A1 g o a e e a
HieuwS' ea Adverteatieblad
7 o o r
Zeeuwsch'Ylaanderea,
No. 4041*.
Zaterdag 2 Maart 1901.
41e Jaargang.
«lecM, r": ZTh'ZrlZ"' Pl""ing d",eltde *dre"™'ie d»
OP GBAVIN.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,_. Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADV BBTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0 10
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzendmg van advertentien voor 3 uren op den daq der uitaave
In de zitting der Tweede Kamer van gisteren
werd besloten tot toelatiug van den heer Pastoors.
De heer Van Byland vroeg wat de reden was
van de intrekking van het exequatur en wat de
Minister verder gedaan heeft.
De Minister van Buiteul. Zaken kerinnerde dat
het exequatur ingetrokken is wegens veroordeeling
van den heer Pott wegens valsehe aangifte en
wat de heer Pott erkend heeft. 't Was wegens
invoer van heliograpische toestellen voor de
Iransvaalsche artillerie onder een anderen naam.
De Portugeesche Begeering had geklaagd over
verkeerdheden met paspoorten, doch de heer Pott
is zich daarvan niet bewust.
De heer Pott heeft verklaard dat zijne verhou-
ding tot de Portugeesche autoriteiten zoodanig
was, dat hij meende te moeten verwachten dat
hem het verblijf te Lorenzo Marquez zou worden
ontzegd. De gedachtenwisseling met Potugal,
die verzekerde nooit de bedoeling te hebben ge-
had Nederland onaangenaam te zijn, heeft geleid
tot de verklaring van Portugal dat den heer Pott
als particulier beschermd zou worden. Ook de
terugkeer van Graaf De Selir was tegemoetkomend.
Met het oog ook op de gemeenschappelijke be-
langen die wij met Portugal hebben, meende de
regeering het incident gesloten te moeten verklaren.
TER NEUZEN, 2 Maart 1901.
't Was Donderdag 25 jaar geleden dat de heer
C. J. Dhont, sedert den laatsten tijd chef in de
zaak van de firma P. J. van de Sande, op
de drukkerij van dit blad in dienst trad. Bij
de herinneriug aan vroegere gelegenhedeu van
dien aard, was het te voorzien dat die dag niet
onopgemerkt zou voorbijgaan, waar het hier gold
het zilveren jubile van hem, die als eerste bediende
steeds met ijver en toewijding zijne beste krachten
aan de zaak wijdde.
Van wege de firma werd den jubilaris als blijk
van waardeering een fraaie fauleuil geschonken,
terwijl hem op de werkplaats, in tegenwoordigheid
van het geheele personeel, door den meesterknecht
D. P. Stoifels, met eene toespraak waarin hij de
verdiensten van den jubilaris herdacht en onder
het uitspreken van den wensch dat het hem
vergund moge zijn nog vele jaren zijne krachten
aan de zaak te wijden, namens alien een gouden
bril met etui waarop inscriptie, aanbood.
In korte woorden dankte de heer Dhont voor
Bpbrachte hulde en voor de medewerking
die hij in het vervullen zijner taak mocht onder-
vinden.
Ook van de zijde der clienteele, zoo in als
buiten de gemeente mocht de jubilaris vele blijken
van belangstelling ondervinden.
Zooals we in ons vorig nunmer aankondigden,
had Woensdagavond op de bovenzaal van het Hotel
de Commerce" de uitreiking der prijzen plaats, be-
haald bij het schiet-concours van de leerlingen
van het voorbereidend militair onderricht.
Behalve de leerlingen war-m osk verschillende
ouders en belangstelleuden tegenwoordig.
De bijeenkomst werd geopend door een inleidend
woord van den leluit. Coster, die begon met zijne
tevredenheid over zijne leerlingen te betuigen, daar
toch aan alien het diploma kon worden uitgereikt.
Hij besprak vervolgens in het kort enkele punten
der bij de Tweede Kamer in behandeling zijnde
legerwetten, waaruit z. i. vele verbeteringeu zouden
voortvloeien, terwijl hij betoogdc dat het wensche-
V •la. n?°d'g *s> dat het volk zooveel mogelijk
als militair geoefend wordt.
Na aan de leerlingen de diploma's te hebben
uitgereikt, verzocht spreker den burgemeester aan
de winners de prijzen te willen uitreiken, wat deze
volgaarne verklaarde te doen.
(De twee eereprijzen waren beschikbaar gesteld
door den burgemeester en den kapitein Geill).
