Binnenland.
Gemengde berichten.
VIII.
het Huis van vertegenwoordigers te Washington
afgetreden on gaat zich als advocaat to New-\ork
vestigen. Hij moet zich aan eeh kantoor hebben
verbonden, dat hem 50,000 dollars per jaar
garandeert.
Het zal moeilijk wezen een opvolger voor hem
te vinden.
Velen houden het er voor, dat hij zich bij de
volgende Presidents-verkiezing tegenover Mac
Kinley candidaat zal stellen.
Noord- en Zuid-Dakota (Vereenigde Staten)
waren sinds lang een paar veilige vluchthavens
voor echtparen, die den huwelijksband te knellend
vonden en zich'daarvan wenschten te verlossen,
omdat de wet in deze beide Staten aan het ver-
krijgen van echtscheiding weinig bezwaren in den
weg legt.
Doch daarin komt thans verandering, ten minste
wat Noord-Dakota betreft.
Op den aanstaanden 1 Juli zal daar eene
nieuwe wet van kracht zijn, welke voorschrijft,
dat tot de vereischten voor het verkrijgen van
echtscheiding behoort, dat partijen minstens ge-
durende een jaar in den Staat zijn gevestigd
geweest. Bij wijze van overgangsmaatregel zullen
echter thans nog echtscheidingen kunnen worden
uitgesproken van echtparen, die negentig dagen
vo6r den 1 Juli in Noord-Dakota hebben gewoond.
Dit maakt, dat er thans een drukke toeloop is
van naar scheiding smachtende echtelieden naar
de gerechtshoven in genoemden Staat. Te Pargo
alleen werden in de laatste 30 dagen meer dan
200 aanvragen behandeld.
Zuid-Dakota, waar de vereischte verblijftermijn
zes maanden is, zal dus voortaan het Mekka zijn
der echtelingen, die het niet langer bij elkander
kunnen uithouden.
Het Vaderland bevat een adres van den heer
A. van Assen te 's Gravenhage, oud-lid der Staten
van Priesland, gezonden aan H. M. de Koningin,
waarin aan H. M. het verzoek gedaan wordt om
den Minister van Buitenlandsche zaken, den heer
Mr. W. H. de Beaufort, te onthetfen van zijn ambt
als Minister van Buitenlandsche zaken en voorts
te besluiten
1°. ter vervanging van dien Minister een titularis
te benoemen, berekend voor de taak, waarvoor zijn
voorganger onberekend is gebleven
2°. aan dien titularis den last op te dragen,
om de gepleegde fouten door den heer Mr. De
Beaufort in zake de ontwapeningsvoorstellen en
desbetrekkelijke aanstaande conferentie te's Graven
hage zooveel mogelijk te herstellen en in elk
geval er voor te waken, dat de beide Zuid-Afri-
kaansche Republieken, wier onderdanen steeds de
aanverwante broeders zijn en blijven van den alouden
Nederlandschen staat, alsnog worden uitgenoodigd
tot deelneming aan de bedoelde internationale
conferentie in Uwer Majesteits residentie
3°. dat door dien titularis van de conferentie
het voorzitterschap worde waargenomen, welke
waarneming vooralsnog, in strijd met degebruikelijke
vormen en diplomatieke usances, schijnt weggelegd
te zijn voor een der gedelegeerde staatsliedeu van
den Keizer aller Russen, en eindelijk ten
4°. dat het Uwer Majesteit en hare regeering
behage de bedoelde conferentie te verdagen of
voorgoed te weigeren, bijaldien de Russische Keizer
afkeerig en ongezind moge blijken te luisteren
naar nadere besliste voorwaarden, voorwaarden die
de Nederlandsche staat volstrekt wenscht geeer-
biedigd te zien, alvorens binnen zijne grenzen de
poorten te openen voor een vergadering, wier
regeling en samenstelling op dit oogenblik in strijd
is niet alleen met Neerlands geschiedenis, waar-
Is 't gedaan vroeg zij, met gesmoorde stem.
Ja, mevrouw, afgeloopen.
En vrijgesproken, nietwaar
Neen, mevrouw. Haudecoeur.
Veroordeeld kreet zij, als in hevige wanhoop.
Tot twintig jaren dwangarbeid
Marguerite was 't, of de grond onder hare
voeten wegzonk. Zij viel bezwijmd neer.
