BIJVOEGSEL
Ts? Ksuzsnschs Courant
Zaterdag 10 NoYember 1900. No. 3994.
Engeland en de Z.-A. RepnbM.
De vervulde Vloek.
Binnenland.
Uit het uitvoerige telegram van Roberts komen
wij te weten, welke leugens president Stejn ge-
bruikt om de ontmoedigde Boeren tot volhouden
aan te sporen. Hij zou den 22* October een
toespraak gehouden hebben tot de burgers van
de la Rey, hoewel Stejn toen, volgens een Engelsch
bericht, te Fouriesburg, de nieuwe hoofdslad van
den Vrijstaat, was en de la Rey vermoedelijk in
het Rustenburgsche. Maar hij zou dan gezegd
hebben, dat de Wet de spoorbrug te Norvalspont
had genomen, dat 5000 Hollanders waren opge-
staan in de Kaapkolonie, dat Kruger naar Europa
was gegaan om tusschenkomst te krijgen en dat,
in geval dit mislukte, Transvaal aan den hoogst
biedende verkocht zou worden (wat toch Engeland
zou wezen).
En die onnoozele Boeren, die juist van plan
waren om hun wapenen aan Roberts uit te leveren
en de kans te loopen van naar Ceylon te gaan,
zij veranderden dadelijk van plan en besloten vol
te houden. Hoe gemakkelijk worden die menschen
toch op een dwaalspoor gebracht en dat terwijl
Roberts hen zoo duidelijk voorlicht met proclamaties,
brandende hoeven enz.
De leugens van Steyn vinden blijkbaar ook in
Natal, in de Engelsche kolonie, geloof. Yolgens
den //Daily Mail" correspondent te Pietermaritz-
burg is het tenminste hoogst onwaarschijnlijk, dat
de uitgeweken Engelschen nog in dit jaar naar
den Rand zullen terugkeeren. De Delagoabaailijn,
noch de spoorweg van Natal naar Johannesburg
zijn veilig, door de herhaalde aanvallen van de
BoerenChristiaan Botha bedreigt met een kom-
mando van 400 man Volksrust, de Engelschen
in Natal zijn ongerust over de strooptochten van
de Boeren, die meestal uitgaan van wraakzuchtige
Natalsche oproerlingen.
Het land ter weerszijden van den spoorweg uit
Transvaal naar Natal wordt afgeloopen door troepen
uitstekend bereden Boeren, die niet door transport-
middelen belemmerd worden. De correspondent
gelooft, dat er omstreeks 1500 burgers onder de
wapens zijn van den spoorweg in de buurt van
Heidelberg tot aan Greylingstad, Bethel, Ermeloo
en Carolinina. Zelfs Natal is niet vrij van den
vijandkleine troepen Boeren dalen van den
Drakensberg af tot op enkele mijlen van Ladysmith,
om proviand op te doen.
Roberts zelf kan ook al niet veel gunstigs
voor de Engelschen berichten.
Overste White heeft een klein gevecht gehad
met enkele Boeren bij Reddersburg op den 3".
De Britsche verliezen waren een kapitein van de
Iersche yeomanry en vier man licht gewond.
Smith-Dorrien deelt mede, dat majoor Saunders
en kapitein Chalmers, van de Canadeesche bereden
infanterie, grooten moed hebben getoond in het
achterhoedegevecht op 2 November. De eersie
reed onder een zwaar vuur, dat van dichtbij
kwam, naar een sergeant toe, die zijn paard had
verloren. Terwijl de twee terugreden op Saunders'
paard, werd dat neergeschoten, Saunders werd
daarna gewond. Chalmers kwam hem te hulp.
Saunders bezwoer hem heen te gaan. Dit wilde
Chalmers echter niet doen, en de dappere kerel,
FKXJILLETOJSJ
Naar het Duitsch.
18)
Plotseling bleef zij voor een plas water staan.
Zij sloeg de oogen op en haar gelaat straalde
van vreugde. Naar Europa, naar Engeland, Duitsch-
land, Zwitserland, Italie en Frankrijk De landen,
waarheen haar stoutste droomen haar gevoerd
hadden En zij zou die betreden
jrCharles Charles 1" riep zij buiten zich zelve.
z/Ik wist tot nog toe niet, dat de brieven van
mijne mama zoo'n aangename uitwerking kunnen
hebben. Wat is een postbode toch te benijden
z/Dus je zegt ,/ja," Bertha?"
z/Alsof ik daar „neen" op kan zeggen. Hoe
zal ik je danken, want jii bent ongetwijfeld op de
gedachte gekomen
z/Ben je zeker van de toestemming van je papa
„Arme papaHij zal mij erg missen maar
hij kan me moeilijk iets weigeren. Maar ik,
wat ben ik gelukkig Uit dit stille naargeestig
nest weg te trekken naar het droomenland, dat
Europa heetO, wat een geluk I" en zij stak
hem beide handen toe, die hij bewogen in de
zijne drukte.
