A 1 g em ee n
Nienws- en Advertentiebl&d
voor
Zeeowseh-Vlaandere
Bekendmaking.
Dg Jaarmarkt to Zaiddorpe
No. 3731.
Donderdag 23 Februari 1899.
39e Jaargan^.
!L
Binnenland.
3
ABONNEMENT:
Inzending van advertentien voor 3 uren op den dag der uitgave.
DINSDAG 14 MAART.
POLITIEK OVERZICHT.
FJBUILLETOJM
niet aaF Z0° VCr °°genblik no8
x-csnmerxiMigft
m:izl\m hi: oourakt
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,82$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Ut
ADVEBTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0 10
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prii.
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
en VriJ<i»s»voml, Iiltgezonilerd op Feestdagen, bij den al((eT«r P. J. VAX IASWE te Ter XfaieiT
zal dit jaar worden gehouden
De Burgemeester,
C. VAN WAES.
Gistermorgen zijn den nieuwgekozen president
van de Fransche Republiek in tegenwoordigheid
van de Ministers, de onderscheidingsteekenen
overhandigd als grootmeester van het Legioen van
Eer, en onmiddellijk daarna heeft in bet departement
van binnenlandsche zaken aan den Quai d'Orsay
de eerste Ministerraad plaats gevonden onder zijn
presidium, bij welke gelegenheid de tekst werd
vastgesteld van de tot Kamer en Senaat door hem
te richten Boodschap. Van den inhoud van dit
gewichtige document valt reeds het volgende te
berichten
In de eerste plaats brengt de president dank
aan de leden van Senaat en Kamer voor de hem
door zijn verkiezing bewezen eer en verklaart hij,
dat hij al het mogelijke zal doen oin de plichten
te vervullen, vielke hem door zijn ambt worden
opgelegd. Verder betuigt de president achting
voor het congres en belooft hij de grondwet trouw
ten uitvoer te zullen brengen naar letter en geest.
Hij wekt verder op tot kalmeering en eendracht
en geeft, na een vriendelijk woord te hebben ge-
wijd aan het Fransche vaderland en het roem-
ruchtige leger, de hoop te kennen, dat het land
in zijn liefde tot het leger en zijn eerbied voor
de justitie weldra weer zal komen tot eensgezind-
heid en harmonie, alsmede tot een spoedige op-
lossiug van de vraag, welke de natie in beroering
houdt. Voorts brengt de president in zijn bood
schap in herinnering, dat hij zich steeds heeft
beziggehouden met de bestudeering der sociale en
arbeidersvraagstukken, alsook der kwesties, welke
betrekking hebben op de industrie en de oeconomie.
Emile Loubet richt tot het parlement de uit-
noodiging zich aan te sluiten bij deze gevoelens,
welke moeten leiden tot practische en vruchtdragende
resultaten. De boodschap sluit met de verzeke-
ring, dat Frankrijk tegenover het buitenland trouw
zal blijven aan de politiek, waarvan de vriend-
schappelijke betrekkingen het resultaat zijn, en
welke, gebaseerd op de historische traditien, op
eerlijkheid en op onbaatzuchtigheid, de beste
waarborg geven voor den vrede en aan het land
de positie verzekeren, welke het in de wereld
inneemt.
In afwachting van Emile Loubet's daden als
president der Fransche Republiek zijn een aantal
journalisten op den zoek gegaan naar bijzonder-
heden uit zijn leven en in zijn geboorteplaafs
Marsanne, en in de kleine gemeente Montelimar,
waarvan hij jarenlang burgemeester is geweest,
heeft men een grooten rijkdom aan materiaal
opgedaan.
Te Montelimar tooude de familie van den nieuw
benoemden president zich lang niet verrukt over
de hem ten deel gevallen onderscheiding en zijn
86jarige moeder (een echte Zuid-Fransche boerin,
die in de buurt van Marsanne woont op een flinke
boerderij) beklaagde ,/haar armen Emile, die nu
tot grootheid is gekomen," van harte, terwijl de
tranen haar langs de wangen liepen. Daar nu
de echtgenoote van den nieuwen president, een
juffrouw Marie Denise, met wie hij in 1867, toen
zij 18 jaar oud was, in het huwelijk trad, zich
er tot het laatst toe tegen verzet heeft, dat hij
de candidatuur voor het presidentschap zou aan-
vaarden, schijnt alleen zijn 26jarige dochter, die
te Marseille woont, gehuwd met een rechter, zich
over het feit te verheugeu. De president zelf
heeft zijn levensdroom geheeten buiten te wonen,
te midden van koeien, schapen en paarden, om
met de pijp in den mond en het geweer op schouder,
rond te dolen door bosch en veld
Hij schijnt op het oogenblik verder van de
verwezenlijking van zijn ideaal verwijderd, dan
immer voor dezen en zijn eenvoudige oude moeder
heeft wel reden tranen te storten in verband met
het feit, dat zij hem nu maar zelden meer ten
harent zal zien
In verband met het beweren, dat hij voor de
herzienings-procedure geporteerd zou zijn, heeft
Loubet gezegd dat niemand het recht heeft hem
Dreyfusard of anti-Dreyfusard te heeten, omdat
hij met de meerderheid der natie de waarheid wil,
gebaseerd op de rechtvaardigheid.
