A lgemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeawsch-Vlaanderen.
No. 3775.
AAfflBISTEBIKcT
39e Jaargang.
0HSCOT1.BIE VEROORDEELD.
Zaterdag 10 Juni 1899.
aanbesteden
Binnenland.
ABONNEMENT:
advertentiEn
Inzending van advertentien v6or 3 uren op den dag der uitgave.
Bij (leze courant belioort een bijvoegsel.
de uitbreiding van de los- en laad-
plaats der haven te Walsoorden
(Begrooting 4991,3(5).
FEUILLETON
Naar het Fransch van JULES MARY.
34)
De Koninginnen te Rotterdam,
NEliZENSCHE COIIRAIVT.
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32).
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Oit bind verschijnt
Wftftn.ilatr- I .ildaaavo-a^x'""""-'1 °P !,iJ "en Blt|teYer J- 8>1° *AXWBj: te T"
Burgemeester en Wethouders van HONTLNISSL
zullen op
ZATEItDAG den 24 JUNI 1899,
des voormiddags 10 uur, ten Gemeentehuize, op
het dorp Kloosterzande, in het openbaar
Het bestek met teekening ligt ter inzage ten
Gemeentehuize en is van af den 15 dezer aldaar
tegen betaling van 50 cent verkrijgbaar.
Aanwijzing Vrijdag den 23 Juni 1899, des
voormiddags 9,30 uur.
Hontenisse, den 8 Juni 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
K. J. A. G. COLLOT d'ESCURY,
Burgemeester.
P. J. VAN BRABAND, Secretaris.
In de gisteren gehouden zitting der Tweede
Kamer werd voortgezet de Woensdag aangevangen
behandeling van het wetsontwerp tot wijziging der
militiewet.
De tegen ontduiking van den persoonlijken dienst-
plicht voorgestelde wijziging van de militiewet
werd door de heeren De Ras en Jansen bestreden
als zijnde een nieuwe twistappel, niet noodzakelijk
en ontijdig, zoolang niet bewezen is dat het plan-
Coolen "den dienstplicht benadeelt en aanmoediging
van vrijwillige dienstneming den druk van den
persoonlijken dienstplicht verlicht. Daarom be-
streed de heer Jansen ook de vernietiging van de
gemeentebijdragen voor bevordering van vrijwillige
dienstneming.
De heer Lohman, ofschoon afkeureude de ver-
momde plaatsvervanging en de houding der Tol-
stoianen als lafhartig veroordeelende, is tegen het
stelsel van het ontwerp, dat eigenlijk de milicien-
vrijwilligers afschaft. Hij wil eene regeling die
het aantal vrijwilligers in mindering doet strekken
van het contingent.
VI.
De beide manuen konden lang aan boord van
hetzelfde vaartuig zijn, zonder elkaar te ontmoeten
de stokers komen niet in aanraking met de pas-
sagiers.
Toch was Collivet op zijn hoedehij bleef na-
genoeg den geheelen dag in zijn kajuit. Hij zag
zijn slachtoffer niet gedurende den overtocht.
Te Southampton kon de passagier natuurlijk
eenige uren eerder aan land gaan dan de stoker.
Collivet maakte van den voorsprong gebruik om
nog een telegram te zenden naar Parijs, dat on-
middelijk gevolgd werd door een brief. De vriend
der politie dacht aan alleshij gaf een volledig
signalementwant men zou Haudecoeur niet meer
herkennenhij had uu grijze haren gekregen en
ook zijn baard laten staan.
Nu de correspondentie achter den rug was, had
Collivet geen grooten haast hij wilde dezelfde
boot nemen als Haudecoeur om naar den vader-
landschen grond over te steken. Toen de „Brit-
tania" aan de kade gemeerd lag, liet de gezag-
voerder, den stoker Haudecoeur roepen.
Mijn vriend de Kerunion, zoo sprak de
kapitein, is overtuigd van uw onschuld en
uw eerlijkheid; hij heeft mij omtrent uw geschiedenis
ingelicht. In zijn brief bracht hij mij op de hoogte
van den strik, dien men u gespannen had te
De heeren Troelstra en Van der Zwaag protes-
teeren tegen het voorstellen als lafhartigen van
Tolstoianen, wier overtuiging evenzeer als elke
andere eerbied afdwiugt, omdat zij zelfs hun vrij-
heid offeren voor hun beginsel, door zich zelfs te
laten veroordeelen. De heer Van der Zwaag hoopt
bovendien dat de opponeerende katholieken met
breeder inzicht tegen het geheele militaire stelsel
met zijn doodslaan zullen strijden.
