BIJVOEGSEL
Tg: Heuzensche Courant
Zaterdag 3 April 1897. No. 3441.
Geinen«;de berichten.
fcJoiitieli Overzicht.
't Blijft nog onzeker, wat de mogendheden in
hare //eensgezindheid" tegenover Kreta en Grieken-
land verder zullen doen.
Uit St. Petersburg wordt gemeld Het voorstel,
om een Europeesch gourerneur roor Kreta te be-
noemen en de Turksche troepen te doen terug-
trekken, is niet door alle mogendheden goedgekeurd.
Verschillende overwegingen omtrent het terugtrek-
ken der Grieksche troepen moeten noodzakelijk
voorafgaan, roor tot het vestigen van een anderen
vorin van bestuur kan worden overgegaan.
In een particulier bericht uit Berlijn, te Londen
ontvangen, wordt gezegd, dat de regeeringen der
verschillende mogendheden besloten hebben, stap-
peu te doen, om zoo spoedig mogelijk een einde
te maken aan de agressieve houding van Grieken-
land.
De blokkade der Grieksche kust is goedgekeurd
door alle mogendheden en zal zoo spoedig mogelijk
worden uitgevoerd.
Aan de „Frankf. Ztg." meldt men uit Berlijn,
dat de toestand steeds onzekerder wordt, dat men
nog steeds beraadslaagt over de blokkade der
Grieksche kust, maar zeer goed weet, dat die geen
effect zal hebben. Daarbij ligt het gevaar voor
de hand, dat het tusschen de troepen der mogend
heden en de door Yassos aangevoerde insurgenten
tot openlijke vijandelijkheden komt.
Eigenlijk is dat feitelijk reeds het geval. Uit
Kanea wordt geseind, dat de opstandelingen Dinsdag
eene hoogte bezetten ten zuiden van de Sudabaai
en dat het bombardement door de Engelsche,
Eransche en Italiaansche schepen werd voortgezet.
Eergistermorgen werden de Kretensers uit die
stelling verdreven.
Bij Kandano en Retimo werd gevochten tusschen
Christenen en Turken.
In diplomatieke kringen te Sofia wordt bevestigd,
dat de vorsten van Servie, Bulgarije en Montenegro
zich hebben verbonden, niets te ondernemen, met
name in Macedonia, zonder voorafgaande beraad-
slaging met den czaar.
De stemming in Zuid-Afrika schijnt zeer opge-
wonden te zijn. Het Hollandsche en het Engel
sche element staan weer scherp tegenover elkaar.
Het blad //Ons Land", orgaan der Hollanders
aan de Kaap, dat de meening weergeeft van Hof-
meyer en den Afrikaanderbond, protesteerd zijner-
zijds krachtig tegen de taktiek van de //Chartered
Company" om de blanke rassen in Zuid-Afrika
met elkander in strijd te brengen. Het blad ver-
wacht, dat het Kaapsche parlement, dat morgen
bijeenkomt, een motie van vertrouwen ten gunste
van Scheiner zal aannemen.
In Transvaal openbaart zich opnieuw een zeer
vijandige stemming tegen de Engelschen. Zater
dag moefen er bij de wedrennen te Krugersdorp
standjes tusschen Engelschen en Afrikaanders zijn
voorgevallen, waarbij luitenant Eloff, de bekende
kleinzoon van Paul Kriiger, chef van politie
FEUILLETON
2)
Hij hinkte altoos nog een weinig, maar liep
toch meestal zonder stok. Zijn portiersbaantje
gaf hem zoo weinig te doen, dat hem tot allerlei
postjes voor vreemden volop tijd overbleef.
Zoo fabriceerde hij in zijn kelderachtig labora-
torium onder het bordes klein vuurwerk voor lief-
hebbers, plakte lantarens van geolied papier voor
verlichtingen, hanteerde ook eene blaaspijp met
soldeertoestel en eene draaibank, herstelde regen-
schermen, lijmde en kramde porselein, en ging
algemeen door voor eenen duizendkunstenaar,
die nagenoeg alles, wat gebroken of beschadigd was,
weer heel maken kon.
Zijne handigheid bezorgde hem eene aardige
verdienste. De kinderen en de dienstmeisjes wisten
echter ook dat zij op zijne goedhartigheid konden
rekenen, en zij misbruikten die dikwijls genoeg,
wanneer zij iets te verstellen hadden. Zelden ont-
brak het hem onder het werk aan kleine toe-
schouwers. Voor de jeugd was het een waar
genot, den duizendkunstenaar op de vingers te zien.
