A1 g e a 0 e a
ITieuws- ea Admteatieblad
o o r
Zeeuwsch-Vlaaadere
GELDLEENING.
f 24000.-
No. 4057.
Donderdag 11 April 1901
Engeland en de Z.-A. fiepubliek.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
F JSTJILLETCXN
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Yoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82J.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ID VlBTINTIlKi
V»n 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van dnemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt
slecnts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
de pTl
i J} M-myovo
t I vergchijnl UWcennlag. en Vrijrtayavonrt, »itge»onderd op ree^dage,, by de Flrm, f. j. yAit u> t>
Burgemeester en Wethouders van ZAAMSLAG
maken bekend, dat ten laste dier gemeente wordt
aangegaan eene geldleening, groot
tegen eene rente van Tier ten honderd in
het jaar.
De leening wordt verdeeld in 48 aandeelen,
ieder groot f 500.welke moeten worden
gestort a!s volgt
16 op 1 Juni 1901
16 1 Juli u
12 //I Augustus en
4 1 1902
De minimum-aflos is als volgt geregeld
In de jaren 1903 tot en met 1919 telken
jare 4en aandeel en in 1920 en volgende jaren
telken jare vier aandeelen.
Zij, die wenschen deel te nemen in deze leening,
worden uitgenoodigd daarvan, met opgaaf van
het aantal aandeelen, mededeeling te doen aan
den Burgemeester, voor 26 April e. k.
Zaamslag, 29 Maart 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WORTMAN, Burgemeester.
K. DE KRAKER, Wethouder.
Terwijl wij begonnen te meenen, aai de Boeren
in de Kaapkolonie langzamerhand noordwaarts
trokken, om de kolonie te ontwijken, komt daar
plotseling het telegram, meldend dat ten noordeu
van Aberdeen weer een aantal Engelschen zijn
gevangen genomen. Zoolang de kommandos nog
in de Kaapkolonie staan, weren ze zich dus nog
goed en het is wel mogelijk, dat de 300 a 400
man die in het district Aberdeen rondzwerven,
daar blijven. Philipstown, in het noorden, is ook
weer bezet door een kleiue afdeeling Boeren.
Het wordt bevestigd, dat Botha, De Wet en
Steyn in het laatst van Maart te Vrede een
samenkomst hebben gehad. Wat daarvan het
resultaat is geweest, weten de Engelschen natuur-
lijk niet; alleen hebben ze gemerkt, dat, toen
De Wet in den Vrijstaat terug was, de Boeren
veel roeriger werden en drie nachten achtereen
den spoorweg opbraken, 't geen volgens den „Ti-
mes"-man alleen het verkeer een beetje ver-
traagde. Volgens de ,/Magdeb. Ztg." zou besloten
zijn, de hoofdmacht der Boeren sarnen te trekktn
in Zoutpansberg. Kleine kommandos zoudeu Kit
cheners' troepen voortdurend op verspreide punteu
bezig houden, terwijl French en Campbell de
concentratie in het noorden zouden tegengaan.
Ambtelijk wordt medegedeeld, dat Plumer
Pietersburg bezet heeft. Hij maakte twee loco-
motieven en 39 wagens buit.
In zijn telegram waarin hij de bezetting van
Pietersburg meldt, zegt Kitchener dat de Engel
schen slechts licht verzet hebben ondervonden
zij kregen twee dooden en een gewonde. De
Boeren ontruimden het dorp in den nacht voor
Plumer's aankomst en lieten twee wagenladingen
ammunitie in de lucht vliegen.
Byng heeft te Boesmanskop bij Smithfield zes-
tien gevangenen, vijftig paarden en voorraden
genomen.
Een afdeeling van ongeveer honderd lansiers
en yeomen is op 16 K. M. ten noorden van
Aberdeen door 400 Boeren aangevallen. Nadat
de Engelschen van het aaubreken van den dag
tot elf uur tegenstand hadden geboden werden zij
omsingeld en gev .ngen genomen. Vijf en twintig
man zijn ontkomen.
In het oosten van Transvaal is het ondanks
het optreden der zeven kolonnes nog allesbehalve
schooahet heet dat daar nog 4000 Boeren
staan. Een aantal Boeren, die aan French ontsnapt
zijn, hebben Ermelo en Amersfoort weer bezet.
Anderen hebben stellingen ingenomen tegenover
Paardekop, Zandspruit en Standerton.
