A1 g e a e e a
Hieuws- en Advertentieblad
voor
2eeuwsch*Vlaaaderea.
No. 4131.
Dinsdag 1 October 1901
416 Jaargang.
Engeland en de Z.-A. Republiek.
Binnenland.
LAURA'S HUWELIJK.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f\,Franco per post: Voor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82$.
Men abonneert zich bjj alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVEBTINTlSH
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10,
Bij direct® opgaaf ran driemaal plaateing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
1,11 vetMhUnt JlBanilag., Woenadag- en VriJd»fr»vondt nltgeaomlerd op Feesldaaen, bij de Firma P. M. Vil BSSS liWHR le TTe. Set
Het gerucht, dat Kitchener het oorlogsterrein
zou verlaten, is ook al niet nieuw, al schijnt er
ditmaal heusch ernstig kwestie van te ziju. Volgens
de //Pall Mall" wil Kitchener meer vrijheic,
hebben, om rebellen ter dood te laten brengen,
want die korte gevangenisstraffen moedigen den
opstand maar aan. Verder verlangt hij meer
geharde troepen en wil hij de Krijgswet ook te
Kaapstad en elders afkondigen.
Brodrick schijnt aan deze wenschen niet te
willen of te kunnen voldoen. Aan de strengheid
tegen de rebellen zou hij wel mee willen doen
en Milner vermoedelijk ook. Het bezwaar zal
'm wel zitten in de geharde troepen, die hij niet
kan geven en den staat van beleg voor het
Kaapsche schiereiland, waarvan Milner niet weten
wil.
De hooggeplaatste persoon, die de gemoederen
weer tot eensgezinde sameuwerking moet brengen,
is natuurlijk koning Edaard. Hij heeft lang en
breed met Brodrick gesprokeu en er worden nu
voorbereidende maatregelen getroffen tot groote
versterkingenvoor. 't geval die noodig
mochten zijn.
Het resullaat schijnt te zijn, dat de ontslag-
aanvraag van Kitchener weer zoolang in de doos
8aat-
Oubegrijpelijk overigens, dat Kitchener niet
tevreden is. De Daily Mail" weet uit officieuse
bron, dat sinds 9 September 10.000 man ver-
sterking naar Zuid-Afrika gezonden zijn. Het
//harden" moet Kitchener zelf maar doen. En
waarom wil Kitchener rebellen ophangen Is
eeuwige verbanning al niet een inbreuk op het
volkenrecht, ernstig genoeg voor een groote natie
De #Westm. Gaz." waarschuwt er nog eens ernstig
tegen, nu de namen der verbannenen bekend
worden gemaakt. Zij voorziet toeneming van het
aantal van hen, naar de Boeren overgaan en zij
vreest een chronischen half-oorlogstoestand, die
het onmogelijk maakt, de troepen terug te trekken
en de uitgaven te verminderen, maar die toch
den handel verlamt en een definitieve regeling
belet.
Nieuws is er weinig. Uit de telegrammen
blijkt, hoe het bij Natal staat. Botha moet met
zijn kommando noordwaarts getrokken zijn en heeft
slechts enkele manschappen achtergelaten, om de
Transvaalsche grens bij Nkoetoe in 't oog te
houden.
De gevangene en vermiste Engelschen
FKUIJLLESTOJS.
van
10)
Vi-ij bewerkt door Amo.
TV.
Toen de zieke ontwaakte, zag hij beide kinderen
aan zijn bed. Hij reikte hun, met een dankbaren
lach, de hand, maar scheen iemand te missen, en
zijn lachen veranderde plotselir.g in gramstorigen
ernst.
z/Klaus is hier geweestFransje boog zich
over hem heen. //Ik stelde hem gerusthij wilde
tegen den avond terugkomen."
De oude man sloot de oogen. De kinderen
zochten een zitplaats, en tot dat de dokter terugkeerde
heerschte er diepe stilte. Tegen den avond, toen
Robert weg moest, verscheen Klaus, in de besten
luim.
Hij had zooeven den dokter gesproken, zeide
hij, aan het ziekbed tredend die had hem geheel
gerustgesteld, maar hem herinnerd, dat men den
patient ongestoorde rust moest gunnen, als de
aanvallen zich herhaalden. Laura had mee willen
komen, maar hij had het niet willen toestaan, om
den zieke geen moeite te veroorzaken. Daar nu
bransje bij hem was, wilde hij hem niet langer
storenhij had nog iets gewichtigs in de fabriek
te doen.
