A 1 g o m e e a
Nieuws* en Advertentieblad
voor
2eeuwsch*yiaanderen,
SIUT HICQLAAS-ETALAGE, GQEDKOQPE WIHKEL, Hoordstraat 0 77, TER HETOT,
Hinderwet.
No. 4159.
Donderdag 5 December 1901.
41® Jaargang.
Bsaosming Isdea
Commissi8?aa_?abrieage.
Engeland en de Z.-A. Repnbliek.
LAURA'S HUWELIJK.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
FEUILLETON
37) ■r<
TER NEUZEN, 4 December 1901.
TER KECZEKSCHE (OIRAYT.
Per drie maanden binnen Tei Neuzen f 1,—Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82*.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Bneven-
bushouders.
ADV ESTENTlSN
Van 1 tot 4 regela 0,40. Voor elken regel meer 0,10,
Bij directe opgaaf van driemaal plaataing derzelfde advertentie wordt de prjj'
slechts tveemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
Uit blad .eraehljnt jHanailai;-, Wo«na<l»g- en irijdaaavood, ivltgeaonilerd op Kfi-.tdwum, h'J 'it- Kir.na
tin UK tAKUH tt- T». Weazen.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN brengen
ter kennis dat door hen, bij besluit van 2 December 1901,
vergunning ia verleend aan J. BEUN te Ter Neuzen en
z'yne rechtverkrijgenden tot het plaatsen van een electriwclie
motor in zijne wagenmakerij, staande in de Grennlaan
wijk K no. 25, kadastraal sectie C no. 3909. teneinde de
daar aanwezige boor- en zaagmaehines daardoor in working
te brengen.
Ter Neuzen, 2 December 1901.
Burgemeeater en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN maken
bekend dat door den Gemeenteraad in zijne zitting van 28
November 1901 tot leden der Commissie van Fabricage in
deze gemeente, voor het jaar 1902, zijn benoemd de heeren
A. VISSER, C. VAN DER HOOFT, P. A. VAN DE
VELDE en A. C. N. GRENU.
Ter Neuzen, 2 December 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
J. L. OOSTERHOFF, Secretaris.
Engeland wil bl ijkbaar een eind maken aan
de mogelijkheid, dat de Boeren van buiten af
versterking krijgen. Wat er over Duitsch Oost-
Afrika binnensluipt, is moeilijk te weren, maar
de overtuiging schijnt te bestaan, dat ook over
de Engelsche havensleden krachten aan de Boeren
toevloeien. Daarom is nu officieel verkondigd,
dat, met het oog op de Krijgswet, het aan nietnand
na Jauuari veroorloofd zal zijn, de Kaapkolonie
of Natal binnen te komen, zonder specialen pas.
Ieder, die een pas verlangt, zal de bewijzen moeten
overleggen, dat hij tenminste 1200 bezit of in
staat is op andere wijze in zijn onderhoud te
voorziendat het doel van zijn reis niet ver-
dacht is, en dat bij niet gedeporteerd of als on-
vermogende uit zijn land gezet is.
De onderdanen van vreemde mogendheden
kunnen, met inachtneming van de bovengenoemde
voorwaarden, paspoorten verkrijgen van de res-
pectievelijke gezantschappen te Londen. Aan
houders van deze paspoorten wordt daardoor al-
leen verzekerd, dat het hun veroorloofd zal zijn
in Zuid-Afrika aan land te gaan, geen waarborg,
dat zij het binnenland zullen mogen intrekken,
gegeven.
Er bestaat dus veel kans, dat de pashouder in
een der havensteden wordt aangehouden.
Met dezen voorzichtigheidsuaaatregel is niet
geheel te rijtnen, wat Gordon Sprigg, de Kaapsche
premier te Kaapstad, in een rede heeft beweerd.
Volgets hem ging de toestand dagelijks vooruit
en werden vijand en rebellen geleidelijk afgemat.
't Kaapsche leger bedroeg nu te velde 18,000
man en drie kwarl daarvan was bereden. De
lasten waren natuurlijk zwaar en men zou een
aanzienlijke leening moeten sluiten, maar de
vooruitzichten waren volstfekt niet ontmoedigend.
Nu, dat beweren de Boeren haast even sterk
als de Britten, en 't is altijd een troost, een
mooi vooruitzicht te hebben, wanneer het bestaands
niet erg voldoet.