French heeft tusschen Piet-Retief en Swaziland
groote hindernissen ontmoet en heeft tenslotte
gebrek aan leeftocht gekregen.
Twee escadrous van de Johannesburg Mounted
Rifles, onder kapitein Dowling, zijn twee dagen
achtereen te Vaalbank en Robertsdrift, ten zuid-
westen van Standerton aan de Vaal, zwaar aan
het vechten geweest. Zij namen veel paarden en
vee en doodden eenige Boeren.
In den oosthoek van den Vrijstaat is het ook
al niet rustig meer. Williams heeft sterk verzet
ontmoet bij Heilbron en rapporteert, dat hij 20
Boeren gedood heeft, zonder, dat er 66n Engelsch-
tnan sneuvelde. Bij een marsch van Kaapsche
bereden troepen van Tabanchu naar Kroonstad,
hebben de Boeren de Engelschen voortdurend
bestookt, zonder evenwel stand te houden om slag
te leveren. Een korps van 300 Boeren beproefde
het pompon van Bethune's bereden infanterie
buit te maken. De Boeren moeten van plan zijn
d spoorwegen te ondermjjnen.
CHINA.
Den 27 Maart heeft China officieus aan Rusland
meegedeeld, dat het besliat moeat weigeren, het
verdrag in zake Mantschoerije te teekenen. Verdere
onderhandelingen achtte China onmogelijk, met
het oog op de houding van de onderkoningen en
van de mogendheden. Of deze laatste werkelijk
zoo gestookt hebben dan wel of heusch de macht-
hebbers in China zoo bang waren voor het verdrag,
weten we niet. Maar Li-Hoeng-Tschang schijnt
ten slotte de eenige geweest te zijn, die op teekenen
durfde aandringen.
Het heet nu dan ook, dat Li te eenenmale in
ongenade is gevallen b(j de regeering te Singanfoe.
Men had genneg gekregen van zijn Russische
sympathieen, en de vraag is nu, of Li nog wel
vredesonderhandelaar kan blijven.
Rusland, dat nooit haast heeft, is voor den
storm van verontwaardiging tjjdelijk achteruit
gekrabbeld. Aan de gezanten in het buitenland
is opgedragen, het volgende ter kenuis te brengen
van hun regeeriugen
*Daar. onder de tegenwoordige omstandigheden
een afzonderlijk verdrag voor de aangelegenheid
van Mantschoerije, in plaats een duidelijk bewijs
te geveu van de vriendschappelijke gezindheid van
Rusland, ernstige moeilijkheden zou opleveren voor
de belangen van China tegenovar het naburige
njk, dringt Rusland volstrekt niet bij China aan
op het sluiten van zoodanig verdrag. De regeering
ziet van alle onderhandelingen over dit onderwerp
ai en blijft aan haar, herhaald te kennen gegeven,
program getrouw, rustig den verderen loop der
gebeurtenissen afwachten."
Hoe zou dat afwachten geschieden Vermoe-
delijk Mantschoerije bezet houdende, en de toekomst
zal wel doen zien, dat Rusland zijn doel niet uit
het oog verliest.
De woede in Japan zal nu wel een beetje
zakken. Er was al een soort van ultimatum
gezonden en het ergste werd al gevreesd. 't Zal
nu wel kalm afloopen, als tenminste de gemoederen
der Japanners niet al te zeer in oorlogszuchtige
stemming zijn gebracht.
«5r tpBieu.
den 8J maandsdiensttijd, echter met een over-
gaugsbepaling.
Dinsdag benoemden de Provincial Scaten
van Friesland, in buitengewone zitting vereenigd,
tot lid der Eerste Kamer de heer Mr. A. Bloem-
bergen, (lib.) met 24 van de 46 stemmen. De
heer Mr. Th. Heemskerk (antirev.) verkreeg 21
stemmen.
Naar uit den Haag wordt gemeld handhaaft
de Regeering in het gewijzigd ontwerp-legerwet
TEK NEUZEN, 10 April 1901.
't Was Maandagmiddag een gedenkwaardig
tijdstip voor de zaugafdeeling ,/Geduld Overwint"
der #Vereenigde Handwerkslieden" alhier. Te
half een uur waren in het vereenigingsgebouw aan-
wezig de leden der vereeniging, vele belangstel-
lenden, benevens het muziekgezelschap /Apollo",
om getuige te zijn van de onthulling van het
vaandel der zangafdeeling.