De vader omklemde de hem gereikle hand met
zekeren angst. Hij wilde hem vasthouden.
z/Zijn wij alleen vroeg hij.
z/Fransje is juist even de kamer uit."
Bloedrivier (17 September) zijn op een 9tal na
teruggekomen, evenals de gevangenen van Viak-
fontein in den Vrijstaat.
Kitchener's verkenners hebben bij Kroonstad
gevochten met een bende Boeren, die probeerden
vee, dat ten zuiden der stad graasde, weg te voeren.
Een der verkenners sneuvelde, maar de poging
der Boeren werd verijdeld.
Aan den Rand schijnt het veiliger te worden
er worden meer en meer vergunningen gegeven.
om daar terug te keeren, en men verwacht spoedig
maatregelen voor een meer algemeenen terugkeer.
Kitchener seint verder een geval, waarbij de
Boeren misbruik zouden gemaakt hebben van de
witte vlag. Drie Boeren met die vlag naderden
den 25sten te paard, en luitenant Miers, van de
Somerset Light Infantery, ging van zijn post hen
tegemoet. Na eenige oogenblikken onderhoud
zouden de Boeren toen Miers gedood hebben en
toen in galop gevlucht zijn een verraderlijke
moord dus.
Kitchener heeft een onderzoek ingesteld't is
te hopen, dat we de ware toedracht te weten
krijgen.
Uit Washington heeft de //Daily Chron." een
telegram, waarin de hoop op succes van de
Boerenafgevaardigden bij den nieuwen president
volstrekt ijdel wordt genoemd. Roosevelt is niet
voornemens, zich met de zaak in te laten. Amerika
zal strikt onzijdig (behouden dan de levering van
paarden, aan Engeland?) blijven.
Daarentegen doet de //Rossya" een beroep op
de mogendheden, om Engeland te beletten de
Boeren geheel uit te roeien, wijl het daarna zijn
macht elders in Perzie of Zuid-Amerika zou ge-
bruiken.
Wel grof egoistisch is dit beroep, maar heel
veel succes zal 't toch niet hebben.
De heer H. J. Lovink, in plaats van Mr.
Sickesz benoemd tot directeur-generaal van Land-
bouw, is de zoon van zeer eenvoudige burgerlieden
die den knaap voor tuinmansknecht hadden bestemd.
Door zijn lust tot studie wist hij opleiding te
krijgen aan de Landbouwschool te Wageningen.
Van daar werd hij opzichter over de gemeente-
plantsoenen te Doetinchem, later te Zutfen.
Hier onderscheidde hij zich niet alleen door
goeden smaak, welke de verfraaiing der stad ten
goede kwam, maar ook door zijn zucht naar meer
ontwikkeliug. Toen de //Heidemaatschappij" werd
z/Klaus, ik weet niet of ik ditmaal zal herstellen,"
begon de zieke met moeite. ,/Ik heb je wat ge
wichtigs te zeggenzet je hier bij mij neer."
,/Waar denkt u aan papa Om niets ter wereld
zal ik dat doen. U moet rust houden. U weet,
dat de zaak in de beste handen is. Voordat u
weer opkomt, wil ik niets hooren ik zie al, hoe
onrustig u weder zijtHij bleef aan het bed
staan. //Die verantwoording wil ik niet dragen."
Zijn vader liet zijne hand niet los. Zijne oogen
glinsterden koortsachig, zijn druk werd steviger.
z/Het moet, Klaus Om uw wel zijn."
Hij poogde hem dichter bij te trekken.
z/Om mijn welzijn Klaus lachte spottend
en schudde toen het hoofd. »Ik zal wel voor
mij zelf zorgen, papa
Vergeefs poogde de zieke hem vast te houden.
Fransje trad weer binnen, om hem het genees-
middel te geven. Zonder het te weten, was zij
let, die Klaus ondersteunde, toen deze haar door
een wenk beduidde, dat de onrust van den zieke
lem bezorgd maakte, en met een zucht zonk het
loofd van den vader in het kussen terug, toen
de zoon beloofde dien avond laat nog eens te
romen, en hem toen verliet.
In de eerstvolgende dagen werd de toestand
van den handelsraad langzaam beter. De dokter
zeide ieder, dat alles vermeden moest worden wat
lem kon opwinden, daar hij anders niet voor zijne
genezing instond.