Gerard zag haar aan, met harden blik, en
fluisterde
Mijn God wat beduidt dat toch Wat
moet ik gelooven
De eerste gedachte van juffrouw Haudecoeur
was geweest, te vragen, of ze haar man naar
Nieuw-Caledonie mocht volgen. Maar iets hield
haar terughaar dochter. Hoe kon zij de jonge,
schoone, onervaren Louise alleen laten, te midden
van het Parijsche leveu
Want Mederic kon elken dag geroepen worden
om zijn dienstplicht te vervullen.
De arme vrouw had Haudecoeur om raad ge-
vraagd, de laatste maal, dat 't haar vergund werd,
hem'te zien en hij had zich hevig verzet tegen
het denkbeeld, dat zijn dochter alleen zou achter-
blijven, hoe uitlokkend ook de gedachte voor hem
was, dat zijn vrouw hem zou vergezellen en troosten
in de wreede ballingschap.
Marguerite de Beaupreault was gevaarlijk ziek
gewordenmeermalen zweefde zij tusschen leven
en dood. Gerard was gedurig bij haargelukkig
voor de toekomstige rust der arme vrouw, ont-
snapte haar niets wat verdenking kon doen wor-
Jelschieten in de ziel van den knaap.
digheid en eer, maar ook met den strengen wenk,
dien Uwer Majesteits beminde en hooggeeerde
Moeder bezigde, toen zij, den 30 Aug. van het
vorig jaar haar zoo uitstekend verrichte Regentesse-
taak geeindigd verklarende, en deze veelbeteekenende
en gedenkwaardige woorden aan toevoegde
„Het Nederlandsche volk zij groot in alles,
waarin ook een klein volk groot kan zijn
Gevolg gevende aan de opdracht van het
hoofdbestuur der Noordbrabantsche Maatschappij
van Landbouw heeft het dagelijksch bestuur dier
Maatschappij een adres gericht aan H. M. de
Koningin, waarin retorsiemaatregelen tegen Belgie
gevraagd worden. Deze wil adressant hierin doen
bestaan, dat onze fiscale invoerrechten met een
surtaxe worden verhoogd tegenover die staten,
welke willekeurig, door protectionistische bedoelin-
gen geleid, den invoer van Nederlandsch fok- en
slachtvee belemmeren.
Vrijdag hebben de aan de grenzen op te richten
slachthuizen de Belg. Kamer geruimen tijd bezig
gehouden. De interpellant die ze ter sprake bracht,
de progressist Magnette, van Luik, was bezorgd
dat als de regeering slachthuizen op de grenzen
ging bouwen, de stedelijke financien, b.v. die van
Luik, daaronder zouden lijden, de slagers op
hooge kosten zouden worden gejaagd, de verbruikers
duurder vleesch zouden krijgen en Nederland weer-
wraak zou oefenen. Magnette noemde de bewering
dat ons vee het Belgische besmette, eenvoudig
boerenbedrog, het diende de agrariers alleen als
middel om de prijzen van het Belgisch vee te
verhoogen.
De Minister van landbouw, De Bruyn, verzekerde
herhaaldeliik dat hij met Nederland op uitstekenden
voet stond, maar dat hij het binnenkomen van het
mond- en klauwzeer moest tegengaan en daarom
nu en dan genoopt was de grenzen te sluiten, dat
hij geen definitieve maatregelen zou nemen zonder
een wet, maar dat hij -evengoed de belangen van
de boeren moest behartigen als die van de slagers.
Het eind der zaak was dus dat de Minister
het voorstel om slachthuizen op de grens te bouwen,
in de Kamer zal verdedigen.
TER NEUZEN, 24 April 1899.
z/De aan 't kruitmagazijn staande schildwacht
heeft op eenige jongens geschoten hoorden we
Zaterdagnamiddag vertellen. Dat leek ernstig.
Wat was er dan wel gebeurd, dat de wachter op
klaar lichten dag van zijn met scherpe patronen
geladen geweer had gebruik gemaakt om gevaar
af te wenden? Hadden die jongens 't magazijn
in de lucht willen laten vliegen
Laten we zeggen, dat aan 't verhaal dadelijk
weid toegevoegd dat er niemand geraakt was en
de schieterij dus geen bloedige gevolgen had.