Na als oud-militair zijne ingenomenheid te
hebben betuigd met het militair onderricht, en
na uiteenzetting van de voordeelen die daaruit
voortspruiten voor hen, die er van profiteeren,
reikte de burgemeester met een gepaste toespraak
en onder daverende toejuichingen aan de over-
winnaars de prijzen uit.
Alsnu werd eenige pauze gehoudeu, waarna
kapitein Geill het woord nam om luitenant Coster
en de onderoflicieren die hem terzijde stonden
dank te zeggen voor het alhier gegeven ouderricht,
waarvan zij succes hebben. Wat althaus het schieten
betreft, was in geen der 16 plaatsen in Zeelaud
welke hij bezoekt, zoo geschoten als hier, en dat
nog ondanks het ongunstige weer.
Spreker begon daarna met de vraag te behandelen
of het Nederlandsche volk weerbaar is. Hij meende
dit alleszins ontkennend te moeten beantwoorden.
Hij wees op onza stamverwanten in Zuid-Arfika
en op Zwitserland, waarbij wij zoover ten achter
zouden staan, wanneer het er toe kwam den
vaderlaudschen grond tegen een vijand te moeten
verdedigen. Ons volk is allerminst weerbaar op
dit oogenblik en dat is voor een klein volk zoo
dnngend noodig, wanneer het met recht wil zingen,
hetgeen de laatste tijden zoo menigvuldig gehoord
is, het lied dat bij ons volk zoo is doorgedrongen
yDat vrije volk zijn wij."
Naar het voorbeeld der aangehaalde volken
betoogde spreker dat het daarheen moet geleid
worden, dat ieder burger in staat is in tijden van
P F3UILLETON
Hij was opgeslaan, maakte een eerbiedige buiging
en vertrok. Zij keek hem na en eerst t>en hij uit
haar oog verdwenen was, kreeg zij de beheersching
over haar zelve terug.
Zij sprong op en liep snel een paar maal de
kamer rond toen zonk zij op haar stoel neer, ver-
borg haar gelaat in haar handen en brak los in
een kwaadaardig snikken.
Hoe was het toch mogelijk? Had zij de
bewonderde zulke woorden moeten hooren
Had een man het durven wagen zoo tot haar
te spreken Haastig droogde zij haar tranen.
Schreien Dat oatbrak er nog aan Wat
zou die onbeschaamde zich verheugen, als hii dat
kon zieu J
Iloe was zij toch zoo dwaas geweest om die
zedepreek aan te hooren? Op het oogenblik
nu het te laat was vielen haar allerlei snedige
zinswendmgen in, waardoor zij hem den pas had
kunnen afsnijden. Dan zou zij overwiunares ge
weest zijn, maar nu O, het was te erg I
De huisknecht kwam zeggen, dat het rijtuig
voor de deur stond.
*Goed! Zeg dat Annetta mijn hoed en mantel
brengt."
Katharina trad voor den spiegel en bekeek
daarin onderzoekend haar gelaat. Kon men zien
dat zij geschreid had Neen, volstrekt niet!
Haar opgewondenheid gaf haar oogen nog meer
glans en haar wangen een zachtroode kleur, die
haar schoonheid nog verhoogde. Hij zou haar
met kunnen weerstaan, als zijn boosheid wat ge-
kalmeerd was. Dan zou zij hem dwingen tot een
vernieuwd aanzoek en dan zou zij hem weder
uitlachen Ja dat zou haar wraak zijn
Zij begreep nog niet, hoe zij toch zoo gezwegen
had, nu zou zij eenige jaren van haar leven willen
geven om het tooneel met Waldenburg nog eens
te kunnen herhalen. Wat zou zij dan anders
handelen
Zij had zijn bittere woorden als een verdiende
terechtzitting zwijgend aangenomen en metschaamte
erkende zij, dat zijne bestraffing haar een oogenblik
rechtvaardig was voorgekomen.
Maar nu wist zij zijn redenen van misnoegdheid
beter naar waarde te schatten. Niets anders dan
terleurstelliug over het mislukken van zijn plannen,
gekwetste ijdelheid was het geweest. Toen de
tooneelspeler bemerkte, dat zijn rol mislukte,
had hij zijn aftocht waardig willen dekken.
Ligenl ijk deed zij hem te veel eer aan door
boos op hem te zijnhet beste washem te
vergeten.
