A Igemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 3692.
Dinsdag 22 November 1898.
38e Jaargang.
SEMEEHTEEAAB.
SI SPI0I
H10OISTABT.
Openbare Vergadering
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
oushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer 0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Inzending van advertentien v6or 3 u.ren op den dag der uitgave.
Earner van Koophandel en Fabrieken
te Ter Neuzen.
op Dinsdag 22 November 1898, des namiddags
7 uur.
H. C. E. VAN IJSSELSTEIJN, Voorzitter.
H. J. VOOREN, Secretaris.
POLITIEK OVERZICHT.
Dreyfus weet het nu, ten spijt van hen, die
hem zelfs de hoop niet gunden. De Gouverneur
van Guyana seinde aan Kolonien, dat hij zich van
zijn opdracht kweet en nader bericht zal zenden
zoodra hij zelf rapport heeft van het Duivelseiland
omtrent overbrenging van het bericht en wijze van
ontvangst.
Namens het Hof van cassatie blijkt ook aan
Dreyfus te zijn verzonden of te zullen verzonden
worden de brief, waarin de Minister van Justitie
de herziening bij het Hof heeft aangevraagd en
het requisitoir van Procureur-Generaal Manau.
Welk een lectuur voor den man, die in bijna rier
jaar nu taal nog teeken ontving op al zijne be-
tuigingen van onschuld en smeekbeden, om toch
een onderzoek in te stellen in eene zaak, die
feitelijk nooit ernstig is behandeld. Het is zulk
een waar woord, dat droevige van Mevrouw
Dreyfus ,/Dit zijn mijn man's eerste rechters
Op deze stukken wenscht men, dat Dreyfus
zijne memorie van verdediging zal gronden. De
stukken worden hem den 9en December per pakket-
boot overgebracht. Telegrapheeren naar Guyana
kost 10 francs 20 centimes per woord.
Dat zou dus laat wordenmaar Dreyfus
advocaat, Mr. Mornard, is van oordeel, dat het
Hof het voorloopig wel buiten deze memorie van
Dreyfus zal kunnen stellen, die noodzakelijker-
wijze leemten moet aanwijzen. Wat weet de
I - B
FEUILLETON
Naar MAX PEMBERTON.
7)
Vele van deze gedachten kwamen haar voor den
geest in 't oogenblik van ontwaken, toen zij zat
in haar grooten stoel en tuurde naar de fantastische
vormen van licht en schaduw aan den wand, of
luisterde naar 't zuchten en kraken van 't ijs, nu
overmeesterd door de warmte der late Februari-
dagen en zijn heerschappij over de zee verliezend.
Haar kamer lag in den noordelijken vleugel der
gouverneurswoning en was naar buiten uitgebouwd
tegen den wal als zij haar gordijn op zij schoof,
had zij een prachtig gezicht over de ijsvlakte, nu
een bewegelijk veld van schotsen, hier opgestapeld
tot bergen, ginds saamgedreven tot drijvende eilan-
den, met sneeuw bedekt, waartusschen het schui-
mende water hoog opborrelde, als een fontein, die
honderd wisselende kleuren vertoonde, als het
maanlicht er op viel. En dreigend, somber boven
deze ijsmassa stonden de forten en batterijen der
noordelijke doorvaart van het eiland.
Marian dacht aan de lange zomerdagen, die ze
had doorgebracht met kapitein Paul in de met
staal bekleede geheime vestinggewelven, waar nie-
mand mocht komenhoe ze de wallen was op en
neer gestapt, om ze te metenhoe gretig zij
geluisterd had naar de ^lessen", die hij haar gaf
over de kanonnenhoe zij in de stilte van deze
zelfde kamer de antwoorden had neergeschreven
op de vragen, door hare vrienden in Engeland
ongelukkige b. v. van het proces Esterhazy, van
Henry's vervalsching en dergelijke Het zal
onvermijdelijk blijken, dat iemand naar het eiland
gaat, om hem op de hoogte te brengen. Waarom
zendt men hem zijne vrouw toch niet Als het
Hof daarvoor eens eene ordonnantie gaf
Volgens Les Droits de l'homme deed de straf-
kamer weer eenige hoogst belangriike papieren,
brieven, in beslag nemen.
Behalve de generaals Gonse en Roget, en Overste
Piequart natuurlijk, zal de strafkamer de volgende
week ook verhooren kapitein Cuignet, aan Oorlog
geplaatst, die het eerst de vervalsching van Henry
ontdekt heeft.
