slecbts t w e e m a a 1 berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
vlrin. P. J, til OK I1SDH tm Ter Heacrn
Pit Mad TWtUrt W«en.d»g- en Vwljilngnvond, ■Itgeson.lerrt op FeejWasen, b J l-T
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat Op en bare Vergadering van
den Gemeenteraad is belegd tegen l»oiidfrilaK den U
Pecember ItHIl, des voormiddags te 10 ure.
Ter Neuzen, den 9 December 1901.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
Burgemeester en Wetbouders van TERNEUZEN,
fcullen op Maandag, 23 December 1901, des
namiddags ten 3 uren, ten stadhuize, in bet
openbaar
De bestekken en voorwaarden liggen vanaf
heden ter Gemeente-Secretarie alhier ter lezing,
en zijn tegen betaling van 0,25 per stuk ver-
kriigbaar. T
De aanwijzing heeft plaats, voor bet onder
genoemde werk, den 17 December a. s. voor
middags 10 uur, en voor de werken vermeld
onder II, denzelfden dag 's namiddags 2 uur,
sameukomst in het Raadhuis.
Ter Neuzen, den 9 December 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
Zal er in Engeiand een nieuwe liberale partij
komen, krachtig zich verzettend tegen het re-
.eerbeleid van een Chamberlain en een Milner?
En zal RosebeTy de leiding daarvan op zich
nemen
Dat er werking is onder de liberale groepen
is op de reeds vermelde sameukomst te Derby
gebleken. Daar is duidelijk uitgesproken, dat
men genoeg had van de liberaleu, die eenerzy.ls
den Boerenoorlog afkeurden en toch anderzijds
Chamberlain,s en Milner's politiek steunden. Men
wilde een partij, die oprecht en met kracht pleitte
voor het voeren van ernstige en eervolle vredes-
onderhandelingen met de Boeren. Er moest een
gevolmachtigde regeeringscommissares naar Zuid-
Afrika gezonden worden, die daar van het koloniaal
bezit van Engeiand redden kon wat er nog te
redden was.
En Rosebery? Op het laatst gehouden feest-
maal ter eere van den prins en de prinses van
Wales, noemde hij zich een vriend van den
minister van Kolonien, En Chamberlain was er
dankbaar voor, dat Rosebery hem, ondanks alle
verschil van gevoelen, tot zijn vriend rekende.
Maar het diner, waar de prins aanzat, was geen
geschikt terrein voor een kamp misschien heeft
Rosebery zich hoffelijker uitgedrukt dan hij 't
meende," misschien is er iets te verwachten van
hem.
Er verandert zooveel in Engeiand. Dat heett
Baden Powel ondervondeu. De held van Mafeking
is allesbehalve populair meer. Nu hij de volgeude
week naar Zuid-Afrika teruggaat met zijn pas
gevormde politiemacht, zijn vele militaire autori-
teiten erg blij, dat hij maar weer gaat. Ondank
is 's werelds loon, maar de gang van zaken in
Zuid-Afrika is ook niet erg geschikt om popu-
lariteit van langen duur te vestigen.
Baden Powell zal met zijn politiemacht althans
zoo was het eerste plan te Pretoria domicilie
kiezen. Wellicht kan hij, door de Kaapkolonie
trekkeud, daar meedoen aan het opkommandeeren
van de 1000 paaiden, die de kolonisten moeten
opbrengen. Als men nagaat, hoeveel paarden de
Engelsehen verslijten, is het toch wel een wouder,
dat de Boeren nog too goed bereden zijn, want
paardenaanvoer zullen ze heel weiuig krijgen.
Geen treffender bewijs, zou men zeggen, dan wat
oordeelkundige behandeling vermag.
In de Kaapkolonie is trouwens meer te doen
dan paarden opvangen. Het Westeu, de omtrek
van Calvinia, is weer eens bezocht door de Boeren,
en generaal Stephenson heeft, met het oog daarop,
zijn hoofdkwartier gevestigd te Clanwilliam, niet
ver van de Lambertsbaai. Overigens schijnt het
militaire bsstuur in de Kaapkolonie minder te
Vrij bewerkt door Amo.