^Bertha," geloof je werkelijk aan een geluk,
dat aan gindsche zijde van den Oceaan den men
schen tegenlachtaan een paradijs vol rozen en
zonneschijn P Het zij zoo, ik wil je illusien
niet storen, maar verwijt mij niets, wanneer dat
nieuwe leven anders blijkt te zijn dan je verwachtte.
Wat er ook gebeuren moge, Bertha, doe mij geen
het smart mij het te zeggen, seint Roberts,
sneuvelde daarna.
In het noodweer van den 2® zijn twee artille-
risten en vier kaffers door den bliksem gedood.
Onlangs vermeldden we, dat de Transvalers,
die op Portugeesch gebied waren gevlucht, weer
teruggingen naar de kommandos. lets ongeloof-
lijks vertelt nu de x,Daily Mail" correspondent te
Louremjo-Marquez. De Portugeezen zouden nl.
een paar dagen geleden alle Boeren boven de 14
jaar, die daar een toevlucht hadden gezocht, van
hun bed hebben gelicht en in de kazerne hebben
opgesloten.
Nieuws is er niet veel en kan ook niet ver-
wacht worden de eerste dagen, daar, volgens een
bericht uit Newcastle, de censor verboden beeft,
om van Roberts' bewegingen melding te maken.
Over den aanslag op den treiu bij Standerton
wordt nog gemeld, dat de trein uit het spoor ge-
loopen is, nadat de Boeren de rails losgeschroefd
hadden. De machine en zes goederenwagens
werden vernield. De Boeren, die in hinderlaag
waren, schoten op den trein, zoodat de stoker
gedood werdook schoten zij op een trein die
tot ontzet kwam opdagen, maar die kon weg-
stoomen zonder getroffen te zijn.
Een militaire trekmachine, met voorraden ge-
laden goederenwagens (trucks) trekkende en, onder
geleide van tie.n man van het Kimberley-regement,
gaande naar Boshof, is op 15 K. M. afstands
van Kimberley door twintig Boeren aangevallen.
Deze maakten zich van den trein meester zonder
een schot te vuren en lieten de machine springen.
De Londensche Morning Leader schrijft
//Kitchener is dan uitgekozen voor het opper-
bevelhebberschap in Zuid-Afrika, en Lord Salisbury
heeft dus een maatregel doorgezet, die hoogst
waarschijnlijk in zeker opzichl verschrikkelijke
gevolgen zal hebben. Wij mogen uamelijk niet
vergeten dat Kitchener onbuigzaam is en niets
ontziet, en dat hij de openbare meening van Engeland
niet kent of begrijpen wil. Het zal dus tusschen
die openbare meening en hem, vroeg of laat,
waarschijnlijk zelfs zeer spoedig, tot een breuk
komen. Als het werkelijk het voornemen van
onze regeering is, de beide republieken geheel en
al ten gronde te richten, en dat dan //den vrede"
te noemen, heeft zij den juisten man gekozen, om
de beide nieuwe //kolonien" tot een hel op aarde
te maken, want Kitchener is een man wiens gezicht
zijn karakter weerspiegelt en dien de Boeren van
nature wantrouwen. Aan den anderen kant is hij,
zooals bekend is, de meest gehate man in het
Engelsche leger, die zijn eigen troepen in een
voortdurend vagevuur wil zetten en hen daardoor
misschien tot vertwijfeling zal drijven".
Pretoria, 5 November. Volgens een gerucht,
zou de Wet een kwetsuur in zijn been hebben
gekregen in het gevecht bij de Rensburgdrift.
Met zekerheid kan het Vaderland thans mede-
deelen, dat de huwelijksvoltrekking van H. M. de
Koningin en Hertog Hendrik van Mecklenburg-
Schwerin en de daarmede verbonden feesten, zullen
plaats hebben in de week van Maandag 28
Januari4 Februari.
Naar men verneemt, is Woensdag ten huize
van mevrouw Pierson, echtgenoote van den minister
van financien, hetbestuurgevormd van een Vrouwen-
comite voor een huldeblijk aan H. M. de Koningin
bij gelegenheid van Hr. Ms. aanstaand huwelijk.