De koper- en zilverstukken, die hij ontving
borg hij geregeld in een doosje, dat op de schoor-
steenplaat stond. Dit doosje werd elken avond
door vrouw Rose Becker geledigd, zonder dat de
brave man daartegen ooit iets in te brengen had.
Voor hem sprak het van zelf, dat zijne vrouw
de kas hield, en dat hij weer bij haar had aan
te kloppen wanneer hij iets voor zichzelven
noodig had.
Hij had voor zichzelven echter zeer weinig be-
hoeften om den anderen dag slechts een weinig
snuif en van tijd tot tijd een pakje knaster voor
zijne morgen- en avondpijp. Hij dronk niet en
was zeer huiselijk. Op alles wat zijne vrouw
deed, zeide hij ja en amen of meestal in het
geheel niets.
aldaar, zich beleedigend over de Britsche natie en
Kouingin Victoria uitliet. Hij werd, in afwachting
van een onderzoek, in zijn betrekking geschorst.
Het Transvaalsche gouvernement besloot, vijf
nieuwe leden toe te voegen aan de commissie van
onderzoek in zake den toestand van de goudmijn-
industrie aan den Witwatersrand.
Zij zullen een raadgevende stem hebben. On
der hen bevinden zich de heeren Brochon, oud
vice-consul van Frankrijk te Johannesburg, Pearce,
directeur van de bank te Natal, en Brashow.
In Erankrijk is de justitie, door Arton voor-
gelicht, ijverig in de weer met haar onderzoek
naar de schuld of onschuld der afgevaardigden en
senatoren, die in zake Panama zich zouden hebben
laten omkoopen.
Behalve Naquet, die 150,000 francs zou ont
vangen hebben, worden genoemd Rouvier, met
250,000 francs; Mares, met 90,000; Levrey met
15,000; Burdeau, met 50,000 Goirand, met
6000 Julien, met 12,000, en Thevenet, met
20,000 franken. Voorts nog een 17tal leden der
rechterzijde.
Deze namen schijnt de instructie verschuldigd
aan weer een ander //lijstje", dat van baron Cottu.
Het zullen stichtelijke tooneelen wezen, die men
nog te wachten heeft.
RECHTSZAKEN.
Arromlissements-reclitbank te Middelburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 2 April
de volgende vonnissen uitgesproken
1°. C. L. E., bud 51 j., te Philippine. 2°. Th. E.,
oud 23 j., te Bouchaute (Belgie), visschers, zijn
wegens diefstal door twee vereenigde personen,
veroordeeld ieder tot 6 maanden gevangenisstraf.
C. d. K., oud 59 j., veldarbeider te Zaamslag,
is wegens mishaudeling veroord. tot f 5 boete of
5 dagen hechtenis.
Kantongerecht te Ter Neuzen.
Zitting van 1 April 1897.
Veroordeeld zijn
J. v. L. R. en D. P. B., landbouwers, beiden
te Zaamslag, ter zake van het te Zaamslag op de
los- en laadpaals aldaar geloste goederen niet
dadelijk weghalen of inladen, tot eene boete van
1, subsidiair 1 dag hechtenis.
J. S., werkman te Hoek, ter zake van jachtwet-
overtreding, tot 2 boeten elk van f 3, subs. 3
dagen hecht voor iedere boete, met vrijspraak van
het meerdere hem ten laste gelegd.
VrijgesprokenH. C. J. v. IJ., kantoor-
bediende te Ter Neuzen, ter zake van op den
spoorweg voor het verkeer belemmerende voor-
werpen neerleggen.
W. E. H., stoombont-commissaris te Ter Neuzen,
ter zake van een stoomboot der dienst op de Wester-
Schelde te vroeg doen vertrekken.
Nu ik de modellen voor de nieuwe stem-
biljetten gezien heb," zegt Uilenspiegel, //merk ik
dat wij alien examen-kiezers worden, want iedereen
zal moeten laten zien dat hij een punt-dicht kan
maken."
Kwak. //Ja, en het eigenaardige van het geval
is, dat wij onder de nieuwe wet, in tegenstelling
Bijgevolg leefden de beide echtelieden in de
beste harmonie. Rose was echter ook een knappe
en brave vrouw, en hield haar huishouden zoo in
de beste orde, dat manlief er met den besten wil
niets op zou hebben kunnen aanmerken. Zij moest
indertijd zeer schoon geweest zijnzij ging steeds
eenvoudig maar netjes gekleed, en het witte
mutsje stond haar zeer goed. Dit, zeide zij, was
zij den heer des huizes schuldig, dat zij hem proper
onder de oogen kwam.
