A1 g e m e 0 a
Kieuws* ea Adverteatieblad
Z 0 e u v s c b
o o r
V1 a a a d 0 r 0 a,
No. 4048.
Dinsdag 19 Maart 1901
41e Jaar^ang.
PI1S0I11LS BELASTING.
England en de Z.-A. Republiek.
PRINCES OP 5RAVIN."
abonnement
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
F KiUILLETOM
TER 5EIIZE5SCHE COERAST.
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82J.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
■Kit biatl vefachijnTiilaandttK-,. Woensdag- en Vrijrtagavond, nitge«»n<leril op Feestilagen. bij (le Kir in a P. J. ill te Tttr
ADVERTENTIEN
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel rneer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
De Burgemeeater van TEK NEUZEN brengt bij deze ter
kennis van de daarbij belanghebbenden, dat het door den
Directeur der Directe Belastingen enz. te Middcltwgden 15
Maart 1901 invorderbaar verklaard kohier no. 10, der per-oneele
belasting dezer gemeente, over het jaar 1900, op heden aan
den Ontvanger der Directe Belastingen, ter invordering
ter hand gesteld en dat ieder verplicht is zijnen aanslag, op
den bij de wet bepaalden voet te voldoen.
Ter Neuzen, den 16 Maart 1901.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
De telegrammen uit Zuid-Afrika geven niet veel
nieuws. Dat de Wet niet van onderhandelingen
wil weten, behoefde haast niet meer geseind te
wordende vraag is, in hoever Botha luistert
naar het zoet gefluit van den vogelaar. Want
Kitchener schijnt werkelijk zijn liefste stemmetje
op te zetten, eu dat Engeland nu onderhandelingen
wil voeren, die het een drie maanden geleden
verre van zich gewezen zou bebben, geeft eenigen
grond aan de vreemde geruchten die er gaan.
Het heet nl. de Londensche correspondent van
de ,/Magdeb. Ztg." seint het dat Milner ver-
strekkende concessies aan de Boeren mag doen,
indien daardoor onmiddellijk vrede gesloten kan
worden, want de toestand in OostrAzie moet zoo
dreigend zijn, dat Engeland zijn handen vrij wil
hebben. Niet om zich te mengen in den twist
tusschen Japan en Rusland, maar om, zoo noodig,
ook wat te kunnen rooven van China, als de
groote verdeeling soms eens mocht beginnen.
Engeland is als een dief en inbreker, die door
een onverwachte moord zoo lang wordt opgehouden,
dat een voordeelige diefstal elders zijn neus voorbij
dreigt te gaan.
Wat van deze geruchten waar is, is moeilijk
uit te maken. Alleen wijzen we nog op bet conflict
tusschen de Russen en Engelschen te Tientsin,
over de spoorweg-bezittingen. In elk geval, naar-
mate Engeland toeschietelijker wordt, begint de
kans voor de Boeren te herleven, de hoop, dat
deze wanhopige strijd misschien toch nog naar
wenscb zal eindigen.
Bij Vrede in den Vrijstaat wordt vermoedelijk
gerocbten tegen Cambell's kolonne. Daar de W et
al bij Senekal is gesignaleerd, is het niet onmogelijk,
dat hij daar nog een handje gaat helpen.
Tot dusver was de Wet de man, die Engelschen
10)
Mevrouw Von Fernow beweerde wel, dat het
spel van haar vriendin met den prins slechts een
masker was, waarachter zij een onbeautwoorde
liefde verborg, maar niemand geloofde dat en zij
zelve evenmin. Kathariua was vroolijker dan te
voren en de koningin van alle feesten, waar zij
verscheen. Haar schoonheid en beminnelijkheid
werden door de heeren uitbundig geprezen en
haar positie in de hooge kringen was vaster dan
ooit. Aan de Vrouwenvereeniging had zij drie-
honderd thaler gezonden en in de weldadigheids-
bazar had zij voor fabelachtig hooge prijzen
eenige kleinigheden gekocht. Kortom, het hielp
niet, of hare talrijke vijandinnen den staf over
haar behaagzucht braken, en mevrouw Von Buch-
tritz haar oversloeg bij de uitnoodigingen voor
haar muziekavondjes en voor haar bals met knal-
bonbonsversjes, Katharina was en bleef de ver-
wende Beveling der gezelschappen, ofschoon haar
overmoedigheid nog vermeerderd was door haar
uitzicht op de prinsenkroon.
Door zijn schulden evenzeer gedrongen als door
zijn hartstocht had de prins meermalen op het
punt gestaan haar die kroon aan te bieden, maar
handig was zij hem nog altijd ontweken zonder
hem echter te beleedigen of hem den moed te
benemen.