Engeland vaardigt nu in Zuid-Afrika procla-
maties uit, om de wetten van Transvaal op te
heffen. Zoo is bet houden van dobbelinrichtin-
gen verboden en nog een aantal wetlen
betreffende het Hooge Gerechtshof, den Tweeden
Volksraad, enz. zijn vervallen verklaard.
Negen Boerenleiders zijn weer levenslang
verbannen.
De Boeren hebben in den nacht van 28 Nov.
een groote poging gedaan om den spoorweg ten
westeu van Middelburg 07er te steken. Daar
men er de lucht van had gekregeu, waren een
gepantserde trein en de blokhuizen in gereedheid
gebracht. Eene kieine afdeeling van de Boeren
voeide een scbijnbewegiug uit om de aandacht
van de hoofdmacht af te leiden, maar deze laatste,
200 man sterk, werd teruggedreven, na, zooals
men kon opmaken, aanzienlijke verliezen geleden
te hebben.
De „Times" bevat een telegram uit Pretoria
30 Nov. meldendeDe Boeren in de
Fry bewerkt door Amo.
Otto staarde voor zich, langzaam de beteekenis
dezer woorden begrijpend.
„U zijt geen landhuishoudkundige, mijnheer
Von Schimmelpfeuuig U moest het echter bij
de tegenwoordige slecbte omstandigheden dubbel
zijn. Een voorbeeld vergeef het mij, ik meen
bet goed kon u nemen aan uw neef, die,
toen hij inzag dat hij met de inkomsten van zijn
klein landgoed niet de uitgaven van een officier
bestrijden kon, de sabel aflegde en zich geheel
aan het bestuur van dit goed wijdde."
Ja, jaIk ken die droogpruimer well wilde
Otto zeggen, maar hij zweeg. Dat hij geen
landhuishoudkundige was wist hij zelfzijn vader
zaligrr, die kolonel van een cavalerie regiment
geweest was vodr de goederen hem ten deel
vielen, had hem alleen geleerd een flink soldaat
te zijn. Echter wilde hij de woorden van deu
bankier eens ernstig overdenken, wanneer de
man hem maar dezen morgen met rust liet 1
Met een zwaar hoofd bedankte hij hem, en
zei, dat hij over een half uur op het appel
moest zijn. De bankier meende, dat hij voor
doovemansooren had gesproken, en verklaarde nu,
dat hij hem de sorn zou geven, doch tegen
schriftelijke belofte van hetzelfde bedrag te iuuen
uit de eerstvolgeude jaarontvangsten van het
familiegoed, dat zelf niet belast mocht worden.
van
Kaapkolonie, die maandenlaug de Midlands-di-
stricten bezet hadden, zijn nu over den spoorweg
teruggedreven naar een gebied, waar bet hun ge-
makkelijker vallen zal, onze kolonnes te vermijden.
Met den interest moest hij hem natuurlijk ook
belasten.
Otto was met alles tevreden, onderteekende
het bewijs, ontving het geld en nam dankeud
afscheid.
„Wanneer ik den geldman goed verslaan heb,"
zei hij onderweg, „dan is de geheele Heinrichshof
reeds in zijn handeu of ik moet hem verkoopen
Waar, voor deu duivel, heb ik dan al dat geld
gelaten Het hoofd gonst me zoo, dat ik daar
nu niet over kan denken 1 Ik heb Frausje beloofd
haar voor een wandeling af te halen zij zal mij
ook niet in de goede stemmiug vinden, en zij keek
mij gisteren zoo vragend aan, alsof zij iets wist
Op den middag trof hij baron Renuert in
diens gewonen restaurant bij het ontbijt, en deze
nam het geld aan, alsof het slechts een gouden-
tientje was. Otto moest wat gebruiken, daar
stolid de baron erg op. De jonge officier at
daarom een enkele sardine, maar vertrok spoedig.
„Een nobele vent," bromde hij, zoodra hij op
straat was. „Wanneer er maar geen honderd
besluiten noodig waren om geen kaart meer aan
te rsken 1 Ik was gisteren beueveld door si
dien champagnedie helpt me altijd in het
ongeluk. Maar thans is het laatste en honderdste
besluit genomen ik zweer het!"
Eenige dagen later zei hij Fransje hartelijk
vaarwel om, ofschoon de winter nog niet ten
einde was, met verlof naar zijne goederen te gaan.