Nu had zij dan ook met den heer des huizes
dagelijks het noodige te stellen.
Het had er inderdaad veel van, of Ambrosius
Brunfisch bij haar kost en inwoniug genoot. Zij
kookte voor hem en hield de beide kamers, in
welke hij huisde, in orde.
Het waren twee achterkamers op de tweede ver-
dieping. In de eene sliep hijde andere, aan
de wanden van den vloer tot de zoldering met
boekenkasten bezet, diende hem tot woonkamer
en bibliotheek.
De zieke bracht namelijk den ganschen dag
door met lezen in eenen leuningstoel bij zijn venster,
dat slechts uitzicht op de binnenplaats bood.
Het scheen alsof hij zich tot taak had gesteld,
als de laatste van zijn geslacht nog eens alles te
repeteeren, wat zijnen vaderen lezenswaardig had
gedacht en wat zij zich dus aangeschaft hadden.
Den schat vermeerderen deed hij niet; maar hij
eigende hem zich toe.
De bovenste planken waren slechts met behulp
van een leertje bereikbaar. Vrouw Rose wist
echter door lange oefening, onder de folianten en
quartanten even goed den weg, als onder de meer
moderne banden, zoodat de oude heer geen boek ver-
langen kon, of zij wist het fluks voor hem te vinden.
Als zijne kookster kwam zij elken avond bij
hem vragen, wat hij den volgenden middag wenschte
te eten waarop steeds het antwoord luidde.
dat hij dit geheel aan haar overlied. Zij kende
zijne lievelingsgerechten en dischte hem het beste
op, wat het jaargetijde meebracht.
met vroeger, onzen eigen candidaat zullen gaan
zwart maken."
Vrijdagochtend heeft een man uit Uden
zijne vrouw, met wie hij nauwelijks zeven weken
in den echt verbonden was, verlaten.
Zaterdagmorgen ontving zij een brief van hem
uit Nijmegen, waarin hij haar een laatst vaarwel
zeide, als reden zijner verdwijning opgevende, dat
hij den kost voor haar niet verdienen kon. Het
geld dat hij bij zich had, 2, was aan postzegels
ingesloten.
Men meldt uit Haarlem aan de //N. R. Ct."
De heer C. C. van der Valk, uitvinder van
den postzegelsstempelaar, waardoor het onmogelijk
wordt, postzegels voor de tweede maal te ge-
bruiken, heeft een uitnoodiging ontvangen van de
Russische regeering om deze machine daar te
komen verklaren. Half April vertrekt hij daar-
voor naar Rusland.
De aan den schutterplichtigen Van der Veer
opgelegde boeten wegens het niet afhalen der
wapenen, zijn thans zoover opgeloopen dat, indien
hij deze niet betaalt, hij te samen meer dan een
half jaar provoost-arrest moet ondergaan.
De trouwplechtigheden op het stadhuis te
Amsterdam werden gistermorgen opgeluisterd
door een vechtpartij. De vader vau een bruid,
die het lange wachten vervelend begon te vinden,
was er stilletjes tusschen uitgeknepen, om een
hartversterking te gaan pakken. Toen aan hem
de beurt kwam om de trouwakte te teekenen,
was hij nog niet terug. De bruigom ging hem
halen jsn daarbij kwam het tot een formeele vecht
partij. Schoon vader en schoonzoon in spe bakke-
leiden met elkaar dat het een aard had, zoodat
zij met bebloede koppen in de trouwzaal terug-
kwameu.
Wei gefeliciteerd
Dina Seggers is een bekende straatfiguur van
Muntendam. Zij heeft e^u kind, een volwassen
dochter, die Jantje heet en haar vader nimmer
;/met bekende oogen" van aangezicht tot aange-
zicht heeft gezien. Moeder en dochter woonden
samen tot voor kort, toen ze door twist gescheiden
werden. Jantje moest het hazenpad kiezen 22
Jan. jl. Moeder Dina hoorde sedert niets van
haar en nu adverteert men in een plaatselijk blad
het volgende
z/Jantje Seggers van Muntendam, sedert 22
Januari zwervende in gezelschap van Piet Posmus,
venter in snuisterijen, wordt dringend verzocht
terug te keeren tot haar diep bedroefde en in
eenzaamheid neerzittende moeder Dina Seggers.