Dat was haar besluit, terwijl zij naar haar
rijtuig ging, dat voor het hek wachtte.
tfNaar mevrouw Yon Fernow beval zij'.
geyaar op tp ireden eu opdat het desbetreffend
arnkel der grondwet geen doode letter blijve is
het noodig dat het volk voor die taak worde ge-
vormd, opgeleid en ontwikkeld. Allermeest dient
men de jeugd te vormen, de kracht der jongens
te outwikkelen en daarvoor is niets beter dan de
sport op verschillend gebied, waardoor de spieren
worden gestaald en het lichaam gehard om zoo
noodig de ontberiugen en vermoeieiiissen in oorlogs-
tijd des te beter te kunnen doorstaan. Gelukkig
bestaat er op het oogenblik nog geen gevaar,
doch wie den vrede wil, bereide zich voor den
ooriog.
Spreker zette in het breede uileen het doel en
den werkkring van de vereeniging ^Volksweer-
baarheid, welke zich bezig houdt met steun te
verleenen aan alles wat strekken kan tot ver-
hooging der weerkracht van het volk, voornamelijk
gymnastiek- en schietoefeningen. Ten slotte stelde
spreker voor ook alhier eene afdeeling van „Volks-
weerbaarheid" op te richten.
De woorden van spreker werden met daverend
applaus begroet en hadden succes, daar tot op-
richting eener afdeeling werd besloten, waartoe
32 der aanwezigen de lijst van deelname teekenden.
(Dit aantal is than* reeds tot 98 gestegen.
Een voorloopig bestuur werd bjj acclamatie
benoemd, bestaande uit de heeren J. A. P. Geill
president, T. van Borssum Waalkes, J. Wiskerke!
W. J. D. Hammecher en A. G. J. Wissel.
Hierna werd door den heer J. Wiskerke, namens
de ouders der leerlingen een woord van dank ge-
ncht tot luitenant Coster en de beide onder-
o icieren, die hier het voorbereidend militair
onderricht hebben gegeven.
Morgennamiddag hoopt Ds. Knottnerus te
Zaamslag zijn afscheidsrede te houden.
Bij de laatste reis diede prov.stoomboot gister
van V lissingen naar TerNeuzen maakte, geraakte aan
den aanlegstijger te Borsele eene aldaar wonende
vrouw te water, doordat zij, bij het verlaten der
boot haar kaartje zoekeude, voortliep, bezijden
de loopplank. Door de bemanning der boot was
de vrouw apoedig uit het water gered en kwam zij
met natte kleeren en den schrik vrij.
St. Jansteeil, 26 Febr. Heden werd alhier
feest gevierd. De heer Framjois de Bruin en
zijne echtgenoote herdachten voor de vijftigste maal
hun huwelijksdag en dit lieten hunne dorpsge-
nooten niet onopgemerkt voorbijgaan. Door de
zorgen eener tijdig gevormde feestcommissie, bij-
gestaan door eeu aantal meisjes uit de omgeving,
was de straat versierd van de woning van de
jubilarissen tot aan de kerk. Daarlangs werden
de krasse oudjes in een open rijtuig als in triomphe
onder het luiden der klokken, het donderen der
kanonnen en het spelen der fanfare, begeleid door
Helene von Fernow was de jeugdige echtgenoote
van den ouden presideut der rechtbink, met wien
zij gehuwd was om een positie in de maatschappij
te hebben, precies als Katharina met den haudels-
raad Von Salten had gedaan.
Misschien was deze overeenkomst van levenslot
wel de reden, waarom mevrouw von Salten meer
met Helene dan met andere dames omging, misschien
ook dat zij werd aangetrokksn door haar opgeruimd
humeur, maar het was een feit, dat de beide
dames als trouwe vriendinnen te boek stonden
en les inseparables" genoemd werden.
Helene von Fernow kwam gaarne voor als de
marlelares van een ongelukkig huwelijk. Men
had hartelijk medelijden met het aardige vrouwtje
en noemde haar man een ijzegrim, dien zijn on-
verdiend geluk niet naar waarde wist te schatten.
Als een man van zestig jaar een vrouwtje van
vijf-en-t win tig zomers heeft, moet hij zeer bemin-
nelijk en voorkomend zijn om het groote verschil
in leeftijd te doen vergeten, doch de heer von
I ernow was integendeel koel, ernstig en weinig
spraaxzaain. uur en water konden niet slechter
bij elkander passen dan deze twee echtgenooten.
Katharina was deze meening toegedaan en steeds
bereid om aan de klachten van haar vriendin een
gewillig oor te leenen. Zij koesterde voor Helene
eene zekere genegenheid, het gebabbel van de
kleine vrouw amuseerde haar en zij vond het
volstrekt niet onpleizierig, dat Helene zoo'n
scherpe tong had.
eene eerewacht en eene menigte familieleden en
angste.lenden naar de kerk gevoerd, waar
zij door den ZeerEerw. heer Pastoor in eene keurige
rede werden geluk gewenscht, terwijl ZEerw. ook
eene plechtige mis aan God opdroeg.
