Algemeen
Nienws- enAdvertentieblad
voor
Zeeuwseh-Vlaandere
No. 3821.
Dinsdag 26 September 1899.
39e J
BXICIIVTIBA'AD.
aarirana:.
Voorwaardolijk Ontslagen.
Binnenland.
ABONNEMENT:
tra
advertentiEn
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
POLITIEK OVERZICHT.
FEUILLETOJS
23)
HOOEDSTUK XVIII.
Honderd pond voorschot.
TER lEllZEISCHE OIRAVT.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsrnimte berekend.
I»it blail verscliijnl .fiaandnir-, W«ensdag- en Vrijdasavond, uiteeaonderd op feesttlagen, hij den nitgever V. J. VJIt DG MIDG te Ter lenzen.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat Openbare Vergadering van den
Gemeenteraad is belegd tegen Donderdag den 28 Sep-
(ember voormiddags ten 10 uren.
Ter Neuzen, den 25 September 1899.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
Er is Vrijdag te Londen Ministerraad gehouden,
maar de uitslag er van is niet bekend, althans
niet officieel. Vrij algemeen wordt echter verteld,
dat er niet tot het zenden van een ultimatum is
besloten. Men wil zich niet nederleggen bij de
tegenwoordige houden der Zuid-Afrikaansche Re-
publiek, maar men zal nader onderhandelen en
beginnen met een nadrukkelijk antwoord te zenden.
In die voorloopige nota zal het tegenwoordige
voorstel der Boeren onaannemelijk worden verklaard;
zal Engeland blijven aandringen op het aannemeii
der vroegere minimum-eischen, die nader opgesteld
zullen worden, en zal ten slotte met kracht ge-
protesteerd worden tegen de beschuldiging van
kwade trouw, ingebracht tegen den Engelschen
agent te Pretoria, Greene. Verder zou in deze
nota nog eens de nadruk er op worden gelegd,
dat de Zuid-Afrikaansche Republiek niet is een
interuationale, souvereine staat.
Deze voorloopige kennisgeving zou later gevolgd
worden door een nieuwe uiteenzetting van Engeland's
eischen, waartoe de ministerraad nader weer bijeen
zou komen. Engeland maakt dus geen haast.
Is het soms, omdat het ministerie de meening
van //Chronicle" deelt, dat een ultimatum alleen
gezonden kan worden als 50,000 man bet kracht
bijzetten en deze troepenmacht nog niet aauwezig
is in Transvaal De jingo-pers is ontstemd over
dit uitstel en wilde maar liever dadelijk een oorlogs-
verklaring. Maar aan den anderen kant begint
men, nu de houding van O ran je-Vrij staat duidelijker
is geworden, toch ook in te zien, dat een oorlog
met Transvaal beteekentoorlog in geheel Zuid-
Afrika, tusschen het Hollandscke en het Engelsche
element. En dit stemt lot eenig nadenken. Alleen
de //Standard" gelooft, dat Transvaal er wel alleen
voor zal opdraaien. »Zelfs Nederland, met al zijn
natuurlijke belangstelling voor de Zuid-Afrikaansche
vertakking van den Bataafschen stam, blijft onzijdig,
zegt dit blad, al mogen Nederlandsche parlements-
leden en professoreu ons onthalen op langdradige
adressen."
Gezeten in een fauteuil bij het vuur in de
bibliotheek van 't huis op Grosvenor-Place, vergat
Stephen Alison voor een oogenblik de rol die
liij speelde.
Bij Darvell was hij slechts de gast van een
man, die, onder den schijn van een gezeten burger
een avonturier was van de ergste soort en de
vertrouweling van inisdadigers.
Bij Darvell werd Alison herinnerd aan de oude
dagen, toen hij in wanhoop, tegen wil en dank,
de bondgenoot werd van een soort gespuis, dat,
hoewel gekleed als heeren, en correct sprekend,
geen haar beter was dan de kwartjesvinders, die
in kroegen en op straat loeren op argelooze
plattelanders.
Het dineetje bij Darvell deed hem lerugdenken
aan menig avondje in groote hotels in de provin-
cie, waar, na een wedstrijd of tentoonstelling,
jongelieden met meer geld dan hersens werden
verlokt tot een speelpartij.
Er gaan. verbafen van jongelui, die in een nacht
tien- of vijftienduizeud pond verloren aan de ,/voor-
name" beude, waartoe Jack Darvell behoorde op
het tijdstip, toen Stephen Alison het ongeluk had,
kennis met hem te maken en door hem werd
verlokt tot deelneming aan de groote oplichterij,
welke hem in de gevangenis had gebracht.
