BIJVOEGSEL
Ter Heuzensche Courant
Engeland en de Z.-A. Republiek.
Zaterdag 8 December 1900. No. 4006.
President KRUGER in Nederland.
De vervulde Vloek.
Gisteren deed Paul Kruger, de president van
de Zuid-Afrikaansche Republiek zijn intocht in
Nederland. Van Zevenaar tot Den Haag, 182
K.M. 8porens, heeft hij het laid van zijn voor-
vaderen, het land waar zijn taal gesproken wordt
doorreisd en daar is, ondanks den z66r korten tijd
van voorbereiding hem een schitterende ontvangst
bereid.
De geestdrift voor het dapper Boerenvolk in
Zuid-Afrika heeft als een schitter-brand door
de heuvellanden van Gelderland en de lage velden
van Utrecht en Holland gewoed. Het was of het
volk van Nederland, zoo vaak als koudbloedig
gedoodverfd, geestdrift gepand heeft bij het groote
volk in het Zuiden, de Franschen. Doch neen,
met het te veronderstellen doet men het onrecht.
Deze geestdrift was in 't volk zelf gebleven.
's Volks meeleven met de wreede gebeurtenissen
in het door Engeland in naam overrompelde rijk,
zijn st&ag groeiende deelneming met het volk dat
verdedigt wat zijn hoogst bezit is, heeft het uit-
gejubbeld overal waar President Kruger zich
vertoonde.
Geen stationnetje, geen overweg of er stonden
hoopen volks, jubbelend ter eere van den ouden
President. Waar de trein langs een straatweg
reed was het als een eerewacht, die zich daar voor
Kruger had opgesteld mannen in werkpak,
vrouwen zoo van het huis geloopen, kinderen uit
de school losgelaten, getooid met Oranje en
wuivend met vlaggetjes en al maar roepend
Hoeraen Leve Krugeren vooral, Leve de
Boeren Hier en daar het Transvaalsche volks-
lied, waarvan flauw enkele klanken tot den voort-
jagenden trein doordrongen. En overal waar
gestopt werd, was 't een ware ovatie, een spontane
ontroerende ovatie aan den grooten ouden man.
Het eerste station op Nederlandsch grondgebied
was Zevenaar.
Overpropt vol was hier het smalle station.
Een muziekkorps begroet den presidentstrein met
het volkslied. Met moeite was het gejuich tot
bedaren te brengen. Een geheele rij sprekers
voarde achtereenvolgens het woord. Al maar werden
bloemen aangegeven over de hoofden der menigte
heen en gestapeld in het presidentieele rijtuig.
Een telegram van H. M. de Koningin kwam
hier president Kruger welkom heeten op Neder-
landsche bodem.
Eerst sprak namens den gemeenteraad van
Zevenaar de burgemeester baron Voorst tot Voorst
om, ook namens de ingezetenen, eerbiedige hulde den
heer Kruger aan te bieden. „Welkom op Neder
landsch grondgebied, welkom in het gastvrije
Nederland", zeide hij. Wij hopen, dat het doel,
hetwelk u naar Europa voert, onder Gods zegen
met den besten uitslag mag bekroond worden,
dat de strijd van uw dapper volk spoedig ten
einde moge worden gebracht. Aanvaard de be-
tuiging van onzen diepen eerbied, onze vurige
sympathie voor u als heldhaftige vertegenwoordiger
van het Boerenvolk dat ieders bewondering heeft
afgedwongen".
Na lang geroep om stilte, sprak president Kruger
„Hartelijk dank voor uw welkom op Neder
landsch grondgebied. Ik heb gehoord en in kranten
FEjUILLETON
Naar het Duitsch.
28)
Zij stond op en wilde trachten in den slaap
alles te vergeten, wat haar hoofd en hart beroerde.
En zij sliep het was een diepe, droomlooze
alaap. De zon stond reeds hoog aan den hemel,
toen zjj eindelijk uit haar verdooving ontwaakte.
Doch nauwelijks had zij de oogen geopend, of de
werkelijkheid trad met overweldigende kracht voor
haar. Zij wist, dat haar eerste schreden haar
den graaf tegemoet voerden, en zij had zich niet
vergist.