Omtrent het gebeurde vernamen we dat eenige
jongens de omgeving van 't kruitmagazijn tot
terrein hunner spelen gekozen hadden. De schild
wacht gelaste hen heen te gaan, wat zij deden,
doch later weer terugkwamen. Opnieuw werden
zij aangemaand zich te verwijderen en hetzelfde
spelletje van de eerste maal herhaalde zich, tot
eenige malen toe. Onze landsverdediger zal ver-
moedelijk op den duur wel wat kregelig geworden
zijn,daar hem de leelijkstescheldwoorden werden toe-
geroepen, en richtte zijn geweer op hen, met het doel
er den schrik in te krijgen. Dat hielp, de jongens
verdwenen, maar slechts voor een oogenblik, en
ze kwamen brntaler dan voorheen weer terug
ze hadden zeker in hun gehouden krijgsraad uit-
gemaakt dat de wacht toch niet mocht of durfde
schieten. D^ze wilde nogmaals het laatst tot
verdrijven aangewende middel gebruiken, legde
zijn geweer aan, doch onder die manoevres schijnt
Jean Demarr liet zich op de hoogte houden
van den toestand der zieke, maar verscheen niet
weer in de rue Daunou.
't Werd herfst, toen de zieke weer zoo ver
hersteld was, dat ze kon opstaan.
Gerard had zijne studien weer hervat, zoodat
zij het grootste gedeelte van den dag alleen was
alleen met hare akelige herinneringen Die ver-
volgden haar ook in den nacht. Zij durfde niet
te vragen naar de arme lieden, aan wie zij onop-
houdelijk dacht en van wier ongeluk zij zich de
oorzaak waande. Wat was er van hen geworden?
Zoodra zij beter was, had zij zich buiten
Gerard's weten de kranten weten te verschaffen,
waarin het proces uitvoerig beschreven was. In
die pijnlijke lectuur trof haar het meest 't be-
dektelijk uitgesproken oordeel, dat Jean Demarr,
de beroemde advocaat, niet geweest was, wat hij
had kunnen zijn wat men van hem had mogen
verwachtten.
Zij, zij alleen begreep, welke geheimzinnige
oorzaak zijn kracht had verlamd.
Was hij ook daarom niet tot haar teruggekeerd
Hij was er immers geen enkele maal geweest;
alleen had hij zijn kaartje afgegeven.
Maar waarom kwam hij nu niet Had hij
I vermoeden van de vreeselijke waarheid
Neen, dat was niet mogelijk Die straf zou
I haar tenminste worden bespaard
En zij dacht verder aan hun liefde aan
de toekomst
Weer was zij in gepeins verzonken, op eeu
dezer sombere herfstnamiddagen, toen Josette haar
I een bezoeker aankondigde.
Jean Demarr
het mechanisme te hebben gewerkt en een
schot ging af, gelukkig zonder een der jongens
te treffen, wat ook zeergoed't geval had kunnen zijn.
Nu was 't spel gedaan en er werkelijke schrik
ingekomen. De schildwacht maakte bij de aflossing
rapport van 't voorgevallene, en na eeu ingesteld
onderzoek door den garnizoenscommandant, werd
hem de gelegenheid gegeven, gedurende vier dagen
aandachtig te overpeinzen, dat ijver goed, maar
onvoorzichtige ijver nadeelig werken kan en dat
zelfbeheersching voor een militair in alle om-
standigheden een hoofdvereischte is.
Bij de Vrijdag aan het gebouw van het
provinciaal bestuur te Middelburg gehouden aan-
besteding van het bouwen van een sluisknechts-
woning bij de Westluis te Ter Neuzen (raining
f 3950,) werd, zooals wij reeds meldden het
minst ingeschreven door den heer J. van der
Velden voor f 3740.
Verder schreven in de heeren J. A. Rijnberg
voor 4425, D. de Smidt voor 4291, W. P.
Nieuwelink voor 3980, G. J. Balkensteiu voor
f 3892 en dezelfde voor 3798.
Met 1 Mei a. s. worden verplaatst de kom-
miezen bij 's rijks belastingen L. Michielsen van
Sluis naar Oostburg en J. van Beveren van Oost-
burg naar Hansweert, met intrekking der ver-
plaatsing naar Hansweert van eerstgenoemde.
Blijkens bericht in de Staatscourant wordt
het vereenigd post- en telegraafkantoor te Sas van
Gent met 1 Mei a.s. voor het algemeen verkeer
geopend.
De dienstureu zijn geregeld als volgtop werk-
dagen van 7,30 tot 12 uren voorm. en van 1 tot
2 en 3,30 tot 7 uren namiddagsop Zon- en
feestdagen van 7,30 tot 8,30 uur voor- en van
12,30 tot 1,30 uur namiddags (spoortijd).
De Staatscourant bevat de statuten van het
Muziekgezelschap Hozanna te Breskens, een tak
van de Christelijke jongeliugsvereeniging Spreuken
IXlba aldaar, en die zich ten doel stelt de
beoefening der muziek tot onderling genot en
tot verheerlijking van den naam des Heeren.