De burgemeester, de heer J. A. P. Geill, eerelid
der vereeniging, had welwillend voldaan aan de
uitnoodiging om deze plechtigheid te verrichten.
Z.Ed. Achtb. begon met te herinneren aan de
moeilijkheden die men had moeten overwinnen en
het geduld dat men had moeten oefenen, eer men tot
de aanschaffing van een vaandel had kunuen geraken.
Vervolgens wees spreker op de beteekenis van
een vaandel, een symbool waaromheen alien zich
scharen die er onder optrekken en dat alien dier-
baar moet zijn. Na het omhulsel van het vaandel
te hebben afgenomen, droeg spreker het aan de
vereeniging op, en drukte de hoop uit, dat alien
zouden sameuwerken om de vaan hoog te houden
en deze onbesmet te bewaren.
Voldoende aan het tot hem gerichtte verzoek
hechtte spreker de eerste medaille er aan die door de
vereeniging ontvaugen was (eene herinnerings-
medaille van het laatste festival te Kruiningen).
Het vaandel vertoonde zich thans aan aller oog
en het gevoelen was algemeen dat de zangafdeeling
trotsch mag zijn op het bezit daarvan. Op een
groen veld prijkt in het midden het wapeu van
Ter Neuzen, waarboven te lezen staat den naam
der afdeeling, daaronder die der hoofdvereeniging
en het jaartal van oprichting. Het mag inderdaad
een sieraad genoemd worden dat de vereeniging
tot eer verstrekt.
Thans werd door het gemengd koor uitgevoerd
een voor deze gelegenheid door den directeur, den
heer J. Bierl£, vervaardigden Vaandelmarsch.
Namens de vereeniging werd door den heer
Vooren een woord van dank gesproken tot den
19)
Wat stonden mijn lieve vrienden op den uit-
kijk," vervolgde zij heftig. „Het zou wel aardig
geweest zijn, als die aanmatigende mevrouw Von
Sal ten met een overgeschoten geheimraad aan tafel
had moeten gaan, omdat haar eigenlijke cavalier
om eene of andere reden genoodzaakt was voor het
souper te vertrekken. Waarom is u niet op dien
inval gekomen Ik kan u wel twintig geloof-
waardige uitvluchtan op de vingers voorstellen.
En zelfs, al was uw reden niet gegrond geweest
wat had dat gehiaderd Irnmers niets Ik
ben in den laatsten tijd eenige malen zoo vreese-
lijk onbeleefd jegens u geweest, dat ik van u
geen consideratie mocht verwachten. U heeft
ridderlijk gehandeld dat erken ik en ik dank u
daarvoor. Ik verzoek u, ga niet van mij heen
als een vijand, wanneer binnen korten tijd onze
wegen voorimmer uit elkander zullen gaan.
Waarschijnhjk ga ik ver van hier en keer mis
schien nooit weder. Maar ik had gaarne, dat
u mij in vnendelijk aandenken hield. Wil u mij
mijn talnjke dwaasheden vergeven
Zij zag er bekoorlijk uit, terwijl zij Walden
burg zoo met bijna angstige schuchterheid aan-
keek, maar de ernstige man stond niet meer zoo
Ms vroeger onder de betoovering van haar schoon-
e Hij had haar een paar malen met beleefde
verzekenngen onderbroken en hij bleef ook nu
nog, na haar laatste verzoenende woorden, even
koel en afgemeten als te voren.
wWat zou ik u moeten vergeven?" vroeg hij
met een glimlach. wDe wetten der samenleving
leveren ons, mannen met gebonden handen en
voeten over in de macht van onze bekoorlijke
tegenstandsters, en wij moeten ons er mede troosten,
dat haar sierlijke wapenen ons wel treffen maar
toch geen diepe wonden slaan. In h«t maatschap-
pelijk leven neemt men zulke kleine ondeugend-
heden niet kwalijk, vooral niet wanneer ze door
een schoone vrouw bedreven worden. En dank
is u mij volstrekt niet schuldig, mevrouw. Zooals
ik reeds zeide, acht ik het een bijzondere eer de
godin van het feest tot cavelier te strekken. En
al dacht ik daar anders over, toch zou ik juist
gehandeld hebben, zooals ik nu deed. De passage
is nu vrij, mag ik u verzoeken, mevrouw
Met gefronst voorhoofd en saamgeknepen lippeu
schreed Katharina naast hem voort, haar vinger-
toppen raakten nauwelijks zijn arm.