Toen zij de boekenzaal voorbijging, trad hij
plotseling voor haar, greep haar hand en trok
haar esnigszins onstuimig naar binnen.
j,Bertha, ik heb gewacht," zeide hij en zijn
stem beefde van aandoening. „\k heb gewacht
al die lange uren sedert gisteren. Ik kau die
onzekerheid niet langer verdragen. Oh, spreek
om Gods wil, zeg geen neen I"
Onwillekeurig glimlachte zij. Zij begreep zelf
niet, hoe zij daar in dit ongeluksuur toe kwam.
//Wat moet ik zeggen vroeg zij op onnatuur-
ljjken toon. //Wat wil u, dat ik zal zeggen
Hij drukte haar hand zoo vast in de zijne,
dat zij er bijna pijn van had.
ffZeg ja Bertha niets meer dan ja I"
z/Niets meer dan ja," herhaalde zij op een
wijze, die alleen een geheel verblind man verkeerd
kon verstaan. #Graaf Victor, als ge dat wenscht,
dan zij hetja 1"
gelezen, dat dit volk altijd mijn zaak heeft voort-
gestaan. Hartelijk dank".
Achtereenvolgens traden nu naar voreneen
afgevaardigde van het Transvaal-comitd te Zevenaar,
die wees op de gelukkige berichten der laatste
dagen, daarin ziende een //daghet in het oosten"
en rijzen der zon over een onafhankelijk Zuid-
Afrika een afgevaardigde uit de Zuid-Afrik.
Vereeniging van Doetinchem, wier woordvoerder
Ds. Knuttel, een gloedvolle rede van sympathie
uitsprak de burgemeester van Didam het kerk-
bestuur van Silvolde, dat een sympathie-adres
overhandigde de burgemeesters van's Heerenberg,
Angerloo, Weel en andere grensgemeenten.
President Kruger, die een astrakan mutsje
opgezet hield, bij wijlen de oogen even sluitend,
hield als in gedachten, dezen speech
z/Broeders en zusters, wat zal ik zeggen. Wij
komen voor een rechtvaardige zaak en God staat
aan de zijde der rechtvaardigen. Hij zegt dat
wij door vasten en bidden gered worden. Helpt
ons daarin. Het is een wonder, ja een mirakel,
dat daar een klein kind door een grooten man
staat vermoord te worden en er is geen hulp.
Maar ons volk strijdt tot den dood toe en hoopt,
dat gij uw gebeden mengen zult met de gebeden
van de vrouwen en kinderen, die ginds op schan-
delijke wijze vermoord worden. God zal eens
zeggen//tot hiertoe en niet verder". Als de
arbitrage komt, is ons volk gered. Daarop hopen wij".
Daverend gejuich volgde opnieuw en een luid
geroep van //leve Kruger I"
Aan den president werd een kop bouillon aan-
geboden.
Da&rna vertrok de trein, luide toegejubeld.
Voort ging het nu op de reis naar Den Haag.
Aan verschillende stations had de President nog
huldebetuigingen te ontvangen, waarvoor hij rnerk-
baar aangedaan, zijn dank betuigde.
De sombere lucht beloofde niet veel voor den
intocht van president Kruger in den Haagmaar
zij paste toch wel eenigszim bij de plechtige ont-
vaugst, die de Haagsche autoriteiten en de Haagsche
burgerij den president zou bereiden.
Toen de extra-trein 8 u. 50 het Staatsspoor-
station binnenatoomde, weerklonken geen schet-
terende tonen van muziek, maar gewijde zang,
ingezet door een koor van 600 zangers, een haag
vormende van den uitersten rand van het plankier
af, tot aan de deuren van het vorstelijke wachtsalon.
Teneinde den president dien indruk te schenken,
was afgesproken dat Richard Hoi, de leider van
al die zangers, getooid met de kleuren der repu-
blieken, en behoorende tot christelijke en andere
vereenigingen, het »ein zou geven tot het aan-
heffen van de tot drie uitgebreide verzen van
Psalm 72, op het oogenblik dat de trein nog niet
ten voile stilhield, opdat mogelijke juichkreten
niet den voorrang zouden krijgen boven het gods-
dienstige lied. Zoo gebeurde 't ook. Plechtig
klonk de indrukwekkende koorzang:
z/Ja, elk der vorsten zal zich buigen
En vallen voor Hem neer."
De president verliet dan waggon niet voordat
het //Amen" het einde van den psalmzang, had
verkondigd.
Gedurende de geheele uitvoering stond hij
blootshoofds en hij gaf voor het perron te betreden,
een daukbaar knikje aan de dames en heeren, die
zijn hart met het zingen dezer gewijde regelen
hadden verkwikt.