In het antwoord van het Vaticaan op de nota der
Russische Regeering betreffende de ontwapenings-
conferentie wordt, naar men verzekert, gewezen
op het nut van het inroepen van bemiddeling,
waar international geschillen aanleiding dreigden
te geven tot oorlog. Maar vrij gekozen bemiddelaars,
zoo wordt daarin gezegd, zijn te verkiezen boven
een vast scheidsgerechtshof.
L it Rome zendt men aan de Morning Post het
onwaarschijnlijk bericht, dat de ltaliaansche Re
geering voornemens zou wezen de Nederlandsche
er van te verwittigen, dat geen gedelegeerde naar
de V redes-Gonferentie door haar zal worden afge-
vaardigd, wanneer ook het Vaticaan wordt uit
genoodigd.
Verscheidene leden van den Zweedschen Rijks-
dag hebben zich tot den Russischen schrijver
iolsto'i gericht met de vraag zijne meening te
mogen weten over het volgende punt,/Zou niet
op de aanstaande vredes-conferentie de vraag
besproken kunnen worden, of de regeeringen niet
aan hen, die gewetensbezwaren tegen den krijgs-
dienst hadden, konden toestaan, ander werk in
s lands dienst daarvoor in plaats te verrichten
lolstoi heeft nu geantwoord. Hij beweert, dat
het gemakkelijkste en zekerste middel om aan den
oorlog een eind te maken is, dat ieder weigert
dienst te nemen. Maar hij gelooft ook, dat het
hopeloos zou zijn, de vraag op de vredes-conferentie
te bespreken. Hij verwacbt van die bijeenkomst
niet veel voor den vrede. De Staten kunnen
hun toerustingen niet verminderen, want ze zijn
nooit zeker, dat niet na eenigen tijd een Bismarck
of Napoleon zal opstaan, die, zonder op tractaten
acht te slaan, neemt wat hij krijgen kan.
//Eerst dan" bcsluit Tolstoi uza\ het
leger afgeschaft worden, als de volken weigeren
de rechtlooze slaven van anderen te zijn en zich
aan de dressuur te ouderwerpen, die men militaire
discipline noemt."
Blijkens kennisgeving van Gedep. Staten van
Zaeland zal, op verzoek van het hoofdbestuur der
Maatschappij tot bevordering van landbouw en
veeteelt in Zeeland, o. m. eene buiiengewone
hengstenkeuring plaats hebben te Hulst, op Vrijdag
24 Febr., des namiddags half twee ure, op de
Groote Markt.
De eigenaar of houder, die zijn hengst wenscht
te doen keuren, wordt verzocht daarvan ten
spoedigste aangifte te doen bij den secretaris der
keurings-commissie, den heer M. C. van Buuren,
districtsveearts-plaatsvervanger te Zuidland, onder
opgave van naam en woonpjaats van eigenaar en
houder, naam, ouderdom, ras, kleur en bijzondere
kenteekenen van den hengst, benevens, indien hij
in een stamboek is ingeschreven, stamboek en
st.amboekn u m m er.
Het onderzoek op snuivenden damp (cornage)
zal zoo mogelijk aan de longe plaats hebben.
Naar H. WILD.
't Schip liep eindelijk te Liverpool binnen en
verder verstoppertje spelen werd nu onmogelijk.
Tegen den avond begaf de stroom van passagiers
zich in de gereed liggende booten, om aan land
gebracht te worden. Alleen mevrouw Walter ver-
toonde zich maar niet.
Langen tijd wachtte de jonge geleerde geduldig
voor haar kajuit. Eindelijk werd de deur geopend.
Ilij was verrast door de tengere, teere gestalte,
die schuchter, zich vastklemmende aan haar trouwe
verzorgster, over den drempel kwam. Meer dan
haar gestalte zag hij niet. Een groote zwarte
capuchon, met dichte zwarte voile, bedekte zoo-
haar hoofd als het gelaat. Hare kleeding was
gelieel zwart., als diepe rouw.
