A1 g o a e e a
Nieuws* ea Adverteatiebhd
v o o r
Zeeuwsch-VUanderen.
JlanBesteding.
aanbesteden
No. 4031.
Donderdag 7 Februari 1901.
EngelaDd en de zX~Repabliek.
41e Jaargang.
De vervulde Vloek.
Binnenland.
ABONNEMENT;
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per postYoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Poatdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADYESTENTItK
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de pry?
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave
Burgemeester en Wethouders van WESTDORPE
zullen op Donderdag den 7,u Maart 1901, des
namiddags 2 ure, lokale tijd, bij enkele inschrijving
en onder nadere goedkeuring
het maken van 3893 Mi.
Keibestra tinar in de Molenver-
horting en het aansluitende Biezen-
straatje.
Aanwijzing wordt gegeven op 5 Maart 1901,
des voormiddags 11 ure 1. t.
Het bestek ligt ter lezing ter Secretarie der
gemeente Wesldorpe en verder in de volgende
hotels: Abdij,MiddelburgVan Noppen, Zierikzee;
Zoutkeet, Goes Hof van Holland, Tholen
Canon d'Or, Breskens Luijck, HansweertNeder-
landsch Hotel, Neuzen Du Commerce, Vlis-
singen; Bonte Hert, HulstHotel Rotterdam,
Sas van Gent en Veerhuis, "Walsoorden, en is
voorts tegen betaling of toezending van 0,50
yerkrijgbaar bij den Secretaris.
Westdorpe, 5 Februari 1901.
C. VAN WAES, Burgemeester.
M. J. B. KIEBOOM, Secretaris.
De telegrammen, die Kitchener in de laatste
dagen zendt, zijn niet bijzonder gunstig voor de
Boeren, al schijnt ook de toestand nog niet ver-
anderd te zijn door het succes der Engelschen.
Dat de Boeren in den oosthoek van Transvaal
zouden terugtrekken voor de zeven op hen los-
rukkende Britsche kolonnes, was te voorzien
maar French heeft hen nu ook een kanon afhandig
gemaakt.
Toch behoeven we ons voorloopig nog niet
ongerust te maken, dat de Boeren den itrijd
zullen opgeven. Een treffend bewijs daarvan
wordt aati de ,/N. R. Ct." uit vertrouwbare bron
meegedeeld. In het westen van Transvaal ver-
gaderden de republikeineu op Dingaansdag 16
December, net na het gevecht men generaal
Clements, evenals 20jaren geleden te Paardekraal,
met een steen in de hand. Al deze klippen
F KUILLETON
Naar het Duitsch.
SO)
Een rilling ging haar door de leden en zenuw-
achtig vatte zij het paar handschoenen weer op.
,/Hoe gaat het met je mama en met Beatrice
vroeg zij eindelijk.
„0, g«>ed, dank voor de belangstelling."
Vertwijfeld keek zij hem aan.
,/Zou ik ze kunnen vinden Zoo gaarne zou
ik
Haar stem stokte.
,/Wel zeker," antwoordde hij bereidwillig//als
u dat wil, zal ik u het adres geven, wij wonen
wel niet in een voorname straat, maar het is er
toch veilig." Zijn koele toon trof haar als een
dolk in het hart. Haastig schreef hij eenige
woorden op een blaadje papier en gaf het haar
over. «/Daar is hetMaar u zal mijn zuster
niet voor zeven uur thuis vinden. Zij werkt in
een magazijn van fijne kanten. Gewoonlijk haal
ik haar af. Na zeven uur is zij alle avonden
thuis."
Stil en bescheiden, zooals nooit te voren haar
aard was, nam zij het blaadje papier aan.
//Kan ik niet dadelijk gaan vroeg ze. ffIk
zou zoo gaarne je mama willen ziendan
kan ik wel op Beatrice wachten."
tfWelzeker. U vindt mijn mama stellig thuis.
Ik zou u wel mijn geleide aanbieden, maar mijn
plicht houdt mij hier terug. U kan ook gemak-
kelijk het adres vinden." Hij zeide dit op be-
leefden, koelen toon en gaf zijn oogea dezelfde
werden op een hoop gegooid en een plechtige
eed werd gezworen, dat zij de wapenen niet
zouden nederleggen, voordatzijdeonafhankelijkheid
van de republieken hadden verzekerd.
De Engelschen hebben Petrusberg, ten westen
van Bloemfontein, weder bezet.