Klaus kwam slechts een keer per dag, en ver-
wijderde zich altijd zoodra hij zijn vader onrustig
zag worden. Hij vertelde hem heugelijk nieuws
van de zaken, die hem zoozeer in beslag namen,
ook van zijn* bruid, wiergroeten hij altijd bracht,
opgericht, 10 of 12 jaren geleden, werd hij er
Ein verbonden en bracht het later tot directeur.
Enkele jaren geleden werd de heer Lovink,
wiens bekwaamheden door den toenmaligen directeur
van Landbouw, Mr. Sickesz, niet onopgemerkt
waren gebleven, inspecteur der Staatsbosschen en
ontginningen te Utrecht. En thans zal hij zelfs
den heer Sickesz vervangen in een der hoogste
staatsbetrekkingen, als directeur-generaal aan het
departement van Waterstaat.
De heer Lovink is steeds gebleven wat hij was
van huis uiteen bescheiden man, die zich nimmer
op den voorgrond stelde, volstrekt geen /groote
meneer." Hij is er net de man naar, zich in
die deflige ministerieele bureaux volstrekt niet op
zijn gemak te gevoelen.
Het landbouw-comite van Antwerpen heeft
aan den Belgischen minister van landbouw een
schrijven gericht, waarin het de volgende wenken
onder zijn aandacht brengt in zake de grenskwestie
voor invoer van vee
1°. Men verlangt gelijkheid in zake de opening
van de grenzen voor het mager gelijk voor het
vet vee.
2°. Men verlangt de opening der Nederlandsche
grens voor alle gezond vee, dat wil zeggen, voor
dat vee, hetwelk geene uitwendige ziekteteekens
vertoont.
3°. Men verlangt, zoo noodig, dat men voor
ingevoerd vee geen recht zou hebben tot schade-
loosstelliug, ingeval van afmaking.
TEli NEUZEN, 30 September 1001.
In eene buitengewone zitting van het kanton-
gerecht, werd heden namiddag de heer Mr. J. F.
C. Meijer als kantonrechter beeedigd.
Nadat door den griffier lezing was gegeven van
het proces-verbaal van eedsatl egging, in de buiten
gewone openbare zitting der arrondissements-recht-
bank te Middelburg op heden, werd de heer Mr.
Meijer, door den waarn. kantonrechter, den heerGeill,
geluk gewenscht met zijne benoeming. Hij uitte
de hoop dat deze in zijn nieuwen werkkring tot
tevredenheid van zich zelf zou werkzaam zijn, dat
zijn oordeel, zijne adviezen en zijne vonnissen
zoodanig zouden zijn, dat hij met een gerust
geweten kon zeggen, dat is wet. Spreker knoopte
daaraan echter den wenscb vast, dat de humaniteit,
die ook hare eischen stelt, bij het wijzen der
vonnissen, waar dit noodig was, niet zou worden
uit het oog verloren. Na de hoop te hebben
en hij zorgde er voor, dat bij zijn bezoek of zijne
zuster of iemand anders tegenwoordig was.
De vierde week was reeds ingegaan toen de
handelsraad eindelijk het bed kon verlaten en,
vreeselijk verzwakt, een geraamte gelijkend, zich
naar het balkon kon begeven om daar de frissche
lucht in te ademen.
Hij scheen kalmer van geest geworden te zijn
en verheugde zich, wanneer zijne beide jongere
kinderen bij hem zaten. Van Klaus sprak hij
niet, ofschoon er in den laatsten tijd dagen waren
verstreken, zonder dat deze zich had laten zien.
Maar toch keek hij steeds verlangend naar hem
uit.
Eindelijk op een avond kwam Klaus naar zijn
broer en zustsr toe die hij van de fabriek af op
het balkon gezien had. Vader had, als altijd sedert
zijne ziekte, reeds vroeg het bed moeten opzoeken.
Fransje had haar b.oeder juist verteld, dat aan
den overkant Klaus' woning reeds in gereedheid
werd gebracht; zij had mooie meubelen naar binnen
zien dragen de behanger werkte dagen lang
aan de mooie nieuwe behangsels.
//Is vader reeds ter ruste vroeg Klaus, als
altijd in goede luim sedert zijne verloving. ,1k
kon hem sedert Zondag niet opzoekener is hier-
over zooveel te doen. Is Laura vandaag weer
bij jullie geweest
z/SIechts voor eenige minuten, evenals de vorige
keeren. Vader mag nog geen bezoeken ontvangen."