P.S. Vergiffenis gegarandeerd."
April laat zien dat ze zich niet laat ringe-
looren door Falb. Diens profectie luidde Deze
maand belooft ditmaal buitengewoon mooi, droog
en zacht te worden en zal dus geheel zijn April-
karakter verloochenen. Over geheel Middel-
Europa verdwijnen de regens. De temperatuur
blijft normaal."
Daartegenover heeft de maand ons een l8ten April
zoo druilerig en naar, zoo volop gezegend met al
wat April maar geven kan aan regen, sneeuw en
guren wind dat 29 onberispelijk schoone April-
dagen nog maar nauwelijks in staat zullen zijn
dezen eene te doen vergeten.
Du Fosse, een soort van middernachtzendeling
geen echte, want deze zending heeft hem
Daarvoor ontving zij een vast, niet al te rijke-
lijk kostgeld. Zij zelve echter verlangde niet
meer. Ook de oppassing werd haar met een vast
loon vergoed, en met Kerstmis ontving zij het
gebruikelijke geschenk. Zij sprak ongevraagd tot
den ouden heer niet meer dan noodig was, doch
bleef gewillig een poosje langer boven, wanneer
Anbrosius een praatje met haar aanknoopte of in
de kamer wenschte rondgeleid te worden, of meer
dan gewoonlijk lijdende was.
Hij bezat eene huis-apotheek, en diende zich
zelven de medicamenten toe, welke hij tegen zijne
kwalen dienstig oordeelde. Ook in die apotheek
was vrouw Rose geene vreemdelinge. Alleen het
sleuteltje van een afzonderlijk vak hield hij steeds
onder zijne bewaring.
Kortom, vrouw Rose Becker was den ouden
heer onmisbaar geworden. Dit wist zij ook zeer
goed, doch zij misbruikte haren invloed niet; en
da&rom schonk de oude heer haar zijn voile ver
trouwen.
Verklaarde zij het noodig, het een of ander
aan te schaffen, dan was zij zeker van zijne toe-
stemming. Zij hield zijne kleederen en zijne
wasch in orde, maakte zijn bed op, luchtte zijne
kamers en zorgde in den winter voor eene aan-
gename verwarming.
Zonder haar zou hij niet hebben kunnen leven
hoe triestig het dan ook was wat hij leven
noemde. Buiten haar zag hij zoo goed als
niemand.
Alleen kwam Becker elken morgen en avond,
om hem bij het opstaan en bij het naar bed gaan
behulpzaam te zijn. In de laatste jaren ook hield
Eveline, de dochter hem dagelijks een paar uren
gezelschap, om hem voor te lezen.
Eveline was een zeer knap meisje van negentien
jaarzij geleek op hare moeder, maar was zeker
nog aanvalliger en fijner dan deze in haar jeugd
kon zijn geweest. Zij had het blonde golvende
haar, de blanke huid en de frissche kleur, het
ronde gezicht en de kleine tanden van moeder
indertijd uitgeworpen houdt te Rotterdam een
christelijk informatiebureau voor dienstmeisjes en
verbindt daaraan een eigenaardige spionnage,
waaromtrent de N. R. Ct. het volgende vertelt
Als overburen heeft Du Fosse eenige dametjes
en nu acht hij het zijn roeping en den wil des
Heeren, aan de vrouwen der mannen, die bij deze
dametjes bezoeken afleggen, hiervan kennis te
geven. Hiertoe bezigt hij een Duitsch meisje,
dat hij in zijne christelijke inrichting heeft op-
genomen.
Zoo gebeurde het dat dezer dagen dit meisje
door hem met een briefje werd gezonden naar
eene juffrouw alhier woonachtig, behelzende het
verzoek om spoedig ten zijnent te komen. De
juffrouw, met den schrijver niet bekend, hoorde
van de brengster de nadere bijzonderheden. Hoewel
zoo iets niet van haren man willende gelooven,
had er niettemin, toen hij bijna tegelijkertijd thuis
kwam, daarover een heftig huiselijk tooneel plaats
en dreigde de huwelijksvrede in dit zoo vreedzame,
gelukkige gezin voor immer verstoord te worden.
De man, zich van geen kwaad bewust, riep de
hulp der politie in en bij een ernstig onderzoek
kwam ten duidelijkste aan het licht dat de be-
schuldiging geheel uit de lucht gegrepen was.