Bij 't verlaten van 't rijtuig geleidde dr. Leyds
hem naar de wachtsalon.
Nauwelijks was de president zichtbaar, of een
donderend hoera vervulde de geheele ruimte.
In de salon waren o. a. mevrouw van Harinxma,
Lady Carleyj had zich in haar particuliere
vertrekken teruggetrokken. De morgenpost bracht
haar verscheidende brieven. Een daarvan, die
onderteekend was yBlanca", opende z(j met bij-
zondere haast. Zij zat nog in diep gepeins ver-
zonken toen zij opschrikte door kloppen op de
deur. Haar neef trad binnen.
Met bevende hand vouwde zij den brief dicht
en verborg dien. Zij deed de zorgvolle trekken
in haar gelaat verdwijnen en ging haar neef met
een vriendelijken glimlach tegemoet. Hij was
immers haar oogappel
uKom nader, Victor," sprak zij vriendelijk.
z/lk wilde juist de lijst van uitnoodigingen voor
Donderdag eens met je doorzien. Je komt zeker
spreken over het rijtoertje van hedenmiddag
z/Neen tante 1 Ik heb gewichtiger zaken te
bespreken."
Zij keek hem onderzoekend aan. Zijn oogen
schitterden meer dan gewoonlijk en zjjn gelaat
stond ook levendiger.
»Dat zijn zeker zaken van aangenamen aard,
als je verheugd gelaat me niet bedriegt."
z/Ja tante. Wensch mij geluk, ik ben de ge-
lukkigste mensch op aarde
//Victor 1"
wRaadt u het niet P Kan u zelfs niet vermoeden,
waarom ik hier gekomen ben P"
Zij hield den adem in en verbleekte.
//Zeg het mij I" bracht zij met inspanning uit.
z/Nu dan, ik ga trouwen antwoorde hij.
De oude dame stiet een kreet uit en sloeg de
handen voor zich uit, als wilde zij een slag afweren.
#Neen, neen, alles kan, Victor, maar dat niet I"
//Tante 1"
Zij hoorde dien uitroep niet meer. De krachten
hadden haar begeven zij viel in onmacht.
prof. Van Hamel, de kolonel plaats. commandant,
de president van den Hoogen Raad, enz.
De wachtzaal was niet versierd. Van het
stationsgebouw was alleen voor deze gelegenheid
de vierkleur van Transvaal geheschen naast de
Nederlandsche driekleur.
Nadat de president en alle hem vergezellende
heeren zijn binnen getreden, richtte de burge
meester, aan het hoofd staande van den Raad,
zich tot Paul Kruger en hield een toespraak,
waarin hij den president welkom heette in de
residentie van Nederland, met hartelijke wenschen
voor de zegepraal van zijn goede zaak, wijzende
op den tijd, toen hier te lande prins Wilbm en
zijne zonen mede streden voor een gelijke zaak,
die ook vaak hopeloos scheen te staan.
z/Moge zoo eindigde spr. die herinnering
aan den grooten Zwijger en zijn groote zonen
Maurits en Frederik Hendrik u bemoedigen en u
nieuwe krachten schenken. En moge dezelfde
Voorzienigheid, die hun strijd tot een zoo gelukkig
einde heeft geleid, ook uw reis tot een gelukkige
uitkomst wenden, uw volk ten zegen, de menschheid
tot eer."
Dr. Muller sprak vervolgens Kruger toe als
vertegenwoordiger van den Oranje-Vrijstaat.
Daarop verwelkomde dr. Blink den president in
een uitvoerige rede.
Deze toespraken werden door Oom Paul be-
antwoord met een uitvoerige rede, waarin hij
wel geleerd, maar niet geletterd, naar hij zeide
eerst de onrechtvaardige aanleiding tot den oorlog
uiteenzette, herinnerde aan de aanslag van Jameson
en de houding der Republiek rechtvaardigde, ook
ten aanzien van de oorlogsverklaring, waartoe
Engeland dwong door de bsste stellingen te be-
zetten en te trachten, den Vrijstaat van Transvaal
af te houden.
Na dit breedvoerig te hebben uiteengezet, sprak
de president zijn dank uit voor de ontvangst
in Holland, waar de Repbulieken hulp hopen te
ontvangen, niet enkel in woorden, maar ook in
daden, eindigende met de verklaring, dat hij
rekent op de zegepraal van de rechtvaardige zaak
daar God is met de rechtvaardigen.