Kerstmis was voorbijhet oude jaar was
in den grooten afgrond der eeuwigheid verzonken.
Met zang en spel had men onder het klinken
liet fusileeren nu wordt de la Rey ook met zoo'n
executie opgezadeld.
De correspondent van de /Standard" te Durban
meldt bijzonderheden over het fusileeren van vijf
man, onder wie twee Engelschen, Mac Laughlin
en Boyd, te Wolmaransstad, op bevel van dien
Boerenaanvoerder. Een krijgsraad had hen wegens
landverraad tot den kogel veroordeeld, maar nie
mand geloofde, dat het doodvonnis zou uitgevoerd
worden. De Engelschen beweren, dat de terecht-
stelling een wraaknemiug zou zijn voor de nederlaag
van de Boeren te Harlebeestfontein.
Methuen, van wien we in lang niet gehoord
hadden, is te Warreuton aangekomen.
Omtrent de beweging der Boerenkommandos
in de Kaapkolonie kan het volgende gemeld worden.
Kreutzinger hadden de Engelschen bijna te
pakken ze zouden hem gehad hebben, als deze
Boer maar een beetje had meegewerkt.
Kolonel de Lisle's plan was, de driften goed
te laten bewaken, en dan, met zijn eigen afdeeling
en die van Goiringe en Herbert het land afloopende,
de Boeren in den driehoek te drijven, door de
Groote Vischrivier en de Koonaprivier gevormd.
Dat was een uitstekend plan, maarKreut
zinger slaagde er in, de Leeuwdrift over te trekken
die door luitenant Roberts met 40 kolonialen
slechts zwak verdedigd werd. De Boeren gedroegen
zich, volgens den ,/Times"-correspondent, over
het geheel welwillend tegenover de bevolking.
Zij kommandeerden paarden en voedsel, maar
veruielden niet meer dan noodig was, en dikwijls
boden zij betaling aan voor voedsel.
Kreutzinger's hoofdmacht ging den 12M Adelaide
voorbij, zonder het dorp aan te vallen. Een
Boerenpatrouille nam vier zwarte verkenuers ge-
vangen en schoot er drie van dood de vierde
ontsnapte.
Uit Graaff-Reinet wordt gemeldt, dat de afdeeling
van kolonel Scobell Maraisburg den 12" verlaten
heeft om het commando van Scheepers te achter-
volgen, maar het niet heeft kunnen inhalen.
Alleen Colenbranders verkenners kregen voeling
met het kommando; de Boeren hadden een doode
en verscheiden gewonden. Aan de zijde der
Engelschen geen verliezen.
Volgens een Engelschman, die door de Boeren
krijgsgevangen gemaakt, maar weer losgelaten was,
zijn sir Frederick Fowke en zijn kameraden nog
altijd krijgsgevangen bij de Boeren.
Te Koegras in Kenhardt (dat door de Boeren
verlaten heette te zijn), is den l^eenschermutseling
geleverd tusschen een Engelsche patrouille en 50
der glazen het nieuwe jaar begroet en nu volgde
feest op feest. Als een schitterende vlinder flad-
derde Katharina van het eene naar het andere, overal
gevleid, bewonderd en gevierdzoodra zij
vertrokken was, werd zij meer dan ooit door de
dames over den hekel gehaald.
Het laatste nieuwtje, dat men van haar ver-
telde, was; dat zij onlangs in een talrijk gezelschap
de sentimenteele Duitsche Kerstfeestviering voor
//humbug" had verklaard.
z/De Noorsche Joelklappen vind ik wel goed,"
had zij gezegd, ,/want daarbij hebben geestigheid
en humor nog vrije speelruimte, maar het Duit
sche Kerstfeest met Kerstboom en geschenken om
elkarder genegenheid en liefde te toonen, komt
mij eenvoudig belachelijk voor."
Zij had gelachen om het ontstelde gelaat van
Else Von Stasch en toen haar blik die van Wal-
denburg ontmoette, had zij er met zekere verbittering
bijgevoegd //In mijn huis duld ik zulke sen
timenteele dwaasheden niet. Ik heb de practische
iurichting behouden, die mijn overleden echtgenoot
heeft ingevoerd. Met Kerstmis krijgen mijn dieust-
boden een fooi en overigeus mogen zij den Kerst-
avond in de keuken vieren, zooals zij goedvinden,
mits ik er geen last van heb. Het is echter een
feit, dat ik mij uooit meer verveel dan op Kerst-
avond en dat ik nooit slechter bediend wordt."