Daarin hebben o. a. zitting gekregen barones
van Harinxma thoe Slooten, geb. Collot d'Escury,
echtgenoote van den burgemeester van den Haag,
verwijten, omdat ik je buiten je gewone omgeving
hebt gebracht."
#Dat zal ik nooit doen," verzekerde zij. //Wan
neer moet ik gereed zijn
z/Hoe eerder, hoe beter I"
Den avond vaa den volgenden dag was de
waterspiegel glad en effen, zoodat de roode stralen
der ondergaande zon daarop een prachtig licht-
effect te weeg brachten. Hier en daar zag men
in dien glans een zeil, eene visschersboot en het
melancholische lied van een visschersknaap klonk
over het water.
z/Hoe levendig herinnert deze avond me aan
het uur, dat wij twee jaar geleden samen door-
leefden. Het was de laatste week van den schoonen
tijd, dien wij na eene toevallige ontmoeting samen
doorbrachten. Weet je nog, dat ik bij een dryf-
jacht verwond werd en in de sneeuw gevaar liep
te bevriezen En dat je mij vondt en trachtte
mijn verstijfd bloed te verwarmen Eindelijk
kwam er hulp opdagen. Je papa was ongerust
geworden over je lang uitblijven. Hij vond ons
en bracht me halfdood bij je in huis. Zoo leerden
wij elkaar kennen en ontdekten wij, dat we nog
bloedverwanten waren, waardoor wij spoedig ge-
meenzamer werden. Door je opofferende verpleging
kreeg ik weldra mijn krachten terug en toen sloeg
het uur van scheiden. Evenals nu wandelden wij
aan het strandik was treurig ik gevoelde, dat
de scheiding mij zwaar viel en ik zag, dat je ook
tranen in de oogen had. Dat is nu zeker wel
anders geworden. Voor welken man ter wereld
zou je nu nog tranen storten bij het afscheid
//Om jou zeker niet," plaagde zij. ,/Zulke sen-
timenteele tooneelen vallen niet in mijn smaak."
als presidente mevr. PiersonWaller, als vice-
presidente; mevr. GleichmanCort van der Linden,
echtgenoote van den president der Tweede Kamer,
als penningmeesteres, en jkv. Schorer, dochter van
den vice-president van den Raad van State, als
secretares.
Door het provinciaal kerkbestuur van Zeeland
zijn tot de Evangeliebedieniug in de Ned. Herv,
kerk toegelaten de heeren E. J. Fockens van Leiden,
J. Rauws van 's Gravenhage, J. Jellema van
Grauw (bij Sneek) en IJ. Stelma te Sneek.
Het Vad. deelt mede, dat het wetsontwerp
betreffende de droogmaking der Zuiderzee, dat bij
den Raad van State is ingekomen, niet de vol-
voering van het geheele bekende droogmakingsplan
beoogt. Het omvat den aanleg van den afsluitdijk
van Wieringen naar Piaam en de indijking ran
twee gedeelten der Zuiderzee tusschen Wieringen
en het vasteland en ten Zuiden van Hoorn, be-
nevens de voorbereidende maatregelen, die voor
elke voortzetting van het plan onvermijdelijk zijn.
Men schrijft uit den Gelderschen Achterhoek
aan de Arnh. Ct.
De eerste Zondag in November, waarop de
inkrimping van den postdienst begon, is achter
den rug en men kan dus gevoegelijk over de
werkkring daarvan oordeelen. In plaats van ver-
licht is de postdienst der brievenboden verzwaard.
Ze hebben nu eenmaal hun periodieken Zondags-
rustdag, waarmee ze zich tevreden voelen tegenover
zoovelen anderen, die dezen gestadig missen.
Gaat de brievenbesteller op Zondag de buurtschap
op, dan hindert het hem niet of hij een paar
couranten meer of minder meeneemt. Hij heeft
dan ook het vooruitzicht, dat hij den Maandag,
wanneer er bijna niets te bezorgen valt, te zijner
vrije beschikking heeft, die hij voor zijn landbouw
best gebruiken kan.
Bij de nieuwe postregeling moet hij op Zondag
morgen eerst nauwkeurig sorteeren wat al of niet
eens per week uitkomt. Zoo ontvingen we Zon-
dagmorgen onze gewone dagbladen, doch eenige
nieuwsbladen, die we juist op Zondag zoo gaarne
lezen en waarvoor we dan den tijd hebben, werden
ons Maandagmorgen bezorgd, op welk tijdstip ons
de bode vroeger nimmer iets te bezorgen had.