Vier weken in de landelijke eenzaamheid 1 Zoo
stelde hij zich het voor. Sedert de vermaning
van den bankier gevoelde hij aandraDg om iets
te doen hij wist nog niet, wat. Hij had zich
nog nooit de moeite gegeven, de regelmatige be'
De operaties der Engelschen werden bemoeilijkt
door de gesteldheid van het land, waar op eenigen
afstand van den spoorweg bijna geen water wordt
gevonden. Thans, nu de Boeren naar het noorden
zijn voortgedreven, wordt het moeilijker om hen
gevangen te uemen.
Er zijn dertien verschillende kommando's. Hoe-
wel zij niets liever zouden doen, dan maar naar
het zuiden doordringen, is er niets dat hen belet,
naar het noorden te ontsnappen als de Engelsche
kolonnes naderen. De Boeren z(jn 1500 man
sterk en worden door tal van plaatselijke rebellen
vergezeld.
Zoo gaat het in het oosten van Transvaal en
in het westen gaat het op sommige plaatsen zeer
idyllisch toe. Zoo is kommandant Kemp met een
kommando van 400 Boeren op t oogenblik bezig,
om in een streek op 50 KM. van Nauwpoort,
den oogst binnen te halen, het binnengeh&aide
graan wordt begraven.
Voorts wordt gemeld, dat Brand's kommando
zich heeft vereenigd met een Boeren-kommando
ten noorden van Philipstown, na de Oranje-rivier
weer in zuidelijke richtiug te zijn overgetrokken.
Kolonel Monro is den 29at<in in gevecht geweest
met Wessels en Mijburgh te Holyroad, ten zuid-
oosten van Ladgygrey. 3 Boeren sneuvelden en
13 werden gevangen genomen, onder wie Wheeler,
Mijburgh's secretaris. Ook werden 2 Boeren ge-
wond. Buitgemaakt werden 19 geweeren, veel
schietvoorraad en 30 paarden.
Generaal Elliot heeft den 27 November 12
Boeren gevangen genomen, en buitgemaakt tiOO
paarden, 100 wagens en 3000 stuks vee, in het
noorden van den Oranje-Vrijstaat.
Heel guQstig ziet 'I er voor de Boeren niet uit,
want blijkbaar worden de kommandos hoe langer
hoe zwakker en de vermindering van weerstands-
vermogen gaat nog sneller. Onder deze omstan
digheden zullen de Engelschen vermoedelijk niet
veel ooren hebben naar vredesonderhandelingen,
't zij dat die door onze Koniugin worden geopend,
't zij dat een wapenstilstaud tusschen de Boeren
en de Engelschen in Zuid-Afrika daaraan vooraf-
gaat. De Morning Post" houdt het laatste voor
't meest waarschijnlijke.
Intusschen gaan de Engelsche agenten door met
richten van zijn adininistrateur te lezen, die reeds
de vertrouweling van zijn vader was geweesthij
was in de stad opgevoed en begreep niets van de
landhuishoudkundemaar hij wilde toonen, dat
hij zich om de goederen bekommerde, en dat was
toch in ieder geval reeds iets.
het opkoopen van paarden. In Hongarije, Galicie
en Polen hadden zij 30,000 paarden aangekocht
en te Zagabria bijsengebracht, waar vandaan zij
over Fiume naar Zuid-Afrika ingescheept zullen
worden.
Bij Kon. Besl. is benoemd tot substituut-
griffier bij de arrondissements-rechtbank te Mid
delburg Mr. R. E. C. H. baron Bentinck van
Schoenheeten, thans kantonrechter-plaatsvervauger,
advocaat en procureur te Zwolle.
Hulst, 3 December. Heden werd door den
Notaris Mr. J. G. van Deinse alhier voor Gedepu-
teerde Staten van Zeeland, door den burgemeester
van Hulst verpacht de opbrengst gedurende 3
jaren der tolgelden op de provinciale wegen in
het voormalig 5e district van Zeeland.
De afloop dezer verpachting per jaar volgt
hieronder, terwijl voor elken tol ook wordt op-
gegeven het bedrag van de thans tot 1 Mei 1902
nog loopende pacht.
Tollen op den weg Ter Neuzen—Axel
Op 't Zwaantje, J. Dieleman, te Ter Neuzen,
voor 920, thans 940 op het Spui, A.