Dineeren bij Darvell in een rijke omgeving,
De stemmen van hen, die voortdurend waar-
schuwen tegen den oorlog en dien een schande voor
Engeland vinden, laten we onvermeld. Alleen zij
gezegd wat de //Chronicle" uit Kaapstad heeft
vernomen van drie Rhodesgezinde parlementsleden.
Deze zouden verklaard hebben, dat de Kaffers
het voornaamste gevaar waren.
De Swazies zouden misschien de Engelschen
helpen tegen de Boeren, maar de Basoetos,
200,000 strijders, zouden waarschijnlijk de zijde
der Boeren kiezen.
Er wordt beweerd, dat de legerordc van ge-
neraal de Galliffet, waarin hij //gelast", dat het
//incident" (d. i. de Dreyfus-zaak) tot het verledene
zal behooren, van hem alleen is nitgegaan. Blijkbaar
willen zijne collegas geen verantwoordelijkheid
dragen voor dit zonderlinge stuk, dat wel niet
wonderveel zal bijbrengen tot herstel van de rust
Trouwens, het verleenen van de gratie is over
't algemeen kalm opgenomen. Vermelding verdient
het nijdige briefje van den afgevaardigde Paulin
Mery, die aan Loubet nu gratie vraagt voor alle
soldaten, die zich in de gevangenis bevinden //wegens
misdrijven, niet te vergelijken met de misdaad
van verraadDe ongelukkigen hebben, om
hen te verdedigen, noch de millioenen, noch de
bladen, noch de advokaten der joodsche bende.
Uwe goedertierenheid zou dus tot weerlooze Fran-
schen gaan, en deze daad zou een populaire ver-
ontschuldiging zijn voor die, welke gij hebt
volbracht tegen den wil der gansche natie in".
Er zit iets anders achter, maar 't komt neer
op de toepassing in 't groot van de politiek van
de spons. Men wil zelfs, dat ook het Hoogge-
rechtshof maar niet al te veel drukte moet maken
van dat hoogverraad, dat per slot van rekening
alleen op het papier gepleegd is. Maar het zou
der regeering toch geen goed doen als de ge-
weldige drukte, die er van gemaakt is, op niets
uitliep.
Het hof, of liever de commissie van instructie,
werkt zeer geheimzinuig en laat niets los. Van
de zijde der verdediging wordt getracht, de zaak
te rekken. De wet geeft het recht aan beklaag-
den, om zooveel advokaten te nemen als zij willen,
en elke advokaat heeft het recht, de stukken 24
uren te bestudeeren. Op die inanier zou de zaak
misschien gerekt kunnen worden tot 15 Januari,
als wanneer een derde gedeelte van den Senaat
moet aftreden. Dit zou de regeering natuurlijk
in groote ongelegenheid brengen.
De spons, zonder de politiek, is in het fort
Chabrol aan den gang geweest. 't Was er een
met jongelui van geboorte en fortuin, moest hem
van zelf een schandelijk verleden weer voor den
geest roepen.
Nu, met lord Charlton alleen in diens ouder-
lijke woning, waar hij behandeld werd als gast
door een aristokraat, die welke ook zijne
afdwalingen mochten zijn nog altijd fatsoenlijk
en eerlijk man bleef, vergat Stephen voor een
oogenblik zijn waren toestand.
Doch toen de eerste bekoring voorbij was, ge-
voelde hij dubbel het valsche van zijn positie, en
het bloed steeg hem naar de wangen.
Ilij was een veroordeelde een voorwaardelijk
ontslagene die zich elke maand bij de politie
behoorde aan te melden. Hij had slechts een
paar shillings in zijn bezit, en hij zat hier op zijn
gemak in de adellijke woning, rookend en drinkend
met den erfgenaam van den graaf van Powick, en
de graaf en de gravin waren in de vertrekken
boven hun hoofd.
Hij dacht er over, wat de oude graaf we] zou
zeggen, als hij wist, met welk soort meiischen zijn
zoou verkeerdewat de gravin wel zou gevoelen,
als zij wist, dat een ex-tuchthuisboef op dit uur
van den nacht in haar huis vertoefde.
Alison leunde achterover en staarde naar den
rook van de fijne sigaar, die Charlton hem had
gegeven.
Hij was gehuurd om eeu moord te plegen, en
hij bevond zich nu tusschen vier muren alleen
met den man, die besteind was tot slachtoffer.