Met een lichten hoofdknik beantwoordde ze zijn
groet en wilde hem toen snel voorbijgaan. Doch
zij was zwak en zeker aan hevigen angst ten
prooiwant haar gang was onzeker en reeds na
de eerste schreden leunde zij uitgeput op haar
gciciusicr.
Walter wilde haar zijn arm biedenmaar daar
kwam de dokter, hij schoof zonder een woord te
zeggen den arm zijner patiente in den zijne en
P ilaar naar boven. Den echtgenoot schoot
niets anders over, dan te volgen. En boven was
het met beter want daar wachtte reeds de kapi-
tein om afscheid te nemen en haar zelf in de
boot te helpen, wat hij met groote ridderlijkheid
volbracht. Bij 't afscheid kuste de dikke scheeps-
dokter de jonge vrouw vaderlijk op beide wangen,
wel is waar over de voile heen, doch Walter was
van oordeel, dat de laatste ceremonie gerust
achterwege had kunnen blijven.
Eerst bij 't aan wal stappen kwam hij zelf tot
zijn recht. Hij hielp haar uit de boot en in
een rijtuig, en toen hij daarbij haar kleine, bevende
hand telkens een seconde in de zijne hield, over-
weldigde hem een broederlijk, warm mede'lijden.
Ook de negerin hielp hij iustappen en nam tegen
over beide vrouwen plaats.
Gedurende den rit naar een hotel, zoo dicht
bij haar in de enge ruimte van de vigelante,
voelde hij zich zonderling beklemd. Telkens als'
het licht van een glaslantaarn naar binnen vie],
dwaalde zijn blik naar de gesluierde gedaante.
Zij had t hoofd vermoeid op den schouder harer
geleidster geleundde opvallend kleine handen,
met lauge, zwarte handschoeuen bekleed, rustten
in haar schoot, en in haar geheele houding lag,
naast kinderlijke bevalligheid, zulk een groote,
namelooze droefheid, dat het hem diep in de
ziel trof.
In t hotel bestelde hij de noodige kamers en
nadat hij zooveel in zijn vermogen was voor beide
vrouwen had gezorgd, ging hij uit, om zich een
weinig te verstrooien met den aanblik der vreemde
stad.
loen hij terug kwam, vernam hij, dat de vrou
wen reeds waren gaan slapen. Hij vroeg, of zijn
vrouw hoe gemakkelijk kwam dat woord hem
reeds over de lippen erg onwel was geweest.
Mevrouw zag er zeer bleek uit, dat arme
schepsel zei het nette kamermeisje medelijdend.
Walter voelde geen neiging tot slapen. Een
helder vuur brande in den haard. Hij zette zich
daarbij neer, vroeg wijn en kranten en maakle
onder het genot eener fijne sigaar de verdere
plannen voor zijn leven op. Hij zou nu weldra
zijn vaderland bereiken, en wat tot dusver 't ka-
rakter had gehad van een fantastisch avontuur,
trad nu in het kader der werkelijkheid.
Voor de eerste maal nam hij't besluit, de zaken
kloek onder de oogen te zien en dat viel hem
met zoo zwaar, als hij had gedacht. Hij had
zich langzamerhand geheel aan zijn ongeluk ge-
wend. Hij bracht wel aan zijn moeder een schoon-
dochter, waartegen zij zich ongetwijfeld met
handen en voeten zou hebben verzet, als men haar
had gevraagd maar ze was nu eenmaal niet
gevraagd't huwelijk was een voldongen feit.
t Meisje was nog een kind, volstrekt niet ont-
wassen aan opvoedende invloedenbuitendien
was zij ziek en zijn moeder was, zoo al geen ge
leerde, dan toch een goedhartige, kloeke vrouw,
die in algemeen menschelijke zaken 't voile ver-
trouwen van haar zoon genoot. Zij zou, daaraan
twijfelde hij met, hoe ook hare eigen wenschen
werden teleurgesteld, de zieke met open armen
ontvangen, haar koesteren en plegen, als ware
t haar eigen kind. Te ontkennen viel het in geen
geval, dat Walter alleen aan zijn huwelijk met
haar het behoud van zijn leven te danken had.
Aan de vraag van het gemengde bloed dacht
hij met meer. Hij had ten laatste de over-
tuiging gekregen, dat de negerin, ondanks de
mtieme verstandhouding, enkel een dier bevoor-
rechte dienaressen was, welke men in de families
In Mei zal een vergelijkend examen worden
gehouden voor de betrekking van adspirant-
opzichter der telegrafie, waarvoor 5 plaatsen worden
opengesteld.