Zij brak heftig af en streek met de hand over
het voorhoofd, dat nu ijskoud was. Zij geloofde
in den winter te veel geleden te hebben.
Liever vroeg Klaus spottend.
,,Je zult het zien Je weet het
^Ik zou het willen hooren 1 Je gaat bij alien
sis een toonbeeld van bevalligheid en goeden smaak
door."
„Ik Hoe dwaas 1'
Klaus trad op hair toe en greep haar pols.
„Zeg aan jouw vrieuden, dat Klaus Brinkman
nog vast op zijn voeten staat, zelfs wanneer bij
een fabriek laat varen die voor de concurrence
bijna niets geeft en wier mager gewin hij zelf
nog met twee anderen moet deelen, met die daar-
over waarmee jij, zooals ik wel bemerkt heb,
toch weer heimelijk omgaat. Zeg hun ik breng
de fabriek tot liquidatie, omdat het een te mager
been gewordeu is om daaraan met nog twee aan
te knagener zal belachelijk weinig voor hen
overblijven. Het ontslag van den jongen heer
die zich zoo lang als mogelijk is vastgeklemd had,
is nu zeker, ofschoou ik hem ecu gerechtelijk
ouderzoek bespaardegeen officier zal met hem
willen dieneu, zelfs in de provmcie met. Ik, als
zijn broer, wilde bij het gerecht tegen hem op-
treden, en de verdenking blijft dus nu toch op
op hem rusten. Van het huwelijk van zijn zuster,
worden. De districtskommandanten zijn tenminste
vervangen door de magistraten, die nu, onder
toezicht van de militaire overheid, de krijgswet
zullsn uitvoeren.
In het zuidwesten van de kolonie is een
detachement van het 13de regiment hosiers in
botsing gekomen met de Boeren, ten noordwesten
van Pakhuis (dit ligt ten noordoosten van
Clanwilliam). De Engelsehen hadden 3 gewonden.
De „Times" verneemt uit New-York, dat acht
Engelsche transportschepen te Nieuw-Orleans zoo
snel mogelijk geladen met paarden en muildieren.
In de laatste drie maanden hebbsn deze ver-
schepingen alle records van dien aard geslagen.
De Engelsche agenten zoeken in het westen met
toeuemenden ijver naar meer dieren, hetgeen hier
beschouwd wordt als een teeken, dat het einde van
den oorlog verder verwijderd is dan de Engelsche
regeering wil toegeven.
Uit Pretoria wordt van 5 dezer aan de „St»n-
dard" geseind De Boeren beginnen weer teekenen
van leven te geven.
Verschillende kommandos staan weer in de
Oranjerivier-kolon'e gereed, waaronder een groote
troep, die naar men denkt door De Wet wordt
aangevoerd.
Viljoen wacht met 400 man de gebeurtemssen
af ten noordeu van den Delagoabaaispoorweg, op
eenigen afstand van Belfast.
Beijers trekt zuidwaarts naar Sandrivierpoort,
bl\jkbaar met de bedoeling zich ten westen van
Warmbad met Badenhorst te vereenigen.
In het oosten van den Vrijstaat wordt het
weer roerig. Daar worden de operaties hervat
door nieuwgevormde kommando s en men zegt, dat
generaal De Wet het bevel voert over hen. De
„Morning Post" weet zelfs, dat De Wet 1400
man onder zich heeft.
Kolonel Rimington zette een van deze kom-
mando's na. De Boeren ontsuapten aan zijn
hoofdmacht en vielen zijn konvooi aan. Het
escorte kon den vijand echter zoo lang op een
afstand houden, dat kolonel Rimington gelegenheid
had terug te keeren, waarop de Boeren op de
vlucht werden gejaagd.
Voor het konvooi „a narrow escape blijkbaar.
Luitenant Swains, van de Yeomanry, is bij
Kroonstad verdronken, toen hij trachtte de rivier
over te stekeu. De sterke stroom lichtte hem
nit 't zadel.
in de Vrijdagavond voortgezette behandeling
der Staatsbegrooting in de Tweede Kamer werd
hoofdstuk I goedgekeurd.