De heer Seret spreekt ook voor handhaving van
vrijwilligers miliciens, in welken geest het ontwerp
is te wijzigen.
De Minister van Oorlog verdedigt de maatrege-
len als noodzakelijk, om de werking van de wet
tot invoering van den persoonlijken dienstplicht
te verzekeren, en pogingen tot ontduiking te
fnuiken en ongewenschte elemeuten in het leger
te weren. De maatregel beoogt niet opheffing
van het reservekaderintegendeel wenscht de
Minister dat open te stellen ook voor kleine
luiden. Behoud van milicien-vrijwilligers is
practisch onuitvoerbaar, maar de Min. is bereid
de instelling van vrijwilligers in den geest van
den heer Lohman te overwegen.
De Min. van Binnenl. Zaken verdedigt de be-
sluiten, vernietigende de gemeentebijdragen voor
vrijwilligers.
Spreker betoogt, dat vermindering van het
contingent met vrijwilligers voor kleine gemeenten
onbillijk zal werken en het stelsel van vermomde
plaatsvervanging bestendigt.
De heer Nolens verklaart, namens eenige ka-
tholieke medeleden, te stemmen voor de wet, ten-
einde de geregelde uitvoering van eene eenmaal
vastgestelde wet te verzekeren.
De heer Lohman verduidelijkte, dat hij het
Tolstoianisme lafhartig noemde, bestreed het stelsel
tot onttrekking aan den verdedigingsplicht. Spreker
zal bij art. 1 aftrek van vrijwilligers van het
contingent voorstellen.
De heer Verheij bestrijdt zoodanige iugrijpende
wijziging.
Interpellate. De heer Staalman vraagt en ver-
krijgt verlof om later eenige vragen te doen aan
den Minister van Marine over het optreden van
de marine-autoriteiten tegenover den predikant der
Ned. Hervormde Kerk te Den Helder de heer
De Koe.
In zake de militiewet heeft de heer Lohman
afgezien van het voorstellen van een amende-
ment.
Nadat de Minister van oorlog bij de aanstaande
legerorganisatie had toegezegd bepalingen te maken
Bourail. Hij noemde twee mannen Jacquemin
en Collivet
Het gelaat van Haudecoeur nam een sombere
uitdrukkiug aan; in zijn oog fonkelde haat.
Den eerste vergeef ik, meneer, zei hij.
't Is een slecht man, maar als beambte was
hij in zijn recht. Maar de tweede O, als
die ooit in mijne handen valt, dan zal't voor hem
niet zoo goed afloopen
Haudecoeur, sprak de kapitein ernstig,
er was onder de passagiers, die nu 't schip al
verlaten hebben, een man, die den naam Collivet
droeg. Zie hier
De kapitein toonde hem de pasagierslijst, en
tot zijne groote ontsteltenis las Haudecoeur daar
den naam van den gehaten vijand.
Ik wilde u waarschuwen, vervolgde de kapitein
dat was al wat ik kon doen.
Haudecoeur dankte hartelijk voor al wat de
kapitein voor hem gedaau had en nam afscheid.
Hij begreep ten voile het gevaar in Engeland
was hij veiligmaar in Frankrijk zou CoHivet
hem niet met rust laten. Wat moest hij doen,
om aan dien gehaten en gevreesden vijand te
ontkomen
Aan wal gekomen, keek hij telkens angstig rond,
of hij niet achtervolgd werd. Hij zocht een bescheiden
logement op, en een diepe slaap gaf hem tijdelijk
rust.
Den volgenden dag, toen hij opstond, scheen de
zon in zijn kamer; 'twas prachtig weer. Haude
coeur schoof het venster op en keek naar buiten,
naar de vroolijke, gezellige drukte aan de haven.
Heerlijk Vrij was hij uu, eindelijk vrij
Docli plotseling viel zijn blik op een man, die
omtrent vrijwillige dienstneming, is het ontwerp
aangeuomen met 64 tegen 12 stemmen.