De adspirant-opzichters genieten een bezoldiging
van f 50 per maand. Zij kunnen, na een dienst-
tijd van ten minste twee jaren, en na voldoende
blijken van algemeene geschiktheid te hebben
gegeven, deelnemen aan het examen voor opzichter
der telegrafie, aan welke betrekking een jaarwedde
van f 1000 tot f 2400 is verbonden.
Ileeft een adspirant-opzichter na verloop van
5 jaren niet aan bedoeld examen voldaan, dan
wordt hij uit 's Rijks dienst ontslagen.
In verband met hetgeen in de laatste ver-
gadering van de Kamer van Koophandel te Am-
steidam ten opzichte van het aan huis bestellen
der aangeteekende brieven is besloten, is het ons
aangenaam te kunnen mededeelen, dat ook het
bestuur der Vereeniging voor den Effectenhandel,
aldaar, reeds eenigen tijd geleden zich tot den
directeur-generaal der posterijen en telegrafie heeft
gewend met het verzoek de bestelling aan huis
in te voeren.
Wij herinneren, dat ook bij de schriftelijke
hehandeling der staatsbegrootiug voor dit jaar in
de Eerste Kamer over dat onderwerp is gehan-
deld. De minister van waterstaat heeft toen zijn
bereidwilligheid te kennen gegeven, ^hun die
bezorgmg van aangeteekende brieven aan huis
verlangeu tegemoet te komen" en verklaard dat
hetgeen daartoe noodig is, wordt voorbereid.
Men mag dus verwachten, dat weldra, evenals
in andere landen behalve Nooorwegenreeds
let geval is, ook hier de bezorging van aange
teekende brieven aan huis kosteloos zal geschieden.
Het Zuider-Zendingsfeest zal dit iaar ge
houden worden den 12 Juli, op het landgoed
van Mr. Bichon van IJselmonde te IJselmonde.
^roeger dan in eenige andere provincie,
zijn in Gromngen, en wel te Boertange, tlians reeds
de eerste meuwe muisjes-aardappelen van den kouden
grond geoogst door den heer H. Meijer. Deze aardap-
pelen laten aan hoedanigheid niets te wenschen over.
De moederknollen van den oogst van 1898
worden in het begin van October gepoot, en 15
November hadden de stammen reeds een hoogte van
li decimeter bereikt. Door eene zorgvuldige
behandelmg kwamen de planten den winter door
tot de vorst der vorige week ze tot in den grond
deed afsterven, zonder echter aan de uieuwe aard-
appels kwaad te doen.
van rijke planters meermalen aantrof. En liep
er een droppehje zwart bloed "door de aderen
zijner vrouw, waardoor haar teint wat donkerder
werd dan men in Duitschland gewoon was,
welnu, dat was voor een botanicus, voor wien
alle bloemen gehjk zijn, ook geen ongeluk 't zou
hem zelfs zooals hij schertsend tot zich-zelven
zei m de oogen zijner collegas zeker gewicht
geven als een man, die van elk vooroordeel vrij was.
't Was ^e vreezen, dat de verwende en naar
alien schijn zeer week opgevoede Creoolsche de
bescheiden verhoudingen van een Duitschen ge
leerde onverdragelijk eng en drukkend zou vinden
en dat zij elk middel zou aangrijpen om zich
daaruit te bevrijden. Walter was er dan ook op
voorbereid, zoodra hij haar aan de hoede zijner
moeder had toevartrouwd, het zijne te doen om
eene scheiding mogelijk te maken. Evenwel
als zij eerst ginds in een vriendelijk tehuis was,
misschien gewende zij zich dan aau een eenvoudig
leven en daar hij't huwelijk als een onvermijdelijk
deel van des menschen lot was gaan beschouwen,
kon misschien uit het dwaze avontuur voor beiden
nog een dragelijke toekomst groeien.
Hij bedacht, dat hij nu reeds voor den tweeden
keer zich op dien iuval betrapte. Wat was er
geworden van zijn onoverwinnelijke autipathie
tegen het huwelijk Waar was zijn vrouwen-
haat gebleven Hij dacht er niet eens aan, dat
juist zijn vrouw, zwak en ziekelijk als ze was,
leel weinig geschikt zou zijn voor het zwervend
even van een natuurouderzoeker, en tot zijn ver-
bazing werd het hem nu klaar, dat hij zelfs eeo