Geheel ontstemd over de beperking zijn de
brievengaarders om wier vrijen Zondag heelemaal
niet is gedacht en die nu meer dan vroeger het
publiek op Zondag moeten bedienen, dat na in-
trekking van de tweede postbestelling komt vragen
of er ook wat voor hen is aangekomen.
TER NEUZEN, 9 November 1900.
Van twee medestrijders in den
Zuid-Afrikaanschen oorlog.
Zooals onze lezers zich vermoedelijk zullen
herinneren hadden wij daartoe door de familie
in de gelegenheid gesteld het voorrecht in
het laatstverloopen jaar enkele brievenjvan voor-
malige stadgenooten, thans in Transvaal verblij-
vende, te kunnen publiceeren, o. a. ook van den
heer S. van Wijck, hoofd eener school te Krugers-
dorp en een zijner zoons, welke familie zich het
vorig jaar in Transvaal gevestigd had, ongeveer
een maand of zeven v66r het uitbreken van den
oorlog.
De beide zoons van den heer Van Wijck, de
19jarige Huibrecht was werkzaam als onderwijzer
aan de Staatsschool te Johannesburg, terwijl de
17jarige David verbonden was aan het postkantoor
te Krugersdorp.
Niettegenstaande hun kort verblijf in het land,
z/Het zou nu ook zeker niet meer in opkomen
je vrijwillig bloot te stellen aan het gevaar van
dood te te vriezen, alleen om een onbekende het
leven te redden antwoorde Charles bitter.
»Hoe dwaas Wanneer heb ik dat dan gedaan
Neen, maar al heb ik een ongevoelig hart, ik zou
ook nu geen stervende onverschillig aan den weg
laten liggenik zou hetzelfde doen, wat ik toen
deed, Charles."
ffOf je me toen werkelijk een dienst bewezen
hebt zei Charles peinzend. //Wie weet, of ik
je daar ooit voor danken zal I Ik vrees, dat het
uur zal komen, dat mijne liefde versmaad wordt,
en mijn gevoel stap voor stap van innigste liefde
tot den diepsten haat zal overgaaa.
//Werkelijk" P vroeg zij spottend. //Nu, dan
hoop ik dat je haat niet zoo spoedig tot een
uitbarsting komt. Heb je nu genoeg van de wan-
deling Ik begin lust te krijgen in een avond-
boterham."
Arm in arm beklommen zij den kleinen heuvel,
waarop het huis van de familie Darrell stond.
Voor de deur bleven zij nog eens staan.
De eerste trein van Sandy point naar Boston
voerde Bertha Darrell weg uit hare geboorteplaats.
Den volgenden morgen kwam men ter bestemder
plaatse aan, juist op Beatrice's verjaardag, die
met de voorgenomen schitterende soiree zou ein-
digen. Charles nam een rijtuig, hielp zijne nicht
instappen en in vliegende vaart reden zij naar
het paleis, dat de familie Stuart bewoonde. Toen
het rijtuig stilhield, sprong Charles er uit en hielp
haar uilstappen. Hij schelde aan en een kamer-
meisje geleidde hen naar eene prachtige kamsr,
waar drie personen zaten te ontbijten.
meenden deze jongelieden niet werkeloos te moeten
blijven, toen Transvaal de hulp noodig had van
flinke, moedige personen, om de bedreigde onaf-
hankelijkheid des lands te verdedigen. Zij trokken
dus naar het front.
De oudste maakte in het begin deel uit van
de commando's in Natal, hij behoorde tot het
Krugersdorpcommando en was o. a. tegenwoordig
bij den strijd aan de Tugela, waar de Engelschen
10 kanonnen verloren, terwijl de jongste in den
Oranje-Vrijstaat bij de commando's was; ook in
de Kaapkolonie bij een commando van Johannesburg.
Zij dienden onder verschillende generaals, tot
zij eindelijk ran Komatiepoort uitweken naar het
Portugeesch gebied, naar LorenQo-Marquez werden
vervoerd en vandaar voor rekening der Trans vaalsche
regeering op een Oostenrijksche stoomboot naar
1 riest werden overgebracht. Zij maakten vandaar
de reis over laud en arriveerden Dinsdagvoor-
middag bij hunue familie alhier.
Wij hadden het genoegen met deze heeren,
flinke Hollandsche jongens, kennis te maken, die
ons bereidwillig een en ander omtrent hunne
lotgevallen der laatste maanden en der gebeur-
tenissen in Transvaal verhaalden.