Om dat doel te bereiken geeft de vereeniging
huishoudelijke en openbare uitvoeringen.
Sas van Gent, 24 April. Gisteren deed ons
muziekgezelschap een uitstapjenaarde wijk//Valke,"
om aldaar deel te nemen aan het festival ter ge
legenheid der opening van den steenweg naar
Assenede geveven, met medewerking van eenige
muziek- en zanggezelschappen.
Tot den goeden uitslag hiervaU droeg het
prachtige weder veel bijer was een groote massa
volk toegestroomd, zelfs zooveel, dat niet iedereen
op verlangen kon voorzien worden van de noodige
ververschingen.
Ons muziekgezelschap behaalde den eersten prijs,
alweder een bewijs der goede leiding van hun
directeur, den heer van Halst, die aan den uitstap
geen deel nam.
Een woord van dank nog hier gebracht voor de
welwillende hulp van den heer Van den Berg, die
gisteren toonde, bij dergelijke uitstapjes van ons
gezelschap naar Belgie, waardig de plaats van den
directeur te kunnen vervullen.
Donderdag is door de politie te Middelburg
wegens bedelarij aangehouden en ter beschikking
van den officier van jnstitie gesteld de 23jarige
P. M. S., arbeider uit Ter Neuzen.
De mailboot der maatschappij Zeeland de
z/Willem, prins van Oranje", kapitein Bolle,
bekwam gisteren om 11 uur, even buiten de
i-^lsi«cWMUii II ■■■Mil* III ■i.rmuii
Na een oogenblik van tweestrijd gaf ze last,
den bezoeker binnen te laten.
Jean naderde haar en bemerkte met ontroering,
hoe zij veranderd was.
Wat moet je hebben geleden, Marguerite
zei hij week.
Jaal die gebeurtenissen hadden mij bijua
gedood. Ik begin nauwelijks weer te leven.
En in een opwelling van teederheid stak ze
hem beide handen toe.
O, Jean, wat ben je goed en edelmoedig ge
weest Ik heb je nog niet voldoende kunnen
danken. Heel mijn leven zal ik je naam zegenen.
Jij hebt gemaakt, dat Gerard een onbevlekten
naam draagtdat niemand het recht zal hebben,
hem de fouten zijns vaders te verwijten dat
vooral was het, dat mij kweldedat ontroofde
mij 's nachts den slaap. Nu ben ik verlicht
nu vrees ik niet meero, ge hebt mij ge
lukkig gemaakt
Zij begon te weenen.
Marguerite van af 't eerste oogenblik, toen
de castatrofe kwam, scheen het mij, of je een
geheim verdriet hadt, een verdriet, dat je gezond-
heid sloopte en knaagde aan je hart.
Ach, Jean, al wat mij kwelt, weet jeik
zou heel ondankbaar moeten zijn, als ik je niet
in mijn vertrouwen nam.
Spreek niet van dankbaarheid of ondank-
baarheiddie gevoelens kunnen tusschen ons
niet bestaan. Zeg mij liever, wat de geheitne
zorg is, die je kwelt; die de oorzaak is van je
ziekte, van je tranen
Wat bedoel je, Jean stamelde zij ontsteld.
Zou hij 't geraden hebben zou haar de vreese-
haven vau Vlissingen een gebroken kruk-as. Door
de prov. booten //Walcheren" en //Zeeuwsch-
Vlaanderen" werd zij terug naar de ponton gesleept
en werd de dienst eerst te vier uur hervat met
de //Engeland."
Te Vlissingen schijnt het werkstaken in de
lucht te zitten. Staakten sedert de vorige week
Maandag een aantal metselaars, Vrijdag jl. staakte
het personeel in de stoom wasscherij //de Volharding."
De waschmeisjes hebben echter het werk weer
hervat, na eerst te Middelburg den heer Huvers,
lid van 't besiuur, te hebben bezocht en daarna
een onderhoud gehad te hebben met het bestuur
en de directrice. Twee meisjes, de voornaamste
onruststokers, werden niet meer in dienst genomen,,
waarom de anderen eerst ook niet aan 't werk
wilden, maar zich toch later weer kwamen aan-
melden.
Naar aan de N. R. Ct. gemeld wordt, broeien
er ook onder een deel der werkliedeu van de werf
z/De Schelde" te Vlissingen, plannen voor eene
werkstaking.