Goedgekeurd werd de wijziging van de inkwar-
tieringswet.
TER NEUZEN, 9 Juni 1899.
In de Woensdag gehouden vergadering van
stembevoegde ingelanden van'het waterschap Zuid
Kats St Anna en Sparks werd tot gezworene her-
benoemd de heer Joh. de Feijter Pz., landbouwer
te Zaamslag.
De dijkgraaf, de heer J. Huijssen, werd door
den voornoemden heer Joh. de Feijter namens
de ingelanden met zijn 25jarige ambtsvervulling
gecomplimenteerd en voor de getrouwe behartiging
der belangen van het waterschap, de diepe erkente-
lijkheid der ingelanden betuigd.
Bij Kon. besluit is benoemd tot gezworen
voor den Elisabethpolder, onder Biervliet, de heer
A. de Groote.
Tot wachter-machinist aan den stoommist-
hoorn te Nieuwesluis, bij Breskens, is benoemd
de heer P. Wemelsfelder, vroeger machinist der
Kon. Ned. Marine.
Koewacht. Naar wij vernemen zal aan het
Hulpkantoor der posterijen alhier een beambte
worden toegevoegd welke belast zal worden met
de uitvoering van den bodeloop KoewachtAxel.
Men seint ons
De Maasstad genoot heden het groote voorrecht de
beide Koninginnen in haar midden te zien voor
het aangekondigde bezoek.
H.H. M.M. werden aan het Maasstation te 10,42
uur verwelkomd door den burgemeester, het dage-
lijksch bestuur der gemeente en tal van civiele
en militaire autoriteiten.
De Koninginnen zagen er zeer welvarend uit
en namen, nadat door de militaire vereenigingen
en de eerewacht der schutterij met muziek de
verschuldigde eer was bewezen, plaats in de rijtuigen,
welke geescorteerd werd door de eerewacht, cavalerie
en bereden politie.
Langs den weg van af de Oosterkade, Geldersche
kade, Beursplein, Groote Markt, Hoogstraat, Stad-
huis stonden verschilleude vereenigingen met de
banieren en enkele voorzien van muziekkorpsen
geschaard. Daarachter stond een talrijke menigte
opeen gepakt. Luide hoerah's weerklonken en
zat op een stapel planken, niet ver vandaar. Hau
decoeur herkende dien man 't was Collivet
Ofschoon deze niet naar hem keek, voelde hij,
dat de man gekomen was om hem te bespieden.
Hij verwijderde zich van het venster, sloot dat
en viel mistroostig op een stoel neer.
Hij altijd hij Die ellendeling
In een plotselinge opwelling van woede snelde
Haudecoeur de trap af. Hij zou den kerel te lijf
gaan, hem bij de keel grijpen en toeroepen
Wat heb ik je gedaan Wat wil je toch tegen mij
Doch toen hij buiten kwam, zat er niemand
meer op de planken. Collivet was verdwenen.
Bij kalmer nadenken begreep Haudecoeur, dat de
vijand hem niets kon doen, zoolang ze in Engeland
waren hij behoefde hem hier niet te ontwijken.
Inderdaad ontdekte hij gedurende de paar dagen,
die hij in de stad doorbracht, herhaaldelijk de
hoekige gedaante van Collivet; maar hij deed of
hij den man niet opmerkte.
Des Dinsdags, tegen den avond, zou een boot naar
Havre vertrekken. Haudecoeur was lang van te
voreu op de kade en keek uit, of Collivet niet
opdaagde.
Hij zag hem niet. Daar bedacht hij, dat de
man zich wel eens kon vermommen, en hij keek
scherp rond onder de groepjes wachtende passagiers.
Hoe Collivet zich ook had veranderd, aan zijn
loerenden blik zou Haudecoeur hem altijd en overal
herkennen.
Weldra bemerkte hij een grijsaard, gebogen
onder den last der jaren, in een lange, grijze
overjas en met een blauwen bril op. Het gezicht
van den ouden man verdween bijna geheel onder
den dichten grijzen baard.
de Koningin had voor elk een bevallige buiging
over. Tal van bouquetten werden H. M. geschonken.