De dames van M. zagen in deze verklaring
een nieuw bewijs van de harteloosheid der schoone
Katharina. Mevrouw Von Fernow verklaarde aan
ieder, die het hooren wilde, dat zij met zoo'n
vrouw zonder hart niet langer kon verkeeren.
De kleiiie bevallige slang maakte van den nood
een deugd, want zij had opgemerkt, dat mevrouw
Boeren, ten deele Kaapsche opstandelingen. Koe
gras ligt halverwege Kenhart en Kakamas. De
Boeren hadden 3 dooden en 7 gewonden, onder
welke een veldkornet doodelijk. Of de Engelschen
verliezen hadden, wordt niet gemeld.
Doordat de Boeren de telegraafdraden hadden
afgesneden, was de gemeenschap tusschen Kaapstad
en het oosten van de Kaapkolonie en Natal den
15" ver'broken.
Uit Deadwood-kamp, op Sint-Helena, wordt
gemeld, dat een Boer door een schildwacht is
doodgeschoten. Het schijnt, dat de Boeren's nachts
de schildwachten bombardeerden met allerlei voor-
werpen, hoewel daartegen gewaarschuwd was. De
bewuste schildwacht nu kreeg een stuk hout tegen
het gezicht en vuurde toen, waardoor een der
Boeren doodelijk geraakt werd.
TER NEUZEN, 18 Maart 1901.
Gisteren kwam het tjalkschip //Stad Tholen,"
schipper S. Roukema, van Breskens, alhier op de
reede. Bij eenige werkzaamheden had de schipper
het ongeluk te water te geraken en zou zeker
verdronken zijn, zoo hij niet bij toeval door de
eb tegen het vaartuig was aangedreven, waardoor
hij een touw kon vastgrijpen en zich daaraan
boven water houden, totdat zijn knecht, Frans
Wadde van Roou, van Breskens, die het voorge-
vallene had opgemerkt, hem een lijn kon toewerpen
en daaraan behouden binnen boord halen.
De heer W. H. van Zanten jr., die, naar
men weet, zich beijvert om gratis tabak te be-
zorgen aan de oudjes in gestichten, deelt daarom-
trent het volgende mee.
Van 1896 af ontvingde ,/Prins-Hendrikstichting"
te Egmond, behalve vele sigaren, 30162 ons
tabak en buitendien veel lectuur voor de biblio-
theek, want ook boeken en kranten verzeudt de
heer van Zanten.
Toen er ook door zending van plantages
voorloopig genoeg was in de //Prins-Hendrik-
stichting", zijn ook andere gestichten bedacht en
in 61 gestichten in verschilleude plaatsen van
ons land, kregen nu op 7 Februari 1020 ouden
van dageu 10 ons tabak. Onder de gestichten
wier oudjes tabak werd toegezonden komt ook
voor het Diaconiehuis der Ned. Herv. gemeente
te Ter Neuzen.
Men kan deze zaak steunen door het koopen
en gebruiken van de zoogenaamde zakguillotines
waarvan de heer Van Zanten er 10 levert voor
Von Salten sedert eenigen tijd zich van haar
terugtrok. Waarom zou zij haar vroegere vriendin
ook nog sparen, nu zij toch geen voordeel meer
uit haar omgaug kon trekken? Wat Helene
vroeger alleen heimelijk en uiterst voorzichtig
deed, dat deed zij nu in het openbaar, zij sprak
haar ware meening omtrent Katharina uit. Van
haar greuzelooze bewondering was zij overgeslagen
tot uiterste boosheid.
Katharina sloeg volstrekt geen acht op de
vijandigde houdiug van haar vroegere vertrouwde.
Zij vereenigde de koelste beleefdheid met zooveel
beleedigde verouachtzaming, dat Helene dikwijls
met trauen van verbittering in de oogen thuis
kwam. Over het geheel was Katharina hoogmoediger
en meer veronachtzamend dan ooit te voren. Haar
begunstigde vereerder, prins Iserstein, had een
beklagenswaardig leven en niet zonder reden ver-
goot juffrouw Charlotte in haar kamertje dikwijls
bittere tranen.
Katharina gevoelde wel hoe onverdragelijk zij
voor anderen was, maar zij kon of liever zij
wilde dit niet veranderen.
//Die menschen verdienen niet, dat ik ze beter
behandel," zeide zij tot zich zelve om zich te
verontschuldigen. Maar zij gevoelde zich
toch zeer ongelukkig, grenzenloos ongelukkig.
Zij zocht afleiding in de menigvuldige feesten,
danste, lachte, was de uitgelatenste van alien en
als zij dan laat in den nacht met hoofdpijn thuis
kwam, drukte zij haar kloppend hoofd in de
kussens en weende bittere tranen.