Den 2* Februari hebben de Boeren bij het
aanbreken van den dag een stoutmoedige poging
gedaan om de stad Vrijburg te plunderen. De
Engelschen deden een uitval met twee kanonnen,
maar eerst laat in den middag konden ze de
Boeren, die naar schatting 400 man sterk waren,
verdrijven, na een doode en vier gekwetsten ge-
kregen te hebben. De Boeren hadden drie
dooden en drie gevangenen verloren. Of de
Boeren nog voorraad hebben meegenomen, zegt
de berichtgever niet.
Het gerucht, dat er onder Blake Boeren naar
Lourengo-Marquez zouden trekken om de gevange
nen op Portugeescli gebied te bevrijden, heeft er
toe geleid, dat alle ammunitie, die de Boeren te
Komatiepoort indertijd hebben afgegeven en die
te Moveni geborgen was, nu door de Portugeezen
naar lichters in de baai is overgebracht.
De Wet schijnt wel zuidwaarts te rukkenof
hij echter naar de Kaapkolonie zal gaan is weer
twijfelachtig.
De regeering te Kaapstad heeft Vrijdag een
proclamatie uitgevaardigd, waarin zij met verwijzing
naar de Wet's oprukken naar de kolonie een beroep
doet op alle Britsche onderdanen om hun plicht
niet te verzaken, en het leger en de burgerlijke
overheid te helpen tegen de invallers, aan wier
oproepinyen niemand gehoor mag geven.
De proclamatie belooft behoorlijke schadever-
goeding aan de trouw gebleven onderdanen.
In de Hollandsche Gereformeerde kerken in
Zuid-Afrika is Zaterdag geen lijkdienst gehouden
voor koningin Victoria.
Louden, 5 Februari. De bladen melden dat
van niet oficieele zijde vanmiddag te Louden bericht
is ontvangen dat de Boeren onder kolonel Blake,
den bevelbebber van de Iersch-Amerikaansche
brigade, thans Lourencjo-Marques bedreigen. De
Portugeesche regeering heeft de medewerking van
de Engelsche strijdmacht gevraagd. Verder wordt
gemeld dat het Engelsche Zuid-Afrikaansche eskader
telegrafisch last heeft gekregen om onverwijld
naar Lourenyo-Marques te gaan en Engelsche
troepen in allerijl oprukken naar de Portugeesche
greus.
uitdrukking als zijn stem. Hij had haar vergeten,
dat was zeker.
Hoe zij weer buiten kwam, wist zij zelf niet;
't was of ze droomde. Zij riep een rijtuig aan,
en dit bracht haar naar een groot kazerne-achtig
huurhuis in een smalle straat. Zij ging de trap
op en bleef op de eerste verdieping staan. Daar
zag zij een naambordje. Zij klopte aan, de deur
werd geopend en daar stoud mevrouw Stuart voor
haar.
Bertha's oogen vulden zich met tranen, toen
de oude dame haar beide lianden toestak.
,/Groote hemel, benjij het, Bertha?" klonk het.
Beide vrouwen zaten een oogenblik later bij
elkaar in de bescheidene kleine woonkamer.
Zij hadden elkander veel te vragen. Bertha
verlelde hoelang zij reeds in New-York was en
hoe zij, nauwlijks een nur geleden, pas bij toe-
val haar neef Charles ontmoette en van hem
vernam, waar de fainilie wooude.
Ook mevrouw Stuart had veel te vertellen
over den treurigen toestand, waarin zij na het
failliet en den dooi van h-ar man leefden. Zij
verhaalde hoe Beatrice een edelaardig meisje, met
name Stella Seton, had leeren kennen, en deze
haar aan arbeid had geholpen, zoodat Beatrice
nu haar eigen brood verdiende. Sedert dien tijd
werd Stella door alien in huis bemind zij wist
altijd met raad en daad hulp te verleenen, en
was een toevlucht in den nood.
Terwijl beiden zoo hun L-vensloop verhaalden,
vloog de tijd snel voorbijhet was reeds dicht
bij zeven, toen Bertha dit bemerkte. Hoe zou
Beatrice haar bejegenen Mocht zij van haar
meer verwachten dan koele terughouding, of zou
zij edelmoedig het verledene laten rusten
Daar sloeg de klok zeven uur. Mevrouw
De vorstelijke residentie geniet thans volop
door de bruidsdagen der Koningin. Onderschei-
dene hooge gasten zijn reeds gearriveerd, benevens
afgezanten van vreemde vorsten.