Eindelijk zal Mr. Labori, Picquart's advocaat
tot den gevangen overste in de Cherche Midi toe-
gelaten worden.
Tegen Dinsdag wordt door den uitgever de
verschijning aangekondigd van het eerste deel der
gedenkschriften van Esterhazy. Of hij daarin nn
ook de reeds meermalen los daarheen geworpen
bekentenis herhalen zal, dat hij het borderel
heeft geschreven Vroeger zou dit een hoogst
belangrijk element zijn geweest. Nn echter kan
de Hooge Raad van onderzoek zeer wel daar-
buiten.
In de inleiding moet Esterhazy zeggen, dat twee
redenen hem tot schrijven nooptende materieele van
te moeten leven, en de moreele van zich te moeten
verdedigen, daar zijne chefs hem in den steek laten.
Dat kan wat worden. //Die schriele Billot heeft
mij 80,000 francs uit de geheime fondsen betaald
heeft Esterhazy al eens bij eene vorige gelegen-
heid gezegd, of liever geschreeuwd, er bijvoegend
z/Voor iemand, die niets weet en zeggen kan, zou
hij niet zoo scheutig wezen Wij gelooven
inderdaad, dat als dit putte zich ledigt, er heel
wat te voorschijn komen kan.
Spanje schijnt nu toch gezind tegenover den
eisch tot afstand der Philippijnen eene minder
afwijzende houding aan te nemen. Het zou willen
onderhandelen over een soort van verkoop en
danwaarschijnlijk meer verlangen dan de 40
millioen dollars, die //Amerika //voor het over-
nemen van inrichtingen en gebouwen" geboden
heeft.
Spanje heeft ook er in bewilligd, dat Kuba nog
v<5or het einde des jaars in hoofdzaak zal ontruimd
wezen. Daar vervoermiddelen ontbreken, zullen
er dan toch nog altijd denkelijk wel 25000 man
Spaansche troepen op het eiland blijven.
Tusschen Garcia en de andere aanvoerders der
vroegere opstandelingen en de Amerikanen schijnt
gedaan, om daardoor de vrijheid te koopen voor
haar en het kind.
Heden-avond waren al die herinneringen vol
van een onverklaarbare droefheid. Zij dacht aan
't carnaval drie weken waren sedert die dwaas-
heid verloopen en aan de woorden van liefde,
toen tot haar gesproken.
Een behoefte aan sympathie, een gevoel van
zwakheid, de bewustheid, dat ten minste een man
in Krooustadt bloed kon brengen in hare bleeke
wangen en licht in hare oogen, droegen bij tot
haar gevoel van eenzaamheid. Toen deed een
plotselinge vrees zij wist zelve niet voor wat
haar opschrikkende gedachte maakte zich
van haar meester, dat zij bewaakt werd dat on-
zichtbare oogen haar volgden, zelfs in de afzondering
van haar kamerdat een man dicht bij haar stond
en slechts de hand had uit te steken om haar
aan te raken. De angst, door zulke vizioeuen
veroorzaakt, deed het bloed in hare aderen ver-
stijven.
Zij stak met bevende handen de lamp aan
maar deze verlichtte slechts een ledige kamer;
zij was alleen met haar vrees en kon er om
lachen, haar vergeten, zooals zij reeds honderd-
maal gedaan had, sinds zij te Kroonstadt was.
't Vriendelijke licht hielp haar spoedig bij dat
vergeten. De hand, die gedrukt was tegen het
kloppeude hart, viel weldra langs haar zijde. Ze
liep naar de deur en keek in de gang van den
noordelijken vleugeleen verwijderde echo van
een lach, vermengd met de schelle stem men der
z/poppen", gaf antwoord op haar onuitgesproken
vraag, doch nachtelijke stilte heerschte in de gang
zelf. Voldaan keerde zij terug in haar eigen
in den laatsten tijd nu eene betere verhouding te
zijn gekomen.
De gespannen verhouding tusschen Engeland en
Frankrijk, die de Fashoda-kwestie heeft doen ont-
staan, breugt zonderlinge verschijnselen te weeg.
Te Parijs heeft de verontwaardiging over Engeland
de revanche-gedachte op den achtergrond gedrongen
zelfs een zoo woedende Duitschershater als Paul
de Cassagnac is tot de ontdekking gekomen, dat
de Franschen toch eigenlijk verkeerd doen met
Duitschland als de erfvijand te beschouwen; veel
meer komt die benaming aan Engeland toe.