Bij hoofdstuk II (Hooge collegien) weuschte
de heer Helsdingen, opdat de Jeden in staat
werden gesteld naar behooren hun functie uit te
oefenen, vrij of goedkooper vervoer per spoor voor
de Kamerleden.
De Minister van Financien oordeelde, dat de
Grondwet inwilliging niet toelaat.
Hoofdstuk II werd aangenomsn, nadat de
Minister van Financien aan den heer Pijnacker
Hordijk, die besproken had de positie van de
beambten aan de departementen van Algemeen
Bestuur, vsrzekerd had, dat de bezwaren ernstig
zullen worden overwogen.
Bij de algemeene beschouwingen over hoofdstuk
III (Buitenhndsche zaken), ill de zitting van
Zaterdag, oordeelde de heer De Visser de gevangen-
neming en gevangenhouding van de 2e Roode
Kruis-ambulanee in strijd met de daaraan door
de Conventie van Geneve verzekerde onzijdigheid
en onsehenbaarheid en betreurde dat in de Memorie
van Antwoord niet ook rapporten van Hollandsche
zijden, vertrouwbaarder dan de Engelsche, waren
opgenomem
Tegen de niet-naleving der Conventie door
Engeiand, zou door ons bij de andere mogend-
heden, die deze mede-onderteekend hadden geageerd
kunnen worden.
Ook de heer Seret teekende protest aan tegen
de voorstelling, van Engelsche zijde gegeven van
deze zaak; in die voorstellingen,.zonder behoorlijk
onderzoek en gstuigenverhoor gegeven, stelde hij
geen vertrouwen en daarom drong hij er op aan,
dat onze Regeering bij de Engelsche een onderzoek
zou uitlokken of de zaak voor het Hof van. Arbi
trage brengen, dan wel aan onzen consul te
Colombo een zoodanig onderzoek opgedragen.
De heer De Ram wees op den nadeeligen
invloed op onzen uitvoerhandel van de voor-
gestelde Duitsche tariefsherziening en drong op
maatregelen aan bij onze Regeering om de nadeelige
gevolgen daarvan te keeren.
De heer Ferf drong aan op grooter activiteit
van onze Regeering ten aanzien van de openstelling
der Duitsche grens die voor onzeu uitvoer vaB
vee en vleesch tlians gesloten is.
De heer Van Kol wenschte, dat onze Regeering
de groote mogendheden op de gruwelen in Ar-
dat verwende schepsel, zal ook niets komen wat
zal er dus van hen worden, wanneer hun slechts
een kleine rest van het vermogen overblijft, na-
tuurlijk verondersteld, dat hun niet het verduisterde
vermogen van vader als plechtanker blijft, waarmee
de jonge heer zeer vermoedelijk zijne schulden
betaald heeft. Zeg hun dat, daar je toch in ver-
binding met hen staatBij een andere gelegen
heid zullen wij nog over wat anders spreken.
Vandaag heb ik er geen tijd voor
Hij liet hare hand los, en zonder verder naar haar
om te zien, verliet hij de kamer.
Laura stond daar als verstijfd. Zij had hem
kunnen terugroepen, want zij wilde ook spreken
maar de bedreiging die hij had uitgesproken, had
haar voor dit oogenblik van hare tegenwoordig-
heid van geest beroofd, hare vroegere verhouding
tot hem veranderd. Zij was hem tot nu toe met
onveranderlijke kalmte te gemoet getreden en haar
levensmoed had zij in de gezelschappen buitenshuis
weten te behouden.
,Brutaalfluisterde zij. „Over wat anders
Ik voel mij vrij van ieder verwijt, maar hij
zoekl." Zij drukte de hand tegen het voorhoofd.