Steeds worden H. M. de Koningin en Hertog
Hendrik bij hun verschijnen in het publiek harte-
lijke ovatie's gebracht en talrijk zijn zij die groot
geduld oefenen om de bruid en haren bruidegom,
al is het dan ook maar even, te zien.
Maandag heeft de ovatieder muziekgezelschappen
plaats gehad. Duizend muzikanten vertegenwoor-
digden een SOOtal vereenigingen, waarvan ook een
250tal banieren aanwezig waren, opgesteld achter
de uitvoerende leden. Deze uitvoering werd ge-
dirigeerd door den heer M. J. H. Kessels van
Tilburg.
Natuurlijk was een talrijk publiek getuige van
deze welgeslaagde ovatie.
In den avond van Maandag vond het vocale
huldebetoon plaats, waaromtrent wij aan de Hol
landsche bladen 't volgende ontleenen
Dat is een machtig aardige avond geweest, een
gezellige, geslaagde, mooie.
Om 6 uur reeds de verwachte ongewone drukte
in de hoofdstraten. Daar werden reeds de vet-
lichtjes aangestokendaar brandde reeds een
enkele gasillumiuatie em lichtten reeds de eerste
lampions.
Allengs natuurlijk drukker. De buitenwijken
stroomen leeg naar den weg, dien de serenade-
gangers zullen nemen.
In 't Noordeinde de boel weer op de gebruike-
lijke wijze afgezet't heele voorplein mooi schoon.
Ontzettenden last hebben de huzaren en sol-
daten bij 't Heulstraatje, en achter 't standbeeld
van den grooten Willem. Een zod compacte,
beweeglijke maar gesloten muur is 't, dat de ver-
dwaalde hondjes binnen den afgesloten weg geen
uitweg weten, en dien telkens en overal weer
trachten te vinden. Wat er met hen gebeurt,
we weten 't niet. 't Is zoo vreemd als 't is
van hondengejank, door trappen of overriden
wordt bij zoo'n gelegenheid niet gehoord.
Maar daar hooren we de muziek, die de zangers
van aanstonds voorafgaat. En in de verte zien
we reeds 't walmende licnt in de handen der
fakkeldragende soldaten van H't vierde."
Daar scharen ze zich op het voorplein. Hoi
Stuart zette de tafel gereed voor den avond-
maaltijd en onder haar handen kreeg het eenvoudigste
iets bevalligs of voornaams. Plotseling hoorde
men voetstappen, men hoorde den vroolijken lach
van twee meisjes in de gang en het volgende
oogenblik kwam Beatrice door de keuken de
woonkamer binnen met den uitroep
//Mama, is de thee gereed? Ik ben halfdood
van dorst en driekwart van den honger. Stella
heeft trek in een kopje. Wat? De zilveren
theepot? Wat is er aan de hand?"
Bertha stoud op van de sofa en een weinigje
bevend trad zij voor haar nicht, achter wie nu
ook Stella en Charles zichtbaar werden.
H Beatricestamelde zij, de handen toeste-
kende.
Deze gaf een gil en zette groote oogen.
Bertha Heer bewaar me Bertha
Ben je 't zelf of is het je schim
De toon, waarop Beatrice die woorden uitriep,
gaf Bertha het bewijs, dat haar nicht haar om
het verledene geen kwaad hart toedroeg. Zij
gevoelde zich als van een zwaren last bevrijd,
doch er bleef geen tijd om na te denken. Beatrice
sloeg de armen om haar hals, kuste haar her-
haalde malen en riep
„0, Bertha, wat maak je me gelukkig Wat
een verrassing Charles, waar blijf je nu Zie
je niet dat Bertha hier is Of ken je haar niet
meer P"
Hij bleef doodbedaard, toen hij antwoordde
,/Ja wel Mijn geheugen laat mij nooit in
den steek, als ik een bekend gezicht terugzie
al vergeet ik vele dingen van vroeger dagen.
Ik zei het haar dadelijk wel, dat je verheugd zou
zijn haar te zien."
Beatrice was buiten zichzelve van blijdschap.
bestijgt den expresselijk daar neergezetten en met
een paar gloeilicbtjes verhelderden katheder.