Na afloop der kerkelijke plechtigheid keerden
de feestvierenden omstuwd door eene groote
volksmenigte en door dezelfde groepen gevolgd
luiswaarts, waarna de stoet ontbonden werd en
de jubilarissen den corporation, die het feest zoo
uitstekend deden slagen een ^plat dujour" aan-
boden, elk in zijn lokaal.
Dat er in den loop van den dag nog menig
glaasje op de gezondheid en grootendeels ook op
rekening van het gouden echtpaar geledigd werd,
spreekt van zelf. 's Avonds bracht het fanfarecorps
de verheugde echtgenooten eene serenade. Van
alle huizen wapperde de nationale driekleur en
goed weder begunstigde het feest, dat zeker aan-
gename herinneringen zal achterlaten.
St. Jansteen. Donderdagmorgen miste de land-
bouwer en veekoopman A. Bal te Sinay (Belgie)
de'n zijner beste koeien. Dadelijk werd aan diefstal
gedacht en was de Belgische politie in de weer
het gesiolene op te zoeken. Spoedig vond men
een spoor en dit volgende kwam men in den
Heikant onder deze gemeente.
In den stal van H. d. B. werd de koe terug-
gevonden.
Tot groote vreugde van den eigenaar werd het
ontvreemde dier een koe van 400 a 500
francs in beslag genomen en naar Belgie
teruggevoerd. Van een en ander werd natuurliik
proces verbaal opgemaakt.
Koewacht. In de laatste weken had men hier
niet meer van nachtelijke ontvreemdingen ver-
nomen en eigenaars van kippen en konijnen meenden
reeds, dat de dieven den weg naar deze gemeente
vergeten hadden en een ander terrein voor
hunne werkzaamheden gekozen hadden. In den
nacht van Woensdag op Donderdag hebben zij
eehter deze gemeente weer bezocht en bij den
landbouwer Th. P. een goeden slag geslagen. Niet
minder dan 52 kippen en haien hebben zij daar
ontvreemd. Daar de buit hen voorzeker meeviel,
ledigden zij in de schuur een z»k met kaf en
deden daarin de gestolen dieren. 's Morgens vond
men op het erf een ledige zak en drie ferme
knuppels. De eigenaar had 's nachts niets ver-
nomen. Dadelijk gaf hij van het voorgevallene
kennis aan de politie en reisde zelf naar St. Nicolaas,
waar het juist marktdag was. Het mocht hem
echter niet gelukken de gestolen dieren terug te
vinden.
IJzemlijke, 28 Febr. Gisteren had alhier de
jaarlijksche prijsschieting plaats door de jonge
lieden die deelnemen aan de vrijwillige oefening
in den wapenhandel.
Door eene kleine wekelijksche bijdrage der deel-
nemers en verschillende giften van gegoede inge-
zetenen, was voor ieder een prijs ingekocht van
meer of mindere waarde.
Voor de derde maal werd de eerste prijs be-
haald door E. van den Acker met 57 punten,
terwijl zekere W. C. voor de derde maal geen
enkel punt behaalde, zelf op geen treffen in de schijf
kon bogen j bij deze baart oefening geen kunst.
Hiermede is de oefening 1900/1901 besloten.
Dat mevrouw von Fernow, die iedereen zoo
scherp beoordeelde, haar met zooveel vriendschap
aanhing, droeg veel bij om Katharina's voorliefde
voor haar vriendin te vermeerderen. Mevrouw
von Salten wantrouwde altijd de vleierijen der
mannen, maar de grenzelooze bewondering der
kleine Helene was haar aangenamer, dan zij wel
wilde erkennen.
Nadat zij van den huisknecht gehoord had
dat mevrouw thuis was, trad zij binnen zonder
zich te laten aandienen. Kort geleden had Helene
haar met vleiende woordjes de belofte afgeperst,
dat zulke formaliteiten tusschen haar zouden weg-
vallen. Ongedwongei en vertrouwelijk zouden
zij dan als zusters met elkaar omgaan.
Mevrouw von Salten liep de voorkamer door
en wilde juist de zware zijden portiere openslaan,
die het boudoir van haar vriendin afsloot, toen
zij daarbinnen stem men hoorde.
(Werdt vervelgd),
CO KRAUT.
»ruxixcii naar pia