In Engeland is men ook hier de Franschen
vooruitniet alleen de pers behandelt daar de
Duitschers met eene ongewone voorkomendheid,
maar staatslieden en regeeringspersonen, bij wie
tot dusver geen ingenomenheid met Duitschland
te bespeuren viel, spreken thans in alien ernst
van een bondgenootschap met het Duitsche rijk.
Zoo heeft de minister van kolonien Chamberlain,
die deze week te Manchester op drie achtereen-
volgende dagen zijne inzichten over het regeerings-
beleid in het binnenland en tegenover het
buitenland verkondigd heeft, de ontdekking ge
daan, dat er geen plekje op aarde is, waar de
Duitsche belangen in tegenspraak zijn met de
Engelsche.
Het wordt bevestigd dat de Minister voor-
nemens is een proef te nemen gedurende 3 of 6
maanden met een automobiel tusschen Amsterdam
en Leiden, waardoor het vervoer der post met
paard en wagen zon vervallen.
De Minister heeft de keus doen vallen op een
rijtuig, waarin pakketten tot een gewicht van 1000
Kg. kunnen geborgen worden, en dat met een
snelheid van 15 K.M. per uur op een klinkerweg,
zelfs bij ongunstig weer, zich kan voortbewegen.
Op het rijtuig moet plaats zijn voor twee per-
sonen, die behoorlijk tegen wind en regen be-
schut zijn.
De auditeur bij den schuttersraad te's Hage
deelt mede, dat er in Den Haag geen schutter
is, die T. de Gelder heet, en dat in de laatste jaren
geen enkel schutter, voor den schuttersraad aldaar
terecht staande wegens absentie bij de exercitien
zich heeft beroepen op gemoedsbezwaren. Op groud
daarvan verklaart hij bet bericht aangaande T. de
Gelder, ook in ons vorig nommer opgenomen,
voor onwaar.
kamer, naar de warmte van de kachel en de
welkome eenzaamheid.
Een oogenblik voor den spiegel, een oogenblik
voor het portret van kleinen Dick, een prooi van
haar japon gladgestreken, een coquet wegduwen
van een weerspannig haarlokje, een stille vraag
//zal hij er zijn?" bracht haar terug tot de werke-
lijkheid. Zij wist, dat men haar wachtte in de
salonde //poppen" zouden daar elk aan een
zijde van haar zitten en haar hand vasthouden.
De generaal zon haar aanstaren, gedoken in zijn
armstoel, en haar vragen om te zingen //Bid me
to love", 't Kon zijn, dat kapitein Paul kwam,
als zijn dienst was afgeloopen, en dat hij nog een
poosje zou blijven dralen, als Nikoli Stefanovic
naar zijn kamer was gegaan, en haar herinneren,
niet door woorden, maar door blikken en zwijgende
huldebetuigingen, aan den avoud, toen hij haar
voorhoofd had aangeraakt met zijne lippen en ze
hem niet had afgewezen.
Die gedachte bracht een diepen bios op hare
wangen. Zij ging op en neer in hare kamer met
de vlugge, zenuwachtige bewegiugen van iemand,
die zijn opgewondenheid wil bedwingen. Iemand,
die haar in dit oogenblik kon zien, zou gezegd
hebben, dat een goed geoefend verstand hare
handelingen beheerschte, en hij zou zich tegelijk
verwonderd hebben, dat zoo'n schoon gelaat zoo
zelden naar den spiegel werd gekeerd.
Marian Best wist weinig van de wapenen, welke
de natuur haar had geschonken. Het zware bruine
haar viel in schilderacbtige wanorde over voorhoofd
en nekoproerige lokjes en krulletjes vertoonden
zich elk oogenblik haar japon was als //aangegooid"
maar kleede haar uitmuntend zij had geen ringen
TER NEUZEN, 21 November 1898.
In de op Donderdag 24 Nov. a. s., 's voormiddags
10 ure, te houden openbare vergadering van den
gemeeuteraad alhier, komen de volgende punten
in behandeling
Benoeming leden Commissie Fabricageidem
leden burgerlijk armbestnur; idem voorzitter
nieuwjaarscommissieidem stembureau verkiezing
leden Kamer van Koophandel en Fabrieken idem
commissarissen en secretaris brandweerschrijven
A. C. N. Grenn overnemen stratenvoorstel Dees
heffing schoolgeldenbenoeming deurwaarder ge-
meentebelastingenvoorstel commissie geven van
namen aan straten suppletoir kohier hoofdelijken
omslag; idem hondenbelasling; ingekomen stukken.