De Koningin zet zich daarop, met een bouquet
van witte rozen in de hand, waarachter zij telkens
met den Hertog praat, onder luide hoera's voor
't raam, weer 't eerste rechts boven den ingang;
de hertog staat naast haarhij als Nederlandsch
generaal, en zij met het lint van den Neder-
landschen Leeuw. De Koningin-moeder weer,
als 's middags, een raam verder.
En nu zet 't ^Wilhelmus" oude zetting
inHoi zwaait begeesterdde fakkels branden
walmend, fantastisch in de late luchtvoor de
half-donkere ramen der zijvleugels de nieuwsgierige
gezichten van leden der hofhouding en kiuderen,
genoodigd om de feestzaal te zien.
De beide Koninginnen volgen de liederen met
't tekstboek, in rood gebonden, in de hand.
Achtereenvolgens worden dan gezongen Holland's
glorie en Nu dank den Heer uw God (vertaling
van Schaepman), waarvan wij hier den tekst laten
volgen
Na elk lied gejuich en gedank van de andere
zij. De oude Koningin, gemoedelijk als altijd,
buigt herhaaldelijk 't hoofd uit het raam, om een
kijkje naar buiten te nemen. Ze is niet bang
voor de kou, in tegenstelling met het bruidje,
dat zich na eenigen tijd haar blauwzijden mantel
laat omslaan.
Als 't der Koningin-moeder te koud wordt, wil
zij zelve 't raam sluiten drie hulpen in uniform
zijn niet genoageerst den vierde gelukt 't.
//Zei't haar dadelijk wel Waar? Wanneer?"
#In den winkel, van middag. Graaf Norton
kwam om handschoenen te koopen. A propos,
u vergat ze mee te nemen. Ik zal zoo vrij zijn
ze u te zenden. Mag ik u nu onze vriendin
voorstellen Mevrouw de gravin Norton tot
Northminster. Stella Seton."
Beide dames maakten een buiging voor elkaar
en reikten elkaar vluchtig de hand. Bertha zag
een meisje voor zich van omstreeks drie en twintig
jaar tamelijk groot van gestalte en met een on-
beteekenend uiterlijk. Haar gelaat maakte echter
zoo'n innemenden indruk, dat Bertha haar terecht
voor een meer gevaarlijke mededingster hield,
dan wanneer zij een regel matig ,schoon gelaat
had gehad.
Spoedig den toestand overziende wilde Stella
dadelijk weer heengaan.
z/Tante Rosalia wacht op me," zei ze ^en
Beatrice heeft zeker veel te vragen. Neen,
Charles blijf maar hier. Ik heb je niet noodig."
//Denk je, dat ik je alleen zal laten gaan?
Ik zie niet in, waarom je zoo'n haast maakt,
maar als je weg moet
z/lk moet gauw naar huis en je hindert me
maar om vlug voort te komen. Als ik alleen
ga, heb ik de helft van den tijd niet noodig."
Zij wisselden een blik van verstandhouding,
die Bertha niet ontging en haar hinderde. Toen
fluisterde het meisje iets in het oor, waarop ze
lachte en een kleur kreeg doch ze had nu
niets meer in te brengen tegen zijn geleide.
z/Vaarwel, mevrouw de gravin sprak ze en
reikte Bertha tot afscheid de hand. Lachend en
schertsend verlieten de twee de kamer.
(Werdt vervolgd).
TER SElZEflfSCHE COURAIT.
Hit biail verschijnt naandag-, W«emda|[' en Vrijdafavond, uitpeaiOiiilerrt op Feestdagen, bij de Firmu 1". J. Ill IIK UNDK te e» Keuen.
Nu dank den Heer Uw God,
Gij volk der Nederlanden,
Voor 't schoone en vrije lot
Gegeven door Zijn handen.
Den God, die gaf en nam,
In blijdschap en in rouw,
En aan den Oranjestam
Ons hechtte houw en trouw.
God, in genade rijk,
Heeft in dit wiss'lend leven,
On9 Zijner gnnsten blijk
In Uwe jeugd gegeven
God zegene U Vorstin
In liefde, trouw en eer
En voere U hooger in
Zijn heilgunst immer meer.
God zeeg'ne 't echtverbond
Aan Hem is 't al gelegen,
Hem, die de liefde zond,
Het volk ten besten zegen.
God zeeg'ne U en Uw huis,
In schoonen, heiligen vreS,
Uw volk by 't feestgeruisch
Bidt zingend met U mee.