Een korenmolenaarsknecht te Gouderak had
het ongeluk met den rechterarm tusschen twee
maalsteenen te geraken, waardoor dit lichaamsdeel
op drie plaatsen is gebroken.
Op Molenbeke bij Arnhem had Woensdag
een verwoed gevecht plaats tusschen de ooievaars,
die aldaar hun nest hebben en een vreemd paar,
dat aldaar ook zijn nest wilde vestigen. Het
gevolg was dat een van de indringers zwaar ver-
woud in den vijver terecht kwam, waaruit hij
terstond werd opgevischt en door de goede zorgen
van het personeel verbonden en gedroogd werd.
Donderdagocbtend was de patient weer op de been
en men hoopt hem weer geheel hersteld te kunnen
loslaten.
De trein van Den Bosch in de richting Vucht
is Woensdag aan een gevaar ontsnapt. Even voor
den overweg brak op den straatweg van Vucht
het rad van een zware vrachtkarhet paard,
schichtig geworden, holde voort, de kar achter
zich sleepende, verbrijzelde den afsluitboom, maar
was niet bij machte de kar over de rails te halen,
waarin deze vasthaakte. Juist op dit oogenblik
kwam de trein uit Den Bosch. Men had nog
juist den tijd het sein van onveilig te geven en
gelukkig werd dit door den machinist gezien. Vlak
voor de kar kwam de trein tot staan.
De onderzoekingen, in verband met het
vinden van het in staat van ontbinding ver-
keerende lijk van den 26jarigen machinist J. W.
de Muuk uit Amsterdam, op de stoomboot William
Egan III, hebben geleid tot het vermoeden dat
aan een misdaad, moord en diefstal, moet gedacht
worden.
Getuigenverhooren hebben in deze zaak echter
nog geen klaarheid gebracht.
Te Loosduinen doet zich een eigenaardig
geval voor. Een der manschappen der lichting
van dit jaar was voor eenigen tijd bij het leger
ingedeeld. Eerst dezer dagen schijnt de militaire
administratie tot de ontdekking te zijn gekomen,
dat de bedoelle persoon reeds vroeger als vrijwilliger
had gediend, maar toen met een briefje van ontslag
naar huis was gezonden. De militaire rechter had
hem tevens het re ht ontzegd, het vaderland weer
te dienen. Niettegenstaande de jongeliug nu goed
oppaste, werd hem de voorlaatste week medege-
deeld, dat hij zijn wapens en uitrusting moest
inleveren en weer naar huis kon gaan. Nu moet
echter een andere loteling, die niet eens meer om
den dienst dacht, in zijn plaats onder de wapens
komen.
Een der meest ingewikkelde machinetjes is dat,
hetwelk bij den heer Robbert Kalff N. Z. Voor-
burgwal te Amsterdam is 1e bezichtigen. Klein
van vorm, gemakkelijk te verplaatsen en van
veel nut. Een slinger, gelijk aan die eener naai-
machine, stelt den eigenaar in staat alle bereke-
ningen in de vier hoofdregels, te verrichten, rente-
en koersberekeningen, worteltrekken, machtsver-
heffingen, reeksen, verge!ijkingen niet uitgezouderd.
Men heeft eerbied voor den man, die het in
strument wist samen te stellen, dat door elken
jongsten bediende gemakkelijk kan worden be
handeld.
-AIBIIUM ■■III HHI>— 1'^ BWHWMMMWPWWMBMBM—B—BjB
lijken marteling wachten, door hem te worden
verhoord te moeten bekennen
Doch spoedig werd zij gerustgesteld.
Hij hernam
Gij denkt aan de toekomst, niet aan de
uwe, maar aan die van uw zoon. Ik ben op
de hoogte van uwe zaken, omdat ik de geheele
liquidatie heb geleid. Er blijft u niets over,
arme vriendin niets
Zij boog het hoofd.
Ja, dat had zij wel vermoed maar gedurende
haar ziekte had niemand haar de wreede waarheid
durven bekennen. Zeker was de toekomst donker.
Zij was niet gewoon te werken, had altijd in weel-
de geleefd maar ze was moedig en wilde niet
klagen. Onder de oude vrienden zouden er wel
zijn, die haar wilden helpen aan werk, aan lessen
bijvoorbeeld.
Maar Gerard Hij was nu zestien jaar. De
eerste leertijd was geeindigdnu wachtten de
ernstiger studien. Zijn droom, naar de Polytech-
nische school of Saint-Cyr te gaan, werd on*
mogelijk.
(Wordt vervolgd.)