De president eindigde met de hoop uit te spreken,
dat het Christelijke feest, dat //Vrede op aarde"
verkondigd, ook den vrede brengen zou aan Zuid-
Afrika.
Na deze redevoering, die herhaaldelijk door
gejuich van de aanwezigen in de salons werd
onderbroken, ging de grijsasrd naar zijn rijtuig.
Toen Kruger buiten kwam werd hij met
een uiterst geestdriftigen welkomstkreet van een
dichte menigte ontvangen. Twintig vereenigingen
met banieren stonden buiten en haie opgesteld
en wuifden met banieren. Eerewacht Haagsche
jongelieden en Transvaalsche gouvernementsamb-
tenaren, in boeren-commando-uniform, begeleidde
Kruger op zijn weg naar het //Hotel des Indes",
welke een ware zegetocht was.
Woensdagavond vermelden de Londenscheavond-
bladen, dat de Boerenkommandanten Erasmus en
Viljoen bij Bronkhorstspruit omsingeld waren.
Zooals men weet is Paget een 40 mijlen ten
oosten van Pretoria, bij Rhenosterkop en Bronk
horstspruit, slaags geraakt met een 2500 tal
Boeren, die 5 kanonnen, 2 pompons en een maxim
bij zich hadden. De telegrafische berichten wekten
sterk het vermoeden op, dat de Engelschen een
nederlaag hadden geleden en het bericht van de
omsingeling lijkt ons daarom niet zeer geloof-
waardig.
Hevig ontsteld boog hij over haar, doch een
oogenblik later kwam zjj waer bij.
z/Het uur is gekomen," fluisterde zij.
Er ging de graaf een rilling door de leden
hij stond voor een raadsel.
z/Tante," zeide hij, //ik begrijp niet, wat u met
deze woorden bedoelt. U begreep toch wel, dat
ik vroeger of later zou trouwen.
«Maar niet zoo spoedig," antwoordde zij mat.
#Drie en twintig jaar is toch niet te vroeg.
En ik heb haar onuitsprekelijk lief zonder
haar zou het leven mij een last zijn 1"
z/En wie is het
z/Beste tantehet is Bertha miss Bertha
Darrell heeft mij haar jawoord gegeven 1"
z/Miss Bertha Darrell Die Amerikaansche
Oh, waarom moest je dat valsche schepsel ont-
moeten 1"
Hij schudde het hoofd, hij begreep haar niet.
»Ik meende te bemerken, dat u haar wel mocht
lijden. Waarom noemt u haar nu op eens valsch
Zij bedekte haar gelaat met beide handen. Zoo
had hij zijn tante nog nooit gezien.
//Victor, het zou best voor je zijn, als je nooit
trouwde en het geslacht der Nortons liet uitsterven
sprak zij op doffen toon.
z/Tante
Dat woord klonk als een kreet.
Treurig en erustig knikte zij.
z/Ik weet zeer goed, wat ik zeg. Je zoudt
misschien hetzelfde zeggen, als je alles wist
Hij staarde haar verbluft aan.
//Wat bedoelt u met dat alles vroeg hij.
Welk duister raadsel schuilt daar achter uw
woorden
uWelk duister raadsel herhaalde zij. //Ja,
dat is het, een duister onopgelost raadsel I"
//Central News" vertelt het volgende van den
vierdaagschen strijd. De Engelschen tastten den
29" de Boerenstellingen aan, en een vinnige strijd
ontspon zich over een breedte van 7 mijlen. De
Boeren deden een stouten aanval op de Engelsche
linkerflank, maar werden door de Nieuw-Zeelanders
tegengehoudendaarop deden de Engelschen een
tegenaanval. De Munsters en West-Ridings rukten
tweemalen op, maar moesten beide malen terug,
zoo moordend was het vuur der Boerende
Nieuw-Zeelanders slaagden er in, de vijandelijke
stelling te vermeesteren, maar de duisternis be-
lotte het vervolgen van de Boeren. Hun (d. i.
van de Nieuw-Zeelanders) verlies bedroeg 80
dooden en meer gewonden werden gevonden bij
deze verliezen zijn inbegrepen die, welke zij leden
bij een aanval op den volgenden dag, dien Lyttelton
gemakkelijk afsloeg. De Nieuw-Zeelanders zonden
een ambulance uit om de gewonden op te rapen,
maar de Boeren richtten er hun vuur op.
Vooral die laatste toevoeging doet sterk aan
een nederlaag der Engelschen denken.