„Hij was te kalm, te zeker, dan dat bet waar zou
zijn, dat hij geru'ineerdZij schrikte voor
het woord. „Mijn afkeer voor hem groeit aan tot
haatAnders draaide hij weer bij wanneer hij driftig
geweest was; zelfs vergat hij, wat hij mij als
vrouw schuldig is, en vertoonde zich van een
kant, waartegen ik ongewapend ben. En toch
zou ik het niet zijn, wanneer er mij nog aan ge-
legen was, maar de vrouw te zijn van een
Nooit! Hij lachte er zelf om, dus Wie
zou hem gezegd hebben, dat ik daarover
Ik had medelijden met het arme meisje, toen ik
haar ontmoette. Zij klaagde, dat hij haar afge-
wezen had, toen ze hem had willen bezoeken
ik was niet thuis; zij kwam van den voogd.
Klaus beknibbelde haar zoo met het geld, dat zij
nauwelijks nog kunnen bestaaner is niets in
kas, had hij haar laten zeggen. Tante Polda moet
reels geld geven voor de huishouding.
Had Laura aanvankelijk den afkeer van haar
man tegen zijne bloedverwanten eenigszins gedeeld,
thans nam zij partij voor deze, als hare natuurlijke
bondgenooten tegen Klaus. Zij had Fransje
heimelijk bezocht; Klaus was dit te weten ge
komen door wie Zij verdacht hare kamenier
op Jean's trouw verliet zij zich, zij had daar be-
wijzen van.
Maar het ontbrak haar nu aan belangstelling
voor anderen. Wat meende hij met dat andere,
waarvan hij bijna dreigend sprak De scheiding
Tot nu toe had hij aan den leiband geloopen
nog maar sedert kort toonde hij haar opzettclijk,
dat zij hem onverschillig geworden was, en dit
krenkte haar, de mooie vrouw, dit moest zij hem
betaald zetten. Het woord scheiding was reeds
tusschen hen gevallen toen hij haar nog beminde
wanneer het weer werd uitgesproken, zou het zwaar-
der wegen dan toen. Het samenleven met dien man
was haar onverdraaglijk. Zij zocht hem te ont-
vlieden, zooveel zij kon maar daardoor werd het
leven in huis onhoudbaar. Echter was in uren
van rust bij haar een vraag opgekomen, die ernstig
moest overwogen worden.
Maar daar was deze morgen niet de rechte tijd
voor. Wilde zij hem weer voor zich winnen?
Dit was de eerste en gewichtigste vraag. Hij was
zwak zij behoefde slechts rnooi te zijn, om hem
weer aan hare voeten te zien. Eene schoone
vrouw behoeft haar man slechts te overtuigen
dat het aan hem ligt, gelukkig te ziju en weer
vrede in huis te hebbenzij vroeg zich echter
reeds lang af, hoeveel haar zoo iets nog waard
was en hoe hoog ds prijs daarvan voor haar zou
zijn. En die pnjs scheen voor haar trots te
duur. Als mensch had hij reeds de achting ver-
loren door ziju optreden tegen zijn broer, en nu
had hij dien ook als handelsman verlorendat
had zij vandaag ondervonden. Maar eindelijk
moest zij tot een besluit komen.
Dikwijls had zij gedureude de laatste helft van
den winter hetzelfde gedachtmaar wanneer zij
daarbuiten sneeuw en ijs zag, had haar hart voor
een besluit teruggebeefd. Zij had van haar ver-
stand en van haar geduld het uiterste gevergd
om haar bestaan draaglijk te maken, want zij had
hem leeren kennen in elke uiting van zijn mindere
tot wellust geneigde catuur doch hulpeloos als
zij was, en denkend aan de ontberingen in hare
kindsheid, aan haar arme moeder, had zij tijd
zoeken te winnen. Niet van zins om een marte-
lares te zijn of te worden, had zij verstrooiing in
gezelschappen gevonden maar in den laatsten
tijd bezocht hij dikwijls de cafe's en ontving in
zijn huis gezelschappen die haar niet bevielen,
en nu hij vandaag z6o tegen haar optradw zag
zij zich tot het uiterste gedwongen.
Om hem te overtuigen dat zijn naijver op Fel-
lenthin dwaas was, had zij dezen verzocht, ter
wille van den huiselijken vrede, wat meer op een
afstand van haar te blijven, en hij had haar dit
met een afscheidskus op de hand belootd, wanneer