Haar zachtere stemming was totaal verdwenen.
Wat had zij gedaan Hoe onvoorzichtig was zij
geweest.
Ondanks haar toespeling op de betrekking
tusschen haar en Iserstein geloofde hij misschien
toch, dat zij door haar rouwmoedige bekentenis
eene nieuwe toenadering tusschen haar en hem had
willen bewerken
Zij zou hem dadelijk bewijzen dat dit niet het
geval was. Tot nog toe had zij het denkbeeld
van een huwelijk met Iserstein als iets onmoge-
lijks, iets ontzettends van zich geschovennu
was zij besloten hem nog heden het jawoord te geven.
O, had zij toch de waarschuwingen van wijlen
haar man opgevolgd hij had gelijk, groot gelijk
gehad.
Daar had zij nu toegegeven aan zoo'n zooge-
naamd beter gevoel, en wat was het gevolg.
Zij zag zich beleedigd, afgewezen, verkeerd
begrepen en op een manier, die haar het bloea
als vuur door de aderen joeg.
In de zaal richtten aller blikken zich op het laatst
binnenkomende paar.
Katharina bemerkte het en elke nieuwsgierige
blik trof haar als een ondraagelijke vernedering.
Hadden die lieden misschien eenig vermoeden
van hetgeen er tusschen haar en Waldenburg was
voorgevallen en verheugden zjj zich nu over haar
nederlaag
De plaatsen van Katharina en Waldenburg waren
in de onmiddellijke nabijheid van den hertog. Als
Katharina een weinig voorover boog zag zij tusschen
twee bloemstukken het blozende gelaat der prinses,
die door een der generaals aan tafel geleid was.
De jonge dame scheen opgewonden en heimelijk
verheugdtusschenbeide meende Katharina te
bemerken, dat tusschen haar en Waldenburg een
blik van geheime verstandhouding werd gewisseld.
Het trok de aandacht, dat mevrouw Von Salten
bijna niet met haar buurman sprak, echter des te
meer met Iserstein, die juist tegenover haar zat.
Ondanks zijn geblazeerdheid was de prins toch
een gezellige prater Waldenburg deed volstrekt
geen moeite om zich ook eens te laten hooren.
Ilet souper was in vollen gang, toen de kamer-
dienaar van den hertog achter den stoel van zijn
meester trad en dezen iets toefluisterde, dat een
wonderbare uitwerking op den ouden heer uitoefen-
de. Met jeugdigde vlugheid sprong hjj op en
snelde heen. Een oogenblik later keerde hij
terug met een jonkman van ongeveer vijf-en-
twintig jaar, wiens gelaat eene groote gelijkenis
met dat van den hertog vertoonde.
Het bericht van de onverwachte komst des
prinsen was intusschen onder de gasten verspreid
men was opgestaan en drong van allekantenom
hem heen. Prins Leopold begroette allereerst
zijn nicht en drukte een langen kus op haar
kleine hand.
//Mijn beste zusjewat ben ik gelukkig je weer
te zien."
z/En ik niet minder."
Zij vond geen andere woorden, maar uit haar
oogen straalde hem de zuiverste vreugde tegen en
haar hand beefde in de zijne.
Men vond deze hartelijke begroeting zeer na-
tuurlijk. Irnmers, zij waren als broeder en
zuster samen opgegroeid en de broedelijke toege-
negeuheid van den prins jegens zijn kuappe nicht
was voor niemand een geheim.
Het duurde eenigen tijd, eer de storm van
begroetingen, voorstellingen en vragen voorbij was.
De komst van den prins was een groote ver-
rassing. Nog den vorigen avond had hij zijn
vader per telegram gemeld, dat hij door dringende
bezigheden verhiuderd was. het schoone familie-
feest bij te wonen en dit bericht was voor den
ouden heer een bittere teleurstelling geweest.
z/Schelm die je bent," riep de hertog nu uit,
terwijl hij zijn zoon op den schouder klopte
z/beken het nu maar, dat telegram was een krijgslist."
z/Natuurlijk," lachtte de prins. //Ik vertrok
tegelijk met het telegram, maar ik vorderde niet
zoo snel en heb nu pardon voor mijn prozai-
sche bekentenis een geduchten honger meege-
bracht. (Wordt vervolgd).