Zij noemde dat ontstemming der zenuwen,
migraine, overspanning maar den rechten
naam gaf zij nooit aan haar wanhopigen toestand.
f 1, door het opzenden van de puntjes van
sigaren en nu ook door geld voor de exploi atie
te zenden, want door de velerlei correspondentie,
drukwerken enz. heeft de kas versterkig noodig,
zegt de heer Van Zanten. Zijn adres is Leider-
dorp.
Axel. Zondag werd ten huize van den heer
L'Ecluse alhier een druk bezochte vergadering ge-
houden van de afdeeling Oostelijk Zeeuwsch-Vlaan-
deren van de Vereeniging van Hoofden van scholen
in Nederland. De rekening van den penningmeester
werd goedgekeurd.
Tot voorzitter werd herbenoemd de heer W. C.
Imandt te St. Jansteeu, tot secretaris de heer G. J.
Casteumiller te Stoppeldijk en tot penniugmeester
de heer H. R. Karstel te Zuiddorpe.
Daarna hield de heer A. Geerards te Koewacht
eene lezing over //De salariswet en de hoofden
van scholen", waarin hij aantoonde, dat de Minister
in zijn voorstellen tegenover de hoofden van scholen
niet zoo mild geweest is als voor de onderwijzers.
Ter tafel kwam het verzoek van de afdeeling
Axel e. o. van het Nederlandsch Onderwijzers-
genootschap om mede te willen werken tot onder-
steuning van het' adres van de Hoofdbesturen der
drie groote onderwijzersvereenigingen aan de Tweede
Kamer.
Besloten werd aan de heeren Van Deinse en
Hennequin schriftelijk te verzoeken het adres te
willen steunen.
Tot afgevaardigde der algemeene vergadering
die op Zaterdag 6 April te Utrecht gehouden
wordt, werd gekozen de heer A. Geerards te
Koewacht.
Koewacht. Na eene langdurige ziekte overleed
alhier de ZeerEerw. heer A. M. Juten, sinds Juli
1892 pastoor dezer parochie.
De overledene, die bij ieder hoog stond aan-
geschreven, werd geboren te Wouw in Februari
1847 en was achtereenvolgens werkzaam te IJzen-
dijke, Hoeven en Bergen op Zoom, waar hij het
beheer had over de R. K. Militaire vereeniging.
Woensdag wordt de geliefde pastoor met een
plechtige koordienst begraven.
Zuiddorpe. Zaterdagmorgen werd de dienst-
bode van den landbouwer R. v. O, alhier gewekt
door een ongewoon gerucht in den kelder. Zij
ging eens kijken en tot hare groote verbazing be-
merkte zij dat Vos, de koe, geheel verlegen in
den kelder stond rond te kijken.
Hoe het beest daar gekomen was Vos had
's nachts den slaap niet kunnen vatten, had zich
Zij zou razend boos geworden ziju, hadiemand
haar gezegd, dat zij Waldenburg beminde en dat
deze hartstocht de ware oorzaak van haar tranen was.
Eu toch was het zoo
Zij beminde hem met al den gloed eener eerste
liefde, al hield zij dit voor haar nieuwe gevoel
voorloopig nog voor haat en beleedigden hoog-
moed.
Haar gezondheid leed ten laatste onder die
herhaalde inwendige opwindiug. Haar bekoorlijk
gelaat werd smaller en de schaduw onder haar
oogen wilde niet wijken.
z/Hoe spoedig worden die donkere schoonheden
toch leelijk," zei mevrouw Von Fernow op rnede-
lijdenden toon in den kring van haar talrijke
vriendinnen. //Ondanks haar drie-en-twintig jaar
begint die arme Katharina reeds te verouderen.
Vindt u ook niet?"
Men vond het eigenlijk volstrekt niet, maar toch
sternde men in en het gevolg was, dat Katharina
menigmaal medelijdende blikken opmerkte of be-
klagende woordeu hoorde, die haar nog te meer
krenkten, omdat zij zelf de verandering in haar
uiterlijk had opgemerkt.
Dikwijls raadpleegde zij oplettend haar spiegel.
Het scheen wel, of zij in de laatste weken jaren
verouderd was. Haar doorschijnende, zachte teint
scheen haar minder frisch, de oogen minder schit-
terend en hier aan de mondhoeken het was
nog geen rimpel, zeker nietmaar toch een
vouwtje, dat wel een rimpel kon worden.
Katharina's hart begon augstig te kloppen.
Zouden de gouden poorten der jeugd zich wer
kelijk achter haar sluiten zoo plotseling zonder
overgang