Du Fosse meende er zich mede te kunnen afmaken
dat hij verklaarde zich dan zeker vergist te hebben.
Aatigezien het niet onwaarsehijnlijk is, dat meer
dergelijke valsche beschuldigingen de wereld zijn
ingezonden, heeft de hoofdcommissaris van politie
een agent van politie doen plaatsen voor de deur
van Du Fosst:.
In het Rott. Nbl. wordt het geval aldus voor-
gesteld
Op last van den hoofdcommissaris van politie
is een vaste post geplaatst voor een pand in de
Delftschestraat, bewoond door D. F. Hij wordt
verdacht in een kerkelijk blad advertenties geplaatst
te hebben, waarin chr. meisjes gevraagd worden,
alleen met het doel haar, die zichdaarop aanmelden,
te exploiteeren. De verdachte is intusschen reeds
naar Den Haag vertrokken.
Er is een spoor van kans, dat de veelbesproken
en bezongen phonograaf van den rang van physische
merkwaardigheid zal stijgen tot dien van een
bruikbaar instrument, een toestel, geschikt om
het geluid van iederen spreker onder alle omstan-
digheden op te vangen en naar behooren weer te
geven, eene machine, welke alle verslaggevers en
stenografen voortaan overbodig maakt.
Een studendt van de polytechnische school te
Delft, de heer v. d. W., heeft den tijd van eene
ziekte vau 5 jaren benut om den phonografischen
oestel zoo te vervormen, dat hij aan bovengenoemde
eischen voldoet. Hoorntje No. 1 neemt £en spreker
op; hoorntje No. 2 een volgenden enz. enz.; het
aantal is onbegrensd. Het weergegeven geluid is
ook volmaakt. Kortom, een zoo'n toestel op eene
vergadering vervangt verslaggevers.
Deze //hoogstgewichtige uitvinding" is zeer
knaphandig beschreven in de Prov. Gron. Ct.
van noodlottige datum 1 April.
De zaak van den zadelmaker Collard, die,
gelijk vroeger werd gemeld, volgens zijn beweren
eenigen tijd geleden te Delft van een aanzienlijke
som geld zou zijn beroofd, verwond en daarna in
een sloot aan de Nieuwe Laan geworpen, is thans
in handen van den auditeur-militair. Zooals men
weet, wordt de infanterist H. L. D. door C. als
Rose, en daarbij de geestige oogen en de wel-
gevormde handen van vader Axton.
En wat die handen betrof, zij waren evenzoo
vaardig als die van den vuurwerker, hoewel dan
op eene andere manier.
Eveline was namelijk zeer bedreven in de fijnste
soorten van borduurwerk. Zij teekende ook zelve
de monogram men, die verlangd werden en omstikte
die met de bevalligste figuren. Voor de winkels
had zij dus volop te doen, ter wij 1 zij ook bestel-
lingen aannam.
Overigens had zij eene goede school genoten
en zelfs wat Fransch en Engelsch geleerd. Het
zou haar dan ook gemakkelijk zijn gevallen, in
eene zaak een goed bezoldigde betrekking te
verkrijgen, doch zij wilde niet van hare ouders
af, wier oogappel zij was.
Kort geleden was zij verloofd met den klerk
bij het gerechtshof Karl Rome, eenen vriend van
haren ouderen broeder, den sergeant Wilhelm
Becker. Romer, een eerzuchtige, tot in het over-
drerene ijverige, jonge ambtenaar, kon over eenige
jaren op eene vaste aanstelling rekenen. Deze
zou nu ook reeds in eene kleine provinciestad
bereikbaar zijn geweestdoch de Beckers wenschten
hunne dochter in hunne nabijheid te houden.
Er was voor haar ook zulk eene haast niet bij
de bruiloft, althans heel wat minder dan voor
hem. Zij wist niet beter, of de vrouw zwaaide
in het huishouden den scepter, en zij meende dus
ook haren Karl zo6 te moeten gewennen, dat hij
gaarne den pantoffel kuste. Ook moest hem eerst
terdege de domme jaloezie worden afgeleerd, waar
in ede hij haar plaagde.
Zij had hem beloofd zijne vrouw te worden
dat moest hem genoeg zijn een teeder bruidje voor
hem te wezen, daartoe voelde zij zich volstrekt niet
gedrongen. Integendeel zij rekende het tot haren
plicht als eerbaar meisje aan zijne dwaasheden
paal en perk te stellen.
(Wordt vervolgd).
VAN Dtl
TAN