Bij Koninklijk besluit van 14 November 1898
n°. 62, is de heer J. Sturm te Ter Neuzen,
benoemd tot Dijkgraaf van den polder Kleine Molen.
Vrijdagavond miste de bootsman van het
aan de loskade aan het spoorwegstation alhier
in lossing liggend Ned. stoomschip Ariadne uit
zijn koffer f 90, zijnde een biljet van 50 en
een van f 40. Er kon evenwel niet met juistheid
gezegd worden wanneer die diefstal had plaats
gehad. Een door de politie ingesteld onderzoek
had geen resultaat.
Sas van Gent, 21 Nov. Gisteravond werd
alhier in de openbare school, het eerste winter-
concert uitgevoerd, door het toreel en fanfaren
gezelschap ,/De vereenigde Vrienden."
De vereeniging smaakte het genoegen te kunnen
optreden voor een talrijk publiek, dat herhaaldelijk
toonde, hoezeer men wist te waardeeren al het
goede, dat de vereeniging te genieten gaf.
Van al hetgeen werd opgevoerd bleek ons, dat
dit met den noodigen ijver was bestudeerd, zoodat
al de uitvoerders buitengewoon geschikt waren in
het vervullen hunner rollen.
Alles liep goed van stapel, waartoe ook de
prachtige costuums en het mooie tooneel veel
bijdroegen.
Vooral het kluchtlied //De drie mismaakten",
eene trio, vond veel bijval, eveneeus een komische
tweespraak //De mislukte bakte".
Het opvoeren van het groot drama //De twee
broeders" deed menigen traan blinken in de oogen
van gevoelvolle toeschouwers en hield de belaug-
stelling der menigte goed gaande.
Bij de opvoering van het blijspel in twee
bedrijven //Het Blauw Oog" ging menigmaal,
somwijlen een stoorniswekkend schatergelach op
aan de vingers, maar de fijne handen waren er te
mooier om. De dames der officieren beschuldigden
haar van duizend zonden tegen de etiquette; de
mannen stemden die zonden toe, maar hoopten
oprecht, dat zij er nooit berouw over toonen zou.
Acht slagen hadden geklonken van de kerk-
torens der stad, toen Marian eindelijk haar kamer
verliet, om de //poppen" op te zoeken in de salon.
Zij dacht niet meer aan de zonderlinge vrees van
een uur geleden, en lachte er om, terwijl zij over
den zachten ganglooper ging en nieuwsgierig naar
binnen keek in de kamers, waarvan de deuren op
een kier stonden.
Er bewoog zich niemand in dat gedeelte van
't huis. Zelfs de oude Ivan was beneden druk
bezig. Marian hoorde in de verte het gedruisch,
de ebbe en vloed van lachen, het koor van stemmen.
De kamers in hare nabijheid waren alle leeg
en donker. Toen zij het kabinet voorbijging, het
heilige der heiligen van Nikoli Stefanovic, ver-
wonderde zij zich, dat de deur open stond en een
lichtstraal naar buiten drong. Slechts eens, zoo
lang zij in de vesting woonde, had zij het ge-
waagd, die kamers te betreden en hare geheimen
te bespiedeu. Zij wist wel, dat de boekenplanken,
waarop het lamplicht speelde, een aantal kaarten
en documenten bevatten, welke, zoo zij ze kon
machtig worden, een fortuin voor haar zouden
zijn zij wist dat daar schatteu waren weggesloten,
waarvoor spionnen van vele nalien hun leven
zouden hebben gewaagd.
Nooit ging zij dat studeervertrek voorbij zonder
een lichte beviug. Nu eens dreef haar het duiveltje
der onbedachtzaamheid, om binnen te gaan en te
kijken, dan weer zei de geest van voorzichtigheid
TER \El7iE\SCHE 01R4\T
OH Mad Woe-rftf en bij den Bltgever P. J. AW OK HIDE te Te. Meizen.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat Openbare Vergadering van den
■Gemeenteraad is belegd tegen llouderdag) 24 Hio-
vemlier 1808, voormiddags 10 uren.
Ter Neuzen, 21 November 1898.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. VAN BOVEN.
m