Het was een ware zegetocht. In het versierde
Raadhuis had na begroeting en toespraak van den
burgemeester de receptie plaats van autoriteiten,
waarna te 12,02 uur de eerste rijtoer volgde langs
Kaasmarkt, Binnenrotte, Meent, Botersloot, Goud-
sche Wagenstraat, waar de weeskindereu H. M.
huldigden en bouquetten aanboden, langs den
versierden Oostzeedijk naar Oud-Kralingen, dat
bijzonder mooi was gedecoreerd met bloemperken,
beeldengroepen en eerepoorten. Van daar reden
de Koninginnen en haar gevolg naar het Vredenoord-
plein, waar een mooie kunsttempel stond en
brachten een bezoek aan de Havelooze school aan
den Boezemsingel, waar de Koninginnen ontvangen
werden door het bestuur, vervolgens de kleermakerij
en schoenmakerij bezichtigden en een lied aan-
hoorden der kinderen, waarvan de versjes door twee
leerlingen waren geschreven voor de Koninginnen.
Na dit bezoek reden de Koninginnen naar den
Crooswijkschen Singel, waar een tribune was opge-
richt voor ouden van dagen en voor Hollandia
een bloemenhulde plaats had. Vervolgens kwamen
zij in het noorden der stad. Daar had de hulde
der vereeniging plaats, waarop de rijtoer zich uit-
strekte tot een gedeelte der stad om te 1,12 uur
aan te komen in den Doele, teneinde in de fraai
versierde zaal het dejeuner-dinatoire te nuttigen
te midden van tal van genoodigden.
Te 2,27 uur aanvaarden H.H. M.M. den 2den
rijtoer naar Delfshaven. Onderweg werd in de
WittedeWithstraat hulde betoond doorde leerlingen
der H. B. S. voor meisjes en in het Park een
hulde van kunstvereenigiugen met zang en muziek.
Bij den terugweg van Delfshaven werd een bezoek
gebracht aan het Israel. Weeshuis aan de Mathe-
resserlaan, aan het Sophia-kinderziekenhuis en aan
het Doofstommen-instituut.
Te half 5 arriveerden de Koninginnen in het
Museum Boymans, waar op het Plein aangehoord
werd de zang der schoolkinderen en een defile
plaats had van vereenigingen met de vaandels.
Te half 6 uur werd voor de derde rijtoer uit-
gereden om de Regentesse-brug over de Wijnhaven
te openen en zoo de tijd het toeliet een bezoek te
brengen aan het St. Lucia-gesticht en het groote
ziekenhuis.
Te circa half 8 uur zouden H.H. M.M. weder-
om naar het Loo vertrekken.
Op deze rijtoeren ontbrak het niet aan ovatie
en werd een rijtuig vol bouquetten in ontvangst
genomen.
Ondanks het eerwaardige uiterlijk, voelde Hau
decoeur een instinctmatigen argwaau. Hij liep een
eindje terug, de stad in maar de oude man volgde
hem niet.
Haudecoeur kwam terug en nam aan het bureau
een kaartje voor Havre.
Toen keerde hij zich plotseling om.
De grijsaard stond vlak achter hem, met geld
in de hand om ook een kaartje te koopen. Hau
decoeur keek hem scherp aan, of hij onder den
bril de oogen van Collivet kon ontdekken.
Men ging aan boord't was tijdde matrozen
wilden reeds de loopplank innemen de bel luidde.
Op dat oogenblik stond Haudecoeur vlak achter
den ouden heer in de grijze jas. Hij boog zich
naar hem toe en zei
Meneer Collivet 1
De andere sidderde en keek sue! om.
Hij was'tdie beweging had hem verraden.
Haudecoeur zag naar Collivet, die als vastge-
nageld aan het dek, op dezelfde plaats was blijven
staan. En de spotlust van den Parijschen man
uit 't voik kwam een oogenblik bij hem boven,
ondanks al zijn lijden, al zijne doorstane ellende.
Hij wuifde met zijn zakdoek en riep
Tot ziens, Collivetvergeet niet mij te
schrijven
En hij schaterde het uit.
Maar eer de boot de haven uit was, kwam
ook zijn ernstige stemming weer boven, en hij
overwoog, wat hem te doen stond. Hij had in
Engeland kunnen blijven en vrouw en kinderen
tot zich roependoch dat kwam niet in hem op.
Hij had slechts edn doelzich wreken, zijn vrijheid.
en zijn eer terugkrijgen.