De kerel, die hem aan lord Charlton had voor-
gesteld, twijfelde er geen oogenblik aan, dat hij
t //karwei in ernst op zich had genomen en het
zou uitvoeren ook.
brou van besmetting geworden, en eenige brand-
weermannen hebben er een paar dagen met
waterstralen moeten werken, waarna alles ontsmet
werd. Een vrij groot aantal wapenen en veel inu
nitie is in beslag genomen, waarna ramen en deuren
verzegeld zijn. Voetgangers mogen nu weer vrij
door de v Vestingstraat" wandelenvoor rijtuigen
is de doorgang nog verboden.
Intusschen heeft de jodenhater Max Regis te
Algiers voor een herhaling van de vertooning
gezorgd. Hij is begonnen, met als volgt den
opstand af te kondigen
Burgers
Hier gekomen in alle kalinte om ons dapper
leger toe te juichen, dat men dagelijks beleedigt
en dat men opnieuw heeft getroffen door eeu ver-
rader vrij te laten, zijn mijn vrienden en ik door
agenten omringd en gedwougen, naar de rue de
la Lyre te gaan. Daar hebben de joden het eerst
op twee van mijn vrienden geschoten, die op het
oogenblik misschien dood zijn.
Van nu af aan ben ik een opstandelinghet
kan inij niet schelen, onder het mes van de
guillotine te sterven, als ik door mijn dood Algerie
bevrijd van het juk, waaronder het zucht, en van
de uittartingen, waarvan wij het voorwerp zijo.
Burgers, hedenavond steek de vaau van den
opstand uit.
Dat klonk niet kwaad in de ooren der anti-
semieten en er werd dien avond dan ook flink
gevochten op slraat, waarbij revolverschoten niet
ontbraken. Twaalf menschen werden gewond en
Max trok zich met zijn bende op zijn //anti-joodsche"
villa terug.
Boven op het dak zaten de ,/belegerden" de
Marseillaise" te zingen Max Regis sloeg de maat.
Voinot, de burgemeester van Algiers, kwam van
tijd tot tijd in de villa en gaf zijn dierbaren Max
de verzekering, dat de polilie hem niet zou ge-
vangen nemen. Max gaf hem dan een manifest
mee, waarin de vrienden werden opgewekt, tegen
Israel op te rukken.
Maar de politie dacht er ten slotte toch anders
over dan de heer burgemeester. Vrijdag werd de
villa door troepen en politie omsingeld. Na de
sommaties werden de deuren geopend en aeht
menschen werden gevangen genomen. Regis was
in den nachtontvlucht. De villa is ver
zegeld er zijn wapenen in en er is munitie
gevonden.
Aaii alle parketteu in Algiers is nu bevel ge
geven, Regis gevangen te nemen. Dat zou mis
schien een poosje rust geveD.
Als Darvell zijn compagnon Gaygold ontmoette,
zou hij hem doodkalm vertellen', dat Alison, de
ontslagen boef, het zaakje met Charlton had aan-
vaard, en Gaygold zou hem houden voor een
gewetenloozen schurk, gehuurd om den dood van
een niets kwaads vermoedenden jongen man te
verhaasten. Pjr zou natuurlijk geen bloed gestort
wordent zou eeu //ongeluk" zijn, zooals ge-
makkelijk kon overkomen aan iemand, die bekend
stond als roekeloos sportsman en drinker; maar
toch was t een moord, en Stephen Alison was
gekozen om de dader te zijn.
't Plan was in zooverre geslaagd, dat de jongeling
hem niet alleen behandelde als een goeden kerel,
met wieu het. hem een genoegen was geweest, kennis
te maken, maar ook op't punt stond, hem honderd
pond op voorschot te geven, om de noodzakelijke
onkosten te maken voor.den beraamden moord.
Stephen had gretig de sigaar aangenomenhij
had zoovele jaren het genot van rooken niet ge-
kend. Hij wilde eerst het glas brandewijn, dat de
jonge lord hem presenteerde, niet drinken zonder
water er bij, doch hij bezon zich een beetje op-
wekking had hij wel noodig, nn hij al het akelige
van den toestand duidelijk inzag.
Ik zal 't maar puur drinken, zei hij
deze brandewijn schijnt mij te goed om den smaak
met water te bederven.
Haar heb je gelijk aan, antwoordde de lord
hij is uitstekend. Mijn vader heeft hem al
een eeuwigheid, maar de voorraad zou wel gauw
minderen, als ik lang hier bleef.