Cortvriendt, te Axel, voor 530, thans 570
bij Axel, P. van Dijken, te Axel, voor 1290,
thans f 1300.
Tollen op den weg HulstWalzoorden
Te Rustwat, J. van Geijt, te Hontenisse, voor
2000, thans 2740 te Kuitaart, A. Kouwijzer,
te Hontenisse, voor 1530, thans /1610; bij
Walzoorden, J. F. Thielman, te Hontenisse, voor
1910, thans 3110.
Het alsnu vermoedelijk tot stand komen van
den stoomtramweg Hulst—Walzoorden is wel als
de reden der vermindering voor de laatste 3 tollen
aan te merken.
Boschkapelle. Zondagavond omstreeks 5 uur
brak hier een hevige brand uit. De groote land-
bouwersschuur van den heer J. Stallaert stond
plotseling in lichte laaie. Het vuur wa. zoo
hevig, dat aan blusschen niet te denken viel.
XVI.
Terwijl de winter onder afwisselende strijd en
verzoeuing met Laura verstreek, was Klaus rusteloos
werkzaam geweest, doch alleen in zijn eigen belang.
Zijne stemming was iutusschen nog meer ver-
bitterd en ondanks zijn ijver waren de zaken van
de fabriek achteruitgegaan.
Zij moeten daarover ui tbedelen gaan Ik heb
het" gezworen, ik wil hen niet meer onderhouden
dat hooumoedige volk daar De zaak van de con-
currenten Claudius O. gaat flink vooruit een
deel van de arbeiders is hier reeds ontslagen
en in het kantoor is weinig te doenzij zullen
hierover bemerken, dat ik hun werkezel met meer
wil zijn Voor mij was de oude toch met slim
genoeg, toen hij aan zijne lievelingeu dachtDe
fabriek werkt met nadeel, sedert de firma Claudius
C°. ons geheim ontdekt heeft en tien procent
beneden ouzen prijs verkoopthet was verstandig
van mij, dat ik den oude steeds afned ons stuk
grond niet van de hypotheek te ontlasten, omdat
wii het kapitaal beter op intrest konden zetten
een nieuwe hypotheek is noodzakelijk, om decon
currence te kunnen volhouden, en gaat het zoo
voort, dan houdt de fabriek op met werken en de
liquidate staat voor de deur. Ik zal er met voor
terugschrikken, want ik heb dan mijn schaapjes
op het droge, eu wat de vrouw van Klaus Bnukmau
daarvau zal zeggen, blijft mij hetzelfde. Ik dwing
haar daardoor tot spaarzaamheid, en mijne deel-
hebbers, die lieve broer en zuster, mogen nen,
hoe zij door de wereld komen, wanneer hun broer
niet meer voor hen arbeidt. Ziedaar wat Klaus dacht.
Reeds in de laatste levensjaren zijns vaders,
altijd rekenende op diens spoedigen dood, had Klaus
een schurkenstreek tegen zijn jongeren broer eu
zuster voorbereid; hij had namelijk onder de firma
van een jongen koopman, dien hij van het kantoor
ontslagen had, die dus de geheele zaak van de
firma John Brinkman nauwkeung kende, in een
ander deel der stad een fabriek laten stichten,
waarvan hij in het diepste geheim de ziel en de
atille venuoot was. Door wissels van de firma
zijns vaders had bij het aanleg-en bedrijfskapitaal
verschaft. De nieuwe fabriek Claudius C°. begon
dus onder de gunstigste omstandigheden te werken;
zij was in het bezit van het geheim van John
Brinkman, verzond hare goedkoope aanbiedingen,
gaf in den aauvang reeds aan honderden arbeiders
werk eu de oude fabriek verloor daardoor een
groot deel van hare klanten. Reeds toen zijn
vader gestorven was, beschouwde hij de aan hem
ger'chte som in effecten als tijn eigendom, d. w. z.
als zijn aandeel in de contanten der nalatenschap
zich op den aan hem beganen diefstal beroepend
en stat het geld in de nieuwe fabriek, die naar
een door hem gevonden nieuwe vinding werkte.
Zoo had hij zijn doel bereiktde oude zaak ging
te gronde. De opbrengsten daarvan moest hij
met Robert en Fransje deelen, en dat juist wilde
hij niet. Hij deed natuurlijk niets om de klandizie
te behouden of de concurrentie van de meuwe fabriek
het hoofd te bieden. (Wordt vervolgd).