Den geheelen loop der gebeurtenissen meedeelen
was natuurlijk niet doenlijk en is ook overbodig,
door de berichten die in den loop van den oorlog
zijn vermeld, het is alleen eigenaardig om zulke
verhalen nogmaals te hooren uit den mond van
ooggetuigen, van hen die aan een en ander een werk
zaam aandeel hebben genomen,
Na onder verschillende generaals te hebben ge-
streden waren beide broeders te zamen in het
Lijdenburgsche onder generaal Botha. Nadat het
gevecht bij Machadodorp ougunstig was afgeloopen,
(altijd in zdover onguustig, dat de Boeren't slag-
veld niet konden behouden wegens des vijands
overmacht, toen de Boeren echter vluchtten hadden
er meer dan 2 Eng. regimenten in het zand ge-
beten) trok generaal Botha met de onder hem
staande circa 5000 mannen terug, maar werd dit
leger, om de bewegingen te vergemakkelijken in
afdeelingen geplitst.
Een duizendtal, dat bij gebrek aan paarden de
noodige snelle verplaatsing niet kon medemaken,
en daaronder bevocdeu zich ook de heeren Van
Wijck, trokken terug op Komatiepoort, dicht bij de
Portugeesche grens. Deze stonden onder commando
van generaal Koester. Men was reeds besloten daar
positie in te nemen, toen er een bericht van President
Kruger, die zich reeds te Lorengo-Marquez bevond,
kwam, meldende, dat men de grens niet moest
verdedigen, aangezien dit in strijd was met be-
staande tractaten, dat binnen 3 mijlen van de
grens van een ander rijk niet mag gestreden worden.
Alsnu werd besloten uit te wjjken naar het
Portugeesch gebied, wijl men het zekere vooruit
zicht had in handen der Engelschen te vallen en
dan als krijgsgevangene naar St. Helena of Ceylon
te worden gezonden.
Een SOOtal der voornoemde mannen was evenwel
op ontvangen order de Krokodilrivierovergetrokken,
die hen van Komatiepoort scheidde, om de wagens
in veiligheid te brengen.
Op 't onverwachts verschenen in Komatiepoort
een 5tal Engelschen, met de witte vlag, die
overgave van het dorp kwamen eischen. De
generaal deelde hen mede, dat het dorp ontruimd
zou worden en de Engelsche troepen er dus binnen
konden komen.
Den volgenden dag werd nu een aanvang ge-
maakt met het transporteeren der manschappen
naar Loren?o Marquez per spoor, daar van uit
Komatiepoort de Portugeesche grens gemakkelijk
te bereiken was en het spoor precies tot op de
grens kwam om de vluchtelingen op te nemen.
Een oogenblik stond zij bij haar binnentreden
als verblind, misschien door het heldere zonnelicht,
dat weerkaatst werd door zooveel zilveren en kris-
tallen voorwerpen. Langzamerhand gewenden haar
oogen zich aan het licht. De drie waren opge-
staan een bejaard heer met een goed voorkomen,
wiens hoofd reeds vrij kaal was, een zwak uitziende
dame met een wit kante fichu en een slank meisje,
met haar en oogen van de zelfde kleur als die
van Charles. De kaalhoofdigde heer heette haar
hartelijk welkom, de vrouw des huizes en de zeer
modern gekleede jonge dame omhelsden haar en
fluisterden haar een niet minder hartelijk wel
kom toe.
Bertha voelde zich daar in die prachtige om
geving door een droom bevangen. Als in een
droom werd zij door Beatrice naar hare kamer
gebracht.
//Ik wilde je zelf boven brengenhet is hier
alles naar mijn smaak ingericht. O, beste vriendin,"
riep Beatrice uit en bleef een oogenblik in de
gang staan om Bertha een kus op de wangen te
drukken, ,/als je eens wist, hoe ik me vooruit al
verheugd heb over je komst. En wat het mooist
is, je komt juist nog op tijd om aan de soirde
deel te nemen 1" Hier is je kamer 1 Ben ie te
vreden
Of zij tevreden was In Bertha's oog was die
kamer aller prachtigst. Brusselsche tapijten, beval-
lige gedamasseerde portieres, spiegels, verguld be-
hangsel, het was rijk en fraai.
z/Je bent tevreden, dat zie ik aan je gezicht,
het doet mij veel genoegen. Hiernaast zijn mijn
kamers. Stel nu gauw een beetjs orde op je
goed en kom dan beneden
(Wordt vervolgd).
TAN DE
VAN