Hij schonk een groot likeurglas vol en gaf het
aan Alison, die er een flinken teug uitnain.
De lord keek glimlachend toe.
De minister van buitenlandsche zaken, gelet
op artikel 17 van het reglement voor de rijks-
landbouwproefstations, vastgesteld bij Koninklijk
besluit van 6 Augustus 1898 (Stbl. n°. 196);
Gezien zijne beschikking van 21 Mei 1898 n°.
2189, afdeeling landbouw (opgenomen in de Neder
landsche Staatscourant van Douderdag 9 Juni d.
a. v., n°. 132), tot vaststelling van de //Bepalingen,
onder welke het rijksproefstation voor zaadcon-
trole te Wageningen zich belast met het onder-
zoeken in openbare controle van zaaizaden", en
van de uBepalingen, onder welke de rijkslandbouw-
proefstations zich belasten met het onderzoeken in
openbare controle voor kunst- en handelsmeststoffen
en van praeparaten ter bestrijding van aardappel- en
andere plautenziekten en hunne grondstoffen."
Heeft goedgevonden te bepalen
dat zal worden gelezen
1. de aanhef van artikel 5, eerste lid, van de
Bepalingen voor de openbare controle van zaai-
zaden als volgt
z/De handelaren zijn verplicht voor alle te ver-
koopen zaden van weidegrassen en van klaver-
achtige gewassen te garaudeeren."
2. Artikel 5 van de Bepalingen voor de open-
bare controle van meststolfen, als volgt
z/De handelaren zijn verplicht alle de waren,
waarop deze bepalingen betrekking hebben, slechts
onder openbare controle te verkoopen.
z/Deze verplichting geldt niet voor ruwe kali
zouten.".
De Tweede Kamer heeft naar de betrokken
commissie gezonden een bij haar ingekomen adres
van den deken, de pastoors, de kapelaans en de
dienstdoende geestelijken van het kerkelijk district
of dekanaat Bladel, eerstgenoemde tevens voorzittter
van het bestuur van twee roomsch-katholieke bij-
zondere scholen, houdende klacht ter zake van
de samenstelling der commissien te 's Hertogen-
bosch en te Arnhem tot het afnemen der examens
voor hoofdonderwijzer en hoofdonderwijzeres.
Van goederhand verneemt de Zw. Ct. dat de
minister van justitie, in overleg met de cotnmissie
van rapporteurs voor de aanhangige, van zijn depar
tment uitgegane wetsontwerpen die betrekke-
lijk de ouderlijke mac'ht en de voogdij zich
met het denkbeeld vereenigd heeft om ons burger-
lijk wetboek in dier voege te wijzigen, dat ook
in ons land de 21jarige leeftijd de leeftijd wor
den zal der meerderjarigheid.
Zoo is 't goed, kerel, zei hij. Ik was
al bang, dat je een van die nieuwmodische water-
drinkers zou zijn die passen niet best bij mij.
Stephen schudde het hoofd.
Dat nietmaak u daarover niet ongerust.
Maar ik houd er toch niet van, altijd veel te
drinken.
De jonge man schonk zich nog een glas in en
dronk het snel uitdaar hij bij Darvell ook met
op een droogje had gezeten, begon de alkohol te
werken hij deelde eenige van zijne hartsgeheimen
mee aan den man, met wien hij eerst een paar
uren geleden kennis had gemaakt.
Doch Alison verkeerde niet in de stemming,
om confidenties te ontvangen van zijn gastheer
omtrent zaken, waarin hij volstrekt geen belang
stelde. Hij voelde zich niet op zijn gemak. Hij
wou graag weg, om in de eenzaamheid er over
na te denken, hoever hij mocht gaan met de uit-
voering van het complot, waarin hij was betrokken
hoever hij door zijn stilzwijgen mocht deelnemen
aan het misdrijf, door Darvell verzonnen. Hij
wilde het niet volvoeren; hij wilde den jongeling
beschermen, zijn vriend en niet zijn vijand zijn;
maar had hij niet alle relaties met Darvell moeten
afbreken, zoodra het plan hem werd geopenbaard?
Als hij dat gedaan had, zou hij natuurlijk het
veld open hebben gelaten voor een ander, die
waarschijnlijk minder gemoedsbezwaren zou hebben.
Dan had hij naar de politie moeten gaan en alles
vertellen. En wat zouden ze dan van hem ge-
dacht hebben P Zeker dat er ruzie was geweest
tusschen twee schavuiten, van wie de een nu den
ander ging veiklikken.
(Wordt vervolgd).