Wat Kitchener van plan is, beweert de //Daily
Chron." precies te weten. In militaire aange-
legenheden wordt hem volkomen de vrije hand
gelaten. Transvaal en Oranje-Vrijstaat zullen
verdeeld worden in militaire districten, onder
bevel, elk van een generaal-majoor, die 5000 man
onder zijn bevelen zal hebben, zoo mogelijk alien
bereden.
De infanterie zal in garnizoen liggen in de
steden en, de grenzen van elk district bewaken,
terwijl de cavalerie het land zal doorkruisen in
zeer bewegelijke kolonnes. De bewoners die zich
niet rustig houden, worden in kampen afgezonderd.
Geen enkel korps zal buiten zijn district gaan
zoo zullen de Boerenkommandos, van het eene
district naar het andere verdreven, bij elks grens
versche troepen tegenover zich vinden.
Dat is zoo edn van die plannen, die in de
praktijk natuurlijk niet opgaan. Er behoeven maar
twee of drie Boerenkommandos in ddn district te
komen en 't heele stelsel valt in duigeD.
De Boeren moeten zeer gebeten zijn op Kit
chener, omdat zij denken, dat hij kleine komman-
dos, die hij gevangen neemt, eenvoudig zal laten
fusilleeren.
Lit de telegrammen blijkt, wat Kitchener voor-
loopig weer te berichten heefttal van gevechten,
waarvan de uitslag niet zeer beslist lijkt
De overige berichten getuigen van een vechten
der Boeren op bijna elk punt.
Het Engelsche konvooi, dat Schweizer Reneke
ontzet had, is op zijn terugtocht door de Boeren
hevig aangevallen. Er werd den geheelen dag
gevocbten, en de Boeren trokken pas terug toen
de Engelschen uit Vrijburg versterking kregen.
Het verlies van de Boeren is onbekend, dat van
de Engelschen was twee dooden en ettelijke ge-
kwetsten.
Een patrouille onder luitenant Dobbie, die uit
Ladybrand, in den Vrijstaat, in de richting van
Oranje Springs marcheerde, is aangevallen door
de Boeren. De luitenant werd doodelijk, en nog
3 man minder zwaar gewond.
De schermutselingen ten westen van Pretoria
duren voort.
Omtrent Klerksdorp, het plaatsje, waarvan de
verovering door de Engelschen Roberts zooveel
genoegen deed, verneemt het bureau Laffan uit
Johannesburg een zonderling bericht. De Boeren-
bezetting zou namelijk aanzienlijk versterkt zijn
500 Boeren hadden zich verschanst in de kopjes
ten noorden van die plaats. Wordt het dorp
dus door de Boeren belegerd of is het misschien
al heroverd Het telegram is ook in zoover niet
duidelijk, dat het tegelijk gewag maakt van een
beschieting van Klerksdorp door de Wet en Steyn,
een maand geleden, waarbij Steyn dan zou hebben
z/Staat het in verband met den dood van mijne
arme mama?" vroeg hij in den grootsten angat.
//Kent u misschien den moordenaar en hebt ge
het geheim al die jaren bewaard
Er volgde geen antwoord, zij hield haar
gelaat met beide handen bedekt.
Op dit ongelukkige oogenblik verbrak een
geklop op de deur de vreeselijke stilte, die in
de kamer heerschte.
Werktuigelijk opende de graaf de deur. Een
bediende reikte hem op een zilveren blad een
brief over.
z/Wat is er P" vroeg de graaf kortaf.
z/Een dame wenscht mylady wegens een dringende
aangelegenheid te spreken antwoordde de be
diende.
Lady Carley had haar gelaat afgewend. Zij
hield zich vast aan haar stoel j alles aan haar
lichaam beefde.
z/Ik ben op het oogenblik voor niemand te
spreken," bracht zij met moeite uit. Maar de
bediende ging niet heen.
/Pardon, mylady, het is die dame in den
rouw zei hij.
Onstuimig keerde de dame zich nu om, nam
den brief, opende dien en zag de onderteekening
,B1." Met een wenk zond zij den bediende weg.
Toen las zij den brief en richtte het oog op den
graaf.
//Victor," sprak zij, //de komst van deze dame
is voor mij een vingerwijzing Gods. Ga nu heen
Morgen zal je alles vernemen.
Bijna zonder bewustzijn gehoorzaamde hij en
ging heen. (Wordt vervolgd).
VAN DE
TAN