Fransjes antwoord klonk, alsof hij naar iets
onbelangrijks gevraagd had, ofschoon zij zelf moest
zeggen, dat hare aanstaande schoonzuster, wanneer
zij naar den zieke informeerde, evenveel tact als
deelneming toonde.
uitgesproken, dat de heer Mr. Meijer, als inwoner
dezer p laats moge ondervinden dat Ter Neuzen ook
hare goede zijden heeft, bevestigde hij diens
benoeming en verzocht hem den kantonrechterszetel
in te nemen.
De heer Mr. Meijer aanvaardde hierna het
voorzitterschap, met de plechtige verklaring, zijn
ambt nauwgezet en zonder aanzien des persoons
te zullen vervullen. Hij bracht een woord van
dank aan den waarn. kantonrechter voor de
wel willende woorden te zijnen opzichte gesproken
en hoopte dat diens wenschen bewaarheid zouden
worden. ZEd Gestr. bracht hem hulde voor de
uitmuntende wijze, waarop hij, ondanks zijn drukke
bezigheden, gedurende de geruimen tijd bestaan
hebbende vacature, zoo geheel belangeloos de
functie heeft waargenomen. Vervolgens richtte
hij zich tot den griffier, den heer Mr. Van Ever-
dingen, en betuigde hem dat de eerste kennismaking
hem reeds den indruk had gegeven, dat er eene
aangename verstandhouding tusschen hen zou
heerschen, die eene behoorlijke afdoening der zaken
ten zeerste zou bevorderen.
Alsnu verkreeg het woord de griffier, de heer
Mr. Van Everdingen, die den kantonrechter dank
betuigde voor de tot hem gerichte woorden, en
ook verder dank bracht aan den heer Geill, voor
den krachtigen steun die hij van dezen als waarn.
kantonrechter had mogen ondervinden, in soms
zeer moeilijke oogenblikken, gedurende de 4
maanden bestaan hebbende vacature.
Hierna werd de buitengewone zitting gesloten.
Het dames-comite tot steun van het comite
tot oprichting van een ziekenhuis alhier, ontving
van H. M. de Koningin de toezegging eener gift
van f 200 en van H. M. de Koningin Moeder
de toezegging eener gift van 250, als bijdrage
in de kosten van oprichting van een ziekenhuis
alhier.
Door den officier van justitie te Middelburg
wordt de aanhbuding verzocht van den 22jarigen
A. H. H. C. Maseland, bediende, laatst wonende
te Ter Neuzen, tegen wien door den rechter-
commissaris van strafzaken te Middelburg bevel
tot voorloopige aanhouding werd verleend wegens
diefstal en verduistering.
Zooals reeds lang te verwachten was, heeft
de Belgische minister van landbouw den invoer
van vreemde hoenders aan belemmerende be-
palingen onderworpen. Hier aan de grens zullen
velen spoedig de nadeelige gevolgen van dit be-
sluit ondervinden. Dagelijks toch ziet men
»De inrichting van ons huis is bijna klaar
je moet morgen eens komen kijken."
Fransje was verwonderd, dat Klaus haar daartoe
uitnoodigde.
Robert hoorde zijne woorden aan, met de vingers
op de balkonleuning trommelend.
//De directie is zoo brutaal geweest, Laura niet
eens een afscheidsvoorstelling toe te staan. Acht
dagen geleden heeft zij, God zij dank, het tooneel
voor de laatste maal betreden," ging Klaus voort
die vandaag bij uitzondering zoo mededeelzaam
was. //Ik zal jullie eens zeggen, hoe wij trouwen
zullen."
Fransje hoorde bijna getroffen op.
//Natuurlijk is daar haast bij bromde Robert
in zich zelven.
z/De tijd van den ondertrouw is verstreken;
morgen vroeg gaan wij naar het stadhuis. Het
trouwen in de kerk willen wij, wegens de ziekte
van vader, voorloopig uitstellen dat kan altijd
nog geschieden, ofschoon wij beiden er niet veel
om geven. Wegens de zaken kan ik niet langer
wachten,een bruiloftsfeest kunnen wij helaas wegens
de ziekte van vader niet geven, en zoo denk ik,
behalve de onmisbare getuigen, slechts eenige intie-
me vrienden bij een klein diner in het hotel om
ons te zien. Jullie beiden zoudt natuurlijk het
eerst uitgenoodigd moeten zijn, maar daardoor
krijgt de zaak den schijn van een familiefeest, wat
ons gedurende de ziekte van vader en zonder diens
bijzijn ten kwade geduid zou kunnen wotden."
Er ontstond een pauze. De zon neigde rood-
gloeiend ten ondergang.
(Wordt vervolgd).
TER \EI7.E\S(HE C01IRAST.
